The revenge and the start of my adventures

Κοιταξα εξεταστηκα την σπηλια...και παρατηρησα οτι ειχε διαφορα συμβολα τα οποια δεν ειχα ξαναδει ποτε...και αποφασισα να τα ακολουθησω
γιατι ουτος η' αλλως λογο υπερεντασης δεν μου ερχοταν ακομα υπνος.....

Επισης παρατηρησα οτι τα συμβολα περιεγραφαν μια ιστορια...και τοτε σκεφτηκα οτι αυτα αποκλιεται να τα ειχαν ζωγραφησει τα παιδια του χωριου
γιατι το μερος ηταν αρκετα επικινδυνο για μικρα παιδια....σκεφτομουν αρκετα λεπτα ποιος μπορει να το εκανε...μεχρι που πηρα την αποφαση οτι
τα ειχαν σχεδιασει οι πρωτοι κατοικοι του νησιου....

Αναστεναξα και κοιταξα για αλλη μια φορα την σπηλια...δεν ειχα ξαναερθει εδω...ομορφο μερος....και τοτε πηρε το ματι μου κατι που εμοιαζε
με φρουτο...και με ενα σαλτο βρεθηκα διπλα του...και οντως ηταν ενα φρουτο...το κοιταξα εξεταστηκα και παρατηρησα οτι κανενα απο τα φρουτα του νηιου δεν
εμοιαζε με αυτο...

Αλλα πειναγα τοσο πολυ που δεν σκεφτηκα τιποτα αλλο...και αρχισα να τρωω....δεν ειχε καποια ιδιαιτερη γευση αλλα ηταν κατι που με χορτασε
και μου εκοψε την πεινα....

Ευχαριστημενος απο το γευμα μου αποκοιμηθηκα...και στο ονειρο μου ζουσα ξανα την στιγμη της μαχης...με καθε λεπτομερια...ονειρευτικα και τον
πατερα μου...την φοτογραφια μου με ειχε παρει αγκαλια...


Το επομενο πρωι οταν ξυπνησα συνεχισα να ψαχνω για τον λογο που ειχα ερθει στο βουνο...ματαια ομως γιατι οσο να εψαξα δεν βρηκα τιποτα,και
πηρα την αποφαση να γυρισω πισω...

Μετα απο περιπου 1 ωρα επιτελους εφτασα σπιτι μου....καταλαβα για πολοστη φορα την διαφορα της αναβασης και της καταβασης αυτου του βουνου.
Μπηκα μεσα στο σπιτι και αμεσως μοιρησα το αγαπημενο μου φαγητο....και αμεσως ετρεξα προς την κουζινα....και βρηκα την μητερα μου να ετοιμαζει το
τραπεζι....

Με κοιταξε εξεταστηκα...και τοτε με ρωτησε...:
-Τι εχεις?γιατι τετοια μουτρα?

Την κοιταξα καταματα και της εξηγησα οτι δεν βρηκα αυτο που ειχε κρυψει ο μπαμπας...

-Μην στεναχωριεσαι θα το βρεις την επομενη φορα....!! μου απαντησε με ενα χαμογελο..!!<<περιμενε μισο λεπτο να ακονισω το μαχαιρι για να
κοψω το ψωμι...το ζημωσε η γιαγια σου και ειναι φρεσκο φρεσκο!!!>>

Εγω αμεσως αρχιζα να στρωνω το τραπεζι και πηγα να παρω τα πιατα...η μητερα μου ομως δεν με ειχε δει οτι περνουσα και καθως περνουσε η λεπιδα
περασε απο μεσα μου....τοτε επαθε σοκ και εγω ειχα φρικαρει....

Αλλα μετα απο κλασματα δευτερολεπτου αρχιζε να γελαει....και μου ειπε...:
-Δεν νομιζω οτι χθες βραδυ δεν βρηκες κατι...συγκεκριμενα σε σχημα φρουτου...!!!

Αμεσως γουρλωσα τα ματια μου και απαντησα...:
-Πως το ξερεις?Και για μισο λεπτο...ο πατερας μου εχασε την ζωη του για ενα φρουτο?
-Οχι και οποιοδηποτε φρουτο...ειναι ενα ΦΡΟΥΤΟ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ!!!

Γουρλωσα ξανα τα ματια μου...δεν ειχα βεβαια πολλες γνωσεις περι αυτων των φρουτων αλλα ηξερα οτι ηταν σπανια και σου εδιναν δυναμεις αναλογα
με το φρουτο που ετρωγες...και φυσικα το κυριο μειωνεκτημα...δεν μπορεις να μπεις μεσα στην θαλασσα γιατι θα πεθανεις...

-Δηλαδη εγω τωρα...?ρωτησα γεματος απορια
-Ναι εφαγες ενα φρουτο του διαβολου....το οποιο συγεκριμενα σου παρεχει την δυναμη του στοιχειου του καπνου...

Μου πηραν μερικα λεπτα για να το συνηδητοποιησω....αλλα σκεφτηκα μετα...ποσο ασχημα θα μπορουσε να ηταν η κατασταση?και τοτε δεν καθησα να
την ρωτησω κατι αλλο παραμονο οτι πεινουσα απιστευτα πολυ...

Εφαγα 3 πιατα φαγητο...κατι σχετικα νορμαλ για τα δικα μου δεδομενα...ενω η μητερα μου κλασικα περιοριζοταν στο 1 πιατο...οταν τελειωσαμε το γευμα με ρωτησε τι ειχα σκοπο να κανω
και της απαντησα οτι μετα τα χθεσινα γεγονοτα δεν ηθελα να μεινω αλλο στο νησι...

Μου ειπε την γνωμη της...οτι φυσικα δεν ηθελε για να φυγω...αλλα μετα συμφωνησε οτι πραγματι ηταν καλυτερα...για να ακολουθησω το ονειρο μου!!
Και με ρωτησε που ειχα σκοπο να παω...και της απαντησα οτι προορισμος μου ηταν το Gecko Island για υπηρχε κατι που με ενδιεφεραι αρκετα...αλλα οτι για να παω εκει
επρεπε να αγορασω βαρκα και ισως καποιον εξοπλισμο τον οποιο θα αγοραζα ειτε απο εδω ειτε απο αλλα νησια της East Sea...

Επιπλεον της ειπα οτι ειχα κανει εδω και καιρο οικονομιες οποτε δεν θα ειχα προβλημα οικονομικο...αν και μετα απο ωρα συμφωνησαμε να μου δωσει μερικα χρηματα.Στην
συνεχεια της ειπα οτι τελικα το ονειρο μου να ανοιξω το μαγαζι του πατερα μου μαλλον δεν ειχε μελλον αφου αλλαξαν τοσο ξαφνικα τα πραγματα...σκεφτηκα τοτε...οτι
ισως ηταν καλυτερα...θα γνωριζα απο κοντα ολα αυτα τα μερη για τα οποια διαβαζα ολο αυτον τον καιρο...και οτι θα ζουσα επιτελους μια καινουργια περιπετεια...μεσα στην
θαλασσα!!!

Τις επομενες μερες που ακολουθησαν εκανα ολες τις ετοιμασιες για το ταξιδι μου...απο την μια ημουν ενθουσιασμενος και απο την αλλη λυπημενος...θα αφηνα πισω αυτους που αγαπουσα...

Μεσα στα 2 σακιδια μου εβαλα αυτα που ειχα σκοπο να παρω μαζι μου...στο σακιδιο πλατης ειχα ολα τα αντικειμενα του πατερα μου...και στο σακιδιο του χεριου τα ρουχα μου που θα μου ηταν απαραιτητα για το ταξιδι μου...και φυσικα πηρα μαζι μου και το katana μου το οποιο εβαλα στο πλαι του παντελονιου μου...

Δεν ηταν ιδιαιτερα βαρη οποτε δεν με κουραζαν κατα τις μετακινησεις μου...επιπλεον συγεντρωσα ολες μου τις οικονομιες και πηρα την αποφαση να παω να αγορασω μια βαρκα...για ενα ατομο αφου ταξιδευα μονος...

Την επομενη μερα πηγα στην αγορα και αγορασα την βαρκα μου....δεν ηταν τιποτα το ιδιαιτερο γιατι ηταν για ενα ατομο και δεν ηταν ουτε ιδιαιτερα ακριβη....οποτε ηταν ακριβως αυτο που χρειαζομουν!

Προορισμος μου το Gecko Island για μια νεα περιπετεια...αραγε τι με περιμενε εκει σκεφτηκα....ισως εκει εκανα τα πρωτα μου βηματα ως πλοηγος και ισως και καλυτερος απο τον πατερα μου...το ονειρο μου!!


Την ιδια μερα εβαλα την βαρκα μου στην θαλασσα...και τα πραγματα μου....η μητερα μου και η γιαγια μου και ο διασκαλος μου με συνοδεψαν μεχρι το λιμανι...ηταν τα μονα ατομα που ηθελα να δω πριν φυγω να αποχαιρετισω.Ο δασκαλος μου με βοηθησε ενα η μητερα μου αρχισε να κλαει...η γιαγια μου ομως ηταν δυνατη και κρατηθηκε αν και πιστευω πως ειχε δακρυσει και αμεσως σκουπιστηκε....δεν με πειραζε ομως!!

Τους αγκαλιασα ολους και την περισσοτερη μου την αφιερωσα στη μητερα μου και τηςυποσχεθηκα οτι καποια μερα θα ξαναγυρνουσα ως ενας μεγαλος πλοηγος!!!

Ελενξα τοτε για πολλοστη αν η βαρκα ειχε τρυπες...γιατι αν ειχε....τοτε το ταξιδι μου θα τελειωνε καπως αποτομα στο τελος του λιμανιου....
Στην συνεχεια ακουσα την γιαγια μου να λεει στην μητερα μου:
-Μια χαρα θα τα παει ο μικρος...μην φοβασε!!

Μπηκα μεσα στην βαρκα και ανοιξα το πανι...το ταξιδι ειχε αρχισει...και οταν εφτασα στα 100 μετρα φωναξα με ολη μου την δυναμη:

-ΘΑ ΞΑΝΑΓΥΡΙΣΩΩΩΩΩ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΜΑΙ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΠΛΟΗΓΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΘΑΛΑΣΣΩΝ!!!!!!!
Ξαναγυρισα το βλεμμα μου στην ανοιχτη θαλασσα και τοτε ζουσα το ονειρο μου!!!