[Τελος] Last But Not Least!

-Ρεζιλεψες το πληρωμα μου! Τωρα θα πληρωσεις και εσυ και οι μαγειρες αυτου του ηλιθιου εστιατοριου!!!
Ηταν τα λογια του Don Krieg. Προηγουμενως ειχα νικησει τα δυο πιο δυνατα μελη του πειρατικου του πληρωματος μαζι με ενα μεγαλο μερος απο αυτο! Ειχε πλεον θυμωσει και ηταν ετοιμος να επιτεθει και σε εμενα και στους μαγειρες που υπερασπιζονταν το εστιατοριο τους με οσα μελη του ειχαν απομεινει στο πληρωμα! Εγω ειχα ενωσει δυναμεις με τους μεγειρες και ειμασταν ατοιμοι να αντιμετωπισουμε τους πειρατες!!!

-Χαχαχα! Πλακα μου κανετε? Ειναι δυνατον κατι ψωρομαγειρες να μπορουν να αντισταθουν σε πειρατες? Ζεφ ακομη και αν ησουν παλια πειρατης δεν εχει σημασια! Θα χασετε! Δεν ειστε πλεον πειρατες!
-Τοτε ελα να μας νικησεις! φωναξε ο Ζεφ.
Ο Ντον θυμωσε και του πεταξε κατο φλεγομενες μπιλιες! Ο Ζεφ με μια αποτομη κινηση του ποδιου του σταματησε τα παντα.
-Ελα λοιπον! Αυτο εχεις μονο?
Ο Ντον θυμωσε ακομη περισσοτερο...
-ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΟΛΟΥΣ!

Οι πειρατες επιτεθηκαν!
οι μαγειρες ετοιμαστηκαν και αν και δεν το περιμενα αντιμετωπισαν μια χαρα την επιθεση των πειρατων.
Εγω απλα κοιτουσα και που και που χτυπουσα οποιον εκανε το λαθος να με χτυπησει. Ωστοσο, αν και οι μαγειρες ηταν δυνατοι, οι πειρατες ηταν πολυαριθμοτεροι και ετσι αναγκαστικα μπηκα και εγω στην μαχη με πληρη ισχυ.
Οι σφαιρες μου εδιναν και επαιρναν στην μαχη και οι πειρατες αρχισαν να υποχωρουν!!!

Βλεποντας την επερχομενη ηττα του ο Don Krieg προσπαθησε να αλλαξει την ροπη της μαχης πετωντας μια βομβα αεριου! Ηταν μια κινηση που δεν περιμενα και δεν ηξερα οτι μπορει να διαθεσει!
Οι μαγειρες με το που τον ακουσαν, επεσαν στην θαλασσα να προφυλαχτουν απο το αεριο! Ομως εγω δεν μπορουσα!
Στην συνεχεια παρατηρησα τους πειρατες να βγαζουν μασκες αο τις ζωνες τους και δεδομενου οτι ειχα κοντα μου εναν απο αυτους νεκρο, τρταβηξα την μασκα του και την φορεσα!

Μολις το αεριο χαθηκε, αντικρυσαμε ξανα τους πειρατες! Ευτυχως οι μαγειρες δεν ειχαν παθει τιποτα, αλλα ειχαν εγκαταλειψει το Μπαρατιε και πλεον ηταν σε μειονεκτικη θεση. Οι πειρατες ξαναεπιτεθηκαν, αλλα οι μαγειρες που πηγαν να αμυνθουν δεν μπορεσαν να το κανουν. Καθως πηγαν να ανεβουν απο την θαλασσα στην πλατφορμα οι πειρατες τους εξουδετερωναν ευκολα! Μονο εγω ειχα μεινει πλεον να αμυνθω το μαγαζι!

Ωστοσο οι πειρατες με υποτιμησαν και μου επιτεθηκαν ατσαλα και χωρις σχεδιο! Εγιναν λοιπον ευκολη λεια για τα εξελιγμενα κανονια και πολυβολα μου!
Σε λιγο εστεκα μονο εγω και ο Καπετανιος τους ορθιος.
-Δεν καταλαβαινω γιατι τους υπερασπιζεσαι ετσι!
-Δεν εχει σημασια το γιατι! Θα σε προσπερασω!!!
-Δεν θα κανεις τιποτα, γιατι εχω την υπερτατη πανοπλια!!!
Αρχισα να γελαω...

-Αυτη ειναι η υπερτατη πανοπλια? Που να δεις την δικη μου!!!
Αυτος παραξενευτηκε λιγο γιατι ηταν ακαφτος!
-Ασε με να σου δειξω... τις ιδιοτητες της πανοπλιας μου!!!
Ετοιμαστηκε για μαχη και εκανα και εγω το ιδιο!
-Η ηττα σου θα με κανει δυνατοτερο!
-ΔΕΝ ΧΑΝΩ ΠΟΤΕ!!!
Και η μαχη μας ξεκινησε!!!

Εν αρχει αρχισε να μου ριχνει κατι σφαιρουλες οι οποιες δεν μπορεσαν να περασουν απο το ατσαλι μου! Ωστοσο ουτε οι δικες μου οι φλεγομενες καταφεραν! Τα κανονια μου ωστοσο καταφεραν να τον οδηγησουν πισω! Και η ακτινοβολια γ τον χτυπησε πολυ πολυ ασχημα!
Η πανοπλια σε αυτο το μερος της μαχης ηταν χειροτερη! Οι ακτινοβολιες γ και η πυρηνικη ενεργεια εγκλωβιζοταν μεσα στην πανοπλια του και του εκανε περισσοτερη ζημια!
Η μαχη μετα απο λιγο αρχισε να παιρνει την τελικη της τροπη!

Μετα και την τελευταια μου επιθεση ο Ντον ηταν στα γονατα!
-Καταραμενε! Δεν ειναι δυνατον!
Δεν μιλησα.
-ΟΙ ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΤΟΥ ΝΤΟΝ ΔΕΝ ΧΑΝΟΥΝ ΠΟΤΕ!!!
Και ξαφνικα μπηκε σε μια τρελη οργη και τρελα! Δεν σταματησε να φωναζει παρα την ηττα του παρα την ζημια που του ειχα κανει.
Ηταν ασταματητος. και μονο μια λυση υπηρχε να τον ξαναχτυπησω και να δωσω το τελικο χτυπημα να υσηχασει μια και καλη!!!

καθως ομως πηγα να τον βγαλω απο την μιζερια του, ο Γκιν που μαλλον ειχε συνελθει πεταχτηκε απο πισω του και του εδωσε μια μπουνια!
-Ησυχα καπετανιε, οι πειρατες του ντον πρεπει να ξερουν και ποτε να χανουν!
Σιγα σιγα ο καπετανιος τους βυθιστηκε στην ληθη και ο Γκιν τον κουβαλησε μεχρι το μισοκατεστραμενο πλοιο!
-Περιεργοι πειρατες ειστε! Χτυπιεστε μονοι σας!
Ο Γκιν μου γελασε!
-Πρεπει να ξερουμε ποτε να υποχωρουμε και ο καπετανιος δυσκολευεται να το καταλαβει!

καθως ο γκιν εφευγε.
-Και να προσεχετε στην γραμμη μην χασετε παλι!
-Το καταλαβες ε? κανεις μας δεν ηθελε να το παραδεχτει!
-Μπορει να με θεωρεις χαζο αλλα για ποιον αλλο λογο μπορει να επιστρεφατε εδω, ε?
ο Γκιν εσκυψε το κεφαλι.
-Ε, τι να κανουμε, υπαρχουν τερατα εκει που δεν μπορει κανεις να αντιμετωπισει, και οχι τερατα τερατα, αλλα τερατα ανθρωποι!!!
Οταν τα ελεγε αυτα μια πικρια ηταν διαχυτη στα λογια του! Θα ηθελε να ειχε παει καλυτερα!

Στην συνεχεια μαζευψε τους πειρατες και τους διεταξε να ετοιμαστουν για να φυγουν!
Αυτοι βγηκαν απο την θαλασσα μπηκαν στο πλοιο, μαζεψαν τους τραυματιες και νεκρους και ανοιξαν τα πανια!
-Μια ερωτηση μονο! Τι σκατα το θελατε το Μπαρατιε?
-Μια τρελη ιδεα του καπετανιου, αν μπαιναμε γραμμη με ενα πλοιο ετσιατοριο κανεις δεν θα μας επιτιθονταν και θα μπορουσαμε ευκολα να τους στησουμε παγιδα αν ερχονταν να φανε!
-Χαζο σχεδιο!
-Σχεδιο του καπετανιου... δεν μπορεις να αρνηθεις!
Γελασαμε και οι δυο μαζι!

Ο Γκιν ηταν καλος πειρατης, ο καπετανιος του ομως οχι. Τον λυπομουν που ακολουθησε αναν τετοιο ανθρωπο!
Στην συνεχεια γυρισα στους μαγειρες. Με εκπληξη τους ειδα, οχι να ξεκουραζονται και να φροντιζουν τις πληγες τους αλλα να εχουν ηδη ξεκινησει τις επιδιορθωσεις για το εστιατοριο.
Χωρις δευτερη σκεψη αρχισα να βοηθαω.
-Γιατι μας βοηθας ρωτησε ενας
-Γιατι συνεβαλα και εγω για την καταστροφη του με τις εκρηξεις μου!