[ΤΕΛΟΣ] (5)Μία καινούρια περιπέτεια,η αρχή της εφαρμογής του σχεδίου(Μέρος 2)

Τρεις μέρες αφότου είχα έρθει στο νησί,τελειοποιήσαμε το σχέδιο.. Πριν το εκτελέσουμε είμασταν στο σπίτι(που κανονικά εκεί θα ήταν ο Eddie..) και κανονίζαμε τα τελευταία πράγματα..
-Θυμάστε τι ακριβώς πρέπει να κάνετε ; Πρέπει να θυμάστε και την παραμικρή λεπτομέρεια.. Ένα λάθος και το χάσαμε το παιχνίδι..
-Ναι.. Τα θυμόμαστε..
-Ωραία.. Έτοιμοι ;
-Έτοιμοι..
-Ας ξεκινήσουμε λοιπόν.. Εγώ προχώρησα προς την πόρτα, βγήκα έξω και πήγα σε ένα μέρος πίσω από το σπίτι, για να περιμένω όπως είχαμε πει.. Τα παιδιά κατευθύνθηκαν προς τη πόλη, και από ότι κατάλαβα ήταν αρκετά αγχωμένοι.. Αρκετά λογικό με αυτό που πρόκειται να κάνουν..

(συζήτηση παιδιών χωρίς εμένα..)
-Παιδιά πιστεύτε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε ; ρώτησε ο John
-Ναι, γιατί όχι ; Δεν είναι κακό σχέδιο..
-Να σου πω έχω και εγώ κάποιες αμφιβολίες, αλλά αφού φτάσαμε ως εδώ.. Είπε ο Soul..
-Ρε ξυπνήστε.. Είναι ευκαιρία τώρα που έχουμε έναν τόσο δυνατό σύμμαχο.. Πότε θα μας ξανά έρθει τέτοια ευκαιρία ; Για αυτό σοβαρευτείτε και αφοσιωθείτε στο σχέδιο.. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον στείλουμε εκεί..
-Εντάξει.. Μετά από λίγη ώρα φτάσανε στην πόλη..
-Και τώρα πως θα τον βρούμε ;
-Δεν ρωτάμε κανέναν ;
-Πλάκα κάνεις ; Αφού ξέρεις ότι δεν θέλουν να μιλάνε για τους πειρατές..
-Ναι, βλακεία μου..
-Σιγά.. Ωραία ας πάμε εκεί που συχνάζει.. πήγανε στην τεβέρνα που σύχναζε αλλά δεν τον βρήκαν..
-Τι κάνουμε τώρα ;
-Ας πάμε στον κεντρικό δρόμο και ας περιμένουμε εκεί..

.Καθώς βγαίναν από το μαγαζί, πέρασε ακριβώς από μπροστά τους ο Jango.. ξαφνιάζονται αλλά ο Kall φώναξε:
-Κύριε Jango , JΑΝGΟ.. εκείνος με την δεύτερη φορά γύρισε προς το μέρος τους..
-Εμένα θέλετε ;
-Ναι.. Θέλουμε να μας βοηθήσετε σε μία διαφωνία που έχουμε..
-Μην μου βάλετε δύσκολα..
-Εγώ και ο John λέμε ότι εσείς είστε ο καλύτερος υπνωτιστής που υπάρχει..
-ναι σιγά..
-Να και αυτοί οι δύο λένε ότι ένας άλλος είναι καλύτερο από εσάς..
-Ο Flash είναι ο καλύτερος.. Μπορεί να κάνει ότι θέλει..
-Πρόσεχε τι λες βλαμένο ! Κανείς δεν μπορεί να συγκριθεί με τον Jango..
-Ο Flash μπορεί..
-οχι δεν μπορεί..
-ναι μπορεί.. Τα παιδιά εκείνη τη στιγμή άρχισαν να τσακώνονται..
-Σταματήστε δεν μπορώ τη φασαρία.. Είπε ο Jango..
-Θα έρθετε μαζί μας τελικά ; να δείξετε ότι είστε καλύτερος;
-Δεν θα ασχολιούμουν με κάτι τέτοια παδιάστικα πράγματα, αλλά δεν έχω τι να κάνω και βαριέμαι άρα
-Θα έρθετε !
-Όχι..

-Ε; Δεν θα έρθετε ;
-Καλά.. Μπορεί..
-Tελικά θα έρθεις μωρέ ή όχι ;;; Είπε ψιλονευριασμένος..
-θα έρθω..
-Επιτέλους.. Άρχισαν να περπατάνε προς το σπίτι που ήμουν εγώ.. Στο δρόμο όμως συναντήσανε κάποιους πειρατές από το πλήρωμα τους που ερχόντουσαν προς το μέρος τους.. Τα παιδιά τρόμαξαν γιατί αυτό δεν ήταν μέσα στο σχέδιο..
-Γεια σου Vice-Captain..
-Ναι..Και εγώ..
-Που πας με αυτά ;
-Πάω να δείξω ότι είμαι δυνατός..
-Α.. Θέλεις να έρθουμε να βοηθήσουμε και εμείς λίγο ; Είπαν οι πειρατές γελώντας τρίβοντας τα χέρια τους..
-Μπα.. Είναι διαφορετική μάχη.. Τα παιδιά ησύχασαν αλλά όχι για πολύ..Αλλά μπορείτε να έρθετε να με θαυμάσετε..
-Μια χαρά.. Έπρεπε να κάνουμε και κάτι αγγαρείες άρα τώρα δεν χρειάζεται..

Τα παδιά κοιτάχτηκαν μεταξύ τους γιατί ήξεραν ότι εάν έρχονταν οι πειρατές μαζί, θα υπήρχε μεγάλο πρόβλημα..
-Ποιος σας διέταξε ; Αφού ο Κουρο λείπει..
Ο Sham και ο Buchi .. Το παίζουν πολύ μούρη τώρα που λείπει ο Kuro και εσύ......
-Τι εγώ ;
-Και εσύ περπατάς..
-Α.. Καλά έτσι και αλλιώς σε πέντε μέρες έρχεται πίσω.. εκείνη τη στιγμή ο Kall αποφάσισε να δράσει γιατί ήξερε ότι αν δεν λέγανε κάτι οι πειρατές θα έρχονταν μαζί..
-Συγνώμη μπορώ να πω κάτι ;
-Τι θες ;
-Να εγώ θα ήθελα να έρθουν και άλλοι να θαυμάσουν το ταλέντο σου αλλά ο Flash είπε ότι δεν θέλει να είναι και κάποιος άλλος μπροστά στην μάχη.. Μάλλον θα φοβάται χαχα..
-Όχι απλώς δεν θέλει..
-Καλά.. Δεν πειράζει.. Πηγαίντε εσείς στις αγγαρείες σας και θα σας πω το αποτέλεσμα..
-Καλά εντάξει.. Eίπαν βαριεστημένα οι πειρατές και έφυγαν..

Μόλις έφυγαν οι πειρατές τα παιδιά και ο Jango συνέχισαν το δρόμο τους.. Ευτυχώς δεν είχαν κάποιο άλλο απρόοπτο και έτσι μετά από λίγο έφτασαν εκεί που ήμουν..
-Που είναι αυτός ;
-Τώρα έρχεται.. Περίμενε λίγο.. Flash ΕΛΑ.. Με το που με φώναξε εγώ εμφανίστηκα.. Ο Jango με κοιτούσε λίγο περίεργα και μετά μου είπε :
-Εσύ είσαι αυτός που υποστηρίζει ότι είναι καλύτερος στον υπνωτισμό από εμένα ; Χαχα..
-Θα σου βγει ξινό το γέλιο σου..
-Γιατί ; Τι θα κάνεις ; Νομίζεις μπορείς να με νικήσεις ; Δεν ξέρεις πόσα χρόνια εξασκούμαι στον υπνωτισμό..
-Δεν με νοιάζει ο υπνωτισμός..
Εκείνος παραξενεύτηκε με αυτό που του είπα..
-Ε τότε γιατί με προκαλείς ;
-Ποο δεν είσαι και πολύ έξυπνος ε; Η πρόκληση ήταν απλώς μία αφορμή για να έρθεις εδώ..
-Δηλαδή δεν θα μονομαχήσουμε ;;
-Όχι με τον τρόπο που περίμενες..

-Άρα νίκησα ; Ωραία..
-ΟΧΙ ΔΕΝ ΝΙΚΗΣΕΣ... Τι λες ;
-Ε τότε νίκησες εσύ ;
-Κανείς δεν νίκησε..
-Όχι εγώ νίκησα.. Εσύ παραδόθηκες.. Αυτό σημαίνει ότι σε νίκησα αφού φοβήθηκες ότι θα χάσεις..
-Δεν συνεχίζω την κουβέντα μαζί σου.. Δεν πρόκειται να βγάλω νόημα..
-Εντάξει.. Τι θα κάνουμε τώρα ; Αν δεν αναμετρηθούμε να φύγω.. Ψιλοβαρέθηκα..
-Συγνώμη αλλά δεν πρόκειται να φύγεις ζωντανός από εδώ.. Εκείνος στην αρχή με κοίταξε παράξενα και μου είπε λίγο φοβισμένος..
-Τώρα κατάλαβα τι έγινε..
-Επιτέλους..

-Θέλετε να πάρετε τις γνώσεις μου στον υπνωτισμό..
-ξεκόλλα το μυαλό σου από τον υπνωτισμό.. Σε φέραμε εδώ για να νικήσουμε τον vice-captain των πειρατών για να ξεκουμπιστούνε από το νησί μια και καλή..
Εκείνος μόλις το άκουσε αυτό έκανε κάτι που δεν περίμενα .. Άρχισε να τρέχει.. Εγώ αμέσως μεταμορφώθηκα σε κεραυνό και πήγα μπροστά κλείνοντας του έτσι τον δρόμο.. Με κοίταξε περίεργα και μου είπε:
-Έχεις φάει φρούτο του διαβόλου ;
-Ναι.. Εσύ από τα ξέρεις;
-Είχα δει ένα άτομο πριν κάποιο καιρό που είχε φάει ένα τέτοιο.. Άρα δεν έχω ελπίδα να ξεφύγω τρέχοντας.. Έκανε ένα ειρωνικό χαμόγελο και σοβάρεψε..
-Αυτά τα παιδιά σε είπαν να το κάνεις αυτό ;
-Δεν μου είπαν από μόνος μου το θέλω..
-Καλά καλά.. Πόσα σου έδωσαν ; Εγώ μπορώ να σου δώσω τα διπλάσια..
-Δεν θέλω.. Αυτό που θέλω είναι να σωθεί αυτό το νησί..
-θες να έρθεις στο πλήρωμα μας ; θα πάρεις μεγάλη θέση..
-Όχι.. Ότι και να μου πεις δεν θα το δεχτώ για αυτό ας αρχίσουμε..
-Καλά.. Ας αρχίσουμε..

-Πριν αρχίσουμε όμως θέλω να σε ρωτήσω κάτι τελευταίο..
-Τελευταίο ;
-Ναι..Μετά αρχίζουμε..
-Εντάξει.. Άντε ρώτα..
-Τι είναι αυτό από πίσω σου ; Ήθελα να σε ρωτήσω εδώ και πολύ ώρα..

Εγώ γύρισα να δω αλλά δεν είδα κάτι περίεργο.. Μόνο μερικά δέντρα υπήρχαν.. Ξαφνικά άκουσα μία κραυγή πόνου.. Τότε κατάλαβα τι βλακεία είχα κάνει.. Μόλις γύρισα πάλι μπροστά είδα τα χέρια του Jango να κατεβαίνουν κάτω και να γελάει ειρωνικά.. Γύρισα προς τα παιδιά και είδα κάτι που με έκανε να θυμώσω πολύ.. Πίσω από τον Dann υπήρχε ένα από τα δαχτυλίδια του Jango ενώ ο Soul είχε χτυπηθεί στον ώμο..Ευτυχώς από ότι είδα δεν ήταν κάτι σοβαρό..

-Ο μεγάλος το απέφυγε πλήρως αλλά ο μικρός δεν τα κατάφερε εντελώς..χαχα.. Να δούμε τι θα κάνουν οι άλλοι δύο..

Έριξε ξανά δύο αλλά αυτή την φορά δεν θα τον άφηνα.. Έχοντας μετατραπεί μισός αστραπή, από την μέση και κάτω, και τα χτύπησα και τα δύο με το katana μου, αλλάζοντας τους πορεία..

-Το περίμενα ότι δεν θα άφηνες να τους χτυπήσω ξανά.. Αλλά άξιζε η προσπάθεια..

Προσπάθησα να μείνω ψύχραιμος γιατί ήξερα ότι εάν είσαι ήρεμος έχει καθαρό μυαλό για την μάχη..

-Παιδιά φύγετε από εδώ.. Τουλάχιστον 100 μέτρα.. δεν θέλω και δεν με βολεύει να ξαναγίνεται στόχοι..
-Εντάξει φεύγουμε..
-Ας αρχίσουμε κανονικά..
-Οκ..

Έβγαλε το κρίκο-δαχτυλίδι και άρχισε να το κουνάει, αλλά δεν θα την πατούσα τόσο εύκολα..

-Δεν πρόκειται να σε αφήσω να με υπνωτίσεις.. Δεν είμαι χαζός.. Λες να ήρθα να σε πολεμήσω χωρίς να ξέρω τις δυνάμεις σου;
-θα δούμε..
-Ώρα να πληρώσεις όσα έκανες..

Του είπα και άρχισα να τρέχω προς τα εκείνον με το katana.. Εκείνος όμως απέκρουσε την επίθεση μου με αυτό το κρίκο και καθώς απομακρυνόμουν τραβάει από την πλάτη ένα ολόιδιο κρίκο και με μία γρήγορη κίνηση τον πετάει προς το μέρος μου.. Εγώ στην αρχή πήγα να τον αποφύγω αλλά μετά σταμάτησα αφού σκέφτηκα ότι δεν χρειάζεται να μπω στον κόπο, αφού θα περάσει από μέσα μου.. Έτσι πήγα να κινηθώ πάλι προς το μέρος του..

Αυτό αντί όμως να περάσει από μέσα σταμάτησε πάνω μου..Με από ένα δευτερόλεπτο ένιωσα το ζεστό αίμα να κυλάει στο χέρι μου.. Ο πόνος που ένιωθα ήταν κάτι καινούριο.. Είχα κάνει βέβαια σκληρή προπόνηση αλλά δεν είχα ποτέ τέτοιο βαθύ τραύμα.. Ευτυχώς είχα αρχίσει να κάνω στην άκρη και έτσι με βρήκε στο χέρι και όχι στο σώμα.. στην αρχή μου φάνηκε αβάσταχτος ο πόνος και απλώς ήθελα να κάτσω κάτω χωρίς να πρέπει να ξανα σηκωθώ.. Δεν πρέπει να του δείξω ότι πονάω.. Με χαλαρό αλλά και απορημένο ύφος τον ρώτησα:

-Πως γίνεται να με πέτυχες ; Αφού κανονικά έπρεπε να περάσει από μέσα μου..

-Χαχα.. Από ότι φαίνεται είσαι εντελώς άπειρος.. Αυτοί οι κρίκοι είναι φτιαγμένοι από SeaStone.. Να φαναστώ δεν ξέρεις τι είναι αυτό..

Αισθάνθηκα πολύ βλάκας εκείνη τη στιγμή αλλά προσπάθησα να μην το δείξω..
-Όχι.. Δεν ξέρω τι είναι..
-Το περίμενα.. Το seastone είναι ένα υλικό που μπορείς να το βρεις μόνο στη θάλασσα..
-Ναι το κατάλαβα αυτό.. Και τι σχέση έχει αυτό ;
-Τι κάνει η θάλασσα σε ένα χρήστη φρούτου ; Αφαιρεί τη δύναμη του φρούτου, αλλά και τον αποδυναμώνει..

Για αυτό δεν ένιωθα καθόλου καλά..Τον υποτίμησα πολύ.. Δεν περίμενα να υπάρχει τέτοιο πράγμα και προπαντός να το έχει αυτός.. πρέπει να το πάρω στα σοβαρά γιατί αλλιώς θα χάσω σίγουρα.. Έβγαλα την μπέρτα γιατί δεν ήθελα να πάθει κάτι και έσκισα την μπλούζα μου για να δέσω τη πληγή μου.. Ο Jango όμως δεν με άφησε..Βρήκε την ευκαιρία και πήγε να μου επιτεθεί..

Γαμώτο.. Δεν προλαβαίνω να το δέσω.. Για αυτό το λόγο έριξα, αν και με μεγάλη δυσκολία, ένα κεραυνό ανάμεσα μας.. Αυτό μου έδωσε το χρόνο που χρειαζόμουν για να δέσω την πληγή μου αλλά μου προκάλεσε μεγάλη δυσφορία.. Από ότι φαίνεται δεν μπορώ να χρησιμοποιήσω καλά το φρούτο όταν είμαι χτυπημένος.. Πρέπει να τον νικήσω με τις δικές μου δυνάμεις.. Για αυτό μου έλεγε ο Eddie να μην βασίζομαι στο φρούτο μου.. Έπιασα με δύναμη το katana μου και περίμενα την επίθεση του.. Αυτή τη φορά δεν ήρθε κοντά αλλά πέταξε ένα άλλο δαχτυλίδι.. Όμως εγώ ήμουν έτοιμος, απέκρουσα και κατευθύνθηκα αμέσως προς τα εκείνον και συγκρούστηκαν το katana μου με ένα άλλο δαχτυλίδι, το οποίο έβγαλε εκείνη τη στιγμή..
-Καλά ; πόσα τέτοια έχεις ;
- αρκετά για να σε νικήσω..
-αυτό θα το δούμε..

Είχα χάσει αρκετό αίμα και για αυτό έπρεπε να τελειώσει γρήγορα η μάχη, γιατί δεν θα άντεχα πολύ ακόμα..

-Δεν είσαι στα καλύτερα σου ε ; χαχα..
- Μια χαρά είμαι.. Γιατί βαρέθηκα δεν το τελειώνουμε ;
-Οκ.. αφού το θες..

Εγώ άρχισα και έτρεχα καταπάνω του, ενώ αυτός μου έριχνε αυτά τα δαχτυλίδια, το ένα μετά το άλλο... Τα απέφυγα και συνέχισα προς το μέρος του.. Ήξερα ότι πιθανότατα δεν είχα άλλη δύναμη για άλλη επίθεση και αποφάσισα να πάω με όλη τη δύναμη που είχα.. Έτσι όταν έφτασα πολύ κοντά έριξα ένα μικρό κεραυνό πάνω του ίσα ίσα να τον ακινητοποιήσω για 2-3 δευτερόλεπτα..

Αυτός ο χρόνος ήταν αρκετός για να μου δώσει την ευκαιρία να προλάβω να τον χτυπήσω.. Τον χτύπησα στα πόδια, γονατίζοντας τον και αμέσως μετά με μία κίνηση τον αποτελείωσα.. Το άψυχο, πλέον, σώμα του έπεσε τελείως κάτω.. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα οι δυνάμεις μου με εγκατέλειψαν και όλα μαύρισαν..

-Flash ξύπνα.. ΞΥΠΝΑΑ..

Άρχισα να συνέρχομαι και είδα να παιδιά να κάθονται από πάνω μου..

-Τι έγινε ; Τον σκότωσα ;
-Ναι.. μην ανησυχείς για αυτόν.. Εμείς για σένα ανησυχούσαμε..
-Γιατί ;
-Δεν ξέρω αν το κατάλαβες αλλά κοιμόσουν σχεδόν δύο μέρες..
-Ποο.. Τόσο πολύ..Ε το χρειαζόμουν.. Το σώμα του τι το κάνατε ;
-Ότι μας είπες.. Το αφήσαμε εκείνο το βράδυ στην πόλη με ένα σημείωμα:
''ΠΕΙΡΑΤΕΣ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΣΕΙΡΑ ΣΑΣ !!!''
-Ωραία.. Και τι έγινε ; Τι κατάσταση επικρατεί στο χωριό ;
-έγινε ένας μικρός χαμός.. Στην αρχή οι πειρατές πήγαν να ξεσπάσουν στους κάτοικους..
-Ωχχ.. Ελπίζω να μην έπαθε κανείς τίποτα..
-Όχι ευτυχώς.. Οι κάτοικοι υποστήριξαν ότι δεν ήξεραν τίποτα..
-αλήθεια ;
-Ναι.. Μάλιστα είπαν ότι θα βοηθήσουν για να πιαστεί ο ένοχος..
-Άρα δεν χάρηκαν για αυτό που έγινε..
-Το αντίθετο.. Χάρηκαν.. Αλλά δεν ήθελαν το δείξουν για να μην έχουν κανένα πρόβλημα..
-Α.. Καλά έκαναν τότε..Για την ακρίβεια έκαναν ότι καλύτερο μπορούσαν.. Εντάξει αυτά ήθελα να μάθω.. Βράδιασε..Είναι ώρα να πάτε σπίτι σας..Θα τα πούμε αύριο..
-Εσύ θα μείνεις μόνος σου ;
-Ναι.. Προτιμώ να μείνω μόνος.. Θα σας δω αύριο..
-Εντάξει..

Έτσι έφυγαν τα παιδιά και εγώ έμεινα μόνος......



ΤΕΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΜΕΡΟΣ 2