ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΘΑΡΡΟΥΣ [ΤΕΛΟΣ]

Αφού μετά από καιρό είχα τελειοποίηση πλήρως της ικανότητες μου στο ένα σπαθί αποφάσισα να ξεκινήσω εξάσκηση για 2 σπαθιά, και ήξερα το κατάλληλο μέρος για να ξεκινήσω την εξάσκηση μου. είχα ακούσει για ένα νησί που είχε τρις σχόλες για να μάθεις ξιφομαχία,
~Tο dojo tenhuri που ειδικευόταν στο ένα σπαθί και την διοικούσε μια από τις πιο δυνατές γυναικείες ξιφομάχους η Nanao Yoinichi,
~Tο dojo laoma που αυτή μάθαινες την τέχνη με τα δυο σπαθιά και την διοικούσε ο Unamori One ήταν ένας από τους φύλακες του βασιλιά τις Arabasta,
~Kαι τελευταία το πιο δυνατή που λίγη ξέρουν τι γίνετε έχει το dojo seliba που ειδικευόταν στα τρία σπαθιά και την διοικούσε ο Saito Hajime για αυτόν κανένας δεν γνωρίζει τίποτα.

και έτσι έβαλα πλώρη για το νησί Cytherea όπου βρισκόταν το dojo για ξιφομάχους. Ταξίδευα 2 μέρες ασταμάτητα δυτικά για να φτάσω στο νησί Cytherea, ως που είδα το νησί να αγνοφενετε στο βάθος,μόλις είδα το νησί ένας δυνατός αέρας σηκώθηκε και άρχισε να φυσάει και αιτείς ανέπτυξα μεγάλη ταχύτητα ώσπου έφτασα στην ακτή του νησιού και πήδηξα έξω από το καράβι, και έτσι είπα
"επιτέλους μετά από δυο μέρες ταξίδι έφτασα"

είδα φώτα να έρχονται από την άλλη άκρη του νησιού και έτσι ξεκίνησα να πάω να δω τη γίνετε. Το νησί ήταν πολύ όμορφο και σε θέμα χλωρίδας άλλα και σε πανίδα όλα ήταν τέλεια και όσο περπάταγα γινόταν και πιο ωραίο, μέχρι που μετά από λίγη ώρα έφτασα σε μια μικρή πολύ όλη η άνθρωποι έχει φαίνονταν ξένοιαστη βρήκα έναν άντρα που καθόταν έχει και τον ρώτησα
"κύριος μήπως ξέρεις που είναι το dojo laoma"
"ώστε θες να γίνεις ξιφομάχος από έχει είναι ακόλουθα αυτόν τον δρόμο και θα το βρεις"

Έτσι για άλλη μια φορά ξεκίνησα το περπάτημα για την σχολή άλλα αυτήν την φορά ήταν λίγο πιο δύσκολα για τι το dojo ήταν στην κορυφή του βουνού, καθώς ανέβαινα το βουνό άρχισα να ακούω γυναίκες να φωνάζουν άμεσος έτρεξα προς την μεριά που άκουγα τις φωνές. Μόλις έφτασα στο μέρος είδα δυο τύπους να παρενοχλούν δυο κοπέλες, δεν μπόρεσα να κρατηθώ και φώναξα
"Σταματήστε αυτό που κάνετε αν θέλετε την ζωή σας αλήτες"

Άμεσος γύρισαν η δυο τύποι έβγαλαν τα σπαθιά τους και μου είπαν
"Φύγε από εδώ αν θες την ζωή σου ξένε"
Στρέφοντας τα σπαθιά τους προς το μέρος μου, εγώ τότε απάντησα
"Λυπάμαι άλλα όχι δεν θα σας αφήσω να πειράξετε τις κοπέλες"
Νευριασμένο και με ένα ύφος απάντησε ο ένας από αυτούς
"δεν ξέρεις πιει είμαστε ανόητε είμαστε μαθητές του dojo seliba"
"ετοιμάσου να πεθάνεις"
Kαι έτσι άρχισαν να τρέχουν προς το μέρος μου

Εγώ όμως δεν έμεινα με σταυρωμένα χεριά πήδηξα στον αέρα και έβγαλα το σπαθί μου μόλις ακούμπησα κάτω στο έδαφος άμεσος είδα τους δυο αλήτες και άρχισα να τους χτυπάω, δεν άργησε πολύ μέχρι να τους ρίξω κάτω φαινόταν ότι ήταν πρωτάρηδες μόνο από το όνομα τις σχολής ξέρανε να περηφανεύονται. Τέλος πάντων άμεσος πήγα στις δυο κοπέλες και τις ρώτησα
"Κορίτσια είστε καλά σας πείραξαν αυτή η τύποι"
Με τρεμάμενοι φωνή απάντησε η μεγάλη
"Σε ευχάριστο ξένε είμαστε καλά"
Και έτσι είπα
"Ωραία πηγαίνετε γρήγορα σπίτια σας τώρα και να προσέχετε"

Και έτσι αφίσα τους δυο αλήτες λιπόθυμους και συνέχισα το δρόμο μου για την σχολή,μετά από μερικά τέταρτα πεζοπορία είδα επιτέλους τις πύλες του σχολείου, ήταν μια τεράστια πύλη από ξύλο και στην κορυφή είχε μπλε κεραμίδια το μόνο που διέκρινε από έξω ήταν η κορυφή του dojo. Έχει διπλά είδα ένα σκοινί που οδηγούσε σε μια καμπάνα μάλλον αυτό θα ήταν το κουδούνι

Η πύλη του dojo

Τράβηξα μια φορά το σκοινί και η καμπάνα άρχισε να χτυπά έτσι κάθισα και άρχισα να περιμένω,μετά από λίγο άρχισε να κουνιέται η τεράστια πύλη άμεσος σηκώθηκα,μόλις άνοιξε πλήρως η πύλη ένας άντρας βγήκε από μέσα και μου είπε
"πιο είναι ο λόγος τις επίσκεψης σου ξένε"
εγώ απάντησα
"ήρθα εδώ για να εξασκηθώ στην τέχνη με δυο σπαθιά"
αυτός τότε απάντησε
"πολύ καλά ξένε έλα μέσα"

Μόλις μπήκα μέσα είδα ένα μεγαλοπρεπές χτίριο ήταν το dojo, ο άντρα με πήγε μέσα στο dojo και στο κέντρο αυτού μου είπε
"για να αρχίσεις την εξάσκηση πρέπει πρώτα να απόδειξης την άξια σου πρέπει να αντιμετώπισης έναν από τους μαθητές μου ξένε"
άμεσος με ενθουσιασμό απάντησα
"μάλιστα θα αποδείξω ότι αξίζω να με προπονήσετε κύριε"
"α και το όνομα μου είναι Ao kiji κύριε"
τότε με είδε στα μάτια και μου είπε
"πολύ καλά θαυμάζω το κουράγιο σου Ao kiji θα αντιμετώπισης το Eamon πήγαινε στο κέντρο τις αρένας"

Μόλις μπήκα στο κέντρο τις αρένας σηκώθηκε και ο Eamon για την μάχη μας,σταθήκαμε ο ένας μπροστά από τον άλλον κοιταχτήκαμε στα μάτια και αρχίσαμε την μάχη μα τα σπαθιά χτυπάγαμε ο ένας τον άλλον συνεχεία για μερικά λεπτά μέχρι που ο Eamon έπεσε κάτω από την κούραση άλλα συνέχιζε να με κοίτα στα μάτια.Τότε ακούστηκε από τον δάσκαλο να λέει
"αποτελειώσετον Ao κίζι για να μπεις στο dojo μας σκοτοσετον είναι αδύναμος για το dojo μας"

έτσι σήκωσα το σπαθί μου στον αέρα είδα τον Eamon στα μάτια και άρχισα να χαμηλώνω το σπαθί για να τον σκοτώσω άλλα λίγο πριν φτάσει το σπαθί στο κεφάλι του σταμάτησα και είπα στον δάσκαλο
"λείπαμε άλλα δεν μπορώ να το κάνω"
"δεν μπορώ να σκοτώσω έναν αθώο δεν είμαι δολοφόνος"
έτσι έβαλα το σπαθί μου στην θήκη πήγα σήκωσα την τσάντα μου και ξεκίνησα να φύγω από το dojo

μόλις έφτασα στην πόρτα του dojo με φώναξε ο δάσκαλος και μου είπε
"Ao kiji μπράβο πέρασες την δοκιμασία θα σε μάθω την τέχνη με τα δυο σπαθιά"
εγώ σαστισμένος απάντησα
"πως μα απέτυχα δεν έκανα αυτό που είπες"
ο δάσκαλος απάντησε
"έκανες κάτι καλύτερο όμως διάλεξες να ζήση ένας αθώος από το να μπεις στο dojo και αυτό είναι κάτι καλύτερο από αύριο ξεκινάς τα μαθήματα"
εγώ χαρούμενος απάντησα
"μάλιστα δάσκαλε"

Έτσι ξεκίνησα την εκπαίδευση μου διπλά στον δάσκαλο η μέρες περνούσαν σαν ώρες η μήνες περνούσαν σαν μέρες, ώσπου μετά από 1 χρόνο προπόνησης και σκληρής δουλειάς μου είπε ο δάσκαλος
"Ao kiji είσαι έτοιμος μπράβο θέλω να σου πω πως ήσουν ο καλύτερος μαθητής μου"
εγώ απάντησα
"ευχάριστο δάσκαλε θα μου λείψετε όλη σας άλλα πρέπει να πηγαίνω έχω αργήσει για το ταξίδι μου"
τότε ο δάσκαλος μου είπε
"α ναι Ao kiji ξέχασα να σου πω στο dojo μας συμβαίνουν περίεργα πράγματα η μέρες στο dojo είναι ώρες στον αληθινό κόσμο όποτε έχεις λήψη μόνο δυο εβδομάδες"

Εγώ γεμάτος με περιέργεια ρώτησα
"μα καλά πως γίνετε αυτό δασκαλε"
ο δάσκαλος μου απάντησε
"δεν ξέρω ακριβώς πως γίνετε αυτό άλλα ξέρω μόνο ότι μόνο εδώ στην κορυφή του βουνού γίνετε αυτό από τότε που έχτισε ο παππούς μου το dojo πιο πριν δεν γινόταν"
εγώ πάλι γεμάτος με απορία είπα
"μας διαφώτισες δάσκαλε άλλα τέλος πάντων πρέπει να πηγαίνω θα τα ξαναπουμαι με όλοι σας αντίο"
και έτσι ξεκίνησα τον δρόμο για το πλοίο μου για νέες περιπέτειες και νέα ταξίδια

Μόλις έφτασα στην πολύ από το οποίο είχα ζήτηση οδηγίες για το πως θα πάω στο dojo πριν από δυο εβδομάδες άκουσα κάποιον να λέει
"ναι ναι ο Saito Hajime με τους μαθητές του πήραν την κυριαρχία του dojo της Nanao Yoinichi χτες και σήμερα πάει για το dojo του Unamori One"
μόλις το άκουσα αυτό έπιασα τον άντρα και τον ρώτησα
"πως είναι αλήθεια όλα αυτά, πότε θα επιτεθεί στο dojo του Ιναμόρι One"
εχίνος τρομαγμένος είπε
"αλήθεια είναι και σήμερα θα επιτεθεί στο dojo και πρέπει να έχει φτάσει είδη"

Μόλις το άκουσα αυτό άρχισα να τρέχω προς το dojo για να προειδοποιήσω τον δάσκαλο αν δεν ήταν πολύ αργά για να μπορέσουν να ετοιμαστούν να αμυνθούν.
Άλλα μόλις έφτασα έχει μετά από πολύ τρέξιμο ήταν πολύ αργά γύρο από το dojo υπήρχαν πτώματα και από τα δυο dojo να ζητάνε βοήθεια από τον πόνο, καθώς έψαχνα να βρω το πτώμα του δάσκαλου άκουσα μέσα από το dojo φωνές δυο αντρών να πολεμούν και να βρίζουν άμεσος μπήκα μέσα στο χτίριο και είδα τον δάσκαλο στον τοίχο γεμάτος με αίμα και ένα άλλος έτοιμος να του καρφώσει το σπαθί

σαστισμένος από την θεά που αντίκρισα φώναξα
"όχι σταμάτα έχει που είσαι"
ο άντρας που ετοιμαζόταν να σκοτώσει τον δάσκαλο γυρνά και το κεφάλι και με κοιτάει κατεφτιαν στα μάτια και μου λέει
"ποιος είσαι εσέι γιατί ανακατεύεσαι φύγε από εδώ αν θες την ζωή σου"
την ίδια στιγμή γυρνά και ο δάσκαλος το κεφάλι του και μου λέει
"Ao kiji τρέξε μακριά τρέξε να σωθείς"
εγώ του απαντώ
"όχι δάσκαλε δεν θα φύγω θα μείνω και θα σε σώσω, εσέι άσε τον δάσκαλο μου ήσυχο"

ο άνδρας με άσκημες διάθεσις μου λέει
"ώστε έμεινε ένας μαθητής ακόμα πολύ καλά ας τον σκοτώσουμε και αυτόν"
έτσι άφησε τον δάσκαλο κάτω και έστρεψε τα σπαθιά του προστά έμενα είχε τρία σπαθιά τα δυο στα χεριά του και το τρίτο στο στόμα του και έτσι του είπα
"μάλλον εσέι πρέπει να είσαι ο Saito Hajime ο δάσκαλος του τρίτου dojo έτσι"
αυτός απάντησε
"ναι εγώ είμαι για αυτό ετοιμάσου να πεθάνεις"
και έτσι ξεκίνησε την μάχη

χτυπάγαμε ο ένας μετά τον άλλον με μανία κάνεις δεν έκανε πίσω δύσκολα μπορούσα να απεκρουσο και τα τρία του σπαθί μαζί, μαχόμασταν για ώρες ατέλειωτες μέχρι που μια στιγμή πέφτει κάτω ο αντίπαλος γεμάτος αίμα και πληγές καθώς ήταν κάτω και με κοιτούσε μου είπε
"τη περιμένεις τώρα αποτελειώσεμε, σκοτοσεμε"
εγώ του απάντησα
"δεν αξίζεις τον κόπο για να σε σκοτώσω πάρε τους μαθητές σου και επιστρέψτε στο dojo σας και μην ξανά έρθεις πια εδώ"
και έτσι τον προσπέρασα και πήγα προς τον δάσκαλο να δω πως είναι, άλλα εχίνος από τα νεύρα του είπε
"όχιιι"
σηκώθηκε και πήγε να με σκοτώσει πισώπλατα

εγώ άμεσος έβγαλα το σπαθί μου και του το κάρφωσα στην καρδιά λέγοντας του
"μπορούσες να γλιτώσεις και εσύ και η μαθητές σου άλλα δεν ήθελες την ήττα αντίο τα λέμε στην κόλαση"
και έτσι έκλεισε τα μάτια του μια και καλή. Άμεσος μετά έτρεξα στον δάσκαλο και είδα πως ήταν ευτικός ανάπνεε τον φώναξα
"δάσκαλε πως είσαι"
άνοιξε τα μάτια του και μου είπεc
"καλά είμαι"
εχίνοι την στιγμή μπήκαν η χωρικοί από την πολύ μέσα και με είδαν να κρατάω τον δάσκαλο και μου είπαν
"ένταξη αναλαμβάνουμε εμείς τώρα μπορείς να φυγής"
εγώ είπα
"όχι θα μείνω"

άλλα ο δάσκαλος με κοίταξε στα μάτια και μου είπε
"Ao kiji κοιτάμε στα μάτια πρέπει να φυγής πρέπει να πας το ταξίδι σου σε περιμένει φύγε και μην κοιτάξεις πίσω πάρε και το σπαθί μου γιατί τώρα πρέπει να έχεις δυο σπαθιά, πήγαινε τώρα θα μας φροντίσουν η χωριάτες"
και έτσι κλαίγοντας πήρα το σπαθί του δάσκαλου και έφυγα τρέχοντας, φεύγοντας φώναξα
"δάσκαλε θα ξανά επιστρέψω"

ΤΕΛΟΣ