ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΘΑΡΡΟΥΣ PART 2 [ΤΕΛΟΣ]

WARNING να μην διαβαστεί πριν από το PART 1 ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ ΘΑΡΡΟΥΣ PART 1


Καθώς κατέβαινα από το βουνό που είναι το dojo είδα έχυνες τις δυο κοπέλες που είχα δει πιο πριν να πηγαίνουν προς ένα πυκνό και σκοτεινό δάσος,από περιέργεια και μόνο άρχισα να της ακόλουθο χωρίς να με πάρουν χαμπάρι, μόλις μπήκα και εγώ όμως μέσα στο δάσος αυτές είχαν εξαφανιστεί και έτσι σκεφτικά
"Που είναι που πήγανε πως εξαφανίστηκαν τόσο γρήγορα"
άρχισα να ψάχνω μήπως τις ξανά βρω άλλα καθώς έψαχνα τόσο πιο μέσα στο δάσος πήγαινα και έτσι χάθηκα για μια ακόμα φορά, χαμένος πήγαινα από εδώ και από έχει μήπως βρω τίποτα που θα με οδήγηση έξω από αυτό το δάσος άλλα μάταια ως που σε μια στιγμή άκουσα ένα κλάδοι να σπάει από πίσω μου

μόλις που πρόλαβα να γυρίσω και είδα να με έχουν πάρει από πίσω μια άγγελοι με τρία αρσενικά λιοντάρια, αυτά τα λιοντάρια όμως δεν ήταν κανονικά κάτι περίεργο τους συνέβαινε ήταν άσπρα πρώτη φορά έβλεπα άσπρα λιοντάρια δεν πρόλαβα να σκεφτώ τίποτα άλλο γιατί άμεσος τα λιοντάρια μου όρμηξαν για να γίνω το μεσημεριανό τους γεύμα
και έτσι πήδηξα πάνω σε ένα δέντρο για να ξεφύγω από τα νύχια τους όμως με ένα χτύπημα έριξαν κάτω το δέντρο σαν να μην ήταν τίποτα,έπεσα κάτω άλλα σηκώθηκα γρήγορα γιατί έρχονταν και πάλι κατά πάνω μου με τα ταχύτητα, έτσι είπα
"ώστε θέλετε παιχνιδάκια τότε θα το έχετε"

έβγαλα τα δυο σπαθιά μου και απέκρουσα με αυτά τα νύχια από τα λιοντάρια, με έναν γρήγορο ελιγμό πέρασα το ένα λιοντάρι και πήγα από πίσω το και τον μαχαίρωσα άλλα ήταν σαν να χτυπάω σε ατσάλι τίποτα δεν κατάφερα να κάνω ούτε μια μικρή γρατζουνιά άμεσος είπα
"μα καλά τι στο διάολο είστε εσείς"
και συνέχισα να τα χτυπάω, τίποτα όμως για μια κόμμα φορά,μέχρι που εκείνη την στιγμή ένα από τα λιοντάρια με γραπώνει με τα νύχια του και με χτυπάει,με εκτόξευσε σε έναν βράχο που ήταν έχει,άλλα ούτε εγώ δεν έπαθα γρατζουνιά χάρις το φρούτο μου που είναι logia,παρατήρησα όμως εκείνη την στιγμή ότι το πόδι του λιονταριού που με χτύπησε είχε παγώσει

άμεσος σηκώθηκα και με μια γρήγορη ταχύτητα πήγα κοντά στο λιοντάρι και με το σπαθί μου τον χτύπησα, το πόδι χορικέ στα δυο μόλις κόπηκε το πόδι άρχισε να βγάζει σπίθες και παρατήρησα ότι είναι cyboart και έτσι είπα
"ώστε είστε cyboart για αυτό δεν μπορούσα να σας κόψω πολλοί καλά τότε τώρα θα μπορέσω"
τα λιοντάρια χωρίς να καταλάβουν τι είπα όρμηξαν όλα καταπάνω μου κάι με έλιωσαν συνέχισαν όμως να κάθονται πάνω μου έτσι είπα
"ICE AGE"
τα λιοντάρια μας τώρα πια είχαν δει την εποχή του πάγου,σηκώνω το σπαθί μου που μου είχε πέσει και με μια κίνηση τα χτυπάω επανειλημμένα μέχρι που έγιναν χίλια κομματάκια

μόλις ξεφορτώθηκα αυτά τα ενοχλητικά cyboart λιοντάρια συνέχισα να ψάχνω τις δυο κοπέλες,μετά από λίγο περπάτημα έφτασα σε ένα παλιό μονοπάτι άρχισα να το ακόλουθο,και μετά από λίγα λεπτά περπάτημα έφτασα σε μια πόρτα σαν το dojo του δάσκαλου Unamori One μόνο που ήταν κάπως πιο ξεθωριασμένη, έτσι την έσπρωξα και μόλις μπήκα μέσα ήταν και αυτό ένα dojo άλλα ήταν αντίο έτσι φώναξα
"ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΔΩ"
καμιά απάντηση όμως,πιο ήταν αυτό το dojo γιατί δεν είναι κάνεις εδώ,καθώς προχωρούσα βρήκα την είσοδο του κτιρίου έτσι αποφάσισα να μπω μέσα

μόλις μπήκα μέσα αντιχρισα πολλά κομμένα πτώματα και έναν άντρα να κάθεται σε έναν θρόνο στην άκρη άμεσος του είπα
"είσαι καλά τι συναινεί εδώ πέρα"
εχίνος δεν απάντησε τότε τον ξανά ρωτάω
"eee εσέι έχει τι έγινε εδώ πέρα ποιος είσαι"
τότε με κοίτα στα μάτια όπως κοιτάνε η δολοφόνοι το θύμα τους πριν τους σκοτώσουν, και μου λέει
"ώστε εσέι είσαι αυτός που μου κατάστρεψε τα σχέδια
εγώ γεμάτος απορία του λέω
"εγώ δεν σε ξέρω καν εσένα και με κατηγορείς ότι σου κατέστρεψα τα σχέδια μα καλά ποιος είσαι"
αυτός φώναξε
"εγώ είμαι ο αληθινός Saito Hajime"

ο Saito Hajime ήταν ο δάσκαλος του τρίτου dojo που είχα σκοτώσει και για αυτό του είπα
"μα πως εγώ τον έχω σκοτώσει"
αυτός τότε μου άπαντα
"μα καλά πως ένας τόσο ανόητος κατάφερε να σκοτώσει τον broose"
τα μάτια μου θόλωσαν και είπα
"πως ώστε εσέι είσαι ο πραγματικός Saito Hajime ο άλλος ήταν απλός σωσίας"
εκείνοι την στιγμή βγάζει τα τρία σπαθιά και μου άπαντα
"ναι εγώ είμαι ετοιμάσου να πεθάνεις"
τότε εγώ του απαντάω
"πολύ καλά όπως νομίζεις"

άμεσος ξεκίνησε ήρθε κατά πάνω μου με τρομερή ταχύτητα άλλα εγώ τελευταία στιγμή πήδηξα στον αέρα και την απέφυγα η τουλάχιστον έτσι νόμιζα τότε μου λέει
"πολύ αργός"
και μου ρίχνει ένα χτύπημα με τα σπαθιά του,έβγαλα αίμα αλλα πως αφού εγώ είμαι χρήστης logia δεν πρόλαβα να πω τίποτα και άμεσος άρχισε να με χτυπά αίμα έφευγε από εδώ και από έχει και διστικος ήταν δικό μου αν και αμυνόμουν με τα σπαθιά μου το τρίτο του σπαθί με κάρφωνε πάντα δεν μπορούσα να νάνο κάτι, με έσπρωχνε προς τον τοίχο ήθελε να με βάλει στην γωνιά και να με βαράει

και έτσι με μια γρήγορη κωλοτούμπα φεύγω από έχει και απομακρύνομαι,και μου λέει
"το ότι έφυγες δεν σημαίνει ότι θα σε αφήσω να ζήσης"
άμεσος ξανά ήρθε κοντά μου και συνέχισε να με χτυπά μετά από πολλά κτυπήματα ήμουν έτοιμος να πέσο κάτω άλλα τότε μου λέει
"το ίδιο άχρηστος όπως ο δάσκαλος σου είσαι και εσέι"
τότε τα περνώ και με ότι δύναμη μου απέμεινε αρχίζω να τον χτυπάω άλλα ήταν το ίδιο καλός και στην άμυνα όσο στην επίθεση λίγες φόρες τον χτύπαγα άλλα από ότι φαίνεται ούτε που τις εστανοντα από τόσες μαχαιριές που θα έχει φάει στην ζωή του,το αίμα όμως το έχανε και αυτό ήταν που με ενδιέφερε,άλλα εκείνοι την στιγμή μου ρίχνει μια και πέφτω κάτω από την εξάντληση

τότε άρχισε έναν μονόλογο όπως κάνουν όλοι η κακοί όταν ρίχνουν τον αντίπαλο τους κατά
"εσέι ένας τος αδύναμος να σκότωσε τον broose εσέι δεν μπορείς να δεις που πάνε τα τέσσερα και θες να αποκαλείσαι και ξιφομάχος το ίδιο άχρηστος σαν τον δάσκαλο σου είσαι σαν τον δάσκαλο μου,ναι και έμενα με εκπαίδευσε ο Unamori One άλλα ήταν πολύ αδύναμος όλο έλεγε να μην χρησιμοποιούμε το σπαθί για κάτι άλλο έκτος από την άμυνα μα πως το έλεγε αυτό είμαστε τόσο καλή θα μπορούσαμε να σκοτώσουμε οποίον θέλαμε να πάρουμε ότι θέλαμε, αυτό ήθελα να αποδείξω στον Unamori One και έτσι άρχισα να περνώ όλα τα dojo του νησιού ένα προς ένα άλλα εκείνοι την στιγμή στο αποκορύφωμα μπήκες εσέι και τα κατάστρεψε όλα ανόητε για αυτό ετημασου να πεθαμένης"

όσο αυτός μιλούσε εγώ ανακτούσα τις δύναμης μου μέχρι που τελείωσε σήκωσε τα σπαθιά του στον αέρα και ετοιμάστηκε να με σκοτώσει τότε εγώ του απάντησα
"xaxaxa ανόητε ξεχνάς κάτι όμως εγώ είμαι ένα πειρατής και πότε δεν πεζό δίκαια"
νευριασμένος απάντησε
"σκάσε μην με προκαλείς άλλο"
τότε με ταχύτητα άρχισε να χαμηλώνει το σπαθί του για να με σκοτώσει άλλα εγώ μεταμορφώνομαι σε άνθρωπο χιόνι και διασχορπιζομε από έχει και καταφέρνω να αποφύγω την επίθεση του όπως και όλες τις άλλες που έρχονταν γιατί χτυπούσε σε έναν κενό αέρα αφού είχα διασκορπιστεί σε όλο το δωμάτιο και έτσι εξαντλημένος ακουμπά κάτω το σπαθί του και άρχισε να ξεκουράζεται τότε εγώ αρχίζω να του πετάω καρφιά από χιόνι

προσπάθησε να τις αποφυγή με τα σπαθιά του άλλα μάταια μόλις τα καρφιά ακουμπούσαν τα σπαθιά του αυτά έσκαγαν και πάγωναν τη είχαν μπροστά τους,τότε τα σπαθιά του έγιναν άχρηστα είχαν παγώσει εντελώς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα τότε η μάχη ήταν δικιά μου αφού έχασε τα σπαθιά του ήταν σαν να έχασε τα χεριά του δεν μπορούσε να κάνει τίποτα τότε εγώ ξανά αρχίζω να ρίχνω βελόνες από πάγκο μάταια προσπάθησε να τις αποφυγή και έτσι τον χτύπησαν άλλα αυτές η βελόνες είχαν κάτι το διαφορετικό δεν έσκασαν και πάγωσαν ότι βρήκαν μπροστά τους απλά κάρφωσαν στον τοίχο τον
Saito Hajime μετά πήγα κοντά του και του είπα
"βλέπεις δεν είσαι τίποτα χωρίς τα σπαθιά σου άλλα εγώ είμαι ξέρεις και κάτι άλλο δεν μου αρέσει να με λένε ανόητο το όνομα μου είναι FIRE FIST JOKER"

εκείνη την στιγμή άρχισε να κλαίει σαν κοριτσάκι και να εκλιπαρεί για την ζωή του άλλα μάταια αυτά τα καρφιά που του είχα ρίξει είχαν αρχίσει να τον παγώνουν από μέσα προς τα έξω μόλις κατάλαβε τι γινόταν άρχισε να ουρλιάζει από τον πόνο και να εκλιπαρεί να το σταματήσω και να τον σκοτώσω, εγώ απλός καθόμουν και τον κοίταζα και του έλεγα
"δεν θα σου κάνω αυτήν την χάρη μετά από όλον αυτόν τον πόνο που προκάλεσε μετά από όλους αυτούς που σκότωσες ήρθε η ώρα σου να πονέσεις"
συνέχισε να ουρλιάζει ως που μετά από τρία λεπτά σταμάτησε γιατί είχε παγώσει ολόκληρος, το μόνο που μου έμενε να κάνω εγώ ήταν να πάρω το σπαθί μου και να πω
"Ice blade"

και έτσι επιτέλους ο Saito Hajime ήταν πια παρελθόν είχε γίνει κομματάκια έτσι έφυγα από έχει μέσα πέρασα και την πηλοί του dojo και τότε είπα
"ICE AGE"
πάγωσα και όλο το dojo και το διέλυσα και αυτό και και το τελευταίο πράγμα που είχε μείνει για να θυμίζει τον Saito Hajime,εκείνοι την στιγμή θυμήθηκα τις δυο κοπέλες και είπα
"ωχ της ξέχασα τελείως μα καλά που στο διάολο χαθήκανε και αυτές"
όμως εκείνοι την στιγμή ακούω μια φωνή να φωνάζει
"Aokiji εδώ πέρα"
και ήταν τα δυο κορίτσια μόλις τις είδα είπα
"μα καλά που ήσασταν τι μπήκατε να κάνετε εδώ πέρα"
έχυνες απαντήσανε
"μανιτάρια μαζεύαμε για να φάμε"

τότε τις πήρα και βγήκαμε από το δάσος αυτό αυτές σε όλη την διαδρομή με ρωτούσαν τι έγινε εδώ πέρα άλλα εγώ τους απάντησα
"μερικά πράγματα δεν πρέπει να τα ξέρετε"
μόλις πήγαμε στην πολύ αποχαιρέτησα της κοπέλες και ξεκίνησα να φύγω έχυνες όμως φωνάξανε
"εε Aokiji περίμενε έχουμε κάτι για εσένα"
μου φέρανε μια τσάντα γεμάτη με φαγητό τις ευχαρίστησα και έτσι έφυγα για το πλοίο μου που μου είχε λήψη πολύ

καθώς επέστρεφα στο πλοίο είδα για μια ακόμη φορά ένα πλοίο τον marine και αφού ήμουν ο μοναδικός έχει πέρα με ρωτάει ένας ναύτης
"εε εσέι έχει ξέρεις πιάνου είναι αυτό το πλοίο"
εγώ γελώντας του απάντησα
"ναι ξέρω δικό μου είναι"
μόλις το είπα αυτό όλη στρέψανε τα όπλα τους προστά έμενα και άρχισαν να πυροβολούν η σφαίρες" όμως περνούσαν από μέσα μου χωρίς να πάθω τίποτα,τότε άρχισα να τρέχω και να χτύπο οποιον έμπαινε μπροστά μου μέχρι που έφτασα κοντά στο πλοίο μου πήδηξα μέσα και άνοιξα πανιά,το πλοίο τον marine άρχισε να ρίχνει κανονιές αλλα χωρίς να με πετυχαίνουν φεύγοντας εγώ γέλασα και είπα
"xaxaxaxa να θυμάστε πως ο FIRE FIST JOKER ρεζίλεψε και πάλι τους marine"


ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ PART 2