Μετα την αποφυλακιση [Τελος]

"Αχχ!! Ηλιος και καθαρος αερας!" σκεφτηκα. Επιτελους με ελευθερωσαν απο αυτη τη φυλακη! Καθως προχωρουσα μονολογουσα:
- Πφφ! Βρωμοmarines! Με εβαλαν φυλακη γιατι ειμαι πειρατης!! Ειμαι απο τους καλους γαμωτο!! Δεν κλεβω και βοηθαω κοσμο. Κατι σαν υπερ-ηρωας ενα πραμα! Πφφ!
Σκεφτομουν αυτα και προχωρουσα το δρομο μονος μου, χωρις να ξερω σε πιο νησι με παρατησαν! Ηταν ερημικα και σκεφτηκα οτι θα ειναι καποια δυστυχισμενη πολη παλι σαν ολες τις αλλες που εχουμε δει μεχρι τωρα με τον Luster.

Επρεπε να βρω τροπο να παω εκει που ηταν ο Luster. Αλλα δεν ηξερα ουτε που βρισκοταν ουτε πως να επικοινωνησω μαζι του! Συνεχιζα να προχωραω σπαζοκεφαλιαζοντας να βρω εναν τροπο. Καποια στιγμη εφτασα σε ενα σημειο που μου φαινοταν γνωστο. Προσπαθουσα να θυμηθω τι μου θυμιζε αλλα τιποτα. Ξαφνικα ειδα πισω μου εναν τυπο να τρεχει προς την αντιθετη κατευθυνση απο τη δικη μου.
- Περιμενε!! Μπορεις να μου πεις σε πιο νησι βρισκομαι?? του φωναξα.
Αυτος ομως δεν γυρισε και συνεχισε να τρεχει. Ετσι αποφασισα να τον ακολουθησω. Δεν ειχα δει ανθρωπο απο τη στιγμη που πατησα στο νησι και δεν θα εχανα την ευκαιρια να μαθω που βρισκομαι να παει χαμενη.

Ετσι αρχισα να τρεχω πθσω του! Ηταν πιο γρηγορος απο οτι περιμενα και δεν μπορουσα να πλησιασω αρκετα να τον σταματησω.
- Περιμενε! Δεν θα σου κανω κακο! Μονο να σε ρωτησω κατι θελω! του φωναζα καθε τοσο αλλα δεν σταματουσε.
Ξαφνικα σταματησα να τον κυνηγαω! Ειχα φτασει σε ενα σημειο της πολης που δυσκολα θα το ξεχνουσα! Ημουν στην κεντρικη πλατεια!!
- Shell Town?? Παλι καλα εχω γνωστους εδω!! ειπα γελοντας με την χαζομαρα των marines να με βγαλουν σε νησι που πριν λιγο καιρο ειχα περασει και το ηξεραν! Ετσι κατευθυνθηκα προς το σπιτι των αδερφων Anna και Sophie!

Καθως κατευθυνομουν για το σπιτι τους αναρωτιομουν πια συμφωρα βρηκε αυτη τη φορα το νησι. Ολα ηταν χειροτερα απο την τελευταια φορα που βρισκομουν εδω. Σε ολη τη διαδρομη εβλεπα εγκαταλελλημενα και ετοιμορροπα σπιτια. Το τοπιο ηταν σαν βομβαρδισμενο! Μετα απο 10 λεπτα περπατημα εφτασα επιτλους στο σπιτι τους. χτυπησα το κουδουνι και μου ανοιξε η Sophie.
- Teo?? Τι κανεις εδω? ειπε κι επεσε στην αγκαλια μου!
- Ημουν κοντα και ειπα να περασω της ειπα αστειευομενος.
Μπηκαμε μεσα στο σπιτι. Δεν ειχε αλλαξει καθολου σε εμφανηση απο την τελευταια φορα που το ειδα. Ομως η ατμοσφαιρα δεν ηταν τοσο χαρουμενη οσο τοτε. Η Sophie εβαλε λιγο τσαι να βραζει. Επειτα γυρισε σε εμενα και μου ειπε:
- Λοιπον? Τι σε φερνει στα μερη μας ξανα? Που ειναι ο Luster?

- Με επιασαν οι marines και με ειχαν φυλακη! Τωρα με ελευθερωσαν και με εφεραν εδω!! Ο Luster δυτυχως δεν ξερω που ειναι. Αν ηξερα αυριο κιολας θα επερνα ενα καραβι και θα πηγαινα εκει. Τι κανει η αδερφη σου και ο αρραβωνιαστικος της?
Το βλεμα της σκοτινιασε. Ενα δακρυ κυλησε στο μαγουλο της και μου ειπε:
- Ειναι νεκροι.
Τα 'χασα! Δεν ηξερα τι να πω.
- Λυπαμαι πολυ! Πως εγινε? ρωτησα αποριμενος.
- Ο Morgan. ειπε κι εβαλε τα κλαματα.

Την αγκαλιασα για να την παρηγορησω αλλα μεσα μου εβραζα απο μισος. Το τσαι ηταν ετοιμο και σηκωθηκε να το ετοιμασει. Μου εφερε ενα ποτηρι, πηρα ενα και γι αυτην και συνεχισε:
- Τον επιασαν και τον εβαλαν φυλακη για ολα οσα ειχε κανει. Αλλα τελικα του εδωσαν μια δευτερη ευκαιρια υπο επιτηρηση αυτη τη φορα. Ετσι ηρθε κι ενας Vice Admiral στο νησι. Ενας μηνας περασε και προεκυψε σοβαρο θεμα με κατι πειρατες. Ετσι πηγε να επεμβει ο Vice Admiral, ο οποιος δεν εχει γυρισει ακομα. Λειπει μια βδομαδα και τα πραγματα ειναι πολυ χειροτερα απο οτι ηταν ποτε!
Σταματησε να μιλαει και συνεχισε να κλαιει. Ηπια μονο ρουφι το τσαι και της ειπα:
- Μην ανυσηχεις. Αυτη τη φορα δεν θα ζησει για να τα επαναλαβει.
Εκεινη εμοιαζε να ηρεμησε καπως αφου ειχε δει τις ικανοτητες μου στην προηγουμενη επισκεψη μου στο νησι. Ετσι σηκωθηκα κι εφυγα για τη βαση των marines.

Προχωρουσα με αργο βηματισμος προς την βαση των Marines.
- Αυτη τη φορα θα εισαι νεκρος! ελεγα καθε λιγο και λιγακι.
Ενα 20λεπτο αργοτερα ειχαν φτασει στον λοφο που βρισκοταν η βαση. Δεν σταματησα να προχωραω ουτε ελατωσα ταχυτητα. Συνεχισα ευθεια και εφτασα εξω απο την πορτα.
- Θα ανοιξετε την πορτα η θα μπω μεσα με τη βια? ειπα στους 2 φυλακες που στεκονταν απεξω.
- Εχετε καποια δουλεια εδω κυριε?
- Κερια και λιβανια ρε! Τη μιση σου ηλικια εχω γερο!
- Μικρε μην με βριζεις και λεγε! εχεις καμια δουλεια εδω?? Αν οχι τραβα απο κει που ηρθες! Ο captain Morgan δεν δεχετε κανεναν επισκεπτη.
- Μμμμ... Τωρα που το λες εχω μια δουλεια. Να σκωτωσω το καθαρμα τον Morgan. ειπα και κανοντας μια κινηση με τα χερια μου τους εκοψα και τους δυο στο θωρακα.

Επεσαν κατω μεσα στα αιματα. Ετσι τωρα επρεπε να ανοιξω την πορτα.
- Supa Supa no... Tatsumaki!!!!! φωναξα εξαπολυοντας μια πανυσχηρη επιθεση στην πορτα η οποια εσπασε λες και ηταν καποιο μικρο κλαρακι.
Τα κομματια της πορτας επεσαν πανω σε 3 marines που εκεινη τη στιγμη περουσαν απο πισω. Αμεσως χτυπησε συναγερμος. Εγω συνεχισα και προχωρουσα σαν να μην συνεβαινε τιποτα! 5 marines με οπλα ηρθαν και εκατσαν λιγα μετρα μακρια μου αρχισαν να πυροβολουν ομως ειχα γινει ηδη ατσαλι και ολες οι σφαιρες γυρνουσαν πισω και χτυπησαν τους 3 απο αυτους. Εμεινα ακινητος μεχρι να σταματησουν να ριχνουν οι αλλοι 2. Δεν σταματησαν και αλλη μια πετυχε τον εναν απο αυτους.

Επειτα ετρεξα κατα πανω στον αλλο. πηγα να τον κοψω αλλα εβαλε στη μεση το οπλο και εκοψα αυτο αντι και εκεινον. Επειτα εβγαλε ενα σπαθι απο τη θηκη στη ζωνη του και αρχισε να προσπαθει να με πετυχει. Μια μικρη μαχη ακολουθησε καθως εγω εκανα τα χερια μου λεπιδες και απεκρουα τις επιθεσεις του. Δεν ηθελα να πεθανουν τοσα ατομα. Μονο τον Morgan ηθελα να σκωτωσω. Ετσι Μου πηρε λιγη παραπανω ωρα αυτη η μαχη αφου προστατευοταν καλα. Τελικα του εκανα ενα κοψιμο στο ποδι και επεσε κατω. Στη συνεχει του εριξα μια δυνατη κλοτσια στο κεφαλι και επεσε κατω αναισθητος.

Αμεσως μολις τον νικησα εμφανιστηκαν μια ομαδα απο marines με οπλα. Ετσι εμεινα ακινητος πιστευοντας οτι ειναι τα κλασικα οπλα με σφιαρες. Ομως αντι για σφαιρες πυροβολουσαν το διχτυ απο seastone. Ετσι αρχισαν ολοι μαζι να πυροβολανε. Προλαβα κι εκοψα 3 με το katana μου αλλα ηταν πολλα περισσοτερα που ερχονταν προς το μερος μου κι ετσι με επιασαν.
- Ναι!!!! Φωναξαν ολοι μαζι επειτα με πλησιασε ενας απο αυτους. Τον εφτυσα στη μουρη και αμεσως με κλοτσησε με ολη του τη δυναμη στο κεφαλι ριχνοντας με κατω αναισθητο.

Ξυπνησα μετα απο 2-3 ωρες μεσα σε ενα κελι επειδη καποιος μου εριξε εναν κουβα νερο στο κεφαλι! Αμεσως σηκωθηκα ορθιος, αν και με λιγη δυσκολια αφου φορουσα χειροπεδες.
- Ποιος εισαι εσυ? Γιατι μου εριξες νερο στη μουρη ρε??
- Καπταιν συνηλθε! ειπε αυτος που μου εριξε νερο χωρις να μου απαντησει.
Εκεινη τη στιγμη ανοιξε η πορτα και μπηκε μεσα ο Morgan.
- Σκουλικι... Εσυ δεν ησουν εδω και οταν με πιασανε? Βρωμοπειρατη θα πεθανεις αυριο, οπως και τα φιλαρακια σου! ειπε και μου εριξε μια μπουνια. Επειτα εφυγε.

Προσπαθησα να σπασω τι χειροπεδες αλλα ηταν απο seastone κι ετσι δεν μπορουσα να κανω τιποτα. Περιμενα υπομονετικα να ερθει η επομενη μερα. Δεν μπορουσα να σκευτω τροπο να ξεφυγω οσο κι αν εστιβα το μυαλο μου για ιδεες. Ετσι δεν μπορουσα να κανω τιποτα αλλο απο το να περιμενω! Το βραδυ δεν μπορουσα να κοιμηθω. Σκεφτομουν τη ζωη μου μεχρι τωρα, την εκδικηση που δεν προλαβα να παρω, τον Luster, την υποσχεση που εδωσα στην Sophie. Τα σκεφτομουν ολα αυτα και θυμωνα ολο και περισσοτερο με τον εαυτο μου για τον ευκολο τροπο που με επιασαν. Καποια στιγμη ανοιξε η πορτα και μια μικροκαμωμενη σιλουετα μπηκε μεσα στις φυλακες. Ανοιξε την πορτα του κελιου και μπηκε μεσα. Το προσωπο του ατομου εμφανιστηκε οταν σταθηκε ακριβως εκει που επεφτε το φως του παραθυρου.

- Sophie?? Τι κανεις εδω?? ρωτησα εκπληκτος.
- Ηρθα να σε ελευθερωσω ανοητε! μου ειπε με χαμογελο.
- Αν μπορει καποιος να νικησει τον Morgan αυτη τη στιγμη, αυτος εισαι εσυ!
Ανοιξε τις χειροπεδες κι ενιωσα παλι δυνατος.
- Ευχαριστω! της ειπα,
- Πως μπηκες μεσα? ρωτησα γεματος περιεργια.
- Πλησιασα τον φυλακα κι ενω του "τριβομουν" του εκλεψα τα κλειδια. Μετα του εριξα μια δυνατη στο κεφαλι με ενα σιδερο που βρηκα διπλα μου!
Εκεινη τη στιγμη παρατηρησα τι φορουσε. Μια πολυ κοντη φουστα και ενα μπλουζακι που αφηνε ακαλυπτο μεγαλο μερος του στηθους της.
:[m055]: :[mo32o]:

- Που μενει ο Morgan? ρωτησα να μην την κοιταω στα... "ματια".
- Αυτες οι φυλακες ειναι διπλα στο σπιτι του. απαντησε.
- Προσεχε τωρα! Αν σε ξαναπιασουν δεν θα μπορω να σε ξανασωσω!
- Μην ανυσυχεις!! Ολα θα τελειωσουν σε λιγο! Δειξε μου το δρομο για το σπιτι του! της ειπα και βγηκαμε απο τη φυλακη προσεκτικα.
Ευτυχως δεν ηταν εκει κανενας αλλος φυλακας. Ετσι φτασαμε εξω απο το σπιτι του Morgan ανενοχλητοι.
- Να προσεχεις μου ξαναειπε και μου εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο.:[mo32o]:
- Εσυ πηγαινε και περιμενε στο σπιτι σου. Εγω θα κανονισω τα υπολοιπα. της ειπα.
Ετσι εφυγα και μπηκα μεσαπηδοντας πανω απο την πορτα του κηπου.

Σχεδον ετρεχα για να φτασω οσο πιο γρηγορα στον Morgan οσπου ειδα μπροστα μου 2 φρουρους. Τελευταια στιγμη προλαβα να κρυφτω πριν με δουν. Μολις περασαν απο μπροστα μου πεταχτηκα εξω απο την κρυψωνα μου και καρφωσα τον ενα στην πλατη. Πριν προλαβει να κανει τιποτα ο αλλος πηδηξα προς το μερος του και κανοντας το αριστερο μου χερι ατσαλινη λεπιδα το βυθησα μεσα στα πλευρα του. Ολο αυτο το αιμα στα χερια μου με αηδιαζε. Ετσι εβγαλα την μπλουζα του αλλου φρουρου και σκουπισα πανω της τα αιματα. Πλησιασα στην πορτα του σπιτιου. Με το χερι μου λεπιδα το καρφωσα πανω στην πορτα και εκοψα ενα κομματι της. Επειτα εβαλα μεσα το χερι και ανοιξα απο το χερουλι.

Μπηκα μεσα και ηταν σκοτεινο και αδειο. Ανεβηκα μια σκαλα που βρηκα και ανοιγα μια μια τις πορτες προσπαθοντας να βρω που κοιμαται. Μετα απο 3 πορτες επιτελους τον βρηκα. Μολις ανοιξα την πορτα ομως αμεσως πεταχτηκε πανω και μου επιτεθηκε με το χερι τσεκουρι του!
- Νομιζες οτι θα με εφνιδιαζες ε? Χαχαχα! Εισαι νεκρος κι εσυ και η γκομενα σου!
- Δεν θα προλαβεις ουτε να την αγγιξεις... ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΜΟΛΙΣ ΦΥΓΩ ΑΠΟ ΔΩ!!!
- Χαχαχα!! Αν δεν την σκοτωσω εγω θα την σκοτωσουν οι αντρες που εστειλα σπιτι της! Χαχαχαχα!
-:[m756o]: Τοτε πρεπει να τελειωσω γρηγορα μαζι σου! ειπα και του επιτεθηκα.

Απεκρουε τις επιθεσεις μου τη μια μετα την αλλη οτι κι αν δοκιμαζα. Ηξερα οτι ο χρονος να φτασουν στο σπιτι της Sophie οι marines τελειωνε.
- Ξερεις κατι? Αποφασισα να την σκοτωσω πριν σκοτωσω σενα! ειπε και πηδηξε απο το παραθυρο!
- Περιμενε!! ειπα και τον ακολουθησα.
Ετσι οπως πηδηξα εξω απο το παραθυρο εδωσα ωθηση να πεσω οσο πιο μακρυα γινεται. Ετσι καταφερα και προσγειωθηκα 1 μετρο πισω απο τον Morgan. Στα επομενα μετρα τον εφτασα και πηδοντας πανω του τον εριξα κατω.
- ΔΕΝ ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑΑΑΑΑΝ!! του φωναξα και αρχισα να τον καρφωνω χωρις να ξερω που και πως!
- :[mo144]:
- :[m181]:
Μετα απο ενα 2λεπτο καταφερα να ελεγξω τον εαυτο μου και σταματησα να καρφωνω το αψυχο σωμα του.

Οταν τελειωσα μαζι του, αρχισα να τρεχω με ολες μου τις δυναμεις για να φτασω εγκαιρως στο σπιτι της Sophie. Οταν εφτασα την ακουσα να ουρλιαζει. Μπηκα μεσα και ειδα να προσπαθει να ξεφυγει απο 2 marines που προσπαθουσαν να την αιχμαλωτησουν. Με ταχυτητα εφτασα διπλα τους, εκανα τα χερια μου ατσαλι και καρφωσα το καθε ενα σε εναν απο αυτους. :[m179o]: Το παιχνιδι ειχε τελειωσει. Και οι 2 επεσαν νεκροι κατω.
- Εισαι καλα? ρωτησα λαχανιασμενος και γεματος αγχος για την υγεια της.
- Ναι! Ευχαριστω! ειπε.

Καθησαμε και ηρεμησαμε λιγακι. Μετα εκανα ενα μπανιο για να φυγουν τα αιματα των 3 θυματων μου απο πανω μου. Οταν βγηκα απο το μπανιο ακουσαμε απο εξω ενα σπαστικο θορυβο.
- Πρεπει να φυγεις γρηγορα! μου ειπε ταραγμενη.
- Γιατι? Δεν βιαζομαι! της ειπα ηρεμος πλεον.
- Γυρισε ο Vice Admiral!! Αυτος ειναι ο ηχος που μας ειδοποιει οτι γυρισε το πλοιο του! απαντησε.
- Πως θα φυγω?? Δεν εχω πλοιο! ειπα.
- Μην ανυσηχεις θα φροντισω εγω γι αυτο! απαντησε.

Ετσι μαζεψαμε γρηγορα οτι χριαζομουν για το ταξιδι και πηγαμε σε ενα ερημικο μερος διπλα στη θαλασσα. Εκει ηταν δεμενη μια βαρκα.
- Παρε αυτη τη βαρκα και φυγε! Ειναι το λιγοτερο που μπορω να κανω για να σε ευχαριστησω!!
- Σ' ευχαριστω! ειπα.
- Απλα προσεχε μου ειπε.
Αρχισα να πλησιαζω τη βαρκα. Η Sophie ετρεξε προς τα πανω μου, με αγκαλιασε και με φιλησε στο στομα αυτη τη φορα! :[mo32o]: :[m055]: Διηρκησε μια στιγμη αλλα μου φανηκε αιωνας! Επειτα μπηκα στη βαρκα και αρχισα να απομακρυνομαι.
- Αν ρωτησει ο Vice Admiral ποιος τα εκανε ολα αυτα, πες ο πειρατης Messi D. Teo! φωναξα και της εκλεισα το ματι.