[Αρχή] Η καθησύχαση των εργατών [Τέλος]

Μόλις έφευγα από το Warship Island και πήγαινα στο Tequila Wolf να δω τη γίνεται με τους επαναστατημένους εργάτες.Ήμουν ανοιχτά τις θάλασσας και κόντευα να φτάσω.

Έβλεπα την ακτή από τη βάρκα.Κόντευα.Μόλις έφτασα και δεν υπήρχε κανείς στην ακτή.Άρχισα να δένω τη βάρκα και ξεκίνησα να πάω πιο μέσα να δω τη γίνετε.Είχα μια μικρή-μεγάλη απόσταση από την βάρκα και ούτε ένα ίχνος ανθρώπου.Τίποτα.

Λίγο πιο πέρα βλέπω κάτι να με πλησιάζει.Ήταν ένα παιδί.Του λέω τι γίνεται εδώ πέρα και μου λέει όλα αυτά για την επανάσταση και ότι οι εργάτες σκότωσαν φύλακες που ο ένας από αυτούς ήταν ο πατέρας του παιδιού και θέλει να κάνω κάτι για να μην χυθεί άλλο ανούσιο αίμα.Του λέω να μην ανησυχεί και ότι θα κάνω ότι καλύτερο μπορώ για να τους καθησυχάσω.Και έτσι ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς τους εργάτες.

Έβλεπα από μακριά κόσμο και ακουγόντουσαν φασαρίες.

-Κοντεύουμε.

Λέει το παιδί.Φασαρίες και κακό δεν μπορούσε να τους σταματήσει κανείς.Με το που φτάσαμε δεν μπορούσες να δεις τίποτα είχε πολύ κόσμο και αναγκάστηκα να σπρώξω μερικούς να μπω πιο μπροστά να δω τι γίνετε.

Με το που μπαίνω μπροστά είχε φύλακες και δεν άφηναν να περάσει κανείς.Από μακριά φαινόντουσαν οι επαναστάτες με τα όπλα στα χέρια τους.Από τι έβλεπα μάλλον θα ήταν δύσκολα τα πράγματα.Το παιδί μου λέει ότι ξέρει έναν κρυφό δρόμο για να πάμε στους επαναστάτες αλλά ήταν επικίνδυνος γιατί λογικά θα τον φύλαγαν οι επαναστάτες.

Βγαίνω από το πλήθος και ακολουθώ το παιδί.Λίγο πιο μακριά βλέπω και εκεί κάποιους φύλακες και λέω στο παιδί να κρυφτεί και θα πάω να τους πω να με αφήσουν να περάσω.Πάω τους λέω τους είπα ότι ήρθα για να σταματήσω την τρέλα των επαναστατών και ότι είμαι κυνηγός επικηρυγμένων και πάλι αυτοί τίποτα δεν άφηναν να περάσει κανείς γιατί δεν θέλανε άλλο αίμα.Έκανα ότι τους άκουσα πήγα εκεί που κρύφτηκε το παιδί και του λέω

-Κοίτα από τι φαίνεται θα πρέπει να περάσουμε κρυφά.

-Εντάξει και παρεμπίπτοντος για να ξέρεις με λένε Tegi.

-Ωραία και εμένα Half-man.

-Χα τι αστείο όνομα.

-

Περάσαμε από πίσω τους και βγήκαμε από τους θάμνους.Αυτό το χιόνι που είχε μας εμπόδιζε στην κινητικότητα μας.Προσπαθούσαμε να πάμε λίγο πιο γρήγορα αλλά μάταια το χιόνι ήταν πολύ.Σταματήσαμε για λίγο σε κάτι δέντρα που υπήρχαν και ξεκουραστήκαμε.

Μετά από λίγη ώρα σηκωθήκαμε και αρχίσαμε το περπάτημα.Μετά από κανά 10λεπτο φτάσαμε μας είδαν κάποιοι σαστισμένοι εργάτες και μας πλησίασαν με τα όπλα στο χέρι τους.

-Τι θέλετε ;

Μας λένε.

-Ήρθαμε για να σταματήσουμε αυτή τη τρέλα που αρχίσατε.

-ΠΟΙΑ ΤΡΕΛΑ!!!!

-Ηρέμησε, να σταματήσουμε αυτά που κάνετε που σκοτώνεται αθώους φύλακες.

-Αν ήξερες το τι μας κάνουν αυτοί οι αθώοι φύλακες, κοίτα την πλάτη μου.Τι βλέπεις ;

-

Είχε κάτι τεράστιες γρατσουνιές.Ήταν σίγουρα από μαστίγιο.

-Κοίτα φίλε δεν ήρθαμε να σας κάνουμε κακό.Απλά να σας μιλήσω να δω αν θα μπορέσω να σας κάνω να σταματήσετε αλλιώς...

-Τι αλλιώς ;

-Τίποτα.

Μας πιάνουνε και μας πηγαίνουν στο αρχηγείο να δουν τη θα κάνουν με εμάς.Μετά από μία μεγάλης διάρκειας συζήτηση μας αφήνουν ελεύθερους αλλά όχι να φύγουμε να είμαστε έξω να βλέπουμε τι γίνετε.

Με το που βγαίνουμε έξω βλέπεις τους εργάτες άλλους ανθρώπους ήρεμοι, ευγενικοί λες και κάτι τους άλλαξε.Με πλησιάζει ο τύπος που μου είπε για τις πληγές και μου εξηγεί το πως έχει όλοι η ιστορία.Μου λέει ότι τους φερόντουσαν σκληρά, κάθε μέρα δεν τους αφήνανε σε ησυχία, τους βρίζανε και χίλια δυο.

-Και για αυτό έπρεπε να κάνουμε κάτι.

-Ναι, αλλά δεν έπρεπε να σκοτώσετε.

Και ανεβαίνω σε κάτι ξύλα και άρχισα να τραβάω την προσοχή τους για να με ακούσουν.Τους λέω ότι ο λόγος που κάνουν την επανάσταση τους είναι δικαιολογημένος αλλά όχι και να σκοτώσουν.

-Μα δεν το θέλαμε, είχαμε θολώσει έχουμε να δούμε την οικογένεια μας καιρό.

Λέει ένας.Και του απαντάω.

-Ναι δεν αντιλέγω αλλά δεν έπρεπε να φτάσετε σε σημείο να σκοτώσετε. Σκεφτείτε κάτι, ότι με όλα αυτά που κάνετε έχετε χάσει πολλά περισσότερα και ας κερδίσετε την ελευθερία σας χάσατε κάτι πολύτιμο.Την ανθρωπιά σας.

Όλοι κοιτούσαν μπερδεμένη δεν κατάλαβαν.Και τους λέω.

-Χάσατε την ανθρωπιά σας γιατί σκοτώσατε έναν φύλακα που τυχαίνει να είναι ο ΠΑΤΕΡΑΣ του παιδιού!!

Κυριαρχούσε απόλυτη ησυχία.

-Σκεφτείτε ότι σκοτώνανε το δικό σας παιδί.Τι θα κάνατε ; Θα είχατε τρελαθεί.Έλα που δεν είναι το παιδί αλλά ο πατέρας.Και από τι έμαθα το παιδί πλέον με το χαμό του πατέρα του ζει μόνο του.

Όλοι κοιτούσαν μπερδεμένοι δεν ήξεραν πως να αντιδράσουν.

Και με όλα αυτά που γίνανε ήρθανε και κάποιοι φύλακες με όπλα στα χέρια και απειλούσαν και οι φύλακες και οι εργάτες ότι θα κάνουν επίθεση.Άρχισα λοιπόν και φώναζα να με ακούσουν ότι όλο αυτό που κάνουν δεν θα οδηγήσει πουθενά μόνο σε αιματηρά λάθη.

Τους λέω ότι θα πεθάνουν πάλι αθώες ζωές για κάποια "λάθη".Θα πρέπει να τα βρουν με τα λόγια και όχι με πολέμους.Πρέπει να αρχίσετε να συζητάτε το πόσες ώρες θα δουλεύετε, όταν κουράζετε κάποιος να ΜΗΝ τον μαστιγώνουν αλλά να καταλάβουν ότι μπορεί να είναι σε μεγάλη ηλικία και να μην αντέχει.

Και έτσι αρχίσανε και συζητούσαν το τι θα κάνουν αν και οι εργάτες ήταν λίγο απαιτητικοί.Έτσι άρχισαν τα πράματα καλύτερα.Είχαν συμφωνήσει τον πρώτο μήνα να ξεκουραστούν για να δουν τις οικογένειές τους και μετά θα αρχίσουν τη δουλειά με αυτά που είχαν συμφωνήσει και ότι θα έχουν και διαλείμματα.

Την επόμενη μέρα πάω να δω τον Tegi να δω τη κάνει.Ήταν μια χαρά κάποιοι από τους εργάτες τον πήραν ως παιδί τους και ήταν πολύ ευτυχισμένος.Έτσι πιστεύω πως τελείωσα την αποστολή αν και δεν ήταν καθόλου τόσο δύσκολα όσο το περίμενα.

Όνομα: Half-man
Haki Points: 2
Player of the Week Points: 5
Beli:10.000
Fame Points:3.000.000