[Τελος] The Stronger Metal!

Μετά το περιστατικό στην Loguetown αποφάσισα να καθυστερήσω την είσοδο μου στην μεγάλη γραμμή και να κατευθυνθώ στην ασφαλέστερη προς το παρόν South Blue θάλασσα. Πιστεύω ότι ήταν μια συνετή απόφαση δεδομένου ότι υπήρχε περίπτωση να αποκαλύφτηκε το παρελθόν μου και το ποιος πραγματικά είμαι στους μαρίνς. Αν γινοταν κατι τετοιο τοτε θα αντιμετωπιζα σοβαρο προβλημα αφου θα γινομουν νουμερο ένα στοχος τους. Καθώς περνούσα στην νέα θάλασσα σκεφτόμουν που μπορούσα να πάω για να κρυφτώ μέχρι να καταλαγιάσει λίγο η φασαρία.

Καθώς έπλεα στην Νοτιά θάλασσα αργότερα την ιδία μέρα, θυμήθηκα όταν ήμουν στο Big Bird Island και ταξίδευα στην κοντινότερη πόλη για να προμηθευτώ ατσάλι και σίδερο για το ανδροειδες σώμα μου και τα νέα μου όπλα, ο προμηθευτής μου έλεγε ότι τα καλυτέρα μέταλλα παράγονταν στην Νοτιά θάλασσα στο Ferum Island! Θυμάμαι καθαρά να μου λέει ότι αν ήταν τυχερός και έφταναν στα χεριά του τα τελεία μέταλλα από αυτό το νησί θα ήμουν ο πρώτος που θα το μάθαινα. Έτσι λοιπόν αποφάσισα ο πρώτος σταθμός μου στη θάλασσα αυτή να είναι το νησί Ferum…

Χρειάστηκε να ρωτήσω ένα αλιευτικό που συνάντησα στο πέλαγος για να μάθω την ακριβή του τοποθεσία καθώς χάρτη για την Νοτιά θάλασσα δεν διαθέτω. Ευτυχως το νησι δεν ηταν μακρια και ετσι επιταχυνοντας λιγο την πυρηνικη μηχανη της βαρκας μου μεχρι το βραδυ ημουν στον προορισμο μου. Όταν αραξα στο λιμανι της κεντρικης πολης του νησιου προσεξα ότι ηταν μια πλουσια πολη μαλλον χαρη στο μεταλλο που παρηγαγε. Αφου ηταν βραδυ και ημουν κουρασμενος ακομη ειπα να ψαξω ένα πανδοχειο να κοιμηθω. Χωρις καθυστερηση λοιπον σε μιση ωριτσα ημουν σε ένα ανετο κρεβατι και κοιμομουν.

Το επομενο πρωι σηκωθηκα ορεξατος και ειπα να «χτυπησω» την αγορα! Εχοντας αρκετα λεφτα κατεβηκα στο κεντρο της πολης και παρατηρησα πολλα ενδιαφεροντα μεταλλα. Το ατσαλι τους ηταν ιδιαιτερα καλο αλλα την προσοχη μου τραβηξε ένα περιεργο κραμα μεταλλων το οποιο ισχυριζοταν ο πωλητης του ότι ηταν το σκληροτερο ολων!
-Από ποια μεταλλα είναι φτιαγμενο αυτό το κραμα?
-Τι σε νοιαζει φιλε μου? Πιστεψε με! Είναι ότι καλυτερο εχει να προσφερει το νησι μας!
Δεν ρωτησα ξανα! Ηταν ξεκαθαρο ότι δεν θα αποκαλυπτε το μυστικο του νησιου του ο ανθρωπος!
Αποφασισα λοιπον να βαλω μια δοκιμασια!

Επιασα ένα κομματι και το σηκωσα ψηλα ταυτοχρονα με ένα κομματι ατσαλι.
Αγου πληρωσα για το ατσαλι, φθηνα καθως ηταν μικρο κομματι, χρησιμοποιησα το πυρηινκο μου λειζερ για να το κοψω. Αυτό αν και όχι ευκολα σιγα σιγα κοπηκε στα δυο και το κομματι που δεν κρατουσα επεσε στο εδαφος. Ο πωλητης με κοιτουσε με ενδιαφερον.
-Λοιπον, του ειπα, αν το κραμα σου κοβεται δυσκολοτερα η ακομη και καθολου, να εισαι σιγουρος ότι θα παρω πολλα κιλα απ’αυτό.
Αυτος τριβοντας τα χερια του περιμενε με αγωνια να δει το αποτελεσμα, αποδεχομενος την προκληση. Όμως δεν φαινοταν να φοβαται, μαλλον ελεγε αληθεια για την ποιοτητα του μεταλλου, δεν εμενε όμως παρα να το τεσταρω και ο ιδιος.

-Nuclear Laser
Η κοκκινη ακτινα ξεπηδησε για δευτερη φορα από το δαχτυλο μου και χτυπησε ακαριαια το κομματι με το κραμα μεταλλων αυξανοντας την θερμοκρασια σε πολύ μεγαλα επιπεδα. Όμως δεν φαινοταν να κοβεται το μεταλλο, όχι τουλαχιστον τοσο ευκολα. Αρχισε σιγα σιγα να κοκκινιζει και να κοκκινιζει και μετα από αρκετη ωρα φανηκε το πρωτο ρηγμα πανω του το οποιο απαιτουσε ακομη περισσοτερη ωρα για να επεκταθει και να κοπει περεταιρω το μεταλλο. Ποτε δεν τελειωσα την προσπαθεια να κοψω το μεταλλο αυτό, ηταν πολύ χρονοβορο εξ’αιτιας της ανθεκτικοτητας του.

Γελασα.
-Να δω πως θα το επεξεργαστω τοσο σκληρο που είναι.
Ο πωλητης με κοιτουσε με απορια ενώ συνεχιζα να γελαω.
-Θα το παρω! Αποτελει μια τελεια αναβαθμιση του εξοπλισμου μου!
Από μεσα μου ηθελα να πω ότι αποτελει μια τελεια αναβαθμιση του εαυτου μου αφου ημουν πολύ ευτυχης που θα μπορουσα να αναβαθμισω ετσι την εσωτερικη μου πανοπλια! Χωρις αλλα λογια πληρωσα τον τυπο-αρκετα λεφτα, μιας και το κραμα ηταν σε τσουχτερη τιμη- και φορτωθηκα την πραματεια του στην πλατη μου.
Στο τελος ολοι με κοιτουσαν που σηκωνα με τοση ευκολια ένα τοσο βαρυ μεταλλο.

Πριν φυγω ο πωλητης με προειδοποιησε:
-Να προσεχεις τους κλεφτες μεταλλων! Είναι συχνο φαινομενο στην πολη μας να κλεβουν μεταλλα και να τα προωθουν στην μαυρη αγορα σε διαφορα αλλα νησια.
Εγνεψα το κεφαλι μου και προσωρησα. Κλαφτες μεταλλων? Χα! Είναι τρελοι με την δουλεια τους αυτοι οι τυποι! Ποιος θα εκλεβε μεταλλα?
Σε λιγο εφτασα στην βαρκα μου, αφησα μεσα τα μεταλλα, τα καλυψα με ένα πανι και κατευθυνθηκα προς το πανδχειο που κοιμομουν. Θα πληρωνα και θα εφευγα για ένα πιο ησυχο νησι, που θα μπορουσα να δουλεψω με την ηρεμια μου.

Αφου πληρωσα στο πανδοχειο και καθως γυρνουσα πισω στην βαρκα ακουσα δυνατους θορυβους! Ετρεξα και τι να δω? Καποιοι τυποι μου ειχαν παρει τα μεταλλα! Ο πωλητης δεν αστειευοταν! Αμεσως εκτοξευτηκα στον ουρανο με τα πτητικα μου ποδια και αρχισα να κοιτω από ψηλα εις την αναζητηση της περιουσιας μου. Αν και ειχε περασει ωρα και αρχισα να χανω της ελπιδες μου παρατηρησα επιτελους τους κλεφτες να φευγουν από την πολη και ακολουθοντας τους τους ειδα να μπαινουν σε ένα εγκατελειμενο ορυχειο μεταλλλου. Χωρις να χασω χρονο ποσγειωθηκα εκει γυρω.

Μπηκα μεσα στο ορυχειο. Το φως χανοταν από το βαθος του και ετσι χρησιμοποιησα το λειζερ μου για να δω! Η πυρηνικη ενεργεια τελικα ειχε πολλες χρησεις. Ακολουθοντας κατι σηδηροδρομικες γραμμες, μαλλον από βαγονια εξορυξης μεταλλου, κατευθυνθηκα πιο βαθια μεσα στο ορυχειο. Οι κλεφτες μαλλον ειχαν χρησιμοποιησει ένα από τα βαγονια για τις ραγες αυτές. Με πηρε αρκετη ωρα περπατημα για να φτασω στον προορισμο μου αλλα στο τελος ειδα ένα ανοιγμα και φως. Κρυφα εγειρα προς την μερια μιας τρυπας, σαν πορτα, και ακουσα με προσοχη.
Ηταν οι ληστες και μιλουσαν για τα κλοπιμαια τους. Εκανα υπομονη και δεν τους σκοτωσα ακομη μονο και μονο από ενδιαφερον!

-Χαχαχα! Η τελευταια ηταν γερη μπαζα! Μα ποιος ηλιθιος αφηνει ένα τοσο ακριβο μεταλλο τοσο εκτεθημενο! Ακατεργαστο, πανακριβο με τοση ζητηση! Θα βγαλουμε μια περιουσια από αυτό στην μαυτη αγορα!
Ενιωσα ηλιθιος για ατα που ειπε καθως οι αλλοι μπουφοι της συμμοριας γελουσαν με το αφεντικο τους.
-Ατή τη στιγμη οι επαναστατες μας ζητουν μεταλλο μετα την νικη τους στην centaurea! Aν εκμεταλευτουμε λιγο την κατασταση και τα κερδη από την νικη τους αυτή μπορουμε να βγαλουμε πολλα λεφτα και ιδιαιτερα με το κραμα που κλεψαμε! Τοσο σιδερο είναι! Αναρωτιεμαι τι σκατα το ηθελε αυτος που το πηρε τοσο πολύ! Πως το σηκωσε?

Ηταν η στιγμη να μπω και εγω στον χορο.
-θα μαθεις συντομα τι το θελω!
Οι κλεφτες γυρισαν προς το μερος μου και εμφανως ξαφνιασμενοι αρχισαν να μου επιτιθονται!
Τα ροπαλα τους δεν μου εκαναν τιποτα μιας και ημουν σκετη πυρηνικη ενεργεια αλλα σε ένα νησι μεταλλων δεν γινεται να μην υπαρχει λιγο καιρουσεκι, Ετσι όταν αυτοι το χρησιμοποιησαν και γελωντας περιμεναν να με χτυπησουν σοβαρα, εμειναν με ανοιχτο στομα όταν τα σηδερενια τους ροπαλα συγκρουονταν με το σιδερενιο μου κορμι.

-Αυτος ο ηχος.. ειπε ο αρχηγος τους. Είναι μεταλλο πανω σε μεταλλο. Δηλαδη ολο σου το σωμα είναι..
Εγνεψα καταφατικα.
-Ειμαι ανδροειδες! Και αυτό το μεταλλο που μου κλεψετε θα με κανει ακομη πιο ανθεκτικο και δυνατο!
-Π…παρτο! Δεν το θελουμε! Παρτο και φυγε! Απλα μην μας πειραξεις!
Χωρις να μιλησω πηρα το μεταλλο και αρχισα να φευγω. Σε λιγο εφτασα την εισοδο τυ ορυχειου!
Ειχα ξανα το μεταλλο μου πισω αλλα δεν ειχα παρει την εκδικηση μου. Καθως εβγαινα στον καθαρο αερα:
-Nuclear Missile!
Ο πυραυλος εφυγε από εμενα και κατευθυνθηκε βαθια στο ορυχειο!

-Ουφ! Φτηνα την γλιτωσαμε! Ειπε ο αρχηγος των κλεφτων!
Τοτε ειδαν σε αργη κινηση να τους φτανει ο πυραυλος μου.
-Αναθεμα σε! Φωναξε με ολη του την δυναμη. Αλλα δεν το ακουσα ποτε! Κανεις δεν τους ακουσε.
Καθως προχωρουσα λοιπον μια εκρηξη ταρακουνησε την γη και το ορυχει πισω μου αρχισε να κατεδαφιζεται. Επεσε ολοκληρο και εθαψε μεσα του ολους τους κλεφτες μαζι! Κανεις δεν με κλεβει και ζει για να ξαναδει τον ηλιο!!!

Περπατοντας και εχοντας στην πλατη μου το κραμα κατευθυνθηκα στην πολη και στην συνεχεια στην βαρκα μου! Αφου το φορτωσα εκει, ανεβηκα πανω και ελυσα την βαρκα από την προβλητα. Ημουν ευχαριστημενος με την αγορα του νησιου. Το σωμα μου θα γινοταν μια καινοτομια στην αμυνα εναντι των αντιπαλων επιθεσεων! Πλεον θα ανεβαινα σε νεα επιπεδα δυναμης!
Χαθηκα στο πελαγος αναζητωντας ένα νησι για να φτιαξω τις νεες αλλαγες. Και μαλιστα ηξερα ακριβως σε ποιο νησι θα πηγαινα! Ηταν αναμφιβολα, αν ημουν λιγο τυχερος, η καλυτερη επιλογη για να αναβαθμιστω. Το καλύτερο μέρος…