[Τελος] WG Strikes & Destroys...

Το επομενο νησι στον χαρτη ηταν το Puzzle Island! Δεν ηξερα γιατι το ελεγαν ετσι αλλα θα πηγαινα ετσι και αλλιως γιατι ειχα αναγκη απο λιγο πολιτισμο μετα απο τοσες μερες στο Clockwork island. Απο μακρια ειδα ενα νησακι και κατευθυνθηκα σε αυτο. Μολις πλησιασα αρκετα παρατηρησα οτι ηταν σαν ερημος, πολυ ξερο και ανυδρο. Ωστοσο ενα αρκετα μεγαλο χωριο υπηρχε στην μεση. Εδεσα την βαρκα και ανεβηκα στο νησι. Προχωρησα προς το χωριο αλλα καθως προσωρουσα μια γατα περασε απο σιπλα μου.
-Στουι! φωναζε ενα κοριτσακι και αμεσως καταλαβα οτι την κυνηγουσε.
Με δεξιοτεχνες κινησεις επιασα την γατα πριν απομακρυνθει.
-Δικο σου ειναι? ρωτησα το κοριτσακι.
-Ναι ευχαριστω πολυ!!!
Καθως πηγα να φυγω ομως...
-Ει! Εσυ εισαι ξενος! Ελα απο το Σαλουν της μαμας μου να σε κερασει κατι που με βοηθησες να πιασω τον Στουι μου!
Εχοντας καιρο να πιω αλκοολ, δεχτηκα χαρουμενα την προσφορα της...

Την ακολουθησα σε ενα ομορφο μπαρ με αρκετο κοσμο. Η μικρη πηγε αμεσως στη μπαρα και χαιρετησε την μανα της.
-Γεια σου μαμα! αυτος ο κυριος με βοηθησε να πιασω ξανα τον στουι! Μπορεις να τον κερασεις ενα ποτο?
Πλησιασα και εγω.
-Δεν χρειαζεται κυρια μου θα πληρωσω, ευχαριστω κιολας την μικρη που με βοηθησε να βρω ενα μπαρ να χαλαρωσω λιγο...
Η μπαργουμαν μου χαμογελασε.
-Δεν πειραζει! Θα σε κερασω! οτι κανει ευτυχισμενη την μικρη μου! Αφου επιασες την γατα της κερδισες δικαιωματικα το ποτο σου!!!
Χαμογελασα και δεχτηκα την προσφορα.

Καθως καθομουν λοιπον με την μικρη διπλα αρχισα τις ερωτησεις.
-Ποιο ειναι το ονομα σου μικρη μου?
-Σουζι και η μαμα μου η Μαξι, το δικο σου?
-Μεφιστο μπορεις να με φωναζεις.
-Τι περιεργο ονομα!
Εγνεψα καταφατικα.
-Μπορεις να μου πεις γιατι ονομαζεται ετσι το νησι σας?
-Μα... Δεν προσεξες οτι δεν ειναι μονο ενα αλλα πολλα νησακια? Για αυτο και λεγεται Puzzle island, γιατι εχει τοσα νησακια που ειναι σαν κομματια Παζλ!
-Ουτε καν το παρατηρησα! Πως ομως και ειναι τοσο ξερο το κλιμα σε αυτα τα νησια?
-Δεν ειναι σε ολα μονο σε αυτο, λογω της συγκεκριμενης τοποθεσιας του αλλα... Δεν ξερεις για τα αλλα? Δεν ξερεις τι ειναι το Puzzle Island? Την αλλη του ονομασια?
Την κοιταξα με απορια.
-Το νησι μας λεγεται και αλλιως Little Grand Line Island...

Εμεινα με ανοιχτο το στομα!
-Τι εννοεις?
-Δεν καταλαβαινεις? Εδω εχουν αποικισει ανθρωποι απο την μεγαλη γραμμη που βαρεθηκαν την βια και την καταστροφη. Ερχομενοι εδω φερανε ηθη και εθιμα αλλα και την ιδια τους την πατριδα αφου οι περιεργες κλιματικες συνηθειες στα νησια μας μπορουν και μας βοηθουν να παρομοιαζουμε και καθε νησι με ενα μερος στην Μεγαλη γραμμη!
-Δηλαδη?
-Ας πουμε εδω μενουν ολοι απο Αραμπαστα! Βλεπεις η χωρα μας ειναι ερημος και βλεπεις πως ειναι και το νησι!
-Και γιατι φυγατε απο εκει?
-Γιατι ειχε να βρεξει πολλα χρονια! Δεν αντεχαμε αλλο! Εδω και να μην βρεξει διπλα ειναι τα υπολοιπα νησια. Υποστηριζουμε ο ενας τον αλλο!
-Εκπληκτικο! Και υπαρχουν και αλλες απομιμησεις νησιων απο την μεγαλη γραμμη?
-Φυσικα! Ααααααααααα! Θες να παμε μια βολτα να σου δειξω μερικα απο κοντα! τοσα χρονια εδω εχω μαθει τα περισσοτερα!!!
Εγνεψα καταφατικα, χαιρετισαμε την μανα της και ξεκινησαμε!

Οταν ομως φτασαμε στην ακρη του νησιου ομως δεν προλαβαμε την βαρκα που ταξιδευε απο ενα νησι σε αλλο.
-Αααα! Τι θα κανουμε τωρα θα περασει κανα μισαωρο μεχρι να ερθει αλλη! Αντε να φτιαξουν τις γεφυρες να μετακινουμεστε οπως θελουμε!
-Μην φοβασαι! εκεινο ειναι το νησι που βλεπω εκει κατω?
-Ναι!
-Κρατησου γερα απο πανω μου! της ειπα.
Μολις την σφιχτηκε γυρω μου τοτε με τα πτητικα μου ποδια εκτοξευτηκα στον ουρανο και κατευθυνθηκα στο αλλο νησι!
-ΟΥΑΟΥ! Καταπληκτικο! Τι εισαι?
-Ανδροειδες! φωναξα καθως πετουσα!
Σε λιγο φτασαμε στο αλλο νησι! Ηταν τελειως αντιθετο με το προηγουμενο, εδω υπηρχαν μεγαλα δεντρα, τεραστια που ειχαν πολυ δυαντες και χοντρες ριζες!
-Αυτο ειναι το νησι που μοιαζει στο Sabaody Archpelago!

Ειχα μεινει αφωνος. μολις τωρα εβλεπα νησια τα οποια θα ανταμωνα στην μεγαλη γραμμη!
-Αυτο το νησι κανονικα βγαζει και κατι φουσκες αλλα εδω δεν ειναι καταλληλο το εδαφος! Επισης κανονικα ειναι χωρισμενο σε πολλα μικρα νησακια για αυτο λεγεται και archipelago στην πραγματικοτητα. Αυτα ξερω μονο απο εδω!
Της χαμογελασα και σε λιγο ξεκινησαμε για το επομενο μικρο νησακι.
Πετωντας φτασαμε σε μια ζουγκλα. η οποια φαινοταν μη κατοικησιμη.
-Εδω ειναι το Little garden αλλα δεν μοιαζει καθολου. ηταν μια φυσικη ζουγκλα ενω στο κανονικο νησι υπαρχουν δεινοσαυροι και τετοια. Ειναι προιστορικο βλεπεις. Εδω δεν εχουμε να δουμε κατι.
Ετσι πεταξαμε για το επομενο.
Στο επομενο υπηρχαν πολυ μεγαλοι κακτοι και μολις προσγειωθηκαμε η Σουζι χαιρετησε μερικους δειχνοντας να εχει φιλους στο νησι.
-Εδω ειναι το Cactus Island. Εδω οι μεγαλοι κακτοι κανουν την διαφορα ενω οι κατοικοι του μεταναστευσαν εδω γιατι ειχαν βαρεθει τους απειρους κυνηγους επικυρηγμενων στο πραγματικο νησι που εμεναν!
Μολις τελειωσαμε και με αυτο πηγαμε στο επομενο νησι.

Το επομενο ηταν ενα πολυ κρυο νησι.χιονια το καλυπταν.
-Μπρρρ. Αυτο ειναι το Drum Island! Βλεπεις τα τεσσερα μεγαλα κυλινδρικα βουνα! Αυτα ειναι! Στο νησι αυτο αποικισαν μετα την καταστροφη του κανονικου απο τον Blackbeard, εναν τρομερο πειρατη! Απο το νησι αυτο εχουν βγει παρα πολλοι και καλοι ιατροι. Και φυσικα οπως βλεπεις ειναι μονιμως καλυμμενο απο χιονι!
Λογω του κρυου φυγαμε οσο πιο γρηγορα μπορουσαμε απο εκει και πηγαμε στο επομενο νησι.
Στο επομενο νησι που προσγειωθηκαμε ηταν ολα πολυ.. μακρουλα! τα σπιτια, τα δεντρα τα φυτα ακομη και τα ζωα!
-Οπως βλεπεις εδω ειναι το Longriland island, ολα εδω ειναι μακρουλα ακομη και τα ζωα και τα φυτα τα οποια εφεραν οι κατοικοι απο την πατριδα τους! Πολυ ομορφο νησι, μου αρεσει να ξαπλωνω στο χορταρι εδω. Ο καιρος ειναι πολυ καλος και εχει πολυ ησυχια.
Καθως λοιπον πετουσαμε στο επομενιο νησι εμαθα για τον προορισμο μας!
-Το επομενο ειναι το στολιδι μας! Ειναι η ναυτικη μας βαση που εχει φτιαχτει σαν ομοιωμα του Marinford για να "κολλαει" με το υφος των νησιων μας!
Αμεσως αλλαξα πορεια!

-Γιατι επιστρεφουμε?
-Γιατι κουραστηκα και πρεπει να ξεκουραστω, και εσυ το ιδο! βραδυ ηρθε θα ανησυχει και η μητερα σου.
-Για αυτο μονο? ειπε και με κοιταξε καχυποπτα.
Μολις προσγειωθηκαμε στο Αραμπαστα νησακι με κοιταξε προσεκτικα και με ρωτησε.
-Εισαι πειρατης?
Δεν απαντησα.
-Για αυτο δεν ηθελες να παμε στην ναυτικη βαση!
-Ναι. Ειναι αληθεια! Ειμαι πειρατης. φανταζομαι οτι πρεπει να φυγω τωρα πριν καλεσεις τους μαρινς ε?
Με αγκαλιασε η μικρη, καθως ο γατος της την μυριστηκε και ετρεχα καταπανω της ενω φταναμε το μπαρ της μαμας της.
-Εννοειται πως οχι! Εισαι πολυ καλος και περναω καλα μαζι σου! Δεν εισαι σαν τους αλλους πειρατες και δεν θελω να σε κυνηγησουν και να φυγεις!
Της χαμογελασα και μαζι μπηκαμε στο μπαρ.
Ηταν ανωκατω! και η Μαξι εκλαιγε σε μια γωνια χτυπημενη!

-Μαμα! φωναξε η μικρη και ετρεξε πανω της.
-Τι εγινε εδω? ρωτησα!
-Τι... τιποτα!
-Αυτος ηταν παλι?
-Σε παρακαλω Σουζι!
-Οχι μαμα δεν σταματαω πες μου αυτος ηταν?
Η μητερα την κοιταξε και μετα με κοιταξε. Στο τελος εγνεψε καταφατικα!
-Ποιος? ρωτησα. Και γιατι εκανε τετοιο πραγμα!
-Ειναι καποιος που πουλαει προστασια στα μαγαζια. δηλαδη στην ουσια τα κλεβει. Ταλαιπωρει ολα τα γυρω νησια και αποσπα μεγαλα χρηματικα ποσα με την βια απο ολους τους μαγαζατορες, αφιου κανεις δεν θελει να τον πληρωσει!
-Και οι μαρινς? Ολοκληρη βαση εχετε εδω!
-Ο τελευταιος που πηγε βρεθηκε νεκρος στην πλατεια του cactus island. Οι μαριν κανουν τα στραβα ματια γιατι χρηματιζονται!
-Σταματα Σουζι! ειπε η μανα της. Ασε τον ανθρωπο! Μην τον ανησυχείς!
Εγω ομως πηγα μπροστα της και την κοιταξα στα ματια. Με ενα πολυ θυμωμενο υφος της μιλησα ξανα.
-ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ?

-Τον λενε Kiiro Ken... μου απαντησε ξεπνοα.
-Μπορεις να τον νικησεις! Σε παρακαλω! ειπε η μικρη
-Σουζι! Σε παρακαλω! τι ειναι αυτα που λες!
-Μαμα ο Μεφιστο ειναι πολυ δυνατος! Αληθεια!
-Και παλι μικρη μου ειναι ανεπιτρεπτο να...
-Μην φοβαστε, δεν θα ακουσω την μικρη...
Η μικρη απογοητευτηκε αλλα και η μανα εδειξε λιγη απογοητευση.
-Ειχα αποφασισει απο πριν να τον σκοτωσω! Δεν χρειαζοταν να μου το πει η Σουζι!
Η μικρη ξαναχαρηκε.
-Μα...
-Μην φοβαστε απλα πειτε μου που θα τον βρω!
-Ειναι σε ενα νησι που ειναι σαν ζουγκλα με σαρκοβορα φυτα! Αλλα δεν ξερω πως λεγεται.
-Ειναι το νησι που μοιαζει στο boin Archipelago, μου ειπε η μητερα της και μου εδειξε την κατευθυνση. Σε λιγα λεπτα ηδη πετουσα προς τα εκει!

Μολις εφτασα στο νηακι καταλαβα τι εννουσε η μικρη με το "σακροβορα φυτα" Υπηρχαν φυτα εκει που ετρωγαν και ανθρωπο!
Καθως εψαχνα Για τον Κεν, σκεφτομουν οτι για αλλη μια φορα οι μαρινς αδυνατουσαν να κανουν την δουλεια τους! Μπροστα στα ματια τους αυτος ο ανθρωπος κακοποιουσε ολοκληρες επιχειρησεις και ανθρωπους και δεν επρατταν τιποτε! ηταν αναμφιβολα ο πιο διεφθαρμενος οργανισμος με ελαχιστες εξαιρεσεις. Οι μονοι που τους περνουσαν στην διαφθορα και την καταστροφηκοτητα ηταν η Παγκοσμια Κυβερνηση, αλλα ετσι και αλλιως στην ουσια ενα και το αυτο ειναι.
Καθως εβριζα απο μεσα μου τους μαρινς βρηκα μια σπηλια τελεια για κρυσφηγετο αυτων των κλεφτων!

Ειχα δικιο. με το που μπηκα δυο τυπαδες που φυλουσαν την εισοδο μου επιτεθηκαν!
Αν και τους νικησα ευκολα και αθορυβα αποφασισα να ειμαι πιο προσεκτικος απο εδω και περα.
Προχωρώντας εφτασα σε μια πορτα. Ακουσα μεσα ομιλιες...
"...γερη μαπαζα καναμε.."
"... αυριο θα επισκεφτουμε το drum..."
"...θα δειρουμε και τον..."
Καταλαβα οτι ηταν αυτοι.
-Cannon Wrath!!!
Οι κανονιες μου διαλυσαν την πορτα και μερικους που καθονταν κοντα της.
Οι ληστες ηταν ολοι μαζεμενοι και μιλουσαν με το Αφεντικο τους, τον Κιιρο Κεν!
-ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΠΙΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟ ΜΠΑΡ ΤΗΣ ΑΡΑΜΠΑΣΤΑ? ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο KIIRO KEN?

Ενας ξανθος τυπας με πανοπλια σηκωθηκε στο βαθος!
-Εγω ειμαι και ναι εγω και η συμμορια μου επιτεθηκαμε! Θες κατι?
-Θα πληρωσεις για αυτο που εκανες! Δεν θα ξαναπειραξεις κανεναν!
-Χαχαχαχα! Επανω του παιδια! Ας του δειξουμε οτι κανεις δεν μπορει να μας απειλει ετσι!
Οι ληστες του μου ορμηξαν αλλα ολωνων τα σπαθια με διαπερασαν και διαβρωθηκαν!
-Nuclear burst!
Ετσι οπως ηταν ολοι γυρω μου μαζεμενοι αυτη η επιθεση τους εστειλε ιπταμενους στους τοιχους της σπηλιας και τους αναισθητο ποιησε. λιγοι μεινανε μονο και αυτοι ηταν ετοιμοι να μου επιτεθουν!
-Αφηστε τον! θα τον κανονισω εγω. ειπε ο Κεν
-Για να δουμε ποιος εχει σκληροτερη πανοπλια λοιπον... απαντησα και επιτεθηκα ενω αυτος με κοιτουσε με απορια.

Ο Κεν πεθανε στην μαχη μας και εγω απεσπασα ολο το χρυσαφι που ειχε κλεψε απο τους ανθρωπους. καθως εβγαινα απο την σπηλια του φροντισα με εναν πυρηνικο μου πυραυλο να την κατεδαφισω. Εκει εγινε και ο ταφος των Κλεφτων!
Μολις λοιπον τελειωσα με αυτον κατευθυνθηκα καρφι πισω στο νησακι της Αραμπαστα, μαζι με τα λαφυρα. Καθως εφτανα ειδα καπνους και φωτιες! κατεβηκα κατω και ειδα κακο χαμο. Πολλοι πολιτες ηταν τραυματισμενοι, μερικοι νεκροι καποιοι εκλαιγαν.
Πηγα στο μπαρ της Μαξι!
Ειχε αρπαξει φωτια! Καθως καιγοταν ειδα μεσα την Μαξι να κλαιει. Χωρις δευτερη σκεψη ορμηξα μεσα να την σωσω. Συγκλονισμενος την ειδα να κλαει πανω απο το πτωμα της Σουζι....
Παγωσα.

-Σουζι! Κορη μου! Ξυπνα! Σε παρακαλω! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!
Το θεαμα ηταν καταγιστικο. Η μητερα να κλαιει για την κορη της μεσα στο φλεγομενο σπιτι τους!
-Μαξι δεν μπορεις να κανεις τιποτα! Παμε!
-Οχι!
-Μαξι σε παρακαλω! Μην πεθανεις και εσυ!
-Δεν θελω να ζησω!
-Μην εισαι ανοητη, ζησε και ακδικησου αν θες αλλα μην πεθανεις!
-ΟΧΙ! ΘΑ ΠΑΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ!
-Σε παρακαλω! Σκεψου αυτο θα ηθελε η Σουζι!?
Η μητερα το σκεφτηκε καλα και με αγκαλιασε κλαιγοντας.
-Παμε! ειπα και την αρπαξα μαζι με το πτωμα της Σουζι και τις εβγαλα εξω!
Εξω ειχε μαζευτει πολυς κοσμος και κοιτουσε με κομμενη την ανασα.

Εξω η Μαξι αρχισε να Ωρυεται!
-ΚΑΤΑΡΑΜΕΝΟΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ! ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΜΑΡΙΝΣ! ΕΛΠΙΖΩ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΑΤΑΡΕΣ ΝΑ ΠΕΣΟΥΝ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ!
Κανεις δεν μιλησε ολοι την αφησαν να ξεσπασει. Εγω δεν καταλαβαινα αλλα περιμενα να καταλαγιασει ο πονος της και μετα ρωτησα.
-Μαξι, μηπως μπορεις να μου πεις τι συνεβη?
-Η παγκοσμια κυβερνηση μας επιτεθηκε!
-Γιατι?
-Γιατι λενε νομιζαν οτι ειχα με ενα Poneglyph φερει απο την Αραμπαστα! ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ!
Ουτε εγω ηξερα... Αλλα επρεπε να μαθω τι ηταν αυτο που φοβοταν τοσο η Κυβερνηση!
-Και πως σας επιτεθηκαν εν ψυχρω?
-Ηθελαν να ψαξουν λενε! Αλλα αρχισαν να λεηλατουν! Η μικρη μου Σουζι αντισταθηκε και τοτε... τοτε...
Καταλαβα!
-Και απο που ηρθαν τοσοι της Παγκοσμιας κυβερνησης?
-Απο το Karate Island! Εχουν βαση εκει με αρχηγο τον Jerry!
-Mην φοβασαι Μαξι! θα τον κανονισω!
-Μια χαρη μονο! ειπε, μεινε για την κηδεια της! Σε παρακαλω, αν και σε ηξερε μονο 2 μερες σε λατρευε!
Δεν μπορουσα παρα να γνεψω καταφατικα!

Την επομεη μερα εγινε η κηδεια σε κλιμα κατανυξης. Ειχαν ερθει ανθρωποι απο ολα τα νησακια. Η κηδεια εγινε μαζι και με τα αλλα θυματα της Παγκοσμιας κυβερνησης και δεν ηταν λιγα!
Μολις η κηδεια τελειωσε η Μαξι μου ζητησε να πω δυο λογια.
"Σημερα πενθουμε για αλλη κια φορα εξαιτιας της βαναυσοτητας της Παγκοσμιας Κυβερνησης! Και λεω αλλη μια φορα γιατι εγω ο ιδιος εχω βασανιστει απο την κυβερνηση! Την Σουζι την γνωρισα μολις δυο μερες πριν, αλλα τοσο προθυμο και καλο κοριτσακι δεν εχω ξαναγνωρισει! Μαλιστα λογω της καλοσυνης της ετρεξα και σκοτωσα τον Κιιρο Κεν που τοσο καιρο ταλανιζε τα νησια σας! Πηρα πισω το χρυσο που σας εκλεψε και για χαρη της Σουζι το δικο ξανα πισω σε ολους σας! Τελος, θελω να πω οτι να ειστε σιγουροι οτι θα παρω εκδικηση! και για τον θανατο της σουζι αλλα και για ολους!"
Ζειροκροτημα ακολουθησε τον λογο και η μητερα της με αγκαλιασε.
Ο χρυσος μοιρατηκε και οι επισκευες ξεκινησαν ετσι ωστε να ξανα φτιαχτει σωστα το χωριο!

Αφου καθισα και βοηθησα αρκετα στις κατασκευες ειχε ερθει η ωρα να φυγω.
Χαιρετισα τους παντες και πηγα προς το λιμανι! Εκει με περιμενε προς μεγαλη μου εκπληξη η Μαξι!
-Τι θες εδω?
-Θα ερθω μαζι σου! Δεν εχω κατι να με κραταει πλεον εδω!
-Δεν γινεται! κανω δυσκολη ζωη με κυνηγουν και θα κινδυνευσεις! δεν θελω να σε παρω στο λαιμο μου!
-Δεν θα με παρεις! Μην νομιζεις οτι και εγω ειμαι αθωα και αδυναμη! πισω στην Αραμπαστα πριν ερθουμε εδω ανηκα στους Sand Pirates! Αλλα μολις εμεινα αγκυος ηρθα εδω για να μεγαλωσω την Σουζι σε ενα καλυτερο περιβαλλον.
Εμεινα εκπληκτος.
-Το ηξερε μην φοβασαι, για αυτο της αρεσαν οι πειρατες!
Μην εχοντας αλλα λογια της εγνεψα να μπει μεσα! μαζι της εφερε και ενα μεγαλο σακο.
-Τι ειναι αυτο?
-Χρυσος! Οτι μαζευα τοσα χρονια για την σουζι καθως και ο χρυσος απο τους κλεφτες που δικαιουμαι, ολα αυτα για τους επαναστατες!
-Τους επαναστατες?
-Ναι, αφου παμε στο karate Island, που ειμαι σιγουρος οτι εκει πας, μετα θελω να παμε στην Centaurea να δωρισω τον χρυσο στους επαναστατες για την μαχη τους εναντια στην Κυβερνηση καθως και να γραφτω στις δυναμεις τους.
Χαμογελασα! Δυναμικη γυναικα... οπως η κορη της....