A new trial[ΤΕΛΟΣ]

Υστερα απο 2 βδομαδες προπονηση στο προηγουμενο νησι που ειχα επισκεφτει....μπορουσα να πω οτι μπορουσα να ελενξω με επιτυχια στο στοιχειο του καπνου....κατι το οποιο δεν μπορουσα να κανω σε τετοιο βαθμο πριν....Επιπλεον αποδεχτηκα οτι ειμαι πειρατης καιοτι δεν ειχα και πολλες επιλογες οποτε επρεπε να επιβιωσω απο marines και bounty hunters οι οποιοι πιστευα οτι θα κοιταζαν με αλλο
ματι τα λεφτα που ειχα στο κεφαλι μου.....


Αυτο σημαινε οτι επρεπε να μετακινουμε συνεχως ετσι ωστε να μην γινω ευκολος στοχος για αυτους...αλλα η αληθεια ηταν οτι δεν ηξερα που μπορουσα να παω....και πηρα τον χαρτη στα χερια μου για αλλη μια φορα και παρατηρησα οτι ημουν κοντα στο Gommi Island...

Ειχα ακουσει διαφορα για αυτο νησι, οτι κατοικητε απο ψαρανθρωπους και θα ηταν ενδιαφερον να δω απο κοντα κατι τετοιο....παρ ολα αυτα ηξερα οτι δεν ηταν εκθεματα μουσειου....και απο πληροφοριες που ειχαμε καταπιεζαν τους κατοικους του νησιου, οποτε μια επισκεψη δεν θα
εβλαπτε....αλλα μου εκανε επισης εντυπωση που η παγκοσμια κυβερνηση δεν ειχε παρει θεση ολο αυτο το διαστημα....


Εστριψα την βαρκα μου προς το νησι και νωρις το απογευμα ημουν εκει...δεν παρατηρησα κατι υποπτο, αλλα καλο θα ηταν να ημουν προσεχτικος...μπορει να ειχα προπονηθει αλλα δεν ηξερα με τι ειχα να κανω....και συνηθως η αγνοια κινδυνου ηταν οτι το χειροτερο...ποσο μαλλον να γινω μεζες τους!

Περπατησα σχεδον ολη την παραλια ωσπου εφτασα στην πολη,η οποια φενοταν λεηλατημενη και εγκαταλεμενη....προσπαθουσα να ειμαι πολυ ησυχος ετσι ωστε να μην προδωσω την παρουσια μου και γινω στοχος....και καλου καλου εβγαλα το λεπιδι μου και το κρατουσα σφυκτα στο χερι μου ετοιμος για ολα, για καθε πιθανη επιθεση που μπορουσα να δεχτω.... παρ ολα αυτα υπηρχε ησυχια και δεν μου αρεσε αυτο,ωσπου ακουσα μια φωνη και αμεσως κρυφτηκα στι κοντινοτερο στενο που βρισκοταν κοντα μου....

-Που ειναι αυτη η μικρη τσουπρα....?ακουστηκε μια περιεργη φωνη
-Καπου εδω θα ειναι δεν μπορει να πηγε πολυ μακρυα....προτεινω να χωριστουμε για να την βρουμε πιο ευκολα!!

Ο αλλος τοτε συμφωνησε και πηραν και οι 2 αντιθετες κατευθυνσεις....ηταν αυτο που ακριβως ηθελα,επιπλεον συμφωνα με οσα ειπαν πρεπει οι κατοικοι να ηταν καπου κρυμενοι οποτεακολουθησα τον εναν ψαρανθρωπο και ταυτοχρονα εγινα καπνος....

Τον ακολουθησα για αρκετη ωρα και δεν ειχε βρει το θυμα,φαγητο του ή οτι αλλο ητανε η κοπελια για αυτον....αλλα το ματι μου πηρε μια μικρη σκια κατω απο τα σανιδια μιας γκρεμισμενης καλυβας και πηγα προς τα εκει....και για καλη μου τυχη ειχα βρει την κοπελα αλλα το προβλημα ηταν οτι ο ψαρανθρωπος ηταν κοντα και ημουν επισης συγουρος οτι ειχε πιασει την μυρωδια της...για την δικη μου δεν ηξερα επειδη ειχα γινει καπνος......

Τοτε δεν εχασα την ευκαιρια....πηγα πισω απο τον ψαρανθρωπο και μια λαβη και ενα καρφωμα στο πισω μερος της σπονδυλικης στηλης καταφερα να τον σκοτωσω και μαλιστα διχως να ακουστει το παραμικρο.Ηταν υπερ μου αυτο γιατι δεν ειχα τραβιξει μεχρι στιγμης καθολου την προσοχη των αλλων, αλλα θεωρησα οτι ηταν ωρα να αποκαλυφθω και πηρα παλι την ανθρωπινη μορφη μου.Πηγα προς την κοπελα η οποια λογικα ειχε παρακολουθησει το συμβαν αλλα δεν ειχε αποκαλυψει ακομα την θεση της.....

-Δεν χρειαζεται να κρυβεσαι αλλο...εχω δει που βρισκεσαι και πιστεψε με τωρα εισαι ασφαλες...

Τοτε η κοπελα εκανε την εμφανηση της ενω την βοηθουσα να μετακινησει τις σανιδες οι οποιες βρισκονταν πανω της...και οταν επιτελους σταθηκε στα ποδια της γυρησε και εμ κοιταξε με ενα υφος αρκετα φοβησμενο μπορω να πω.....

-Πως το εκανες αυτο?Ειδα πως τον σκοτωσες και να ξερεις οτι θα βρεις μπελαδες τωρα...
-Ειναι ιδιοτητα απο φρουτο του διαβολου....ειμαι στο στοιχειο του καπνου....και οσο για τους ψαρανθωπους δεν χριεαζετε να ανησυχουμε!
-Τι σε κανει να το πιστευεις αυτο?Δεν τους ξερεις τι καθαρματα ειναι....
-Απλα οσο εισαι μαζι μου δεν χρειαζεται να φοβασαι....και τις εκλεισα το ματι....αλλα στην συνεχεια συμπληρωσα....<<που ειναι οι κατοικοι του νησιου?Μοιαζει εγκαταλελημενο μπορω να πω>>

Εκεινη διστασε στην αρχη αλλα στην συνεχεια αρχησε να μου εξηγει πως ειχε η κατασταση εδω περα....
-Εχουμε μια ομαδα η οποια ακομα αντιστεκεται στους ψαρανθρωπους....και αν πρεπει να σε παω καπου μαλλον ειναι εκει....με πηρε απο το χερι και προχωρησαμε μεσα απο στενα

Λιγα λεπτα αργοτερα βρισκομασταν μπροστα σε ενα μισογκρεμισμενο κτυριο, το οποιο μπορω να πω οτι δεν μου γεμιζε το ματι...αλλα στην συνεχεια την ακολουθησα μεσα.Οταν μπηκαμε μεσα ανατριχιασα με το ολο θεαμα αλλα στην συνεχεια εκεινη προχωρησε και αλλο και εσπρωξε μιια βιιβλιοθηκη....πισω ακριβως ηταν μια πορτα, μου εκανε νοημα και μπηκαμε μεσα...Στο εσωτερικο επικρατουσε ενα χαος...ηταν ακρετοι οι επαναστατες,αλλα ακομα ειχα απορια για το που βρισκοταν οι υπολοιποι κατοικοι του νησιου...

-Σοφια που ησουν παλι?Ρωτησε ενα σχετικα ηλικιωμενος ανδρας αλλα ταυτοχρονα γεροδεμενος....
-Ειχα παει να ελενξω κατι στην παραλια αλλα με καταλαβαν οι ψαρανθρωποι και αναγκαστηκα να γυρισω πισω....
-Και αυτος ποιος ειναι?...δειχνοντας εμενα...
-Ειναι καποιος ο οποιος νηκισε ενα ψαρανθρωπο....τοσο γρηγορα και τοσο ευκολα και απ οτι μου ειπε εχει φαει φρουτο του διαβολου

Τα ματια του ανδρα τοτε γουρλωσαν και με κοιταξαν εξεταστηκα,περιμενα αυτη την αντιδραση γιατι απ οτι ειχα καταλαβει η θεση τους ηταν πολυ δυσκολη στο νησι....

Δεν ειχαν και πολλες επιλογες αλλα το προβλημα ηταν οτι δεν μπορουσαν να με εμπιστευτουν ετσι απλα επειδη νικησα ενα ψαρανθρωπο....οποτε μαλλον επρεπε να τους αποοδειξω τι μπορουσα να κανω και ποιες ηταν οι ικανοτητες μου....και τοτε μου πεταξε ενα σπαθι....

-Για να δουμε μικρε τι αξιζεις...

Εκανε εκεινος πρωτα επιθεση και την απεφυγα πολυ ευκολα και ανταλαξαμε αρκετα χτυπηματα,μεχρι που αφησα να περασει ενα απο μεσα μου....και εκεινος τοτε εμεινε ακινητος...και με κοιταξε για αλλη μια φορα.Μαλλον ειχε καταλαβει οτι η Σοφια ειχε πει την αληθεια σχετικα με εμενα....αλλα μπορουσε να με εμπιστευτει?

-Τελικα οι δυναμεις σου ειναι ενδιαφερον....θα μπορουσες να μας βοηθησεις?
-Ενας λογος που ηρθα ειναι αυτος...αλλα πρεπει να ξερεις τα παντα για μενα....ειμαι πειρατης και εχω 12.000.000 beli στο κεφαλι μου!Θεωρησα οτι πρεπει να το ξερεις...Εκεινος τοτε σαστησε αλλα μαλλον δεν ειχε και πολλες επιλογες.....

Περασαν λιγα λεπτα και τον ειδα σκεπτικο....μαλλον δεν του αρεσε η ιδεα οτι ημουν πειρατης και για να πω την αληθεια ουτε εμενα μου αρεσε....αλλα δυστυχως επρεπε αν το συνηθισω και να ζησω με αυτο,αλλα μετα απο λιγο αρχησε να μου κανει καποιες περιεργες ερωτησεις... αλλα απ οτι καταλαβα μαλλον προσπαθουσε να καταλαβει αν μπορουσε να με εμπιστευτει...

-Πως και ετσι...ενας πειρατης να θελει να μας βοηθησει?
-Η κυβερνηση δεν κανει και πολλα...οποτε το βλεπω σαν ευκαιρια το να βοηθησω σε μια τετοιακατασταση...βλεπεις δεν εγινα πειρατης με την θεληση μου...
-Καλα αυτο δεν το γνωριζω...απλα δεν ξερω αν μπορω να σε εμπιστευτω...βλεπεις η θεση μας ειναι καπως περιεργη εδω!
-Το εχω καταλαβει και να ξερεις οτι το σεβομαι....αλλα περα απο την αληθεια δεν εχω να πω κατι αλλο,επιπλεον σου εξηγησα τον λογο που ειμαι εδω....

Εκεινος τοτε μου γυρησε την πλατη και πηγε προς τους αλλους....προφανως σκεφτηκα οτι θα ηθελε να το συζητησει και μαζι τους,δεν περιμενα κατι διαφορετικο και ηταν ακρετα συνετο αυτο που εκανε...!!

Εγω καθησα με την Σοφια και καναμε μια ακυρη συζητηση περι του νησιου,μου ελεγε διαφορα ενδιαφερον μερη τα οποια θα μπορουσα να επισκεφτω αργοτερα....αλλα δεν ηταν αυτο που ηθελα αυτη την στιγμη....ηθελα να μαθω αν ηθελαν να μπω μεσα στην ομαδα τους,με κοινο σκοπο την επιβιωση.....μετα ομως απο λιγο ηρθαν ολοι μαζι προς το μερος μου!

-Λοιπον μικρε....για να δουμε τις δυναμεις σου και μεσα στην μαχη...ευχομαι να μην φοβασαι....

Γελασα και τοτε με στην σειρα μου συμπληρωσα...<<αν φοβομουν θα ειχα ερθει εδω?Τοσα νησια υπαρχουν>>....αμεσως ολοι σοβαρεψαν,και απ οτι ειχα καταλαβει πονταραν πολλα
πανω μου για το αποτελεσμα της επαναστασης!
-Λοιπον δεν παμε να κανουμε μια επισκεψη στους μεζεδες?Ειπα χαμογελαστα....και γυρισα την πλατη αλλα κρατουσα ακομα το σπαθι....ηξερα οτι θα μου χρειαζοταν!

Δεν πηγε ολη η ομαδα μαζι,για την ακριβεια πηραμε μεσα στην ομαδα τους πιο εμπειρους και γεροδεμενους....για να μπορουμε να τελειωσουμε γρηγορα την μαχη και μαλιστα χωρις απωλειες και πονταραμε πανω σε αυτο και στον εφνιδιασμο...συγουρα δεν θα περιμεναν κατι τετοιο οι ψαρανθρωποι.....βγηκαμε απο την κρυψωνα των επαναστατων και στην μπηκαμε στον κεντρικο δρομο...και οτι βλεπαμε απο αποσταση πυροβολουσαν οι σκοπευτες της ομαδας.....

Δεν ειχα ξαναπολεμησει με αλλους ποτε οποτε θα ηταν μια καινουργια εμπειρεια....Μετα απο λιγο φτασαμε μπροστα στην βαση των ψαρανθρωπων,το κτηριο ηταν αρκετα μεγαλο και επιβλιτικο....ηταν ενας τροπος να δειξουν την δυναμη τους....τοτε ο αρχηγος γυρησε και μας ειπε...
-Το προβλημα ολο αυτο τον καιρο ειναι ο αρχηγος τους...ειναι πολυ δυνατος και δεν μπορουμε να βρουμε τροπο να τον νικησουμε...μικρε πονταρουμε πανω,μπορεις πιστευεις?
-Λογικα ναι...απ οτι εκρινα απο τον αλλο ψαρανθρωπο που πολεμησα.....
-Δεν ειναι το ιδιο πιστεψε με....

Τοτε ολη η ομαδα βοηθησαν να σπασουν την πορτα του κτηριου....μεσα βρισκονταν αρκετοι ψαρανθρωποι οι οποιοι εδειχναν σαστισμενοι.....προφανως δεν περιμεναν κατι τετοιο και αυτο ηταν υπερ μας!Τοτε ο αρχηγος μου φωναξε.....
-Μικρε αυτος ειναι....ειναι ολος δικος σου....και τοτε κοιταξα τον αντιπαλο μου,και οντως σε σχεση με τους υπολοιπους φενοταν πολυ πιο δυνατος αλλα και μοχθηρος...
Αρχησα να περπαπαταω προς το μερος του ενω εκεινος με κοιταζε εξεταστικα....αλλα στην συνεχεια ειπε με τη ανατριχιαστικη του φωνη...
-Εστειλαν ενα αλλο μεζεδακι για να με νικησει....μικρε ξανασκεψου το και ισως σου χαρισω την ζωη...
-Δεν εχω σκοπο να το ξανασκεφτω...το σκεφτηκα καλα πριν ερθω εδω και πιστεψε εσυ πρεπει να φοβασε κανονικα....

Εκεινος τοτε γουρλωσε τα ματια του και μου εκανε επιθεση....ηταν γρηγορος σε σχεση με τους υπολοιπους και ισως αυτο να τον ξεχωριζε,αλλα η μαχη μολις ειχε αρχησει....με
εναν ελιγμο πεταχτηκα δεξια και απεφυγα την επιθεση του και τοτε τον βαρεσα με το σπαθι....αλλα δεν ειχε καμια επιδραση πανω του....

Εκεινος τοτε γελασε ενω εδειχνε ικανοποιημενος που δεν ειχε καμια επιδραση η λεπιδα μου πανω του...και ειχα αρχησει να καταλαβαινω τι εννοουσε ο αλλος....οτι δεν ηταν το ιδιο σε σχεση με τους αλλους!Οποτε επρεπε να βρω καποιον αλλο τροπο να κερδησω αυτη την μαχη....και καταλαβα οτι το μονο οπλο που ειχα πανω μου ηταν το μυαλο μου και οι δυναμεις μου....ηταν ευκαιρια να δω τι μπορουσα να κανω τωρα που επιτελους
μπορουσα να τις χειριστω...και ευχομουν να μην με εγκαταλειψουν και εγινα καπνος....

Τα ματια του καρχαρια γουρλωσαν ενω χανομουν απο τα ματια του...και σιγα σιγα ερχομουν προς το μερος του και τυλιχτηκα γυρο του οπως ειχα κανει και την προηγουμενη φορα με τον αλλο....εκεινος προσπαθουσε να ελευθερωθει, αλλα δυστυχως για αυτον τον ειχα πιασει σφυχτα.Του εκανα μια λαβη στο κεφαλι και τον εκανα να λυγησει.Και τοτε εκανε αυτο που ηθελα....Ανοιξε το στωμα μου και μπηκα μεσα του,ειχα σκοπο να τον πνιξω με τον καπνο μου. Αλλα δεν ημουν συγουρος οτι θα ειχε αποτελεσμα...μετα απο δευτερολεπτα αρχησε να χτυπιεται πολυ πιο δυνατα απο την στην αρχη και αμεσως καταλαβα οτι το κολπο μου ειχε αποτελεσμα πανω του....ειχα σχεδον κερδησει...

Το ζωο χαροπαλευαι και δεν ημουν καθολου χαρουμενος ουτε περιφανος για αυτο που εκανα....αν και ειχε κανει κακο σε τοσο κοσμο....δεν μπορουσα να το αφησω να περασει ετσι απλα αυτο.Οποτε θεωρησα οτι ημουν ο καλυτερος δικαστης σε αυτη την περιπτωση...Λεπτα αργοτερα το ζωο σταματησε να κανει σπασμους και απλα επεσε κατω....ηταν νεκρο!Καταλαβα γιατι δεν μπορουσαν αν τον νικησουν οι υπολοιποι.Δεν μπορουσα να του κανουν το παραμικρο με τις λεπιδες τους.Ειχε πολυ σκληρο δερμα....τοτε ξαναπηρα την ανθρωπινη μου μορφη και κοιταξα γυρο μου.Οσοι ψαρανθρωποι ειχαν γλυτωσει ετρεχαν να σωθουν.Η μαχη ειχε τελειωσει και θα ξημερωνε μια τελειως διαφορετικη ημερα για ολους στο νησι αυτο.Επιφωνηματα χαρας ακουγονταν απο παντου,ενω πολυ ετρεχαν να ανακοινωσουν τα νεα και στους υπολοιπους.Απ οτι μου ειχαν πει ζουσαν αρκετα χρονια καταπιεσμενοι απο τους ψαρανθρωπους,οποτε φανταστηκα τι σημαινε για αυτους το γεγονος αυτο.Να ζουν επιτελους ελευθεροι!!

Μετα απο λιγες ωρες ειχαν ξεκινησει ηδη γιορτες και πανηγυρια.Αλλα δεν ηθελα να ειμαι αναμεσα τους,γιατι δεν ειχα ζησει σαν αυτους.Ημουν πειρατης και ημουν ελευθερος!Οποτε πηρα μια μπυρα και αποφασησα να παω μια βολτα στην παραλια.Μκαρυα απο φωνες και τραγουδια.Δεν ημουν καθολου περιφανος για αυτο που εκανα.Εμενα προσωπικα οι ψαρανθρωποι δεν μου ειχαν κανει κατι,αλλα μονο στην ιδεα οτι εκαναν αυτα τα εσχη στους κατοικους εδω με εκανε να φουντωνω απο θυμο.Οποτε στο τελος μπερδευτικα αν εκανα καλα ή οχι που εβγαλα τον αρχηγο απο την μεση,οποτε σταματησα να το σκεφτομαι και απλα κοιταζα την θαλασσα ασταματητα.Σκεφτομουν που θα μπορουσα να παω μετα,δεν ειχα ιδεα ποια θα μπορουσε να ειναι η επομενη περιπετεια μου,αλλα αφου δεν ειχα μαζι μου τους χαρτες δεν καθησα να το αναλυσω αλλο.Ξαφνικα ακουσα βηματα πισω μου κια γυρησα το κεφαλι μου,ηταν η Σοφια.Φορουσε ενα πολυ ομορφο φουστανι και ειχε φτιαξει και τα μαλλια της,με αποτελεσμα να μην την αναγνωρησω με την πρωτη ματια.Την ειχα συνηθισει με δεμενα τα μαλλια πισω,με τζιν και κοτνομανικη μπλουζα....Ηταν πανεμορφη και σε αυτο δεν χωρουσε αμφιβολια.

-Πως και δεν εισαι με τους υπολοιπους που γιορταζουν?
-Εεεε δεν ειχα ορεξη να σου πω την αληθεια,επιπλεον δεν ειχα και κανενα γνωστο εκει στην παρεα οποτε αποφασησα να κανω καμια βολτα στην παραλια....απαντησα ηρεμα
-Εχεις εμενα...ειπε χαμογελαστα
-Εχεις ενα δικιο ειναι η αληθεια αλλα εβλεπα οτι ησουν με τους δικους σου και δεν θεωρησα σωστο να σε απασχολησω....
-Σταματα να εισαι τοσο καλος!!με αρπαξε και με φιλησε....

Ηταν μια στιγμη απολαυσης μπορω να πω....αφησα την μπυρα μου και πηρα την Σοφια στην αγκαλια μου.Περασαν αρκετα λεπτα που ημασταν σε εκεινο στο σημειο αλλα στην συνεχεια καθησαμε μαζι κατω στην αμμο.Δεν το περιμενα,μπορω να πω οτι μου ηταν λιγο ξαφνικο.Αλλα δεν με ειχε χαλασει καθολου το πως ειχαν ερθει τα πραγματα....


-Ποτε θα φυγεις?
-Δεν εχω ιδεα,αφου δεν εχετε marines αυτο το μερος θα μπορουσα να πω οτι ηταν παραδεισος για καποιον σαν εμενα....
-Ειδα σημερα τα λεφτα που εχεις στο κεφαλι σου...δεν ειναι και λιγα....
-Και να φανταστεις δεν το επιδιωξα και ολας...νομιζω οτι εχω 12.000.000 εκατομμυρια αν δεν κανω λαθος....
-Νομιζω οτι κανεις γιατι ηρθε με την εφημεριδα το wanted poster σου που ελεγε 24.000.000...
-Τι??Τι εκανα παλι και μου ανεβασαν τα λεφτα τοσο πολυ?Μου διπλασιασαν τα λεφτα....εγω ειχα φρικαρει ενω εκεινη δεν μπορουσε να σταματησει να γελαει και δεν την αδικουσα ετσι οπως εκανα.

Δεν ειπε κατι αλλο και με ξαναφιλησε....δεν με ενοιαζε αν ανεβηκαν τα λεφτα στο κεφαλι μου,αλλα η στιγμες που περνουσα εδω....και σκεφτηκα οτι θα ειναι απο τις λιγες φορες που θα περνουσα τοσο ομορφα...τοσο ημερμα.Το οτι η κυβερνηση ανεβασε τα λεφτα...μαλλον την εκανα να ασχολειται μαζι μου.Δεν με πειραζε,εξαιτιας της ζουσα πλεον ετσι....ας την βασανιζα λιγο,δεν εκανε κακο.Το υπολοιπο βραδυ το περασαμε στο σπιτι της.Ειμασταν και οι 2 κουρασμενοι οποτε πεσαμε αμεσως για υπνο.Η αισθηση και μονο ηταν φανταστικη...ολα ηταν παραδεισος!

Το επομενο πρωι η Σοφια ειχε ηδη σηκωθει ενω εχω στρυφογυρνουσα στο κρεβατι.Η αληθεια ηταν οτι δεν ηθελα να σηκωθω γιατι μου ειχε λειψει ο υπνος σε μαλακο κρεβατι,ηταν αλλη αισθηση...αλλα μετα απο λιγο ενοιωσα να μαλακα χερια της Σοφιας στο προσωπου μου.Με το ζορι ανοιξα τα ματια μου και ειδα το γλυκο προσωπο της.Εκεινη χαμογελαστη με φιλησε ενω ταυτοχρονα ανταποκριμουν και εγω σε αυτο.

Μετα απο λιγα λεπτα σηκωθηκα και πηγα να κανω ενα μπανιο και να ξυριστω,εγινα παλι ανθρωπος γιατι ειχα αρκετο μουσακι γιατι δεν ειχα προλαβει να ξυριστω καθολου.Οταν τελειωσα κατεβηκα στο σαλονι, εκει βρισκοταν ο πατερας της που εφτιαχνε τα ντουλαπια της κουζινας.Γενικα στο νησι επικρατουσε φασαρια και απο τι καταλαβα μαλλον ολοι ειχαν αρχησει να ξαναφτιαχνουν τα σπιτια του.Για αλλη μια φορα καταλαβα τι ειχαν περασει και τους δικαιολογουσα για καθε τι που εκαναν.Χωρις να ρωτησω επιασα μερικα ξυλα και αρχησα να τον βοηθαω,εκεινος για καποιο λογος εντυπωσιαστηκε.Μαλλον δεν περιμενε κατι τετοιο απο μερους μου.

Το μεσημερι ειχαμε τελειωσει σχεδον ολη την κουζινα ενω η Σοφια ειχε ετοιμασει το μεσημεριανο.Στο τραπεζι επικρατουσε μια αμηχανια και ειχα καταλαβει γιατι.Στο τραπεζακι του σαλονιου υπηρχε το wanted poster μου και απ οτι καταλαβα μαλλον αυτο δυσαρεστησε τον πατερα της Σοφιας.Αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι για αυτο,ετσι οπως ειχαν ερθει τα πραγματα...Οταν ανεβηκα στο δωματιο αρχησα να μαζευω τα πραγματα μου χωρις να το πολυ σκεφτω.Το μονο που θα εφερνα σε αυτο το νησι και κυριως σε αυτο το σπιτι θα ηταν μονο δυστυχια.Τοτε μπηκε η Σοφια στο δωματιο...
-Φευγεις και ολας?Νομιζα οτι θα εμενες...
-Ειχα σκοπο να κατσω αλλα μαλλον θα σας φερω μπελαδες.
-Σαν τι μπελαδες να φερεις?
-Ειδα τι ηταν πανω στο τραπεζακι του σαλονιου και συγουρα αυτο θα ενοχλησε μερικους.Δεν εχω σκοπο να ειμαι εγω η αιτια για αλλες στεναχωριες σας.Οποτε ισως ειναι καλυτερα ετσι....

Εκεινη δεν μιλησε αλλα καθησε στο κρεβατι και εμεινε αμηλιτη.Συγουρα δεν ηταν ευχαριστο αλλα δεν ειχα πολλες επιλογες.Δεν ηθελα να παθει κατι....Τοτε πηγα διπλα της και την αγκλαλιασα και την φιλησα στο μαγουλο...αλλα στην συνεχεια συμπληρωσα....
-Απλα δεν θελω να παθεις κατι.Και μην ανησυχεις για μενα....επιπλεον θα φροντισω να μαθαινω νεα σας!...και της εκλεισα το ματι...



Εκεινη τοτε βουρκωσε και αγκαλιασε πιο σφυκτα...ενω με το αλλο μου το χερι επιασα το σακιδιο. Σηκωθηκαμε και κατεβηκαμε μαζι στο σαλονι.Ο πατερας της δεν ηταν εκει.Υποθεσαμε οτι θα ειχε παει σε καποιο φιλο ή συγγενη.Πηραμε τον δρομο για την παραλια οπου ειχα αφησει την βαρκα μου και ευτυχως ηταν ακομα εκει.Εβαλα μεσα τον σακο μου και ξαναγυρησα το βλεμμα μου στην Σοφια,της επιασα το χερι και της υποσχεθηκα κατι στο αφτι ενω την αγκαλιαζα.Στην συνεχεια μπηκα στην βαρκα και ανοιξα το πανι..ενω εκανα και λιγο κουπι για να βγω απο την παραλια καπως πιο γρηγορα...στην συνεχεια πηρα τους χαρτες στα χερια μου για αλλη μια φορα.Δεν ειχα σκοπο να επισκεφτω ακομα τα κεντρικα των marine....ηταν πολυ νωρις....οποτε αποφασησα να παω να επισκεφτω εναν παλιο καλο φιλο....

Γυρησα το βλεμμα μου προς την ανοιχτη θαλασσα...ολα ηταν τοσο ηρεμα και τοτε γυρησα το βλεμμα μου πισω στο νησι.Ημουν συγουρος οτι μια μερα θα επεστρεφα!Και τοτε ολα θα ηταν διαφορετικα...

Όνομα: Black Luster
Haki Points: -
Player of the Week Points: 7
Beli:19.000
Bounty: -


ΥΓ: Αισθητη η βελτιωση μετα την αλλαγη χαρακτηρα!