[Τελος] Bird... Tyrants?

Ειχα μολις φυγει απο το Bliss Kingdom. Που θα στελνανε την Μαξι? Ποια θα ηταν η επομενη αποστολη? Δεν ηξερα. Το μονο που γνωριζα ηταν οτι θα περνουσε πολυς καιρος ακομη μεχρι να την ξαναεβλεπα. Αυτο το γεγονος μου ραγιζε την καρδια. Αλλα οπως ειπα και στην ιδια επρεπε να συνεχισουμε με τα ονειρα και τους στοχους μας. Καποτε σιγουρα θα την ξαναεβλεπα, και οταν καταφερνα να τελειωσω με τους στοχους μου, θα την επαιρνα και θα πηγαιναμε μαζι να ζησουμε στο νησι των ουρανων ησυχα και ειρηνικα.
Αυτη ηταν η ζωη που ονειρευομουν! Μακρια απο την μπλε θαλασσα και τις κακουχιες της. Στο ιπταμενο νησι μας θα ηταν ολα υπεροχα...

Καθως επλεα στην θαλασσα, παρατηρησα απο μεκρια κατι που εμοιαζε σαν τεραστιο δεντρο με πολλα επιπεδα το οποιο ηταν τοσο ψηλο που "εμπαινε" στα συννεφα! Μου κεντρισε αμεσως το ενδιαφερον και θελησα να το ερευνησω πιο διεξοδικα. Γυρισα το τιμονι προς την μερια της στεριας και αρχισα να κατευθυνομαι προς το μαλλον ακατοικητο νησι.
Οσο περισσοτερο πλησιαζα τοσο πιο πολυ γινομουν μαρτυρας του μεγεθους αυτου του δεντρου και μαλιστα ειδα και τους κατοικους του: κατι τεραστια πουλια με επικινδυνα θα ελεγα ραμφη.
Μολις εφτασαμ εβγαλα την βαρκα στην αμουδια και προχωρησα στην ενδοσωρα με μονο σκοπο να φτασω στο τεραστιο δεντρο...

Ωστοσο εντυπωση μου προκαλεσαν οι ιθαγενεις του νησιου που ειδα καθως εμπαινα πιο βαθεια στην ζουγκλα. Ηταν χοντροι ανθρωποι ντυμμενοι με λιτα ρουχα, φαινονταν πολυ προτογωνοι και με κοιτουσαν με περιεργο βλεμμα.
Εγω απλα τους αγνοησα, ετσι και αλλιως δεν παιζει να ξεραν να μιλανε την γλωσσα μου οποτε δεν υπηρχε λογος να ασχοληθω μαζι τους.
Καποια στιγμη καθως περνουσα αναμεσα τους ακουσα ενα δυνατο κρωξιμο απο καποιο απο τα γιγαντια πουλια.
Ξαφνικα οι ιθαγενεις αρχισαν να τρεχουν απο δω και απο εκει, να επικρατει ενας χαμος και ολοι να κρυβονται, ενω δυο ιθαγενεις που ουρλιαζαν ερχονταν τρεχοντας εχοντας 2 πουλια στο κατοπι τους...

Με φρικη ειδα το ενα πουλι να φτανει τον εναν ιθαγενη και να τον διαπερνα με το ραμφος του περα για περα αφηνοντας τον νεκρο, σχεδον κομμενο στα δυο. Συγκλονιστηκα.
Ο αλλος ακομη ετρεχε αλλα τα δυο πουλια δεν σταματησαν να τον κυνηγουν. Ο καημενος πρεπει να τα ειχε δει ολα... Τον λυπηθηκα και αποφασισα να τον βοηθησω.
Πηδηξα προς το μερος του και καθως με προσπερασε και τα δυο πουλια αρχισαν να με περνανε παραλληλα τεντωσα τα χερια μου και ανοιξα τα πυρηνικα μου λειζερ αποκεφαλιζοντας τα ταυτοχρονα καθως με προσπερνουσαν...
Ο ιθαγενεις επεσε κατω απο την κουραση και οι υπολοιποι ιθαγενεις βγηκαν εξω κοιταζοντας με...

-Νικησες τα μεγαλα πουλια!
-Τα σκοτωσες!
-Με εσωσες!
ξαφνικα ολοι αρχισαν να με ζητοκραυγαζουν και διαπιστωσα οτι οχι μονο μπορουσαν να μιλησουν αλλα ηταν και πολυ ευγενικοι, σημαδι ενος υπαρχοντος πολιτισμου!
-Ελα μαζι μας στο χωριο, θα σε φιλοξενησουμε με χαρα μετα την κινηση σου αυτη!!!
-Δεν ξερω αν...
-Θα ερθεις σε παρακαλω, ο αρχηγος της φυλης θα χαρει να σε γνωρισει.
Δεν ειπα τιποτα αλλο και τους ακολουθησα, Φαινονταν μια ενδιαφερουσα φυλη και εξαλλου... πεινουσα.

Μολις εφτασα και μιλησα μαζι τους με εκπληξη καταλαβα οτι ηταν μια πολιτισμενη φυλη, ασχετως που ηταν ντυμμενοι ετσι! Μαλιστα μπορεσα και εκανα και συζητησεις μαζι τους για ιατρικα θεματα, σπανια βοτανα και αλλα πραγματα που μου κεντρισαν την προσοχη.
Το φαγητο που εφτιαξαν ηταν θεσπεσιο και αν και ο θανατος ενος μελους της φυλης τους βαραινε κανανε μια μινι γιορτη για να με τιμησουν.
Μολις ολα τελειωσαν με ζητησε ο Αρχηγος τους να με δει ιδιαιτερως μεζι με καποια αλλα σημαντικα μελη της φυλης. Ηξερα οτι θα μου ζητουσαν προστασια...

Μολις μπηκα στο καλυβι του αρχηγου αυτος καθισε και μαζι του καθισαν και οι αλλοι.
Εγω σταθηκα ορθιος ετσι και αλλιως δεν θα καθομουν πολυ.
-Ξερεις γιατι σε φωναξαμε εδω, Mephistopheles?
-Νομιζω πως ναι, Abalabala!
Ειχαμε συστηθει με ολους στο γευμα και ετσι γνωριζομασταν
-Θελετε να σκοτωσω τα πουλια! Για να μην σας ενοχλουν πλεον.
-Οχι φυσικα! αυτο θα κατεστρεφε την πανιδα του νησιου μας και σιγα σιγα ολο το νησι.
Εκει το τον εχασα. Αν δεν με ηθελαν για αυτο τι με ηθελαν??? Και ηταν οντως πολυ πολιτισμενοι αφου ηξεραν και για τα οικοσυστηματα...

-Τοτε τι ζητατε απο εμενα?
-Ειναι απλο. αυτο που θελουμε ειναι ενα φυτο που φυτρωνει στις φωλιες των πουλιων. Ειναι πολυ σημαντικο και ακρως θεραπευτικο. Υπαρχει μονο στο νησι μας και μονο εκει πανω.
Αρχισα να καταλαβαινω σιγα σιγα.
-το φυτο αυτο ειναι αναγκαιο για εμας. δεν μπορουμε να ζησουμε χωρις αυτο και αναγκαζομαστε να ρισκαρουμε την ζωη μας για να το παρουμε. Αυτο που θελουμε ειναι να μας φερεις μια σημαντικη ποσοτητα του φυτου, οχι μονο για να το εχουμε αλλα και για να το μελετησουμε και να το παραγουμε μονοι μας! Βλεπεις ως τωρα παιρνουμε ελαχιστες αν οχι μηδενικες ποσοτητες και παντα εχουμε απωλειες...
-Ωραια, θα το κανω... αλλα πως θα ξερω ποιο φυτο θελετε?
Τοτε βγηκε μια γυναικα κλαιγοντας και μου εδωσε ενα φυλλο.
-Αυτο ηταν του αντρα μου. Το ειχε στο χερι του οταν τον σκοτωσε το πουλι μπροστα στα ματια σου. Ευχαριστω που εκδικηθηκες τον θανατο του.
Το πηρα και χωρις να μιλησω βγηκα απο την σκηνη.

Εφυγα απο το χωριο τους και εκτοξευτηκα στον αερα. Κανενα πουλι δεν με πειραξε παρολο που με ειδαν. Μαλλον επιτιθονταν μονο και μονο διοτι πλησιαζαν την φωλια τους, αλλα τι να κανουν οι ανθρωποι, πως να συνεννοηθουν με τα πουλια???
Επρεπε να βρω αρχικα το φυτο για να δω πως ειναι ετσι εφτασα σε μια αδεια φωλια που εντοπισα απο ψηλα και αρχισα να ψαχνω. Σε μια γωνια ειδα εναν τεραστιο θαμνο απο το φυτο αυτο...
"Για να μην παιρνουν πολυ μαλλον τα πουλια τους επιτιθονται πολυ γρηγορα" σκεφτηκα γιατι αν δεν τους επιτιθονταν αμεσως θα μπορουσαν να παρου ολο το θαμνο και να φυγουν.
Με το λειζερ μου εκοψα τον θαμνο και τον εβαλα στην πλατη.
Ενα κρωξιμο ομως μου χαλασε την διαθεση...

Πριν προλαβω να γυρισω ομως ενιωσα ολο μου το σωμα να τρανταζεται απο ενα δυνατο χτυπημα ραμφους απο το πουλι πισω μου! Ευτυχως που ειχα τοσο σκληρη πανοπλια απο μεσα μου αλλιως θα ειχα προβληματα!
Γυρισα ξαφνικα και εκανα το πουλι κιμα με το πολυβολο μου. Πριν προλαβουν να ξεσηκωθουν και αλλα πουλια εκτοξευτηκα στον ουρανο και αρχισα να ψαχνω για το φυτο.
Συντομα διαπιστωσα οτι σε πολυ λιγες φωλιες ειχε τοσο πολυ απο το φυτο που ζητουσαν οι ιθαγενεις και επισης διαπιστωσα οτι τα πουλια εκτος απο γρηγορα ηταν και υπουλα αφου αφηναν να πλησιασεις και μετα σου επιτιθονταν απο πισω τα περισσοτερα.

Σιγα σιγα μαζεψα πολλα απο τα φυτα! Οταν πλεον δεν μπορουσα να κουβαλησω αλλα πηγα προς το χωριο αλλα ειχα ξανα δυο πουλια στο κατοπι μου. Μολις με ειδαν στο χωριο χαρηκαν αλλα μολις ειδαν τα πουλια τρομοκρατηθηκαν!
Εγω αφησα τα φυτα στην πλατεια, για την ακριβεια τα πεταξα καθως πετουσα και στην συνεχεια εκανα μια αναποδη κωλοτουμπα στον αερα, λοκαρα τα πουλια και εφαγε το καθενα απο μια κανονομπαλα απο τα χερακια μου.
Στο τελος και πολλα φυτα ειχαμε και δυο πουλια για ενα νοστημιτατο βραδυνο...

Μολις κατεβηκα κατω ολοι πανηγυρησαν. Οι "επηστημονες" της φυλης επεσαν με τα μουτρα στο φυτο εκεινο. Και οι μαγειρες της φυλης επεσαν με τα μουτρα στα πουλια.
Εγω ετριβα τα χερια μου απο την ευχαριστηση και τα σαλια μου ετρεχαν απο την πεινα!
Ο αρχηγος για αλλη μια φορα με ηθελε στην σκηνη του και παρεα με ολο το χωριο πηγα να τον δω!
-Αυτο που εκανες για εμας ειναι σωτηριο! Πλεον δεν θα πεθαινυν οι συνανθρωποι μας! Σε ευχαριστουμε!
-Τιποτα! Μην φοβαστε, δεν ηταν κατι σημαντικο για εμενα να το κανω αυτο για εσας! Το ευχαριστηθηκα κιολας.
-Ναι αλλα πρεπει να σε ευχαριστησουμε και εκτος απο τα φαγητα που θα σου προσφερουμε σου δινω και ελευθερη προσβαση στην βιβλιοθηκη μας η οποια σε πληροφορω ειναι πολυ πλουσια και σπανια...
Εμεινα αναυδος... Ειχαν και βιβλιοθηκη?
-Ευχαριστω, ηταν τα μονο λογια που ψελισα...

Μολις μπηκα στην βιβλιοθηκη που με οδηγησαν, εμεινα αναυδος! Ηταν τοσο πλουσια που καθε βιβλιοθηκη πολιτισμενης χωρας θα ζηλευε το περιεχομενο της. Με την μια χωθηκα στα βιβλια και διαπιστωσα συντομα οτι τα περισσοτερα μιλουσαν για Ιατρικη και συγκεκριμενα για βοτανα και γιατροσοφια. Η αναλυση στα φυτα ηταν εκπληκτικη και μαλιστα πολλα πραγματα δεν τα ειχα ξαναδει ποτε και σε κανενα βιβλιο. Χωθηκα λοιπον στην βιβλιοθηκη και δεν σηκωθηκα παρα μονο οταν ειχε βραδυασει και ηταν ωρα να γευτουμε το ψητο πουλι...

Το φαγητο ηταν υπεροχο οπως και ο υπνος που εκανα μολις τελειωσα. Την επομενη μερα οπως και ολοκληρη την εβδομαδα την ξοδεψα μεσα στην βιβλιοθηκη. Η αποφαση μου να γινω γιατρος ειχε γινει καιρο πριν, ηταν η ωρα της εκπαιδευσης και ετσι μαζι με τα βιβλια απασχολουσα και τον καλυτερο ιατρο της φυλης ετσι ωστε να με μαθει και να μου δειξει τα κατατοπια της επιστημης! Επιτελους εκανα το βημα απο την μηχανικη στην Ιατρικη!
Οι μερες ομως περασαν, εγω αποκτησα οσες γνωσεις μπορουσα και ειχε ερθει η ωρα να φυγ απο το νησι...

Πρωτη μου σταση πριν την αναχωρηση ηταν ο ιατρος που με βοηθησε. Αφου τον χαιρετησα πηγα στον Αρχηγο της φυλης τον ανθρωπο που με ειπε πιο κοντα απο κανεναν. Αφου με χιλιοευχαριστησε και με βεβαιωσε πως οι ερευνητες τους θα βρουν τροπο να καλλιεργησουν το φυτο για να μην πανε οι κοποι μου χαμμενοι, με συνοδευσε μαζι με ολη την φυλη στο σημειο οπου ηταν η βαρκα μου και αφου με φορτωσαν με κανα τονο φρουτα με αποχαιρετησαν καθως εγω απομακρυνομουν απο το νησι. ακομη και οταν ειχα φτασει πολυ μακρια εβλεπα τα χερια τους να κουνιουνται, μεχρι που χαθηκα στον ορισζοντα!!!

Όνομα: Saint
Haki Points:0
Player of the Week Points:7
Beli:19.000
Bounty:0