A nice meal...[ΤΕΛΟΣ]

Μερικες σταγονες νερου πεφτουν στο προσωπο μου και με ξυπνανε.. Ανοιγω τα ματια μου και βλεπω μαυρησμενο σχεδον απο την συννεφια τον ουρανο.. Τρομερη καταιγιδα πρεπει να πλησιαζε.. Σηκωνομαι και τρεχω να μαζεψω τα πανια... Υστερα τρεχω στο πηδαλιο και το ξεμπλοκαρω. Μπροστα μου φαινοταν ενα νησι οπου λογικα πρεπει να ηταν γυρω στσ 20 γιαρδες μακρυα.. Στριβω το πηδαλιο γιατι το πλοιο με την ροη της θαλασσας ειχε βαλει πορεια προς τα βραχια του νησιου.. Εκεινη την στιγμη ενα περιεργο πτηνο περασε μπροστα μου αποσποντας μου την προσοχη...
Εμενα να κοιταζω την πορεια αυτου του περιεργου πτηνου μεγεμενος,χρυσαφοι φτερα και αφηνε σαν χρυσοσκονη απο πισω οσο προχωραγε.. Ηταν γυρισμενο πλατη οποτε δεν το εβλεπα καλα,τοτε μονο ξαφνηκα που κανει αναστροφη το βλεπω απο μπροστα και παρατηρω οτι η μαπα του ειναι γουρουνιου :[μμ0ο]: ....

Σκακαρισμενος απο το θεαμα,γυρναω στο πηδαλιο αλλα ειχα χασει την πορεια και προχωραγε το πλοιο με ταχυτητα προς τα βραχια.. Με οση δυναμη ειχα γυρναω τερμα δεξια το πηδαλιο αποφευγω στο τσακ τα βραχια μονο που τοτε ενας τρομερος ηχος σπαμενων θυλων ακουγεται. Φτανοντας στην ακρη του πλοιο βλεπω οτι ειχα κοπανησει πανω σε υφαλο.. " Γ** την τυχη μου" λεω απο μεσα κατεβενωντας κατω και προσπαθοντας να μπαλωσω την τρυπα οπου στιγμη με την στιγμη μεγαλωνε περισοτερο λογο της ορμιτικης θαλασσας...

Το νερο της θαλασσας εμπαινε στο πλοιο κα8ε στιγμη ολο και περισοτερο.. Ανεβηκα πανω σε κατι βαρελια ωστε το θαλασσινο νερο να μην επηρεαζει τις δυναμεις μου και εριξα σκληρο δηλητηριο στην τρυπα.. Προσωρινως μεν,αλλα εκλεισε για τωρα την τρυπα. Ανεβενω στο καταστρωμα και το θεαμα πουυ βρισκεται 500 μετρα μπροστα μου με εκανα απλα να ιδρωσω μεσα στην καταιγιδα...
Ενα πελωριο κυμμα,γυρω στα 20 μετρα υψος ερχοταν κατα πανω μου.. Η συγκρουση ειναι αναποφεκτη αλλα δεν μπορω να εγκαταληψω!! Το καραβι αυτο ειναι του Τεο.. Δεν προκητε να το αφηνα να καταστραφει απο την θαλασσα ετσι απλα χωρις τον καπετανιο του πανω του!
Απλωνω τα χερια μου μπροστα,κλεινω τα ματια και συγκεντωνομαι..

Doku Blade Attck !!

Δημιουργοντας ενα σπαθι δηλητηριου κοβω στον αερα και ενα κοφτερο μοβ κυμμα αερα κατευθηνεται προς το θαλασσιο κυμα. Η επιθεση δημιουργησε ενα σχισμα στο θαλασιο κυμα οπου ετσι καταφερε ο πλοιο να περασει αθικτο απο μεσα του.
Αρχισα να χαιρομαι και να ουρλιαζω απο χαρα μονος μου,ειχα καταφερει να κανω μακρυνη επιθεση. Καταφερνω να αυξανω μερα με την μερα τις δυναμεις μου ετσι ωστε να δυναμωσω κιαλλο! Μονο που η χαρα μου δεν προλαβε να κρατησει αρκετα...
Ενα δευτερο κυμμα και ακομα μεγαλυτερο αυτην την φορα ξανακατευθηνοταν στο πλοιο και τωρα δεν μπορουσα να κανω απολυτως τιποτα οσο και να προσπαθουσα παραμονο να προσπαθησω να επιζησω κρατωντας απο κοματι του πλοιο ωστε να μην πεσω στην θαλασσα.. Η συγκρουση ηταν σφοδρεα,εγω προλαβα να πιασω με χερια και ποδια απο το δοκαρι του καταρτιου αλλα το πλοιο αναποδογυριζε....

Κραιεμαι με το ζορι πανω στο καταρτι ενω εξαιτιας του φρουτου μου το βαρος με τραβαει προς τον πατο της θαλασσας. Βλεποντας την σταθμη της θαλασσας απο κατω παρατηρω οτι πρεπει να ερχεται αλλο ενα κυμα.. Βαραει με δυναμη την βαση του πλοιο με αποτελεσμα να το ξανα αναποδογυριζει και βρεθηκα εκτοσ θαλασσας πανω απο το πλοιο..
Ειμαι τελικα πολυ τυχερος1 Δεν εχασα ουτε στιγμη στην στιγμη οπου βρεθηκα σωσμενος απο την οργη της θαλασσας και πλησιαζα πιο κοντα στην ακτη... Μολις βρεθηκα σε καλο σημειο ριχνω αγκυρα και κατεβαζω την βαρκα να παω σε στερια...
Αρχζω να κανω μανιασμενος κουπι και οσο πιο γρηγορα μπορουσα ωστε να μην με προλαβει κιαλλο κυμα...
Τελικως φτανω στην ακτη και τραβαω την βαρκα εκτος θαλασσας,την δενω στο πιο κοντινο δεντρο που βρικα ενω δεν ειδα κανενα βραχο και κοιταζα το πλοιο απο μακρια. Εδειχνε να τα καταφερνει τωρα οπου ειναι αγκυροβολημενο και ανακουφηστηκα. Η κουραση με ειχε με πεθανει και πεφτω στην αμμο καθως αποκοιμηθηκα αμεσως..

-Γνωριζοντας οτι ολο αυτο ειναι ονειρο αρχισα να τσιμπαω τον ευατο μπας και καταφερνα να ξυπνησω και να αποφυγω την συγκρουση διοτι αυτην την στιγμη.. ειμαι στον δικο τουθ κοσμο!
ΑΜΑ ΔΕΝ ΜΕ ΑΠΟΔΕΧΤΕΙΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΔΥΝΑΜΟΣ !!
Μπορω να δυναμωσω και χωρις εσενα.. Μπορω και να γινω και πιο δυνατος απο εσενα !!Τα τσιμπιματα πανω αρχισα να τα νιωθω και να ξυπναω σιγα σιγα.. Καθως χανομουν η σκια μου λεει ..
Οσο και να το προσπαθεις,οσο και να το αποφευγεις.. Καποτε θα καταλαβεις οτι χωρις εμενα δεν θα εισαι ποτε ολοκληρος...-

Ανοιγω τα ματια μου και βλεπω εναν καβουρα να μου τσιμπαει τον ωμο. Μου ειχε ανοιξει μια μικρη πληγη αλλα χαρις αυτον καταφερα να ξυπνησω. Σηκωνομαι και ξαφνιασμενος ο καβουρας αρχισε να τρεχει πλαγιως προς την θαλασσα. Επιδη με εσωσες δεν σημαινει οτι επαψες να εισαι φαγητο....

Πιανω τον καβουρα με τον χερι μου και τοτε αρχισε να παλεται.. Προσπαθουσε να κοψει τα δαχτυλα μου δημιουργοντας μικρες πληγες,πιο βαθιες απο την προηγουμενη που ειχε κανει και με ξυπνησε,και αρχισε να αναβληζει δηλητηριο. Βαζω το αλλε χερι μου απο πανω του φυλακιζοντας τον να πεθανει μεσα μια μικρη δηλητηριωδης φυλακη... Κανονικα θα επρεπε να νιωθω λυπη για το καημενο ζωο που το επεφερα τετοια μοιρα.. Οχι απλα του θανατο αλλα και του πονου... Κλεινω τα ματια και σταματησα να σκεφτομαι τα παντα... Ειχαν ηρεμησει τα παντα τριγυρω μου,ακουγα τις φυλλωσιες των δεντρων,τα κυμματα της θαλασσας,κατι μυρμυγκια ποιο βαθια μεσα στο δασος και... τον πονο του καβουρα...

Η λυπηση δεν επιανε τοπο.. Νιωθω σαν αναισθητος.. Εφτασα σε σημειο να μπορω να ακουω την φωνη του καβουρα και ομως δεν τον λυπαμε. Τααρχαιγονα ενστικτα του ανθρωπου τελικα υπερνικανε τα συναισθηματα.. Αρχιζω να σφιγκω τα χερια μου.. Αρχιζε ενα πιχτο μειγμα δηλητηριου και αιματος να ρεει προς την αμουδια της παραλιας.. Περα απο ενστικτα και συναισθηματα υπαρχει και το πιο βασικο στον ανθρωπο .. Η λογικη.. Η λογικη με εκανε να καταλαβω οτι οπως και να εχουν τα πραματα απο το να βασανιζω ενα πιο αδυναμο πλασμα απο εμενα καλυτερω να το αποτελειωσω κατευθιαν αντι να παιζω μαζι του...

Πηγα μια βολτα απο το αγκυροβολημενο πλοιο και πηρα ενα καζανι,εναν αναπτηρα,μερικα τσιγαρα(δεν υπηρχαν κανονικα οποτε αναγκαστικα να παρω καπνο) και ενα μπουκαλι ρουμι..

Μαζεψα μερικα ξυλα για να αναψω φωτια,καθως τα μαζευα παρατηρησα ενα παραξενο ζωο. Ητανε ενα σωμα πρβατου αλλα ειχε προσωπο λιονταριου και με κοιταζε περιεργα. Παροτι πρωτη φορα στην ζωη μου βλεπω ενα τοσο παραξενο ζωο δεν εδωσα ιδιαιτερη σημασια και συνεχισα να μαζευω ξυλα.. Αφησα τα ξυλα εκει οπου ειχα κατασκηνωσει και πηγα προς τα βραχια να βρω περισοτερα καβουρια. Μαζεψα καμοια 25αρια και τα εριξα οταν στο καζανι. Αναβω φωτια αφηνω απο πανω της το καζανι βαζοντας του νερο να ζεσταθει. Μια καβουροσουπα ηταν πρωτοτυπη ιδεα για εμενα μιας και που δεν ηξερα να μαγειρευω πολλα γενικως αλλα τα βασικα της μαγειρικης τα γνωριζα. Καθως περιμενα να ετοιμαστει το φαγητο μου περνω τον καπνο και απο ενα βιλβιο που βρικα μεσα στο πλοιο κοβω ενα κομματι χαρτιου και προσπαθουσα να στριψω το τσιγαρο.. Μου φαινοταν πολυ δυσκολο καθως το χαρτι ητανε πολυ χοντρο και ετσι αναγκαστικα να το τσαλακωσω για να μην αφηνει τον καπνο να βγαινει. Μολις ηταν ετοιμο το αναβω νιωθοντας μια περιεργη απολαυση χαλαρωσης. Ανοιγω και το μπουκαλι με το ρουμι και ξαπλωνω στην αμμο κοιτοντας τον ουρανο... "Επιτελους διακοπες!"

Καπνιζοντας και πινοντας μου ηρθε στο μυαλο ο Τεο.. Ο καπετανιος μου.. Τι να κανει αραγε? Ειχα πολυ καιρο να μαθω τα νεα του απο τοτε που ειχε μπει Ιμπελ Νταουν και αν εχει βγει απο τωρα.. Αμα εχει βγει λογικα θα οδευει προς Grand Line. Δεν ειμαι ετοιμος εγω ακομα να μπω,πρεπει να δυναμωσω κιαλλο! Αναμηκτα συναισθηματα με γεμιζουν εκεινη την στιγμη.. Που γελαγαμε στο πλοιο,οταν παιζαμε χαρτια,που πιναμε.. Η μοναξια με εχει κατασπαραξει πια και δεν ξερω αν μπορω να την αντεξω για πολυ ακομα...

Το καζανι αρχισε να τρεμει και καθως κοιταξα απο πανω εβλεπα το νερο να εχει παραβρασει.. Ευχομουν να μην εχει παρα βρασει και τα καβουρια εχουν λιωσει τελιως. Παω να πιασω το καζανι και με το ζορι το εβγαλα απο την φωτια,ζεματαγε παρα πολυ..

Το αφησα στην αμουδια για λιγο να κρυωσει μιας και που ειχε πεσει ο ηλιος και η αμμο εχει δροσισει πια.. Στριβω αλλο ενα τσιγαρο και κοιταζα την φωτια χαζεμενος.... "Πρεπει να ξεκινησω την προπονηση..."

Μεχρι να κρυωσει η σουπακαλο θα ηταν να κανω λιγη προπονηση ετσι σκεφτηκα να ξεκινησω απο τα πιο απλα.. Τρεξιμο,αντοχη,δυναμη,ξιφασκια... Για να βαλω και την αντοχη μαζι με το τρεξιμο βγαζω τα ρουχα μου και βουταω μεσα στην θαλασσα.. Με το που βγαινω το κρυο ηταν εμφανες αλλα ετσι συνδιαζα και τα 2. Ετσι αρχισα να τρεχω,σταματοντας σε διαφορα σημεια αποτομα και αλλαζοντας πορεια. Ετρεχα οσο πιο γρηγορα μπορουσα ακουποντας κατω το χερι και πιεζοντας το περισοτερο οταν ηθελα να αλλαξω πορεια ωστε με την πιεση στο χερι το κετρο του βαρου μεταφεροταν εκει με αποτελεσμα να αλλαζα την διαδρομη πιο γρηγορα. Με αυτη την ασηση ενιωθα δραματικα μεγαλες αλαγες στην ταχυτητα και την αντοχη μου πολυ γρηγορα.. Μολις εκανα ηδη αυτην την ασκηση για περιπου καμοια ωρα σταματαω λαχανιασμενος,καθαριζω την αμμο απο πανω μου και βαζω το παντελονι μου. Σειρα ειχε η δυναμη και ετσι λαχανιασμενος πηγα προς τα βραχια και διαλεξα τον πιο βαρυ βραχο που μπορουσ,με το ζορι,να σηκωσω. Το υψωνω πανω απο το κεφαλι μου αρχισα να τον ανεβωκατεβαζω. Η πιεση που ασκουσα για αυτο το τεραστιο βαρος του βραχου με παροτρινε να κανω περιεργες εκφρασεις με το προσωπο μου,ευτυχως οπουν ειμουνα μονος μου αλλιως θα γινομουν ρεζιλι.. Οσο εκανα την ασκηση σκεφτικα οτι ασκησης τρεξιματος εκανα να τις κανω με τον βραχο. Ετσι αρχισα να τρεχω με τον βραχο στην πλατη μου....

Ετρεχα πολυ πιο αργα,υπερβολικα παρα πολυ πιο αργα,σε συκρηση με πριν αλλα με δεν μπορω να πω οτι δεν με βοηθαγε.. Υστερα απο ολες τις ασκησεις με τον βραχο,του τρεξιματος και τα λοιπα πεφτω κατω ξερος στον καταβλισμο μου... Καθως ειμουνα ξαπλα η μυρωδια της σουπα με μαγεψε... Παω ακριβως απο πανω της και με ενα κουταλι περνω λιγο να γευτω.. Δοκιμαζοντας η γλωσσα μου καηκε.. Ειχανε περασει ηδη 2 ωρες περιπου απο τοτε που την εβγαλα απο την φωτια και ακομα να κρυωσει!!! Αρχισα να σκεφτομαι οτι τα καβουρια σιγουρα θα ειχανε λιωσει τελειως αλλα δεν ειχα αλλες επιλογες την σιγκεκριμενη φαση ... Η καβουροσουπα ητανε το μοναδικο μου φαγητο.. Ετσι αφηνοντας την αλλη μια φορα μονη της να κρυωσει σηκωνω το κατανα μου και πηγαινω στο πιο κοντικο δεντρο.. Το υψωνω και καθετως κοβω το δεντρο... Σκεφτηκα αμεσως οτι το ξυλο του ειναι πολυ μαλακο για το κατανα αυτο.. Ενα πραγματικα πολυ καλο κατανα,απορω πως ηταν στα χερια αυτης της μαριν τυπισας... Πηγα προς τα βραχια και εκλεισα τα ματια μου χαλαρωνοντας τα χερια μου οπου κραταγανε την λαβη του κατανα... Με βαθειες ανασες ηρεμω και υψωνω την λεπιδα. Κατεβαζοντας την ανοιγω τα ματια μου βλεπω στον βραχο να υπαρχει μια βαθια χαρακια αλλα οχι τοσο ισχυρη ωστε να τον εκοβε.. Χρειαζομαι παρα πιο πολυ προπονηση στην ξιφασκια σε συγκριση με τα αλλα ... Εχω να εξασκηθω στην ξιφασκια τουλαχιστον 3 χρονια...

Υστερα απο κανα μισαωρο προπονησης με το κατανα μου ακουω ξαφνηκα ενα ηχος να προερχεται απο τον μερος που ειχα την σουπα και την φωτια.. Χωρις να γνωριζω τι εγινε απλα τρεχω προς τα εκει φτανοντας βλεπω κατι τοσο περιεργο οπου δεν ηξερα αν επρεπε να γελασω η να επιτεθω! Ενας τυπος με αφρο μαλλι πρασινο κολλημενος μεσα σε ενα σεντουκι ειχε παρει την σουπα μου και ετρεχε. Αλλα φυσικα λογω του σεντουκιου το τρεξιμο του δεν μπορουσα να πω οτι ηταν πολυ γρηγορο... Με την ταχυτητα μου φτανω μπροστα του και τον σματαω τοτε αυτος βγαζει ενα πιστολι και με σημαδευε. Γρηγορα του το αρπαζω και το πεταω μακρυα..

Αυτη η σουπα ειναι δικια μου !

Κανε πισω πειρατη ! Αλλιως η δυναμη του δασους θα πεσει πανω στο κεφαλι σου !!
Πωπω... τοση φασαρια για την σουπα μου και περιμενω να κρυωσει για την φαω τοσες ωρες! Δεν μπα να ερθει ο ιδιος ο θεος εδω,εγω θα την φαω την σουπα μου !! και αρχισα να εκβαλω δηλητηριο οπο απλωθηκε στα γυρω δεντρα και αρχισε να τα λιωνει. Μετα το αποροφησα πισω ωστε να μην κανω περατερω ζημια στο δασου,την δυναμη μου του την εδειξα. Εκεινος ειχε μεινει αναυδος και αφηνει την σουπα κατω..
Ετσι μπραβο.. Αμα ηθελες τοσο πολυ να φας απο την σουπα θα μπορουσες πολυ απλα να το ζηταγες! Ευγενικα παντα...
Με συγχωρεις ξενε,απλα τοσα χρονια να ειμαι ο μονος ανθρωπος σε αυτο το νησι καταλαβαινεις....
Μαλιστα.. Ελα τοτε εκει που καθομουν να φαμε μαζι,εγω δεν εχω προβλημα και η σουπα ειναι αρκετη για παραπανω απο 2 ατομα κιολας!!

Σε ευχαριστω πολυ ξενε !! Με συγκινεις...και τοτε αρχισε να δακρυζει..
Εεε εεε εεε !! Κοντζαμ αντρας και κλαις επιδη σου προσφερω λιγο φαη?! Δεν ειμαστε με τα καλα μας!! Ελα,παμε να φαμε..

Φτασαμε μεχρι τον καταβλισμο μου και μου ελεγε ολη την ιστορια του,το πως ηταν πειρατης,οτι ειχε ερθει εδω για να βρει εναν θησαυρο και ειχε ενα ατυχημα οπου φρακαρε στο σεντουκι,για την παρεα του με τα ζωα του νησιου... Εντωμεταξυ οσο ακουγα τις ιστοριες του εβαλα στο πιατο μου την σουπα και σηκωσα μια κουταλια. Μια την βαλω στο στομα να την γευτω σκεφτηκα λιγο ολο το σκηνικο απο τοτε που σκοτωσα εκεινο το καβουρι μεχρι τωρα ποσα πολα εχω περασει μονο και μονο περιμενοντας να γυτω αυτην την πολυποθητη σουπα.. Βαζω το κουταλι στο στομα μου και αφηνω την γευση της σουπα να περιτριγυρησει το στομα μου... Πρωτη φορα στην ζωη μου γευτικα κατι τοσο μα τοσο πολυ νοστιμο!! Μετα απο αυτην την πρωτη γευση που πηρα της σουπα μου απλα πεταξα το κουταλι κατω την ηπια ολη απο το πιατο μονορουφι! Πραγματικα ητανε ενα απο τα καλυτερα γευματα της ζωης μου!!

Όνομα: Chris Label
Haki Points: -
Player of the Week Points: 5
Beli: 16.000
Bounty: -
Post: 3.000

Παρατηρήσεις: Καλή ιστορία με μεγάλα και γεμάτα πόστ. Αλλά μου τα χάλασες σε ένα σημείο και γι' αυτο παίρνεις τόσα λίγα. Για να βαλω και την αντοχη μαζι με το τρεξιμο βγαζω τα ρουχα μου και βουταω μεσα στην θαλασσα.. Με το που βγαινω το κρυο ηταν εμφανες αλλα ετσι συνδιαζα και τα 2. Κάπου ξέχασες ότι είσαι χρήστης φρούτου, παρόλο που το ανέφερες και παραπάνω. Επίσης καλό θα ήταν να μην τελειώνεις τόσο απότομα τις ιστορίες σου. Ξέρω ότι θα ακολουθήσει κι άλλη αλλά κάθε ιστορία βαθμολογείται ξεχωριστά. Πραγματικά λυπάμαι γιατί φαίνεται ότι προσπάθησες αλλά δεν μπορώ να σου δώσω περισσότερα.