I missed you guys....[ΤΕΛΟΣ]

Στις επομενες 3 μερες ταξιδευα προς τα δικα μου μερη και συγκεκριμενα την East Blue.Ηθελα να μαθω τι εκαναν οι δικοι μου και να μαθω νεα τους γιατι οπως και να το κανουμε ηταν η οικογενεια μου και δεν εβαζα κανεναν πανω απο αυτην.Την τριτη μερα επιτλεους εφτασα στο πρωτο νησι της East Blue το Dawn Island, που οτι ηξερα απο τις ιστοριες των ναυτικων ηταν ενα ηρεμο νησι χωρις πολλους μπελαδες.Απο το νησι αυτο ειχαν ξεκινησει πολλοι πειρατες και σπουδαιοι ναυτικοι και ηθελα να μαθω και αλλα για αυτον τον τοπο μιας και ειχα ερθει στο νησι.Ασχετα αν πρωτεραιοτητα μου ηταν να δω τους δικους μου που μου ειχαν ληψει τοσο πολυ.Μετα απο καποιες ωρες επιτλεους μπηκε στο οπτικο μου πεδιο το νησι, και το μονο που ειχα να κανω ηταν να περιμενω να φτασω.Επρεπε με καποιο τροπο να τους ειδοποιησω οτι ημουν στο νησι και τους περιμενα....

Αρκετη ωρα αργοτερα επιτελους εφτασα στο νησι και αφησα την βαρκα μου στο λιμανι που ηταν αραγμενα ολα τα καικια του νησιου.Φορεσα εναν μανδυα και πηγα προς τα καικια που εφευγαν
για Shell Town.Μεσα στο καικι ηταν και ο ταχυδρομος ο οποιος πηγαινοεφερνε τα γραμματα μεταξυ των 2 νησιων.Του εδωσα το γραμμα με την διευνθηνση και αρκετα beli για την μεταφορα. Εκεινος μου ειπα να μεινω ησυχος και οτι σημερα το απογευμα το γραμμα θα ειχε φτασει στον προορισμο του.Ευτυχως δεν ρωτησε ονομα και αυτο με καθησυχασε αρκετα.Στην συνεχεια πηρα τα πραγματα μου και πηγα να βρω καποιο πανδοχειο για να μεινω αποψε.Σε αντιθεση με αλλες φορες θα επρεπε να μεινω παση θυσεια στο νησι για περισσοΤερο απο μια μερα.Αυτο σημαινε να μεινω ολη την μερα στο δωματιο και να περιμενω την 2η μερα να ερθουν οι δικοι μου.Δεν ημουν συγουρος αν θα ερχοντουσαν αλλα ετσι ηθελα να πιστευω.....

Μετα απο λιγη περπατηματος βρηκα ενα πανδοχειο και μπηκα μεσα για να ζητησω ενα μονοκλινο δωματιο.Ο πανδοχεας μου εδωσε τα κλειδια και εγω πηρα τα πραγματαν μου και ανεβηκα πανω για να κανω τα γνωστα που εκανα σε καθε νησι.Θα ηταν ενα προβλημα να περασω ολοκληρη την μερα μου μεσα σε ενα δωματιο αλλα αν ηθελα να δω τους δικους μου επρεπε να πληρωσω το τιμημα το δεν ηταν και τιποτα το σπουδαιο στην τελικη.Εβγαλα τα ρουχα μου και τα ετοιμασα για να τα πλυνω και στην συνεχεια τα εβαλα να στεγνωσουν διπλα στην σομπα που ειχε το δωματιο και εκανα και εγω με την σειρα μου ενα μπανακι και να ξαπλωσω αφου δεν ειχα και τιποτα αλλο να κανω.Σκεφτομουν εντονα το σημειο συναντησης που ειχα δωσει με την γιαγια μου και την αδελφη μου. Απο μακρυα φενοταν ο φαρος του νησιου οποτε θα ηταν ευκολο να ερθουν και να με βρουν εκει.....

Οταν τελειωσα το μπανιο μου πηγα κια ξαπλωσα για να ξεκουραστω απο το ταξιδι.Η αληθεια ηταν οτι μπορουσα να εκμεταλευτω την διαμονη μου στο νησι για ξεκουραση και να συνεχησω το ταξιδι μου στα υπολοιπα νησια της East Blue.Δεν με πηρε αμεσως ο υπνος γιατι σκεφτομουν συνεχως την αυριανη μερα, μεχρι που καταλαβα οτι πρεπει να ηρεμησω λιγακι γιαιτι κοντευα να τρελαθω.Μετα απο λιγα λεπτα επιτελους αποκοιμηθηκα και εχασα την αισθηση του χρονου.Δεν ξερω ποσες ωρες ειχα κοιμηθει παντως ηταν σκοταδι οταν ξυπνησα και κοιταξα εξω απο το παραθυρο και ειδα τους δρομους να ειναι αδιοι.Σκεφτηκα οτι μαλλον με πηρε ο υπνος και κοιμομουν υπερβολικες ωρες.Παρ ολα αυτα δεν μου ερχονταν υπνος γιατι μολις ειχα ξυπνησει και πηρα στα χερια μου την εφημεριδα που ηταν ακουμπημενη στο τραπεζακι διπλα απο το κρεβατι μου.....

Ειχα χασει πολλα επισοδεια και ευτυχως δεν εγραφαν και πολλα για εμενα.Μαλλον κανενας δεν 8α περιμενε να επιστρεψω στην θαλασσα απο την οποια ειχα ξεκινησει.Αυτο ηταν υπερ μου και αν καταφερνα να το εκμεταλευτω σωστα θα μπορουσα να περασω σχεδον απαρατηρητος. Αυτο βεβαια ηταν λιγο δυσκολο αλλα επρεπε με καποιο τροπο να το πετυχω αλλιως την ειχα βαμενη.Πολλοι και δυνατοι κυνηγοι επικυριγμενων ηταν στην θαλασσα αυτη και ηταν κατι που με ανησυχουσε καπως.Παρ ολα αυτα θα επρεπε να μαθουν οτι και εγω πλεον ημουν πολυ πιο δυνατος απο πριν.Συγκρινα τον εαυτο μου οπως ημουν οταν ξεκινησα με αυτο που ειμαι τωρα και η συγκριηση μαλλον ηταν ανωφελη.Ειχαν αλλαξει πολλα μεσα σε αυτο το διαστημα και δεν περιμενα να φτασω σε τετοιο επιπεδο.τοτε σκεφτηκα ποσα ακομα επρεπε να αποδειξω σε μερικους για το ποιος ημουν.Πιστευω οτι ηταν ακρετα τα ατομα που πιστευαν σε εμενα και το πεισμα μου και αυτοι θα ηταν συγουρα οι μαγειρες του Baratie.....

Ηξεραν ποσο πολυ πεισματαρης ημουν και το τι μπορουσα να κανω αν το ηθελα πραγματικα πολυ.Μα πανω απο ολα επρεπε να μεινω ζωντανος γιατι δεν ειχα πολλες επιλογες ετσι οπως ειχα ερθει πλεον τα πραγματα. Πηρα τον χαρτη στα χερια μου και κοιταξα σε πια νησια δεν ειχα παει ακομα και αννακαληψα οτι ειχα παει σχεδον σε ολα σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα. Γενικα στην ζωη μου αλλαξαν πολλα εκει που δεν το περιμενα και μερικα αλλαξαν πολυ γρηγορα.Μετα απο λιγο βαρεθηκα να κοιοταζω πλεον τον χαρτη και πηρα στα χερια μου το σπαθι μου να το καθαρισω λιγο γιατι ειχε καιρο να το γυαλισω και να το ακονισω λιγακι.Αυριο θα εβλεπα το αποτελεσμα του ακονισματος στο δασος που ηταν διπλα στον φαρο.Αφου τελειωσα και με αυτο το ακουμπησα διπλα στα πραγματα μου και προσπαθησα να ξανακοιμηθω αλλα ματαια.Σηκωθηκα απο το κρεβατι μου και πηγα να ελενξω αν τα ρουχα μου ειχα στεγνωσει αλλα δυστυχως ειχα ακομα αρκετη υγρασια οποτε τα αφησα και αλλο διπλα στην σομπα,,,,,

Πηρα το σπαθι μου και βγηκα εξω μια βολτα και τοτε παρατηρησα οτι σε περιπου μια ωρα θα ειχε ξημερωσει επιτελους.Ηταν πολυ νωρις για να παω στον φαρο οποτε εκανα μια βολτα στο νησι αφου ειχα χρονο. Στους δρομους το μονο που μπορουσες να δεις ηταν κανενα σκυλο ή καμια γατα να περναει.Μετα απο λιγο βγηκα απο την πολη και μπηκα στο δασος για να κοψω δρομο.Ηταν ομορφο το τοπιο και τελικα αξιζε το οτι εκοψα δρομο.Στην διαρκεια της βολτα μου σκεφτομουν το ποτε θα εφταναν εδω οι δικοι μου.Αν ερχονταν με το πρωινο πλοιο λογικα θα ηταν εδω το μεσημερι.Δεν ιδιαιτερα μακρυα το ενα νησι απο το αλλο,οποτε δεν θα αργουσαν να φτασουν.Η ωρα δυστυχως δεν περνουσε ομως και σκεφτηκα οτι ηταν ανοφελο να καθομαι εδω για ωρες οποτε αποφασησα να γυρησω να φαω κατι και στην συνεχεια να περιμενω κοντα στο λιμανι να δω αν ερχεται καποιο πλοιο.Δεν αργησα να φτασω στο πανδοχειο και πλεον εξω στους δρομους ειχαν βγει οι πρωτοι κατοικοι για να ξεκινησουν για τις δουλειες τους...

Πηρα μερικα Beli μαζι μου κια βγηκα παλι εξω στον κεντρικο δρομο και για καλη μου τυχη υπηρχε ενας φουρνος που μολις ειχε ανοιξει.Πηρα ενα καρβελι ψωμι και αρκετο κασερι και αρχησα να περπαταω προς το λιμανι.Καθησα σε ενα ακριανο παγκακι και αρχησα να τρω το πρωινο μου.Ειχα να φαω αρκετες ωρες και ετρωγα καπως λαιμαργα με αποτελεσμα μετα απο λιγο να με πονεσει το στομαχι μου.Αφου τελειωσα με το πρωινο μου ελενξα αν ερχοταν καποιο πλοιο και αφου δεν ειδα τιποτα στον οριζοντα πηγα παλι προσ την πολη και αγορασα τον οδηγο του νησιου για να εχω να κανω κατι με να ερθουν οι δικοι μου.Βεβαια αυτο δεν κρατησε πολυ και το διαβασα μεσα σε μια ωρα με αποτελεσμα να μην εχω παλι τι να κανω.Τελικα η δετερη
μερα διαμονη σε καποιο νησι μου φανηκε βαρετο πραγματα.Πηρα προς εκδοτηριο εισιτιριων και ρωτησα ποτε θα ερχοταν το επομενο πλοιο και μου ειπε σε 2 ωρες.Μπορουσα να κανω πολλα πραγματα μεσα σε 2 ωρες και αυτο που χρειαζομουν ηταν προμυθιες για το επομενο ταξιδι....

Πηγα στο πανδοχειο για αλλη μια φορα καιπηρα αρκετη beli αυτη την φορα και πηγα να κανω τις αγορες μου που ευτυχως προλαβα να τις κανω μεσα στο διαστημα των 2 ωρων που ειχα στην διαθεση μου.Επειδη ηξερα οτι το 1 απο τα 2 νησια δεν κατοικουταν πηρα ακρετες προμυθιες μαζι μου για να ειμαι συγουρος.Στην συνεχεια πηγα και αφησα τα πραγματα μου στο πανδοχειο και πηγα παλι προς το λιμανι και τοτε ειδα το πλοιο να φτανει απο μακρυα.Μαλλον ηταν το καραβι που αγωνιοδος περιμενα τοσες ωρες.Πηγα προς τον φαρο και το μονο που ειχα κανω ηταν να περιμενω να ερθουν εκει που ειχαμε δωσει το ραντεβου.Ειδα τοτε 2 σκιες να περνανε μεσα απο το δασος και υπεθεσα οτι μαλλον ηταν η γιαγια μου και η αδελφη μου αλλα καθε ενδεχομενο εσφυξα το σπαθι μου γιατι το νησι αυτο ειχε πολλους κλεφτες.Γυρησα για λιγα δευτερολεπτα το βλεμμα μου προς την θαλασσα και ξεφυσιξα.Τι με περιμενε αραγε τις επομενες μερες που ακολουθουσαν?

Και επιτελους ειδα αυτο που ηθελα να δω,τους δικους μου ανθρωπους οι οποιοι τελικα ηρθαν στο καλεσμα μου.Η αληθεια ηταν οτι καποιες φορες ειχα μερικεσ αμφιβολιες αν θα ερχοντουσαν αλλα ηθελα να πιστευω μεσα μου οτι δεν θα με εγκατελειπαν.Η γιαγια μου αν και ηλικιωμενη ειχε επιβλητικο υφος και περπατουσε αρκετα περιφανα,Η αδελφη μου μαλλον την εκφραση του προσωπου της πρεπει να τις ειχε ερθει αναγουλα κατα την διαρκεια του ταξιδιου.Αφησα κατω το σπαθι μου και πηρα προς το μερος τους.Η γιαγια μου δεν μιλησε απλα με αγκαλιασε και ηταν απο τις πιο ευτυχισμενες στιγμες τις ζωης μου γιατι πολλες φορες ειχα την αναγκη μιας αγκαλιας απο καποιον δικο μου ανθρωπο.Στην συνεχεια αγκαλιασα και την αδελφη μου με την οποια αν εξαιρεσουμε οτι την ειχα σωσει απλα μια φορα δεν ειχα την ευκαιρια να μιλησω ποτε μαζι της....
-Επιτελους ηρθατε...δεν μπορειτε να φανταστηστε ποσο πολυ ηθελα να σας δω...
-Δεν ειχαμε νεα σου τοσο καιρο και ανησυχισαμε...βασικα ειδαμε οτι νικησες εναν κυνηγο επικυριγμενων και αυτο ηταν κατι το θετικο.Τουλαχιστον γλυτωσες...
-Μην ανησυχεις για μενα....ειμαι αρκετα πεισματαρης....
-Σαν τον πατερα σου...ιδιοι ειστε.Ακομα τον θυμαμε που ηταν ηλικια σου, ειχε και αυτος τρελα ονειρα σαν τα δικα σου....να φυγει απο το νησι και να ταξιδεψει και να ειναι ανεξαρτητος....
-Ξερεις πολυ καλα γιαγια οτι δεν ειναι το ιδιο και για μενα.Εγω δεν το αποφασησα...απλα αναγκαστηκα....

Στην συνεχεια περπατησαμε στην παραλια και λεγαμε τα νεα μας και το πως ηταν τα πραγματα οσο δεν ειχαμε μιλησει.Ευτυχως ο Morgan δεν ειχε ξαναενοχλησει την οικογενεια μου ολο αυτο το διαστημα και ηταν κατι που με καθησυχασε.Οταν ρωτησα αν ειχε ανεβει η επικυρηξη μου και μου ειπαν ποσο εμεινα.Δεν περιμενα να ειχε ανεβει τοσο πολυ τοσο πολυ γρηγορα, αλλα δεν μπορουσα να κανω κατι.Αρκετη ωρα αργοτερα γυρησαμε πισω στην πολη και η γιαγια μου πηγα να ξαπλωσει γιατι ηταν κουρασμενη οποτε εγω εμεινα με την μικρη και ηταν ευκαιρια να γνωριστω και μαζι της....
-Χαιρομαι που ηρθατε να με δειτε...
-Βρε χαζε ξεκολα, στην τελικη συγγενεις σου ειμαστε....
-Το ξερω απλα δεν ειχε νοιωσει ποτε πιο πριν ετσι.Δεν ηξερα καν οτι ειχα οικογενεια....
-Μιλησα μαζι με την γιαγια και μου τα ειπα....αλλα αυτη δεν μου λεει τοσα πραγματα για τους γονεις μας ,μπορεις να μου πεις?
-Χαχα οι γονεις μας ηταν πιο τρελοι και χαρουμενη ανθρωποι στον κοσμο.Απο τις λιγες αναμνησεις που εχω θυμαμε οτι παντα ηταν χαρουμενοι και ευχαριστοι...μου λειπουν...

Στην συνεχεια ομως αρχηησαμε να μιλαμε για πιο ευχαριστα ατομα και μου αρεσε πολυ που σιγα σιγα επαιρνα θαρρος μαζι της και αρχησαμε να εχουμε μια καλη σχεση.Το ειχα λιγο αγχος γιατι δεν ηξερα τι χαρακτηρας ηταν, αλλα τωρα πλεον δεν κολουσαμε πουθενα γιατι ειχαμε κοινες αντιδρασεις σε καποια θεματα.Με αυτον τον τροπο περασε ολο το απογευμα και γενικα η μερα αυτη ηταν μια απο τις πιο ευτυχισμενες τις ζωης μου.Το να ειχες την οικογενεια σου ηταν πιο βασικο σε αυτον τον κοσμο τον οποιο ζουσαμε και δεν ανταλαζα αυτη την στιγμη με τιποτα στον κοσμο.Αρκετη ωρα αργοτερα ηρθε η γιαγια μου και μας βρηκε και πηγαμε να φαμε κατι γιατι δεν ειχαμε βαλει τιποτα στα στομαχια μας τοσες ωρες.Φυσικα αρνηθηκα να την αφησω αν πληρωσει και στην συνεχεια τις εβαλα κρυφα αρκετα Beli.Δεν ηξερα την οικονομικη κατασταση της οικογενειας μου και ημουν προθυμος να βοηθησω,γιατι ηταν το πιο σημαντικο πραγματα για μενα.Μεσα στην τσαντα της εβαλα και ενα γραμμα που ειχα γραψει ενω ελειπαν.Αυτο το γραμμα περιεγραφε τα συναισθηματα τα οποια ενοιωθα.....

Ειχαμε σκοπο να αναχωρισουμε το επομενο πρωι απο το νησι νωρις νωρις εγω με την βαρκα μου και εκεινοι με το πλοιο.Το υπολοιπο βραδυ το περασαμε γελωντας και λεγοντας μας η γιαγια μου ιστοριες απο την παιδικη μας ηλικια.Τελικα μπορει στις μαχες να ημουν ανδραντακι αλλα στην συγκεκριμενη περιπτωση ενοιωθα πολυ παιδι και μαλιστα μωρο.Δικαιολογησα τον εαυτο μου ομως γιατι εγω δεν ειχα βιωση τετοια θαλπωρη στο παρελθον.Η γιαγια μου πηγε ομως και παλι νωρις για υπνο και εγω με την αδελφη μου καναμε βολτα στην παραλια.Ολα ηταν τοσο ηρεμα.....
-Ακομα δεν μπορω να πιστεψω αυτο που εζησα σημερα....
-Μου ειναι αδυνατον να το καταλαβω...αλλα μαλλον ειναι επειδη δεν το εχω νοιωσει ποτε...
-Ποια ηταν η αντιδραση σου οταν εμαθες οτι εχω επικυρηξη στο κεφαλι μου?
-Αλητακι ο αδελφος μου..χχααχαχαχχα...και μου εκλεισε το ματι....
-Εγω δεν το ειχα παριε ετσι στην αρχη.Για την ακριβεια ειχα φρικαρει αλλα στην συνεχεια το συνηθησα....

Συνεχησαμε και περπατουσαμε για αρκετη ωρα μεχρι που νυσταξαμε και γυρησαμε πισω στο πανδοχειο.Η αδελφη μου κοιμηθηκε με την γιαγια μου και εγω κοιμηθηκα στο πατωμα γιατι φυσικα η γιαγια μου αρνηθηκε να παρουμε και αλλο δωματιο.Αυτος ηταν ενας λογος που της εβαλα στο σακιδιο της και κρυφα καποια χρηματα.Ημουν τοσο πολυ ενθουσιασμενος που δεν μου ερχοταν υπνος λογο υπερεντασης.Σκεφτομουν ολα οσα ειχα ζησει σημερα και δεν μπορουσα να το πιστεψω.Τελικα ομως μετα απο λιγο αποκοιμηθηκα και εγω με την σειρα μου και γαι πρωτη φορα μετα απο καιρο ενοιωθα ασφαλεια και γαληνη.....

Το επομενο πρωι ξυπνησα σχεδον πρωτος απο ολους και ξεκινησα να μαζευω τα πραγματα μου και να ετοιμαστω γενικα για το ταξιδι.Μετα απο λιγο ενοιωσα 2 χερια να μου σφυγγουν την μεση και καταλαβα οτι ηταν η αδελφη μου και την αγκαλιασα και εγω....
-Να ερχεσαι πιο τακτικα να μας βλεπεις χαζε....
-Οποτε μου δινετε η ευκαιρια θα ερχομαι τρεχοντας...
-Θα σε γνωρισω και στις φιλες μου....αλλα δεν τους εχω πει οτι εχεις επικυρηξη....
-Ωραια η ιδεα η τελευταια...χαχααχαχ...οσο αυτο για την επικυρηξη μην το πεις.Δεν θελω να παθετε τιποτα και φοβαμε κατι τετοια.Μπορει να σας βαλω σε μπελαδες!
Εκεινη τοτε με ξαναγκαλιασε ακομα πιο σφυχτα και την ξαναγκαλιασα και εγω.Τοτε σηκωθηκε η γιαγια μου η οποια δακρυζε χωρις να μπορει να το σταματησει.Μαλλον δεν περιμενα να ζησει ποτε μια τετοια στιγμη.....

Αφου πηραμε τα πραγματα μας κατεβηκαμε στο σαλονι και πληρωσα το δωματιο μου και στην συνεχεια βγηκαμε προς τον κεντρικο δρομο.Δεν ηθελα να τελειωσει αυτο που ζουσα τωρα αλλα δυστυχως ολα τα ωραια καποτε τελειωνουν.Τους πηγα μεχρι το πλοιο τους αγκαλιασα και στην συνεχεια τους ειδα να φευγουν.Ενα δακρυ τοτε ξεφυγε απο το μαγουλο μου,γιατι δεν μπορουσα πλεον μα κρατησω τα δακρυα μου.Μετα πηγα και εγω στην βαρκα μου και εβαλα εμσα τα πραγματα μου.Ανοιξα το πανι και ξεκινησα για το νεο μου ταξιδι ενω εβλεπα το πλοιο που απομακρυνοταν.Ημουν συγουρος οτι θα τους ξαναεβλεπα και θα εκανα τα παντα για να τους ξαναδω.....

Όνομα: Black Luster
Haki Points: 0
Player of the Week Points: 7
Beli: 19.000
Bounty: -
Post: 16 -> 3.200

Παρατηρήσεις: Πρόσεξε τις λέξεις και τα γράμματα που σου ξεφεύγουν μερικές φορές (λείπουν γράμματα από λέξεις, λείπουν λέξεις από προτάσεις).