Το νησι των μεγαλων πουλιων: Το πληρωμα μεγαλωνει[Τελος]

"Εντάξει λοιπόν, δέχομαι την πρόσκλησή σας. Αν όμως στο μέλλον αποδειχθεί πως είμαι αδύναμος και σας γίνομαι βάρος θα αποχωρήσω από το πλήρωμά μας!"
"Ουφ! Αφού δεν βάζεις μυαλό ας πούμε πως το δέχομαι αυτό! Καλώς όρισες στους Undead Pirates!" Εκείνη την στιγμή δάκρυσα από συγκίνηση. Ήμουν υπερβολικά χαρούμενος και δεν μπορούσα να κρύψω τα συναισθήματα μου. Και κυρίως επειδή βρισκόμουν με άτομα που μου άρεσε η παρέα τους!
"Είδες που σου τα έλεγα; Ήθελε να έρθει με εμάς και δείλιαζε!" Αυτός και ο Black Luster έσκασαν στα γέλια.
"Τώρα πες μου ποιος είναι αυτός ο πειρατής που σε προκάλεσε και σε νίκησε!"
"Αυτό θα προτιμούσα να το κανονίσω μόνος μου!"

Στην συνεχεια για να γιορτασουμε το γεγονος οτι ο Jack μπηκε στο πληρωμα βγαλαμε μπυρες και αρχησαμε να τραγουδαμε πειρατικα τραγουδια.Τελικα η πειρατεια ηταν στο αιμα μας και δεν μπορουσε να το αρνηθει κανενας πλεον απο τους 3 μας.Η κυβερνηση βεβαια ειχε βαλει μπολικη επικυρηξη στα κεφαλια μας και αυτο ηταν ενα θεμα αλλα αμα ημασταν ενωμενοι δεν ειχαμε να φοβηθουμε τιποτα και κανεναν.Η ωρα περνουσε γρηγορα και ομορφα αλλα μετα απο καποιο σημειο προτεινα στον Jack να παει να ξαπλωσει και να ξεκουραστει για οι πληγες του ηταν ακομα κρησιμες και επρεπε να αναρωσει πληρως.Εκεινος αν και στην αρχη αρνηθηκε να παει για υπνο τελικα καταφερα να τον πεισω και πηγε και κουλουργιαστηκε διπλα στην φωτια.Ηταν μια μεγαλη μερα σημερα και ειχαν συμβει πολλα και χρειαζοταν σε ολους μας ξεκουραση....

Επειδη ομως βραδιαζε καποιος επρεπε να κραταει σκοπια γιατι τα αρπακτικα εβγαιναν συνηθως το βραδυ για να γευματησουν και προτεινα στον Τεο να φυλαμε με βαρδυες.Αρνηθηκα να παω για υπνο πρωτος και τον πιεσα να παει εκεινος πρωτος να ξεκουραστει.Βεβαια ημουν πολυ πιο κουρασμενος αλλα του χρειαζοταν και εκεινου ξεκουραση γιατι δεν ειχε κλεισει ματι χθες βραδυ ενω ταξιδευαμε.Πηρα το σπαθι μου και καθησα διπλα στην φωτια και σκεφτηκα να τακτιποιησω λιγο τον ιατρικο μου εξοπλισμο γιατι πριν πεσει για υπνο ο Jack του αλλαξα παλι τις γαζες και τυχον μικροβια.Οταν ξεμπερδεψα εβρεξα λιγο το προσωπο μου για να μην με παρει ο υπνος στην φωτια και καθησα λιγο πιο πισω.Ηταν μια καλη ευκαιρια να σκεφτω και να ηρεμησω λιγο.Ειχαν αλλαξει πολλα και δυσκολευομουν να το πιστεψω και εγω ο ιδιος....

Αρκετη ωρα αργοτερα ξυπνησα λιγο τον Jack να πιει νερο γιατι ειχε σχεδον αφυδατωθει οταν τον ειχαμε βρει στην παραλια και αμεσως ξανακοιμηθηκε.Μαλλον ηταν αρκετα κουρασμενος και ας μην το δεχοταν.Στην συνεχεια καθησα παλι στην αρκη που καθομουν και πριν και παρατηρησα οτι σε λιγες ξεμερωνε και τα ζωα ειχαν ηδη γυρησει στις φωλιες τους οποτε δεν υπηρχε λογος να ξυπνησω τον Τεο και πηγα και καθησα και εγω διπλα στην φωτια αλλα ειχα και το νου μου μεχρι να με παρει ο υπνος μηπως καποιο ζωο πλησιαζε την κατασκηνωση μας. Τελικα λιγα λεπτα αργοτερα αποκοιμηθηκα και επεσα σε υπνο βαθυ.Ημουν και εγω κουρασμενος και ας το αρνιομουν να το παραδεχτω στους υπολοιπους.....

Το επομενο πρωι ξυπνησα πρωτος απο ολους. Ο ουρανος ηταν σκοτεινος οχι επειδη ηταν νυχτα, αλλα επειδη υπηρχαν παντου καταμαυρα συνεφα. Η φωτια ειχε σβησει και μονο λιγα καρβουνα σιγοκαιγαν ακομα. Ο Luster δεν με ξυπνησε το βραδυ για να προσεχω για τα ζωα οποτε υπεθεσα οτι εκατσε ολη την νυχτα ξυπνιος. Ετσι δεν τον ξυπνησα. Ο Jack κοιμοταν επισης. Ουτε αυτον ηθελα να ξυπνησω αφου χρειαζοταν ξεκουραση απο αυτα που περασε. Ετσι σηκωθηκα και πηγα μονος μου στην παραλια για λιγη προπονηση. Αρχισα το τρεξιμα και πηγαινα πανω κατω ολη την παραλια. Ενα μισαωρο μετα ηρθε και ο Luster και με ρωτησε:
- Γιατι κανεις μονος σου προπονηση? Επρεπε να με ξυπνησεις! και εγω αφου σταματησα να τρεχω, του απαντησα:
- Γιατι δεν με ξυπνησες χτες το βραδυ? Επρεπε να με ξυπνησεις!

Δεν θα βγαζαμε νοημα απο αυτη την συζητηση και τον ακολουθησα στο τρεξιμο, το οποιο ανα διαστηματα εγινε και πιο εντονο αλλα κανεις απο τους 2 δεν το εβαζε κατω.Ξεραμε οτι θα αναγκαζομασταν να πιεσουμε τους εαυτους μας για να γινουμε καιλυτεροι αλλα ημασταν προθυμοι για κατι τετοιο.Οταν τελειωσαμε το τρεξιμο καναμε και ασκησεις για αν ξεπιαστουμε οι οποιες μας πηραν αρκετοι ωριτσα γιατι ταυτοχρονα μιλουσαμε και ολας και οταν τελειωσαμε χωριστηκαμε για να κανουμε εξασκηση στις επιθεσεις μας.Ειχα υποψη μου μερικα πραγματα και αρχησα σχεδον αμεσως σε αντιθεση με τον Τεο ο οποιος μαλλον δεν ειχε καποιο συγκεκριμενο προγραμμα ή το επεξεργαζοταν ακομα.......

Ο Luster αρχισε κατευθειαν τις ασκησεις και γενικα το προγραμμα που ηθελε να ακολουθησει. Εγω δεν ηξερα ακομα τι να κανω. Απο παλια ειχα αρχισει να κανω προπονηση χωρις τις δυναμεις μου, εχοντας πανω μου μια ραβδο απο kairoseki που ειχα κλεψει απο marines και αργοτερα εχοντας στο χερι μου χειροπεδες απο μια αποδραση μου, αλλα την ειχα παραμελησει τελευταια. Ετσι αποφασιασα οτι ηταν καιρος να την ξαναρχισω και να γινω δυνατος και χωρις τις δυναμεις μου. Ετρεξα γρηγορα στο πλοιο μας και πηρα το ροπαλο απο kairoseki που ειχα κλεψει στην Loguetown. Γυρισα πσω και αφου το εδεσα πανω μου αρχισα να κνω καμψεις κοιλιακους και διαφορες αλλες ασκησεις για να δυναμωσω διαφορα μερη του σωματος μου.

Ξύπνησα πολύ αργά και προσπάθησα να βρω τους άλλους. Δεν ήταν πουθενά τριγύρω. Σηκώθηκα και έφαγα λίγο από το χθεσινό φαγητό, που το ζέστανα με τις φλόγες μου για να κόψω την πείνα μου. Αμέσως μετά περιηγήθηκα στο νησί για να βρω τα άλλα δύο μέλη του πληρώματος που άνηκα πλέον. Ξεκίνησα να προχωράω στην ακτή και μετά από δεκαπέντε περίπου λεπτά δρόμο βρήκα τους συντρόφους μου.
"Καλά δεν σας είπα ότι θέλω και εγώ να προπονηθώ και να δυναμώσω;"
"Εσύ πρέπει να ξεκουραστείς. Οι πληγές σου έχουν κλείσει αλλά σαν γιατρός σου σου προτείνω ξεκούραση."
"Ώρε μπελά δεν είχαμε και μπελά αποκτήσαμε!"
"Εξάλλου δεν σε αφήνουμε να προπονηθείς μαζί μας αν δεν μας πεις ποιος ήταν αυτός ο πειρατής που σε νίκησε στο Baratie!"

Εγω παλι τους αγνοησα και συνεχησα την προπονηση μου.Ηταν λιγο δυσκολο στην αρχη αλλα μετα συνηθησα και εκανα ολο και πιο γρηγορα τις επιθεσεις.Παρ ολα αυτα επρεπε να γινω ακομα πιο γρηγορος για να αποφευγω επιθεσεις αλλα δεν ειχα βρει κατι ιδιαιτερα βαρυ προς το παρον για να το χρησιμοποιησω ως βαρος.Πηρα το σπαθι μου και σταθηκα μπροστα σε ενα μεγαλο δεντρο και εκανα ενα τεραστιο σαλτο στον αερα ενω στην μεση διαδρομη εγινα καπνος και ανεβηκα ακομα πιο ψηλα.Βρηκα ενα μεγαλο κλαδι και με ενα παλο χτυπημα το εκοψα και αυτο επεσε με δυναμη κατω.Καθως επεφτα κατω οι αλλοι 2 με κοιταζαν καλα καλα αλλα δεν μιλησα.Ειχα σκοπο να κανω τρεξιμο και ασκησεις με αυτο το τεραστιο κλαδι για να δυναμωσουν οι μυεις μου.....

Δεν σταματησα λεπτο γιατι επρεπε να κανω οσο το δυνατον πιο εντονες τις ασκησεις μου αλλιως δεν θα ειχε νοημα.Μετα απο αρκετες ωρες ημουν πτωμα και δεν μπορουσα να κανω τιποτα αλλο.Ο Τεο εκανε προπονηση ακομα με τον Jack και εγω βρηκα την ευκαιρια να παω να κανω ενα μπανακι σε μια λιμνη γιατι ημουν μουσκεμα στον υδρωτα.Πηρα μια πετσετα και μια αλλαξια ρουχα και πηγα να πληθω.Οταν τελειωσα επεστρεψα πισω στο ξεφωτο αλλα δεν ειχαν γυρησει ακομα οποτε αναψα παλι την φωτια για να ετοιμασει ο Jack το μεσημεριανο.Ημουν ευχαριστημενος με την προπονηση που εκανα σημερα και αν μπορουσα θα πιεζα ακομα πιο πολυ τον εαυτο μου....

Καναμε προπονηση με τον Jack μεχρι που κουραστηκαμε. Καναμε πανω κατω τα ιδια πραγματα αφου αυτος ηταν τραυματιας και εγω εκανα προπονηση χωρις τις δυναμεις μου. Ετσι ηταν φυσικο να κουραστουμε σχετικα ευκολα. Οταν ο Luster εφυγε εμεις απλα ειχαμε κατσει και καναμε οσο πιο χαλαρες ασκησεις γινοταν. Μετα απο ενα μισαωρο αποφσισαμε οτι ηταν ακρετα για σημερα. Γυρισαμε εκει που ειχαμε αφησει τα πραγματα και βρηκαμε τον Luster να εχει αναψει την φωτια. Ο Jack εβαλε το φαγητο πανω απο την φωτια και επειτα αρχισαμε να μιλαμε.
- Καποια στιγμη θα γνωρισεις και τα αλλα ατομα του πληρωματος...
- Τι, ειναι και αλλοι στο πληρωμα? ρωτησε απορριμενος ο Jack.
- Ναι! Αλλα 2 ατομα! Ο πλοηγος Chris Label και ο γιατρος, σαν τον Luster, Alucard. ειπα και επειτα συνεχισα να μιλαω για οσα ειχα ζησει με αυτους τους 2.

Άλλα δύο άτομα στο πλήρωμα. Τέλειο! Ήμασταν πέντε συνολικά. Ήθελα να τους γνωρίσω όλους πολύ σύντομα. Έμαθα τα πάντα για αυτούς τους δύο. Από τους χαρακτήρες τους και τα χαρακτηριστικά τους, μέχρι τις ειδικότητές τους και το φρούτο τους. Συνολικά ήμασταν δύο logia, δύο paramecia και ένας zoan, εγώ! Αποφάσισα πάση θυσία να τους βρω και να τους γνωρίσω!
Καθώς τρώγαμε Είδαμε τον Luster που καθόταν απέναντί μας πολύ ταραγμένο. Ένα κομμάτι φαγητού κόντεψε να του κάτσει στο λαιμό. Δεν μπορούσε να μιλήσει, απλά μας έδειχνε με το δάχτυλό του στη θάλασσα. Γυρίσαμε προς εκεί να δούμε τι συμβαίνει.
"Marines!" φώναξα. Ακόμα και σε αυτό το μέρος ερχόταν Marines. Ένα καράβι των ναυτικών είχε φτάσει στο λιμάνι και κατέβαιναν στη στεριά.

Βρισκομασταν σε υψωμα οποτε μορουσαμε να δουμε τι γινοταν στην θαλασσα μπροστα μας. Ετσι με το που ειδαμε το πλοιο των marines αρχισαμε να μαζευουμε γρηγορα τα πραγματα. Το πρωτο πραγμα που καναμε ηταν να σβησουμε την φωτια για να μην μπορουν να μας εντοπισουν απο τον καπνο. Μετα απο 5 λεπτα ολα ηταν σε τσαντες και σακιδια και ειμασταν ετοιμοι να φυγουμε. Αρχισαμε να κατευθηνομαστε προς την παραλια για να παρουμε τα πλοια και να φυγουμε. Οση ωρα τρεχαμε προς την ακτη προσπαθουσαμε να σκεφτουμε εναν τροπο να φυγουμε απο το νησι.

Σκεφτηκα οτι αφου ο Jack δεν θα εμπαινε Μεγαλη Γραμμη μαζι μας δεν επρεπε να μαθουν οι Marines οτι ειναι στο πληρωμα μας γιατι συγουρα θα ειχε μπελαδες αργοτερα.Οποτε προτεινα στον Τεο να τους τραβιξουμε την προσοχη και να φυγει ο Jack οσο το δυνατον πιο γρηγορα για να μην τον καταλαβουν.Συμφνωνησαν και οι υπολιποι και αρχησαμε να τρεχουμε προς το πλοιο μας και ο Jack προς την βαρκα, οπου για καλη μας τυχη την ειχε αφησει στην απεναντι πλευρα της παραλιας οποτε δεν θα ηταν δυσκολο για να φυγει.Ουτε εγω αλλα ουτε και ο Τεο πιστευε οτι θα ηταν δυσκολο να χειριστουμε μια τετοια κατασταση.Οποτε σιγα σιγα μπηκε σε εφαρμοφη το σχεδιο ενω οι marines πλησιαζαν ολο και περισσοτερο.....

Ο Jack αρχισε να κατευθνινεται σιγα σιγα προς την βαρκα του. Εμεις κατευθηνομασταν με οσο πιο πολυ φασαρια μπορουσαμε για να τους τραβηξουμε την προσοχη και να φυγει ο Jack με ασφαλεια. Ετσι φτασαμε στην παραλια και περιμεναμε τους marines να μας κυνηγησουν. Τελικα ηρθε η ωρα και εφτασαν στην ακτη. Αρχισαν την επιθεση και τρεξαμε κατα πανω τους. Ο Luster καλυψε ολο το πεδιο με καπνο και ετσι στα σιγουρα δεν θα εβρισκαν τα ιχνη του Jack. Αρχησα να κοβω οποιον εβρισκα μπροστα μου απο το λιγο που μπορουσα να δω μεσα σε ολο αυτο τον καπνο. Ο Luster μετα εγινε και παλι ανθρωπος και αρχισαμε να χτυπαμε και οι 2 τους marines που ερχονταν κατα πανω μας.

Στην αρχή ήμουν εντελώς αντίθετος με το να εγκαταλείψω τους συντρόφους μου και να φύγω. Είχαν όμως δίκιο. Αν πάλευα ξανά με Marine τότε η επικήρυξη μου θα γινόταν ίση με αυτήν των συντρόφων μου και θα με κυνηγούσαν οι καλύτεροι των καλύτερων. Αποφάσισα να πάω προς την βάρκα μου. Αποχαιρέτησα τους συντρόφους μου και χάθηκα στον καπνό του Luster. Δεν θυμόμουν που ακριβώς βρισκόταν η βάρκα μου, γιατί εκείνη την ώρα ήμουν γεμάτος πληγές και είχα λιποθυμήσει. Ήμουν σίγουρος όμως πως βρισκόμουν στο σωστό δρόμο. Περπατούσα εδώ και δέκα λεπτά και στο τέλος βρήκα την βάρκα μου σε άθλια κατάσταση. Δεν είχα άλλη επιλογή. Πήδηξα μέσα και αφού βεβαιώθηκα πως είχα όλα τα πράγματά μου και φαγητό που θα με κάλυπτε για μια εβδομάδα άφησα την ακτή.

Προσπαθουσαμε να φτασουμε στο πλοιο μας για ναφυγουμε. Ομως στον δρομο μας στεκονταν πολλοι marines. Ετσι επρεπε να τους νικησουμε για να φτασουμε εκει. 3 ατομα ηρθαν κατα πανω μου και κανοντας μια περιστροφικη κινηση και φωναζοντας:
- Supa supa nooo.... Tatsumaki!! εκανα φετες και τους 3. Eπειτα ο Luster κανοντας καπνο το χερι του σηκωσε αλλους 5 στον αερα και τους πεταξε πανω στο πλοιο τους ριχνοντας τους κατω αναισθητους. Ετσι ειμασταν ενα βημα πιο κοντα στο πλοιο μας. Μετα απο αρκετη ωρα μαχης με αλλους 20 περιπου marines καταφεραμε και ανεβηκαμε στο πλοιο. O Luster με τον καπνο καθυστερουσε τους marines κι εγω το ετοιμαζα για να φυγουμε. Επειτα απο λιγη ωρα ειμασταν πανετοιμοι για να αφησουμε το ηησι πισω μας.

Τελικα το σχεδιο αν και επικινδυνο ολοκληρωθηκε χωρις προβληματα.Ο Jack ειχε φυγει και εμεις ειχαμε εναν στοχο.Αν και ημασταν συγουροι οτι θα μας ακολουθουσαν μεχρι να μας πιασουν.Συγουρα δεν θα μας αφηναν να μπουμε Μεγαλη Γραμμη ετσι απλα, αλλα ημασταν προετοιμασμενοι και για τα χειροτερα οποτε δεν υπηρχε προς το παρον λογος ανησυχιας. Λιγα λεπτα αργοτερα ειχαμε κανει ηδη μια μεγαλη αποσταση και ειχαμε αφησει πισω μας το πλοιο των marine.Καθησαμε στο καταστρωμα για αρκετη ωρα μεχρι να συγουρευτουμε οτι ολα θα κυλουσαν οπως ακριβως τα ειχαμε σχεδιασει και με μιια φωνη ειπαμε μαζι με τον Τεο....
-ΜΕΓΑΛΗ ΓΡΑΜΜΗ!!...ΣΟΥ ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ!!

Είχα φύγει πολύ μακριά από το νησί, το οποίο φαινόταν με το ζόρι. Το καράβι με τον Luster και τον Teo έπλεε λίγο πιο μακριά και φαινόταν και αυτό. Είχαν σωθεί και αυτοί! Ανακουφίστηκα! Ξεκίνησα να τραβάω κουπί προς την αντίθετη κατεύθυνση του καραβιού. Επόμενος μου στόχος θα ήταν να βρω τα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος και να γνωριστούμε. Το πως θα τους έβρισκα θα ήταν λίγο δύσκολο. Γιαυτό ξεκίνησα μία ακόμα φορά προς το άγνωστο. Ας πήγαινα όπου με έβγαζε η θάλασσα. Παρ'όλα αυτά ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος. Είχα μπει σε ένα πλήρωμα! Μέσα σε αυτό ήταν ο καλός μου φίλος Black Luster και ο καπετάνιος μας είχε γίνει και αυτός πάρα πολύ καλός μου φίλος! Ξεκίνησα να τραβάω κουπί γεμάτος αυτοπεποίθηση προς την επόμενη περιπέτειά μου! [Τέλος]

Όνομα: Messi D. Teo/Black_Luster/Jack
Haki Points: -/-/-
Player of the Week Points: 9/9/9
Beli: 22.000/21.000/23.000
Bounty: 2.000.000/2.000.000/-
Post: 3.000/3.000/3.000