Alucard and the old man[PART 2][ΤΕΛΟΣ]

Ένα γράμμα σταμάτησε το ταξίδι μου στην west blue και με έκανε να επιστρέψω στην north blue, το γράμμα όταν το διάβασα με έκανε να γεμίσω οργή προς τον άνθρωπο που το έκανε αυτό
- Αγαπητέ alucard, εσύ μάλλον δεν με γνωρίζεις όπως και εγώ δεν σε γνωρίζω, είμαι ο γείτονας ενός παλιού σου φίλου του Olympus, λείπαμε που το μαθαίνεις έτσι αλλα ο Olympus δολοφονήθηκε από έναν δολοφόνο που κρίνετε στο νησί μας, το όνομα του είναι Nightwalker. Ο olympus πριν πεθάνει μου ζήτησε να γράψω αυτό το γράμμα με την τελευταία του επιθυμία και να σου το στυλο. Τα λόγια του olympus ήταν τα εξής : Alucard φίλε μου γιε μου δεν μου μένη πόλης καιρός πάνω σε αυτόν τον κόσμο για αυτό θέλω να σου ζητήσω μια τελευταία χάρη που αν θες την πραγματοποιείς, προφύλαξε την κόρη μου από όλα τα άσχημα πράγματα, φύλαξε την από αυτόν τον δολοφόνο.

Όπως του είχα υποσχεθεί πριν από καιρό ότι θα την προστάτευα έτσι και θα το έκανα, για αυτό είχα ταξιδέψει από την west blue στην north blue σε ένα νησί που ονομάζεται Cursed Island.
Σε όλην την διάρκεια του ταξιδιού μου με ακολουθούσε μια καταιγίδα που δεν μου άφηνε περιθώρια για να κοιμηθώ η να ξεκούραστο. Ένα βράδυ όμως που είχε αρχίσει να γίνετε η καταιγίδα ακόμα πιο χειρότερη, από τον ουρανό άκουσα μια καμπάνα και μετά ένα δυνατό φως έσχισε τα σύννεφα και έδιωξε αυτήν την καταιγίδα. Δεν ήξερα τη να πιστέψω, ο olympus από την χωρά τον πνευμάτων σταμάτησε την καταιγίδα η ήταν καθ ακόμα πιο δυνατό. Δεν μπορούσα να βρω καμια άκρη, έτσι αφού είχα γλιτώσει από την καταιγίδα μπορούσα επιτέλους να πάω να κοιμηθώ

Αφού πήγα στην καμπίνα μου και ευχαριστήθηκα ύπνο, σηκώθηκα το επόμενο πρωινό και άμεσος συνέχισα το ταξίδι μου για το Cursed Island, είχα κάννη το μεγαλύτερο μέρος του ταξιδιού και έτσι πίστευα πως προτού νυχτώσει θα έχω φτάσει στον προορισμό μου.
Έτσι και έγινε την ώρα που ο ήλιος είχε αρχίσει να δύει εγώ είχα δει το νησί, και όταν πια είχε εξαφανιστεί πλήρως ο ήλιος εγώ είχα ρήξη την άγκυρα μου στο λιμάνι της πόλης. Χωρίς να χάσω χρόνο άρχισα να τρέχω προς το σπίτι του olympus, αλλα η marine που ήταν σε κάθε δρόμο το έκαναν πιο δύσκολο. Προχωρούσα στης σκιές και μετά ανέβηκα στην σκέπη ενός σπιτιού και άρχισα να πηδάω από σκέπη σε σκέπη, καθώς πήδαγα στης σκεπές είδα στην άλλη άκρη της πόλης μια σκιά κάποιου που έκανε το ίδιο
- ποιος να είναι αυτός σκέφτηκα
δεν έδωσα μεγαλύτερη σημασία όμως γιατί βιαζόμουν να φτάσω στο σπίτι του olympus

Τελικά μετά από λήγω πήδημα ακόμα κατάφερα να φτάσω στο δρόμο όπου ήταν το σπίτι του olympus. Όταν πήδηξα κάτω όμως και είδα το σπίτι του είχε φώτα αναμμένα,
- ποιος να είναι μέσα
σκέφτηκα, και μετά χτύπησα την πόρτα. Στην άρχει δεν μου άνοιγε κανένας αλλα εγώ συνέχισα να την χτυπάω γιατί κάποιος ήταν μέσα στο σπίτι. Αφού χτύπησα μερικές φορες ακόμα άκουσα από μέσα κάποιος να ξεκλειδώνει την πόρτα, και αφού την άνοιξε είδα ότι ήταν η κόρη του olympus. Αυτή όμως δεν με ήξερε και έτσι μου είπε
- ποιος είσαι εσύ και χτυπάς την πόρτα τέτοια ώρα
- εγώ είμαι ο alucard, ήρθα εδώ πέρα γιατί ο πατέρας σου πριν πεθάνει μου ζήτησε κατη
της δύνω το γράμμα τότε για να το διάβαση, μόλις το διάβασε μου λέει
- σε συμπαθούσε πόλη ο πατέρας μου, έλα μέσα

Μόλις μπήκα μέσα και έκατσα στον καναπέ η "noelia" άρχισε να κλαίει και μετά μου είπε
- μου είχε πει για εσένα σε ένα από τα γράμματα ο πατέρας μου, μου είχε πει ότι είσαι πειρατής για αυτό σε παρακαλώ ώρες και σκότωσε τον δολοφόνο του πατέρα μου
- σε παρακαλώ μην μου το ζητάς αυτό γιατί μετά θα έχεις τον θάνατο ενός ανθρώπου πάνω σου και δεν είναι καθόλου ευχάριστο αυτό το συναίσθημα, εγώ αυτό θα το κάνω αλλα θα το κάνω για εμενα δεν θα το κάνω για εσένα, δεν θέλω να καταστρέψεις την ζωή σου γιατί ο πατέρας σου μου ζήτησε να σε προστατεύω
συνέχισε να κλαίει ακουμπώντας το κεφαλή της στον ωμο μου

Έκατσα και την παρηγορούσα όλο το βραδυ μέχρι που την πείρε ο ύπνος επιτέλους. Όσο αυτή κοιμόταν ξαφνικά άρχισα να ακούω θορύβους από έξω, ακούμπησα το κεφαλή της σε ένα μαξιλάρι και πήγα στο παράθυρο για να δω τη συνέβαινε έξω, αλλα μόλις έφτασα είδα μονο μια σκιά να ανεβαίνει στης στέγες και να απομακρύνεται γρήγορα.
Το επόμενο πρωί που ξύπνησε είχα ετοιμάσει πρωινό, κάτσαμε και φάγαμε μαζί και καθώς τρώγαμε μιλούσαμε για διαφορα συμβάντα με τον olympus
Όταν τελειώσαμε η "noelia" έπρεπε να πάει στο ιατρείο που είχε φτιάξει στο νησί μετά την αποφοίτηση της. Εγώ πήγα να μάθω περισσότερα για αυτόν τον δολοφόνο της νύχτας. Ο πρώτος άνθρωπος που πήγα να ρωτήσω ήταν ο γείτονας του olympus

Πήγα στην αγορά όπου δούλευε ο γείτονας του olympos, εκεί πέρα τον βρήκα των τράβηξα έξω από το πλήθος και του είπα
- λοιπόν εγώ είμαι ο alucard σε εμενα έστειλες το γράμμα τώρα θέλω να μου πεις ότι ξέρεις για τον δολοφόνο του olympus
- ώστε εσύ είσαι πόλη καλά εγώ μονο δυο πράγμα ξέρω για αυτόν. proton χτυπάει μονο την νύχτα για να μην τον βλέπουν η marine και δεύτερον όταν ξεκινάει δεν σταματάει
- τη εννοείς με αυτό, όταν ξεκινάει δεν σταματάει
- ότι δεν θα σταματήσει μέχρι να σκοτώσει όλην την οικογένεια του θύματος
Το μυαλό μου πήγε amesossthn κόρη του olympus, δεν έπρεπε να την αφήσω κανένα βραδυ μονη της, αλλα αν δεν την άφηνα πως θα τον έβρισκα γιατί αυτός μονο το βραδυ έβγαινε

Συνέχισα όλην την μέρα της έρευνες μου αλλα χωρίς κανέναν κόπο κανένας απόλυτος δεν ήξερε ποιος η που ήταν αυτός ο δολοφόνος.
Πριν νυχτώσει πήγα και πήρα από το ιατρείο την "noelia" για να σιγουρευτώ ότι θα είναι μια χαρά, όταν έφτασα στην πόρτα συναντήθηκα με έναν τύπο όπου μου έκανε μεγάλη εντύπωση, μου φάνηκε ότι καθ παραπάνω έχει κάννη στην ζωή του, είχε αυτό το βλέμμα το οποιο θα τρόμαζε κάποιον περαστικό. Μετά από την συνάντηση μου με αυτόν τον τύπο μπήκα μέσα και περίμενα να τελείωση με τους ασθενής της η "noelia" και μετά να την έπαιρνα και να πηγαίναμε στο σπίτι όπου εκεί είχα παραγγείλει φαγητό. Η ώρες περνούσαν και εγώ όσο πήγαινε βαριόμουν μέχρι που επιτέλους έφυγε και ο τελευταίος ασθενής και μετά ήρθε και μου είπε
- ωραία τελείωσα πάμε σπίτι τώρα

Ενώ προχωρούσαμε στον δρόμο για να πάμε σπίτι η "noelia" μου λέει
- σε ευχάριστο alucard χθες δεν ξέρω τη σκεφτόμουν
- για πιο πράγμα μιλάς ?
- για αυτό που σου είπα για των δολοφόνο
- a ναι ξέρεις καθ έμαθα για αυτόν.... και για να τον πιάσω πρέπει να συνεργαστείς και εσύ σαν δόλωμα
- ότι χρειαστεί για αυτό το κάθαρμα! τη πρέπει να κάνω
Καθώς της εξηγούσα για το σχέδιο ξαφνικά άρχισα να ακούω κάποιον θόρυβο από πίσω μου, σαν κάποιος να μας ακολουθούσε. Τότε αφού συνεχίσαμε για λίγο ακόμα και μπήκαμε σε ένα στενό που δεν έφτανε το φως κάτι σκάει μπροστά μου και άμεσος καπνός άρχισε να βγαίνει, άρχισα να ψάχνω πέρα δώθε για να δω τη συνέβαινε αλλα τότε ξαφνικά το κεφαλή μου άρχισε να γυρίζει και νύσταζα πόλη

Όταν έπεσα κάτω άρχισα να ακούω ένα γέλιο και κάποιος εμφανίστηκε μπροστά πήρε στην πλάτη του την "noelia" και καθώς έφευγε μου είπε
- τόσο αδύναμος, πως αισθάνεσαι όταν δεν μπορείς να σώσεις τους δικούς σου, τώρα για μια ακόμη φορα θα σκέφτεσαι ποσο άχρηστος είσαι που δεν μπόρεσες να την σώσεις
Προσπάθησα να σηκωθώ για να τον πιάσω αλλα σύντομα έπεσα κάτω ξανά κα με πήρε ο ύπνος. Λίγο πριν ξημερώσει ξύπνησα και άρχισα να ψάχνω γύρο μου για την "noelia" αλλα όταν κατάλαβα τη είχε γίνει ούρλιαξα
- oxiiiiii!!! θα σε πιάσω κάθαρμα και θα σε σκοτώσω ακόμα και αν είναι το τελευταίο πράγμα που θα κάνω
άρχισα να τρέχω τότε στην πόλη ρωτώντας τους πάντες αν είχαν δει την "noelia" κάπου αλλα κάννης δεν την είχε δει

Έψαξα όλην την μέρα χωρίς να βρω ούτε ένα ίχνος του, Τελικά όταν η νύχτα είχε πέσει και όλη βρίσκονταν στα σπίτια τους από τον φόβο αυτού του δολοφόνου, εγώ συνέχιζα να είμαι έξω και να τον ψάχνω. Τότε συνέβη το ίδιο συμβάν ενώ έψαχνα καθ σκάει μπροστά μου και έπεσα κάτω από την νύστα, όμως αυτήν την φορα ο δολοφόνος μου λέει
- έμαθα ότι με έψαχνες όλην την μέρα... λοιπόν εδώ είμαι τι θα κάννης δεν μπορείς να με σκοτώσεις αλλα και να μπορούσες δεν θα το έκανες γιατί μονο εγώ ξέρω που είναι η "noelia"... θα κάνω μια διαφορα μαζί σου γιατί σε συμπάθησα, άκου προσεχτικά εγώ τα μεσάνυκτα θα βρίσκομε σε μια στέγη ενός σπιτιού εκεί πέρα θα είμαι και θα σε περιμένω... μην ανησυχείς θα έρθεις δεν θα σε πάρει ο ύπνος δεν έχω βάλει πόλη υπνωτικό μέσα
Αφού με προκάλεσε εξαφανίστηκε ακόμη μια φορα στης σκιές

Τελικά αφού η επίδραση του υπνωτικού πέρασε άμεσος σηκώθηκα και ανέβηκα σε μια στέγη ενός σπιτιού και άρχισα να ψάχνω που ήταν ο δολοφόνος, άμεσος των είδα, ήταν στην κορυφή της βάσης των marine έτσι πήγα τρέχοντας εκεί χωρίς να διστάσω.
Τρία λεπτά πέρασαν μέχρι που κατάφερα να φτάσω και να σταθώ διπλα του εκεί πέρα του είπα
- πες μου τώρα που είναι αλλιώς δεν θα σε λυπηθώ καθόλου
- έλα τώρα ας παίξουμε πρώτα και μετά
Βγάζει το κατανά του και άρχισε να τρέχει κατά πάνω μου, όταν έφτασε ακριβώς μπροστά μου εγώ δεν κουνήθηκα καθόλου αυτός όμως με το κατανά του δοκίμασε να με κόψη στα δυο, μόλις κατάλαβε τη ήμουν απομακρύνθηκε και μου είπε
- ένας χρήστης φρούτου αυτό δεν είναι καθόλου δίκαιο...κλέβεις και για αυτό δεν θα την ξανά δεις ποτε σου

Τότε δοκίμασε να φυγή για να την γλιτώσει αλλα εγώ με γρηγορη ταχύτητα βγήκα μπροστά του και του είπα νευριασμένος
- ξέχασες κατη! πες μου τώρα που είναι!!!!
- ποτε είναι δικό μου παιχνίδι
έβγαλε καθ από την τσέπη του και δοκίμασε να το ρήξη κάτω αλλα εγώ τον πιάνω και τον εμποδίζω, έτσι όπως τον κρατούσα από το ξερή του, του λέω
- δεν μου λες, δεν πειράζει, ξερής κατη στην κόλαση θα καλοπερνούσες, εδώ μαζί μου όχι
μεταμορφώνω το ξερή μου σε πυρσό και του κάιο το χέρι του. Αυτός πήγε να ουρλιάξει αλλα εγώ του κλείνω το στόμα με το άλλο μου ξερή και του λιώνω το δέρμα με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μιλήσει, Δάκρυα έτρεχαν από τα δικά του ματια φλόγες έβγαιναν όμως από τα δικά μου

Αφού του έδειξα ότι δεν έκανα πλάκα με το θέμα των ξανά ρώτησα
- λοιπόν τώρα θα μου πεις που είναι η θες να σε αποτελειώσω
Αυτός μονο μούγκριζε γιατί δεν μπορούσε να ανοίξει το στόμα του από τα εγκαύματα έτσι εγώ πιάνω το κατανά του και του κόβω το στόμα ώστε να μπορεί να μιλήσει. Ούρλιαξε στην άρχει αλλα όταν με είδε ότι μεταμόρφωσα τα χερια μου σε πυρσούς μου είπε
- στάσου θα σου πω που είναι
- δεν θα μου πεις θα με πας
Τον πιάνο τότε από το παντελόνι του και τον σηκώνω λέγοντας του
- Ωραία προς τα πια μεριά να πάω
Άρχισε άμεσος να μου δεινή πληροφορίες μέχρι που έφτασα έξω από ένα καμένο αρχοντικό. Κάτι μου θύμιζε αυτό το σπίτι αλλα δεν θυμόμουν τη. Καθώς προχωρούσα στα ερείπια άρχισα να ακούω μια φωνή να ζητάει βοήθεια

Από την στιγμή που άκουσα την έκλυση για βοήθεια άρχισα να τρέχω μέχρι που βρέθηκα έξω από μια πόρτα, δοκίμασα να την ρίξω με κλοτσιές αλλα τίποτα έτσι πετάω κάτω τον δολοφόνο και του λέω
- που είναι το κλειδί! άνοιξε την πόρτα τώρα άμεσος
Έβγαλε από την τσέπη του και ξεκλείδωσε την πόρτα. μόλις την άνοιξε και είδα ότι μέσα βρισκόταν η "noelia" τον πιάνο από τον λαιμό του και άρχισα να των καίω μέχρι που απεβίωσε και των πέταξα κάτω. Τρέχω άμεσος μέσα στο δωμάτιο κόβω τα σκοινιά όπου ήταν δεμένη η "noelia" και μετά την σηκώνω και αρχίσαμε να φεύγουμε, όταν περάσαμε πάνω από το πτώμα του δολοφόνου η "noelia" άρχισε να των μπάρα φωνάζοντας
- γιατί! κάθαρμα τη σου έκανε ο πατέρας μου, αυτός δεν πείραζε κανέναν
την πιάνω στην αγκαλιά μου και της λέω
- έλα πάμε τελειωσε τώρα πάμε να φύγουμε από εδώ
φεύγοντας από το χτίριο δημιουργό ένα κύμα φωτιάς όπου το πετάω και καίω αυτό το χτίριο

Καθώς έβλεπα αυτό το αρχοντικό να καίγεται θυμήθηκα ότι εγώ το είχα καταντήσει έτσι και παλιά, ήταν το σπίτι αυτής της οικογενείας όπου έβαλαν τον olympus στην φιλάκι την τελευταία φορα, πήγαμε στο σπίτι όπου και κοιμηθήκαμε για να ξεκουραστούμε, το επόμενο πρωί αποφασίσαμε να το περάσουμε χαλαρά έτσι πήγαμε να πάρω προμήθειες για το ταξίδι μου στα μαγαζιά, πήγαμε μετά φάγαμε σε ένα εστιατόριο και αφού είχε βραδιάσει έπρεπε εγώ να πηγαίνω, της ζήτησα αν θέλει να έρθει μαζί μου αλλα αυτή μου είπε
- λείπαμε αλλα πρέπει να μηνώ να φροντίσω τους κατοικους του χωριου.. αλλα εσύ να ξανά έρθεις μην με ξεχάσεις
Την αποχαιρέτησα και ανέβηκα στο πλοίο λέγοντας
- ωραία πάμε μια βόλτα loguetown και μετά grand line σου έρχομαι

Όνομα: Alucard
Haki Points: -
Player of the Week Points: 7
Beli: 17.000
Bounty: -
Post: 3.200

Καλη ιστορία. Μου αρεσε που την συνδυασες με την προηγουμενη. προσεχε τα ορθογραφικα σου και πραγματικα θα περασεις σε αλλο επιπεδο! Καλη δουλεια!