[Τελος]Castle in the forest...

Τελικα δεν καταφερα καθολου να ξεκουραστω στο νησι και απο πανω κατεληξα με αποστολη ερευνητικου περιεχομενου... Ευτυχως τελειωσα τις δουλειες μου και δεν ειχα αναγκη να μεινω πιο πολυ εδω. Για καλη μου τυχη οι οροι της αποστολης με βολευαν. Ανοιξα τον φακελο ξανα και διαβασα παλι τι ελεγε.
Πρεπει να πας με καραβι απο την παραλια του βορειου κομματιου.
-Ειμαι ηδη στα μισα της διαδρομης οποτε check!
Εχεις διορια 1 ωρα για να ερευνησεις ολο το καστρο και να μαθεις πληροφοριες για βαση επαναστατων.
-Ιιιχχ... Χρονικα ορια... Παλι καλα ειμαι παντα on time για να μην χανω ποτε το τσαι μου (και ειδικα το κεικ που το συνοδευει!)
Οτι πληροφοριες μαζεψεις θα τις καταγραψεις σε ενα χαρτι και ενας Marine θα σε συναντησει στην παραλια για να του παραδωσεις την αναφορα.
-Ετσι θα φυγω και πιο γρηγορα...

Με το ενα χερι κρατουσα το πηδαλιο και με το αλλο το χαρτι. Αφου το διαβασα 2-3 φορες ακομα το αφησα πανω στο "κουτι" που ηταν το πηδαλιο και τοτε μονο προσεξα 2 μικρους μοχλους. Ο ενας ηταν ασπρος και ο αλλος κοκκινος.
-Τι να κανουν τωρα τουτα?
Τραβηξα πρωτα τον ασπρο και ακουσα πισω μου να ανοιγει κατι. Γυρισα και ειδα μια καταπακτη. Αφησα το πηδαλιο και αφου σιγουρευτηκα οτι δεν θα αλλαξει πορεια πλησιασα την καταπακτη. Κοιταξα μεσα αλλα ηταν σχετικα σκοτεινα οποτε εψαξα στην καμπινα για καμια λαμπα.

Aνοιξα 2-3 ντουλαπια αλλα πουθενα λαμπα. Τοτε ειδα ενα μαγαλο μπαουλο διπλα στο κρεβατι και το ανοιξα. Μεσα ειχε εκτος απο σεντονια μια λαμπα, πυξιδα και χαρτες.
-Μπινγκοοοοο!!!
Πηρα την λαμπα και την αναψα. Πλησιασα παλι στην καταπακτη και εβαλα μεσα την λαμπα. Ηταν ενα μικρο δωματιακι σαν αποθηκευτικος χωρος ο οποιος χωρουσε ανετα 2 ατομα.
-Ωραια!! Και αυτοσχεδιο κελι και κρυψωνα!
Ξαναπηγα στο πηδαλιο και εσπρωξα τον μοχλο ο οποιος εκλεισε την καταπακτη.

Τωρα μου εμενε να μαθω τι κανει ο αλλος μοχλος. Χωρις να δωσω και πολυ βαση στο κοκκινο χρωμα του τον τραβηξα. Ενας μεγαλυτερος θορυβος αρχισε σαν να ξεκινησε μεγαλυτερη μηχανη. Κοιταξα στο καταστρωμα και ειδα ενα μικρο κομματι του να υποχωρει και να εμφανιζεται ενα κανονι.
-Ααα για αυτο ειναι κοκκινο...
Διακριτικα εσπρωξα τον μοχλο και το κανονι ξαναμαζευτικε. Αφου ελυσα και αυτο το μυστηριο κοιταξα μπροστα και ειδα οτι εφτανα στην παραλια οποτε ετοιμαστηκα για να κατεβω.

Εριξα αγκυρα σχετικα μακρια απο την παραλια οποτε πηρα μια βαρκουλα που ειχε πισω απο την καμπινα (την οποια δεν ειχα δει καθολου) και βγηκα στην παραλια. Το δασος φαινοταν μεγαλυτερο απο αυτην την μερια και ειχα αρχισει να ανησυχω μηπως δεν εβρισκα το καστρο. Αφου εψαξα πρωτα με τα ματια να δω απο που θα μπω προσεξα πως σε ενα σημειο δημιουργοταν κατι σαν μονοπατι οποτε και αποφασισα να παω απο εκει.
-Τουλαχιστον εχω κατι να ακολουθησω και να μην βρεθω να κανω κυκλους...

Η βλαστηση ηταν πολυ και σε συνδυασμο με την βροχη εκανε την ατμοσφαιρα βαρια. Η υγρασια εκανε τα ρουχα μου να τα νιωθω σαν βρεγμενα. Οσο περπατουσα τοσο πιο δυσκολο μου ηταν να διακρινω το "μονοπατι". Ξαφνικα ακουσα εναν ηχο σαν σπασιμο κλαδιου. Το βλεμα μου αρχισε να παιζει αριστερα και δεξια. Γυρισα και κοιταξα πισω αλλα δεν ειδα τιποτα. Ξανακουσα τον ηχο αυτη τη φορα απο αλλη κατευθυνση. Οσο και να προσπαθουσα δεν μπορουσα να δω κατι. Αρχισα να ξαναπερπαταω αλλα με πιο γρηγορους ρυθμους.

Η καρδια μου χτυπουσε δυνατα και τα χαμηλα κλαδια απο τα δεντρα και τους θαμνους με χτυπουσαν κανοντας με να πεταγομαι συνεχεια. Για αλλη μια φορα ακουσα τον θορυβο αλλα αυτη την φορα καταλαβα απο που ηρθε. Οτι και να με κυνηγουσε ηταν ακριβως μπροστα μου. Εβγαλα τα σπαθια μου και πηρα θεση μαχης. Ξαφνικα απο τους θαμνους πεταχτηκε κατι μαυρο και μου ορμησε. Διχως δευτερη σκεψη του επιτεθηκα και καταφερα μια θανασιμη πληγη. Κοιταξα προς την μερια που προσγειωθηκε το σωμα και ειδα ενα μαυρο θηριο. Εμοιαζε με πανθηρα αλλα ειχε ασπρες ριγες σαν ζεβρα.

To λυπηθηκα το καημενο το ζωο καθως δεν εφταιγε σε τιποτα οποτε εσκαψα ενα λακκο και το εθαψα. Αφου τελειωσα εριξα μια ματια γυρω να δω που ειμουν και συνειδητοποιησα οτι ειχα χασει το μονοπατι. Επεξεργαζομουν το περιβαλλον μηπως και εβρισκα κατι που να μου θυμιζε απο που ηρθα αλλα τιποτα μεχρι που ειδα κατι αναμεσα απο τα δεντρα. Ηταν καφε και εμοιαζε με πινακιδα. Διχως να εχω να χασω κατι αρχισα να περπαταω προς τα εκει.

Oταν πλησιασα επιβεβαιωσα οτι αυτο που ειδα ηταν οντως μια πινακιδα. Και μαλιστα μια περιεργη και ταυτοχρονα βοηθητικη. Εγραφε πανω με μεγαλα γραμματα "ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ Η ΕΙΣΟΔΟΣ".
-Η εισοδος σε τι? Στο δασος? Too late!! Και τι κανει μια πινακιδα στην μεση του ΠΟΥΘΕΝΑ?!
Στην αρχη η πινακιδα μου φανηκε γελοια αλλα οταν το καλοσκεφτηκα την συνδεσα με το καστρο. Με το κεφαλι μου πλεον ηρεμο πηγα προς την κατευθυνση που μου "απαγορευε" η πινακιδα.

Tα δεντρα ειχαν αρχισει να αραιωνουν και μπροστα μου εβλεπα κατι σαν ξεφωτο. Με γρηγορα βηματα πηγα στην τελευταια σειρα με δεντρα και κρυφτηκα πισω απο ενα. Εβγαλα το κεφαλι μου και ελεγξα το ξεφωτο. Δεν υπηρχε κανεις εκτος απο ενα μεγαλο καστρο.
-Κατι μου λεει οτι εφτασα. Απο εδω και περα οι κινησεις μου πρεπει να ειναι μετρημενες και προσεκτικες.
Εριξα μια τελευταια ματια, πηρα μια βαθια ανασα και αρχισα να τρεχω προς το καστρο ωστε να μην μεινω πολυ σε ανοιχτο πεδιο. Λιγο πριν φτασω στην πορτα του καστρου ενιωσα ενα τραβηγμα στο ποδι και ακουσα κατι να σπαει.
-Γαμωτο! Οχι τωρα...

Ειχα ενεργοποιησει καποια παγιδα και δεν ηξερα απο που θα μου ερχοταν. Οση ωρα ετρεχα δεν ενιωσα κατι αλλο οποτε πρεπει να ηταν καποια μεγαλη. Κοιτουσα δεξια και αριστερα ενω ταυτοχρονα εφερνα κυκλους γυρω απο τον εαυτο μου. Το δεξι μου χερι δεν ηταν ακομα ετοιμο για μαχη. Ξαφνικα ακουσα σφηριγματα απο ολες τις πιθανες θεσεις γυρω μου. Βελη ερχονταν καταπανω μου απο ολες τις κατευθυνσεις.
-Δεν θα ειμαι μονο τυχερος αυτη την φορα! Petal Tornado!
Απο το σωμα μου εβγαιναν πεταλα και ο στροβιλος με κεντρο εμενα δημιουργηθηκε μεχρι που με περικυκλωσε τελειως. Τα βελη εξοστρακιζονταν οταν ερχονταν σε επαφη με τα σκληρα πεταλα και μερικα απο αυτα εσπαγαν. Αφου σταματησα να ακουω τον κροτο που εκαναν οταν επεφταν πανω στην αμυνα μου εκοψα την ορμη του στροβιλου και τα πεταλα αρχισαν να πεφτουν κανονικα στο εδαφος.

-Τι αυτο ηταν μονο? Χοχο~ Τελικα ειμαι πιο καλος απο οτι περιμενα...
Ειπα και εκανα μεταβολη προς την πορτα του καστρου. 5 μετρα με χωριζαν απο αυτην οταν ενιωσα το εδαφος στο ενα μου ποδι να υποχωρει. Κοιταξα κατω και ειδα μια πετρα να εχει μπει λιγο μεσα στο εδαφος.
-Αντε παλι!!!
Ελεγχα την περιοχη αλλα τιποτα μεχρι που μια πετρουλα επεσε στον ωμο μου. Αναρωτηθηκα απο που ηρθε και κοιταξα πανω. Τοτε ειδα εναν βραχο να ερχεται κατα πανω μου.
-ΠΛΑΚΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΕΙΕΙΕΙΕΙΕΙΣ!!!
Εκανα ξανα μεταβολη προς την πορτα και πηδηξα οσο πιο μακρια μπορουσα. Ο βραχος προσγειωθηκε στο εδαφος και σειστηκε ολη η γη.

Ενα συννεφο σκονη με καλυψε και αρχισα να βηχω. Μολις το πεδιο καθαρισε κοιταξα προς τα ποδια μου και ειδα οτι ειχα γλυτωσει για πολυ λιγα εκατοστα.
-Lucky~!
Σηκωθηκα και ξεσκονησα τα ρουχα μου, τα μαλλια μου και το καπελο μου. Τοτε θυμηθηκα οτι ειχα και το χρονικο οριο. Μεσα στον πανικο μου ανοιξα την μεσα τσεπη του παλτου μου και εβγαλα ενα ρολοι. Ανοιξα το καπακι και κοιταξα την ωρα. Ευτυχως ειχε περασει μονο μιση ωρα αλλα ταυτοχρονα δυστυχως ειχα μονο 30 λεπτα ακομα.
-Πρεπει να βιαστω αμα θελω να αποκαλουμαι συνεπης.

Για να μην με βρουν αλλες εκπληξεις χρησιμοποιησα το φρουτο μου και εκανα ενα μεγαλο σαλτο και προσγειωθηκα στην πορτα του καστρου. Αφου την ελεγξα μηπως ηταν και αυτη παγιδευμενη την ανοιξα. Μπηκα μεσα και βρεθηκα σε ενα μεγαλο δωματιο το οποιο ηταν οτι ειχε απομεινει απο την εισοδο του καστρου. Μπροστα μου ηταν 2 μεγαλες σκαλες η μια εκ των οποιων ηταν γκρεμισμενη. Δεξια υπηρχαν 2 πορτες, η μια σπασμενη και οδηγουσε στην τραπεζαρια μαλλον και η αλλη κλειστη. Την πλησιασα και την ανοιξα αλλα απο πισω το μονο που βρισκοταν ηταν ενας τοιχος απο τουβλα. Παραξενευτηκα και ετσι απομακρυνθηκα. Ο αλλος τοιχος ειχε μονο κατι πλαισια απο καδρα και ενα παλιο τζακι. Ετσι η μονη μου επιλογη ηταν πανω.

Ανεβηκα την παλια σκαλα και βρεθηκα σε εναν μακρυ διαδρομο. Η δεξια μερια ηταν κλεισμενη καθως το ταβανι ειχε υποχωρησει. Ετσι προχωρησα προς την αριστερη μερια. Ο διαδρομος ειχε 3 πορτες. Ανοιξα την πρωτη και ειχε καποια σκαλια τα οποια μαλλον οδηγουσαν σε καποιον πυργησκο ο οποιος δεν ηταν πια εκει. Η δευτερη πορτα ειχε κολλησει και ετσι επεσα πανω την και οταν ανοιξε βρεθηκα να κρεμιεμαι απο τον εξωτερικο τοιχο του καστρου.
-Γιατι ολα σε μενα ΓΙΑΤΙ?
Μετα την ψιλοκλαψα μου ξαναμπηκα στο καστρο και αυτη την φορα με οση περισσοτερη προσοχη μπορουσα ανοιξα την τελευταια πορτα. Ανοιξε σχεδον κατευθειαν και επιτελους ειχα βρει ενα φυσιολογικο δωματιο.

Αν και το υπολοιπο καστρο φαινοταν τελειως ακατοικητο το δωματιο αυτο ειχε κρεβατι, ενα γραφειο και μια σομπα. Εμοιαζε σαν καποιος να εμενε εδω. Πλησιασα το γραφειο και πανω ειχε καποια βιβλια. Συγκεκριμενα ηταν παραμυθια με πειρατες και διαφορα τετοια. Ανοιξα ενα απο τα συρταρια και βρηκα μεσα ενα τετραδιο. Το ανοιξα σε μια τυχαια σελιδα και ξεκινησα να διαβαζω.
-"Σημερα πηγα στην οχθη και πηρα απο τον ψαρα φρεσκα ψαρια. Φαινοταν θυμωμενος μαζι μου γιατι λεει δεν τα πληρωσα αλλα δεν μπορουσα να καταλαβω γιατι επρεπε. Οι πειρατες ποτε δεν πληρωνουν στα βιβλια."
Μετα απο αυτα καταλαβα οτι στο καστρο εμενε ο παλαβος που μου ειχε επιτεθει. Ξεφυλλισα λιγο ακομα το τετραδιο και αφου εφτασα σε αλλη σελιδα αρχισα να διαβαζω παλι.
-"Οι καινουριοι μου φιλοι της βιβλιοθηκης με επισκεφτηκαν και σημερα και μου ειπαν να παω για αλλη μια φορα να δω τις αλλαγες της φρουρας στην βαση των Marine."
-Οπα? Τι γινεται εδω? Τι εννοει "φιλοι της βιβλιοθηκης"?

Κοιταξα το δωματιο και ειδα μια βιβλιοθηκη. Την πλησιασα αλλα δεν μου φανηκε περιεργη μεχρι που παραπατησα και στηριχτηκα πανω της. Με την δυναμη που εβαλα μετακινηθηκε και απο κατω της εμφανιστηκαν σκαλια.
-Ενα μυστικο περασμα? Sugeeeeeee!!!
Ηταν πολυ σκοτεινα ετσι πηρα μια λαμπα που ειχε διπλα στο κρεβατι και αφου την αναψα κατεβηκα τα σκαλια. Σε καποια φαση βρεθηκα σε ενα μεγαλο δωματιο. Παντου στους τοιχους υπηρχαν χαρτες, αφισες πειρατων και διαφορα χαρτια. Υπηρχε και ενα μεγαλο τραπεζι με αλλα εντυπα τα οποια εμοιαζαν καμενα. Ενα μονο εντυπο φαινοταν πιο καθαρα και σε αυτο μια γωνια. Το σηκωσα και προσπαθησα να το διαβασω. Οταν εβγαλα ακρη δεν πιστευα στα ματια μου. Εγραφε πανω "Revolutionaries". Ειμουν πλεον σιγουρος οτι οι "φιλοι" του τρελου ηταν επαναστατες. Εριξα μια γρηγορη ματια στο δωματιο παλι και προσεξα μια πορτα. Πλησιασα και την ανοιξα αλλα αυτο ειχε ως αποτελεσμα να βρεθω παλι καλυμενος με σκονη. Οτι και αν ηταν πισω απο αυτην την πορτα δεν υπηρχε πια.

Εψαξα το δωματιο να βρω αλλα στοιχεια αλλα τα περισσοτερα ηταν κατεστραμενα και τα αλλα αχρηστα. Ανεβηκα παλι πανω στο δωματιο και αποφασισα να γραψω την αναφορα μου. Ανοιξα παλι το συρταρι και εβγαλα ενα μολυβι. Εσκισα μια αδεια σελιδα απο το τετραδιο και αρχισα να γραφω.
-Οι ερευνες μου στο καστρο στο βορειο τμημα του Doom Island εφεραν τα εξης συμπερασματα:
1) Στο καστρο κατοικει μονο ο τρελος του νησιου ο οποιος μετα απο διασταυρωση στοιχειων δουλευε για τους επαναστατες. Αγνωστο αν ηταν εν αγνοια του ή αν ειναι μελος τους. Θα προτεινα να ανακριθει.
2) Μεσα απο ενα μυστικο περασμα βρεθηκα σε ενα δωματιο το οποιο φερει εντονα την παρουσια επαναστατων στο νησι και καποια μυστικης βασης. Το δωματιο που βρεθηκε δεν ειχε σοβαρα στοιχεια καθως μαλλον τα καταστρεψανε ολα οταν το "παραρτημα" αποκοπηκε απο την κυρια βαση τους μετα απο καταρρευση του εδαφους. Μια ερευνητικη ομαδα θα ηταν χρησιμη.

Marine Hannah Jinto

Αφου τελειωσα την αναφορα εβγαλα τον φακελο και την εβαλα μεσα. Ηταν καιρος να επιστρεψω στην παραλια. Εβαλα το τετραδιο και τη βιβλιοθηκη στις θεσεις τους και χωρις να χανω χρονο (αφου ειχα μονο 10 λεπτα) αρχισα να τρεχω προς την παραλια. Οταν εφτασα βρηκα τον marine που θα παραλαμβανε την αναφορα. Του την εδωσα και εφυγε. Ετσι και εγω ξεκινησα πηρα την βαρκα μου και επεστρεψα στο πλοιο μου για να συνεχισω το ταξιδι μου.

Όνομα: Hannah Jinto
Haki Points: -
Player of the Week Points: 7
Beli: 18.000
Fame Points: -

Παρατηρήσεις: Καλή η ιστορία σου αλλά θα ήταν ακόμα καλύτερη αν είχανε καλύτερη σύνδεση τα ποστ μεταξύ τους (σε μερικά ποστ το κόβεις πολύ απότομα).