Hot Adventure in a Cold Island[Τελος]

- Νομιζεις οτι με αυτα που λες με δελεαζεις για να σε βοηθησω, η εστω για να σε αφησω να πας ανενοχλητος και να βασανισεις και αλλο τοσους αθωους πολιτες? Δεν θα περασεις απο εμενα ακομα και αν χρειαστει να τα βαλω με ολο σου το πληρωμα... ειπα κοιτοντας τον με απεχθεια. Η αληθεια ειναι οτι ηθελα να τον διαλυσω αλλα επειτα σκεφτομουν οτι τα λεφτα μου τελειωναν. Αυτα που πηρα απο τους πειρατες δεν θα εφτανα για πολυ ακομα οποτε επρεπε να βρω λεφτα και γρηγορα! και ο θησαυρος που ειχε στο παλατι του θα ηταν οτι καλυτερο για να τονωσει την οικονομικη μου κατασταση.

Εκεινος εκπληκτος με κοιταξε και μου ειπε:
- Δηλαδη δεν θα με βοηθησεις? Βλακεια καναμε που τον σωσαμε! Επρεπε να τον αφησουμε να πεθανει αυτος ο αχαριστος πειρατης.
- Δεν ειμαι αχαριστος! Αλλα αυτο που κανεις στον λαο δεν εχει λογικη! Ειπα και αφου εγινα ολοκληρος ατσαλι του επιτεθηκα. Αμεσως ειδα ενα βελος να να περναει ακριβως απο μπροστα μου. Σταματησα για λιγο και ειδα τον κλοουν να κραταει ενα τοξο και να με συμμαδευει.
- Αν δεν αφησεις ησυχο τον βασιλια δεν θα ξαναστοχησω. ειπε και τεντωσε το τοξο ετοιμος να μου επιτεθει.
- Δεν φοβαμαι εναν τυπο που εχει ερθει απο τσιρκο να με απειλει κρατοντας ενα τοξο στο χερι... του ειπα και συνεχισα την πορεια μου προς το Wapol.

Αλλο ενα τοξο ηρθε κατα πανω μου αλλα αυτη τη φορα με χτυπησε. Σχεδον δεν το καταλαβα αφου ημουν σε μορφη ατσαλιου και συνεχισα να τρεχω.
- Φαε αυτη!! Ittoryu Nigiri!! ειπα και χτυπησα τον Wapol ο οποιος ανοιγοντας το στομα του δαγκωσε τα χερια μου. Ενοιωσα εναν αφορητο πονο και αμεσως με το ποδι του εκανα ενα κοψιμο στο στομαχι για να με αφησει να φυγω. Αφου ανοιξε το στομα του για να φωναξει απο το πονο καταφερα και απομακρυνθηκα. Κοιταξα τα χερια μου και ειδα και τα 2 να εχουν αιματα και πληγες απο δοντια.
- Δεν μπορεις να μου ξεφυγεις ανθρωπε-μεταλλο! Μπορω να φαω τα παντα κι εσυ θα εισαι το επομενο γευμα μου!! ειπε και αρχισε να γελαει.

- Δεν θες να με φας εμενα! Θα σου κατσω στο στομαχι! ειπα και ξαναεπιτεθηκα. Επρεπε οι επιθεσεις να ειναι προσεκτικες και να μην πλησιασω με τιποτα το στομα του γιατι δεν ηξερα αν θα μπορουσα να ξεφυγω δευτερη φορα. Ετσι του επιτεθηκα στα ποδια. Εφαγε το χτυπημα και επεσε κατω. Τωρα ηταν η ευκαιρια να τον τελειωσω, απλα και ευκολα. Ομως του πεταξαν μερικα σιδερα τα οποια εφαγε αμεσως. Αμεσως μετα τα εφτυσε εχοντας δημιουργησει μια ασπιδα την οποια προλαβε και εριξε πανω του πριν τον χτυπησω, αφου παρασυρθηκα απο αυτο το θεαμα και ξεχασα να επιτεθω οταν ειχα την ευκαιρια και τον χρονο.

- Δεν μπορεις να διαπερασεις αυτη την ασπιδα!! φωναξε αλλα πριν προλαβει να πει οτιδηποτε αλλο tην ειχα κιολας τρυπησει. Με τα χερια μου ατσαλινες γροθιες, εριξα 2 μπουνιες στο ιδιο σημειο. Με την πρωτη εγινε ενα βαθουλωμα και με την δευτερη τρυπησε το μεταλλο. Αμεσως το σηκωσα πανω και αρχισα να τον κοπαναω με αυτο. Χωρις να τον λυπαμαι τον βαραγα συνεχεια. Επειτα αρχισαν να τρεχουν οι δικοι του για να τον βοηθησουν να γλυτωσει απο τα χτυπηματα μου, αλλα ματαια! Ετσι οπως ειχε μαζευτει στο πατωμα προσπαθοντας να αποκρουσει τις επιθεσεις μου, τον επιασα και με δυναμη τον πεταξα μεσα στην θαλασσα, οπως με ειχε πεταξει εμενα ο Dalton πιο πριν.

Αμεσως ολοι ετρεξαν προς το μερος του για να τον βοηθησουν να βγει απο την θαλασσα. Ενας ομως δεν πηγε προς τα εκει. Ηταν ο τυπος με το τοξο.
- Θα πληρωσεις για οτι εκανες στον βασιλια. ειπε αρχισε να μου πεταει τοξα. Καθομουν ακινητος και με πετυχαιναν ολα ομως χωρις αποτελεσμα οπως και νωριτερα. Αρχισα να τον πλησιαζω με αργα βηματα μεχρι που πλησιασα τοσο που αρχισε κι εκεινος με την σειρα του να κανει βηματα προς τα πισω.
- Νικησα το αφεντικο σου! Τι σε κανει να πιστευεις οτι μπορεις να με νικησεις? ρωτησα και συνεχισα να προχωραω. Εκεινος δεν απαντησε ομως πηρε μια φατσα απελπισιας και μου εριχνε ολο και πιο πολλα βελη.

Η ματια μου δεν εευγε απο πανω του και εκεινος τρομαζε ολο και περισσοτερο. Καποια στιγμη που ηταν ετοιμος να πεσει στην θαλασσα αρχιζω και τρεχω προς το μερος του. Τον πιανω πριν πεσει και τον καρφωνω στο στομαχι με το αλλο μου χερι. Ξαφνιασμενος εκεινος εβγαλε μια κραυγη και στην συνεχεια τον πεταξα στο νερο. Ολοι γυρισαν και με κοιταξαν. Εβγαλαν το Wapol απο το νερο μερικοι απο αυτους κα αφου τον φορτωσαν στο πλοιο τους αρχισαν να απομακρυνονται.
- Υποχωρηση!! Δεν μπορουμε να τον νικησουμε!! φωναζαν καθως απμακρυνονταν απο την ακτη.

Τους κοιτουσα οπως απομακρυνονταν και αφου εφυγαν μακρυα γυρισα γρηγορα στο πλοιο μου αφου κρυωνα απιστευτα μεσα σε τοσο χιονι. Εβαλα ενα μπουφαν και αποφασισα να κατευθυνθω προς καποια πολη που θα υπηρχε στο νησι. Αρχισα να κινουμαι μεσα στο χιονισμενο τοπιο απολαμβανοντας την διαδρομη. προχωρουσα για αρκετη ακομα ωρα μεχρι που εφτασα σε ενα χωριο. Εκει ολοι ηταν στους δρομους και πανηγυριζαν. Δεν ηξερα τι γινοταν κι ετσι αποφασισα να πλησιασω και αλλο για να ρωτησω. ρωτησα εναν αντρα που στεκοταν στην ακρη απο ολο αυτο το πανηγυρι και τον ρωτησα:
- Συγγνωμη που ενοχλω, αλλα γιατι τοσες χαρες?
- ΠΑΙΔΙΑ!!! ΝΑ Ο ΠΕΙΡΑΤΗΣ ΠΟΥ ΝΙΚΗΣΕ ΤΟΝ WAPOL!!!
- AAAAAYYYEEEE!!! φωναξαν ολοι και με περικυκλωσαν.

Με σηκωσαν ψηλα και αρχισαν να εμ πετανε στον αερα και να με ξαναπιανουν.
- 3 "ζητω" για τον ηρωα μας! ειπαν και με καθε ζητω με πετουσαν στον αερα.
- 1... ΖΗΤΩΩΩ!!..2..ΖΗΤΩΩΩ!!..3..ΖΗΤΩΩΩ!! επειτα πλησιασε αυτος που με πεταξε στο νερο, ο Dalton, και τους ειπε να με αφησουν κατω. Εκεινοι τον ακουσαν και με αφησαν.
- Συγχαρητηρια για την νικη σου... Μας βοηθησες απιστευτα ωστε να μην εχουμε θυματα και καταστροφες. Μπορεις να μεινεις οσο θες στο νησι μας και μαλιστα θα εισαι φιλοξενουμενος μου στο παλατι.
- Ευχαριστω για ολα αυτα, αλλα εγω απλα εκανα εκεινο που θεωρησα σωστο!

- Δεν ακουω τιποτα! Ας παμε να γιορτασουμε!!! φωναξε και ολοι συμφωνησαν. Επειτα μπηκαμε μεσα σε μια τεβερνα και εκει υπηρχαν φαγητα και ποτα!
Η γιορτη ηταν υπεροχη. Τα τραγουδια και ο χορος συνοδευονταν απο ποτα! Ο καθενας χορευε με οποιον εβρισκε μπροστα του! Το ιδιο εκανα κι εγω μονο που εγω χορευα με οποια ομορφη παρουσια εβλεπα μπροστα μου! Απο αρκετο χορο εκατσα να φαω γιατι πεινουσα πολυ μετα απο τοσες μαχες και τοσο χορο. Επινα και ετρωγα λαιμαργα. Οταν χορτασα σηκωθηκα και συνεχισα τον χορο. Το γλεντι συνεχιστηκε μεχρι τις πρωτες πρωινες οπου και ολοι πεσαμε για υπνο.

Η επομενη μερα ηρθε και μαζι της και ενας πονοκεφαλος που δεν ελεγε να με αφησει με τιποτα. Καθομουν στην ταβερνα και επινα ενα τσαι για να ηρεμησω λιγο αλλα δεν καταφερε και πολλα! Επειτα απο καμια ωρα που καθομουν εκει, μεσα στην ταβερνα μπηκαν μερικα ατομα της βασιλικης φρουρας. Αφου ανοιξαν δρομο περασε αναμεσα τους ο Dalton και ηρθε κοντα μου. Αφου εκανε μια υποκλιση σηκωθηκε και ειπε με επισημο υφος:
- Εγω, ο βασιλιας του Sakura Kingdom, σε προσκαλω στο παλατι μου για να διαμεινεις εκει οσον καιρο επιθυμεις ως επιτιμος καλεσπενος.

Επειτα σηκωθηκα κι εγω απο την καρεκλα που καθομουν και αφου εκανα μια υποκλιση δεχτηκα την προσκληση του.
- Παρακαλω ακολουθησε μας για να οδηγησουμε μεχρι εκει. ειπε και επειτα εκανε μια κινηση στο πλαι και με το χερι μου εδειξε τον δρομο που επρεπε να ακολουθησω. Περασα μπροστα και ακολουθησα τους φρουρους. Εξω απο την ταβερνα περιμεναν 2 αμαξες. Αφου μπηκαμε με τον Dalton στην ιδια αμαξα, ξεκινησαμε για την διαδρομη μεχρι το παλατι. Οπως το περιμενα ηταν μια διαδρομη μεσα στα χιονια. Σε ολη την διαρκεια της δεν μιλησαμε καθολου με τον Dalton και το μονο που εκανα ειναι να θαυμαζω το λευκο τοπιο.

Καποια στιγμη σταματησαν οι αμαξες σε ενα σημειο που δεν φαινοταν ιχνος πολιτισμου. Το μονο που υπηρχε ηταν ενα μικρο κτηριο. Κατεβηκαμε απο την αμαξα και ο Dalton εκανε νευμα να τον ακολουθησω. Ετσι κι εγινε. Τον ακολουθησα και φτασαμε στο κτηριο.
- Το παλατι του βασιλειου βρισκεται στην κορυφη αυτου του κυλινδρου. ειπε δειχνοντας ενα απο τα κυλινδικα βουνα του νησιου. Για να ανεβουμε πανω πρεπει να μπουμε μεσα σε ενα μηχανημα που υπαρχει σε αυτο το κτηριο. ειπε και τον ακολουθησα στον δρομο για το κτηριο. Αφου μπηκαμε μεσα ειδα ενα μικρο μεταφορικο μεσο που εμοιαζε με βαγονι, μονο που ειχε αντι για ραγες καλωδια τα οποια βρισκονταν στο πανω μερος του.

Μπηκαμε μεσα και εκεινο αρχισε να κουνιεται.πηγαινε πολυ αργα ομως ετσι μπορουσα να απολαυσω αυτη την φανταστικη θεα που ειχε το χιονισμενο δασος απο ψηλα. Μετα απο λιγα λεπτα το παλατι ξεπροβαλε στην κορυφη του βουνου. 2 λεπτα αργοτερα το βαγονι σταματησε σε ενα δωματιο ιδιο με αυτο που υπηρχε κατω στο εδαφος. Οταν βγηκαμε εξω το θεαμα ηταν καταπληκτικο. Εβλεπα μπροστα μου ενα τεραστιο παλατι να ειναι χιονισμενο. Οταν ρποχωρησαν προς αυτο οι υπολοιποι τους ακολουθησα κι ας ηθελα να θαμυμασω για λιγο ακομα το την ομρφια της εικονας που εβλεπα μπροστα μου.

Οταν μπηκαμε μεσα κοιτουσα γυρω γυρω για να μπορεσω να δω ολο το εσωτερικο αφου ηταν τεραστιο.
- Επετρεψε μου να σου δειξω ολους τους χωρους του παλατιου. ειπε και εγω συμφωνησα. Δεν ειχα ξεχασει τον θησαυρο και μαλιστα πιστευα οτι βρισκεται μεσα σε αυτο το καστρο!! Οποτε τον ακολουθησα προθυμος.
- Αυτη ειναι η αιθουσα των συμβουλιων μου ειπε καθως ανοιγαν την πορτα απο μια τεραστια αιθουσα.
- Σε αυτο τον οροφο ειναι η κουζινα και η τραπεζαρια. ειπε καθως ανεβηκαμε ενα οροφο πιο πανω. Μου εδειχνε και αλλα δωματια και οροφους μεχρι που φτασαμε στον 3ο οροφο.

- Σε αυτο τον οροφο ειναι το οπλοστασιο του παλατιου αλλα και το θησαυροφυλακιο. Ολοι οι θησαυροι του Wapol βρισκονται εδω μεσα. Και φυσικα ολοι θα χρησιμοποιηθουν για την αναπτυξη του νησιου.
- Φυσικα... του ειπα καθως εξεταζα τον χωρο για να δω πως μπορουσα να το ανοιξω. Υπηρχε μια χρυση κλειδαρια. Επρεπε να βρω το κλειδι που την ανοιγε. Η ξεναγηση συνεχιστηκε αλλα δεν εδινα πολυ προσοχη. Σκεφτομουν που μπορει να ειναι το κλειδι. Μια λογικη σκεψη ηταν οτι το εχει ο Dalton πανω του, αλλα και παλι δεν ηταν σιγουρο. Ωσπου ξαωνικα εκανε μια κινηση που με εκανε να σιγουρευτω. Εβγαλε απο την τσεπη του ενα σετακι κλειδια μεσα στα οποια βρισκοταν και ενα χρυσο. Δεν υπηρχε αμφιβολια οτι ηταν αυτο που εψαχνα.

Ξεκλειδωσε με ενα αλλο κλειδι μια πορτα και μπηκαμε μεσα.
- Αυτο θα ειναι το δωματιο σου. Σε αφηνω να χαλαρωσεις και να γινεις λιγο πιο οικειος με τον χωρο. ειπε και εκλεισε την πορτα πισω μου. Ηταν ενα μεγαλο δωματιο με ενα υπερδιπλο κρεβατι και δικο του μπανιο. ξεπλωσα στο κρεβατι και σκεφτομουν τι επρεπε να κανω. Η φιλοξενεια και γενικα τα παντα ηταν τελεια αλλα απο την αλλη τα χρηματα δεν ηταν και λιγα. Τελικα αποφασισα οτι επρεπε να το κανω. Θα επαιρνα τα χρηματα και θα εφευγα απο το νησι. ομως για να γινει ολο αυτο επρεπε να ειναι ετοιμη η Log Pose. Ετσι μια βδομαδα περασε ηρεμα και με το σχεδιο οσο περνουσαν οι μερες να τελειοποιειται.

Η μερα που η Log Pose ηταν ετοιμη εφτασε. Ολα επρεπε να γινουν γρηγορα και χωρις να με παρει χαμπαρι κανεις. Την ωρα που ο Dalton κοιμοταν μπηκα στο δωματιο του για να παρω τα κλειδια. Δεν ηταν δυσκολο να τα βρω αφου τα ειχε μεσα σε ενα απο τα πανοφορια του που ειχε φορεσει εκεινη την μερα. Τουλαχιστον νομιζα οτι κοιμοταν αφου μολις ακουσε τον ηχο των κλειδιων πεταχτηκε πανω.
- Τι τα θες τα κλειδια? με ρωτησε αγριεμενος. Εγω επμεινα σιωπηλος και αυτος συνεχισε:
- Επρεπε να το φανταστω οτι θα εκανες κατι τετοιο. Κι εσυ πειρατης εισαι οπως ολοι οι αλλοι πειρατες.
- Δεν ειμαι ενας απλος πειρατης... Ειμαι ο πειρατης που θα γινει ο βασιλιας των πειρατων!! του ειπα κοιτοντας τον με αποφασιστικοτητα.

- Ετσι νομιζεις μου ειπε... Δεν θα σε αφησω να φυγεις απο εδω... Οχι μετα απο αυτη την προδωσια!!
- Και να θες δεν μπορεις να με εμποδισεις. του ειπα αποφασισμενος γι αυτο που ηθελα να κανω. Το σχεδιο ειχε διαλυθει αλλα και παλι μπορουσα να τα καταφερω.
- Αυτο θα το δουμε! ειπε και μου ορμηξε σε μορφη βισωνα. Εγινα αμεσως ολοκληρος ασταλι και απεκρουσα την επιθεση που μου εκανε με τα κερατα του.
- Την πρηγουμενη φορα ησουν τυχερος που υπηρχε διπλα θαλασσα. Τωρα ομως θα σε νικησω. του ειπα και του επιτεηκα με τα χερια μου σε μορφη λεπιδων. Απεκρουσε την επιθεση με τα κερατα του και με εταξε με δυναμη στον τοιχο. Οσο πραγματα ηταν πισω μου επεσαν στο πατωμα και αλλα εσπασαν και αλλα εκαναν απλα εναν εκοφαντικο ηχο. Τωρα σιγουρα μας ειχαν παρει χαμπαρι και αλλοι.

- Οπως σου ειπα δεν προκειται να με νικησεις! ειπα και του ξαναορμηξα. Απεκρουσε για αλλη μια φορα την επιθεση που εκανα με τα χερια οπως δεν υπολογισε τα ποδια μου με τα οποια και τον καρφωσα στην κοιλια. Παρολο τον πονο συνεχισε να μαχεται αλλα πλεον δεν ειχε την δυναμη που επρεπε για να μπορεσει να με ανταγωνιστει. Ετσι τελειωσα γρηγορα μαζι του. Πηρα τα κλειδια και βγηκα γρηγορα απο το δωματιο. Κατευθηνθηκα στον κατω οροφο στον οποιο ηταν το θησαυροφυλακιο. Απ' εξω ηταν 2 φυλακες αλλα τελειωσα γρηγορα μαζι τους με μια μονο επιθεση. Εβαλα το χρυσο κλειδι απο το ματσακι των κλειδιων και η πορτα εκανε μερικους "γλυκους" ηχους μεχρι να ανοιξει. Οταν ανοιξε ειδα μεσα σακια ολοκληρα με χρυσαφι.

Φορτωσα οσους περισσοτερους σακους μπορουσα στην πλατη μου και αρχισα να κατευθηνομαι προς την πορτα του παλατιου. Δεν περιμενα να μην υπρχει ουτε ενας φυλακας κι ετσι βγηκα εξω χωρις να συναντησω καμια αντισταση. Μπηκα στο κτηριο για να κατεβω με το βαγονι και ακουσα απο πισω μου εναν συναγερμο να χτυπαει. Φαινεται πως υπηρχαν φυλακες που κοιτουσαν το τι μπαινει και τι βγαινει απο το παλατι σε ψηλοτερα σημεια μεσα σε αυτο και με πηραν χαμπαρι. Τραβηξα γρηγορα τον μοχλο που επρεπε και αρχισα να κατεβαινω. Κοιτουσα εξω για να δω τι γινεται στο παλατι και ειδα μερικους φυλακες να κατεβαινουν σε ενα διπλανο βαγονι για να με πιασουν. Οταν εφτασα κατω βγηκα γρηγορα και αρχισα να τρεχω.

Εφτασα στην πολη και μπηκα μεσα σε αυτην για να ξεφυγω και να παω προς το πλοιο μου. Πισω μου σε αποσταση μερικων μετρων ηταν οι φυλακες και πυροβολουσαν. Οσες απο τις σφαιρες με χτυπουσαν, εξοστροκιζονταν και καποιες απο αυτες χτυπουσαν τους πολιτες που ηταν στον δρομο.
- Πιαστε τον!! Φωναζαν μεσα στην πολη και οι κατοικοι εβγαιναν εξω για να δουν τι προκαλουσε τοση φασαρια μεσα στην νυχτα. Οσοι καταλαβαιναν τι γινοταν αρχισαν κι εκεινοι να με κυνηγανε. καποιοι μπηκαν μπροστα στον δρομο μου για να με εμποδισουν. Ακομα και αν δεν το ηθελα δεν ειχα αλλη επιλογη για να ξεφυγω. Ετσι τους σκοτωσα.

Μπηκα μεσα σε ενα στενο και αρχισα να κοβω οτι εβρισκα για να τους κανω να καθυστερησουν οσο πιο πολυ γινεται. Τελικα τα κτηρια στις 2 μεριες του στενου γκρεμιστηκαν αφου δεν ειχαν στιριγματα (τα ειχα κοψει μαζι με αλλα κομματια των τοιχων). Μεχρι να βρουν αλλο για να με κυνηγησουν εγω βγηκα απο την πολη και κατευθηνομουν προς το πλοιο. Η διαδρομη μεχρι αυτο μου φανηκε μεγαλυτερη απο οταν ειχα πρωτοερθει στο νησι αλλα μαλλον αυτο οφειλοταν στην αγωνια μου για να φτασω εγκαιρα σε αυτο. Μολις εφτασα ανεβηκα πανω και αφου το ετοιμασα οσο πιο γρηγορα μπορουσα ανοιξα πανια για να απομακρυνθω απο αυτο το νησι... Καθως εφευγα εβλεπα μερικους απο τους ανθρωπους που με κυνηγουσαν να φτανουν στην ακτη και να με κοιτανε.