Ένα ακόμα μήνυμα θανάτου και ένα πρόσωπο απο το παρελθόν[ΤΕΛΟΣ]

είχε νυχτώσει πια αλλά εγώ βρισκόμουν ακόμα ξαπλωμένη στην βάρκα, ακίνητη. δεν μπορούσα με τίποτα να συνειδητοποιήσω αυτό που είχε συμβεί.πριν λίγο, το πλήρωμα που είχα βρει, το πλήρωμα με το οποίο θα πήγαινα σε όλο τον κόσμο, που θα δυναμώναμε μαζί, είχε χαθεί...ήταν και οι δυο τους νεκροί. νεκροί...νεκροί...ήταν τώρα πια νεκροί... αυτή η φράση τριγύριζε συνεχώς στο μυαλό μου και με έκανε να νιώθω ακόμα χειρότερη....γιατί ήμουν τόσο ΑΔΥΝΑΜΗ?γιατί δεν μπόρεσα να τους βοηθήσω?ΓΙΑΤΙ?ΓΙΑΤΙ? έκλαιγα με λυγμούς και ένιωθα σαν η καρδιά μου να γινόταν 1000 κομμάτια...ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΑΥΤΟ...
σηκώθηκα και πήρα απο την τσάντα μου ένα μπουκάλι ρούμι και το κατέβασα μονορούφι...δεν άντεχα...ήθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί. κάθε όμορφο συναίσθημα μέσα μου είχε σβήσει...με είχε κυριέψει το απόλυτο μίσος. ακόμα και αν είχα σκοτώσει όλο το πλήρωμα του μπαγκι αλλά και τον ίδιο δεν ένιωθα καμία ικανοποίηση...

μέσα στην μέθη μου το κεφάλι μου γύριζε και είχα αφήσει την βάρκα να πηγαίνει μόνη της. μέσα στο μυαλό μου άκουγα τις φωνές των φίλων μου, τα γέλια τους...άκουγα τον γοστ να λέει πως πεινούσε και τον J να τον δουλεύει...μέσα στο πόνο μου άρχισα να γελάω δυνατά όσο πιο δυνατά μπορούσαα<ΧΑΧΑΧΑΑΧΧΑΧΑΑΧΧΑΧΑΑΧ ΠΟ*&^%$ ΖΩΗΗ ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΜΟΥ ΠΑΡΕΙΣ ΕΕΕ????ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ> η φωνή μου χανόταν μέσα στο απέραντο γαλάζιο...και μετά μία ανακατοσούρα μέσα στο στήθος μου <ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ>σηκώθηκα όρθια, άνοιξα τα χέρια μου με τις παλάμες μου προς τα έξω και ούρλιαξα με όλη μου την δύναμη μέχρι που η πνοή μου έσβησε. έπεσα και πάλι στα γόνατα και έβαλα τα χέρια μου στο πρόσωπο.... τα δάκρυα μου είχαν στερέψει πια..ξάπλωσα και κοιμήθηκα....

το επόμενο πρωί ξύπνησα απότομα καθώς ένα κύμα με πιτσίλισε στο πρόσωπο. σηκώθηκα και κοίταξα τον ουρανό..ήταν καταγάλανος με μερικά λευκά συννεφάκια να παίζουν εδώ και εκεί. είχε αρχίσει να αχνοφαίνεται ένα νησί, έτσι κοίταξα την πυξίδα μου και με βάση τις συντεταγμένες και τον χάρτη που είχα κατάλαβα πως πλησίαζα στο gecko island...
μέσα στα επόμενα 15 λεπτά είχα φτάσει στο λιμάνι. αφού έδεσα την βάρκα άρχισα να περπατώ προς την πόλη...ήταν περίεργο νησί...παντού λόφοι και σπιτάκια...σαν χωριό. ήθελα να βρω ένα μαγαζί στο οποίο θα μπορούσα να φάω η να πιω κάτι ώστε να ξεχάσω λίγο τα χθεσινά γεγονότα...έτσι λοιπόν ρώτησα έναν περαστικό που μπορούσα να βρω ένα μέρος να φάω και να πιω....
<γεια σας...επειδή μόλις ήρθα στην πόλη..μήπως ξέρετε κάποιο μέρος στο οποίο θα μπορούσα να φάω κάτι και να πιω?> είπα στο τύπο ο οποίος κοντοστάθηκε και με κοίταξε καλά-καλά..
<ναι...πήγαινε ευθεία και στο δεύτερο τετράγωνο στρίψε αριστερά.> είπε ο τύπος και έφυγε.

Ειμασταν 1 βδομαδα στην θαλασσα και πηγαιναμε προς το Ειμασταν 1 βδομαδα στην θαλασσα και πηγαιναμε προς το Gecko.. Ειχα ξαναπαει μονο για προμηθειες αλλα η Maya ελεγε ότι ηθελε να παει για να παρει κατι σε ένα μαγαζι που μονο εκει θα το εβρισκε..
Αυριο βραδυ θα εχουμε φτασει. Θα μου πεις τωρα τι θελεις να παρεις?
Σε αυτό το νησι είναι ένα μαγαζι με οπλα οπου είναι το καλυτερο σε ολη την East Blue. Ο κατασκευαστης του οπλου μου είναι εκει και μου ειχε στειλει ένα γραμμα ότι εχει ετοιμασει για εμενα ένα καινουργιο οπλο. Οποτε θα παω να το παρω και μετα παμε οπου θες!
Καλα… Τωρα που το θυμηθηκα που εχεις εκπαιδευτει με τα οπλα και όλα τα σχετικα?
Μπορει να σου φανει παραξενο..και επισης να αλλαξεις το τροπο οπου με βλεπεις αν σου πω…
Ότι και να είναι δεν μπροκειτε να αλλαξω την σταση μου απεναντι σου…
Ο πατερας μου ηταν Μαριν…
Και αρχισε να μου λεει ολη την ιστορια από όταν ηταν πιο μικρη ο πατερας της την εκπαιδευε σε όλα τα οπλα και σε κοντινες μαχες.. Καθυμερινη προπονηση,όταν όλα τα αλλα κοριτσια της ηληκιας της παιζανε με κουκλες.. Σκληρα παιδικα χρονια μεχρι που όταν εφτασε 17 χρονων τα παρατησε και ένα χρονο μετα οι γονεις της πεθαναν από το πληρωμα του Αρλονγκ..

Και όλα αυτά υποτηθεται ότι θα αλαζανε την σταση μου απεναντι σου?
Δεν σε πειραζει το ότι προερχομαι από οικογενεια μαρινς ενώ εσυ πειρατων?
Καθολου,σημασια δεν εχουν οι εχθρες των προγωνων μας αλλα το παρον το δικο μας! Ειμαι ερωτευμενος μαζι σου και ότι και αν μαθω για εσενα ποτε δεν προκητε να αλλαξει την εικονα που εχω για εσενα..
Οοο Chris… Εισαι πολύ γλυκος!
Ηρθε κοντα μου και με φιλησε, τοτε της εδωσα για λιγο το πηδαλιο επιδη ηθελα να παω κατω να κοιταξω για κατι…
Κατεβηκα στο δωματιο του Τεο και κοιταξα λιγο τριγυρω… Οσο καιρο ειχα το πλοιο του μια μερα δεν περασε που να εχω αλαξει κατι εδώ μεσα η να εχω κοιμηθει.. Ερχομαι μονο όταν μου λυπει η παρεα του καπετανιου μου.. Ειχα αρχισει να αναρωτιεμαι τι μπορει να κανει τωρα.. Λογικα θα εχει παει Grand Line,επισης στο πληρωμα πιθανον να εχουν μπει και αλλα ατομα. Μακαρι να τους γνωρισω συντομα και να ταξιδευψουμε ολοι μαζι ….
Ανοιγω το ντουπακι της βιβλιοθηκης του Τεο και βγαζω εξω το κρασι του… Ουτε που ξερω ποσος καιρος εχει περασει από τοτε .. Την μερα που ο Kid επιασε τον Τεο και τον εστειλε Ιμπελ Νταουν χωριζοντας μας… Παντως σιγουρα πρεπει να είναι πανω από κανενα μηνα,εχουν συμβει στο ενδιαμσο τοσα πολα… Φυσαξα το μπουκαλι να φυγει η σκονη από πανω του και το εβαλα πισω στο ντουλαπακι…

Ανεβηκα στο καταστρωμα και πηρα ένα μπουκαλι ρουμι με 2 ποτηρια. Η παρεα οπου μου κραταγε η αγαπημενη μου με εκανε άλλο ανθρωπο,η μιζερια και η καταθλιψη ειχανε φυγει από πανω μου… Γενικως όταν ταξιδευα με καποιον άλλο ενοιωθα τελειως διαφορετικο ατομο,πιο χαρουμενο,πιο αισιοδοξο,πιο…διαφορετικο!
Δικο σου. Και της προσφερω το ένα ποτηρι..
Σε τι πινουμε?
Σε τιποτα! Δεν είναι αναγκη να υπαρχει λογος οπου πινει καποιος,πολες πινει επιδη είναι στο αιμα του!
Ωραιο το ρουμι,ωραιο το μεθυσι,το πιοτο και τα λοιπα. Αλλα δεν εχω τις ιδιες αντοχες με εσενα! Αν πινω στους δικους σου ρυθμους θα καταντισω αλκοολικια! Με θες αλκοολικια?Με ρωταει κοιτωντας με ναζιαρικα..
Όχι,εχεις δικιο.. Αλλα ένα-δυο ποτηρακια εστω θα τα πιεις !!!
Ένα–δυο ναι. Να σου κρατησω και λιγο παρεα,αλλα παραπανω όχι..
Της γεμισα το ποτηρι και εβαλα στο δικο μου,τσουγραμε και κατεβασα το δικο μου μονορουφι. Κοιταξα μετα τα ματια της Maya και ειδα να εχει πιει μολις μια γουλια..
Τι είναι αυτά?! Ειπαμε να πιεις ένα-δυο αλλα σωστα !!!

Δεν θελω να κανω κεφαλι σημερα,απλα εχω ορεξη για να πιω μονο. Χωρις μεθυσια και τα λοιπα..
Αα τοτε οκ.
Συνεχισαμε να πινουμε μεχρι που τελειωσα το μπουκαλι και εκεινη το περιεχομενο του 2ερου ποτηριου της.. Προχωρησε πρωτη προς το δωματιο μας ενώ εγω πρωτα επρεπε να στριψω το πηδαλιο στην σωστη πορεια και να το πλοκαρω..Υστερα ακολουθησα και εγω το δρομο προς το κρεβατι.. Εφτασα και βρηκα την Maya να γδυνεται.. Οι αντρικες μου ορμονες αρχισαν να περνουν προς και την πλησιασα από πισω αγκαλιαζοντας την και φιλωντας της τον λαιμο… Ξαπλωσαμε μαζι στο κρεβατι αγκαλιασμενοι και κρυφτηκαμε κατω από τα σκεπασματα μεχρι οπου μετα από ωρα και κουραση μας πηρε ο υπνος…

έτσι λοιπόν και εγώ ακολούθησα την διαδρομή που μου υπέδειξε και σύντομα έφτασα σε ένα μπαρ. ήταν περίεργο..απ έξω ξύλινο και τα τζάμια ήταν μαύρα...μου ταίριαζε γάντι... μάλλον ο τύπος είχε πάρει πρέφα πως είμαι πειρατίνα...
έσπρωξα το πορτάκι και μπήκα μέσα .....δεν είχε τίποτα το ιδιαίτερο αυτό το μαγαζί..ήταν γεμάτο πειρατές που είτε έτρωγαν ή έπιναν είτε έπαιζαν χαρτιά.έτσι πήγα και κάθισα.σχεδόν αμέσως εμφανίστηκε ένας χοντρός μεσόκοπος σερβιτόρος:
<καλησπέρα όμορφη μου δεσποινίδα....τι θα πάρετε??>είπε με ένα βλέμμα και μία βραχνή φωνή που μου έφερνε αιδία...
<φέρτε μου κάτι να φάω και ένα μπουκάλι ρούμι.>του απάντησα αδιάφορα και αυτός έφυγε με ένα απογοητευμένο ύφος.
αν και όλοι εκεί μέσα ήταν πειρατές δεν ήθελα να βγάλω την κουκούλα μου για ευνόητους λόγους. λίγο αργότερα είδα τον σερβιτόρο να πλησιάζει με έναν δίσκο.

μου είχε φέρει νουντλς και ένα μπουκάλι ρούμι, όπως του είχα ζητήσει. αμέσως άρχισα να τρώω το φαγητό μου καθώς πεινούσα πάρα πολύ, τόσο που μέσα σε λίγα λεπτάκια το πιάτο είχε αδειάσει. τώρα κρατούσα το μπουκάλι με το ρούμι στο χέρι μου και έπινα καθώς επεξεργαζόμουν τον μπαρμαν.ήταν ένα περίεργος τύπος με ταττου σε όλο του το πρόσωπο και πιρσινγκ επίσης.
ξαφνικά η πόρτα του μαγαζιού άνοιξε διάπλατα κάνοντας έναν κρότο, ήμουν σίγουρη πως όλοι είχαν κοιτάξει προς τα εκεί, όλοι ΕΚΤΩΣ απο εμένα. άκουσα τον τύπο μου μόλις μπήκε να φωνάζει χαρούμενος:
<ΕΊΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ!!!!!Ο KINT D ONE!!! ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ!!!ΟΙ CP9 ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΑΝ!!!!ΓΛΥΤΩΣΑΜΕ ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΜΠΑ&^%$#@!!ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΕΙ!! ΕΥΧΟΜΑΙ ΟΛΟΙ ΟΙ ΜΠΑΟΥΤΙ ΧΑΝΤΕΡΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΥΧΗ ΜΕ ΑΥΤΟΝ!!!ΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ!!ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΜΑ*&^%$!!!!χαχα ακόμα και αν αυτοί συνεργάζονται με την κυβέρνηση ποτέ δεν τους χώνεψα >

ΘΕΕ ΜΟΥ!!!τι είχε πει μόλις τώρα αυτός ο τύπος? ΤΙ ΣΤΟ ΚΑΛΟ ΕΙΧΕ ΠΕΙ???!!! δεν ήταν δυνατόν να συμβαίνει αυτο....ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΥΝΑΤΟΝ!!!!οχι...είναι ψέμα...μην τον πιστεύεις...όχι...δεν μπορεί να είναι αλήθεια...έλεγα και ξαναέλεγα στον εαυτό μου...
ένιωσα έναν κόμπο να μου ανεβαίνει στον λαιμό και να μου κόβεται η ανάσα...μετά μία τρομερή ανακατωσούρα και έναν τεράστιο θυμό!με μία κίνηση πέταξα το τραπέζι κάτω και ένιωσα όλα τα μάτια να πέφτουνε πάνω μου.σηκώθηκα αργά και βγάζοντας την κουκούλα γύρισα προς το μέρος του και τον κοίταξα κατάματα.. έσφιγγα τις γροθιές μου και ένιωθα το σκοτάδι να απλώνεται στην ψύχη μου και στο σώμα μου...
<τι είπες....?> τον ρώτησα κοφτά αλλά χαλαρά, εκείνος χαμογέλασε μα δεν μου απάντησε...
<ΤΙ ΕΙΠΕΣ??????!!!!> φώναξα εξαγριωμένη.
εκείνος τώρα ξέσπασε σε ένα βροντερό γέλιο.<
αααχαχαχαχχα δεν άκουσες τι είπα κοριτσάκι???χαχαχχαχα ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ!!!Ο KINT D ONE ΕΊΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ!!!!!!αααχαχααχααχαχ> μου απάντησε εκείνος. έλεγε την αλήθεια. φαινότανε.....

Το επομενο πρωι ανοιξα τα ματια μου και βρηκα στην αγκαλια μου αντι την Maya ένα μαξιλαρι.. Κοιταξα τριγυρω και δεν την βρικα.. Βγαινω εξω φορωντας μονο το παντελονι μου και τις σαγιοναρες μου(κλασικα) και εψαχνα την Maya. Βγηκα στο καταστρωμα,ειχε πολύ ωραιο καιρο εκεινη την μερα αλλα ο ηλιο ηταν εκθαμβοτικος ετσι ώστε να με αναγκαζε να βαλω το χερι μου στο κεφαλι μου για να σχηματισω μια μικρη σκια.. Κοιταξα τριγυρω και ειδα την Maya να καθεται στην πλωρη και να γυαλιζει το οπλο της.. Πλησιαζα,την χαιδεψα στους ωμους και την ρωτησα…
Νωρις νωρις σημερα ξυπνια,συνηθως εγω παντα σου φερνω τον πρωινο καφε..
Τρεχει κατι?..
Όχι,απλα ειχα δει έναν εφιαλτη και ξυπνησα πιο νωρις… Αυτό ητανε μονο,μην ανυσηχεις… τοτε την επιασα από το ωμο και γυρισα το προσωπο της προς το δικο μου.. εκλαιγε…
Ισως να σε ξερω πολύ λιγο καιρο αλλα μπορω να καταλαβω ποτε κατι σε
ενοχλει.. Μπορεις να μου πεις αφοβα.

Κλαιω για τον ανθρωπο οπου προκητε να δω..
Εννοεις τον τυπο οπου θα πας για να σου δειξω το νέο σου οπλο?
Ναι..
Και γιατι κλαις για αυτόν?...
Είναι και αυτό κατι οπου δεν στο ειπα… Αυτος δουλευε για τους μαριν παλιοτερα,εφτιαχνε ειδικα οπλα για τις μυστικες μοναδες της παγκοσμιας κυβερνησης και των μαριν…
Συνεχισε..
Αυτος ο ανθρωπος.. είναι… ο αληθινος μου πατερας!..
… εεε….τι ενοεις?
Ότι είναι ο βιολογικος μου πατερας…
Ααα.. αυτό δεν το περιμενα.. Αλλα δεν μου ειπε ότι περασες την εκπαιδευση οπου σου εκανε ο πατερας σου και ότι ηταν μαριν?
Όταν ειμουν πολύ μικρη.. Ζουσα μαζι με τον αληθινο πατερα μου στο μαγαζι του.. Τοτε ειχε σταματησει να πουλαει οπλα γιατι ειχε σιχαθει τον τροπο με τον οποιο τα χρησιμοποιουσαν οι ανθρωποι… Μια μερα σαν την σημερινη,ηρθαν μεσα στο μαγαζι καμποσοι μαρινς και με αρπαξαν. Ο πατερας μου προσπαθησε να με παρει πισω αλλα τον δεσανε σε μια καρεκλα. Τοτε ηρθε ο Commodore Maximilian και ειπε στον πατερα μου να ξαναρχισει να φτιαχνει οπλα για τους μαριν και την παγκοσμια κυβερνηση μονο… Ο πατερας φυσικα αρνηθηκε αλλα τοτε τον απειλησανε ότι αν δεν το κανει θα με σκοτωσουν.. Ο πατερας μου δεχτηκε και εμενα με πηραν μακρια του.. Ενας από τους μαριν που με κραταγε προσφερθηκε να με φιλοξενει εκεινος και με μεγαλωσε σαν δικο του παιδι. Εγκατεληψε τους μαριν για χαρη μου,με εκπαιδευσε ώστε να μπορω να προσεχω τον ευατο μου και με αφηνε να γραφω στον πατερα μου…

Ολη της η ιστορια με συγκλονισε καθως και με αγγιξε στην καρδια.. Εχει περασει τοσα πολα και όμως καταφερνε σχεδον κάθε μερα,ολη την μερα να είναι με ένα χαμογελο στα χειλοι.. Ηταν η πρωτη φορα που την εβλεπα να κλαιει.. Καθησα από πισω της και την αγκαλιασα,ενώ εκεινη εγειρε το κεφαλι της πλαγια και προς τα πισω ώστε να ακουλπησει πανω στον θωρακα μου..
Ποσα χρονια εχουν περασει από τοτε που ειδες τελευταία φορα τον πατερα σου?
14 χρονια…
Απλα την κραταγα αγκαλια και την ειχα αφησει να το βγαλει από μεσα της.. Αφηνε το δακρυ να ρεει σαν ποταμι .. Αλλα δεν ηταν δακρυα λυπης.. Ουτε απολυτα χαρας αλλα μια περιεργη ενδιαμεση μιξη τους.. Όπως και να ειχε,όταν σταματησαν τα δακρυα την κοιταξα στα ματια και της λεω..
Ξερω ότι θα είναι δυσκολο για εσενα.. Να ξερεις όμως ότι ειμαι εδώ για εσενα.. Λοιπον,παμε να φαμε πρωινο και να πιουμε καφε! Μια διαφορετικη συζητηση και ένα δυο μελατα αυγα σιγουρα θα σου φτιαξουν την διαθεση!

δεν ήταν δυνατόν....
ένιωσα το σκοτάδι να απλώνεται μονομιάς μέσα μου και να χάνονται όλα μου τα συναισθήματα εκτός απο τον θυμό , ΜΟΝΟ ΘΥΜΟΣ με κυρίευε αυτή στιγμή. ΉΘΕΛΑ να τον φέρω πίσω. ΉΘΕΛΑ να πάρω εκδίκηση!!η ανακατωσούρα όλο δυνάμωνε και εγώ θόλωνα...όλο και πιο πολύ σαν να έσβηναν τα πάντα γύρο μου...σαν να υπήρχε μόνο αυτός απέναντι που χαιρόταν για τον θανατο του αδελφού μου...δεν ήμουν ο εαυτός μου. ήμουν μία στυγερή δολοφόνος
<ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΤΕΈΦΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΠΙΑΝΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΣΟΥ ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ!!!!!ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ!!!ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩΩΩΩ > του φώναζα και ήμουν εκτός ελέγχου.
όλοι γύρο μου με κοιτούσαν σκαλωμένοι
<τον ποιον???!!!>είπε ο τύπος με διάπλατα ανοιχτά τα μάτια
<αυτο που άκουσες...ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΜΟΥ!!ΗΤΑΝ ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ!! >είπα αμέσως μου ήρθε στο μυαλό πως ήταν ο μόνος συγγενής που μου είχε απομείνει..είχα μόνο αυτόν και κανέναν άλλο....και τώρα χάθηκε...ΧΑΘΗΚΕ.....ω θεε μου...γιατι? Γιατι....?...

ο τύπος τώρα με κοιτούσε έντρομος...όσο πήγαινε και ο θυμός μου χειροτέρευε...ήθελα να τον σκοτώσω..αμέσως! Λες και θα άλλαζε αυτό την κατάσταση..
<τι???DARK ASSASSIN SAKURA?συγγνώμη...δεν το εννοούσα...> έιπε και έκανε να φύγει.
< ποσο δειλός είσαι...>του απάντησα με ένα σκοτεινό ειρωνικό βλέμμα..
τράβηξα το stealth katana απο την θήκη και φώναξα
<ΑΥΤΌ ΗΤΑΝ!!!!bara bara no...TOUCH OF DEATH!!!!!!!>άρχισα να τρέχω προς το μέρος του διοχετεύοντας όλη μου την δύναμη στο κατάνα..μόνο που αυτή την φορά ήταν αλλιώς...η επίθεσή μου ήταν πολύ πιο δυνατή απ ότι τις προηγούμενες φορές...γιατί είχα μία επιπλέον δύναμη. μία δύναμη που πήγαζε απο μέσα μου. όταν είχα φτάσει κοντά σε αυτόν έσκισα τον αέρα με το κατάνα και μία μάζα συμπιεσμένου αέρα τον χτύπησε και τον πέταξε έξω απο το μαγαζί. εγώ παράλληλα τράβηξα το θροουινγκ ναιφ που είχα πάρει απο τον μπάγκι όταν τον σκότωσα και του το πέταξα καρφώνοντας τον στον σταυρό. αυτός ο τύπος ήταν νεκρός.αλλά εγώ ακόμα δεν είχα ηρεμήσει.
<[color=olive]κοπέλα μου είσαι τρελή??!!!σκότωσες τον τζανγκο!!! που είναι στο πλήρωμα του κάπτεν κούρο!!/color]>άκουσα μια φωνή απο πίσω μου.
<δεν με ενδιαφέρει....μίλησε έτσι για τον αδερφό μου...που είναι νεκρός...τώρα πια...έπρεπε να πληρώσει...όπως θα πληρώσει και το υπόλοιπο πλήρωμά του.>είπα με μία επιβλητική φωνή κοιτώντας παγωμένη το άπειρο..

Πηγαμε στην κουζινα,φαγαμε και ηπιαμε.. Καθολη την διαρκεια της μερα καναμε τα παντα μαζι και της ελεγα τις για τις περιπετειες μου από όταν μικρος στο πλοιο με τον πατερα μου.. Η ωρα περναγε γρηγορα και ειχα καταφερει αυτό που ηθελα να πετυχω,ένα χαμογελο παλι πανω στα χειλοι της Maya…
Αργα αποφευμα στο ηλιοβασιλεμα ειδαμε ότι ειχα φτασει στο Gecko..Ειμασταν μολις μερικες γιαρδες μακρυα από το νησι.. Η Maya το κοιταζε αποστηλωμενη,περναω τα χερια μου στους ωμους της και την φιλησα στο μαγουλο..
Όλα θα πανε καλα.. Θα σε αναγνωρισει,μην ανυσηχεις..
Εκεινη όμως δεν μου απαντησε και συνεχισε να κοιταει προς το Gecko Island..
Maya?
Δεν ξερω… Εχω ένα κακο προαισθημα.. Μην σε ανυσηχει αυτό όμως! Γυρισε με ένα ψευτικο χαμογελο,με φιλησε και εφυγε..

Τελικως φτασαμε στο λιμανι του Gecko.. Ριξαμε αγκυρα και πηγα στο δωματιο να παρω το κατανα μου και μερικα μπελλι.. H Maya καθοτανε στο κρεβατι κοιταζοντας το πατωμα.. Εσκιψα μπροστα της και ειπα..
Σιγουρα δεν θες να παμε καμοια βολτα εδώ στην πολη? Εχουμε καιρο να δουμε λιγο κοσμο..
Ναι σιγουρα.. μου χαμογελασε.. Θα ξαπλωσω νωρις σημερα…
Οκ…. την φιλησα στο μετωπο,εκεινη μου χαμογελασε και εφυγα..

Αμέσως μου ανέβηκε ένας κόμπος στον λαιμό....3 αγαπημένα μου πρόσωπα ήταν νεκρά... Μέσα σε 2 μέρες!!! άσχημοι συνειρμοί άρχισαν να περνούν απ το μυαλό μου. Ήμουν μόνη μου τώρα πια. Δεν είχα κανένα.. Και αυτό με πονούσε με πονούσε πολύ... Έπεσε το κατάνα απο το χέρι μου και σαν κουφάρι το κορμί μου σωριάστηκε στο πάτωμα.. Τα μάτια μου άρχισαν να γεμίζουν δάκρυα... Δάκρυα πόνου... Η καρδιά μου είχε διαλυθεί σε 1000 κομμάτια... Είχα παγώσει και προσπαθούσα να το συνειδητοποιήσω. Πάσχιζα να καταλάβω την όλη κατάσταση. Είχα περάσει τα 2 μου χέρια πίσω απ το κεφάλι μου και κουνιόμουν ελαφρός μπρος-πίσω. Σιγά σιγά άρχισαν οι λυγμοί να έρχονται ο ένας μετά τον άλλο και μια φωνή ούρλιαζε μέσα μου, μου ούρλιαζε να μη το βάλω κάτω να το ξεπεράσω. Μα πονούσα, πονούσα τόσο πολύ όσο σκεφτόμουν πως ποτέ ξανά δεν θα με αγγίξει, δεν θα με αγκαλιάσει... Δεν θα με φιλήσει στοργικά στο μέτωπο όπως συνήθιζε... Το πλήρωμα μου είχε πεθάνει και τώρα το μοναδικό άτομο που μου είχε μείνει... Είχε φύγει και αυτό... Με είχε αφήσει ολομόναχη...
ΟΛΟΜΟΝΑΧΗ... Να χάνω το μυαλό μου μέσα στις σκιές μέσα στο χάος του πόνου, έναν πόνο τόσο απερίγραπτο.. Δεν ήξερα τι να πρωτοκάνω καθώς περνούσε η εικόνα του μπροστά στα μάτια μου και προσπαθούσα να τον αγγίζω για μια τελευταία φορά.. Τότε ένιωσα δύο χέρια να με αποτραβούν, να με σηκώνουν... Τα μάτια μου έπεσαν καταλάθος στο πτώμα που βρίσκονταν μπροστά μου... Μέσα σε μια λίμνη αίματος και ένα στιλέτο καρφωμένο στο μέτωπο...

Ειχα ξαναερθει πιο παλια σε αυτό το νησι αλλα όχι στην πολη… Ειμουνα πιο αδυναμος τοτε και φοβομουν την συγκρουση με πολους μαριν τοτε..
Καθως εστριψα μεσα σε ένα στενακι ειδα απεναντι μου έναν χοντρο τυπο ντυμενο σαν γατα.. Με ειχε παρει χαμπαρι και με κοιταζε… Δεν ειχε καθολου φιλικες προθεσεις.. Ξαφνηκα ετρεξε προς το μερος μου βγαζοντας τα νυχια του..
Ρε σουργελο ! Η αποκριες δεν εχουν ερθει ακομα! Τι είναι αυτά που φορας?
Εκεινος δεν απαντησε και συνεχισε να τρεχει προς τα πανω.. Βγαζω το κατανα μου από την θηκη του και καθως πηδηξε πανω μου απεφυγα το χτυπημα των νυχιων του με μια κινηση στα αριστερα. Ταυτοχρονα τον εκοψα με το κατανα μου.. Σταθηκα από πανω του,σκουπισα το κατανα μου πανω του και τον ρωταω..
Ξερεις που μπορω να βρω ένα καλο μπαρ εδώ? Και μου εδειξε με το χερι δεξια..
Ευχαριστω..

Με το που εστριψα δεξια μολις βγηκα απο το στενακι εφτασα στο μπαρ και μπηκα μεσα.. Με το που μπηκα ειδα ένα πτωμα κατω,έναν τυπο με μπλε κουστουμι,καπελο και περιεργα γυαλια σε σχημα καρδιας.. Επισης ηταν ένα στιλετο καρφωμενο στο κεφαλι καθως και ένα κοριτσι να στεκεται πανω από το πτωμα του κλαιγοντας.. Κοιτοντας καλυτερα την κοπελα την αναγνωρισα.. η Sakura!!
Πηγα στο πτωμα,βγαζω το στιλετο από το κεφαλι του τυπου, περνω το κυκλικο λεπιδι απο την ζωνη του και μετα σηκωσα την Sakura…

Βρισκόμουν σε άθλια κατάσταση δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε γύρο μου. Ο τύπος που με είχε σηκώσει με είχε στα χέρια του. Όλα ήταν θολά δεν ήξερα τι συνέβαινε απλά έβλεπα να κινούμαι προς μια άγνωστη κατεύθυνση.... τότε μία φωνή γνωστή , χάιδεψε τα αυτιά μου και ένιωσα σαν να υπήρχε μια μικρή λίτρωση στων πόνο μου...
< sakura?είσαι καλά?μίλα μου...> είπε η φωνή και εγώ σήκωσα το κεφάλι μου και είδα το πρόσωπο που μου μιλούσε...
<κρις...ΚΡΙΣ!!!ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ!!!!είναι όλοι νεκροί....όλοι...> είπα και ξέσπασα και πάλι σε λυγμούς
<ποίοι όλοι?τι έγινε? Τι λες?> μου είπε και με κοίταζε με ένα βλέμμα όλο απορία..
<όλοι....> ξαναείπα χωρίς να δώσω κάποια ιδιαίτερη πληροφορία και ανασηκώθηκα και πέρασα τα χέρια μου γύρο απο τον λαιμό του..
<σάκουρα...πές μου τι έγινε...> μου ξαναείπε εκείνος
Τον κοίταξα στα μάτια ενώ πάσχιζα να αρθρώσω μια λέξη... Τότε όλα σκοτείνιασαν και αφέθηκα στον ψυχικό μου πόνο...

H Sakura λυποθημησε στα χερια μου.. Τοτε ολοι οι τυποι που ηταν μαζεμενοι γυρω,πιθυνοτατα πειρατες, αρχισαν να πλησιαζουν με σπαθια και πιστολια..
Είναι η αδερφη του Kid !! Πρεπει να πεθανει !!
Αν καποιος αγκιξει εστω και μια τριχα από τα μαλλια της θα εχει να κανει μαζι μου !!
Και ποιος εισαι εσυ να μας αποτρεψεις ολους?! Χαχαχα!
Τοτε σηκωσα την Sakura και εγυρε προς το μερος ολων οσο με κοιταξε δειχνοντας το προσωπο μου..
Chris Label !! ειπαν ολοι με το στομα ανοιχτο.. Γιατι την προστατευεις? Ο αδερφος της επιασε τον καπετανιο σου! Δεν θες εκδικηση?!
ΟΧΙ ! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΑΜΑ ΗΘΕΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ !! ΤΩΡΑ ΚΑΝΤΕ ΧΩΡΟ ΝΑ ΠΕΡΑΣΩ !! και ολοι αφησαν τα οπλα τους στο πατωμα και εκαναν 3 βηματα πισω..

Βγηκα από το μπαρ με την Sakura στα χερια μου και κατευθηνθηκα προς το πλοιο. Τι δουλεια ειχε εδώ? Και τι ενοουσε λογεντας ότι ολοι είναι νεκροι?.. Θα μου ελεγε λογικα όταν ξυπναγε αλλα για τωρα πρεπει να την παω σε ένα ασφαλες μερος..

Φτανοντας στο πλοιο μπηκα στο δωματιο και ξυπννησα την Maya. Εκεινη παραξενεμενη μου φωναξε και μετα ειδε την Sakura στα χερια μου..
Ποια είναι αυτή?
Μια φιλη μου.. Δεν σου λεω ψεματα,θα σου τα εξηγησω όλα μετα για τωρα χρειαζεται το κρεβατι..
Ελπιζω να εχεις παααρα πολύ καλη δικαιολογια που με ξυπνας και φερνεις άλλη κοπελα στο κρεβατι μας…

Σηκωνεται η Maya με τις γκρινιες μεν και αφησα την Sakura στο κρεβατι.. Δεν φαινοταν να εχει ανεβασει πυρετο η κατι παρομοιο οποτε απλα την αφησα εκει και βγηκαμε με την Maya στο καταστρωμα..
Λοιπον? Θα μου πεις τωρα ποια ειναι αυτη?
Ειναι μια φιλη μου,την ειχα γνωρισειστην Shell Town οπου ειχα πολεμησει τον Kint D. One και αυτην.. Ειναι η αδερφη του αλλα η φαση εκατσε καπως περιεργα και γιναμαι φιλοι.. Οχι κοληταρια μωρο μου.. Πιστεψε με.. Την βρηκα στο μπαρ να εχει σφαξει ενα τυπο να με βλεπει,να μου λεει οτι πεθανανε ολοι, να παραλυρει και μετα να πεφτει λυποθυμη..
Αδερφη του Kint D. One?
Ναι.. Γιατι κολησες εκει?
Ο Kint D. One εκτελεστηκε την περασμενη εβδομαδα..
Σοβαρα? Δεν μπορω να πω οτι θα μου λυψει ιδαιτερα..και τοτε με βαραει η Maya στον ωμο..
Μην γινεσε κακος ! Η κοπελα εχασε τον αδερφο της!
Καλα ντε,μην βαρας!

έτρεχα...σε έναν μεγάλο ατελείωτο χωματόδρομο ενώ υπήρχε παντού σκοτάδι. κανένα ίχνος ζωής κανένα ίχνος πράσινου....μόνο ο δρόμος...ένιωθα κουρασμένη αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω να τρέχω. τότε ξαφνίκά μπροστά μου εμφανίστηκαν πρώτα ο gost μετά ο J και τέλος ο kint....με κοιτούσαν με ένα λυπημένο ύφος αλλά δεν μου μιλούσαν. εγώ πάσχιζα να τους φωνάξω αλλά δεν μπορούσα να βγάλω φωνή.. σιγά σιγά άρχισαν να απομακρύνονται προς τα πίσω και εγώ άπλωνα το χέρι μου για να τους φτάσω αλλά δεν τους έφτανα...άρχισαν να αποχωρούν ένας ένας και εγώ έκλαιγα και προσπαθούσα να τους μιλήσω αλλά δεν με άκουγαν. τελευταίος έφυγε ο αδελφός μου..ο τρόπος που με κοιτούσε...ήταν τόσο περίεγος....δεν μπορούσα να καταλάβω τι ήθελε να μου πει... τελικά χάθηκε και αυτός ενώ εγώ βρισκόμουν στην μέση του πουθενά και μετά ξαφνικά εμφανίστηκε ενας γκρεμός. το μέρος ήταν γνώριμο. ήταν στην σελ ταουν...εκεί που είχα παλέψει με τον κρις...και που νόμιζα πως ο αδελφός μου θα πέθαινε..ξαφνικά ένας δυνατός άνεμος φύσηξε και εγώ πήδηξα στον γκρεμό. έπεφτα με μεγάλη ταχύτητα αλλά δεν ένιωθα φόβο ήμουν ήρεμη.ένιωσα το νερό να με αγκαλιάζει και να μην μπορώ να κουνηθώ.

τότε πετάχτηκα. ήταν όνειρο..αν και ήταν τόσο ζωντανό.
κοίταξα γύρο μου και κατάλαβα πως δεν είχα ιδέα για το που βρισκόμουν.το τελευταίο πράγμα που θυμώμουν ήταν ο κρις να με έχει αγκαλιά. τότε ένα ρίγος με διαπέρασε. είχα συνειδητοποιήσει πως ο αδελφός μου ήταν νεκρός..πήρα τα γόνατά ου αγκαλιά και πριν καλά καλά το καταλάβω τα μάτια μου είχαν γεμίσει δάκρυα..έκλαιγα αθόρυβα προσπαθώντας να ηρεμήσω μάταια όμως..
τελικά μετά απο λίγο άκουσα την πόρτα να ανοίγει και την φωνή του κρις...
<σακουρα? είσαι ξύπνια?>μου είπε και ήρθε και έκατσε στο κρεβάτι δίπλα μου. εγώ γύρισα το κεφάλι και τον κοίταξα μετά ανασηκώθηκα και τον αγκάλιασα.
<κρις....>του είπα ξέπνοα..
<έμαθα για τον αδερφό σου....λυπάμαι...αλλά να σε ρωτήσω κάτι? τι εννοούσες με το όλοι?> μου είπε εκείνος καθώς με χτύπησε φιλικά στην πλάτη.
έτσι λοιπόν έκατσα και του μίλησα για το πλήρωμα μου, πως βρεθήκαμε πως πήγαμε στο όργκαν και τελικά πως δολοφονήθηκαν απο το πλήρωμα του μπάγκι. μετά του είπα για την άφιξή μου στο νησί και για το πώς έμαθα για τον θάνατο το αδελφού μου.
πριν καλά καλά προλάβω να τελειώσω η πόρτα άνοιξε και πάλι....

H Maya ανοιξε την πορτα και μπηκε μεσα στο δωματιο.. Σκεφτομουν συνεχεια οτιλογω γυναικειας ζηλειας θα ξεσπασει,θα αρχισει την ανακριση και θα μιλαει αποτομα.. Αλωστε δεν την ηξερα παρα πολυ καιρο να γνωριζω και την αντιδραση της.. Τοτε σκεφτομαι να τις γνωρισω μεταξυ τους πρωτα για να σπασει ο παγος. Την ωρα που ανοιγω το στομα μου ομως...
Γεια σου,πως νοιωθεις? Ειμαι η Maya..λεει με το κλασικο χαμογελο πανω στο προσωπο της..
Εε.. Γεια.. Ειμαι η Sakura...
Ναι.. Ξερω ποια εισαι. Μου ειπε ο Chris οτι γνωριζει για εσενα. Αλλα εσυ δεν μου ειπες.. Πως ειναι η κατασταση σου.. Νοιωθεις καλυτερα?
Ναι! Ναι! Απλα μου ηρθαν πολα μαζεμενα και δεν μπορεσα να το αντεξω..
Τοτε η Sakura εσκυψε το κεφαλι της και μια εκφραση λυπηςκαι οδυνης ζωγραφιστηκε στο προσωπο της.. Δακρυα αρχισαν να κυλανε απο τα ματια οπου μετα απο λιγο δεν αντεξε και ξεσπασε σε λυγμους βαζοντας τα χερια της στο προσωπο της...
ΟΟ μην κλαις γλυκια μου..της λεει η Maya και καθεται διπλα της στο κρεβατι περνωντας την αγκαλια..

Τοτε και η Sakura την αγκαλιαζει κλαιγοντας στον ωμο της..
Μπορεις να μας πεις ακριβως τι εχει γινει.. Μην φοβασε..
Τοτε η Sakura μας ειπε για τον J, τον Gost και τον αδερφο της.. Που ολοι ειναι πεθαμενοι,ολα τα ατομα της ζωης της εχουν πεθανει και οτι εχει μεινει μονη της.. Ολομοναχη,ενα συναισθημα οπου ημουνα πολυ καλος του γνωστης.. Απο την λυπη της δεν μπορουσε αλλο πια να αρθρωσει λεξη.. Η Maya την χαιδευε απαλα στην πλατη και την καθυσηχαζε.. Επρεπε καπως να αλλαξω την κατασταση.. Μπουσουλωντας στο στωμα του κρεβατιου παω απο πισω τους και τις πηρα και τις 2 αγκαλια..
Sakura.. Μπορει να εφυγαν ολοι.. Αλλα εχεις τωρα εμας ! Δεν ειναι τοσο κακα... Ανεβα λιγο !!
Chris μην γινεσε τοσο πιεστικος.. Εχει περασει πολα,δεν γινετε απο την μια στιγμη στην αλλη να αλλαξει η διαθεση της..
Ξερω τι χρειαζεται.. Λιγο μουσικη !! Maya,κανε τα φωνιτικα !! Ξερεις το τραγουδι !!




Αντε Maya !! Σφυρα πιο δυνατα !!