Ένα ακόμα μήνυμα θανάτου και ένα πρόσωπο απο το παρελθόν[ΤΕΛΟΣ]

ο κρις...πάντα περίεργος..πάντως ήταν καλό που προσπαθούσε να μου φτιάξει το κέφι όσο δύσκολο και αν ήταν για μένα το εκτιμούσα! και η κοπέλα του επίσης! την λάτρεψα και πραγματικά απορούσα με την κατανόηση που είχε δείξει! η αλήθεια ήταν όμως πως το μόνο που θα με έκανε να νιώσω καλύτερα θα ήταν ένα μπουκάλι ρούμι...μπορεί και δύο ή τρία...και τέσσερα δεν θα με χαλούσαν! έτσι έβγαλα και άναψα ένα τσιγάρο και είπα στον κρις:
<σε ευχαριστώ πολύ για όσα έκανες! αλλά πραγματικά αν έχεις...θα προτημούσα ένα μπουκάλι ρούμι...με ξέρεις τώρα...>
φυσικά!> είπε και πήγε να φέρει ρούμι
εγώ στράφηκα προς την μαγια και την κοίταξα στα μάτια.
<μην ανησυχείς...ο κρις είναι φίλος μου... σε ευχαριστώ πολύ για την κατανόηση που δείχνεις!!> της είπα και εκείνη μου χαμογέλασε και με αγκάλιασε.
τότε επέστρεψε ο κρις με 3 μπουκάλια ρούμι!

Εδωσα ενα μπουκαλι στην Sakure,ενα στην Maya και κρατησα ενα για εμενα..
Λοιπον.. Πριν πουμε ΚΑΜΠΑΙ !και γυρναω το βλεμμα μου στην Maya ...θα αντεξεις μωρο μου ενα ΟΛΟΚΛΗΡΟ μπουκαλι ρουμι ?!
Εκεινη γελασε ειρωνικα στο αστειο μου και μου εβγαλε γλωσσα,γελαγα εγω και εσπρωξα το δικο μου μπουκαλι μπροστα.. Υστερα ακολουθησαν τα μπουκαλια της Maya και Sakura φωναζοντας ολοι " ΚΑΜΠΑΙ !!"..
Και οι 2 πινανε μεγαλες γουλιες αν και η Sakura του εδινε να καταλαβει..
Εεε Sakura.. Ξερω ποσο πολυ εκτιμας ενα καλο ρουμι αλλα δεν προκητε να σου δωσω παραπανω απο 3 μπουκαλια οποτε χαμηλωσε λιγο ρυθμο !
Chris,ειναι καλεσμενη μας..
..και επισης ειναι αλκοολικια... ΘΑ ΜΟΥ ΤΑ ΠΙΕΙ ΟΛΑ ΣΗΜΕΡΑ !!και τοτε η Maya με χτυπαει στο κεφαλι..
Ναι... συγνωμη δεν ηθελα να..
Αντε παλι με την καταθλιπτικη ομιλια.. Μια πλακα εκανα μωρε !! Αντε πινε !!
Συνεχισανε να κατεβαζουν το ρουμι λες και ηταν νερακι.. Τοτε με μια μεγαλη γουλια κατεβαζω ολο το περιεχομενο του δικου μου μπουκαλιοθ και το πεταω στο πατωμα.. Η προσοχη τους πανω μου..
Ωραια.. Συνεχιστε να πινετε ετσι εσεις !! αμα συνεχισετε θα εκπληρωσω εγω αποψε το ονειρο μου..
Κατεβαζει το μπουκαλι της η Sakura και σκουπιζει το στομα της..
To οποιο ειναι?
Να κανω Τριο με 2 γυναικες !!

τι είχε πει το άτομο?! ακόμα και πιωμένη δεν θα του καθόμουν!!
εγω με την μαγια τον κοιτάξαμε με ένα βλέμμα όλο εκνευρισμό και ταυτόχρονα του σκάσαμε ένα χαστούκι η κάθε μία, κάνοντάς τον να πιάνει και τα 2 του μάγουλα.
< ντροπή σου ρε!!> του είπε η μάγια θυμωμένη και αυτός την αγκάλιασε προσπαθώντας να δικαιολογηθεί αυτή όμως τον έσπρωξε και του γύρισε την πλάτη.

πραγματικά δεν μπόρεσα να κρατηθώ. ξέσπασα σε γέλια. ο κρις και η μαγια με κοίταξαν με ένα περίεργο βλέμμα...όταν ξαφνικά τα γέλια μετατράπηκαν σε δάκρυα.
ένιωθα τόσο απέσια που όσο και αν προσπαθούσα να το κρύψω ή να το αλλάξω δεν μπορούσα....και δεν ήθελα και να γίνομαι σπαστικιά και βάρος στον κρις και στην κοπέλα του. έτσι κατέβασα μονομιάς το υπόλοιπο μπουκάλι και σηκώθηκα παίρνοντας την τσάντα μου και τα όπλα μου.
<που πας?> με ρώτησε ο κρις πιάνοντας με απο το μπράτσο

<θα ήταν καλύτερα αν έφευγα...> του απάντησα εγώ κοιτάζοντας στο πάτωμα και ξεφυσώντας...

Μην λες βλακειες.. Θα μεινεις εδω αποψε! Δεν προκητε να σε αφησω να βγεις ετσι οπως εισαι μονη σουθ και να κοβεις βολτες στην πολη.. Σκεψου το λιγο και απο μονη σου.. Τι προτημας? Να γυροφερνεις σε μια αγνωστη πολη ολομοναχη τριγυρισμενοι απο τις καταθλιπτικες σου σκεψεις περι των θανατων του πληρωματος και του αδερφου σου? Η να μεινεις εδω αποψε,να πιουμε κανα μπουκαλι ακομα ρουμι,ισως να παιξουμε και κανα χαρτακι και να πουμε τις ιστοριες μας απο τοτε που αποχωριστηκαμε στην Shell Town?
Τοτε χαλαρωσα την λαβη μου στο μπρατσο της μεχρι που την αφησα.. Εκινη συνεχισε να κοιταει το πατωμα χωρις να μιλαει.. Εγω τοτε εκανα 2 βηματα προς τα πισω και της ειπα..
Δεν προκητε να σε κρατησω εδω παρα την θεληση σου.. Απλα σου λεω οτι δεν εισαι καποιο βαρος σε εμας εδω. Για την ακριβια στην Maya καθολου,σε εμενα ισως λιγο γιατι θα εχω καποιον να πινει απο τα μπουκαλια μου.. Αλλα δεν ειναι αυτο το θεμα μας !! Το θεμα ειναι οτι ξερω πως νοιωθεις,ξερω ποσο δυσκολο σου φαινεται να καθεσαι γυρω απο ανθρωπους που μπορει να σου θυμιζουν τα αγαπημενα σου προσωπα αλλα πρεπει να το ξεπερασεις σιγα σιγα.. Εγω εμεινα 3 χρονια στο ιδιο νησι οπου πεθανε ο πατερας μου βλεποντας την φατσα του δολοφονου του καθε μερα ! ... Οπως και να εχει.. Η πορτα ειναι ανοιχτη και δεν προκητε να σε κρατησω εδω αν δεν θες.. Δικια σου επιλογη..
Γυρισα απο την αλλη μερια και σταθηκα διπλα απο την Maya περνωντας το χερι μου απο τους ωμους της,κοιτωντας την Sakura και περιμενοντας την αποφαση της....

ήξερα πως ο κρις είχε δίκιο...δεν είχα καθαρό μυαλό για να σκεφτώ και θα ήταν μεγάλη απερισκεψία εκ μέρους μου να περιφέρομαι σε μια πόλη που δεν ξέρω ολομόναχη...
<εντάξει λοιπόν..με έπεισες.. θα μείνω!^^ χαχ>απάντησα στον κρις καθώς τον κοίταξα στα μάτια, εκείνος μου χαμογέλασε όπως και η μάγια
έτσι λοιπόν καθίσαμε και συνεχίσαμε να πίνουμε ρούμι και να λέμε ιστορίες όπως και τότε... ακόμα διηγηθήκαμε στην μάγια το πως γνωριστήκαμε.
η ώρες περνούσαν ευχάριστα και είχα ξεχαστεί σχετικά όταν πια η μάγια είχε βγει γκολ απο το πολύ ρούμι (αν και εγώ με τον κρις δεν είχαμε θέμα με το αλκοόλ) έτσι του πρότεινα να την βάλει στο κρεβάτι και να μου πει που ακριβώς θα κοιμηθώ.

Σηκωθηκαμε απο το κρεβατι και εβαλα την Maya κατω απο τα σκεπασματα λαθως και μια λεκανη.. Μπορει να ξερναγε,μπορει και οχι...
Ακολουθησε με,να σε παω στο δωματιο που θα κοιμηθεις..
Μετα απο εσενα..
Ετσι βγηκαμε απο το δωματιο κλεινοντας σιγα σιγα την πορτα και κρατωντας ενα κερι αφου σκοταδι ειχε πεσει στους διαδρομους του πλοιου..
Απο εδω. της ειπα και εγνεψα να με ακολουθησει.. Την πηγα στο δωματιο που ηταν λιγο παραδιπλα,το δωματιο αυτο περιειχε κρεβατι,ενα κομοδινο και μια ντουλαπα.
Μπαινουμε μεσα,αφηνω το κερι στο κομοδινο και παω στην ντουλαπα οπου βγαζω μερικα σκεπασματα.
Εδω θα κοιμηθεις αποψε. Αν δεν σε περνει ο υπνος μεσα στο συρταρακι του κομοδινου εχει μερικα βιβλια και αν θες λιγο ρουμι ακομα στο βαθος του διαδρομου ειναι η αποθηκη οπου το εχω..
Ευχαριστω πολυ Chris...
Τιποτα... Αν χρειαστεις τιποτα αλλο μην φοβηθεις να με ξυπνησεις και να μου το πεις..

αφού καληνύχτισα τον κρις, βγήκε έξω και έκλεισε την πόρτα πίσω του.
το δωμάτιο δεν ήταν μεγάλο αλλά ήταν όμορφο...όλα ήταν απο ξύλο και είχε μια όμορφη μυρωδιά. ξάπλωσα στο κρεβάτι και κουκουλώθηκα με τα σκεπάσματα. δεν έκανε κρύο αλλα για κάποιο ανεξήγητο ΄λόγο εγώ κρύωνα και όσο και αν ήθελα να κοιμηθώ δεν μπορούσα... παρατηρούσα την φλόγα του κεριού που τρεμόπαιζε φτιάχνοντας περίεργα σχήματα στους ξύλινους τοίχους.... αρκετή ώρα αργότερα το κερί είχε λιώσει, και είχε σβήσει απο μόνο του. ένιωθα τα βλέφαρά μου να βαραίνουν και μία γλυκιά αγαλλίαση σαν να με κάλυπτε ένα αόρατο πέπλο παίρνοντάς μακριά μου όλες τις άσχημες σκέψεις.... μέσα σε λίγα λεπτά βρισκόμουν στην αγκαλιά του Μορφέως και ονειρευόμουν μικρούς αγγέλους να παίζουν με εμένα όταν ήμουν μικρό παιδί στην σελ ταουν...

Εφυγα απο το δωματιο που παραχωρησα στην Sakura και κατευθηνθηκα προς το δικο μου ξυνοντας το κεφαλι μου καθως χασμουριομουνα. Ηταν σχετικα γεματη νυχτα με πραγματα,οχι,γεγονοτα καλυτερα οπου δεν περιμενα να συμβουν.. Φτανω στο δωματιο και κλεινω την πορτα απο πισω μου.. Βγαζω την μπλουζα οπου φοραγα και περασα και εγω κατω απο τα σκεπασματα αγκαλιαζοντας την Maya που μου ητανε με πλατη.. Τοτε ακουω ενα ψιθυριτο..
Chris,το φως σβησεε.. μφγκμ...
Ελα μου?!
Ειπα,το φως να σβησεις ..
ΑΑ οκ.. γυρναω και φυσαω το κερι που ηταν αναμενο στο κομοδινο..
Καληνυχτα μωρο μου..
Νυχτα...
Τοτε οταν εκλεισα τα ματια μου κατι παρα πολυ ακυρο μου ηρθε στο μυαλο... Εκεινος ο τυπος που σκοτωσε η Sakura με τα περιεργα γυαλλια δεν τον ειχα ξανασυναντησει σε αυτο το νησι που τον ειχα αφησει παραλυτο μερικες μερες? Χμμμ.. Καλα δεν θα καθομουν να σπασω και το κεφαλι μου,εκει που ηθελα να καταλυξω ητανε οτι αυτος ο τυπος στο νησι ηταν με τον καπετανιο και το πληρωμα του.. Αφου η Sakura τον σκοτωσε ισως ν εχουμε προβληματα απο αυριο..

... Επομενο πρωι...

Ετοιμαζομασταν για μια βολτα απο την πολη και τον πατερα της Maya.. η Sakura δεν ειχε ξυπνησει ακομα και δεν σκοπευα να την ξυπναγα υστερα απο οτι ειχε περασει.. Λιγη ξεκουραση της ηταν απαραιτητη...
Εισαι ετοιμη?
...Ν..ναι..
Ηρεμησε.. Ολα θα πανε καλα,για οτι χρειαστεις θα ειμαι και εγω διπλα σου.
Ευχαριστω..
Πηρα μερικα μπελλι απο το κομοδινο και βγηκαμε απο την καμπινα,τοτε η Maya πηγε παλι πισω.. Λογικα θα ξεχασε να παρει κατι.. Την ειδα να βγαινει βαζοντας ενα ωραιο κολιε στον λαιμο της.. Ειχε το σχημα ενος τριανταφυλλου και απο μεσα εβγαιναν κατι λαμψεις διαμαντιων.. Την βοηθησα να το φορεσει και της ειπα..
Ενθυμιο απο τον πατερα σου?
Ναι..
Δεν ειπα κατι αλλο και εκλεισα την πορτα.. Βγηκαμε απο το πλοιο και ξεκινησαμε το περπατημα προς το κεντρο της πολης,οπου βρισκοταν και το μαγαζι..

το επόμενο πρωί σηκώθηκα σχετικά απότομα καθώς οι ακτίνες του ήλιου που περνούσαν μέσα απο τα φινιστρίνια με ενοχλούσαν στα μάτια.έτσι, αφού στριφογύρισα λίγο μέσα στα ζεστά παπλώματα και στα μεγάλα μαξιλάρια αποφάσισα να σηκωθώ. αφού λοιπόν ντύθηκα, πήγα και έπλυνα το πρόσωπό μου και άρχισα να ψάχνω για τον κρις και την μάγια..προς έκπληξή μου όμως κανένας τους δεν ήταν στο πλοίο!!!πού στο καλό είχαν πάει???
το πιο περίεργο όμως είναι ένα δωμάτιο που βρήκα καθώς τους έψαχνα....ένα όμορφο, μεγάλο και τακτοποιημένο δωμάτιο. φαινόταν πως είχε καιρό κάποιος να κοιμηθεί εδώ και αν έκρινα σωστά πρέπει να ήταν το δωμάτιο του καπετάνιου του κρις, τεό μέσσι.
δεν ήξερα γιατί αλλά ένιωθα αρκετά οικεία εκεί, πράγμα περίεργο αν σκεφτεί κανείς πως ήταν ο μεγαλύτερος εχθρός του αδελφού μου...και όμως για αυτόν ακριβώς τον λόγο με έκανε να νιώθω πως κάτι δικό του υπάρχει εκεί.. το άσχημο όμως ήταν πως είχα μπει αυθαίρετα και για κανένα λόγο δεν ήθελα να καταχραστώ την φιλοξενία του κρις, έτσι έκλεισα την πόρτα και ανέβηκα στο κατάστρωμα περιμένοντας τον να γυρίσει.

Περνωντας μεσα απο το κεντρο της πολης βλεπαμε αρκετο κοσμο να κυκλοφορει... Επιτελους,μια πολη με φυσιολογικους ανθρωπους ! σκεφτηκα απο μεσα μου..
Maya? Ξερουμε που βρισκεται ακριβως το μαγαζι?
Λογικα εκει που ηταν και πριν χρονια.. Αν δεν ειναι εκει θα ρωτησουμε και θα το βρουμε.
Οκ.
Συνεχισαμε το περπατημα μεσα απο κεντρικους δρομους και διαφορα στενακια.. Απορουσα πως μετα απο τοσα πολλα χρονια η Maya θυμουνταν το δρομο.. Τελικως φτανουμε σε ενα μαγαζι οπου πανω ειχε μια ταμπελα σαν ενα πλατι γραναζι γραφοντας.. " Επισκευες και αγορες εξαρτηματων"....
Ο πατερας σου δεν επιτηθεται οτι κατασκευαζει οπλα?
Λογικα θα απελευθερωθηκε απο τους μαριν... Τωρα δεν ξερω και εγω ακριβως τι κανει αλλα εδω ηταν το μαγαζι απο παλια.. Δεν εχουμε παρα να μπουμε μεσα και να ρωτησουμε..και κανει μερικα βηματα μπροστα,πιανει το χερουλι της πορτας αλλα κοκκαλωσε εκει.. Το χερι της αρχισε να τρεμει και δακρυα εμφανηστηκανε στο προσωπο της.. Τοτε πηγα εγω,επιασα το χερι της και την βοηθησα να ανοιξει την πορτα.. Μπαινουμε μεσα και βλεπουμε ενα κυριο,40αρη,που καθοταν σε μια καρεκλα και διαβαζε μια εφημεριδα.. Μας ειδε μολις μπηκαμε και μας λεει..
Παρακαλω,τι θα θελατε?
Μπαμπα...

οι ώρες περνούσαν και ο κρις δεν είχε φανεί....έτσι είχα αρπάξει ένα μπουκάλι ρούμι που είχε μείνει απο εχτές και το κατέβαζα αγναντεύοντας την ήρεμη θάλασσα...σκεφτόμουν το πόσο τυχερή ήμουν που είχα βρει τον κρις εδώ... πως θα είχε άραγε εξελεγχθεί η προηγούμενη μέρα αμα δεν ήτανε αυτός.?μπορεί να μου είχε συμβεί κάτι πολύ άσχημο..
αμέσως σαν φλασιά μου ήρθε στο μυαλό η βάρκα μου που την είχα παρατήσει στο λιμάνι! είχα μέσα πράγματα που δεν θα ήθελα να μου κλέψουν..έτσι μιας και ήταν λίγο πιο κάτω αποφάσισα να πάω να την φέρω και να την δέσω απο το πλοίο του κρις...
κατέβηκα λοιπόν απο το πλοίο και κινήθηκα προς το μέρος που είχα δέσει την βάρκα μου.

κάποια στιγμή όμως, καθώς περπατούσα στο πλακόστρωτο δρόμο μια φωνή με έκανε να σταματήσω

<σακουρα...>είπε η φωνή και εγώ σταμάτησα χωρίς να κοιτάξω πίσω μου

η φωνή του με είχε κάνει να παγώσω.. μήπως ήταν στην φαντασία μου? πρέπει να ήταν...
αυτη την φωνη είχα χρόνια να την ακούσω...μπορούσε όμως να ήταν όντως πραγματικά αυτός?


<ποιος είσαι?>είπα χωρίς να γυρίσω, παράλληλα όμως φοβόμουν μην ήταν αυτός.. μα δεν μπορούσε να ήταν...είχε πεθάνει στα χέρια μου πριν 2,5 χρόνια!!!!

<δεν έχεις αλλάξει καθόλου...ακόμα φοβάσαι να αντικρίσεις την αλήθεια...είσαι ίδια με τότε...δειλή!> είπε ο τύπος και η φωνή του αντήχησε στο μυαλό μου. γύρισα απότομα και κοίταξα το πρόσωπό του. ένιωσα την γη να χάνεται κάτω απο τα πόδια μου.
<kenshin!!!>φώναξα και έτρεξα να τον αγκαλιάσω με δάκρυα στα μάτια. απίστευτο!!ήταν ζωντανός!!!

εκείνος όμως με έσπρωξε με αποτέλεσμα να πέσω κάτω.
<γαμώτο είσαι τόσο χαζή!!! σκηνοθέτησα τον θάνατο μου και δέχτηκα να μπω στο πλήρωμα του κούρο γιατι αλλιώς οι ληστές, που ήταν ουσιαστικά στο πλήρωμα του Κuro, θα σε σκότωναν!!!! και εσύ πήγες και έγινες πειρατίνα!!!! γιατί "? ΓΙΑΤΙ?> μου έλεγε και ήταν φανερά μπερδεμένος
αλλά και εγώ δεν πήγαινα πίσω...τι στο καλό ήταν αυτό που μου έλεγε? δεν το χωρούσε ο νους μου! για μια στιγμή ένιωσα πως όλα αυτά που έκανα ήταν για το τίποτα, αμέσως όμως το μετάνιωσα και σηκώθηκα και του είπα
<τι λες? θες να με τρελάνεις?>δεν ήξερα τι γινότανε και ένιωθα μπερδεμένη.
<λεω οτι είσαι ηλίθια και κατέστρεψες την ζωή και των 2 μας!!!τώρα είμαι αναγκασμένος να σε σκοτώσω!!!> είπε και τράβηξε ένα όπλο απο την μέση του
<δεν μπορεί να το εννοείς!!!! με κορόιδεψες χωρίς να νοιαστείς για τις επιπτώσεις που είχε αυτό σε εμένα!!! εγώ τους σκότωσα όλους για να εκδικηθώ για τον θάνατο σου και τώρα εμφανίζεσαι απο το πουθενά ζωντανός και μου λες πως όλα ήταν σκηνοθετημένα?γιατί σε ήθελε ο κούρο? γιατί δεν μου είπες την αλήθεια?!!! κάτι θα κάναμε μαζί!!> του έλεγα κλαίγοντας αλλά αυτός στεκόταν απαθής.
<με ήθελε γιατί ήμουν πολύ καλός ξιφομάχος...και μπήκα στο πλήρωμά του για να σε σώσω! αλλά τώρα που σκότωσες τον τζανκγο είμαι αναγκασμένος να σε σκοτώσω!!γαμώτο είσαι τόσο χαζή..> μου είπε και τα μάτια του είχαν δακρύσει.
ύψωσε το όπλο προς το μέρος μου-φυσικά ήξερε πως τα σπαθιά δεν με επηρέαζαν- και ψέλλισε μέσα απο τα χείλη του.
<λυπάμαι σάκουρα....αντίο.> πάτησε την σκανδάλη και ένιωσα έναν τρομερό πόνο στον ώμο.

Ο τυπος μολις ακουσε αυτα τα λογια να βγαινουναπο το στομα της Maya σκαλωσε και την κοιταγε.. Αφησε κατω την εφημεριδα και κοιταζε το προσωπο της Maya,καθως πλησιαζε σιγα σιγα προς το μερος της..
Οχι.. Δεν μπορει...
Η Maya δεν μπορουσε να κρατηθει αλλο και πλανταξε στο κλαμα.. Ο τυπος ειχε σκαλωσει παρα πολυ ασχημα.. Στο προσωπο του φαινοταν οτι την ειχε αναγνωρισει αλλα δεν ηταν σιγουρος η μπορει να μην το πιστευε οτι θα την ξαναεβλεπε ποτε.. Φτανει ακριβως μπροστα απο την Maya και της ακουμπαει το μαγουλο..
Maya !! Γλυκο μου κοριτσακι εσυ εισαι !!την περνει αγκαλια και σπαραζονται και οι 2 στο κλαμα..
Μπαμπα....
Νομιζα οτι δεν θα σε εβλεπα τοσο συντομα και χωρις μαριν τριγυρω σου.. Νομιζα οτι πριν αφηνω την τελευταια μου πνοη δεν σε ξαναντικρυζα !!

Ενοιωθα χαρα που εβλεπα την αγαπημενη μου υστερα απο τοσα χρονια να ξανασμιγει με τον πατερα της.. Σιγουρα θα ειχανε τοσα πολλα να πουνε οπου δεν ηθελα να σταθω στην μεση.. Κανω μια κινηση προς τα πισω και ανοιγω την πορτα..

Ααα να μη το ξεχασω,Chris ! Ελα εδω !και ξαναμπαινω μεσα στο μαγαζι..
Για που το εβαλες?
Εεε... σκεφτηκα αφου εχετε τοσο πολυ καιρο να ιδωθητε και να τα πειτε οτι θα ηταν καλυτερα για εμενα να πηγαινα στο πλοιο και να σε περιμενω..
Ανοησιες..Ελα εδω ! Μπαμπο,αυτος ειναι ο ChriS ταξιδευουμε μαζι ! Chris o μπαμπας !
Χαρηκα πολυ νεαρε μου..
Παρομοιως..και καναμε μια χειραψια..
Τοτε οι στιγμες αμηχανιας ξεκινησανε.. Μολις του ειχε πει οτι ταξιδευαμε μαζι οποτε ισως να μην εχει δημιουργηθει και η καλυτερη πρωτη εντυπωση στον πατερα της..
Τι ενοεις οταν λες ταξιδευεται μαζι?
Εεε να.. Εσωσε ολοκληρο το Commi Island απο τον Arlong και το πληρωμα του.. Ηθελα απο καιρο να φυγω απο εκεινο το μερος και ο Chriw ηταν η ευκαιρια μου..
ΑΑ σε αυτην την περιπτωση σου ειμαι ευγνομων! Αλλα πως και εχεις δικο σου πλοιο και πηγε στο νησι?
Εεεμ.. Maya τωρα που το θυμηθηκα εχουμε και την Sakura στο πλοιο.. Μπορει να εχει ξυπνησει και να φρικαρει μονη της στην κατασταση της καλυτερα να γυρισω πισω και να σε αφησω με τον πατερα σου να τα πειτε..
Καλα,ενταξι..
τα λεμε μολις γυρισεις ! Χαρηκα για την γνωριμια και παλι κυριε..
Sam..
Μαλιστα.. Λοιπον Αντιο σας!και βγηκα απο το μαγαζι σιιφουνας..

Δεν μπορουσα να συνεχιζα την συζυτηση με τον πατερα της Maya... Προτιμοτερο θα ηταν να μαθενε οτι επρεπε απο το στομα της ιδιας και οχι απο εμενα.. Ειδικα το οτι η κορη του ταξιδευει μαζι με εναν πειρατη !.... Εβγαλα ενα τσιγαρο και το αναψα καθως πηγαινα προς το πλοιο.. Λογικα η Maya θα αργουσε να ερθει.. αφου ειχε τοσο καιρο να τον δει θα κατσει λογικα μεχρι το βραδυ και θα μιλανε.. Το επομενο αναμενομενο ειναι οτι θα κατσουμε λογικα παραπανω απο οσο υπολογιζαμε σε αυτο το νησι.. Δεν πειραζη,για χαρη της Maya !

Στην επομενη στροφη βγηκα στο λιμανι και ακριβως μπροστα απο το πλοιο αντικρυζω την Sakura εδαφος με αιματα και εναν τυπο απο πανω της με ενα πιστολι..
SAKURA !!
Τραβαω το κατανα μου και σε δευτερολεπτα φτανω πισω απο τον τυπο..Εκεινος ξαφνιασμενος γυρναει το οπλο του προς τα πανω μου αλλα ηταν πολυ αργος..Κοβω το χερι με το οποιο κραταγε το οπλο,ψηλα απο το μπατσο, και ενας πιδακας αιματος πεταχτηκε απο το σημειο που κοπηκε το χερι... Πεφτει κατω ουρλιαζοντας απο τον πονο και φωναζοντας "το χερι μου,το χερι μου".. Δεν τον λυπηθηκα ουτε δευτερολεπτο και αρχισα να εγκρινω απο πανω μου δηλητηριο..
Θα σε μαθω την αληθινη ενοια της λεξης πονος !!

τα μάτια μου θόλωναν και ο πόνος ήταν αφόρητος, ανοιγόκλεινα τα μάτια μου και έβλεπα στιγμιαία το κρις να πλησιάζει και με το κατάνα να κόβει το χέρι του κενσιν! αυτός ούρλιαξε απο τον πόνο και παράλληλα ο κρις άρχισε να εκκρίνει δηλητήριο απο όλο του το σώμα.είχα καταλάβει. θα τον σκότωνε.

<κρις οχι!!! μη!!!! μην τον σκοτώσεις!!!> φώναξα στον κρις με όλοι μου την δύναμη και εκείνος γύρισε προς το μέρος μου κοιτάζοντας με με απορία. λίγα δεύτερα μετά κούνησε το κεφάλι του καταφατικά και ξαναστράφηκε στον κενσίν. μετά φώναξε μια επίθεση και δηλητήριο άρχισε να εκκρίνεται απο τα χέρια του, παράλληλα ο κενσίν έπεσε κάτω μην μπορώντας να κουνηθεί. ο κρις είχε χρησιμοποιήσει το δηλητήριο που είχε χρησιμοποιήσει και σε εμένα όταν πρωτοσυναντηθήκαμε για να με παραλύσει.
αμέσως κινήθηκε προς το μέρος μου έσκυψε και με σήκωσε για άλλη μια φορά στην αγκαλιά του ρωτώντας με

<είσαι καλά??>
<ναι...απλα πονάω λίγο......σε ευχαριστώ...> του απάντησα εγώ και του χαμογέλασα.

με σήκωσε στα χέρια του και αρχίσαμε να προχωράμε προς το πλοίο του. ο ώμος μου πονούσε αφάνταστα αλλά αυτό που κυρίως με ανισυχούσε ήταν αυτή η απρόσμενη εμφάνιση του κενσίν...ήταν απίστευτο ότι ήταν ζωντανός!!!
λίγα λεπτά αργότερα βρισκόμασταν και πάλι στο πλοίο του. εγώ κάθισα σε μία πολυθρόνα και αυτός έφερε ένα κουτί πρώτων βοηθειών και άρχισε να φροντίζει τον ώμο μου.
<θα μου πεις τι έγινε?ποιος ήταν αυτός ο τύπος? γιατί δεν με άφισες να τον σκοτώσω?>με ρώτησε ο κρις και εγώ μόλις που τον άκουσα καθώς η σκέψη μου ήταν μπερδεμένη.
έτσι λοιπον άρχισα να του εξηγώ ποιος ήταν ο κενσίν, το πως εμφανίστηκε λέγοντάς μου πως είναι ζωντανός , για ποιο λόγο εξαφανίστηκε και την απόπειρά του να με δολοφονήσει.
παρατηρούσα τον κρις να με κοιτάει με ένα βλέμμα όλο απορία. δεν με πείραζε και ήταν απολύτως αναμενόμενο, ούτε και εγώ η ίδια δεν το πίστευα.

Τελος παντων.. Δεν προκητε να εμπλακω στα προσωπικα σου περεταιρω.. Αλλα μια επισημανση.. ο "πρωην" σου παραλιγο να σε σκοτωσει !! ... Πφφφ ... παω να τον φερω εδω γ ανακριση... και η Sakura εγνεψε καταφατικα... Το ολο σκηνικο την ειχε αφησει φυτο...
Πρωτα οι θανατοι του πληρωματος της,υστερα ο θανατος του αδερφου της και τωρα η ανασταση του πρωην !! Ολα αυτα ειναι αρκετα για να λυγισουν το πνευμα οποιουδηποτε.. Απορουσα πως ακομα ειχε τα λογικα της.. Μπορει σωματικος να ηταν αδυναμη αλλα εκρυβε μεσα της κατι πολυ μεγαλυτερο.. Αυτο ειναι που την κραταει απο το να περασει στο κελι της παρανοιας...
Κατεβηκα απο το πλοιο και πηγα στο σημειο οπου ειχα αφησει παραλυτο τον τυπο αλλα ηταν αφαντος.. εβγαλα μια κραυγη και κλωτσησα μια πετρα που βρησκοταν εκει κοντα.. Υστερα κοιταξα πιο προσεκτικα και παρατηρησα οτι μερικες κηλιδες αιματος ειχα σχηματισει ενα μονοπατι προς ενα μεγαλο πλοιο που στην πρυμη του ειχε το κεφαλι μιας μαυρης γατας... Αυτο πρεπει να ηταν το πλοιο του Kuro και τοθ πληρωματος του.. Χωρις να χασω καθολου χρονο ετρεξα παλι στο πλοιο να ειδοποιησω την Sakura..

Eεεε Sakura !! Το αγορι σου γυρισε στο πλοιο του.. Αρα αναμενεται επιθεση εδω περα!! Ευτυχως που η Maya δεν ειναι εδω...
Δεν ειναι το αγορι μου...
Οκ... η αγορινα σου..
ΟΥΤΕ Η ΑΓΟΡΙΝΑ ΜΟΥ !! ΟΥΤΕ Ο ΠΡΩΗΝ ΜΟΥ !! ΑΠΛΑ ΦΙΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΑΝ !!
Πφφφ.... καλα λοιπον οπως θες...σηκωνω τα χερια μου ψηλα και απομακρυνομαι.. μετα απο λιγα μετρα ψιθυριζω.. περισσοτερο μου κολλαει ως ο loverboy σου..και χαχανιζα μονος μου.. Τοτε ενα ποτηρι μου ερχετε κατακεφαλα σπαζοντας πανω στο κεφαλι μου και ριχνοντας με κατω..
Αααοοουυυτς..... Γιατι το εκανες αυτο ?! Θα κανω καρουμπαλο !!
Η Sakura με κοιταζε θυμωμενη και δεν απανταγε... Γυρναει προς την αλλη μερια και κοιταζε την θαλασσα.. Τοτε μου ειπε..
Η Maya που ειναι?
Βρεθηκε τελικα με τον πατερα της.. Πιστευω οτι θα αρχισει να ερθει στο πλοιο.. Αρκετα ωστε να σχεδιασουμε τι θα κανουμε με τον Kuro και το πληρωμα του...
Οκ..και κατσαμε στο τραπεζακι σχεδιαζοντας την επιθεση μας..
Δεν περασε παραπολυ ωρα και αντιλαμβανωμαστε καποιον να ανεβαινει στο πλοιο... Δεν νομιζα η Maya να γυρναγε τοσο γρηγορα απο τον πατερα της αφου ειχε να της δωσει και το νεο οπλο της.. Εβγαλα το κατανα απο την θηκη του και εκανα νοημα στην Sakura να παρει θεση μαχης..

ο κρις μου έκανε νόημα και εγώ πήρα θέση μάχης , μέσα στα επόμενα λεπτά ένας τύπος όχι πολύ ψηλός αλλά γεροδεμένος ανέβηκε τις σκάλες του πλοίου. τοτε με μία απότομη κίνηση ο κρις τον άρπαξε και του έβαλε το κατάνα του γύρο απ τον λαιμό του, εγώ πήγα μπροστά του και στρέφοντας το κατάνα μου στο πρόσωπο του του είπα με επιβλητικό ύφος:
<ποιος είσαι?!!> εκείνος έστρεψε το κεφάλι του απ την άλλη
τότε εγώ αποκόλησα τον ένα μου χέρι απο τον καρπό και το έστειλα κατά επάνω του πιέζοντας τον στο 'ευαίσθητο σημείο ' του, εκείνος έκανε έναν μορφασμό που δήλωνε πόνο και τότε εγω τον ξαναρώτησα:
<ποιος είσαι ειπα??!!!>
εκείνος προσπάθησε να με φτύσει και εγώ έσφιξα πιο πολύ το χέρι μου αναγκάζοντάς τον να βγάλει μια κραυγή πόνου.
<λέγε ρε μ*&^%$!!!>του ξαναείπα φωνάζοντας. είχα αρχίσει να χάνω την υπομονή μου.
τότε αυτός τελικά στραβώνοντας την άσχημη μούρη του αποφάσισε να ανοίξει το στόμα του.
<με λένε Hitoshi!>είπε με ένα άθλιο ειρωνικό υφάκι. ήθελα να τον κάνω φέτες αλλά έπρεπε πρώτα να του πάρουμε μερικές πληροφορίες.

εγώ έσκασα ένα χαμόγελο ικανοποίησης αλλά μετά χάθηκε αμέσως και το πρόσωπό μου πήρε και πάλι το ίδιο σκληρό ύφος.
<τι κάνεις εδω?> τον ξαναρώτησα αλλά για μία ακόμη φορά χωρίς να πάρω απάντηση. τότε ο κρις τον έσκισε ελαφρώς στον λαιμό με το κατάνα του
<μίλα ρε μπάμια!!!!> του είπε ο κρις
εκείνος έκανε άλλον ένα μορφασμό και είπε: <ήρθα να σας πω οτι έχουμε την φιλεναδίτσα σας!! χαχαχαχα>
εμένα και τον κρις μας διαπέρασε ένα ρίγος και τα βλέμματά μας διασταυρώθηκαν. ο κρις ήταν φανερά εκνευρισμένος καθώς το σώμα του είχε αρχίσει να εκρίνει δηλητήριο το οποίο είχε αρχίσει να απλώνεται πάνω στο σώμα του σάτοσι.αυτός άρχισε να ουρλιάζει και εγώ τράβηξα πίσω το χέρι μου στην θέση του και με την λεπίδα του κατάνα μου πίεσα τον λαιμό του:
<σε ποιανού το πλήρωμα είσαι?λεγε ρε!!!> το είπα.
εκείνος γέλασε και μας είπε :<χαχα ξέρω πως θα πεθάνω...αλλά ο κάπτεν κούρο θα πάρει εκδίκηση!!! ας μην σκότωνες τον τζάνγκο!!!χαχααχ>
τότε εγώ τσαντισμένη με μία κίνηση τον αποκεφάλισα και ο κρις πέταξε κάτω το κουφάρι του.

Ειχα αρχισει να χανω τα λογικα μου.. Απο ποτε ξερανε οτι ηταν μαζι μας? Πως ξερανε που να την βρουνε? Και αν την εχουνε πειραξη ? Ο πεθερουλης ζει αραγε? Γιατι ρε γαμωτο ?!!
Εσφηξα της γροθιες μου και αρπαξα το κατανα μου..
SAKURAAAA !!!!!!
..Ν...ναι?....
Παρε οτι χρειαζεσε μαζι σου... Θα παμε να ελευθερωσουμε την Maya !!
Ειναι μεγαλο πληρωμα !! Δεν προκητε να μπουκαρουμε ετσι απλα !! Χρειαζομαστε ενα σχεδιο πρωτα !!
ΣΤΑ ΑΡΧ***** ΜΟΥ !! ΔΕΝ ΠΑ ΝΑΝΕ ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ !! ΑΝ ΕΧΟΥΝ ΑΓΓΙΞΕΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ ΤΡΙΧΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΗΣ ΘΑ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΟΥΝ ΠΟΥ ΓΕΝΗΘΗΚΑΝΕ !!
Chris ξερω οτι η Maya σημαινει πολα για εσενα αυτην την στιγμη... Αλλα αμα πας ετσι στο πλοιο τους θα αιχμαλωτισουν και εσενα !! και με κραταγε απο το μπρατσο καθως ειχα ξεκινησει να περπαταω εκτος πλοιο..
Τοτε κανω μια αποτομη κινηση που ελευθερωνω το χερι μου και ριχνοντας την Sakura κατω...
MAYAAAA !! ΘΑ ΣΕ ΣΩΣΩ !!! ΡΕ ΓΑ***** ΤΟΥ ΚΕΡΑΤΑ ΠΑΛΙΟΣΚ***ΑΡΧ***,ΜΟΥ****ΜΠΑ****ΟΙ !!! ΔΕΝ ΠΡΟΚΗΤΕ ΝΑ ΑΦΗΣΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΣΑΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ !!!! ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

τότε εγώ σηκώθηκα απότομα και του έχωσα ένα μπουκέτο τόσο γερό που πόνεσε η γροθιά μου.
<ρε ηλίθιε ξεκόλλα σύνελθε!!!!θα μας σκοτώσεις και τους 2!!! κάτσε και σκέψου λογικά!!!!θα την σώσουμε! μην ανησυχείς!:)> του φώναξα αρχικά αλλά μετά ο τόνος μου γινόταν όλο και πιο ήπιος..αυτός με κοίταζε με ένα θυμωμένο βλέμμα αλλά και γεμάτο απορία.
.στο τέλος τον αγκάλιασα και του ψιθύρισα στο αυτί πως όλα θα πάνε καλά.
αφού ηρέμησε καθίσαμε κάτω να καταστρώσουμε ένα σχέδιο:
<λοιπόν άκου να δεις τι θα κάνουμε...>άρχισα να λέω αλλά αυτός με διέκοψε
<μπουκάρουμε τους σκοτώνουμε όλους και σώζουμε την μάγια!!!>είπε και έκανε να σηκωθεί αλλά εγώ τον τράβηξα
<βούλωσε το και κάτσε κάτω! λοιπόν...θα περιμένουμε να νυχτώσει...μετά θα αρχίσουμε να παρακολουθούμε το πλοίο...όταν όλοι σχεδόν θα έχουν πέσει για ύπνο θα ανέβουμε αθόρυβα και θα σκοτώσουμε τους σκοπούς...και γενικά όσο πιο ήσυχα μπορούμε. κατάλαβες?> του είπα εγώ κλείνοντας του το μάτι και εκείνος έγνεψε καταφατικά.