Τα απρόσμενα γεγονότα στην Loguetown[Τέλος]

Οι μέρες περνούσαν σιγά-σιγά και οι δουλειές μας γίνονταν όπως έπρεπε. Ευτυχώς δεν είχαμε εξωτερικές παρεμβολές και μπλεξίματα με τους marines του Smoker. Αφού άρχισαν να ησυχάζουν τα πράγματα αρχίσαμε πιο συχνά να κάνουμε αυτά που θέλαμε. Έτσι ένα βράδυ είπα στον Merovech να πάμε σε ένα μπαρ, το οποίο είχα σταμπάρει όταν είχα περάσει από εκεί, να πιούμε κάνα ποτό. Αυτός συμφώνησε και ξεκινήσαμε να πάμε. Δεν είχε καμία περίπολο εκεί τριγύρω και ήταν καλό σημάδι. Αφού φτάσαμε στο μπαρ, μπήκαμε μέσα, καθίσαμε και παραγγείλαμε.

Μας έφερε τα ποτά μας ο μπάρμαν και όπως πίναμε συζητούσαμε τι θα κάναμε από εδώ και πέρα. Δεν είχαμε και πολλές ιδέες για το πως θα καταφέρουμε να αντιμετωπίσουμε τον Smoker χωρίς να έχουμε πρόβλημα. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε για να συνεχίσει το σχέδιό μας. Αφού ήπιαμε τα ποτά μας, πληρώσαμε και φύγαμε από το μπαρ για να πάμε στο καράβι μας να κοιμηθούμε γιατί την επομένη μέρα είχαμε δουλειές. Εκεί όμως που περπατούσαμε βρέθηκαν στον δρόμο μας 1 τύπος και 1 τύπισα που οι φάτσες τους φαίνονταν γνωστές.

Από τον τρόπο που περπατούσαν και τα μπουκάλια στα χέρια τους καταλάβαμε ότι τα είχαν τσούξει και ακόμα συνέχιζαν. Ο τύπος και εγώ χτυπήσαμε ελαφρώς τους ώμους μας και γύρισα και τον κοίταξα απειλητικά:
-Τρέχει κάτι?
-Πρόσεχε που πας ρε φίλε, θα μας σκοτώσεις...
-Εγώ να προσέχω ή εσύ ρε μεθύστακα?
-Είναι ντίρλα το άτομο, άσε να το αναλάβω εγώ. μου ψιθυρίζει ο Merovech.
Τότε σκουντάει ελαφρά τον τύπο και αυτός από το παραπάτημά του έριξε στο πάτωμα το μπουκάλι που κρατούσε στα χέρια του.
-Εεεε, το ρούμι μας. Δες τι έκανες ηλίθιε... λέει η κοπελιά.
-Αυτό δεν έπρεπε να το κάνεις φίλε. λέει ο τύπος και ξαφνικά πετάγεται και χώνει κουτουλιά στον Merovech.
Εγώ μόλις το είδα αυτό πήγα να τον χτυπήσω αλλά την τελευταία στιγμή πετάχτηκε μπροστά μου η τύπησα.
-Ώστε θα αρχίσουμε με εσένα ε? Πολύ ωραία!

O Merovech σηκώθηκε από το έδαφος, σκούπισε το αίμα από την μύτη του και κατευθείαν όρμηξε στον αντίπαλο. Επιτάχυνε τον εαυτό του και βρέθηκε πίσω από τον αντίπαλό του πριν καν το καταλάβει. Του έριξε μια μπουνιά και τον έκανε να γονατίσει στο έδαφος.
-Ώρα να σοβαρέψουν λίγο τα πράγματα δεν νομίζεις? Αρκετά έπαιξα μαζί σου!
Χωρίς δεύτερη σκέψη και χωρίς να χάσει καιρό έβγαλε το dagger του και το πέταξε κατά πάνω του. Αυτός τότε προσπάθησε να το αποκρούσει με το σπαθί του αλλά δεν τα κατάφερε καθώς το επιβράδυνε και το ξαναεπιτάχυνε μετά έτσι ώστε να βρει στόχο στα πλευρά του.

Ο τύπος τότε άρχισε να ξερνάει στο πάτωμα, μάλλον επειδή ήταν μεθυσμένος. Μετά έβγαλε από το σώμα του ένα παράξενο υγρό και κάλυψε την πληγή του. Γύρισε προς τον Merovech και του είπε:
-Ααααχχχ... Τώρα νοιώθω πολύ καλύτερα !! Τι λες να ξεκινήσουμε την αληθινή μάχη?
Ο Merovech τότε χαμογέλασε και του είπε:
-Χεχεχε είσαι πολύ ανόητος που με προκάλεσες σε μάχη! Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να με νικήσει!
-Αυτό θα το δούμε! αποκρίθηκε ο τύπος.
Ένα παράξενο υγρό άρχισε να σκεπάζει το σώμα του. Το υγρό που και που έσταζε στο πάτωμα και έκανε τρύπες στο τσιμέντο.
-Πολυ παραξενο...Αλλα οχι επαρκες! του έκανε ο Merovech και αμέσως επιτάχυνε τον εαυτό του χτυπώντας μπουνιά στο πρόσωπο τον τύπο. Εκείνος δεν πρόλαβε να αντιδράσει και έπεσε στο πάτωμα.
-Αυτό ήταν περίπου το 20% της ταχύτητάς μου... λέει ο Merovech για να του δείξει ότι δεν έχει να κάνει με τον οποιοδήποτε. Πριν καλά καλά προλάβει να τελειώσει την φράση ένιωσε ένα πόνο από κάψιμο στο χέρι του. Το υγρό με το οποίο είχε καλύψει ο τύπος τον εαυτό του είχε καλύψει τώρα το χέρι του Merovech.

Εν τω μεταξύ στην δική μου μάχη με την τύπισα. Ήταν απέναντί μου και φαινόταν ότι έβραζε το αίμα της και διψούσε για μάχη. Την πείραξε πολύ το ότι έσπασε το μπουκάλι τους και δεν θα το άφηνε έτσι αυτό αλλά ούτε το ότι πήγα να ορμίσω στον φίλο της.
-Τέρμα τα παιχνιδάκια αγοράκι... Ετοιμάσου για τα πιο επώδυνα λεπτά της ζωής σου! μου κάνει και άρχισε να στριφογυρίζει πολύ γρήγορα το flail που κρατούσε στο ένα της χέρι. Με είδε να περιμένω την κίνησή της οπότε είπε να μου δώσει την χαρά και να την κάνει. Πήδηξε στον αέρα και με αρκετή δύναμη με χτύπησε με το flail στο μπράτσο μου. Πριν εγώ καταλάβω τι ακριβώς είχε γίνει, αυτή είχε ήδη τραβήξει το flail σκίζοντάς μου παραπάνω το μπράτσο.

-Zehahahahaha! Με έπιασες εντελώς απροετοίμαστο, δεν περίμενα να μπορείς να με χτυπήσεις αλλά φαίνεται πως και εσύ έχεις όπλο παρόμοιο με του Smoker. Το χτύπημά σου όμως ήταν πολύ αδύναμο σε σχέση με τα δικά του. Zehahahahaha!
Δεν περίμενα να κατέχει αυτή ένα τέτοιο όπλο. Με έπιασε απροετοίμαστο αλλά το μόνο που ένιωθα ήταν ευχαρίστηση, η αδρεναλίνη μου είχε ανέβει στα ύψη. Επιτέλους είχα βρει αυτό που αναζητούσα, κάποιον που να μπορεί να με αντιμετωπίσει! Την στιγμή αυτή δεν με ένοιαζε τίποτα άλλο πέρα από το να την αντιμετωπίσω για να δω μέχρι που μπορώ να φτάσω απέναντι σε κάποιον που μπορούσε να με χτυπήσει. Θα ήταν μία ακόμη απλή νίκη ή θα είχε εντελώς διαφορετικό αποτέλεσμα η αναμέτρηση αυτή?

Έβγαλα σκοτάδι από το σώμα μου και κάλυψα το μπράτσο μου. Ύστερα μόλις το μάζεψα η αιμορραγία είχε σταματήσει.
-Zehahahahaha. Το σκοτάδι μπορεί να ρουφήξει τα πάντα!
Βάζω το χέρι μου στο έδαφος και απλώνω σκοτάδι στην γύρο περιοχή.
-Black hole! και ρούφηξα σχεδόν ότι υπήρχε σε ακτίνα μερικών μέτρων.
Άπλωσα το σκοτάδι από πάνω μου σαν πίδακα.
-Liberation!
Άρχισαν να πέφτουν όλα αυτά που είχα ρουφήξει σε όλο το μέρος γύρο μου. Ο Merovech τα απέφευγε επιβραδύνοντάς τα αλλά για τους αντιπάλους μας δεν ήταν τόσο εύκολο. Ο τύπος με το δηλιτήριο τα περισσότερα τα έλιωνε αλλά μερικά τον πέτυχαν και του προκάλεσαν μια μικρή ζημιά. Η άλλη τύπησα που ήταν απέναντί μου τα απέφευγε χωρίζοντας το σώμα της σε κομμάτια.
-Χρήστης φρούτου. Ωραία θα την αιφνιδιάσω! σκέφτηκα.
Καθώς απέφευγε τα αντικείμενα που πέφτανε από τον ουρανό εγώ έβαλα το χέρι μου μπροστά και γέμισε με σκοτάδι.
-Kurouzu!
Όλα της τα κομμάτια άρχισαν να έρχονται κατά πάνω μου. Μόλις έπιασα το ένα όλα τα άλλα ήρθαν και ενώθηκαν πάλι μαζί. Ξαφνιάστηκε και το εκμεταλλεύτηκα, πριν προλάβει να συνέλθει για να αντιδράσει της έριξα μια μπουνιά στο στομάχι και την πέταξα μακριά.
-Zehahahahaha! Το σκοτάδι μπορεί να ρουφήξει τα πάντα! Όπως εσύ μπορείς να με χτυπήσεις με το περίεργο όπλο σου έτσι και εγώ μπορώ να ακυρώσω τις δυνάμεις του φρούτου σου!
Ξαφνιάστηκε αλλά δεν φάνηκε να φοβόταν. Έπρεπε να το διασκεδάζει και αυτή όπως εγώ.

Μετά από αυτό ο Merovech γύρισε και μου έκανε νόημα ότι ήταν οι πειρατές των οποίων τα πόστερ είχαμε δει στο μπαρ. O Chris Label και η Sakura, δύο αρκετά γνωστοί πειρατές που είχαν μεγάλο bounty για τόση μικρή θάλασσα. Κοιτώντας τον chris είδα ότι δεν είχε πάθει σχεδόν καθόλου ζημιά από αυτήν την κίνησή μου.
Ο chris έβλεπε την sakura που την χτύπησα πολύ και ο Merovech το εκμεταλλεύτηκε αυτό.
-Δεν είναι ώρα αυτή να κοιτάς αλλού... του είπε και του έριξε μια σφαίρα. Τελευταία στιγμή όμως ο chris το πήρε χαμπάρι και κατάφερε να την αποφύγει.
Φαίνεται πήρε χαμπάρι ότι έπρεπε να ανησυχεί πρώτα για τον εαυτό του και μετά για τους άλλους. Τότε άρχισε να πιέζει τον εαυτό του με αποτέλεσμα να βγάζει παραπάνω από το δηλητήριό του και φώναξε στην sakura:
-Sakura! Πήγαινε σε ψηλότερο έδαφος!

Τότε σχηματίστηκε ένα χαμόγελο στο πρόσωπο του Merovech.
-Χεχεχε δεν χρειάζεται να πάει πουθενά... Μπορώ να ελέγξω ακόμα και το δηλητήριό σου! είπε και επιβράδυνε το δηλητήριο που παρήγαγε ο chris ο οποίος ξαφνιάστηκε. Ο Merovech τότε πρόσθεσε:
-Μπορώ να επιταχύνω ή να επιβραδύνω οτιδήποτε άψυχο και δυστυχώς για σένα το δηλητήριό σου είναι άψυχο...
Πήδηξε στον αέρα και βρέθηκε πάνω από το κεφάλι της sakura. Της έριξε μια γερή γυριστή κλωτσιά την οποία είχε επιταχύνει με αποτέλεσμα η sakura να εκτοξευτεί σε ένα κτήριο το οποίο γκρεμίστηκε όλη εκείνη η πλευρά. Τότε ο chris αιφνιδίασε τον Merovech δίνοντάς του μια γροθιά στο στομάχι επικαλυμμένη με δηλητήριο. Για μια ακόμη φορά ο Merovech πόνεσε από ένα τέτοιο χτύπημα.
-Εσύ δεν μου είπες να μην κοιτάω αλλού?
του είπε γελώντας ο chris.

Τότε η sakura σηκώθηκε μέσα από τον τοίχο και στάθηκε όρθια κοιτάζοντας εμένα και τον Merovech. Δεν έκανε τίποτα, μόνο μας κοιτούσε. Τότε της φώναξα:
-Έλα να τελειώνουμε κάποτε.. Ήρθε σε επαφή με το περιβάλλον και πάλι και άρχισε να περπατάει προς το μέρος μου. Όταν όμως έφτασα αρκετά κοντά στον Merovech με μια κίνηση πετάχτηκε πάνω του:
-bara bara no...deception!
Το σώμα της έγινε κομμάτια και άρχισε να περιστρέφεται γύρω του. Καθώς γυρνούσε γρήγορα γύρο του τον χτυπούσε με μεγάλη ταχύτητα. Τα απλά χτυπήματα του έκαναν μηδαμινή ζημιά, αυτό που του έκανε ζημιά ήταν το flail και το katana της. Από τον πόνο δεν άντεξε ο Merovech και έπεσε με τα γόνατα στο έδαφος. Ήταν μέσα στα αίματα. O chris τότε γέλασε δυνατά.
Εγώ τότε νευρίασα πολύ και με τους δυο τους. Φαινόταν στο βλέμμα μου. Η sakura γύρισε προς το μέρος μου:
-Χαχαχα. Δεν σου άρεσε αυτό ε? Δεν έπρεπε να μου επιτεθεί ο φίλος σου, ούτε κι εσύ.
Έτρεξε προς το μέρος μου και μου επιτέθηκε:
-bara bara no...touch of death!
Μου έριξε ένα γερό χτύπημα στην κοιλιά. Πετάχτηκα πάνω σε ένα κτήριο λίγο πίσω μου του οποίου ο τοίχος έσπασε.

Το χτύπημα στο στομάχι ήταν δυνατό αλλά όχι αρκετό για να με βγάλει εκτός ειδικά τώρα που υπήρχε μια τόσο ενδιαφέρουσα μάχη. Όπως ήμουν ξαπλωμένος μέσα στα συντρίμια άπλωσα σκοτάδι και τα ρούφηξα όλα. Σηκώθηκα και κατευθύνθηκα προς την sakura.
-Zehahahahaha. Αυτό ήταν όλο? Μόνο αυτό μπορείς να κάνεις?
Τότε η sakura εξοργίστηκε και αυτό φάνηκε από τον απερίσκεπτο τρόπο που μου επιτέθηκε. Όρμηξε κατευθείαν επάνω μου και αυτό ήταν υπέρ μου. Άπλωσα σκοτάδι και έριξα όλα τα συντρίμια που είχα ρουφήξει μπροστά μου και προς την κατεύθυνση της sakura. Αυτή σταμάτησε την επίθεσή της καθώς θα χτυπούσε η ίδια αν συνέχιζε. Έτσι εγώ βρήκα την κατάλληλη ευκαιρία για να την χτυπήσω! Μεταμορφωμένος σε σκοτάδι πήγα από πίσω της χωρίς να με καταλάβει. Τότε την έπιασα από τον λαιμό με το ένα μου χέρι για να της ακυρώσω τις δυνάμεις του φρούτου της και με το άλλο άρπαξα ένα σίδερο και της το έχωσα στα πλευρά. Αυτή τότε άρχισε να τσιρίζει από τον αβάσταχτο πόνο. O chris μόλις την άκουσε γύρησε και με είδε τι είχα κάνει και μου όρμηξε. Εγώ τότε γύρησα την sakura προς το μέρος από το οποίο ερχόταν και αυτός σταμάτησε για να μην την χτυπήσει. Ο Merovech τότε βρήκε την ευκαιρία να πάρει το αίμα του πίσω. O chris ήταν εντελώς ανοιχτός σε οποιαδήποτε επίθεση, έτσι ο Merovech επιτάχυνε τον εαυτό του και έδωσε μια δυνατή κλωτσιά στον chris που τον πέταξε σε ένα κτήριο. Αν και μέσα στα αίματα ο Merovech ήταν ακόμα ο ίδιος δυνατός τύπος που είχα γνωρίσει. Άφησα την sakura και απομακρύνθηκα.

Η sakura έπιασε τον λαιμό της και άρχισε να βήχει. Αφού σταμάτησε τον βήχα έφτυσε αίμα. Πήρε μια βαθιά ανάσα, σήκωσε το κεφάλι της και μου όρμηξε. Με κάρφωσε με το katana της αλλά δεν έπαθα μεγάλη ζημιά. Είτε μεγάλη είτε μικρή η ζημιά είναι ζημιά.
-Δεν θα το αφήσω έτσι αυτό! είπα εγώ και κατευθείαν αντεπιτέθηκα με μια δυνατή επίθεση:
-Kurohitsugi!
Δεν ήξερε τι να περιμένει και από που να το περιμένει. Όμως διαμέλισε το σώμα της αποφεύγοντας την επίθεσή μου και παράλληλα εκτόξευσε το ένα της χέρι, που κρατούσε το flail, κατά πάνω μου. Με πέτυχε στον ώμο και από το χτύπημα άρχισα να αιμορραγώ.

Έκανα το χέρι μου σκοτάδι και έπιασα τον ώμο μου που αιμορραγούσε. Ρούφηξα την επιφανειακή ζημιά και έτσι σταμάτησε η αιμορραγία. Η ώρα είχε περάσει και δεν είχα χρόνο για χάσιμο, δυστυχώς έπρεπε να πάρω τον Merovech και να φύγουμε προς το παρόν. Είχαμε σχέδια και άλλα πράγματα που είχαν προτεραιότητα να κάνουμε. Γυρνάω προς το μέρος της sakura και της λέω
-Δυστυχώς πρέπει να φύγω αλλά την επόμενη φορά που θα συναντηθούμε θα αναμετρηθούμε ξανά και θα σε νικήσω μια και καλή.
-Γιατί με ξενερώνεις τώρα? Έχω όρεξη για μάχη.
-Βιάζομαι, δεν έχω χρόνο να ασχολούμαι μαζί σου. Την επόμενη φορά θα σε κανονίσω για τα καλά.

Αφού τέλειωσα να μιλάω στην sakura γύρισα στον Merovech:
-Merovech, δεν έχουμε άλλο χρόνο να παίξουμε μαζί τους! Πάμε να φύγουμε!
Ο Merovech γύρισε και με κοίταξε. Μετά γύρισε στον chris και του είπε:
-Μην νομίζεις Chris Label ότι αυτό είναι το τέλος!
Τότε ο chris άρχισε να φωνάζει:
-ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ! SAKURA,TI KANEIΣ? ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙΣ ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΕΤΣΙ ΑΠΛΑ?
-Chris,την κερδίσαμε την μάχη. Για πιο λόγο να συνεχίσουμε?
Ο chris όμως δεν το δέχτηκε αυτό και μας επιτέθηκε. Ο Merovech τότε επιτάχυνε τον εαυτό του και απομακρύνθηκε. Εμένα δεν με επηρέασε καθόλου.
-Zehahahaha, ό,τι και να κάνεις αυτή η συνάντηση έχει τελειώσει. Τώρα με το καλό θα φύγουμε αλλιώς θα σταματήσω να παίζω μαζί σας αν θες τόσο πολύ να παλέψεις.

Ο chris δεν έδωσε σημασία στα λόγια μου και φώναξε στην sakura να του δώσει το flail της. Αυτή του το έδωσε και μόλις ο chris το έπιασε στα χέρια του το βούτηξε στο δηλητήριο. Την ώρα που ήμουν στην μορφή σκοταδιού και έφευγα ένιωσα ένα χτύπημα στην πλάτη μου και άρχισα να χάνω τις δυνάμεις μου. O chris μου είχε πετάξει το flail. Έπεσα στο έδαφος και τότε ήρθε ο Merovech και μου έβγαλε το flail από την πλάτη. Μετά με πήρε και φύγαμε από εκεί.
Μόλις φύγαμε αρκετά μακριά σταματήσαμε και με άφησε κάτω. Με την δύναμη του φρούτου μου απορρόφησα όλο το δηλητήριο που είχε μπει στο σώμα μου από το χτύπημα και το αφαίρεσα.
-Θα μου το πληρώσεις αυτό chris label! Την επόμενη φορά που θα σε συναντήσω θα παρακαλάς να μην με είχες συναντήσει ποτέ στην ζωή σου! είπα από μέσα μου.

Οι επιφανειακές πληγές όμως από τα χτυπήματα του flail που είχα δεχτεί δεν είχαν κλείσει. Δεν ήταν λίγες οπότε έπρεπε να πάμε σε έναν γιατρό να με δει. Ο Merovech με πήρε και με κουβαλούσε στους ώμους του κάνοντας βόλτες τριγύρω για να βρει έναν γιατρό να με πάει. Δεν πέρασε πολύ ώρα μέχρι να βρει έναν γιατρό. Πήγαμε και περιποιήθηκε τις πληγές μου βάζοντάς μου αρκετές γάζες. Το ίδιο έκανε και με τις πληγές του Merovech μετά, αυτουνού όμως ήταν πολύ χειρότερες καθώς εγώ χάρη στο φρούτο μου δεν είχα δεχτεί πολλά χτυπήματα ενώ ο Merovech πιάστηκε εκτός άμυνας πολλές φορές. Ο γιατρός μας είπε ότι θα έπρεπε να μείνουμε στα κρεβάτια μας για τουλάχιστον 2 μέρες. Αυτό καθυστερούσε τα σχέδιά μας αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς. Για να πετύχουμε τον στόχο μας και να φέρουμε εις πέρας το σχέδιό μας έπρεπε να αναρρώσουμε πλήρως. Έτσι αφού ευχαριστήσαμε τον γιατρό για την περιποίηση φύγαμε για το πλοίο μας.

Στην διαδρομή μας προς αυτό υπήρχαν σε όλη την πόλη ακόμη συντρίμμια από την μεγάλη μάχη που είχε γίνει. Οι επαναστάτες είχαν υποστεί ολοκληρωτική συντριβή, αλλά τι να περιμένει κάποιος την στιγμή που είχαν αντιμέτωπο τον Smoker. Δεν θα άφηνε ποτέ την πόλη για την οποία είναι υπεύθυνος να πέσει σε χέρια επαναστατών γιατί θα έφερνε ντροπή στο όνομα και στο πρόσωπό του. Αφού φτάσαμε στο πλοίο ξαπλώσαμε και οι δυο μας για να ξεκουραστούμε. Για τις επόμενες δύο μέρες το πρόγραμμα ήταν απλό, ξεκούραση στο πλοίο και σκοπιά για να μην μας εντοπίσουν οι Marines. Αν τύχαινε και μας εντόπιζαν αυτή την χρονική περίοδο ήμασταν χαμένοι διότι δεν είχαμε ελπίδες απέναντι στον Smoker. Όταν ήμασταν καλά δεν καταφέραμε να τον νικήσουμε, οπότε τώρα που ήμασταν πληγωμένοι δεν θα καταφέρναμε ούτε καν να του αντισταθούμε.

Ευτυχώς για εμάς οι δύο αυτές μέρες πέρασαν χωρίς να μας εντοπίσουν οι Marines και είχαμε πλέον αναρρώσει πλήρως. Ήταν καιρός τώρα να συνεχίσουμε το σχέδιό μας. Και εγώ και ο Merovech αναλάβαμε από κάτι και φύγαμε από το πλοίο. Εγώ είχα αναλάβει να συλλέξω πληροφορίες για ένα πειρατικό πλήρωμα με το όνομα "The Sailors" και ο Merovech για ένα πειρατικό πλήρωμα με το όνομα "The Burning Eagles". Έτσι πήγα σε ένα μπαρ μέσα στα στενάκια της πόλης που είχα ακούσει ότι μαζεύονται όσοι είναι κατά του νόμου.

To Jolly roger των "The Sailors":

Σπόιλερ:

To Jolly roger των "The Burning Eagles":

Σπόιλερ:

Ο μπάρμαν φαινόταν από την φάτσα του ότι ήξερε πολλά πράγματα οπότε είπα να πάω να του μιλήσω. Αρχικά, παρήγγειλα κάτι και μετά του έπιασα κουβέντα για γενικά πράγματα για να μπορέσω να φέρω την συζήτηση όπως την ήθελα εγώ. Αυτός όμως κατάλαβε ότι εγώ ήθελα συγκεκριμένες πληροφορίες οπότε μου είπε να μπω κατευθείαν στο θέμα. Έμεινα έκπληκτος που με πήρε πρέφα τόσο γρήγορα. Του είπα ότι ψάχνω στοιχεία για το πλήρωμα "The Sailors" και μου είπε ότι μπορεί να μου δώσει αλλά με το αζημίωτο πάντα. Επειδή ήθελα τις πληροφορίες του έδωσα αρκετά, αλλά δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτά που θα αποκτούσα σε λίγες μέρες. Μιας και είχα μαζέψει εγώ τις πληροφορίες που χρειαζόμασταν επέστρεψα στο πλοίο.

Ο μπάρμαν:

Σπόιλερ:

Προς έκπληξή μου εκεί συνάντησα τον Merovech, είχε ήδη γυρίσει πριν από μένα.
-Είχε μαζέψει τις πληροφορίες του πιο γρήγορα από ότι εγώ τις δικές μου? Τελικά έκανα καλά που τον πήρα μαζί μου στο πλήρωμα. σκέφτηκα. Ανέβηκα στο πλοίο και πήγαμε στο δωμάτιο συζητήσεων. Βάλαμε κάτω όλα τα στοιχεία που είχαμε μαζέψει για να δούμε ποια θα είναι η επόμενή μας κίνηση. Και τα δύο πειρατικά πληρώματα είχαν αρκετά μεγάλα χρηματικά ποσά στην κατοχή τους τα οποία θα μας φαίνονταν χρήσιμα. Έτσι αποφασίσαμε να επιτεθούμε πρώτα στο πλήρωμα "The Sailors" και μετά στο πλήρωμα "The Burning Eagles" μιας και για το πρώτο ξέραμε παραπάνω πληροφορίες για τα μέλη του και τον τρόπο που πολεμούσαν. Μέχρι να τελειώσουμε το σχέδιο δράσης είχε ήδη νυχτώσει. Πήγαμε για ύπνο ανυπομονώντας για την αυριανή μέρα.

Το επόμενο πρωινό ήρθε και μας βρήκε ξύπνιους από πολύ νωρίς. Αφού ετοιμαστήκαμε ξεκινήσαμε να πάμε στο κρησφύγετο των πειρατών "The Sailors" που ήταν κάπου κοντά στην δυτική παραλία του νησιού. Σε όλη την διάρκεια της πορείας μας ο Merovech μου έλεγε πόσο πολύ ήθελε να πολεμήσει και να σκοτώσει ύστερα από την μάχη μας με την Sakura και τον Chris Label. Θα του δινόταν η ευκαιρία καθώς δεν πίστευα να μας έδιναν έτσι απλά τα χρήματά τους οι πειρατές, άλλωστε οι πειρατές ποτέ δεν δίνουν κάτι που τους ανήκει χωρίς να πολεμήσουν. Για αρκετή ώρα περιπλανιόμασταν ψάχνοντας το κρησφύγετό τους αλλά στο τέλος καταφέραμε και το εντοπίσαμε. Ελέγξαμε για τοιχόν φρουρούς και παρατηρήσαμε ότι ήταν μόνο δύο. Τότε έκανα νόημα στον Merovech να τους αναλάβει. Αυτός σε μια στιγμή βρέθηκε από πίσω τους και τους σκότωσε. Κατευθείαν σήμανε συναγερμός καθώς ένας τρίτος φρουρός, που ήταν παραπέρα και δεν είχαμε προσέξει, κάλεσε για βοήθεια. Χωρίς να χάνουμε χρόνο ο Merovech σκότωσε και εκείνον και προχωρήσαμε.

Όσο προχωρούσαμε όλο και παραπάνω άτομα έρχονταν αλλά τους σκοτώναμε πολύ εύκολα. Ξαφνικά εμφανίστηκαν μπροστά μας δύο τύποι που φαίνεται να ήταν οι δυνατότεροι για τους οποίους άκουσα. Ο ένας ήταν ο καπετάνιος και ο άλλος το δεξί χέρι του καπετάνιου. Εγώ ανέλαβα τον καπετάνιο και ο Merovech το δεξί του χέρι. Και οι δύο χειρίζονταν από ένα katana, κάτι το οποίο χαροποιούσε εμένα μιας και θα δοκίμαζα το σπαθί που μόλις είχα πάρει από την Tashiji. Ο καπετάνιος μάλιστα είχε και ένα kodachi το οποίο όμως δεν έβγαλε στην αρχή. Καθώς ήθελα να χρησιμοποιήσω το σπαθί είπα να μην χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις του φρούτου μου αν δεν γίνει κάτι σοβαρό.

Ο καπετάνιος:

Σπόιλερ:

Το δεξί χέρι του καπετάνιου:

Σπόιλερ:

Συγκρουόμασταν για αρκετά λεπτά μεταξύ μας χωρίς αποτέλεσμα. Και οι δύο μπλοκάραμε ο ένας τα χτυπήματα του άλλου. Τότε ο καπετάνιος έβγαλε το kodachi του και μου όρμηξε με διπλό συνδυασμό. Χωρίς να χάσω καιρό για να είμαστε στα ίδια πλαίσια έβγαλα το πιστόλι μου. Πυροβόλησα αλλά την σφαίρα την απέκρουσε με το kodachi και μετά απευθείας μου επιτέθηκε το katana το οποίο απέκρουσα με το δικό μου. Από την άλλη είδα τον Merovech που διασκέδαζε να βασανίζει τον αντίπαλό του οπότε είπα να δώσω ένα τέλος στην μάχη μου με τον καπετάνιο. Όρμισα κατευθείαν πάνω του και αυτός μη ξέροντας ότι είμαι χρήστης φρούτου πήγε να με καρφώσει με το σπαθί του. Το σπαθί του όμως πέρασε από μέσα μου ενώ το δικό μου σπαθί είχε διαπεράσει το στήθος του και είχε βγει από την πλάτη του με αποτέλεσμα να πέσει στο έδαφος νεκρός. Ο Merovech είδε ότι τελείωσα και για να μην με καθυστερεί αποτέλειωσε και αυτός τον δικό του αντίπαλο. Αφού τους σκοτώσαμε πήραμε τα χρήματά τους και τα πήγαμε στο πλοίο μας.

Όταν φτάσαμε στο πλοίο μας υπολογίσαμε την αξία τους η οποία πρέπει να ήταν κοντά στα 80.000 μπέλλι. Αρκετά καλό ποσό για κάποιους δευτεροκλασάτους πειρατές σαν αυτούς. Επόμενος στόχος μας τώρα ήταν οι πειρατές "The Burning Eagles" τους οποίους θα κανονίζαμε την επόμενη μέρα. Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι δεν ξέραμε πολλά για αυτούς ή για την δύναμη που είχαν ως πλήρωμα. Χωρίς όμως να σκεφτόμαστε αυτό τώρα, πήραμε μερικά χρήματα για να πάμε να αγοράσουμε ότι χρειαζόμασταν και τα υπόλοιπα τα φυλάξαμε στο αμπάρι. Ο καθένας αγόρασε ότι ήθελε και γυρίσαμε στο πλοίο. Ξαπλώσαμε να κοιμηθούμε για να ξεκουραστούμε.