[Τέλος-Αλλαγή Παράταξης] Α big surprise and a great disaster waits in Loguetown.

Μετά την επιτυχή σύλληψη του επαναστάτη Kuran Kaname, μου ζητήθηκε να επιστρέψω στη Loguetown για να δωσω ακριβή αναφορά των συμβάντων που εγιναν στο Organ island. Έτσι αφού έφτασε το πλοίο που θα πήγαινε τον επαναστατη στο Impel Down, ξεκίνησα το ταξίδι μου για τη Loguetown. Ο καιρός ήταν ηλιόλουστος και η ατμόσφαιρα πολύ καθαρή κι έτσι απόλαυσα την διαδρομή στο έπακρο. Μετά λοιπόν απο δύο μέρες ήρεμου ταξιδιού άρχισε να αχνοφαίνεται το νησι μπροστά μου.
" Την προηγούμενη φορα που ήμουν εδω άκουγα κατσάδες επειδή έχασα απο τον Raziel και τώρα έρχομαι για να ακούσω ερπάινους που έπιασα τον επαναστάτη."
Σκέφτηκα και ενα χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη μου, το οποίο ομως αμέσως έσβησε καθώς ήρθε στο μυαλό μου η ανάμνηση αυτού του άθλιου πειρατή.

Η μάχη μαζί του ήταν εύκολη και γρήγορη. Μου πρόβαλε σχεδόν μηδενική αντίσταση. Έτσι εύκολα έπιασα έναν επικίνδυνο επαναστάτη εν τη γεννέση του. Αφού τον παρέδωσα στο πλοίο που θα τον συνόδευε στο Impel Down πήγα στη Loguetown όπου φήμες ήθελαν τον πειρατή Raziel να έρχεται. Δυστυχώς οι πληροφορίες αποδείχτηκαν αναληθείς. Οπότε το ταξίδι μου εδώ ήταν μάταιο. Πήγα στη βάση 'οπου ανέφερα στον Smoker το λόγο της επίσκεψής μου.
-"Είσαι μεγάλος μπούφος αγόρι μου. Επειδή έμαθες μια πληροφορία κουβαλήθηκες εδώ από την άλλη άκρη της θάλασσας. Αν ήταν εδώ αυτός ο πειρατής δεν θα περίμενα εσένα για να τον πιάσω." Γελούσε εις βάρος μου κι αυτό δεν μου άρεσε. Μ' εκνεύριζε αυτός ο τύπος. Είχε μια πολύ εριστική κι υπεροπτική συμπεριφορά. Υποσχέθηκα στον εαυτό μου πως μια μέρα θα ου το πλήρωνε αυτό πολύ ακριβά.

Ένας κάθιδρος στρατιώτης όρμησε στο γραφείο του Smoker διακόπτωντας μας.
-"Ο επαναστάτης Kuran Kaname το έσκασε από το Impel Down. Πολίτες ανέφεραν πως εθεάθη στη Loguetown. Αναφορές από στρατιώτες λένε πως δημιουργεί προβλήματα στην συνοικία των αρτοποιών."
Ο Smoker με κοίταξε με χαιρεκάκια.
-"Εμπρός λοιπόν αποτυχία, να η ευκαιρία σου ν' αποδείξεις πως μπορείς να φέρεις τον τίτλο του Lieutenant. Η πρώτη σου αποστολή είναι η εξής: Διατάσεσαι να ξαναπιάσεις τον επαναστάτη Kuran Kaname και να τον ξαναστείλεις στο Impel Down. Φροντισε να μην αποτύχεις."

Τον κοίταζα έκπληκτος. Lieutenant; Τι εννοούσε ακριβώς; Πρόσεξε το έκπληκτο βλέμμα μου και με ρώτησε:
-"Τι κοιτάς βρε στραβάδι; Σου έδωσα η όχι μια διαταγή; Αρνείσαι να υπακούσεις σε διταγές ή φοβάσαι έναν άνθρωπο που ήδη έχεις νικήσει στο παρελθόν;
-"Όχι κύριε. Απλά κάνατε λάθος με το βαθμό μου πριν."
-"Περιτριγυρίζομαι από ηλίθιους τελικά; Όχι βλάξ δεν έκανα λάθος. Προάχθηκες. Απορώ γιατί βέβαια, μιας κι ένα οχτάχρονο μπορεί να σε κερδίσει αλλά δεν παίρνω εγώ τις αποφάσεις." Μου πέταξε μια σακούλα γεμάτη με τα διακριτικά του νέου μου βαθμού.

Είχα πάρει προαγωγή. Αυτό ήταν καλό. Επιτέλους είχε αναγνωριστεί ο κόπος μου. Αλλά γιατί δεν είχα ενημερωθεί, γιατί δεν είχε γίνει τελετή για τν ανάθεση του νέου βαθμού μου; Κανονικά τώρα θα έπρεπε να με είχαν στείλει σε κάποιον Captain για να υπηρετήσω σαν υπασπιστής του. Αλλά τίποτ' απ' όλα αυτά δεν έγινε. Φόρεσα τα διακριτικά μου κι έκρυψα το δίπλωμα σε μια τσέπη του μανδύα μου. έφυγα κατευθείαν για να πάω στην αποστολή μου. Μπροστά μου ανοιγόταν ένα λαμπρό μέλλον, όπως πίστευα, το οποίο θα ξεκινούσε με τη σύλληψη του επαναστάτη. Αν και τα πρώτα σύννεφα στο όνειρο είχαν ήδη σχηματιστεί.

Έτρεχα μέσα στα στενά ψάχνοντας τον Kuran. Άργησα να τον βρω μιας και η βάση ήταν στην άλλη άκρη της πόλης. Έφτασα στο σημείο κάθιδρος. Είδα τον Kaname να προσπαθεί να το σκάσει από την Tashigi. Έτραξα στο επόμενο στενό για να του κόψω το δρόμο. Τον πρόλαβα. Δεν με είχε αντιληφθεί, οπότε αποφάσισα να τον αιφνιδιάσω.
-"Νόμιζα ότι σε έστειλα στο Impel Down, Kuran Kaname!". Μου επιτέθηκε αμέσως.
"Πάει το σχέδιο του αιφνιδιασμού" σκέφτηκα. Αν και δεν είχα άπλετο χρονο να σκέφτομαι, προσωρινά μόνο αμυνόμουν.

Μπορώ να πω πως είχε βελτιωθεί από την τελευταία φορά που τον είδα. Αν και τότε ήταν κάπως εξουθενωμένος και σε κακή κατάσταση. Τώρα ήταν ξεκούραστος και με τις δυνάμεις του ανανεωμένες. Μου έκανε τη ζωή μου δυσκολη. Εκτόξευε σφαίρες και προσπαθούσε να με κόψει με το σπαθί του συνεχώς, με ένα ζήλο που ποτέ δεν έιχα δει σε άλλον.
"Έτσι παλεύουν όλοι τους;" αναρωτήθηκα. Έμοιαζε με φρενιασμένο μαχητή των παραμυθιών. Αν και μπροστά στη δύναμη του φρούτου μου οι επιθέσεις του δεν είχαν νόημα. Όσα τραύματα και πληγλες και να μου έκανε γιατρεύονταν άμεσα. Η κατάσταση μου προκαλούσε ασυγκράτητα γέλια. Τα οποία τον εγόργιζαν περισσότερο, με αποτέλεσμα να διπλασιάζει τις προσπάθειές του.

Η μάχη με τον Kaname καλά κρατούσε και θα έπρεπε να ακούγεται σε όλη την πόλη. Απορούσα γιατί ενισχύσεις δεν είχαν σπέυσει προς το σημείο μου για να με βοηθήσουν. Αν και θα προτιμούσα ειλικρινά να τα κάνω όλα μόνος μου, για να μπορέσω μετά να περηφανεύομαι στον Smoker. Αλλά και πάλι δεν έβγαζε νόημα η όλη κατάσταση. Ο Kaname εναγωνίως προσπαθούσε να με τραυματίσει και να με σκοτώσει αλλά δεν το κατάφερνε. Εγώ από την άλλη συνέχιζα να τον χλευάζω και να τον εκνευρίζω. Κάποια στιγμή η κουραση θα έκανε τη δουλειά αντί για 'μένα. Απλά ήθελα λίγη υπομονή.

Συνέχισα να αποφεύγω τις επιθέσεις του και σε μια στιγμή που ριψοκινδύνεψε άσκοπα μεταμορφώθηκα πλήρως σε φοίνικα και τον χτύπησα με τα νύχια μου. Με δυσκολία κατάφερε ν' απεγκλωβιστεί. Η κούραση είχε αρχίσει να τον επηρεάζει. Το σχέδιο πήγαινε μια χαρά. Επειδή όμως ακόμα και το καλύτερο σχέδιο κάπου στραβώνει, ο παράγοντας τύχη έπαιξε γι' άλλη μια φορά το ρόλο του. Μια φωνή πίσω μου μου απέσπασε την προσοχή.
-"Αυτό είναι αδικία ρε ναυτάκο! Ήρθα τώρα γω τη μάχη σας ν'αλλάξω!" Γύρισα να δω ποιός ήταν αυτός που μιλησε κι είδα έναν άνθρωπο με μπορντό μανδύα να έρχεται καταπάνω μου. Δεν μπόρεσα να τον αποφύγω αλλά και πάλι το μόνο που μου έκανε ήταν να με αγγίξει. Ήταν αρκετό.

Έννοιωσα τις δυνάμεις μου να μ' εγκαταλείπουν. Αμέσως πήρα την ανθρώπινη μορφή μου. Δεν το πίστευα. "Πώς έγινε......." ήταν το μόνο που πρόλαβα να σκεφτώ καθώς μια άγρια θριαμβευτική κραυγή κι ένα τεράστιο μεταλλικό χέρι μ' έστειλαν να πετάξω αρκετά τετράγωνα παραπέρα. Ζαλισμένος από το χτύπημα αλλά ανέπαφος καθώς την τελευταία στιγμή οι δυνάμεις μου επέστρεψαν, ανακάθησα για να συνέλθω. Τι είχε συμβεί; Πως ενώ ήμουν φοίνικας έχασα τις δυνάμεις μου; Ποιά ήταν η δύναμη αυτού του ανθρώπου που είχε βοηθήσει τον Kaname; Ποιός ήταν και τι σχέση είχε μαζί του; Όλα αυτά τα ερωτήματα βασάνιζαν το μυαλό μου καθώς έτρεχα πίσω στον τόπο της μάχης.

Δεν περίμενα να ήταν κανένας εκεί όπως και δεν ήταν. Είχα εξάλλου πετάξει τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα. Τέτοια ήταν η ορμή του χτυπήματος που έιχα χάσει τουλάχιστον πέντε λεπτά για να συνέλθω. Με τόσο χαμένο χρόνο θα μπορούσαν να είναι οπουδήποτε. Άκουσα ήχους μάχης κι έτρεξα προς το μέρος τους. Είδα τους δύο εγκληματίες να έχουν στριμώξει την Tashigi και την ομάδα της. Έκανα ένα βήμα προς το μέρος της και τότε ο τόπος γέμισε καπνό. Ο Smoker είχε έρθει κι είχε αντρέψει τα δεδομένα της μάχης. Οι δύο εγκληματίες τράπηκαν σε φυγή στα στενά της πόλης. Όσο κι αν τους κυνηγήσαμε δεν καταφέραμε να τους πιάσουμε.

Το βλέμμα του Smoker σε 'μένα ηταν απλά γεμάτο υπεροψία κι υποτίμηση. Το ίδιο και τα σχολιά του.
-"Άχρηστε, ανίκανε κι ελεΐνέ Νάυτη. Είσαι γενικά ντροπή κι αποτυχία ως Ναυτικός, ως αξιωματικός κι ως άντρας. Δεν μπορείς να πιάσεις ούτε έναν εγκληματία τον οποίον πριν από λίγο καιρό νίκησες. Έτσι δικαιολογείς εσύ την προαγωγή σου; Ντρόπιασες το σώμα και τη στολή που φοράς. Βόδι! Μάχη ήταν αυτή που έκανε ή υγειινός περίπατος; Χάσου από τα μάτια μου σκουλίκι και μην ξαναεμφανιστείς αν δεν έχεις μάθει να είσαι άντρας."
Έφυγε φουριόζος προς τη βάση αφήνοντας με στα κρύα του λουτρού.

Η ημέρα μου όμως δεν είχε τελειώσει. Η Tashigi ήρθε και με βρήκε στα καταλύματα των αξιωματικών και μ' ενημέρωσε πως είχα μόλις καθαιρεθεί από το βαθμό μου κι υποβιβαστέι στον προηγούμενο. "Είναι γρήγοροι" σκέφτηκα με πικρία. Παρέδωσα τα διακριτικά και το δίπλωμα. Τα συναισθήματά μου ήταν ανάμικτα. Κυριαρχούσε ο θυμός κι ακολουθούσαν η απογοήτευση κι αίσθηση της αδικίας. Θυμός για τον τρόπο που χειρίστεικα τη μάχη μου, για τον Smoker και τον τρόπο που μου μίλησε, για τη διοίκηση που με υποβίβασε χωρίς καν να το σκεφτεί ή να μου δώσει μια δεύτερη ευκαιρία. Απογοήτευση διότι όλα τα όνειρά μου είχαν πάει στράφι, έιχν καταστραφεί μέσα σε μια μέρα.

Με την ήττα μου από τον Kaname όλα όσα ήλπιζα να πετύχω είχαν γίνει κομμάτια. Οι ελπίδες και τα όνειρά μου είχαν σκορπίσει στον άνεμο. Τις επόμενες μέρες ο Smoker πήρε μια σαδιστική ικανοποίηση αναθέτωντάς μου διάφορες αγκαρίες στη βάση της οποίες άνετα μπορούσε να τις εκτελέσει ο οποιοσδήποτε κατώτερος αξιωματικός. Με περιέφερε από δω κι απο κει χλευάζοντάς με ανοιχτά και καλλιεργόντας μου το συναίσθημα της αποτυχίας και της ανικανότητας να γίνω ένας σωστός Ναυτικός. Άρχισα να σκέφτομαι σοβαρά να φύγω. Έψαχνα να βρω δικαιολογία να φύγω αλλά δεν ήξερα τι θα έκανα μετά, ποιό θα ήταν το μέλλον μου. Τη λύση ήρθε να μου τη δώσει εν αγνοία του ένας πρώην δικός μας. Ο Daddy the Father.

Ήμουν στο γραφείο του Smoker ως συνήθως για ν' αναλάβω μια ακόμα βαρετή δουλειά όταν η πόρτα χτύπησε και μπήκε μέσα ένας μεσόκοπος άντρας ο οποίος κουβαλούσε δύο αφίσες καταζητούμενων. Τις άφησε στο γραφείο, ζήτητσε από τον Smoker να τις υπογράψει, συζήτησαν για λίγο και έφυγε μετά πήρε το χαρτί της πληρωμής του κι έφυγε. Όταν η Tashigi ρώτησε ποιός ήταν ο Smoker της απάντησε ως ήταν ένας κυνηγός επικηρυγμένων. Ο Daddy (the Father) Masterson. Κι ενώ ο Smoker εξηγούσε το ποιόν του ανθρώπου αυτού εγώ βρήκα την απάντηση στο τι θα κάνω μετά.
-"Παραιτούμαι" φώναξα! Ο Smoker έμεινε άφωνος. Με κοίταζε σαν να μην πίστευε στ' αυτιά του.

-"Παραιτούμαι" επανέλαβα.
-"Θέλω να φύγω. Δεν αντέχω άλλο ως Ναυτικός. Δεν σας αντέχω άλλο κύριε διοικητά. Είστε υπερόπτης, αυταρχικός, ανάγωγος, θρασύς και δεν σέβεστε κανέναν άλλο πλην του εαυτού σας. Δεν μου αρέσει η συμπεριφορά σας, ούτε αυτή της διοίκησης προς το πρόσωπό μου. Οπότε παραιτούμαι." Τα είπα ολα με μια άνεση και ψυχραιμία που με κατέπληξε. Δεν πίστευα πως το είχα μέσα μου.
-"Και που ακριβώς θα πας μετά σκουλίκι; Τί θα κάνεις; Που νομίζεις ότι μπορούν να δεχτούν έναν άχρηστο κι ανίκανο σκουπίδι σαν κι εσένα;" φαινόταν να απολαμβάνει να με μειώνει.
-"Θα γίνω Κυνηγός Επικηρυγμένων ηλίθιε." Πέταξα το μανδύα του Ναυτικού πήρα τα πράγματά μου κι άφησα έναν εμβρόνητο Smoker να με κοιτάει που έφευγα.

Όνομα: Domvoi
Haki Points: 5
Player of the Week Points: 6
Beli: 17.500
Fame Points: -

ΥΓ: Καταλαβαινω τον λογο που το κανεις, αλλα πολυ βρισιδι. Δεν ειναι το στυλακι του Σμοκερ ετσι. Εχασες καποια λεφτα απο εκει.