[Τέλος] Η απόδραση απ'το Impel Down και τα γιγάντια κοτόπουλα

Γέμισα το πιστόλι μου και έβαλα σε πιο βολικό σημείο της ζώνης μου το στιλέτο του Buggy. Δεν είχα πολλά πυρομαχικά.. οι πολλές μάχες με είχαν αναγκάσει να τα σπαταλήσω σχεδόν όλα. Μαζί με τις σφαίρες που είχα στο πιστόλι μου, είχα ακόμα 20. Ευτυχώς που θα πολεμούσαμε κοντά στο πλοίο όπου θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τις δυνάμεις μου. Έκανα νεύμα στον Kuni και ορμήξαμε προς τους σκοπούς. Εκείνοι αμέσως σήμαναν συναγερμό και 5 απ'αυτούς άρχισαν να μας πυροβολούν.

-Repel!!!
Οι σφαίρες γύρισαν εναντίων τους σκοτώνοντας τους. Το πλοίο βρισκόταν πολύ ρηχά και μας έδινα την ικανότητα να ανέβουμε πάνω. Με γρήγορες κινήσεις ανεβήκαμε την άγκυρα που για κάποιο άγνωστο λόγο είχαν ρίξει και βρεθήκαμε στο κατάστρωμα. Μια δυσάρεστη έκπληξη μας περίμενε εκεί. Όλο το κατάστρωμα ήταν γεμάτο Marines. Δεν είχα δει περισσότερους μαζί και το χειρότερο είναι ότι όλοι τους μας στόχευαν και ήταν έτοιμοι να μας αφανίσουν.
-Μπορείτε να παραδοθείτε και να επιστρέψετε στο Impel Down Kuran Kaname, Kuni Death Bringer.
-Οπα! Κάποιος ξέρει τ'όνομα μου???
-Είσαι Α κατηγορίας καταζητούμενος. Κάθε έμπειρος Marine σε γνωρίζει!
-Πο ρε δικέ μου.. και κρυβόμουν καλά.. Ε δεν πειράζει. Μιας και με ξέρεις ας κάνουμε λίγη επίδειξη! είπε ο Kuni και άπλωσε τα χέρια του προς τους μαζεμένους Marines.

-Πυρ!! φώναξε ο Vice-Admiral και οι ναύτες πυροβόλησαν.
-Magnetic Whirlpool!!!
Ότι μεταλλικό υπήρχε στο κατάστρωμα άρχισε να κινείται κυκλικά γύρω απ'το χέρι μου. Φαινόταν σαν γιγάντια ρουφήχτρα, που τραβούσε οτιδήποτε μεταλλικό. Με μια κίνηση του χεριού μου, τα όπλα, έπεσαν πάνω στους Marines προκαλώντας τους πολλαπλές ζημιές. Ο χώρος ήταν τέλειος. Τους πέτυχα σχεδόν όλους, αλλά δεν ήταν αρκετό για να τους νικήσω. Ξαφνικά, κάτι περίεργο άρχισε να σχηματίζεται στο χέρι του Kuni. Δεν ήταν αχτίνα, αλλά σίγουρα μάζευε ενέργεια. Τότε, άνοιξε διάπλατα την παλάμη του και συμπιεσμένος αέρας ξεπετάχτηκε, διαλύοντας τους Marines. Δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Το αποτέλεσμα ήταν καταστροφικό. Είχε διαλύσει πάνω από 40 Marines με ένα χτύπημα και μαζί με αυτούς μεγάλο μέρος του πλοίου. Πόσο δυνατός ήταν?

-Συγγνώμη. Υπό άλλες συνθήκες θα σας άφηνα να ζήσετε, αλλά είστε στη μέση.
-Μην παίρνεις θάρρος επαναστάτη. Πρέπει να περάσεις από μένα πρώτα.
-Σκάσε! είπα στον αξιωματούχο, ενώ άρχισα να έλκω όλα τα μεταλλικά αντικείμενα του πλοίου. Ήταν ώρα να δοκιμάσω την καταστροφική επίθεση που σκεφτόμουν εδώ και μερικές μέρες. Μια επίθεση που δε θα μπορούσε να αντέξει κανένας. Τα μεταλλικά αντικείμενα "συνδέονταν" το ένα με τ'άλλο, δημιουργώντας ένα μεταλλικό δόρυ. Όσο περνούσε η ώρα γινόταν όλο και μεγαλύτερο, μέχρι που πήρε διαστάσεις παρόμοιες με καταρτιού.

Είχα κάνει λάθος. Στην αρχή είχα σκοπό να φτιάξω ένα μεταλλικό δόρυ, αλλά κατέληξε να είναι κάτι παραπάνω. Η μόνη περιγραφή που ταίριαζε στο τεράστιο αυτό πράγμα, είναι ο πύραυλος.
Συγκράτησα τον πύραυλο με τη δύναμη του μαγνητισμού και σκόπευσα τους Marines που είχαν μείνει άλαλοι μπροστά στο θέαμα. Μέχρι κι ο Kuni το κοιτούσε με δέος.
-Βαρέθηκα να σε ακούω. Αυτή είναι η ρεβάνς μας. Metallic... Javelin!!!! φώναξα εκτοξεύοντας τον πύραυλο.
Η κρούση ήταν φονική. Περισσότεροι απ'τους υπάρχοντες Marines σκοτώθηκαν, ενώ ολόκληρη η πρύμνη διαλύθηκε. Δεν είχαν μείνει πολλοί αντίπαλοι. Ο αξιωματούχος είχε πιαστεί στην επίθεση και δεν περίμενα να ξανασηκωθεί μετά από τέτοιο χτύπημα. Ετοιμάστηκα να ξαναεπιτεθώ, αλλά όλα άρχισαν να γυρίζουν.

Απ'ότι φαίνεται η τελευταία επίθεση παραήταν ισχυρή και απαιτούσε υπερβολικά πολύ ενέργεια.
Κοντοστάθηκα για να ξαναβρώ την ισορροπία μου και να πάρω μια ανάσα. Οι υπόλοιποι Marines ευτυχώς δεν κινούνταν. Παραήταν τρομαγμένοι για να κάνουν κάτι τέτοιο.
-Δεν.. τελείωσε ακόμη!!! φώναξε ο Vice-Admiral καθώς ανέβαινε και πάλι στο warship.
-Ω ναι! Τελείωσε. Σε νίκησε με μια επίθεση.. μικρέ!! του είπε ο Kuni, ο οποίος είχε εμφανιστεί από πίσω του και τον μαχαίρωσε με ένα σπαθί.
-Kuni.. μπα#####ε...
-Θέλετε και συνέχεια παίδες? είπε στους Marines που κοιτούσαν έντρομοι. Στη συνέχεια άνοιξε διάπλατα τα μάτια του και όλοι τους σωριάστηκαν στο έδαφος. Η όραση μου άρχισε να θολώνει και τα πάντα άρχισαν να γυρίζουν...

Όταν άνοιξα τα μάτια μου βρισκόμουν στην ακτή όπου είχαμε πολεμήσει. Ο Kuni ήταν δίπλα μου και έδενε κάτι σάκους στο κατάρτι της καλοφταγμένης σχεδίας.
-Μέρα..
-Yo δικέ μου!!!
-Τι έγινε χθες?
-Μη σε νοιάζει. Λοιπόν. Πρέπει να φύγεις. Θα σου πω μερικά πράγματα. Δε με είδες ποτέ. Η συνάντησή μας θα μείνει μεταξύ μας και μόνο. Η καταστροφή προήλθε απ'την καταστροφική σου επίθεση, η οποία διέλυσε το καράβι. Η σχεδία είναι έτοιμη για να ανοιχτείς στη θάλασσα. Πάρε αυτό. Η επόμενη αποστολή σου. Με βάση αυτά που πληροφορήθηκα, έχεις αρκετή δουλειά.
-Όπως επιθυμείς. Χάρηκα για τη γνωριμία και ευχαριστώ για όλα.
-Καλό ταξίδι! μου είπε και αφού ανέβηκα στη σχεδία, με έσπρωξε στέλνοντας με στα ανοιχτά. Δεν έφυγα όπως περίμενα. Ήταν πολύ σύντομος αποχαιρετισμός και σίγουρα είχα πολλά να τον ρωτήσω. Το μόνο που ήλπιζα είναι ότι θα τον ξανασυναντούσα στο μέλλον. Άνοιξα το σφραγισμένο φάκελο και διάβασα το περιεχόμενο. Είχε τον ίδιο γραφικό χαρακτήρα με τον προηγούμενο και έκανε ξεκάθαρο τι έπρεπε να κάνω. Είχα όντως αρκετή δουλειά να κάνω. Έτσι, άνοιξα το πανί που είχε προσθέσει ο Kuni το πρωί και έπλευσα προς το νησί που έπρεπε να πάω.

[Τέλος]

Όνομα: Kuran Kaname
Haki Points: 2
Player of the Week Points: 7
Beli: 46.000
Bounty/Fame Points: +3.000.000