I must fight...to run away...[ΤΕΛΟΣ]

Στην προηγουμενη ιστορια:
Μετα την αποδραση μου απο την φυλακη βρεθηκα στον τοπο που ειχαν γινει ολα.Η ηττα μου απο τον κυνηγο Rikkido και το οτι εχασα για αλλη μια φορα τον Τεο. Συναισθηματικα διαλυμενος, θελοντας να παρω εκδικηση απο τους κυνηγους , αρχιζω εναν αιματηρο και αθορυβο πολεμο με τους κυνηγους. Δοθηκαν αρκετες μαχες αλλα τα καλυτερα ερχονται....

Δεν ειχαν περασει αρκετα λεπτα απο την ωρα που ειχα ξυπνησει και ευτυχως δεν με ειχε παρει ο υπνος.Ο καλυτερος μου συμμαχος ηταν τωρα το σκοταδι και επρεπε να το εκμεταλλευτω οσο το ειχα με το μερος μου.Ημουν κουρασμενος αλλα ο θυμος μου, μου εδινε ακομα περισσοτερη δυναμη για αν συνεχησω.Επρεπε ομως να δω που βρισκονταν οι κυνηγοι και για να μπορεσω να δω ανεβηκα πανω σε ενα ψηλο δεντρο.Δεν θα μπορουσαν να με δουν μεσα στο σκοταδι και αυτο ηταν μεγαλο πλεονεκτιμα.Το κακο για αυτους ηταν οτι χρησιμοποιουσαν αναμενες δαδες για να μετακινηθουν, οποτε μπορουσε να καταλαβει κανεις που βρισκοταν η καθε ομαδα κυνηγων ευκολα.Περιμενα περισσοτερα απο αυτους.....

Υποτιθεται οτι ηταν οργανωμενοι και ηταν εκπαιδευμενοι για να αντιμετωπιζουν κατι τετοιες καταστασεις. Οποτε ή ειχαν σχεδιο ή πηγαιναν προς το στωμα του λυκου.Θα μπορουσαν αυτες οι μικρες ομαδες να αποτελουνται και απο 1 ατομο και αυτο το 1 ατομο να παρακολουθηται και εγω απλα να επεφτα στην παγιδα τους. Οποιος με εβλεπε εδω περα επρεπε να πεθανει για καλο δικο μου.Η τελικη μαχη ομως δεν θα αργουσε να ερθει και τοτε θα φαινοταν αν μπορουσα να καταφερω και να γινω ακομα καλυτερος.Επιπλεον ειχα απορια να μαθω περισσοτερα για το γραμμα.Μεσα στο γραμμα μου αναγραφοταν ο επομενως προορισμος μου και επρεπε να φτασω παση θυσια....

Κατεβηκα απο το δεντρο με την μορφη καπνου και αρχησα να περπαταω σκυφτα μην γινει καμια στραβη και με παρει κανενα ματι.Μεσα στα σκοταδια δεν θα μπορουσαν να καταλαβουν ποιος ειμαι αλλα για καλο και για κακο δεν εβλαπτε να ειμαι προσεχτικος.Μεσα στο σκοταδι εβλεπα μερικες φλογες και παρακολουθουσα τις ομαδες πολυ προσεχτικα πριν κανω τις κινησεις μου.Τελικα οι υπολογισμοι μου βγηκαν αληθινοι.Πισω απο καθε ομαδα κυνηγων υπηρχε και αλλη μια που τις καλυπτε, αρα πρωτος μου στοχος ηταν φυσικα να εξαφανησω την ομαδα που τις καλυπτε.Το προβλημα ηταν ομως οτι η καθε ομαδα καλυπτε την αλλη σε συγκεκριμενη αποσταση....

Επρεπε να καταφερω να αποσπασω την μια ομαδα απο την αλλη χωρις να το καταλαβουν.Αυτο θεωρουσα οτι ηταν αδυνατο αλλα αξιζε την προσπαθεια.Εγινα καπνος για να τους πλησιασω και τυληξα και τις 2 ομαδες με καπνο.Αμεσως και οι 2 ομαδες σταματησαν να περπατανε και εκανα νοηματα η μια στην αλλη να μην κουνηθουν. Δυστυχως ομως για αυτους γνωριζα το σχεδιο τους και αρχησα την επιθεση.Για αρχη βρεθηκα πισω απο τον τελευταιο της δευτερης ομαδα και του γυηρσα τον λαιμο.Αμεσως γυρησε ο διπλανος του αλλα το μονο που ειδε ηταν κπανος.Σχηματιστηκα τοτε πανω απο τα κεφαλια τους και αποκεφαλησα τους 2 μπροστινους.Μια κραυγη βγηκε απο το στωμα τους ενος κυνηγου, πριν προλαβω να τον καρφωσω.Η αλλη ομαδα αρχησε να τρεχει προς το μερος μου και τοτε ξαναεγινα καπνος για να την υποδεχτω....

Την εξοντωσα με τον ιδιο ακριβως τροπο αλλα ξαφνικα αρχησα να ακουω τυμπανα , κραυγες και τρελαχιτα προς το μερος μου.Με ενα μεγαλο σαλτο πιαστηκα απο ενα κλαδι ενος δεντρου που βρισκοταν ακριβως απο πανω και αρχησα να σκαρφαλωνω με ολη μου την δυναμη.Το ξεφωτο που πριν απο λιγο ειχε γεμησει με πτωματα, τωρα πλεον ηταν γεματο απο αποριμμενους και τσαντησμενους κυνηγους που κοιτουσαν τα πτωματα των συντροφων τους.Δεν ειχα αφησει κανενα ζωντανο μαρτυρα, οποτε δεν ειχα τον φοβο να με αναγνωρησουν...
-Διπλες περιπολιες γυρο απο το φορυριο....αλλιως σας εσφαξα ολους...ειπε ενα χοντρομπαλας.Καταλαβα οτι μαλλον πρεπει να ειχε καποια θεση αναμεσα στα ατομα της οργανωσης για να δινει διαταγες τετοιου τυπου....

Μεχρι να διαλυθουν οι κυνηγοι δεν εκανα τον κοπο να κουνησω ουτε το μικρο μου δαχτυλακι.Ανα πασα ωρα και στιγμη μπορουσα να κανω θορυβο και να προδωσω την θεση μου και αυτο φυσικα δεν με συμφερε.Αφου διαλυθηκαν οι κυνηγοι με την μορφη καπνου ακολουθησα μια ομαδα αρκετα προσεχτικα και οποτε εβρισκα καποιο ανοιγμα εκανα την επιθεση μου.Αφου πλησιασα αρκετα επιτεθηκα τον τυπο που ηταν πισω πισω με πολυ υπουλο τροπο και ταυτοχρονα ολοι γυρησα το βλεμμα τους προς τον συντροφο τους.Εκμεταλευομενος τον συνοστισμο τους επιτεθηκα στους 2 μπροστινους με τα 2 μου σπαθια.Μαλλον δεν ηταν προετοιμασμενοι για να δεχτουν αυτοι την επομενη επιθεση, αφου δεν προλαβα ουτε να αντιδρασουν.Η μονη απαντηση που εδωσαν και οι 2 ηταν ενα μεγαλο ουρλιαχτο.Μεχρι να καταλαβει ο τελευταιος κυνηγος τι ειχε γινει, ειχα κανει ηδη την επιθεση μου....

Εχοντας αποτελειωσει στα γρηγορα αλλη μια ομαδα κυνηγων χαθηκα στις σκιες του δασους.Πλεον ειχε ξεμερωσει σχεδον και δεν ειχα το πλεονεκτιμα που ειχα πριν, αλλα πανω κατω θα χρησιμοποιουσα το ιδιο ακριβως κολπο για να μπορεσω να τους απωθησω ολους.Σκοπος φυσικα ηταν να μην μεινει κανεις ζωντανος , αν και καποια στιγμη ηξερα οτι θα αναγκαζομουν να κανω την εμφανηση μου και να δωσω προσωπο με μπροσωπο μια γερη μαχη.Δεν ημουν ακομα προετοιμασμενος για κατι τετοιο και οι κυνηγοι ηταν ακομα αρκετοι.Επρεπε με αλλα λογια να τους μειωσω αριθμιτικα οσο μπορουσα αλλιως ακρη δεν θα εβγαζα.Μεχρι στιγμης τα πηγαινα καλα και ειχα καταφερει να αναστοσωσω ολοκληρο νησι και για καποιο περιεργο λογο ημουν και περιφανος για τον εαυτο μου, οχι ομως για τις πραξεις μου...

Αφου απομακρυνθηκα απο την ομαδα που πριν απο λιγο ειχα εξοντωσει καθησα να ξεκουραστω προσεχτικα παντα αναμεσα σε κατι δεντρα.Πεινουσα απιστευτα και χρειαζομουν και λιγη ξεκουραση.Χρειαζομουν ενα καλυτερο καταφυγιο για να περασω το βραδυ και συγουρα πιο καταλληλο γιατι ηταν ο ουρανος ετοιμος για αν βρεξει.Οσο κυκλοφορουσα μεσα στο δασος ειχε παρει το ματι μου μερικες σπηλιες. Θα ηταν η καλυτερη λυση, σκεφτηκα απο μεσα μου.Σηκωθηκα σχεδον αμεσως και αρχησα να ψαχνω για μια απο αυτες.Ετσι θα ειχα και ητν πολυτελεια να φταιξω και για να φαω.Το μονο συγουρο ηταν οτι δεν θα εμπαινα ετσι απλα στην σπηλια γιατι θα μπροουσα να υπηρχε καμια παγιδα μεσα για αγρια ζωα.Αν εβρισκα κανενα ζωακι, που θα ηταν καταλληλο προς καταναλωση, δεν θα εχανα ευκαιρια να το πιασω.Το θεμα ηταν ομως να βρω πρωτα την σπηλια...

Ευτυχως δεν αργησα να την βρω και μπηκα μεσα προσεχτικα.Δεν βρισκοταν τιποτα μεσα οποτε βολευτικα σχεδον αμεσως, αοφυ πρωτα την ελενξα μερικες φορες για να ειμαι συγουρος .Αφου συγουρετικα αφησα την τσαντα μου και πηρα τα σπαθια μου και βγηκα εξω για κυνηγι. Μου πηρε πολυ ωρα να βρω καποιο ζωο γιατι προσπαθουσα ταυτοχρονα να αποφευγω και τους κυνηγους που βρισκονταν σχεδον παντου. Ειχα αυξησει δραματικα τις περιπωλιες τους και αυτο σκεφτηκα οτι θα ηταν ενα προβλημα γιατι θα επρεπε να κανω μια μεγαλη βολτα πριν παω στο φρουτιο των κυνηγων.Εκει θα εδινα την τελικη μου μαχη και θα επαιρνα πλεον την εκδηκιση μου μου.Περιμενα πως και πως για αυτη την στιγμη ολο και περισσοτερο.Ηταν κατι σαν λυτρωση για μενα....

Αφου σκοτωσα εναν ακομα αγριοχυρο που βρηκα εκει κοντα κατα τυχη αρχησα να τον δρομο μου προς την σπηλια.Σκεφτηκα οτι ετσι θα μπορουσα να στησω με αυτον τον τροπο μαι καλη παγιδα στους κυνηγους και να καταφερω να τους καθυστερησω ή να τους εξοντωσω.Αυτο θα γινοταν αναλογα με τα ατομα που θα βρισκονταν κοντα στην σπηλια μου.Μολις μπηκα μεσα στην σπηλια αρχησα να ετοιμαζω το γευμα μου και φροντησα να αναψω μεσα την φωτια μου.Μεχρι αν ψηθει το φαγητο εγω βρισκομουν στην εισοδο και αποροφουσα τον καπνο της φωτιας για να μην με παρουν χαμπαρι και δουν απο μακρυα την φωτια.Δεν το ειχα ξανακανει στο παρελθον και τελικα αποδειχτηκε ωραιο κολπακι.Η αναγκη για επιβιωση σε εκανε να σκεφτεις πραγματα που δεν ειχες σκεφτει ποτε....

Αφου ψηθηκε το γευμα μου καθησα να απολευσω το γευμα μου και το υπολοιπο το διπλωσα και το εβαλα μεσα στην τσαντα μου.Στην συνεχεια εβγαλα μια κουβερτα και ξαπλωσα μεσα μεσα στην σπηλια εκει που μπορουσες να δεις μονο με μια δαδα φωτιας για να μην με βρουν.Φυσικα φροντησα πριν κοιμηθω να σβησω την φωτια.Ειχε ζεστανει αρκετα την σπηλια και γενικα η θερμοκρασια της ηταν καλυτερη, σε σχεση με αυτη που επικρατουσε οταν μπηκα.Με αλλα λογια μπορουσε πλεον να κατοικηθει απο καποιον.Δεν αργησα φυσικα να αποκοιμηθω και κοιμηθηκα αρκετα βαθυα, αλλα ευτυχως δεν σκεφτομουν αυτα που σκεφτομουν το προηγουμενο βραδυ και καταφερα να τον απολαυσω....

Οταν ξυπνησα ευτυχως ηταν ακομα μερα και για την ακριβεια εμοιαζε να εχει μεσημεριασει.Ειχα απολαυσει τον υπνο μου και πλεον μπορουσα να κανω θαυματα. Υστερα απο λιγο σηκωθηκα και τεντωθηκα για να ξεπιαστω και σκεφτηκα οτι ηταν ωρα να στησω την παγιδα μου.Μαζεψα αρκετα ξυλα και αναψα αμεσως φωτια.Δεν αργησε να φουντωσει και ενα μεγαλο συννεφο καπνου σηκωθηκε σχεδον αμεσως. Αρπαξα τα σπαθια μου και το μονο που ειχα να κανω τωρα ηταν να περιμενω. Φυσικα ειχα φροντησει να αναψω την φωτια μεσα στην σπηλια για να τους παγιδεψω και να τους επιτεθω την καταλληλη στιγμη.Ξαφνικα αρχησα να ακουω πολλα βηματα μαζι και να πλησιαζουν ολο και περισσοτερο.Εγινα τοτε ενα με τον καπνο της φωτιας και χαθηκα απο προσωπου γης....

Μερικα λεπτα αργοτερα η σπηλια μου ειχε περικυκλωθει απο περιπου 25 κυνηγους μαζι.Μερικοι γενναιοι και ταυτοχρονα ηλιθιοι μπηκαν μεσα στο καπνο για να δουν καλυτερα.Φυσικα μονο ο θανατος τους περιμενε εκει.Εξοντωνοντας 3 απο αυτους με αυτον τον τροπο αρχησαν να ερχονται ολο και περισσοτεροι προς το μερος του καπνου.Ειχαν πιαστει στην παγιδα μου και αλλη μια νικη συντομα θα σημειωνοταν. Οσο ειχα την ευκαιρια εσφαζα οσους μπορουσα μεσα στον καπνο μεχρι που σχεοδν ολοι οι κυνηγοι ειχαν βρεθει μεσα στο σπηλια.Τοτε ειχε ερθει η τελικη φαση του σχεδιο μου.Με ανεμοστροβιλος καπνου τους κρατουσα πισω και ταυτοχρονα εδιωχνα το χωμα απο το ταβανι της σπηλιας και το αποτελεσμα ηταν φυσικα να πεσει η οροφη.Οι κυνηγοι ειχαν φτιαξει τον δικο τους ταφο....

Εχοντας νικησεις και αλλους κυνηγους πλεον μπορουσα να παω να κανω την εμφανηση μου και να κανω μια βολτιτσα στο φρουριο των κυνηγων.Ειχα ανακτησει τις δυναμεις μου και πλεον δεν μπορουσαν να μου κανουν και πολλα. Το κλιμα που επικρατουσε ηταν αυτο ακριβως που ηθελα.Εβρεχε σχετικα δυνατα και ο ουρανος ηταν πολυ συννεφιασμενος.Συντομα σκεφτηκα οτι θα εδινα την τελικη μου μαχη.Κρατοντας παντα τα μου σπαθια αρχησα να περπαταω σχετικα αργα προς το φρουριο.Δεν ειχα καποιο σχεδιο και θα χρησιμοποιουσα τις κλασικες τεχνικες για να αποθυσω τους απλους κυνηγους.Το θεμα ηταν να αντιμετωπησω τον αρχηγο ή τους αρχηγους.Εκει θα φαινοταν αν μπορουσα να φτασω πιο ψηλα...

Ειχα να σκεφτω πολλα πραγματα ομως και ο χρονος ηταν πολυ λιγος.Ολες μου οι κινησεις επρεπε να ειναι μελετημενες.Απλα ευχομουν να τελειωσει ολο αυτο το παραμυθι και να μπορεσω να συνεχησω στην ζωη μου.Για καποιο λογο εμοιαζε μαρτυριο και με βασανιζε.Τελικα η εκδικηση δεν ειχε κανενα απολυτως νοημα.Ηταν καθαρη ψευδαισθηση και απλα κοροηδευα τον εαυτο μου.Ειχα αρχησει να ξαναβρισκω παλι τον παλιο καλο μου εαυτο και πλεον μπορουσα να σκεφτω πιο καθαρα.Ισως να ηταν αυτο το οπλο που χρειαζομουν για να συνεχιζω να μαχομαι και να προσπαθω.Τι αλλο ομως επρεπε να κανω?Ηταν ενα πολυ καλο ερωτημα και μετα απο αρκετη σκεψη κατεληξα στο συμπερασμα οτι επρεπε να συγχωρεσω απλα τον εαυτο μου για ολα οσα ειχαν γινει.Εγω ειχα κανει την προσπαθεια μου και ολα πλεον ανηκαν στο παρελθον....

Εχοντας ηρεμησει ακομα περισσοτερο και εχοντας ενα βαρος λιγοτερο, περπατουσα πλεον με αλλο αερα.Ημουν αρκετα ανεβασμενος ψυχολογικα γιατι επιτελους ειχα βρει αυτο που με ταλαιπωρουσε ολο αυτο το διαστημα.Τωρα ειχα επικεντρωθει σε ενα στοχο και φυσικα αυτος θα μπορουσε να εκπληρωθει πιο ευκολα τωρα.Δεν ειχα σκοπο να τους υποτιμησω τους αντιπαλους μου, αντιθετα θα φροντιζα να ημουν το τελευταιο πραγμα που ειδαν στον κοσμο αυτο.Με το περπατημα που εκανα, υπολογησα οτι σε κανενα 10λεπτο θα βρισκομουν μπροστα στο φρουριο αν δεν εβρισκα καποιους κυνηγους στον δρομο μου.Η αληθεια ηταν οτι προτιμουσα να γινει ετσι γιατι με αυτον τον τροπο μειωνα τον αριθμο τους πιο ευκολα.Η μαχη κατα μετωπο με ολους τους κυνηγους θα ηταν σκετη αυτοκτονια....

Στην συνεχεια προσπαθησα να καθαρησω το μυαλο μου απο ολα οσα με βασανιζαν ή με προβληματιζαν εκεινη την στιγμη.Δεν ειχα και πολλες επιλογες γιατι ηξερα οτι αν δεν το εκανα ,συγουρα θα κινδυνευα να χασω την μαχη.Λογικα δεν πρεπει να υπηρχαν αρκετοι ακομα κυνηγοι.Ειχα καταφερει να εξουδετερωσω ,σπαστα παντα, γυρο τους 70-80.Βεβαια ειχα και το χειροτερο ενδεχομενο στο μυαλο μου αν και ειχα σκοπο απλα αν τους αποθησω για αρχη, στην συνεχεια θα εβλεπα τι μπορουσα να κανω για να εχω το επιθυμητο αποτελεσμα.Ειχα χασει τελειως την αισθηση του χρονου με ολα αυτα που ειχαν γινει, αν και ο χρονος εδω δεν επαιζε ρολο.Ηταν ακομα μερα και ολα θα γινοντουσαν στα φανερα.Καλυτερα τωρα σκεφτηκα απο μεσα μου.Ηθελα να τελειωσει πως και πως αυτη η ιστορια....

Λιγα λεπτα αργοτερα ημουν μπροστα στην κεντρικη εισοδο αλλα κρυμενος καλα για να μην με βλεπουν. Υπηρχαν γυρο σοτυς 20 κυνηγους εξω στο προαυλιο του φρουριου και καθονταν και συζητουσαν.Θα τους επιανα στο υπνο σκεφτηκα και διχως πολυ σκεψη δημιουργησα 3 ανεμοστροβυλους καπνου και παγιδευσα τους κυνηγους.Αμεσως αρχησαν να φωναζουν και βγηκαν και αλλοι κυνηγοι μεσα απο το φρουριο. Φυσικα ειχαν την ιδια μοιρα με αυτους και τους παγιδευσα μεσα σε ανεμοστροφιλους καπνου και τοτε βγηκε ο χοντρομπαλας που ειχα δει πριν απο μερικες ωρες.Μαλλον αυτος θα ηταν ο αρχηγος τους τελικα σκεφτηκα απο μεσα μου, ο οποιος κοιταζε τους κυνηγους του με μισο ματι, αλλα η απαντηση δεν αργησε να ερθει απο αυτον....
-ΒΓΕΣ ΕΞΩ....ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΜΕ ΑΝ ΤΟΛΜΑΣ ΚΑΙ ΑΣΕ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΣ ΜΟΥ...!!!

Δεν ημουν συγουρος στην αρχη, αλλα μετα σκεφτηκα οτι αυτο ηθελα περισσοτερα απο ολα.Πηρα μια βαθυα ανασα, εσφυξα τα σπαθια μου στα χερια μου και εγινα καπνος.Δεν ειχα κανει ακομα την εμφανηση μου στους κυνηγους και ειχα σκοπο να το κανω με θεαματικο τροπο...
-Νομιζα οτι δεν θα το ζητουσες αυτο ποτε.....και τοτε απο το πουθενα εμφανηστικε ενας μικρος χειμαρος καπνου πηρε μορφη.Αυτη η μορφη ηταν η μορφη του χειροτερου εφιαλτη τους.Εκεινος ξαφνιαστηκε οταν με ειδε και εμεινε με ανοιχτο το στωμα.Μαλλον δεν με περιμεναν να κανω την εμφανηση μου στο νησι αυτο και αυτο μου εδωσε λιγο αυτοπεποιθηση.Απο τις εκφρασεις τους καταλαβα οτι αρεκτοι ηταν αυτοι που με φοβοντουσαν.Αυτο θα ειχε πλακα σκεφτηκα απο μεσα μου, βγαζοντας τοτε απο τις θηκες τους τα σπαθια μου και περνοντας θεση μαχης....

Ο χοντρομπαλας απλα με κοιτουσε επιμονα και μαλιστα με μισος.Τι θα μπορουσε να κανει αραγε?Ημουν προετοιμασμενος για ολα και πηρα θεση μαχης.Τοτε περιεργως αρχησε να χιονιζει αλλα ταυτοχρονα αρχησε να κανει και ζεστη.Γυρησα το κεφαλι μου προς τον ουρανο και σχεδον αμεσως προς τον κυνηγο.Τελικα τα πραγματα δεν ηταν τοσο απλα οσο νομιζα, γιατι ειχα να κανω με εναν χρηστη φρουτου του διαβολου.Πρεπει ομως να ηταν paramecia λογικα οποτε δεν θα ειχα προβλημα να τον νικησω.Αντιθετα μαλλον θα ηταν παχνιδακι, αλλα αυτη η αποτομη και ανωμαλη αλλαγη κλιματος με ανησυχουσε.Δεν ειχα δει βεβαια τις υπολοιπες ικανοτητες του ,οποτε στην αρχη θα ημουν προσεχτικος οσο δεν πηγαινε, για να εξασφαλησω την νικη αυτη....

Σκεφτηκα οτι η θεση την οποια βρισκονταν οι αλλοι κυνηγοι ηταν καταλληλη για να μπορεσω να πολεμησω τον χοντρομπαλα.Ο χοντρος περιεργως αν και βαρης εκανε ενα μεγαλο σαλτο προς το μερος μου.Με ενα σαλτο προς τα πλαγια καταφερα φυσικα ανετα να αποφυγω την επιθεση του και σταθηκα αμεσως στα ποδια μου για να κανω την δικια μου επιθεση.Ενοιωσα να με καινε τα σπαθια μου και κοιταξα τις λεπιδες οι οποιες ειχαν γινει κατακοκκινες.Τις ειχε θερμανει σε σημειο που δεν μπορουσα να τις κρατησω και καταλαβα οτι το φρουτο μου θα ηταν για αλλη μια φορα το κλειδι για να κερδησω αυτη την μαχη.Πηρα για αλλη μια φορα θεση μαχης και σκεφτηκα την επομενη μου κινηση.Ηξερα οτι καθε τι που εκανα μπορουσε να ειναι καταστροφικο για αυτο δεν εβλαπτε να ειμαι προσεχτικος....

Σηκωθηκε για αλλη μια φορα ο χοντρομπαλας ψηλα στον αερα και προσπαθησε να πεσει μου αλλα απεκρουσα το χτυπημα του, με μια μπουνια καπνου.Με την φορα που ειχε παρει ειχε ως αποτελεσμα να πεσει αρκετα μαλρυα.Φυσικα για να το καταφερω αυτο εβαλα ολη μου την δυναμη, αν και δεν περιμενα να του ειχα κανει και ιδιαιτερη ζημια.Αφου βρηκα τον χρονο, γυρησα το βλεμμα μου προς τους υπολοιπους κυνηγους που ηταν παγιδευμενοι μεσα στους ανεμοστροβιλος καπνου και θεωρησα οτι ηταν η καταλληλη στιγμη για να τους ξεφορτωθω και τους πεταξα οσο περισσοτερο ψηλα μπορουσα.Δεν περιμενα να μπορουν να σηκωθουν μετα απο την μεγαλη αυτη πτωση τους, αφου τους ειχα σηκωσει περιπου 100 μετρα ψηλα και ισως και περισσοτερο.Οσοι δεν ειχαν πεθανει με το πρωτο πεσιμο θα πεθαναν συγουρα αργοτερα απο εσωτερικη αιμοραγια....

Ειχα παραμελησει τον χοντρομπαλα τοση ωρα και αυτο ηταν ενα ανεπιτρεπτο λαθος μου, γιατι βρηκε την ευκαιρια και μου εκανε επιθεση ενω ασχολιομουν με τους αλλους.Ευτυχως ομως αυτο δεν επιρεασε την ζημια που εκανα στους υπολοιπους και απλα δεχτηκα ενα πολυ ζεστο χτυπημα στην πλατη.Δεν εχασε ομως καιρο και μου ξαναεκανε επιθεση σχεδον αμεσως.Ειχα προλαβει ομως και ειχα γινει καπνους και απεφυγα με αυτον τον τροπο την επιθεση του.Εκεινος βλαστημισε που απεφυγα την επιθεση του με αυτον τον τροπο αλλα δεν με απασχολουσε ιδιατερα η γνωμη του.Με Logia φρουτο ειχα πολλα υπερ στην μαχη και δεν δισταζα να τα χρησιμοποιησω ακομα και αν μερικες φορες ηθελα αν ειμαι δικαιος στις μαχες που εδινα.Τωρα ομως τα πραγματα ηταν πολυ πιο κρησιμα για να το ρισκαρω....

Καταφερα και πηρα παλι θεση μαχης και ας με εκαιγε λιγο η μπουνια που μου ειχε δωσει ο αλλος.Ηταν ενα καλο μαθημα που ειχα παρει γιατι επρεπε να ειμαι 100% συγκεντρωμενος οταν εδινα καποια μαχη και να μην ξεχνιωμουν οταν αντιμετωπιζα παραλληλα και αλλους εχθρους.Δημιουργησε τοτε ενα πολυ καυτο κυμα ζεστου αερα και το εστειλε κατα πανω μου.Το απεφυγα τοτε με ενα μεγαλο σαλτο προς τον αερα και με την μορφη καπνου πηγα προς το μερος του και τον επιασα με ενα συννεφο καπνου.Η στρατιγικη ηταν κλασικη και γνωστη πλεον.Τον σηκωσα ψηλα στον αερα και βρεθηκα και εγω κλασματα δευτερολεπτου διπλα τους.Ηξερα οτι δεν ειχα πολυ χρονο στην διαθεση μου γιατι ηταν υπερβολικα βαρυς και ειχα ακομα την δυναμη να κραταω καποιον τοσο βαρυ, ψηλα στον αερα για αρκετη ωρα...

Οπως ακριβως ειχα σχηματησει την μπουνια καπνου, ετσι ακριβως δημιουργησα ενα ομοιωμα του ποδιου μου απο καπνου και κλωτσησα τον χοντρομπαλα προς τα κατω με ολη μου την δυναμη.Η συγκρουση με το εδαφος ηταν απιστευτη, αφου εσπασε οι πλακες του φρουριου στο σημειο που τον ειχα ριξει.Δεν ειχα ξανακανει τοσο πολυ δυνατο καποιο μου χτυπημα, αν και πιστευα οτι εδω επαιζε ρολο και το βαρος του αντιπαλου μου.Ηταν λογικο εν μερη να του κανω σοβαρη ζημια.Με την μορφη καπνου κατεβηκα παλι κατω.Δεν υπηρχε κανενα ον ορθιο στο πεδιο της μαχης.Ο αντιπαλος μου ειχε μεινει ακινητος με ανοιχτο στο στωμα και ειχε παντου αιματα.Του επιασα τον λαιμο για να δω αν ειχε σφυγμο αλλα δυστυχως για αυτον δεν ειχε.Η μαχη μου ειχε τελειωσει και μαλιστα ηταν απο τις πιο δυνατες που ειχα δωσει μεχρι στιγμης...