I must fight...to run away...[ΤΕΛΟΣ]

Γυρησα το βλεμμα μου προς τους υπολοιπους κυνηγους και πηγα να κανω μια βολτα να δω αν ειχε μεινει καποιος απο αυτους ζωντανος.Μετα απο αρκετη ωρα βρηκα καποιον που ηταν ζωντανος και περιεργως ειχε και τις αισθησεις του.Τον εβλεπα που πονουσε και σκεφτηκα οτι μπορει να ειχε απουθμενο μαζι τους αλλα πλεον ειχα παρει την εκδικηση μου και δεν του αξιζε να ποναει αλλο.Πηγα κατω και τους ψυθηρησα στο αφτι...
-Θα τα πουμε συντομα στην αλλη μερια αδερφε....και εκεινος απλα χαμογελασε...
-Τιμη μου να πεθανω απο καποιον δυνατο αντιπαλο....
-Τιμη μου που πολεμησα με τοσους πολλους αξιους και γενναιους ανδρες... ξεκουρασου αιωνιος...και τον καρφωσα με το σπαθι μου.Τα ματια του τοτε σταματησαν να κουνιουνται , ενω την ωρα που τον καρφωσα δεν εβγαλε ουτε μιλια.Ειχα μαθει πολλα απο αυτο το νησι...

Ημουν εξαντλημενος και αρχησα να περπαταω προς το φρουριο.Σκεφτηκα οτι ηταν υποχρεωση μου να καψω τα πτωματα τους.Ποιος ξερει ποτε θα καταλαβαιναν οι υπολοιποι κυνηγοι τι μακαιλιο ειχε γινει εδω περα?Αρχησα λοιπον σιγα σιγα, παρα την μεγαλη μου κουραση να στιναβαζω τα πτωματα των κυνηγων που βρισκονταν κοντα στο φρουριο.Μετα απο περιπου μια ωρα αφου μου ειχε βγει η μεση, εκαψα τα πτωματα των κυνηγων.Δεν αντεχα να βλεπω για αυτο μπηκα στο εσωτερικου του φρουριου μηπως βρω κατι φαγωσιμο, κανω κανενα μπανιο μιας και δεν ειχα την ευκαιρια τοσες μερες και να ξεκουραστω.Μεσα στην κουζινα ηταν ο παραδεισος μου αφου ειχαν οτι ακριβως ηθελα.Σκεφτηκα οτι απο εδω θα επαιρνα και προμυθιες για το ταξιδι μου.Μπροστα στο φρουριο υπηρχε μια παραλια που υπηρχαν πλοια.Θα επαιρνα φυσικα καποιο απο αυτα για αν φυγω απο το νησι...

Μετα απο λιγη ωρα βρηκα το εσωτερικο μπανιο που ειχαν.Δεν ειχα δει κατι παρομιο στην ζωη μου μεχρι στιγμης.Ηταν κατι σαν πισινα με πολυ νερο το οποιο ευτυχως ηταν και ζεστο.Χωρις να χασω χρονο μπηκα μεσα και ακουμπησα στις πλακες που ειχα στις ακρες της "πισινας".Φυσικα δεν ηταν ιδιαιτερα δυσκολο να με παρει ο υπνος και αποκοιμηθηκα.Οταν ξυπνησα το νερο περιεργως ηταν ακομα ζεστο και πληθηκα κανονικα.Στην συνεχεια ξυριστικα και ολας και πηγα να βρω κανα ρουχο της προκοπης γιατι ημουν ντυμενος με κουρελια.Φορεσα μια ενδυμασια που ειχαν μεσα σε κατι ντουλαπες.Ηταν μαυρο πουκαμισο μεχρι τους αγνονες, αλλα δερματινο και δερματινο παντελονι.Το ιδιο ακριβως ηταν και οι μποτες που βρηκα μεσα σε κατι συρταρια.Ευχαριστημενος απο τα ρουχα που ειχα βρει πηγα σητν κουζινα να γευμαητσω και παρατηρησα οχι ειχε νυχτωσει για τα καλα.Μαλλον πρεπει να με πηρε ο υπνος μεσα στο μπανιο σκεφτηκα....

Οσο ετρωγα σκεφτηκα τι θα εκανα τωρα.Δεν ηξερα τι με περιμενε στο νησι που μου ελεγε το γραμμα και επρεπε να μαθω περισσοτερα.Φυσικα δεν ειχα χαρτες στην διαθεση μου, ουτε Log Pose, οποτε θα αρχιζα να ψαχνω τι υπηρχε εδω περα, μηπως εβρισκα τιποτα και μπορουσα να κανω την δουλεια μου.Πηρα ενα μπουτι κοτοπουλο και αρχησα να ψαχνω στην μικρη βιβλιοθηκη που υπηρχε διπλα στην κουζινα.Δεν ηταν δυσκολο να βρω χαρτι, αλλα το Log Pose.Μετα απο αρκετη ωρα καταφερα να βρω ενα παλιο και ξεχασμενο μεσα σε ενα συρταρι το οποιο ομως ειχε χαραγμενο πανω του κατι.Ηταν ομως πολυ σκονισμενο και δεν μπορουσα να διαβασω τι ελεγε.Αφου το καθαρησα μπορεσα να διαβασω αυτο που ηταν χαραγμενο και προς μεγαλη μου εκπληξη ηταν χαραγμενο το ονομα "baltigo". Ανοιξα αμεσως το γραμμα και παρατηρησα οτι ηταν το ονομα του νησιου που ηθελα για να παω....

Για αλλη μια φορα η τυχη μου ειχε χαμογελασει, και δεν αργησε να εμφανηστει το χαμογελο στα χειλη μου.Μαλλον ηταν η μοιρα μου να παω στο νησι αυτο σκεφτηκα. Διπλωσα σε μια μεγαλη τσαντα οσο περισσοτερα φαγητα μπορουσα, πηρα τα σπαθια μου και τα υπολοιπα πραγματα και αρχησα να πηγαινω προς την παραλια. Ευχηθηκα να μην ξανακανω κατι τετοιο ποτε στην ζωη μου, αν και ηξερα οτι δεν ηταν στο χερι μου.Μεχρι στιγμης ειχα κανει πολλα που δεν ηθελα να κανω και ομως η μοιρα με εκανε να τα κανω, μονο και μονο για να επιβιωσω. Οταν εφτασα στο πλοιο εβαλα τα πραγματα μεσα στην καμπινα και στην συνεχεια ανοιξα τα πανια του πλοιου για να ξεκινησει το ταξιδι μου.Ειχα μεγαλη αγωνια να μαθω τι με περιμενε.Ισως να αλλαζε κατι στην ζωη μου, σοτν τροπο σκεψης μου?Τι να ηθελε ο Kakumeika απο εμενα.Ηταν πολλα τα ερωτηματα που ειχα και πολλες οι απαντησεις που περιμενα να παρω.Γυρησα τοτε το κεφαλι μου προς τον οριζοντα και χαμογελασα αυθορμητα.Μια νεα περιπετεια με περιμενε σκεφτηκα....