Back to homeland....[ΤΕΛΟΣ]

Αντρες σημερα ρισκαρετε την ζωη σας... Πολλοι απο εσας μπορει να εχετε αμφιβολιες για αυτο η να φοβαστε... Μην ανυσηχητε,το ιδιο και εγω.. Αλλα θα σας πω κατι που δεν φοβαμε... Την Παγκοσμια Κυβερνηση !! Οχι απλα δεν την φοβαμε αλλα την απεχθανομαι.... Ειδατε τι εκανε στους συγχωριανους σας,πολοι απο αυτους φιλοι και γνωστοι... Απο τοτε που πατησανε το ποδι τους σε αυτο νησι αρχισε το βασανηστηριο για εσας... Μπορει να μην ημουνα σε αυτον τον τοπο μολις εγιναν αυτα αλλα μολις το ειδα ενα πραγμα γυρναγε στο μυαλο μου... ΕΚΔΙΚΗΣΗ !!! Εκδικηση για τους νεκρους συγχωριανους μας !! Εκδικηση για τους νεκρους φιλους και οικογενειες μας !!Εκδικηση για την καταπατηση του χωριου μας !! ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΛΑΒΙΑ ΤΟΥ ΝΗΣΙΟΥ ΜΑΣ !! φωναξα και υψωσα το ενα χερι μου δειχνοντας προς τα πανω...
ΑΝ ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΥΑΤΟ ΣΑΣ ΟΤΙ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ.. ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΕ ΕΜΕΝΑ ΟΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΕ ΕΣΑΣ !! ΑΠΟΨΕ Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΘΑ ΠΕΣΕΙ !!ειπα δυνατα κοιταζωντας τους αντρες μπροστα μου να αρχισουνε να ζητοκραυγαζουν... Ενοιωσα για μια στιγμη οσο εβγαζα τον λογο πραγματικος επαναστατησ και οτι αυτα τα λογια μου πραγματικα τα ενοουσα.. Και οταν το σκεφτηκα καλυτερα μεσα μου.. τα λογια αυτα τα εβγαλα μεσα απο την καρδια μου,οποτε αυτη ητανε και η αληθεια μου... Οτι παρολα οσα εγιναν στο παρελθον,το χωριο μου και αυτο το νησι με ολους τους ανθρωπους το αγαπω...

Ολοι οι αντρες ανοιξανε τον δρομο προς την εξοδο του σπιτου αφηνοντας μας να περασουμε και να παμε προς την βαση.. τελευταιος στην πορτα ηταν ο Βarry ο οποιος και μας την ανοιξε... Οταν περασαμε την πορτα εκεινος μας ειπε...
Καλη τυχη !
Δεν νομιζω να την χρειαστουμε !! Το σχεδιο σιγουρα θα πετυχει !!
Ουδεν σχολιο Sakura ..... Ευχαριστουμε Barry,το ιδιο και σε εσας !! Μην ξεχασεις, ξεκινατε κατευθιαν την εκενωση των πολιτων απο την γεφυρα και την πολη γενικως... Κατευθιαν στο δασος!!
Ναι,το θυμαμε το σχεδιο αφου μαζι το σκεφτηκαμε...
Του χαμογελασα και εβαλα το ασπρο καπελακι των κυβερνιτηκων.. Το ιδιο εκαναν οι Sakura και Maya ενω οι 5 αντρες απο πισω μας φορεσανε της κουκουλες του ...
Απομακρυνθηκαμε απο το σπιτι με πορεια προς την βαση των κυβερνιτικων... Καθως περπαταγαμε εριξα μια ματια στην Maya... Ανυσηχουσα ιδαιτερα για εκεινη,θα προτιμουσα να καθοτανε στο σπιτι αλλα ηξερα οτι αμα της το ελεγα δεν προκητε να με ακουγε ... Απο την αλλη ηξερα οτι για την Sakura τσαμπα θα ανυσηχουσα... Σε συγκριση με οταν την ειχα πρωτογνωρισει στην Shell Town εχει δυναμωσει απιστευτα πολυ... Οσο πιο πολυ πλησιαζαμε προς την βαση τοσο πιο πολυ ενα περιεργο συναισθημα ανυσηχιας μεγαλωνε μεσα μου.. Δεν επρεππε υστερα απο εναν τετοιο λογο οπου ειπα στο σπιτι αλλα δεν μπορουσα να το αλλαξω... Κοιταξα τον μαυρο ουρανο με τα αστερια και το φεγγαρι ενω ευχηθηκα να μην ειναι το τελευταιο βραδυ οπου τα αντικρυζω...

όσο εμείς προχωρούσαμε προς την βάση οι ομάδες των δράκων είχαν αναλάβει διακριτικά να ενημερώσουν και να απομακρύνουν τους πολίτες...ακόμα είχαν περικυκλώσει την βάση αλλά παρέμεναν κρυμμένοι μέχρι να κάνουμε εμείς την κίνησή μας.
εμείς τώρα είχαμε φτάσει σχεδόν στην βάση. βρισκόμουν ανάμεσα στον κρις και την μάγια.\

<ουφ!έχω πολύ άγχος! ελπίζω όλα να πάνε κατ ευχήν > είπε η μάγια και φαινόταν αγχωμένη...εγώ σταμάτησα και την κοίταξα στα μάτια.

μάγια. αυτό που πάμε να κάνουμε είναι πολύ επικίνδυνο.αν δεν είσαι σίγουρη πήγαινε και κρύψου και εσύ. εδώ δεν έχουμε δυστυχώς κανένα περιθώριο για λάθη. πρέπει να το παίξουμε πολύ καλά και να φανούμε άνετοι ώστε να μην μας πάρουνε χαμπάρι, όχι τουλάχιστον πριν τελειώσουμε την δουλειά. > είπα στην μάγια με επιβλητικό βλέμμα. πραγματικά δεν ήθελα να το κάνω αυτό και ούτε να την αφήσω απ έξω αλλά όπως είπα και στην ίδια δεν έχουμε περιθώριο για λάθος...

< σάκουρα όχι...μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου...μην ανησυχείς όλα θα πάνε καλά...άλλωστε με χρειάζεστε για να συνδέσετε την βόμβα!>είπε εκείνη χαμογελαστή και χτύπησε ελαφρός την τσάντα που βρισκόταν κρεμασμένη στον ώμο της.

<σόρρυ που διακόπτω κορίτσια αλλά πρέπει να γίνουμε πιο πιστικοί όσον αφορά την μεταφορά των αιχμαλώτων μας!>είπε ο κρις και έδειξε πίσω του τους 5 επαναστάτες που ήταν αλυσοδεμένοι με χαλασμένες χειροπέδες. είχε δίκιο ο κρις έπρεπε να τους προσέχουμε πιο πολύ...έτσι του έκανα νόημα και αυτός πήγε πίσω απο τον τελευταίο μας κρατούμενο.
έτσι περπατήσαμε προς την είσοδο της βάσης τότε μας σταμάτησε ένας κυβερνητικός φύλακας
<τι είναι αυτοί που κουβαλάτε?> μας ρώτησε και κοίταξε εμένα
<κάποιοι παραβάτες. προσπάθησαν να το σκάσουν αλλά τους πιάσαμε και τους πάμε σε κελί μέχρι να τους στείλουν για ανάκριση.>απάντησα εγώ άνετη. εκείνος με κοίταξε απο επάνω μέχρι κάτω (η αλήθεια ήταν πως αυτά τα ρούχα αναδείκνυαν το σώμα μου και με έκαναν αρκετά ελκυστική) και εγώ του έκλεισα το μάτι. ήταν φανερό πως ο τύπος με γούσταρε.
καθώς προχωρούσαμε προς τα κελιά άκουσα τον κρις να μου λέει χαμηλόφωνα
<την έχεις την υποκριτικη..αν συνεχίσεις έτσι θα είναι παιχνιδάκι!>είπε και με σκούντηξε απαλά με την γροθιά του στον ώμο μου.
<κρις...σκάσε και περπάτα>του απάντησα παγερά. εκείνος μούτρωσε και συνέχισε να περπατάει. η πλάκα ήταν πως δεν έγινα 'κακιά' για κάποιο προσωπικό λόγο απλά έπρεπε να συγκεντρωθούμε σε αυτό που κάναμε.
στρίψαμε αριστερά σε έναν διάδρομο κια κατεβήκαμε τις σκάλες που οδηγούσαν απο την μια στα κελά και απο την άλλη στο οπλοστάσιο.

τώρα η καρδιά μου πήγαινε να σπάσει. έπρεπε να κοροϊδέψουμε τους φύλακες ώστε να μας αφήσουν να περάσουμε και μετά να τους σκοτώσουμε ταυτόχρονα ώστε να μην βγάλουν κιχ. είχα άνχος. έστω και 1 δευτερόλεπτο να είχαμε διαφορά, και προλάβαινε να ακουστεί θα καταστρέφονταν όλα.
στρίψαμε στον διάδρομο που οδηγούσε στα κελιά και στα πρώτα περίπου 2 μέτρα συναντήσαμε μία πόρτα με κάγκελα. την περάσαμε και ήδη φαινόταν άλλη μία που ήταν κλειστή όμως και είχε 2 φύλακες.η μάγια περπατούσε μπροστά και απο πίσω της σε σειρά οι ψεύτικοι κρατούμενοι.εμείς ακολουθούσαμε απο πίσω και είχαμε διακριτικά χωμένα το ένα χέρι μέσα στα μακριά παλτά που φορούσαμε ακουμπώντας τα κατάνα μας και έτοιμοι να σκοτώσουμε τους 2 φύλακες.
<φέραμε νέο'πράμα'>είπε η μάγια και χαμογέλασε στον ένα απο τους δύο φύλακες ενώ εκείνος άνοιγε την πόρτα. ένιωσα τον κρίς να τσαντίζεται
<ηρέμησε κρις...!>του ψιθύρισα
<αυτός είναι δικός μου!!>απάντησε ο κρις και εγώ κούνησα το κεφάλι καταφατικά.
όπως ακριβώς είχαμε σχεδιάσει, μόλις περάσαμε την καγκελόπορτα τραβήξαμε ταυτόχρονα τα σπαθιά μας και αποκεφαλίσαμε τους δύο φύλακες πριν προλάβουν να αντιδράσουν. ταυτόχρονα οι επαναστάτες πέταξαν κάτω τις ψεύτικες χειροπέδες και εγώ αφού τράβηξα τα κλειδιά για τα κελιά απο την ζώνη του αποκεφαλισμένου πτώματος τα πέταξα σε έναν απο αυτούς.
<15 λεπτά. μην αργήσετε ότι και να γίνει διότι θα έχουμε άσχημες επιπτώσεις.> είπα στους επαναστάτες και μαζί με την μάγια και τον κρις τρέξαμε προς το οπλοστάσιο.

Τρεχαμαι μεσα στο διαδρομου οπου θα μας βγαζανε στο οπλοστασιο.. Λογικα με βαση τα σχεδια το οπλοστασιο θα επρεπε να ειναι δεξια απο εδω... Εστριψα δεξια αλλα ακουσα τα βηματα της Maya προς την αντιθετη κατευθυνση...
Εεεεε απο τα δεξια ελεγε το σχεδιαγραμα της βασης !!ειπα φωναζοντας ψυθιριστα.. Ευτυχως με ακουσανε..
Το ξερω αλλα το μπαρουτι μυριζει απο αυτην την μερια...
Δεν εχουμε περιθωρια λαθους...
Maya εισαι σιγουρη ?!
!00% !!! Αυτην την μυρωδια θα την αναγνωριζα παντου !!
Δεν μπορουσαμε να χασουμε αλλο χρονο.. Καθε δευτερολεπτο που περνουσε ητανε εισ βαρος μας και δεν ειχαμε την πολιτελεια επιλογων αλλα ουτε και λαθους...
Chris,τι κανουμε...
Και μολις εριξε ολο το βαρος της αποφασης πανω μου... Ευχαριστω πολυ Sakura... Οσο και να ηταν η μυτη της Maya πανω σε κατι τετοια θεματα ητανε απτεστη επισης το σχεδιαγραμμα της βασης μας το εδωσε εκεινος ο περιεργος τυπος.... Κανενας μας δεν τον εμπιστευτηκε πληρως...
Maya,σε ακολουθουμε.. Οδηγησε μας!!της ειπα για μια στιγμη οπου ξεχαστηκα και υψωσα λιγο περισσοτερο την φωνη μου...
Ουπς..
Βaka !!μου ειπε η Sakura και μου εριξε μια φαπα στον σβερκο...

Τρεχαμε ακριβως πισω απο την Maya ακολουθωντας την μυτη μεχρι που ξαφνηκα ενα χερι με αρπαξε απο πισω απο το χερι ενω με το αλλο χερι τα μαλλια μου...
Οποιος και αν εισαι κανεις μεγαλο λαθος που με αγγιζεις...ειπα στον αντρας οπου το δηλητηριο ειχε ηδη αρχισει να εξαπλωνεται στο σωμα του και τα χερια του χαλαρωσανε... Κατευθιαν γυρισα πισω και ειδα τον κυβερνιτικο οπου ηταν ετοιμος να ουρλιαξει απο τον πονο αλλα πριν το κανει τον αποκεφαλησα στα γρηγορα... Μολις επεσε το πτωμα του κατω διεκρινα καποιος να τρεχει προς την αντιθετη κατευθυνση .. Καταλαβα αμεσως οτι ειναι κυβερνιτηκος και οπου να νε θα σημανε τον συναργεμο... Η Sakura πεταξε ενα μαχαιρι οπου καρφωθηκε στο πισω μερος του κρανιου του και επεσε κατω νεκρος....
Πιασε τον αλλον και εγω αυτον να τους κρυψουμε !!
Δεν θα χρειαστει...της ειπα και πεταξε μια ποσοτητα σηλητηριου στα 2 πτωματα...
Σε ενα λεπτο περιπου το δηλητηριο θα εχει εξαφανησει ακομα και τα κοκκαλα τους... Συνεχιζουμε!
Και οπως ειπα ετσι και συνεχισαμε το τρεξιμο.. Μετα απο 2 στροφες φτασαμε σε μια πορτα οπου η Maya σταθηκε μπροστα της...
Εδω ειναι...μας ειπε και κοιταχτηκαμε ολοι μεταξυ μας..
Ωραια λοιπον.. Ας την ανοιξουμε και ας βαλουμε τα εκρηκτικα μεσα..

Εχει μια περιεργη κλειδαρια.. Δεν μπορω να την ανοιξω...
Οχι ρε γα***το.. Μην μου πεις τωρα οτι πρεπει να ψαξουμε να βρουμε τα κλειδια....
Θα δοκιμασω εγω...
Ειπα στην Maya να κανει πισω για να ριξω το πιο τοξικο δηλητηριο οπου μπορουσα να δημιουργησω... Αν η κλειδαρια ηταν φτιαγμενη απο απλο σιδερο τοε εχε καλος... Αμα ομως ητανε φτιαγμενη απο ατσαλι θα ειχαμε προβλημα...
Το δηλητηριο πανω στην κλειδαρια ειχε αρχισει να βγαζει ατμους και να λιωνει το σιδερο τελικα σιγα σιγα... Καθυστερουσε λιγο αλλα δεν μπορουσα να το κανω να λιωσει πιο γρηγορα... Οταν το ειδα να εχει μαλακωσει αρκετα τραβηξα το κατανα μου και εκοψα-εσπασα το μισολιωμενο σιδερενιο λουκετο... Ανοιξαμε την πορτα και μπηκαμε μεσα.. Η Sakura sταθηκε κοντα στην πορτα να κραταει τσιλιες οσο εγω με την Maya τοποθετουσαμε και ενεργοποιουσαμε τα εκρηκτικα...Καθως καναμε αυτην την δουλεια μια σκεψη περασε απο το μυαλο μου...
Παιδια.. Αν η Maya ειχε δικιο για το οπλοστασιο οτι ηταν τελικα στα αριστερα και οχι στα δεξια οπως ελεγε το σχεδιαγραμα αυτο σημαινει...
... οτι αυτος ο παλιοκ***ης ητανε προδωτης !!

καθόμουν και φιλούσα τσίλιες όσο τα παιδιά συνέδεαν και ενεργοποιούσαν τον εξοπλισμό. ένιωθα το αίμα μου να βράζει..και για αυτό δεν οφειλόταν η όλη κατάσταση αλλά το ότι ανάμεσα στους δράκους υπήρχε ένας προδότης!! αν ήταν δυνατόν! προσπάθησε να μας παγιδεύσει..οπότε λογικά θα έχει ειδοποιήσει τη κυβέρνηση για το τι σχεδιάζαμε να κάνουμε και αυτό ήταν κακό διότι χάσαμε το στοιχείο του αιφνιδιασμού.αν και αργά ή γρήγορα θα το έπαιρναν χαμπάρι καθώς υπήρχαν κάμποσα πτώματα παρατημένα. απο την άλλη είχα ψιλοαγχωθεί για την ομάδα απόδρασης...ήλπιζα να κατάφερναν να αποδράσουν πριν το χρονικό όριο που είχαμε θέσει.
είχαν περάσει κάπου στα 3 λεπτά και τα παιδιά δεν είχαν τελειώσει ακόμα
<ρε! τελειώνετε! σε λίγο θα πλακώσουν οι κυβερνητικοί και θα γίνουμε ολοκαύτωμα μαζί τους!>είπα εγώ χαμηλόφωνα και τότε ο κρις έβγαλε το κεφάλι απο την πόρτα ιδρωμένος και αγχωμένος και μου απάντησε
<τελειώνουμε!!!>
ένα λεπτό μετά βγηκαν και έκλεισαν την πόρτα
<είμαστε έτοιμοι. έχουμε 5 λεπτά>μου είπε η μάγια και κάναμε να φύγουμε.

αρχίσαμε να τρέχουμε όσο γρηγορότερα μπορούσαμε μέσα στο κτήριο ώστε να βγούμε έξω. δεν μας ένοιαζε πια η μυστικότητα. η δουλειά μας εδώ είχε τελειώσει και με λίγη τύχη θα βγαίναμε απο το κτήριο χωρις να μας πάρουν χαμπάρι. δυστυχώς όως για εμάς δεν είχαμε την τύχη με το μέρος μας. καθώς τρέχαμε σε έναν διάδρομο εμφανίστηκαν μπροστά μας καμια 20αριά σκυλάκια της κυβέρνησης. εμείς σταματήσαμε για να γυρίσουμε απο την άλλη καθώς δεν είχαμε χρόνο για μάχη. τότε όμως πίσω μας ακριβώς εμφανίστηκε επίσης ένα ισάριθμο περίπου τσούρμο.
<σκατά! δεν έχουμε χρόνο για αυτούς.!!!> ψιθύρισε η μάγια
<το ξέρω...τώρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τους βγάλουμε απο την μέση>απάντησα εγώ και τράβηξα με το ένα χέρι το φέιλ και με το άλλο το στελθ κατάνα. απο την άλλη παρατήρησα τον κρις να κάνει 'κρακ΄ τα δάχτυλά του.
<είστε στον δρόμο μας!!!>είπε ο κρις και έριξε διλητήριο σε κάποιους αο αυτούς που ήταν μπροστά μας. εγώ γύρισα απο την άλλη
<bara bara no coup!!!>φώναξα και το σώμα μου διαμελίστηκε σε 5 κομμάτια. τα δύο χέρια μου με τα όπλα άρχισαν να σκοτώνουν κάμποσους ενώ τα πόδια μου κλωτσούσαν αυτούς που προσπαθούσαν να πλησιάσουν.

Οσοι ηταν πιο μπροστα στη ομαδα οπου μας πλησιαζε επεσαν κατωτρεμοντας και φωναζοντας,θα μπορουσα να τους ξεκανω ολουςμε το δηλητηριωδες μου αεριο αλλα θα διακυνδηνευανε οι ζωες της Maya και Sakura... Οσοι ηταν πιο πισω τρεχανε προς το μερος μας ,ξεκινησα να βαδιζω αργα και σιγα σιγα αυξανα ρυθμο με καταληξη να τρεχω κατα πανω τους.. Μολις εφτασα τους πρωτους κανω πισω το χερι μου και το εσφιξα σε γρονθια.. Με οση δυναμη ειχα και νερυο εριξα την μπουνια αυτην στην μαπα του πρωτου οπου βρεθηκε μπροστα μου ριχνοντας τον πολλα μετρα πισω δημιουργοντας μια μεγαλη τρυπα στον απεναντι τοιχο.. Κλωτσησα δυνατα στα δεξια μου 2 κυβερνιτικους ριχνοντας τους κατω και αφηνωντας το δηλητηριο απο το ποδι μου να εξαπλωθει μεσα τους... Ενοιωσα ενα σουβλιμα απο πισω μου και ειδα στο δεξι μερος της κοιλιας μου να προεξεχει μια λεπιδα...
Chriiiis !!!ακουσα την Maya να φωναζει και να πυροβολαει...
Επιασα την λαβη του σπαθιου απο πισω μου και το εβγαλα... Αιμα μαζι με δηλητηριου εκχυλιζε απο το τραυμα μου... Η αισθηση αδυναμιας και ζαλης με περιεβαλε απο την αιμοραγια.. Ακουσα μια κραυγη και εναν κυβερνιτικο να μου ορμαει απο μπροστα μου.. Επιασα το χερι του οπου κραταγε το σπαθυ του και το γυρισα προς τα πισω ενω με το αγκωνα του αλλου μου χεριου τον χτυπησα στον θωρακα ριχνοντας το με δυναμη στο πατωμα δημιουργοντας ρωγμες... Υπηρχανε περιπου 10 ακομα κυβερνιτικοι.. Δεν με χωρουσε αλλο να παιξω..
Venomicius Strike !!

Η επιθεση μου σκοτωσε τους υπολοιπους αντιπαλους και το πεδιο μας ελευθωρηκε αλλα χανοντας περιπου ενα λεπτο... Η οραση μου εξασθενουσε... Δεν ειχα σταματησει την αιμορογια και αμα την αφηνα κιαλλο θα καθυστερουσα και τους υπολοιπους... Γυρισα πισω να κοιταξω και η Sakura ειχε ξεκανει τους περισσοτερους ενω η Μaya με το οπλο της οσους μπορουσε... Εβαλα το χερι μου στο τραυμα μου και το γεμισα με δηλητηριο... Υστερα ανασηκωσα τους επιδεσμους που ειχα γυρω απο την μεση μου ηδη λιγο ωστε ν καλυψουν το τραυμα και να μειωσουν την αιμοραγια για τωρα σε συνδιασμο με το στρωμα δηλητηριου οπου αφησα...
Ελατε !! Συνεχιζουμε,πρεπει να χασαμε ηδη 1 λεπτο εδω περα !! φωναξα στην Maya και την Sakura ενω αποτελειωνανε τον τελευταιο οπου ειχε απομεινει και τρεξανε προς το μερος μου.. Συνεχισαμε τον δρομο μας αλλα η Maya συνεχεια κοιταζε το τραυμα μου...
Μολις βγουμε εξω πρεπει να παμε κατευθιαν σε καταφυγιο ωστε να περιποιηθουμε το τραυμα σου... Δεν θα κλεισει τοσο ευκολα οσο τα τραυματα σου απο την Loguetown οσο δηλητηριο και να βαλεις πανω σε αυτο...
Μην ανυσηχεις.. Το δηλητηριο μου για εμενα λειτουργει σε ολα τα τραυματα σαν επουλωτικο.. Αν δεν πιασει το δηλητηριο ολο και κατι θα βρουμε...
Αλλα απο μεσα μου οσο της τα ελεγα αυτα δεν ημουνα καθολου σιγουρος... Με εχουνε πυροβολησει,κοψει,μαχαιρωσει αλλα ολοκλρηρο σπαθι δεν εχει ξαναπερασει απο μεσα μου.. Ευτυχως οπου δεν χτυπηθηκε καποιο ζωτικο μου οργανο αλλιως τοτε θα την ειχα πραγματικα πολυ ασχημα... Εσφιξα λιγο ακομα το επιδεσμο και κοιταξα μπροστα μου τους διαδρομους της βασης... Πρεπει να βγουμε συντομα απο εδω....

συνέχισα να σκοτώνω κυβερνητικούς μέχρι που μαζι με τον κρις και την μάγια τους εξουδετερώσαμε όλους.ο κρις είχε πληγωθεί άσχημα και αυτό με έκανε να ανησυχήσω, διότι δεν ήξερα πόσο σοβαρό ήταν και τι επιπτώσεις θα είχε. έπρεπε πάση θυσία να βγούμε απο το κτήριο και δεν θα έπρεπε να μας καθυστερήσει κάτι τέτοιο καθώς ήδη είχαμε καθυστερήσει.
μας είχαν μείνει κάπου στα δύο λεπτά για να βγούμε έξω και έτσι ξεκινήσαμε να τρέχουμε. έβλεπα όμως πως ο κρις δεν άντεχε και όλο έμενε πίσω. τα δευτερόλεπτα περνούσαν και τώρα ίσα ίσα μας έμενε χρόνος ώστε να βγούμε έξω..
<κρις έλα εδώ!> του είπα και τον πλησίασα
<μα τι στο καλό κάνεις!!!????> μου είπε αυτός καθώς εγώ τον σήκωνα στην πλάτη μου.
<μας σώζω baaaka!!!>του απάντησα και άρχισα να τρέχω με τον κρις στην πλάτη και την μάγια δίπλα μου. ο κρις ήταν ολόκληρο γομάρι και ήταν βαρύς. πάσχιζα να κρατήσω το βάρος του και να τρέξω παράλληλα όσο πιο γρήγορα μπορούσα.

<σάκουρα!!!μισό λεπτό μας μένει!!!!>μου είπε η μάγια και ένιωσα την καρδιά μου να σφυροκοπάει μέσα στο στήθος μου. ο χρόνος μας τελείωνε και ήταν στο τσακ να πεθάνουμε προσπαθώντας να βγούμε έξω! έτρεχα μανιωδώς και προσπαθούσα να βαστάξω τον κρις στην πλάτη μου που τώρα είχε λιποθυμήσει. κρύος ιδρώτας με είχε λούσει...δεν ήξερα τι κατάληξη θα είχε αυτό. άρχισαν να περνούν μπροστά στα μάτια μου εικόνες των αγαπημένων μου προσώπων... πρώτος ο αδελφός μου που είχε πεθάνει πριν κάμποσους μήνες..μου χαμογελούσε αλλά μετά το πρόσωπό του έγινε κρύο και άψυχο..σιγά σιγά άρχισε να σβήνει...μετά ο kenshin..με κοιτούσε με ένα βλέμμα σαν να μου έλεγε πως μπορώ να τα καταφέρω!! ξαφνικά εμφανίστηκαν μπροστά μου ο Gost και ο J!!!!ωχ θεέ μου! ήρθαν στο μυαλό μου οι στιγμές απο εκείνη την μάχη με το πλήρωμα του μπάγκι...που σκοτώθηκαν...ένα δάκρυ κύλισε στο μάγουλό μου! και τότε το πρόσωπο του yahiko ήρθε να με ηρεμήσει...και να μου δώσει την ώθηση που χρειαζόμουν για να τα καταφέρω! έκανα νόημα στην μάγια με το κεφάλι μου και τρέξαμε με όλη μας την δύναμη βγαίνοντας έξω απο το κτήριο.
πίσω ου άκουσα έναν εκκωφαντικό κρότο και φλεγόμενα συντρίμμια πετάχτηκαν δεξιά και αριστερά μου. τρόμαξα μήπως κάποιο είχε χτυπήσει τον κρις...με την μάγια τρέξαμε λίγα μέτρα ακόμα και αφού άφησα τον κρις στο πάτωμα έπεσα και εγώ με την μάγια καθώς προσπαθούσαμε να ανασάνουμε...

αναπνέαμε βαριά και βήχαμε...μέσα απο το κτήριο ακούγονταν κραυγές πόνου..προς στιγμήν στεναχωρήθηκα για όλο αυτό αλλά μετά θυμήθηκα πως αυτοί είχαν προκαλέσει όλα αυτά στους καημένους τους κατοίκους...ξαφνικά κοίταξα δίπλα μου και είδα πως ο κρις σιγά-σιγά είχε αρχίσει να ξυπνάει.
<κρις κρις!!!είσαι καλά?> του είπα ανήσυχη και τον ακούμπησα απαλά στο ώμο.
<κρις γλυκε μου...> είπε η μάγια και έτρεξε πάνω απο τον κρις, τον χάιδεψε στο πρόσωπο και τον φίλησε απαλά στο μέτωπο.
<ε....?....τι έγινε....???> είπε ο κρις τραυλίζοντας...
<σσσσ....όλα καλά είναι...όλα καλά πήγαν!> του είπα εγώ και εκείνος ανασηκώθηκε.

Δεν μπορουσα να το πιστεψω οτι απλα λυποθημησα για ενα τραυμα και μας καθυστερουσα.. Κοιταξα πισω μας την βαση οπου ειχε τυλιχθει στις φλογες... Το σχεδιο μας ειχε στεφθει με επιτυχια.. Τωρα αυτο που μας εμενα ητανε να παμε στο σημειο συναντησης με τους υπολοιπους δρακους και ανασυνταχθουμε..
Σταθηκα για λιγο ακομα κοιταζοντας την βαση.. Υλπιζα απο μεσα μου να ειχανε ελευθερωθει οι φυλακισμενοι και να βγηκανε ασφαλεις απο την βαση...
Chris πρεπει να βιαστουμε... Σε λιγο θα ερθουν οι κυβερνιτικοι οπου δεν ητανε στην βαση ..
Εχεις δικιο...
Ξεκινησαμε το περπατημα προς το σημειο συναντησης ωστοσο εγω συνεχισα να κοιταζω την βαση.. Μετα κοιταξα την στολη οπου φοραγα... Την εβγαλα και την πεταξα κατω με μισος αλλα και ευχαριστηση.. Παρολα αυτα θυμηθηκα το συμβαν μεσα.. Οπου ειχαμε λαθος οδηγιες και την προδοσια ενος δρακου... Πρεπει να ενημερωσουμε επισης και τους αλλους αλλα οχι μπροστα του.. Μπορει να επωφεληθουμε απο την προδωσια του...
Chris,φαινεται σαν κατι σε βασανιζει..
Εκτος απο μια τρυπα στην κοιλια ποσα αλλα νομιζεις οτι μπορουν να με βασανιζουν... Εχουμε και τον προδωτη να δουμε σε λιγο...

Οντως ισχυει αυτο... Πρεπει να το πουμε και στους υπολοιπους !!
Οχι ακομα..
Τι ενοεις? Ο προδωτης ειναι διπλα τους ακριβως και εμεις δεν θα τους ενημερωσουμε? Μπορει να μας κανει μεγαλυτερη ζημια !!
Εχουμε το πλεονεκτημα οτι εμεις ξερουμε τι ειναι ενω εκεινος δεν ξερει οτι ξερουμε... Θα ενημερωσουμε τους υπολοιπους δρακους οταν θα λυπει .. Μπροστα του ομως μπορουμε να καταστρωσουμε ενα σχεδιο στα μετρα μας ωστε να επωφεληθουμε στην μαχη οπου πιθανοτατα να ακολουθησει....
Η Sakura και η Maya συμφωνισανε μαζι μου και συνεχισαμε το δρομο μας... Η αιμοραγια απο το τραυμα μου ειχε μειωθει και αρχισει να επουλωνεται.. Ωστοσο δεν θα μπορουσα να πολεμησω αμα συνεχισει να ειναι ανοιχτο..
Maya,εχεις αλλες γαζες στην τσαντα σου?
Ναι,περιμενε μια στιγμη..σταματησε και εβγαλε την τσαντα της απο τον ωμο της. Αρχισε να ψαχουλευει μεσα οπου εβγαλε ενα ρολο γαζας και μια αληφη..
Τι ειναι αυτο?την ρωτησα δειχνοντας την αληφη..

Μια αληφη οπου αγορασα στο νησι που ειχαμε παει στην West Blue... Αυτη που μου την πουλησε ειπε οτι ειναι απο φυσικα βοτανα αναμειγμενα ωστε να απομακρυνει την μολυνση σε τραυματα και να βοηθαει τον ιστο του δερματος να ανεπτηχθει πιο γρηγορα και να κλεισει τραυματα...
Δεν ειναι αναγκη να πιστευεις τι λεει η καθε πικραμενη.
Απο την αλλη δεν εχουμε και τιποτα να χασουμε.
Ναι,δεν θα πιασετε συζητηση για την αληφη τωρα.. Βιαστητε,μας περιμενουν οι αλλοι!
Ναι,εχεις δικιο..
Η Maya εβγαλε την γαζα γυρω απο την μεση μου και μου ζητησε να απομακρυνω το δηλητηριο απο την πληγη μου... Καθαρησε με λιγο νερο γυρω την πληγη και υστερα εβαλε την αληφη.. Με το που ηρθε αυτη η αληφη σε επαφη με τραυμα μου εβγαλα μια συντομη κραυγη τσουξιματος... Δεν το περιμενα αλλα αμα τσουζει σημαινει οτι κανει δουλεια.. Μετα περασε την γαζα γυρω απο την μεση και την εδεσε... Ηδη αρχισει να νοιωθω πολυ καλυτερα....
Τελικα δεν ηταν πικραμενη...της ειπα και εκεινη μου χαμογελασε.
Ωραια. Συνεχιζουμε.

Συνεχισαμε το περπατημα,αν και εγω μεν δεν μπορουσα να παω παρα πολυ γρηγορα και να ακολουθησω τον ρυθμο της Sakura λογω του τραυματος και του φοβου μου μηπως ανοιγε ξανα και αιμοραγουσε.. Η Maya εμενε πισω για να με βοηθαει στη ανυσηχια ομως περισσοτερο... Το τραυμα ετσουζε αφαντασα αφου ενοιωθα τους ιστους τους δερματος μου να δημιουργουνται πιο γρηγορα και να κλεινουν την πληγη.. Με επιανε απιστευτη φαγουρα αλλα καθε φορα μου εβαζα τα δαχτυλα μου στο τραυμα,ετοιμος να το ξυσω η Maya μου τα απομακρυνε...
Αντε! Αντε! Περπατατε πολυ αργα !!
Μην ανυσηχεις τοσο. Οι κυβερνιτικοι αποκλειεται υστερα απο την καταστροφη της βασης τους να μπορουν να ερθουν με καινουργιο σχεδιο τοσο γρηγορα η να σκεφτουν κατι δραστικο.
Οχι,αλλα αμα καταφερουν να διασωσουν κανενα den den mushi η εχουν καποιο εκτος βασης και καλεσουν ενισχυσεις τοτε θα πρεπει να ανυσηχουμε παρα πολυ.. Πρεπει να σκοτωσουμε οσους απομενουν γρηγορα γιατι αμα μαθουν στην κυβερνηση τι συμβαινει στο νησι τωρα δεν νομιζω οτι θα το αφησουν...
Εχεις δικιο σε αυτο..

Μετα απο λιγο περπατημα ακομα φτασαμε στις αρχες του δασους οπου ειχαμε πει με τους υπολοιπους δρακους να περιμενουν με τον στρατο τους κρυμενοι στους θαμνους...
Μπαινοντας μεσα στο δασος φωναξαμε το συνθημα οπου φτιαξαμε κρυφα με την ξαδερφη μου...
Peter !!
Mark !!
Η ξαδερφη βγηκε απο την κρυψωνα της και με πλησιασε.. Μολις εφτασε με αγκαλιασε λεγοντας μου ποσο ειχε ανυσηχησει λογο της καθυστερησεις μας μετα την εκρηξη.. της εξηγησα για τον τραυματισμο μου και για την κατασταση μεσα στην βαση,μετα απο οταν βαλαμε τα εκρηκτικα.. Σιγα σιγα ειχανε αρχισει να εμφανιζονται και οι υπολοιποι δρακοι... Μολις ειδα τον Eisaku οτι ητανε καπως θυμωμενος κοιταζοντας με.. Προσπαθησα να μην ερθω σε επαφη με το βλεμμα του μην καταστραφει οτι ειχα σκεφτει... Εσκυψα στο αυτι της ξαδερφης μου και της ψυθιρισα..Emiko o Eisaku ειναι προδοτης... Μας εδωσε λαθος οδηγιες μεσα στην βαση για το που ηταν το οπλοστασιο.. Μην τον κοιταξεις μην κανεις τιποτα το παραξενο και προπαντως μην το πεις στους υπολοιπους δρακους.. Εχω σχεδιο..
Εκεινη απλα με κοιταξε ξαφνιασμενοι χωρις να πει τιποτα.. Κοιταξα την Maya και την Sakura κουνωντας το κεφαλι μου και δειχνοντας τους να προχωρησουμε προς τους υπολοιπους...

προχωρήσαμε προς τους άλλους. ο κρις είπε στην έμικο για την προδοσία. η αλήθεια ήταν πως είχα ψιλοαγχωθεί με τη όλη φάση...γενικά θα μπορούσαν να μας κατηγορήσουν πως λέμε ψέματα και πως προσπαθούμε να σαμποτάρουμε τους δράκους αν και ήταν φανερό πως δεν είχαμε κανέναν απολύτως λόγο για να κάνουμε κάτι τέτοιο. απο την άλλη όλο και κάτι θα μπορούσαν να σκαρφιστούν ώστε να μας κατηγορήσουν. αν και ρισκάραμε τις ζωές μας για χάρη αυτού του νησιού ποτέ δεν ξέρεις...
μαζευτήκαμε όλοι μαζί ώστε να καταστρώσουμε το σχέδιο της μάχης.
<λοιπόν...προτείνω όταν θα μαζευτούν οι περισσότεροι κυβερνητικοί στο σημείο της έκρηξης, εμείς να έχουμε συγκροτηθεί σε 5 ομάδες οι οποίες θα κρύβονται γύρο απο την βάση σε ακτίνα μερικών μέτρων...όταν λοιπόν θα είναι η κατάλληλη στιγμή η μάγια θα πυροβολήσει στον αέρα και τότε όλες οι ομάδες θα επιτεθούν. το μέρος που είναι η βάση μας ευνοεί επειδή θα μπορέσουμε εύκολα να τους περικυκλώσουμε...>είπε η έμικο. το σχέδιο μάχης της ήταν πολύ καλό, φαινόταν πως είχε ταλέντο σε αυτό. όμως ενώ ήξερε για την προδοσία γιατί είπε το σχέδιο μπροστά στον εισάκου??

καθώς συζητούσαν οι άλλοι κάθισα και το σκέφτηκα λιγάκι...εαν ο εισάκου ήταν προδότης λογικά θα ήταν και η ομάδα του η οποία ήταν παρούσα την συγκεκριμένη στιγμή...χμμμ....τότε μου ήρθε η θεία επιφοίτηση!!!!η έμικο ήταν πραγματικά πανέξυπνη!!!το είπε επίτηδες!ήξερα πως θα καταλάβαινα....λογικά ο χωρισμός των ομάδων των δράκων θα ήταν ανάμεικτος....οπότε σε όλες τις ομάδες θα υπήρχαν προδότες...λογικά.....και όμως η σκέψη μου επιβεβαιώθηκε λίγα λεπτά μετά!
<λοιπόν...οι ομάδες θα είναι ανάμεικτες..δηλαδή σε κάθε ομάδα θα υπάρχουν άτομα απο όλες τις ομάδες των δράκων...>είπε η έμικο και τότε ο εισάκου αντιτάχθηκε!
<γιατί να γίνει αυτό!!!???ενώ ξέρετε την έχθρα!!>είπε εκείνος πεπεισμένος ότι εμείς θα συμφωνήσουμε...σκοπός του προφανώς ήταν να μας κάνει να ανοίξουμε ένα άνοιγμα στον κύκλο...εκεί που θα ήταν αυτός με την ομάδα του δηλαδή ώστε να αφήσει τους κυβερνητικούς να ξεφύγουν...!ήταν έξυπνος ο τύπος!

τότε πετάχτηκα εγώ: <άφησέ με να σου εξηγήσω τον λόγο....>είπα και εκείνος με κοίταξε με ένα μοχθηρό βλέμμα.
<τι να μου εξηγήσεις?!πώς θα σκοτωθούμε μεταξύ μας?!>είπε αυτός και όλοι άρχισαν να μιλάνε μεταξύ τους για να σκέφτονται να απορρίψουν την ιδέα της έμικο
<ησυχία παρακαλώ...>είπα και μετά γύρισα προς το μέρος του...
<τα πράγματα έχουν ως εξής...εαν πάμε ανά ομάδες η κάθε μία θα νοιάζεται μόνο για την δικιά της...ενώ αν είμαστε ανάμεικτοι....θα υπάρξει ενότητα....εγώ με τον κρις και την μάγια για παράδειγμα...θα πάμε σε ξεχωριστές ομάδες...αν συμφωνείτε και εσείς...την μία ομάδα θα ηγηθώ εγώ στην άλλη ο κρις στην άλλη η μάγια στην άλλη η έμικο και στην άλλη εσύ εισάκου!>είπα εγώ και τα μάτια του άστραψαν...
<χμμμ ενδιαφέρουσα άποψη..>απάντησε εκείνος με ένα πονηρό βλέμμα.
τότε με σκούντηξε ο κρις..
<μα τι στο καλό κάνεις?!>μου είπε ο κρις έκπληκτος...
<θα δεις...> του απάντησα και γύρισα προς τους υπόλοιπους.
<λοιπόν? τι λέτε?> τους ρώτησα..

οι δράκοι δέχτηκαν όλοι...αυτοί που είχαν κάποιους ενδοιασμούς ήταν αυτοί που ήξεραν δηλαδή η έμικο ο κρις και η μάγια..αλλά εν τέλει μου έδειξαν εμπιστοσύνη και δέχτηκαν και αυτοί..
στο μυαλό μου τα πράγματα είχαν ως εξής....εμείς θα είχαμε τον νου μας στην ομάδα του εισάκου...εκείνος πάλι σίγουρα θα σκόπευε να ανοίξει την άμυνα μας, εμείς όμως θα είχαμε φροντίσει στην ομάδα που ηγούνταν, οι άνδρες του να μαρκάρονταν στενά απο τους δικούς μας που θα είχαμε χώσει εκεί...παράλληλα καθώς θα περιμέναμε κρυμμένοι θα φροντίζαμε να 'καθαρίσουμε' τις ομάδες μας απο τα τσιράκια του...έτσι καθώς οι δράκοι έκαναν τις ανασυντάξεις εγώ ενημέρωσα για το σχέδιό μου τον κρις την μάγια και την έμικο....ακόμα χωρίς να μας πάρουν χαμπάρι ορμηνέψαμε κάποιους άνδρες απο τις ομάδες μας για το σχέδιο...
έτσι περίπου μία ώρα μετά τα 'ποντικάκια' μας είχαν τσιμπήσει το δώλομα και εμείς βρισκόμασταν να τους έχουμε περικυκλώσει σε ακτίνα 5 μέτρων χωρις εκείνοι να έχουν πάρει είδηση τίποτα καθώς βρίσκονταν απασχολημένοι με τον χαμό.
επιπλέον το σχέδιο 'καθαρισμού' στέφτηκε με επιτυχία καθώς αιφνιδιαστικά και σχεδόν ταυτόχρονα σκοτώσαμε όλους τους άνδρες του εισάκου που βρίσκονταν στις ομάδες μας...και το καλύτερο ήταν το ότι εκείνος δεν είχε καμία απολύτως ιδέα για αυτό.

όλα μα όλα είχαν πάει κατ' ευχήν μέχρι στιγμής. στην πραγματικότητα ένιωθα ένα άγχος και παράλληλα την αδρεναλίνη μου να ανεβαίνει στα ύψη καθώς έβλεπα όλους τους κυβερνητικούς εκεί να μην ξέρουν τι τους περιμένει...η στιγμή που η μάγια θα έδινε το σήμα πλησίαζε και εγώ ανυπομονούσα.. έσφιγγα στα χέρια μου τα όπλα μου και ένιωθα πως επιτέλους είχε έρθει η στιγμή.
τότε ο πυροβολισμός ακούστηκε και όλοι χυθήκαμε εναντίων των κυβερνητικών που όπως το είχαμε σχεδιάσει είχαν αιφνιδιαστεί. εγώ όμως δεν έτρεξα στους εχθρούς αλλά στον εισάκου!
<ετοιμάσου να πεθάνεις για την προδοσία σου!!! bara bara no touch of death!!!!> του είπα και το χέρι μου έγινε ένα με το στελθ κατάνα έτρεξα επάνω του και με μία κίνηση έσκισα τον αέρα και όλη η συμπιεσμένη δύναμη που έστειλα προς το μέρος του τον πέταξε 2-3 μέτρα μακριά μετά τον πλησίασα και με μία κίνηση συνέθλιψα το κρανίο του με το φλέιλ μου σιγουρεύοντας τον θάνατό του. ο προδότης ήταν νεκρός.κοίταζε με ένα παγερό βλέμμα απορίας αλλά δεν με ένοιαζε.έτρεξε και χώθηκα στην μάχη σκοτώνοντας όλο και πιο πολλούς κυβερνητικούς...1..2...3..5..10...έχασα το μέτρημα απο ένα σημείο και μετά..πολλοί προσπαθούσαν να με κόψουν με τα σπαθιά τους αλλά δεν ε επιρέαζαν...έσπερνα τον θάνατο μαζί με τον κρις και την μάγια...