[τελος-παρελθον]Death Is Around Me! Staring The Abyss Of Madness

Καποτε ζουσα σε ενα πολυ μακρινο μερος.Λεγεται οτι ειναι το βορειοτερο νησι στην Εast Blue και βρισκονταν πολυ κοντα με το Mystery Island.Θεωρουνταν μερος του νησιου αυτου αλλα η φυλη μου αρνουνταν να το δεχτει αυτο.Εκει χιονιζε 10 μηνες τον χρονο με αποτελεσμα η ζωη σε αυτα τα μερη να ειναι πολυ δυσκολη και βαναυση.Η φυλη απο την οποια προερχομαι,ζουσε απομονωμενη απο τον υπολοιπο κοσμο.Μοιραζαμε οτιδηποτε μεταξυ μας και η λεξη νομισμα ηταν κατι αγνωστο προς εμας.Το νησι ειχε μια φυσικη προστασια απεναντι στους ξενους.Η προστασια αυτη ηταν ενα απιστευτα δυνατο ρευμα στην θαλασσα που περικυκλωνε το νησι.

Πολλοι πειρατες αλλα και marine προσπαθησαν να κατακτησουν το νησι αλλα απετυχαν και πνιγηκαν ολοι απο το αγριο ρευμα.Βεβαια στο νησι υπηρχε μια μεγαλη παραδοση πολεμιστων.Ενας απο αυτους ειμουν εγω,και μαλιστα ειμουν ο δυνατοτερος στο νησι εκεινη την περιοδο.Βεβαια ο στρατος του νησιου ηταν σχεδον αχρηστος αφου στο νησι εχει να γινει μαχη εδω και τουλαχιστον 3 αιωνες.Ειχα επισης αλλους δυο αδελφους.Ο ενας που ηταν και ο μεγαλυτερος,ονομαζονταν Harald και ηταν ο βασιλιας του νησιου.Ο αλλος που ηταν ο μικροτερος που ονομαζονταν Ragnar,αποφασισε παρολο που ηταν πολυ δυνατος πολεμιστης,να γινει χαρτογραφος.ηταν το μοναδικο ατομο που ηξερε την μυστικη τοποθεσια που του επετρεπε να αποφευγει το δυνατο ρευμα και να ταξιδευει σε ολο τον κοσμο.Στο νησι συνολικα ζουσαν περιπου 20.000 ατομα.Το νησι αποτελουνταν κυριως απο πεδιαδες και βαλτους.Εγω ειχα ενα παραξενο συναισθημα τα τελευταια χρονια.Ηθελα κατι να αλλαξει στην ζωη μου.Να γινει κατι συναρπαστικο.Δεν ηθελα να περασω ολη μου την ζωη ετσι,Ηθελα να γινω διασημος πολεμιστης σε ολοκληρο τον κοσμο και ισως και να γινω marine ετσι ωστε να εξαφανισω τους πειρατες απο αυτον το κοσμο.Ειχα ενα μισος απεναντι στους πειρατες γιατι λεηλατουσαν,σκοτωναν και φοβιζαν τον κοσμο.Μου ηταν πολυ δυσκολο να αποδεχθω οτι θα περναγα ολοκληρη την ζωη μου σε αυτο το νησι οπου δεν γινονταν τιποτα σημαντικο.

Μια μερα συζυτουσα με τον Harald για τα προβληματα του νησιου και ψαχναμε λυσεις.Ο αλλος μου αδελφος ο Ragnar,ελειπε στην grand line εκεινη την περιοδο.Ενω συζητουσαμε,μπαινει τρεχοντας ενας κατοικος στο σπιτι μας.
-Τρεξτε στην δυτικη πλευρα του νησιου!Ερχονται παλι πειρατες!Τους ειδα με τα ιδια μου τα ματια!
εμοιαζε πολυ φοβισμενος και ταραγμενος.Ετσι πηγα μαζι του και με οδηγησε στο σημειο που ειδε το πλοιο τους.
-Αν δεν τους σταματησει το ρευμα,Επιτελους θα εχουμε λιγη δραση..
σκεφτηκα και χαμογελασα.Ειπα στον αγροτη να παει να κρυφτει στο σπιτι του και οτι θα τους αναλαμβανα εγω αν οντος εφταναν στο νησι.Ενω κοιταζα το πλοιο να πλησιαζει ολο και πιο κοντα στο ρευμα,προσεξα κατι παραξενο.Το πλοιο ειχε δυο μεγαλους πυραυλους στο πισω μερος του.Ο καπετανιος του πλοιου φωναξε "Τωρα!"και οι πυραυλοι αναψαν και εδωσαν στο πλοιο αρκετη ταχυτητα για να μην παρασυρθει απο το ρευμα.Το πλοιο σταματησε στην ακτη και ειδα 3 ατομα να βγαινουν απο το πλοιο.Εγω ετρεξα μπροστα τους και τους εκοψα τον δρομο για την κεντρικη πολη.

-Φυγε απο την μεση ανοητε!Δεν μπορεις να μας κανεις τιποτα..Εισαι ενας και εμεις τρεις!
-Αληθεια?Αυτο θα το δουμε αμεσως!
Του ειπα και εβγαλα γρηγορα το σπαθι μου και του εκοψα το χερι.Αυτος επεσε αναισθητος στο εδαφος σε κατασταση σοκ και το χερι του αιμοραγουσε απιστευτα.
Οι αλλοι δυο που ειδαν αυτο το θεαμα,νευριασαν απιστευτα και μου επιτεθηκαν ταυτοχρονα.Ο ενας κρατουσε μια μεγαλη καραμπινα και ο αλλος δυο σπαθια.Αρχισα να ξιφομαχω με τον ενα ενω ο αλλος με την καραμπινα,προσπαθουσε να με στοχευσει.Βρισκει χωρο και με πυροβολει.Τοτε κλοτσαω τον τυπο με τα σπαθια και αποκρουω την σφαιρα με το σπαθι μου.Ο ξιφομαχος ξανασηκωθηκε και μου πεταξε το ενα σπαθι του.
-Μεγαλο λαθος..
Του ειπα και πηδηξα ψηλα αποφευγοντας το σπαθι του.Προσγειωθηκα ακριβως πισω του και τον καρφωσα στην πλατη.Ενω ηταν ηδη καρφωμενος στο σπαθι τον σηκωνω μαζι με το σπαθι μου και τον πεταω πανω σε ενα δεντρο.Το χτυπημα ηταν πολυ δυνατο και σιγουρα εσπασε πολλα κοκκαλα.Εμεινε αναισθητος ενω ταυτοχρονα αιμοραγουσε πραγμα που τον αφησε αβοηθητο σε εναν σιγουρο θανατο.

Ο αλλος γεμισε ξανα την καραμπινα του και με ξαναπυροβολησε.Αυτη τη φορα με πετυχε στο δεξι ποδι.Ενιωσα απιστευτο πονο και η σφαιρα που ηταν ακομα μεσα στο ποδι μου εκαιγε απιστευτα.Νευριασα πολυ και με το σπαθι μου ετρεξα κατα πανω του ενω αυτος γεμιζε ξανα την καραμπινα και του εκοψα το κεφαλι.Σταθηκα για λιγη ωρα ετσι λογω της κουρασης αλλα την στιγμη που ετοιμαστηκα να φυγω,ακουσα μια φωνη.
-Που νομιζεις οτι πας?Θα σε σκοτωσω ανοητε!
κοιταξα πισω μου και ειδα τον τυπο που του ειχα κοψει το χερι πριν να προσπαθει να σηκωθει ορθιος.Πηγα κοντα του και τον κλοτσισα στα πλευρα.
-Αυτο ειναι ενα μηνυμα απο εμενα σε ολους τους αθλιους εγκληματιες σαν και σενα.
Του ειπα και του εκοψα και το αλλο χερι.Τον πεταξα στο πλοιο του οπου περιμεναν μερικοι ακομα πειρατες.Φοβισμενοι τον πηγαν στο εσωτερικο του πλοιου και γρηγορα σηκωσαν τις αγκυρες και εφυγαν απο το νησι.

Ειμουν χαρουμενος που επιτελους ειχα λιγη δραση.Λιγα λεπτα αργοτερα ηρθαν και αλλοι πολεμιστες και εμειναν αναυδοι με τους δυο νεκρους πειρατες που κειτονταν στο εδαφος μεσα σε λιμνες απο αιμα.
-Αργησατε πολυ και ετσι τους ανελαβα εγω..
Τους ειπα και αυτοι αρχισαν να πανηγυριζουν για το κατορθομα μου.Επεστρεψα μαζι με τους αλλους πισω στην πολη.Μετα απο 300 ολοκληρα χρονια πατησε το ποδι του πειρατης στο νησι μας.Οταν τα νεα μαθευτηκαν,οι κατοικοι αρχισαν να με βλεπουν σαν ηρωα του νησιου.Βεβαια οι πειρατες ηταν το τελευταιο σε σοβαροτητα προβλημα του νησιου.Τα τελευταια χρονια,για καποιο λογο η σταθμη της θαλασσας γυρω απο το νησι αρχισε να αυξανεται ανεξελενγκτα και με πολυ γρηγορους ρυθμους.Το νησι κινδυνευε να βυθιστει εντελως κατω απο την θαλασσα και ολοι οι κατοικοι δικαιολογημενα ανησυχουσαν.

Λιγες μερες αργοτερα,Ειχα παει στο δασος για να προπονηθω.Οι πληγες μου απο την μαχη με τους πειρατες ειχαν κλεισει εντελως.Ξαφνικα ειδα τον αγγελιοφορο του νησιου να τρεχει προς το μερος μου.Σταματησε μπροστα μου λαχανιασμενος απο το τρεξιμο.
-Κυριε!Ο αδελφος σας επεστρεψε απο την Grand Line.Ελατε γρηγορα γιατι εχει κατι πολυ σημαντικο να ανακοινωσει.
Ενιωσα πολυ χαρουμενος που θα τον ξανασυναντουσα.Ελειπε εδω και αρκετους μηνες απο το νησι.Ετρεξα προς στην πολη.Οταν μετα απο λιγα λεπτα εφτασα,Ειδα ενα τεραστιο πληθος εξω απο το σπιτι του Harald.Οταν με ειδαν εκαναν στην ακρη και με αφησαν να μπω μεσα.οταν ανοιξα την πορτα,ειδα τους δυο αδελφους μου να καθονται στο τραπεζι και να συζητουν.
-Ragnar! ποσο καιρο εχω να σε δω!
του ειπα και τον αγκαλιασα.Αυτος εμοιαζε χαρουμενος που με ειδε.Καθησα στο τραπεζι και παρακολουθουσα την συζητηση.

-Α! παραλιγο να το ξεχασω.
Ειπε ο Ragnar και εβγαλε ενα μικρο κουτι απο το σακο του.
-Αυτο ειναι για σενα.Δωρο απο την Grand Line.
Μου εδωσε το ξυλινο κουτι και αμεσως το ανοιξα.
Ειδα μεσα ενα τεραστιο φρουτο γεματο μικρα τριγωνα πανω του και ειχε ενα σκουρο γκρι χρωμα.
-Τι ειναι αυτο???
Τον ρωτησα απορημενος.
-Αυτο ειναι ενα απο τα φρουτα που εχουν την φημη οτι δινουν απιστευτες και υπερφυσικες δυναμεις στους ανθρωπους.Το βρηκα τυχαια σε ενα μικρο νησι ενω ταξιδευα.Και μιας και εμαθα οτι εγινες ο δυνατοτερος πολεμιστης του νησιου το κρατησα για σενα.
Κοιταξα το φρουτο καλα και χωρις να διστασω,Το εφαγα με μια μπουκια.
-Χμμμμ δεν νιωθω τιποτα το παραξενο..
-Ισως να εκανα λαθος και το φρουτο αυτο να ειναι απλα ενα φυσιολογικο φρουτο.Παντως δεν αποκτας τις δυναμεις σου αμεσως.Πρεπει να ανακαλυψεις τις δυναμεις σου μεσα απο μαχες και σκληρη προπονηση.

Η συζητηση συνεχισε κανονικα αφου εφαγα το φρουτο.
-Λοιπον.Πιστευεις οτι το νησι θα πλημυρισει Ragnar?
Ειπε ο αδελφος μου ο Harald.
-Κοιτα το οτι θα πλημυρισει ειναι σιγουρο το θεμα ειναι οτι αυτο θα γινει σε 2 με 3 εβδομαδες απο την στιγμη που μιλαμε.
Οταν το ακουσα αυτο ενιωσα αναμεικτα συναισθηματα.Απο την μια λυπη γιατι θα επρεπε να αποχωριστω αυτο το φανταστικο νησι αλλα απο την αλλη ενιωθα ενθουσιασμενος γιατι εαν εφευγα απο το νησι θα μπορουσα να ζησω την περιπετεια που παντα ηθελα.Η συζητηση συνεχισε.
-Ως βασιλιας του νησιου δεν μπορω να τους πω οτι θα πρεπει να φυγουμε απο το νησι ετσι απλα.Θα δημιουργηθει χαος και πανικος.Εξαλου που θα παμε?Δεν υπαρχει καποιο αλλο κοντινο νησι και εξαλλου πιστευετε οτι θα μας δεχτουν οι κατοικοι των αλλων νησιων?Επισης ακομα και αν παμε σε αλλο κατοικιμενο νησι.Θα πρεπει να ζουμε συμφωνα με τους κανονες τους πραγμα που εξοργιζει και μονο που το σκεφτομαι.
-Δεν εχουμε και πολλες επιλογες οπως ειπε και ο Ragnar.Εξαλου εχουμε τρια τεραστια πλοια στο λιμανι του νησιου.Οποτε δεν θα μεινει κανεις πισω.οσο για το που θα μεινουμε,ακομα και αν μας εμποδισουν,θα πολεμισουμε και θα διεκδικησουμε αυτο που μας αξιζει.
Ειπα και ο Ragnar εδειχνε να συμφωνει μαζι μου.

-Ειναι πολυ δυσκολη η αποφαση αυτη που ζητατε να παρω.Εγω δεν θελω να παρω ολους αυτους τους κατοικους στον λαιμο μου.Μπορει να θελουν να μεινουν εδω.Ειμαστε ολοι δεμενοι με αυτο το νησι και δεν θα το αφισουμε τοσο ευκολα.Ισως να μπορουμε να το ενισχυσουμε στην περιμετρο του ετσι ωστε να μην πλημυρισει.
-Αυτο ειναι αδυνατο.Για να γινει κατι τετοιο χρειαζεται απιστευτη τεχνολογια και πολλες χιλιαδες τονους ατσαλιου.Και δεν εχουμε τιποτα απο δυο.Το νησι ειναι καταδικασμενο καταλαβε το!
Ειπε ο Ragnar δειχνοντας στον Harald οτι δεν ειχαμε αλλες εναλακτικες απο το να φυγουμε.
-Λοιπον...Θα βαλουμε τον κοσμο να ψηφισει.Οπως ειπα δεν θα παρω τους κατοικους στον λαιμο μου.
Ειπε με αποφασιστηκοτητα και βγηκαμε εξω απο την πορτα του σπιτιου.
-Ακουστε ολοι!Ξερετε ολοι και ολες πολυ καλα οτι η σταθμη του νερου γυρω απο το νησι αυξανεται επικινδυνα τον τελευταιο καιρο.Ο Ragnar μελετησε το προβλημα και ειδε οτι η σταθμη θα αυξηθει ακομα περισοτερο και το νησι μπορει να πλημυρισει.Επειδη δεν μπορω να παρω μια τοσο μεγαλη αποφαση μονος μου ζητω να ψηφισετε.Η θα μεινουμε εδω και θα προσπαθισουμε με νυχια και με δοντια να σωσουμε το νησι η θα μαζεψουμε προμηθειες και αφου μας δωσει η κυβερνηση την αδεια θα παμε να ζησουμε σε καποιο αλλο νησι.

Οι κατοικοι εμοιαζαν σαστισμενοι.Ηταν πολυ λυπηρο για αυτους το να ακουσουν οτι το νησι θα καταστραφει.Ετσι χωρις να το ρισκαρουν ψηφισαν υπερ του σχεδιου του Ragnar να φυγουμε δηλαδη απο το νησι με τα τρια τεραστια πλοια που διαθεταμε.Ο Harald εστειλε με ενα ταχυδρομικο περιστερι την επιστολη ζητωντας αδεια απο την κυβερνηση να μεταφερθουμε σε καποιο αλλο νησι.Εν τω μεταξυ,Ολοι οι κατοικοι αρχισαν να μαζευουν ολα τους τα υπαρχοντα για να τα παρουν μαζι τους στο ταξιδι.Αυτοι που εργαζονταν στα χωραφια αρχισαν να μαζευουν τροφιμα για το ταξιδι και τα μοιραζαν δικαια στις αποθηκες των πλοιων.Οι πολεμιστες,μαζι τους και εγω αρχισαμε να οπλιζομαστε για την περιπτωση που συναντουσαμε πειρατες στο ταξιδι μας.

Λιγες μερες αργοτερα.Ενα μηνυμα εφτασε απο την κυβερνηση.
"Λαβαμε το μηνυμα σας και καταλαβαινουμε την δυσκολη κατασταση στην οποια βρισκεστε.Σας δινουμε την αδεια να ταξιδεψετε στο νησι Mystery Island που βρισκεται στην East Blue.Θα στειλουμε μια ομαδα Marine που θα σας δειξουν σε ποιο σημειο θα χτισετε ξανα την πολη σας.θα σας ζητησουμε να ακολουθησετε τους νομους της κυβερνησης και να μην προκαλεσετε φασαριες στο νησι."Τωρα πια ηταν και επισημη η αποχωρηση μας απο το νησι.Εγω με τους δυο αδελφους μου,αποφασισαμε να ειμαστε υπευθυνοι για καθε ενα απο τα τρια καραβια.Ο Ragnar που ηξερε και πως να αποφυγουμε την δυνη καθως και που βρισκεται το Mystery Island,θα επαιρνε το κεντρικο πλοιο και θα προπορευοταν απο το δικο μου και του Harald για να μας δειχνει τον δρομο.

Περασαν μερικες μερες ακομα που ολοι οι κατοικοι δουλευαν μερες ολοκληρες για να επισκευασουν καποια προβληματα στα πλοια και να μαζεψουν ολα τα τροφιμα του νησιου και να τα φορτωσουν στα πλοια.Ειχε ερθει ομως η στιγμη.Οι 20.000 κατοικοι ανεβηκαν στα πλοια και αποχαιρετησαν με κανονιες το νησι καθως σηκωνονταν οι αγκυρες.Εμοιαζαν λυπημενοι αλλα η ελπιδα για μια καλυτερη ζωη δεν ειχε σβησει απο τις καρδιες τους.Ειμασταν αρκετες ωρες στην θαλασσα και συναντισαμε αγριες καταιγιδες στον δρομο μας.Σε μια περιπτωση συνατνισαμε ακομα και μια τεραστια δυνη στην θαλασσα αλλα τα πλοια ηταν πολυ μεγαλα και σταθερα με αποτελεσμα να περασουμε τα εμποδια της φυσης με σχετικη ευκολια.περιπου 15 ωρες μετα απο την αναχωρηση μας,Ειδαμε ξηρα.Ο Ragnar μας οδηγησε με μεγαλη επιτυχια στο Mystery Island αποφευγοντας τους περισοτερους κινδυνους στον δρομο,χαρη στους πολυ λεπτομερεις χαρτες που ειχε φτιαξει ο ιδιος.

Ολοι οι κατοικοι πανηγυριζαν για την επιτυχια του ταξιδιου.Ολοι τους ειχαν πεταξει τα οπλα τους αφου ο κινδυνος των πειρατων ειχε πια περασει.Τα πλοια ειχαν τεραστιες σιδερενιες πυλες στο μπροστινο τους μερος.Ολοι περιμεναν ανυπομονα να ριξουμε αγκυρα και να ανοιξουν οι πυλες ετσι ωστε να δουν και απο κοντα το Mystery Island.Πρωτο εφτασε το πλοιο που κυβερνουσε ο Ragnar αφου ηταν πιο μπροστα απο το δικο μου και του Harald.Οταν και τα τρια πλοια εφτασαν στο λιμανι.Ανοιξαν ταυτοχρονα οι τρεις τεραστιες σιδερενιες πυλες.Ολοι μας αρχισαμε να πανηγυριζουμε.Οταν οι πυλες ανοιξαν εντελως,Μπορουσαμε να διακρινουμε ενα πολυ ομορφο νησι με μια αρκετα μεγαλη και ανεπτυγμενη πολη να ειναι ακριβω στο κεντρο.Μπροστα μας στεκονταν περιπου 5.000 marine."Μαλλον θα ειναι η ομαδα marine που θα μας περιμενε"σκεφτηκα χωρις να τους δωσω μεγαλη σημασια.

Μπροστα απο τους παραταγμενους marine,στεκονταν ενας τυπος που μαλλον ηταν ο αρχηγος τους,Ειχε μακρια κοκκινα μαλλια και ηταν περιπου στην ηλικια μου.Για καποιο αγνωστο λογο γελαγε συνεχως.Ολοι οι marine ηταν οπλισμενοι με καραμπινες πραγμα που με ενοχλησε γιατι εμοιζε σαν να συνοδευαν εγκληματιες στην φυλακη το σκηνικο.Κανεις δεν βγηκε απο τα πλοια γιατι περιμεναμε να μας δωσουν οι marine την αδεια να κατεβουμε.Στις επομενες στιγμες εγινε κατι απιστευτο που με στιγματησε για παντα και με επιρεασε ψυχικα σε σημειο τρελας.Ενω περιμεναμε την αδεια τους,Ειδαμε ολους τους marine να βγαζουν τις καραμπινες τους."Μπορει να ειναι καποιο ειδος επισημου χαιρετισμου."σκεφτηκα.Το τελευταιο πραγμα που ακουσα ηταν "ΠΥΡ!!!"και ολοι οι marine αρχησαν ταυτοχρονα να πυροβολουν προς το μερος μας.Εμεις ημασταν αοπλοι και ετσι δεν ειχαμε καμια ελπιδα εναντιον τους.Πολλοι φιλοι και γνωστοι μου επεσαν κατω νεκροι γεματοι αιματα.Οι marine συνεχισαν να πυροβολουν μεχρι να πεσει και ο τελευταιος ανθρωπος νεκρος στο εδαφος.Με χτυπησαν περιπου 5 σφαιρες σε ολοκληρο το σωμα και επεσα κατω.ξαφνικα τα παντα εσβησαν.Πριν λιποθυμησω ειδα τους δυο αδελφους μου να πεφτουν νεκροι στο εδαφος.Οταν οι marine σιγουρευτηκαν οτι ολοι ηταν νεκροι,εφυγαν απο το λιμανι και πηγαν πισω στην πολη.τελευταιος απο αυτους ηταν ο αρχηγος τους που ειχε ξεκαρδιστει στα γελια.


ΤΕΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Όνομα: Laxus
Haki Points: -
Player of the Week Points: 1
Beli: 14.500(Μ.Ο. 3 βαθμολογησεων) + 2.000(παρελθοντος) = 16.500
Bounty: -

ΥΓ: Θα σου σταλει και προσωπικο μηνυμα για την επιλογη του φρουτου σου.