[ΤΕΛΟΣ]Morning after dark.....

Οταν ηρθαν οι υπολοιποι μεσα στο καστρο συνεννοηθηκαμε για το πως θα συνεχιζαμε την πορεια μας μεσα στο καστρο...
-Περιμενετε πρεπει να ξεφορτωθω αυτα...που να τα αφησω...
-Βαλτα στην αποθηκη που υπαρχει στο βαθος.Αν θυμαμε καλα αποθηκη πρεπει να ηταν αυτο...
-Ας ειναι οτι ειναι....εμενα μου κανει....και πηγα τα Zombie που προσπαθουσαν απεγνωσμενα να βγουν μεσα απο το σεντονι μεσα στην αποθηκη.Για να συγουρευτω οτι δεν θα βγουν και δεν θα μου χαλουσαν το σχεδιο κλειδωσα και την πορτα φευγοντας αφηνοντας το κλειδι μεσα σε κατι τρυπες που ειχε ο τοιχος. Θα δυσκολευοταν καποιος να το βρει και δεν νομιζω να καταφερνε να σπασει την πορτα μιας και αυτη ηταν αρκετα χοντρη.Αφου ξεμπερδεψα, πηγα προς το μερος των αλλων και αρχησαμε να ανεβαινουμε τα σκαλια.Φυσικα ειχα τα ματια μου δεκατεσσερα μηπως εμφανιζοταν καποιος ή καποια μπροστα μας....

Το προβλημα ηταν οτι ενω περπατουσαμε τοση ωρα μεσα στο καστρο , δεν ειχαμε βρει κανενα ακομα και αυτο με ανησυχουσε αρκετα.Δεν υπηρχε ψυχη μεσα στο καστρο και υπεθεσα οτι ο Moria τους ειχε στειλει ολους για περιπολιες και για δουλειες.Τελικα φοβοταν τον Destro περισσοτερο απ ολους και αυτο θα ειχε συνεπιες πανω του.Το να τον εβρισκα απροετοιμαστο θα ηταν οτι το καλυτερο για εμενα...
-Εχετε ιδεα που μπορει να ειναι ολοι?
-Ο Moria δεν εχει πολλα ατομα μεσα στο καστρο του.Αλλα μην ανησυχειτε....
-Εμενα μου μοιαζει με παγιδα...προχωραμε αρκετη ωρα ανενοχλητοι...
-Αν μας ειχαν παρει πρεφα δεν ειχαμε σκιες αυτη την στιγμη...αρα δεν ξερει κανεις οτι ειμαστε μεσα στο καστρο....ας συνεχησουμε να ψαχνουμε....και αφου ολοι συμφωνησαν συνεχησαμε τον δρομο μας.Βεβαια εμενα με πιεζε λιγο ο χρονος και ο λογος ηταν γνωστος, αλλα δεν μπορουσα να κανω καποιο λαθος την δεδομενη σιτγμη γιατι θα μπορουσε να καταστρεψει ολο το σχεδιο μας.....

Συνεχησαμε να περπαταμε με εντονους ρυθμους για να καλυψουμε τον χαμενο χρονο αλλα και παλι δεν βρηκαμε και πολλα.Αλλα τοτε ενοιωσα κατι περιεργο...
-Παιδια εχετε νοιωσει ποτε σαν καποιος να σας παρακολουθει?
-Δεν θα το ελεγα...γιατι?
-Εχει ενα δικιο δεν εχουμε βρει καποιον μεχρι στιγμης....
-Εννοω σαν αν ειναι αορατος...και νομιζω οτι το φρουτο του Absalom αν θυμαμαι καλα το ονομα του, του δινει αυτη την δυνατοτητα....
-Ακομα και αν ειναι ετσι...τι κανουμε?
-Προχωρηστε εσεις....θα σας παρακολουθω αποσταση....
-Ευχομαι να μην κανεις καμια βλακεια....παμε παιδια....και αφου συνεχησαν ολοι τον δρομο τους συνεχησα να τους ακολουθω.Καθως εστρηβα στον διαδρομο βρηκα εναν κουβα νερο με μια σφουγγαριστρα.Με το που την ειδα χαμογελασα πλαγιως και εκανα πως επεσα πανω της βλεποντας κατι εξω απο το παραθυρο. Το εδαφος γεμησε νερο και το χαλι του διαδρομου εγινε μουσκεμα.Εκανα μερικα βηματα και κρυφτηκα στην γωνια του επομενου διαδρομου....

Περιμενα απλα το ποντικι να πεσει μεσα στην φακα, αν οι υπολογισμοι μου ηταν σωστοι.Το ενστικτο μου δεν με ειχε εγκαταλειψει ποτε και δεν περιμενα να το κανει τωρα.Δεν θα μπορουσα να δω τι αντιμετωπιζα αλλα δεν νομιζω να ηταν ιδιαιτερο προβλημα.Λιγα δευτερολεπτα αργοτερα ακουστηκε αυτο που περιμενα να ακουστει..."Πλατς".Διχως να το σκεφτω ορμηξα στο κενο και πραγματι υπηρχε κατι αορατο εκει και αρχησα να το βαραω με ολη μου την δυναμη.Αφου του εδωσα 2 δυνατα χτυπηματα επαψε να ειναι αορατο...
-Βρε βρε βρε....τι εχουμε εδω?
-Μπασταρδε....πως το καταλαβες....?
-Πες το διαισθηση....πες το εξυπναδα...δεν ηθελε και πολυ...συγκεκρυμενα σε καταλαβα μερικες φορες καθως ανεβαιναμε τα σκαλια και οταν κλειναμε τις πορτες των διαδρομων....ησουν τοσο χαζος που μας ακολουθουσες και μεσα στα δωματια....
-Ο Moria θα μαθει συντομα οτι εχετε μπει μεσα στο καστρο του....
-Οχι αν δεν το μαθει απο εσενα.....και με μια περιστροφικη κινηση του σπαθιου μου τον καρφωσα, ενω ταυτοχρονα ενας πιδακας αιματος πεταγοταν απο το στωμα του.....

Ταυτοχρονα γεμησε και ολο το πατωμα αιματα και αυτο ηξερα οτι δεν ηταν υπερ μου.Αμεσως εκρυψα το πτωμα του Absalom μεσα σε ενα δωματιο και με την σφουγγαριστρα που υπηρχε εκει μαζεψα καπως τα αιματα για να μην τα δει κανεις και σημανει συναργεμο.Αφου τα μαζεψα και συγουρευτικα οτι ολα μα ολα εμοιζαν να ειναι νορμαλ συνεχησα προσπαθωντας να προλαβω τους υπολοιπους. Πριν στρηψω στον διαδρομο ακουσα κατι φωνες και ταυτοχρονα εγινα καπνος για να παω πιο κοντα και να ακουσω τι λεγανε....
-Και που ηρθατε εδω τι πιστευετε?Θα φυγετε ζωντανοι?
-Perona φυγε απο τον δρομο μας...δεν ειναι δικη σου δουλεια...
-Οτι θελω θα κανω!!Δεν με διαταζει κανεις εμενα....χαχαχαχαχα...και τοτε ακουσα την κραυγη των 2 Zombie.Αν ειχα δει καλα η Perona επιτεθηκε στους 2 πολεμηστες ριχνοντας τους πανω τους 2 φαντασματα.Εκεινοι παρεμειναν πεσμενοι κατω ενω η Βιολεττα ειχε μεινει ακινητη....

Ηξερα οτι διακινδυνευα τα παντα αλλα δεν ειχα σκοπο να προδωσω ακομα την θεση μου, εκτος αν ηταν μεγαλη αναγκη.Η Perona ευτυχως δεν εδωσε σημασια στην Βιολεττα, η οποια πηγε διπλα στους Zombie στρατιωτες.Πλησιασα περισσοτερο την Perona με μορφη καπνου σε σημειο που βρεθηκα απο πισω της.Σε αντιθεση με τον Absalom δεν εδειχνε να ειναι το ιδιο υπουλη και δεν ειχα σκοπο να την πληγωσω.Αυτο που χρειαζοταν τωρα ηταν απλα να βγαλω εκτος μαχης τους 2 πιο δυνατους μετα τον Moria σε αυτο το νησι για να μην εχω επιπλεον μπελαδες. Η μαχη θα ηταν μεταξυ εμενα και του Moria....
-Moku Moku no....Cyclone Trap....ειπα ψυθιστα απο πισω της δημιουργοντας εναν ανεμοστροβιλου καπνου....
-Σκατα.....ειπε εκεινη γουρλωνοντας τα ματια της, ενω κλασματα δευτερολεπτων αργοτερα χτυπησε πανω στον τοιχο με σχετικη δυναμη και εμεινε κατω λυποθημη. Δεν της ειχα κανει ιδιαιτερη ζημια και το ηξερα, αλλα στην παρουσα φαση δεν ειχα και πολλες επιλογες....

Αμεσως πηγα διπλα σοτυς υπολοιπους και τους βοηθησα να σηκωθουν, ελεγχοντας παντα αν η Βιλεττα ηταν καλα....
-Πιο νωρις δεν μπορουσες να ερθεις?
-Ημουν λιγο απασχολημενος....τουλαχιστον τωρα δεν εχουμε να ανησυχουμε για τιποτα εκτος απο τον Moria...
-Και ο Absalom?Τον ξεχασες?
-Αυτος ηταν ο λογος που ημουν απασχολημενος....δεν απειλουμαστε πλεον... ειστε καλα εσεις?Θελετε να περιμενουμε?
-Ημασταν και καλυτερα....οχι πρεπει να συνεχησουμε....σε λιγες ωρες ξημερωνει... και δεν πρεπει να χασουμε και αλλο χρονο....καταλαβαινουμε το αγχος σου...και τοτε ενοιωσα εναν ισχυρο πονο εσωτερικα και το ανατριχιαστικο χαμογελο της κοπελιας που νομιζα οτι ειχα αφησει λυποθημη λιγε δευτερολεπτα πριν...
-Η μαχη συνεχιζε Επαναστατη....
-Φυγετε εσεις...αφηστε το σε εμενα....ειπα ηρεμα ενω προσπαθουσα να σηκωθω....

Σηκωθηκα με σχετικη δυσκολια απο το χτυπημα της Perona.Δεν ειχα καταλαβει ακριβως τι εκανε η επιθεση της παντως συγουρα στην επομενη ειχα σκοπο να την αποφυγω και να επιτεθω γρηγορα...
-Τελικα δεν εισαι τοσο μεγαλος και σκληρος οσο δειχνεις στην φωτογραφια...
-Δεν θες να μαθεις...ειπα με ενα κοφτο χαμογελο , ενω ταυτοχρονα εβρισκα και παλι την ισσοροπια μου.Λογικα στα επομενα δευτερολεπτα θα επιχειρουσε και δευτερη επιθεση, αλλα αυτη την φορα γνωριζα το κολπο της και ειχα το νου για να γινω με το παραμικρο καπνος και βρεθω αμεσως διπλα της.Ειχα σκοπο να την αφησω να κανει εκεινη την πρωτη κινηση....
-Δεν θα σου βγει σε καλο....πηρες μια πρωτη γευση της δυναμης μου...
-Εσυ παλι δεν την ενοιωσες καθολου....τωρα συγνωμη πρεπει αν τελειωσω μια μαχη....
-Εισαι πολυ φαντασμενος....."Ghost Shock"

Αγνοησα οσα ειπε η Perona και επικεντρωθηκα στην μαχη, ενω εκεινη την στιγμη ενας χειμαρος απο φαντασματα ηρθαν προς το μερος μου.Ταυτοχρονα εγινα καπνος και τα απεφυγα και με τοτε με εκρικτικη ταχυτητα βρεθηκα διπλα της...
-Οπως ειπα εχω μια μαχη να τελειωσω....Moku Moku no....SMOKE TORRENT...και τοτε δημιουργησα εναν χειμαρο καπνου, ο οποιος επεσε πανω στην Perona και την εκανε να πεσει απο το παραθυρο, αφου πρωτα επασε μεγαλο κομματι του τοιχου.Πριν προλαβει να χτυπησει στο εδαφος ομως την επιασα με ενα συννεφο καπνου και απλα την αφησα κατω.Ο χειμαρος της ειχε κανει ζημια λογο της ορμης, αλλα δεν ειχα λογο να την σκοτωσω.Ο μονος ο οποιος ηταν υποψιφιος ηταν o Moria μετα τον Absalom....
-Μπορει να μην ειμαι τοσο σκληρος πραγματι....αλλα δεν εχεις δει τι μπορω να κανω για τα ατομα που αγαπω....και γυρησα το βλεμμα μου απο το παραθυρο και πηγα να βρω τους υπολοιπους.Η Perona μπορουσε να μου κανει περισσοτερη ζημια αλλα το προβλημα της ηταν οτι ηταν προβλεψημη και η δυναμη του φρουτου της δεν ηταν τοσο δυνατη οσο η δικια μου....

Οι αλλοι δεν ειχαν παει αρκετα μακρυα και οταν τους ειδα τους προτεινα να κανουμε ενα διαλλημα για ειχα ηδη αρχησει και κουραζομουν και εγω.Ολα αυτο το συνεχες περπατημα και οι απροβλεπτες μαχες ειχαν ως αποτελεσμα να με αποδυναμωσουν λιγο και ηξερα οτι αν συνεχιζα περισσοτερο κακο θα εκανα κακο οχι μονο σε εμενα, αλλα και τους υπολοιπους....
-Τωρα εμεινε μονο ο Moria....που να κρυβεται αραγε?
-Ειναι μεγαλο καθαρμα...δεν θα μου φαινοταν απιθανο το να παιζει τοση ωρα μαζι μας....
-Δεν νομιζω να αφηνε τον Absalon και την Perona να πεσουν ετσι απλα....
-Δεν θα το ελεγα....τον νοιαζει μονο ο εαυτος του....
Και τοτε γυρησα το βλεμμα μου στην Βιολεττα η ο οποια ειχε ενα θλιμμενο υφος. Θα μπορουσε να ηταν οι τελευταιες ωρες που θα περνουσα μαζι της αν δεν τα καταφερνα, σκεφτηκα για πολοστη φορα και τοτε σηκωθηκα αμεσως πανω....
-Που πας....?Ειπαν ολοι με μια φωνη.....
-Θα ελενξω τη περιοχη....εσεις καθηστε εδω.....και τοτε εγινα καπνος και χαθηκα απο τα ματια τους.....

Ο Moria δεν παιζει να ηταν μεσα σε καποιο απο τα δωματια του καστρου και επιπλεον ηταν λιγο μεγαλος για να μην μπορεσουμε να τον δουμε.Το σημειο που δεν ειχαμε ελενξει ηταν τα εξωτερικα σημεια του καστρου.Ετσι λοιπον αρχησα να κατευθυνομαι με την μορφη καπνου εξω απο το καστρο για να μπορω να δω και καλυτερα.Αρχικα δεν μπορουσα να δω και πολλα λογο του σκοταδιου αλλα μετα απο αρκετη ωρα ειδα μια μεγαλη σκια που υπηρχε στον ψυλοτερο πυργο του καστρου...
-Ας κανω μια μικρη επισκεψη....ουτος ή αλλως τα 2 Zombie θα μου ειναι αχριστα στην μαχη.Καλυτερα λοιπον να ειναι μαζι με την Βιολεττα οπου εκει θα ειναι και ασφαλης.....και τοτε πεταξα προς τον πυργο....
Πηρα τοτε την κανονικη μου μορφη και κοιταξα μεσα προσεχτηκα.Τελικα η τυχη μου χαμογελασε για αλλη μια φορα.Ειχα καταφερει να βρω τοv Moria, ο οποιος καθοταν σκεπτικος στην καρεκλα του και διαβαζε την εφημεριδα.Λογικα πρεπει να διαβαζε τα αποτελεσματα του και οτι τωρα τον κυνηγουσαν ολοι....

Απο τις αντιδρασεις του τον εβλεπα προβληματισμενο.Ειχε γινει στοχος για πολλους, εκτος απο τους Marine εχοντας στο κεφαλι του 320.000.000 belli.Το να εχεις μια τεραστια επικυρηξη στο κεφαλι σου ηταν καταρα και δυστυχως πολλοι δεν το καταλαβαιναν.Αρκετοι ηταν οι πειρατες που λεηλατουσαν τα παντα για να αποκτησουν ή να ανεβασουν την επικυρηξη τους, νομιζοντας οτι αυτο θα τους δωσει καποια αξια.Βεβαια και οι Επαναστατες δεν πηγαιναν πισω.Επειδη ακριβως ηταν παθιασμενοι να κανουν κακο στην κυβερνηση πολλες φορες ξεφευγαν απο τα ορια και σκοτωναν οποιον εβρισκαν μπροστα τους διχως λογο και αιτια.Η δικια μου επικυρηξη δεν ηταν καλυτερη και μαλιστα ηταν μεγαλυτερη απο πολλων αλλων.Η αληθεια ηταν οτι εγω πολλες φορες δεν εκανα του κεφαλιου μου και απλα εμενα στις εντολες που ειχα και αν μπορουσαν να σωσω και καποιον το εκανα και μαλιστα με ευχαριστηση.Τωρα ομως ειχα μπροστα μου τον εχθρο μου και επρεπε να σκεφτω κατι για να τον νικησω ευκολα και να παρω πισω την πολιτιμη για μενα σκια της Βιολεττας....

Ξαφνικα ο Moria σηκωθηκε πανω και πηγε για να βγει απο το δωματιο.Ταυτοχρονα εγινα και εγω καπνος για να τον ακολουθησω.Λογικα θα πηγαινε να δει τα εργα, αλλα στην ολη φαση υπηρχε ενα προβλημα.Οτι στον κατω ακριβως οροφο απο τον μεγαλο πυργο βρισκοταν η Bιολεττα και οι 2 Zombie πολεμηστες.Ηταν ψωμια σκετα για τον Moria, οποτε θα ηταν καλο να βρισκομαι κοντα του καθε ωρα και στιγμη για να αντιδρασω.Με το που εκλεισε την πορτα συνεχησα να τον ακολουθω και μετα κατεβηκαμε και οι 2 τις σκαλες.Τις κατεβαινε αρκετα βιαστηκα θα ελεγα και ηταν λες και ειχε αγχος για κατι....
-Ευχομαι για καλο δικο τους αυτα τα Zombie να εχουν τελειωσει την πορτα.... τοσες ωρες δουλευουν....και τοτε κοιταξε εξω απο το παραθυρο που μπορουσες να δεις ανετα την κεντρικη πυλη του καστρου και πιθανοτατα δεν ειδε κανεναν...
-Τι στο....?Κατι δεν παει καλα εδω...λες να γυρησε ο Destro....?και τοτε αρχησε να περπαταει ακομα πιο γρηγορα και τον ακολουθησα προσεχτικα για να μην με καταλαβει.....

Καθε δευτερολεπτο που περνουσε βρισκομασταν ολο και πιο κοντα στους αλλους και αυτο δεν με συμφερε καθολου.Επρεπει να κανω κατι λοιπον για να τον εφνιδιασω και να του κανω σοβαρη ζημια.Η δυναμη του φρουτου μου μπορουσε να το κανει αυτο.Σκεφτηκα οτι τωρα ηταν η καταλληλη ευκαιρια γιατι συγουρα δεν περιμενε καποιο χτυπημα.Σχηματιστηκα τοτε απο πισω του και ετοιμαστηκα για την επιθεση μου....
-Moku Moku No.....Cyclone Trap....και τοτε ο Moria τιναχτηκε προς τα μπροστα και επεσε πανω στον τοιχο...
-Ποιος ειναι εκει.....?Ρωτησε απεγνωσμενα μεσα στα σκοταδια.Ειχα γινει και παλι καπνος και δεν μπορουσε να δει και πολλα....
-Εσυ και εγω εχω αφησει καποιες εκρεμοτητες....και δεν ακομα συχνα το οχι...
-Luster...?Εσυ εισαι εκει?Δεν σου ειπα να φυγεις απο εδω?
-Εσυ ειπες....εγω δεν ακουσα....και τοτε εγινα χειμαρος καπνου και επεσα πανω του με τρομερη δυναμη.Ο τοιχος που ηταν μισογκρεμισμενος, τωρα πλεον ειχε γινει κομματια και ο Moria βρισκοταν στο κενο....

Χωρις να χασω χρονο τον ακολουθησα και επεσα πανω του, με αποτελεσμα να πεσει με μεγαλυτερη δυναμη κατω στο εδαφος.Με το που βρεθηκα στο εδαφος δημιουργησα μια μπουνια καπνου για να τον χτυπησω αλλα η μπουνια μου δεν βρηκε τον στοχο που ηθελα για να βρω.Ενα εμγαλο σκοτινο πραγμα βρισκοταν στην θεση του Moria, ενω ο Moria βρισκοταν λιγα μετρα πιο περα.Με την μορφη καπνου τιναχτηκα προς τα μπροστα και επφυγα την μαυρα σκια και με ενα σαλτο στον αερα και με την ταχυτητα που ειχα κλοτσισα τον Moria στο κεφαλι και τον εκανα να φυγει προς τα πισω...
-Τι περιμενεις να κερδησεις?
-Μου χρωστας κατι....και ξερεις τι ειναι....
-Χμμμ...κταλαβα...αλλα προς το παρον η μαχη μολις αρχησε....και θα νοιωσεις την δυναμη μου...και τοτε με μια κινηση των χεριων του προς το εδαφος εκανε την γη να τρεμει....ΕΜΠΡΟΣ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ...ΔΩΣΤΕ ΤΟΥ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΜΑΘΗΜΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΕΔΩ!!ki shi shi shi shi!...και τοτε ενας ολοκληρος στρατος Zombie βγηκε σιγα σιγα απο το εδαφος.Τελικα ο Moria ηταν προετοιμασμενος για τα χειροτερα....

Ημουν περικυκλωμενος ,αλλα ολα αυτα τα Zombie ηθελα να πιστευω οτι πραγματι ηταν ευκολη υποθεση για εμενα.Θα μπορουσα ομως να τα βαλω με ολοκληρο στρατο?
-Δεν ειναι μονος Moria....
-Ειμαστε και εμεις μαζι του....ακουστηκαν να ερχονται απο το πουθενα οι 2 Zombie στρατιωτες και με εκπληκτικη ταχυτητα βρεθηκαν διπλα μου....
-Μα τι κανετε?Θα σας παρει τις σκιες...
-Ο χρονος πιεζει και πρεπει να γινει δουλεια.Ο δασκαλος πεθανε για εναν σκοπο!Δεν τον ξεχναμε....εχεις το οπλο του...καν τον περιφανο...και τοτε εβγαλα το Shusui απο την θηκη μου και σταθηκα απεναντι στα Zombie και ορμησαμε ολοι μαζι.Τα κορμια επεφταν το ενα μετα το αλλο και οποτε εβλεπα οτι δυσκολευομασταν δημιουργησα θυελες καπνου και τα εριχνα μαρκυα για να βγουμε απο την δυσκολη θεση.Ο Moria ειχε μεινει και κοιτουσε την μαχη και πολλες φορες εδινε διαταγες στα Zombie του για να πολεμησουν καλυτερα.Τα λεπτα του ηταν μετρημα....

Καθε λεπτο που περνουσε φταναμε και πιο κοντα στον Moria.Τα Zombie του μας δυσκολευαν αρκετα να φτασουμε σε αυτον, αλλα οταν βρηκα το ανοιγμα εστειλα εναν χειμαρο καπνου και του περικυκλωσα ολο σχεδον το πεδιο της μαχης.Με αυτον τον τροπο μου ηταν πιο ευκολο να φτασω στον Moria διχως να το καταλαβει και με την ταχυτητα που ειχα του εσκασα μια κλοτσια στην κοιλια. Αυτοματα σχηματιστηκα και πηγα προς το μερος του....
-Καταραμενε!!!Τωρα θα νοιωσεις την οργη μου!!....και τοτε ολος ο στρατος του κατερευσαι, ενω και οι 2 Zombie πολεμηστες επεσαν και εκεινοι στο εδαφος.Ο Moria ειχε αρχησει και τραβουσε προς το μερος του ολες τις σκιες του νησιου.Το μεγεθος του αυξηθηκε δραματικα και εγινε πιο σκοτεινος απο ποτε.Μπροστα μου πλεον βρισκοταν πλεον ενα τερας.Ετρεξα αμεσως διπλα στην Βιολεττα, η οποια βρισκοταν στην εισοδο του καστρου και κοιτουσε την μαχη....
-Φυγε....πρεπει να εισαι ασφαλης....
-Γιατι τοσος πονος?Γιατι..?ειπε κλαιγοντας.Μπορουσα να καταλαβω τι εννοουσε και το συναισθημα αυτο ηταν απαισιο....

Ο Moria ειχε αλλαξει ολοκληρωτικα και εμοιαζε να ειναι ανικητος.Δεν μπορουσα ομως να κανω τωρα πεισω. Ημουν αρκετα κοντα και με αρκετη προσπαθεια θα μπορουσα να τα καταφερω.Εβγαλα και παλι τα 2 μου σπαθια απο τις θηκες τους και πηρα θεση μαχης.Ο Moria σε σχεση με εμενα ηταν τεραστιος και ειχε σχεδον το μεγεθος γιγαντα.Βεβαια ηταν μεγαλος ανεκαθεν, απλα τωρα το μεγεθος ειχε ξεπερασει τα ορια.Αυτο ηταν καλο εν μερη γιατι δεν θα ηταν θα του ηταν ευκολο να μου κανει επιθεση....
-Το μεγεθος δεν μετραει....στην συγκεκριμενη περιπτωση παντα....
-Ακομα δεν εχεις δει τιποτα....ετοιμασου να δεις την πραγματικη μου δυναμη....
-Ολο αυτο λες και τιποτα δεν βλεπω....ας χορεψουμε....και τοτε εκανα ενα σαλτο στον ουρανο και εγινα καπνος.Κλασματα δευτερολεπτου αργοτερα σχηματιστηκα μπροστα στον Moria και τον χτυπησα στο προσωπο με μπουνια καπνου.Με το που δεχτηκε το χτυπημα σκιες αρχησαν να βγαινουν απο το στωμα του και τοτε καταλαβα την αδυναμια του.....

Μπορουσε να τραβηξει πανω του ολες τις σκιες, αλλα με καθε χτυπημα που δεχοταν αυτοματα εχανε μερικες.Αν η πηγη της δυναμης του ηταν απλα οι σκιες το μονο που ειχα να κανω ηταν να τον κανω να τις ξερασει ολες.Μετα το χτυπημα που του εριξα στο προσωπο προσγιωθηκα στο εδαφος και ετοιμαστηκα για την επομενη επιθεση μου. Εστριψα το Shusui και θυμηθηκα τα λογια του Ryuma και την προπονηση που καναμε..."Εμπιστευσου τις αισθησεις σου" ..."Τιποτα δεν μπορει να σε αποσπασει απο τον στοχο σου οταν θες κατι πραγματικα"...ηταν αυτο που ακριβως χρειαζομουν εκεινη την στιγμη για να κανω το πιο δυνατο μου χτυπημα...
-Σε λιγα λεπτα ξημερωνει μικρε....μετριμενα τα λεπτα σας....
-Εσυ το διαλεξες.....ΜΑΘΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΕΧΩ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΖΗΣΩ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΩ....!!....και τοτε με ενα σαλτο στον αερα βρεθηκα περιπου στο υψος που ηταν το γονατο του Moria....
-Τερμα η πλακα.....FINALLLLLL.....SEEENNNN....και τοτε ενας στροβιλος που εφευγε απο τις λεπιδες μου συγκρουστηκε με το σωμα του Moria.Ηταν η δυναμη του σπαθιου αυτη?

Δεν ειχα ξαναδει κατι τετοιο στην ζωη μου και μου εκανε μεγαλη εντυπωση. Μπορει το σπαθι να ηταν πιο βαρυ, σαφως ομως θα εκανε και μεγαλυτερη ζημια. Ηταν λες και ειχε κατι το διαφορετικο απο τα αλλα που ειχα στην κατοχη μου μεχρι στιγμης ή ειχα συναντησει σε αλλες μαχες.Ενα πλαγιο χαμογελο εσκισε το προσωπο μου και μου εδωσε το κουραγιο που χρειαζομουν για να συνεχισω.Απο το τελευταιο μου χτυπημα, βγηκαν και αλλες σκιες απο το στωμα του Moria.Στην συνεχεια ο Moria αρχησε να κανει τις επιθεσεις του, αλλα καμια απο αυτες δεν ειχε αποτελεσμα πανω μου.Ημουν αρκετα κοντα αυτη την φορα και ετοιμαστηκα για μια τελευταια επιθεση.Πεταξα τοτε στον ουρανο με μορφη καπνου και οταν βρεθηκα στο καταλληλο υψος αρχησα να πεφτω με μεγαλη ταχυτητα και καθε δευτερολεπτο που περνουσε γινοταν ολο και πιο μεγαλη.Ειχα σκοπο αυτη την φορα να κανω μια συνδιαστικη επιθεση....
-Ηρθε η ωρα να δωσουμε σε αυτη την μαχη ενα τελος δεν νομιζεις?
-Για προσπαθησε....
-Αυτο εχω σκοπο να κανω.....MOKU MOKU NO......CYCLONE TRAP... FINAAALLLLL SEEENNNNNNN.....και τοτε επεσε πανω στον Moria ενας ανεμοστροβυλος καπνου και φυσικα επειδη δεν μπορουσε να δει την επομενη μου επιθεση την δεχτηκε καταμετωπο.Το αποτελεσμα ηταν να πεσει στο εδαφος....

Πολλες σκιες αρχησαν να βγαινουν απο το στωμα του και αρχησε σιγα σιγα να παιρνει την αρχικη του μορφη και μεγεθος.Τοτε γυρησα την Βιολεττα και ειδα οτι η σκια της ηταν και παλι στην θεση της.Η μαχη ειχε τελειωσει, αλλα σκεφτομουν μεσα μου αν επρεπε να σκοτωσω τον Moria.Θα ηταν μεγαλη ανακουφηση για ολους να απαλαξω αυτον τον κοσμο απο ενα σατανικο καθαρμα σαν αυτον....
-Βιολεττα!!Εισαι ενταξει?
Εκεινη τον εγνεψε καταφατικα και τοτε γυρησα προς τον Moria για αλλη μια φορα.Η αποφαση μου ηταν τελικη και ειχα σκοπο να δωσω το οριστικο τελος. Οταν πλησιασα ειδα οτι ειχε παραμεινει αναισθητος.Το να σκοτωσω καποιον που δεν ηταν ικανος για μαχη δεν του στυλ μου, οποτε αυτοματα αλλαξα γνωμη. Εδωσα ενα γερο μαθημα στον Moria που προσπαθησε να κανει κατι τετοιο και δεν νομιζω οτι θα προσπαθουσε να κανει κατι μετα απο αυτο.Ενοιωθα τετοια ανακουφηση που ολα ειχαν παει καλα και τοτε πηγα κοντα στην Βιολεττα που ηταν διπλα στους 2 Zombie πολεμιστες....

Δεν νομιζω οτι ο Moria θα τους ξαναεδινε τις σκιες τους μετα την βοηθεια που μου εδωσαν και αντιθετα θα εκανε κομματια τα πτωματα τους.Το θεωρουσα λοιπον ως υποχρεωση απο τον εαυτο μου να τους θαψω και να αναπαυθουν αιωνια και ειρηνικα.Πηγα τοτε μπροστα στην πυλη του καστρου που υπηρχαν εργαλεια και πηρα το φτυαρι και αρχησα να σκαβω.Οταν τελειωσα με το σκαψιμο με βοηθησε η Βιολεττα να βαλουμε τα σωματα τους μεσα στον λακο και στην συνεχεια φτιαξαμε εναν κοινο ταφο.Αφησαμε και ενα σημειωμα σε περιπτωση που ξαναεπαιρναν τις σκιες τους.Σε αυτο το γραμμα τους ευχαριστουσα για οσα ειχαν κανει για εμενα και την Βιολεττα...
-Ειναι θλιβερο παντα αυτοι που πρεπει να ζουν...να πεθαινουν τελικα....
-Καποια μερα ολα θα παρουν τον δρομο τους....κανε υπομονη....
-Καποια μερα καποιος θα πρεπει να πει "ΑΡΚΕΤΑ"....
Εκεινη τοτε ηρθε κοντα μου και με αγκαλιασε.Ημασταν και οι 2 κουρασμενοι απ ολη αυτη την ιστορια....

Ηθελα να φυγω απο αυτο το μερος οσο πιο γρηγορα μπορουσα γιατι δεν μου εκανε καλο.Ειχα καποιες καλες και ομορφες σκηνες στο μυαλο μου απο αυτο το πλοιο νησι τις οποιες θα εχω για παντα χαραγμενες στο μυαλο μου.Πηρα την Βιολεττα και πηγαμε προς το πλοιο μας και ανεβηκαμε πανω.Μετα απο λιγη ωρα το ταξιδι μας ξεκινησε και περιεργως οι πορτες ανοιξαν αυτοματα για καποιο λογο.Αν ειχε συνελθει ο Moria θα εκανε τα παντα για να με αποφυγει.Μου αρεσε που πλεον προκαλουσα φοβο σε ακρετους αντιπαλους μου....
-Θα στειλω στον Kakumeika Dragon μια επιστολη....αν με χρειαστεις θα ειμαι κατω...ειπα στην Βιολεττα καθως πηγαινα προς το γραφειο που ειχε το πλοιο.Ειχα να κανω καποιες ερωτησεις σχετικα με την μαχη μου με τον Destro και δεν μπορουσα να εξηγησω την τοσο μεγαλη δυναμη του.Ηταν εκεινος που πιστευα οτι μπορουσε να μου λυσει αυτες τις αποριες και μαλιστα αμεσα.Ηθελα να μαθω τι ηταν αυτη η δυναμη και ηθελα να την αποκτησω και εγω.Τοτε θα ημουν ανικητος....

Πηρα μια πενα και ενα κομματι παπυρο και καθησα στο γραφειο.Ηθελα ταυτοχρονα να του πω και για την τελευταια μου περιπετεια για τον Moria.Ηθελα να πιστευω οτι θα ειχε μια καλη εικονα για εμενα....

Αγαπητε Kakumeika-sama...

οπως θα εχεις πληροφορηθει εχασα απο τον Admiral Destro.Ηταν αρκετα δυνατος και δεν μπορεσα να τον νικησω.Ευτυχως ομως καταφερα να του κανω μεγαλη ζημια.Στην μαχη ομως μαζι του παρατηρησα και θελω να μου λυσεις την απορρεια αυτη αν μπορεις.Για καποιο λογο μπορουσε να προβλεψει τις περισσοτερες απο τις επιθεσεις μου και τις απεφευγε σχετικα ευκολα.Απο την αλλη δεχομουν πολυ δυνατα χτυπηματα απο μερους του και δεν μπορουσα να καταλαβω το γιατι, αφου και οι 2 ημασταν Logia.Κατι δεν πηγαινε καλα στην μαχη και συγουρα δεν ειχε να κανει το φρουτο του.Μετα την ηττα μου απο τον Destro με οδειγησαν στο Impel Down, αλλα ευτυχως η τυχη μου χαμογελασε και καταφερα να ξεφυγω.Μετα απο αρκετες ημερες εφτασα παλι στο Thriller Bark και ειχα μερικες συγκρουσεις με τον Gecko Moria.Το αποτελεσμα ηταν ικανοποιητικο και ολα πλεον ειναι μια χαρα.Περιμενω την επομενη μου αποστολη...

Black Luster

Και αφου διπλωσα το γραμμα πηγα διπλα στο παραθυρο οπου εκει υπηρχε μεσα σε ενα κλουβι ενα ταχυδρομικο περιστερι και του εδωσα το γραμμα και του ειπα να το παει στο Baltigo.Συμφωνα με οσα μου ειχε πει ο Dragon η βαση του ηταν σε εκεινο το νησι....

Πλεον αφου ειχα τελειωσει και με αυτο πηγα στην κρεβατοκαμαρα να κοιμηθω. Εκει βρηκα και την Βιολεττα η οποια μολις ειχε ξαπλωσει.Ημασταν και οι 2 κουρασμενοι και μας αξιζε λιγη ξεκουραση.Την πηρα αγκαλια και κοιμηθηκαμε σχεδον αμεσως λογο της υπερβολικης μας κουρασης.Δεν μας ενοιαζε που πηγαιναμε απλα θελαμε να απομονωθουμε απ ολους και απο ολα.Ειχα καταφερει το αδυνατο και καταλαβα οτι αδικα φοβομουν τον Moria.Ειχα δυναμωσει αρκετα, απλα εγω αρνιομουν να δω την πραγματικοτητα. Η νικη αυτη μου εδωσε θαρρος για να αντιμετωπησω και αλλους εχθρους.Ειχα συγκρουστει με εναν Admiral και με εναν στο επιπεδο του Shichibukai και πηρα μια καλη γευση.Τωρα απλα ειχε η ωρα να παρουν την δικια μου γευση και να αναγνωρησουν την αξια μου οχι μονο σαν Επαναστατη, αλλα και ως ατομο.Τουλαχιστον ειχα καταφερει να κερδισω μια καλη θεση στην παραταξη που βρισκομουν και καποια στιγμη απλα θα εφτανα στην κορυφη....