[Τέλος] Νέα μάχη......νέοι φίλοι

Είχαν περάσει αρκετες ημερες απο τότε που απέδρασα απο το Impel Down. Μπορεί να ήταν και βδομάδες. Δεν μπορούσα να αντιληφθώ τον χρόνο. Τις περισσότερες ωρες τις περνούσα μέσα στο βαρέλι. Προσπαθούσα να μείνω κρυμμένος τις περισσότερες ώρες. Δεν ήξερα αν μπορούσα να τους αντιμετωπίσω όλους. Αλλα ήμουν προετοιμασμένος για όλα. Αν ερχόταν η στιγμή που θα χρειαζόταν να τους πολεμήσω θα έβαζα όλες μου τις δυνάμεις.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Καπετάνιος

Είχα προσπαθήσει πολλές φορές να αντιληφθώ πόσοι ήταν ακριβώς. Είτε απο τις φωνές που άκουγα είτε οταν προσπαθούσα να κρυφοκοιτάξω απο τη πόρτα του αμπαριού.
Καποια στιγμή άκουσα φασαρία απο το καταστρωμα.
-Τι έγινε τώρα;
Πήγα στη πόρτα και την άνοιξα ελαχιστα. Ισα για να μπορώ να δω και να ακούσω τι γίνεται. Είδα τους marines να τρέχουν δεξιά-αριστερα.
-Τι πάθανε τώρα και τρέχουν έτσι;;;;
Τότε άκουσα κάποιον να φωνάζει.
-Γρήγορα ρε άχρηστοι! Κουνηθείτε! Τελειώνετε με τις προετοιμασίες!
Προετοιμασίες; Μαλλον θα φτάνουμε σε κάποιο νησί.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Marine
Ναύτης

Είδα τον marine που με ειχε πάει στο impel. Ήταν στη μέση του καταστρώματος και έδινε εντολές.
Αυτός πρέπει να είναι ο καπετάνιος.
Τότε πήγε ένας ναυτής και του παρουσιάστηκε.
-Κύριε!
-Τι συμβαίνει;
-Σε λίγη ώρα θα είμαστε έτοιμοι για αποβίβαση.
-Ωραία. Να είστε όλοι έτοιμοι να πολεμήσετε.
-Κύριε είστε σίγουρος οτι είναι....εδώ;
-Τολμάς να με αμφισβητείς;
-Όχι κύριε! Αλλα το νησί όπως γνωρίζουμε είναι ακατοικητο.
-Ακριβώς! Όπως γνωρίζετε! Εγώ όμως ξέρω οτι σε αυτό το κωλόνησο, το Holger Island, υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι συνδέονται με τους επαναστάτες. Και πρέπει να τους εξαφανίσουμε. Κανείς δεν αντιτίθεται στη Παγκόσμια Κυβέρνηση. Αυτές είναι οι εντολές μας! Δεν θα αφήσουμε ουτε έναν ζωντανό!
-Μου αρέσει που μιλούσες για δικαιοσύνη........ Κάτι όμως θα πρέπει να κάνω. Δεν μπορώ να το επιτρέψω αυτό.

Μετά απο λίγη ώρα ακουσα ένα δυνατό θόρυβο.
-Αυτό πρέπει να ήταν η αγκυρα. Μάλλον φτάσαμε.......Τώρα. Κάτι πρέπει να σκεφτώ. Πως μπορώ να τους σταματήσω;
Προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο για να τους τελειώσω. Το όλο πρόβλημα ήταν τα όπλα τους. Δεν μπορούσα να τους αντιμετωπίσω όλους μαζί.
-Αυτό είναι! Δεν χρειάζεται να τους αντιμετωπίσω όλους μαζί. Θα κάνω οτι έκανα και στο Μirro Ball Island. Ανταρτοπόλεμο

Περίμενα καποιος marine να περασει κοντά απο το αμπαρι. Μετά από λίγο πέρασε ένας κοντά απο τη πόρτα. Του σφύριξα. Αμέσως γύρισε. Είδε τη πόρτα απο το αμπάρι μισάνοιχτη. Ήρθε να δει τι συμβαίνει. Μόλις έφτασε στη πόρτα τον έπιασα και τον έριξα μέσα. Κατρακύλησε απο τη σκάλα και έσκασε στον τοίχο. Αμέσως πήγα απο πάνω του. Του έπιασα το κεφάλι και άρχισα να το χτυπάω δυνατά στο πάτωμα. Μετά απο μερικά χτυπήματα, ξεψύχησε.
-Αναπαύσου εν ειρήνη.
Πήρα το όπλο του. Το έλεγξα και είδα οτι είχε 6 σφαίρες.
-6 σφαίρες, 6 νεκροί. Το θέμα όμως είναι πόσοι είναι.

Αφού ετοιμάστηκα πήγα ξανά στη πόρτα. Περίμενα λίγο.
-Ήρθε η ώρα.
Άνοιξα τη πόρτα και βγήκα έξω.
-Πλάκα μου κάνεις.
Κοιτούσα δεξιά, αριστερά, κανείς.
-Που στο διάολο έχουν πάει όλοι;
Όσο και να κοίταξα, δεν υπήρχε κανείς στο πλοίο.
-Όχι ρε!!! Πρέπει να έχουν αποβιβαστεί ήδη. Αυτό είναι πολύ σοβαρό. Πρεπει να προλάβω πριν να είναι αργά.

Κατέβηκα απο το καράβι. Μόλις έφτασα στη παραλία κατευθύνθηκα προς το δάσος. Πρασπαθούσα να βρω τα ίχνη τους. Τα βρήκα αρκετα γρήγορα.
-Τελικα η εκπαίδευση που μου έκανε ο Robert απέδωσε.
Αρχισα να τα ακολουθώ. Πολύ σύντομα άκουσα πυροβολισμούς.
-Το κέρατο μου! Ξεκίνησαν ήδη! Πρέπει να τρέξω!

Όσο πιο πολύ πλησίαζα τόσο μεγαλύτερη φασαρία άκουγα. Όταν έφτασα, δεν μπορούσα να πιστέψω αυτό που έβλεπα. Οι marines πολεμούσαν με κάτι περίεργους μαυροφορεμένους τύπους, οι οποιοι είχαν μόνο ξίφη ή τόξα.
-Αυτό είναι πραγματική σφαγή! Πρέπει να τους σταματήσω! Δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μόνο με ξίφη τους marines!
Ήμουν έτοιμος να ριχτώ στη μάχη, όταν αντιλήφθηκα οτι τα πράγματα δεν ήταν όπως πίστευα. Ήταν βέβαια σφαγή, μόνο που άλλοι ήταν αυτοί που σφάζονταν. Αυτοί οι μαυροφορεμένοι τύποι......άλλαζαν τα φώτα στους marines!

-Aν είμαστε καλά! Πως είναι δυνατόν να είναι τόσο δυνατοί αυτοί οι τύποι;;;;
Όχι μόνο τους πολεμούσαν στα ίσα, αλλα κατάφερναν να αποφύγουν και τις σφαίρες τους.
-Πως είναι δυνατόν αυτό;;;;
Είχα μείνει κάγκελο.
-Δεν έχει σημασία. Πρεπει να τους βοηθήσω.
Είδα έναν marine να πηγαίνει να σκοτώσει έναν απο αυτούς ο οποιος ήταν πεσμένος. Σήκωσα το όπλο και τον πυροβόλησα. Τότε ο άντρας σηκώθηκε και με κοίταξε.
-Είσαι εντάξει;
-Εεεε.....ναι.
-Ωραία. Ας συνεχίσουμε να πολεμάμε τότε, του είπα και πυροβόλησα άλλον έναν marine.
-Νομίζω πως τώρα χρειαζόματε κάτι πιο ισχυρό.
Εριξα έναν απο αυτούς αναίσθητο ενώ χρησιμοποιώντας το Heishi σκότωσα αλλους τέσσερις.
Πυροβόλησα αλλους 2 και τους σκότωσα. Κοίταξα γύρω μου να δω που ήταν οι υπόλοιποι. Εμεινα έκπληκτος απο αυτό που είδα. Δεν είχε μείνει ούτε ενας marine. Ή μαλλον όχι. Είχε μείνει κάποιος.

Ήταν ο marine που με είχε πάει στο Impel Down. Είχε πιάσει έναν απο αυτούς και είχε το όπλο του στο κεφάλι του.
-Μην τολμήσει να κουνηθεί κανείς, γιατί θα τον σκοτώσω!!! Να είστε σίγουροι!!
Τότε άρχισε να κατευθύνεται προς το μέρος του ένας άνδρας. Ήταν αρκετά γεροδεμένος, αλλα οχι τόσο όσο οι αλλοι. Αλλα και πάλι. Σου έδινε μια περιέργη αίσθηση. Την αίσθηση οτι αν τα βάλεις μαζί του.....είσαι τελειωμένος.

Χρώματα ιστορίας

Shinobi
Marine

Άρχισε να κατευθύνεται προς το μέρος του.
-Μην πλησιάζεις αλλο γιατί θα τον σκοτώσω!!!
-Χαχαχαχα!!! Λες να με ενδιαφέρει;;; Σκότωσε τον!!! Του αξίζει άλλωστε!!!
Δεν μιλάει σοβαρά;;;
-Αυτά τα παιχνιδάκια όχι σε μένα....με ακούς;;;;!!!!
-Απο τη στιγμή που τον έπιασε ένας άχρηστος σαν και εσένα....τότε δεν του αξίζει να ζει!!!
-Τι στο διάλο είστε εσείς;;;;; Είμαι έτοιμος να σκοτώσω έναν δικό σας και δεν σας καίγεται καρφί;;;
Tώρα κατάλαβα. Λυπάμαι όμως που στο λέω, αλλα αυτό που προσπαθείς να κάνεις δεν θα πετύχει. Πρεπει να επέμβω πριν να είναι πολυ αργά.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Marine

-Γιατί.... ενδιαφέρεσαι εσύ για τους στρατιώτες σου;;;;
Γύρισε τότε και με κοίταξε.
-Δεν μπορεί.....δεν είναι δυνατόν....εσύ....εσύ....εσύ ήσουν στο Impel Down!!!!!!
-Ακριβως όπως το είπες. Ήμουν!!!!
-Και πως στο διάολο βρέθηκες εδώ;;;
-Εσύ με έφερες!
-Τι πράγμα;;;!!!!
-Αυτό που άκουσες. Τόσο καιρό ήμουν κρυμμένος στο αμπάρι.
Με κοιτούσε αποσβολωμένος.
-Ξέρεις....εγώ δεν είμαι marine. Δεν μου αρέσει να σκοτώνω κάποιον πισώπλατα.
Άρχισα να κατευθύνομαι προς το μέρος του ώσπου βρέθηκα μπροστά του.
Σήκωσα το όπλο μου και τον σημάδεψα.
-Λοιπόν. Θα μετρήσω μέχρι το 3....
-Και τι θα γίνει τότε;;;; Αν δεν τον αφήσω θα με σκοτώσεις;;;
-Δεν κατάλαβες. Μόλις πω 3, είτε τον αφήσεις είτε όχι....είσαι νεκρός.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Marine
Shinobi
Όμηρος

-Άρχίζω το μέτρημα. 1...
Έλα....ξέρω οτι θα το κάνεις...
-Νομίζεις οτι μπορείς να με τρομάξεις;;;; Ξέρει ποιος είμαι εγώ;;;;!!!!
-2.....
Καντο....κάντο....
-Εγώ...εγώ είμαι απο τους πιο ισχυρούς marines!!!! Ξέρεις τι θα σου κάνω;;;!!!
-Τρι...
Παίρνει τότε το όπλο απο τον αλλο και πάει να με πυροβολήσει.
Αμέσως τον πυροβολώ και τον πετυχαίνω στο κεφάλι.
-3!!!!
Κατευθύνθηκα προς το μέρος τους.
-Είσαι καλά;;;
-Ναι.
Γύρισα τότε και κοίταξα τον marine.
-Σε ευχαριστώ για τον χώρο που μου έδωσες.
Τότε γύρισα και είδα τον περίεργο τύπο μαζί με αυτόν που ήταν όμηρος.
-Με...με συγχωρείς.
-Φύγε απο μπροστά μου!!! Τώρα!!!!
Καλά το είχα καταλάβει

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Shinobi

-Κανόνισε την αλλη φορα να μη κάνεις το ιδιο λάθος.
Γυρισε και με κοίταξε.
-Σε μένα μιλάς;;;
-Εσύ ήσουν αυτός που παραλίγο να τα διαλύσει όλα, αρα ναι. Σε εσένα μιλάω.
Ήρθε προς το μέρος μου απειλητικά.
-Εγώ δεν κάνω λάθη!!!
-Σοβαρά;;; Εξαιτίας της ηλίθιας μπλόφας σου, παραλίγο να πεθάνει ο αδερφός σου.
-Πως ξέρεις οτ είναι αδερφός μου;
-Είχα καταλάβει απο την αρχή οτι έχετε κάποια σχέση. Όταν είδα πως του φέρθηκες, υπέθεσα πως είναι αδερφός σου.
-Και αφού είσαι τόσο έξυπνος...για εξήγησε μου ποιο ήταν το λάθος μου;;;
-Είναι πολύ απλό. Σας έβλεπα για αρκετή ωρα πως πολεμούσατε. Οι κινήσεις σας είναι πραγματικά, υπερβολικά γρήγορες. Θα μπορούσες λοιπόν να βρεθείς απο πίσω του, και να τον αφοπλίσεις ή ακόμα και να τον σκοτώσεις. Αντί για αυτό όμως, σε κατέκλυσε το συναίσθημα και άρχισες να μπλοφάρεις προσπαθώντας να του δείξεις οτι δεν σε ενδιαφέρει η ζωή του αδερφού σου και προσπαθούσες να τον φτάσεις στην απόγνωση.
Με κοίταζε σαστισμένος. Δεν μπορούσε να καταλάβει πως μπορεσα να τον διαβάσω τόσο εύκολα.
-Δεν ξέρω αν έχεις φύγει ποτέ απο το νησί, αλλα θα πρέπει να μάθεις ένα πράγμα. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να κάνει ο άνθρωπος που έχει φτάσει στα όρια του.

Χρώματα ιστορίας

Εγώ
Shunsui Itsu

-Με συγχωρείς τώρα αλλα πρέπει να πηγαίνω.
-Μια στιγμή.
Γύρισα και είδα έναν γέρο με μπαστούνι.
-Δεν μπορείς να φύγεις ετσι απλά.
-Εσυ ποιος είσαι πάλι;
-Το όνομα μου είναι Shunsui Itsu και είμαι ο επικεφαλής του χωριού. Ο γιος μού μου είπε οτι τον έσωσες.
Ο γιος του ήταν αυτός που πήγε να σκοτώσει ο marine(ο πεσμένος)
-Και;
-Και όχι μόνο έσωσες το γιό μου και τον αδερφό του Shinobi, αλλα πολέμησες και στο πλευρό μας.
-Αν αναρωτιέσαι το γιατί, είναι πολύ απλό. Υπάρχει ένα ρητό που λέει: "Ο εχθρός του εχθρού μου, είναι φίλος μου."
-Ίσως. Αλλα και πάλι. Δεν μπορείς να φύγεις έτσι απλά. Πρέπει να σε ευχαριστήσουμε για όσα έκανες.
-Δεν χρειάζεται.
-Και όμως πρέπει. Δεν μπορώ να αφήσω τον σωτήρα του γιού μου να φύγει έτσι. Κατι θα υπάρχει που να μπορούμε να κάνουμε για σένα.
-Η αλήθεια είναι....πως κάτι υπάρχει. Θέλω να μου διδάξετε τη τέχνη σας.

Xρώματα ιστορίας

Εγώ
Shunsui

Πέρασαν έξι μήνες απο τότε που ήρθα στο νησί και άρχισα να εκπαιδεύομαι στην τέχνη των ninja. Πλέον ήμουν πολύ πιο δυνατός απο παλιά. Υπήρχαν πολλά πράγματα που έπρεπε να μάθω, αλλα ήξερα πως είχε έρθει η ώρα για να φύγω.
Όταν το είπα στον Shunsui, δεν παραξενεύτηκε καθόλου. Το αντίθετο. Ήταν λές και το περίμενε.
Οι χωρικοί με βοήθησαν να φτιάξω ένα νεο raft για το ταξίδι μου.
Πλέον όλα ήταν έτοιμα για την αναχώρηση μου.
Στην παραλία είχε μαζευτεί όλο το χωριό για να με χαιρετήσει.
-Σας ευχαριστώ για όλα.
-Δεν χρειάζεται να μας ευχαριστείς για τίποτα.
Πριν μπω στο raft, έριξα μια τελευταία ματιά στο νησί. Στην ακρη της παραλίας, μακρυά απο όλους, είδα τον Shinobi να καθεται. Χαμογέλασα.
Σιγά μην ερχόταν.
-Ήρθε η ώρα! Λοιπόν. Σας χαιρετώ όλους. Ελπίζω κάποια μέρα να ξαναβρεθούμε. Αντίο!!!!!
Και έτσι, για αλλη μια φορά, ξεκίνησα για μια νέα περιπέτεια.