[Τέλος]"Cleansing the corrupted"

Έπλεα ήσυχος στην ανοιχτή θάλασσα. Είχα δύο μέρες που είχα αναχωρήσει από το νησί Gecko. Τα τραύματα και οι πληγές μου είχαν πια πλήρως επουλωθεί. Μόνο πια κάποια σημάδια στο δέρμα μου είχαν μείνει να δείχνουν τις μάχες που είχα περάσει. Πλέον είχα προσθέσει στο ενεργητικό μου άλλον έναν διάσημο πειρατή στη λίστα με αυτούς που είχα σκοτώσει. Τώρα σειρά είχε η επιστροφή στη West Blue και η συνέχιση του έργου μου. Είχα κι άλλους εγκληματίες να συλλάβω μέχρι να φτάσω στην κορυφή. Έβαλα πλώρη για την έξοδο της East Blue για την West Blue. Ταξίδευα με πλήρη ταχύτητα κι όλα τα πανιά μου ανοιχτά. Βιαζόμουν να επιστρέψω, είχα αφήσει δουλειές μισοτελειωμένες. Συνέχισα να πλέω προς την έξοδο για ακόμα δύο μέρες, όταν ξαφνικά ένοιωσα τη βάρκα μου να κόβει ταχύτητα απότομα. Κοίταξα τα πανιά μου και κανένα δεν ήταν σκισμένο. Ακόμα φυσούσε και φυσούσε καλά. Ήμουν μες στη μέση του πελάγου οπότε να βρήκα σε ύφαλο ή ξέρα ήταν εξαιρετικά απίθανο. Έως και αδύνατο να συμβεί, αλλά ποτέ δεν έπρεπε να λες ποτέ. Αμέσως τσέκαρα την τελευταία πιθανή αιτία (η οποία δεν θα ήθελα ν' αληθεύει). Με μεγάλη δυστυχία μου ανακάλυψα πως όντως το σκάφος μου είχε κάποια τρύπα στο σκαρί του κι έπαιρνε νερά. Ευτυχώς για 'μένα ήταν μικρή και τα νερά μπαίναν με πολύ αργούς ρυθμούς. Αργούς αλλά σταθερούς. Το οποίο σήμαινε ότι έπρεπε άμεσα να βρω στεριά για ν' αράξω και κάποιο ναυπηγείο για να επισκευάσω το σκάφος μου. Αλλιώς ήμουν χαμένος.

Ένας αγώνας με το χρόνο άρχισε, μ' έναν κουβά στα χέρια άδειασα όσα νερά μπορούσα. Αυτά βέβαια συνέχιζαν να γεμίζουν με ρυθμούς στους οποίους απλά προλάβαινα ν' αδειάζω όσο νερό έμπαινε κι ελάχιστο παραπάνω. Μου πήρε ώρες ν' αδειάσω το νερό και να βουλώσω πρόχειρα την τρύπα. Βέβαια αυτά ήταν προσωρινά μέτρα. Έπεσα το βράδυ εξαντλημένος για ύπνο. ήλπιζα πως μέχρι το πρωί δεν θα είχαν ξαναμπεί νερά στη βάρκα διότι απείχα ακόμα αρκετά από οποιοδήποτε νησί. Το πρωί με τρόμο ανακάλυψα πως το νερό το βράδυ είχε περάσει από τις χαραμάδες των μπαλωμάτων μου και συνέχιζε να εισέρχεται στο πλοίο. Ευτυχώς ήταν πολύ λιγότερο απ' ότι την προηγούμενη νύχτα. Έβγαλα γρήγορα τους χάρτες και την πυξίδα κι άρχισα να κάνω υπολογισμούς για το ποιο νησί είναι το πιο κοντινό ως προς εμένα για να πάω. Το αποτέλεσμα μου έδειξε το νησί Shell. Αμέσως διόρθωσα τα πανιά μου και το τιμόνι και χάραξα πορεία προς το νησί. Απείχα μια μέρα ταξίδι. Μια μέρα υπομονή και θα έφτανα.
Το βράδυ έβγαλε κύμα, το οποίο επιτάχυνε την εισροή υδάτων στη βάρκα. Πέρασα άλλη μια ξάγρυπνη νύχτα με κουβάδες στα χέρια ν' αδειάζω νερά. Το ξημέρωμα με βρήκε τσακισμένο στο κατάστρωμα ν' αγναντεύω το λιμάνι που αχνοφαινόταν από μακρυά.

Έφτασα στο λιμάνι κάθιδρος κι εξουθενωμένος. Έδεσα το πλοίο μου, και κατευθείαν ρώτησα τον πρώτο φρουρό του λιμανιού για το πλησιέστερο ναυπηγείο. Έπρεπε να πάω εκεί οπωσδήποτε αν ήθελα να επισκευαστεί το πλοίο μου. Αφού πήρα τις κατάλληλες οδηγίες κίνησα κατά την κατεύθυνση του ναυπηγείου με ταχύ βήμα. Δεν είχα άπλετο χρόνο στη διάθεσή μου. Βρήκα το συνεργείο σε μια αλάνα στην άκρη της πόλης. Η παραλία εκεί χρησίμευε ως χώρος επισκευών και καθέλκυσης των πλοίων. Μπήκα στον αυλόγυρο και βρήκα τους εργάτες να δουλεύουν πυρετωδώς πάνω σε κάποιο μεγάλο πλοίο. Έψαξα και βρήκα τον υπεύθυνο. Εκείνη τη στιγμή επιθεωρούσε κάποια σχέδια και κατεύθυνε τη δουλειά για τις διάφορες επισκευές που είχαν αναλάβει. Με κοίταξε με περίεργο βλέμμα και με ρώτησε ενοχλημένος:
-"Έχεις κάποια δουλειά μαζί μου ή διότι δεν έχω πολύ χρόνο για ν' ασχοληθώ μαζί σου. Έχουμε αυστηρά χρονοδιαγράμματα που μας πιέζουν."
-"Ναι έχω μια δουλειά για σας. Θέλω να επισκευάσετε το πλοίο μου το οποίο υπέστη ζημιά και τη στιγμή που μιλάμε μπάζει νερά." Μπορώ να πω πως ήμουν σαφέστατος.
Με κοίταξε με βλέμμα έκπληκτο.
-"Πάμε, οδήγησε μας εκεί." Φώναξε δύο άλλους, άρπαξαν μια βαλίτσα μ' εργαλεία και βγήκαν μαζί μου στο δρόμο.

Στο λιμάνι το σκάφος μου ακόμα έπλεε. Δεν είχε πάρει πολύ νερό ευτυχώς και σχεδόν δεν φαινόταν διαφορά στο βύθισμά του. Αλλά τα έμπειρα μάτια των ξυλουργών δεν ξεγελάστηκαν. Κατέβηκαν κάτω στο αμπάρι κι έκαναν κάποιες μικροδιορθώσεις στις επισκευές μου. Βγήκαν έξω και μίλησαν μεταξύ τους. Αμέσως με πλησίασε ο αρχιμάστορας.
-"Κοίτα μικρέ, το σκάφος σου θέλει εκτεταμένες επισκευές στο σκαρί του. Θα πάρει χρόνο και χρήμα να διορθωθεί. Αν θελήσεις να προχωρήσουμε στις επισκευές θα πάρουμε το σκάφος σου και θα έρθεις να το πάρεις σε μια εβδομάδα."
Με κοίταξε με προσμονή. Του είπα πως συμφωνούσα και πως μπορούσαν να κάνουν ότι πίστευαν πως χρειαζόταν για να επισκευάσουν το πλοίο. Ήμουν ψόφιος. Ήθελα να πάω κάπου να ξεκουραστώ. Ρώτησα ξανά τον φρουρό για κάποιο καλό και φτηνό ξενοδοχείο. Μου σύστησε ένα και πήγα γραμμή εκεί. Έκλεισα δωμάτιο κι έπεσα στο κρεβάτι να ξεκουραστώ. Ο ύπνος με πήρε σχεδόν αμέσως. Δεν είδα όνειρα εκείνο το μεσημέρι, δεν μου 'χε μείνει ενέργεια ούτε γι' αυτό.

Ξύπνησα την επόμενη ημέρα με πολύ καλή διάθεση. Είχα ξεκουραστεί και γεμίσει τις μπαταρίες μου. Βαριόμουν να σηκωθώ. Ούτως ή άλλως δεν είχα τι να κάνω. Είχα μια εβδομάδα στη διάθεσή μου και τίποτα να κάνω για να τη γεμίσω. Αναρωτήθηκα πως θα περνούσαν αυτές οι μέρες. Θα έκανα λογικά τις πρώτες μέρες μια εξερεύνηση του νησιού, θα χάζευα τ' αξιοθέατα και θα απολάμβανα μια εβδομάδα "καταναγκαστικών" διακοπών. Οι οποίες στην παρούσα περίοδο δεν ήταν και κακή ιδέα. Καλοδεχούμενες ήταν. Ντύθηκα και κατέβηκα κάτω. Απέναντι απ' το ξενοδοχείο είχε ένα αρτοποιείο. Πήρα πίτες για πρωινό και ξεκίνησα να γνωρίσω την πόλη. Δεν ήταν κι ιδιαίτερα μεγάλη οπότε δεν θα μου έπαιρνε πάρα πολύ ώρα. Σεργιάνισα στα στενά και τους δρόμους της πόλης για όλη την υπόλοιπη μέρα. Το βράδυ αφού έφαγα ένα πλουσιοπάροχο γεύμα πήγα χορτάτος για ύπνο. Κοιμήθηκα σαν πουλάκι. Σκεφτόμουν τι θα έκανα αύριο, ίσως καμιά βόλτα στα προάστια, θα γύριζα μάλλον την ανατολική όχθη του νησιού. Και με τέτοια ωραία σχέδια στο μυαλό παραδόθηκα στην αγκαλιά του Μορφέα ήσυχος πως αύριο θα ξημέρωνε ακόμα μια υπέροχη μέρα.

Με ξύπνησαν φωνές το πρωί. Ήταν αργά για πρωινό ξύπνημα αλλά δε βιαζόμουν. Κάτω στο δρόμο γινόταν φασαρία. Είδα απ' το παράθυρό μου διάφορους στρατιώτες να έχουν περικυκλώσει κάποιους ανθρώπους και να τους προπηλακίζουν υπό την επιτήρηση ενός ξανθού νεαρού άντρα. Ντύθηκα και κατέβηκα κάτω. Οι στρατιώτες είχαν μαζέψει τους δύσμοιρους και τους είχαν περάσει χειροπέδες. Τους έσερναν προς μια άμαξα. Κοίταξα δύο γυναίκες που έκλαιγαν πεσμένες στο έδαφος. Ο νεαρός απλά κοιτούσε και χαμογελούσε.
-"Αυτά παθαίνουν όσοι δεν υπακούν στις εντολές μου. Να σας γίνει μάθημα την επόμενη φορά πως ο λόγος μου είναι νόμος εδώ."
Οι γυναίκες τον κοιτούσαν έκπληκτες. Ομολογώ πως δεν κατάλαβα τίποτα. Έψαξα και εντόπισα τον επικεφαλή αξιωματικό της ομάδας. Πήγα προς το μέρος του.
-"Τι συμβαίνει εδώ; Που τους πάτε αυτούς τους ανθρώπους; Τι έχουν κάνει;"
Με κοίταξε με ύφος παραξενεμένο και μου απάντησε:
-"Παράκουσαν εντολή του κυρίου Helmepo"
-"Ε και; Τι σημαίνει αυτό; Ποιός είναι αυτός;" συνέχιζα να μην καταλαβαίνω.

Αυτή τη φορά το βλέμμα του ήταν σοκαρισμένο. Καταλάβαινα πως δεν πίστευε πως κάποιος είχε ξεστομίσει αυτή την ερώτηση. Χαμηλώνοντας τη φωνή του για να μην ακούγεται μου εξήγησε:
-"Ο Helmepo είναι ο γιος του διοικητή Morgan. Ο διοικητής είναι σκληρός κι αμείλικτος με όποιον αμφισβητήσει την εξουσία του. Ο γιος του το εκμεταλλεύεται κι εκβιάζει τους κατοίκους του χωριού να κάνουν ότι αυτός θελήσει. Αλλιώς τους συκοφαντεί στον Morgan και αυτός τους τιμωρεί παραδειγματικά. Αν προκαλέσεις την οργή του Helmepo είσαι με το ένα πόδι στην κόλαση."
Γύρισα προς τη μεριά του Helmepo ο οποίος ακόμα απολάμβανε τη νίκη του. Με πλημμύρισε ένα αίσθημα αγανάκτησης. Θυμός απέραντος φούσκωσε ενάντια σε αυτόν τον άνθρωπο που εκμεταλλευόταν τη φήμη του πατέρα του για να καταπιέζει τον κόσμο. Ήταν ενάντια σε κάθε τι που αντιπροσώπευα. Θα τον σταματούσα με κάθε τρόπο. Και μετά θα τον τιμωρούσα παραδειγματικά. Αλλά πρώτα έπρεπε να μαζέψω επαρκείς πληροφορίες γι' αυτόν και τον διοικητή Morgan.

Ο Helmepo είχε πια φύγει μαζί με τους άντρες του. Πλησίασα τις γυναίκες και τις σήκωσα από τον δρόμο. Τους είπα λόγια παρηγοριάς και μετά τους ρώτησα να μου πουν όσα ήξεραν για το νησί και τους δύο άντρες. Για τον Morgan ήξερα ήδη κάποια πράγματα από τον Jango. Τον είχαν κοροϊδέψει και παραπλανήσει ώστε να πιστέψει πως είχε πιάσει τον Kuro και είχε γίνει διάσημος. Για τον Helmepo όμως δεν ήξερα τίποτα. Παρά μόνο πως ήταν γιος του Morgan. Έμαθα λοιπόν πως λίγο μετά την επιτυχία του ο Morgan είχε μεταμορφωθεί. Είχε αρχίσει να φέρεται σε όλους με απερίγραπτη σκληρότητα κι αγριάδα. Ειδικά στους στρατιώτες του προσπαθώντας να τους σκληραγωγήσει όπως θεωρούσε για το μέλλον. Ο γιος του απλά εκμεταλλευόταν τη θέση και την εξουσία του πατέρα του για να έχει ότι επιθυμούσε. Κανένας δεν του αντιστεκόταν από το φόβο μην πέσει στα χέρια του Morgan. Ο οποίος Morgan οποιονδήποτε του έλεγε ο γιος του ότι του αντιστάθηκε έστω κι ελάχιστα τον κλείδωνε στη φυλακή όπου τον υπέβαλλε σε φριχτά βασανιστήρια πριν τον θανατώσει παραδειγματικά. Έτσι ξερίζωνε εν τη γενέσει της οποιαδήποτε σκέψη αντίστασης. Μου πήρε ώρες μέχρι να πείσω της γυναίκες να μου αποκαλύψουν όλες αυτές τις πληροφορίες. Αλλά όταν τελείωσαν ένα σχέδιο είχε γεννηθεί στο μυαλό μου.

Ένα παράτολμο σχέδιο είχε γεννηθεί στο μυαλό μου. Το οποίο στο τέλος θα επέφερε τη δικαιοσύνη στο νησί. Βασικός άξονας του σχεδίου ήταν η είσοδός μου στο στρατόπεδο. Έπρεπε να μπω μέσα στο στρατόπεδο του Morgan και ν' αποκτήσω μια άποψη για τον χώρο. Μετά έπρεπε να εισέλθω μέσα σαν κρατούμενος και να εισβάλλω κρυφά στο δωμάτιο του Morgan και του γιου του και να τους τιμωρήσω. Αυτό ήταν χονδρικά το σχέδιο. Η εφαρμογή του βέβαια ήταν μια άλλη υπόθεση. Γύρισα στο ξενοδοχείο και κλειδώθηκα στο δωμάτιο. Πήρα βραδινό εκεί. Για όλους τους άλλους ήμουν εκεί. Αργά το βράδυ άνοιξα το παράθυρο, κρεμάστηκα από το περβάζι κι αφέθηκα να πέσω στο δρόμο. Δεν ήμουν σε ψηλό δωμάτιο οπότε ήταν εύκολο να προσγειωθώ χωρίς επιπτώσεις. Έγινα αόρατος και κατευθύνθηκα προς τη βάση του Ναυτικού. Έφτασα στον τοίχο της και σκαρφάλωσα με προσοχή. Περιπολίες στην αυλή και προβολείς φώτιζαν το μέρος. Έπρεπε να το παραδεχτώ η βάση φυλασσόταν καλά. Αλλά αυτά δεν ήταν αρκετά να με εντοπίσουν. Πήδηξα τον τοίχο και εισέβαλα μέσα. έφερα κύκλους το προαύλιο κι εξερεύνησα τα κτίρια. Πήρε χρόνο και κόπο, καθώς αρκετές φορές χρειάστηκε να περιμένω κρυμμένος ή να αλλάξω κατεύθυνση ώστε να μην πέσω σε καμιά περίπολο. Στο μυαλό μου αποτυπώθηκε η διάταξη του χώρου της βάσης. Ήταν η ώρα να ψάξω για το δωμάτιο του Morgan.

Δεν δυσκολεύτηκα να βρω το κτίριο που στέγαζε τον διοικητή. Ήταν μεγάλο κι επιβλητικό, αντάξιο της προσωπικότητας ενός τέτοιου επηρμένου ανθρώπου. Άνετο κι ευρύχωρο κτίριο, ήταν πολύ όμορφο σαν κατοικία. Η φρούρησή του ήταν αρκετά αυστηρή και καλή. Παρ' όλη τη δύναμή του (ήταν αναμφίβολα ο ισχυρότερος στο νησί) δεν επέτρεπε στον εαυτό του να ρισκάρει. Αν μη τι άλλο ήθελε να είναι σίγουρος για κάθε προοπτική. Μελέτησα τις σκοπιές για αρκετή ώρα. Όταν πια άρχιζε να χαράζει αφού είχα καταγράψει τα ευρήματά μου αποφάσισα να γυρίσω στο ξενοδοχείο. Η παρακολούθηση είχε τελειώσει. Σειρά είχε η δράση. Μπήκα στο δωμάτιό μου από το παράθυρο. Έπεσα και κοιμήθηκα. Σηκώθηκα αργά το μεσημέρι. Βγήκα έξω κι έκανα άλλη μια βόλτα στην πόλη. Το βράδυ κοιμήθηκα νωρίς ήθελα να είμαι ξεκούραστος αύριο. Θα είχα μια μεγάλη μέρα αύριο. Όλη την επόμενη μέρα επεξεργάστηκα το σχέδιο δράσης μου. Θα έφευγα από το σπίτι αργά το βράδυ και θα εισχωρούσα στη βάση. Αόρατος θα κατευθυνόμουν προς το σπίτι του Morgan. Θα έβρισκα το δωμάτιό του και θα τον σκότωνα στον ύπνο του. Σειρά αμέσως μετά είχε ο γιος του. Αφού ολοκλήρωνα το έργο μου θα έφευγα από εκεί. Έπρεπε να αφήσω ενδείξεις στο δωμάτιο που να μαρτυρούν πως ήμουν εκεί όλη νύχτα μιας και οι υποψίες για τους φόνους θα πέφταν κατευθείαν σε κάθε ύποπτο και άγνωστο στον πληθυσμό του νησιού άνθρωπο. Έτσι λοιπόν αποφάσισα να στήσω μια μικρή παράσταση. Πήγα λοιπόν το βράδυ κι αγόρασα αρκετές ποσότητες κρασιού κι άλλων αλκοολούχων ποτών. Ήπια ένα μόνο μπουκάλι κι άνοιξα το δεύτερο να χύνεται κι έκανα πως γυρνάω από μεθύσι. Η παράσταση πέτυχε αφού έδωσα άλλο ένα μπουκάλι στον υπάλληλο. Κλειδώθηκα στο δωμάτιό μου κι έκανα πως κοιμάμαι.

Άφησα να περάσει λίγη ώρα για να χαθούν τα βήματα του υπαλλήλου και αμέσως σηκώθηκα από το κρεβάτι. Άλλαξα ρούχα και πήρα όλο τον εξοπλισμό μου. Μαχαίρια, σπαθιά και σκοινί με γάντζο. Ήμουν έτοιμος για τη νυχτερινή μου επιδρομή. Άνοιξα το παράθυρο και πήδηξα στο κενό. Προσγειώθηκα στο δρόμο και έγινα αμέσως αόρατος. Σαν φάντασμα κινήθηκα προς τη βάση των Ναυτικών. Βρήκα το σημείο του τοίχου που ήθελα. Το πλησιέστερο προς το σπίτι του Morgan. Πέταξα το γάντζο και ανέβηκα το ντουβάρι. Οι περίπολοι είχαν περάσει προ πολλού από αυτό το μέρος οπότε είχα άπλετο χρόνο στη διάθεσή μου. Πήδηξα από τον τοίχο κάτω. Έλεγξα την περιοχή για φρουρούς. Οι περίπολοι ήταν ακόμα στην άλλη πλευρά αλλά οι φρουροί στο σπίτι ήταν πολλοί. έκανα τον κύκλο του κτιρίου και βρήκα ένα καλό μέρος να σκαρφαλώσω. Πέταξα το γάντζο οποίος πιάστηκε από ένα κεραμίδι στην κορυφή μ' ένα μεταλλικό "κλικ". Μέσα στην ησυχία της νύχτας νόμιζα πως ακούστηκε σαν κανονιά αλλά κάθε άλλο. Κανένας δεν κατάλαβε τίποτα. Σκαρφάλωσα μετά από μερικά λεπτά για να σιγουρευτώ. Έφτασα σ' ένα μπαλκόνι με ανοιχτό παράθυρο. Βαθιά μέσα μου ευχαρίστησα τον καιρό που ήταν ζεστός όλη την ημέρα. Μπήκα μέσα στο κτίριο. Ήταν το δωμάτιο ενός αξιωματικού. Ώστε Υπήρχαν κι άλλοι εκτός από τον Morgan στο κτίριο. Τα πράγματα περιπλέκονταν.

Να ένας παράγοντας που δεν ήξερα. Πως το κτίριο ήταν και κοιτώνας των ανώτατων αξιωματικών της βάσης. Βγήκα έξω από το δωμάτιο μόνο για να αντικρίσω ένα άλλο δωμάτιο με γραφείο και έναν άλλο άντρα να κοιμάται σ' ένα καναπέ. Απ' ότι κατάλαβα ήταν ο υπασπιστής του αξιωματικού. Διέσχισα το δωμάτιο και βγήκα στο διάδρομο. Ο όροφος καταλαμβανόταν από διάφορες πόρτες πιθανότατα γραφεία και δωμάτια των αξιωματικών. Στην άκρη του ορόφου υπήρχαν σκάλες που οδηγούσαν στους υπόλοιπους ορόφους του κτιρίου. Στρατιώτες περιπολούσαν στους διαδρόμους. Ευτυχώς η πόρτα μου ήταν πάνω σε γωνία και δεν με πήρε χαμπάρι. Διέσχισα το διάδρομο κι ανέβηκα τις σκάλες. Στον τελευταίο όροφο υπήρχε μια μεγάλη πόρτα μπροστά στο κεφαλόσκαλο. Ακριβώς μπροστά της στέκονταν δύο φρουροί. Αόρατος πλησίασα τον έναν και τον χτύπησα με την κόψη της παλάμης στη βάση του λαιμού. Αμέσως έπεσε αναίσθητος. Ο άλλος γύρισε αμέσως προς το μέρος μου και πήγε να φωνάξει αλλά τον πρόλαβα. Του έκλεισα το στόμα με το χέρι μου και με το άλλο τον χτύπησα στο στομάχι. Διπλώθηκε από τον πόνο και καθώς ήταν έτσι τον χτύπησα στο ίδιο σημείο. Μάζεψα τους φρουρούς κι άνοιξα την πόρτα. Τους έσπρωξα μέσα και την έκλεισα. Ήμουν στον όροφο του Morgan.

Ο όροφος που απασχολούσε ο Morgan ήταν διακοσμημένος με πλούσια χαλιά και πίνακες. Παντού είχε πόρτες από γραφεία και βιβλιοθήκες καθώς και αποθηκευτικούς χώρους. Σ' ένα δωμάτιο μέσα σ' όλα ανακάλυψα τον γιο του να κοιμάται ήσυχος. Κανένας δεν πίστευε από τους δύο πως θα μπορούσε να υπάρξει κάποιος που θα εισέβαλε στη βάση και θα τους σκότωνε. Μπήκα ήσυχα στο δωμάτιο και πλησίασα το κρεβάτι. Ο Helmepo αναδεύτηκε και φώναξε κάτι ακατάληπτο μες τον ύπνο του. Ήταν τόσο γαλήνιος. Για μια στιγμή σκέφτηκα να μην τον σκοτώσω, να μην του κάνω τίποτα. Αμέσως μετά ο Helmepo άρχισε να παραμιλάει.
-"Όχι άλλο σε παρακαλώ, όχι άλλο πατέρα, δεν θα σε παρακούσω ποτέ ξανα. Μη με χτυπάς άλλο" Το παραλήρημα συνεχίστηκε για ώρα. Κατάλαβα πως αυτό το παιδί δεν έγινε έτσι από μόνο του. Μαζί με τους στρατιώτες του ο Morgan βασάνισε με τον χειρότερο τρόπο και το παιδί του μετατρέποντάς το σε αδίστακτο άνθρωπο. Αυτή η αλήθεια με συγκλόνισε. Δεν περίμενα μια τέτοια αποκάλυψη. Σχεδόν γύρισα έτοιμος να φύγω. Μετά όμως με κυρίεψε η εικόνα με τις γυναίκες να κλαίνε, να παρακαλάνε κι αυτός να στέκεται ανάλγητος και να παρακολουθεί με σαδιστική ευχαρίστηση. Αμέσως η αίσθηση να τον αφήσω να ζήσει υποχώρησε. Τον άρπαξα απ' τα μαλλιά ξυπνώντας τον βίαια. Μια μικρή κραυγή έφυγε από τα χείλη του.
-"Ήρθε η ώρα σου να πεθάνεις. Για να μάθεις να καταχράζεσαι τη δικαιοσύνη και την εξουσία που δεν σου ανήκει" και τον έσφαξα σαν γουρούνι.

Εκείνη τη στιγμή ένοιωσα υπέροχα. Ήμουν άγγελος της δικαιοσύνης και εκείνη τη στιγμή είχα μόλις εφαρμόσει την αμείλικτη τιμωρία της ως προς τους άδικους και κακούς ανθρώπους. Είχα μόλις αφαιρέσει από τον κόσμο έναν απόγονο ενός τυράννου και μελλοντικό τύραννο. Σειρά είχε η ρίζα του κακού. Η αιτία των δεινών όλων αυτών των αθώων ανθρώπων. Βγήκα στο διάδρομο ξανά και προχώρησα προς τη μεγάλη πόρτα του ορόφου. Το κρεβάτι του Morgan. Άνοιξα την πόρτα και την έκλεισα. Κλείδωσα και πήρα το κλειδί. Δεν θα ξέφευγε από δω ότι και να έκανε. Προχώρησα προς το κρεβάτι και κοίταξα τον Morgan από κοντά για πρώτη φορά. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Ο αντίπαλός μου ήταν ένας άνθρωπος παραμορφωμένος από τις μάχες που είχε δώσει. Το ένα του χέρι έλειπε και στη θέση του υπήρχε ένα μεταλλικό πρόσθετο το οποίο κατέληγε σ' ένα μεγάλο τσεκούρι. Το σαγόνι του ήταν κατεστραμμένο και στη θέση του υπήρχε ένα μεταλλικό. Ο Morgan ήταν μεγαλόσωμος αρκετά για άντρα. Ότι ακριβώς χρειαζόμουν ένας δύσκολος αντίπαλος. Όμως δεν θα δείλιαζα τώρα. Θα έφερνα το έργο μου εις πέρας. έβγαλα το σπαθί μου και το κατέβασα με βια προς το Morgan. Είχα λογαριάσει όμως χωρίς τον ξενοδόχο.

Πριν το καταλάβω το τσεκούρι του Morgan είχε μπλοκάρει το χτύπημα. Την επόμενη στιγμή το σπαθί μου μπλόκαρε τη δικιά του. Και μια υπέροχη μάχη ξέσπασε.
-"Ώστε νόμιζες πως το να έρθεις νύχτα και να προσπαθήσεις να με δολοφονήσεις θα έπιανε; Δεν νομίζω. Πάντα κοιμάμαι ελαφριά ακριβώς για καταστάσεις σαν κι αυτές. Θα μετανιώσεις που με υποτίμησες."
Με κυνηγούσε σαν τρελός σ' όλο το δωμάτιο. Χτυπούσε με το τσεκούρι του προς κάθε κατεύθυνση με δύναμη πολύ μεγαλύτερη από τ' ανθρώπινα μέτρα. Αλλά η ευλυγισία κι η ταχύτητα μου με γλύτωναν κάθε φορά. Η φασαρία που κάναμε όμως ήταν παροιμιώδης. Άκουσα φωνές στρατιωτών να έρχονται και ποδοβολητά έξω από τις πόρτες. Είχα κλειδώσει και τις δύο οπότε αυτό θα τους καθυστερούσε λίγο. Αλλά ο χρόνος δε σήμαινε τίποτα αν δεν κατάφερνα να σκοτώσω τον Morgan. Αποφάσισα να χρησιμοποιήσω τα μεγάλα μέσα. Έγινα αστραπιαία αόρατος και πλησίασα τον Morgan από πίσω. Μια σπαθιά του άνοιξε την πλάτη. Απέφυγα την επίθεσή του και βγήκα μπροστά του. Επανέλαβα το χτύπημα και το στήθος του γέμισε αίμα. Έπεσε στα γόνατα και με κοίταξε. Φόβος στα μάτια του και συνειδητοποίηση πως θα πεθάνει. Κράτησα το σπαθί μου ψηλά και σαν άγγελος θανάτου τον σκότωσα.

Άκουσα την πόρτα να σπάει κι έγινα αμέσως αόρατος. Έτρεξα προς το παράθυρο το άνοιξα. Και απλά τραβήχτηκα προς τα πίσω. Όλοι όρμησαν προς το μέρος του Morgan και μετά προς το παράθυρο και κοιτούσαν να δουν που έχει πάει αυτός ο οποίος δολοφόνησε το διοικητή τους.
Αυτός ο αντιπερισπασμός μου έδωσε το χρόνο που ήθελα να ξεφύγω. Πέρασα απαρατήρητος από πίσω τους και κατέβηκα τους ορόφους. Βγήκα έξω από το κτίριο και διέσχισα την αυλή. Έφτασα στην πύλη και βγήκα έξω σαν κύριος. Ένας αόρατος κύριος βέβαια. Διέσχισα την πόλη νυχτιάτικα και κατευθύνθηκα προς το ξενοδοχείο. Ανέβηκα από τον τοίχο με τον γάντζο και μπήκα από το παράθυρο. Έπεσα εξουθενωμένος για ύπνο και με μεγάλη χαρά. Είχα κάνει τη δουλειά μου γι' άλλη μια φορά στην εντέλεια. Οι υπόλοιπες μέρες κύλησαν όμορφα κι ήσυχα. Πήγα σε όλο το νησί, γύρισα όλα τα μέρη και εξερεύνησα το νησί. Στο τέλος της εβδομάδας πήγα να πάρω το πλοίο μου το οποίο ήταν έτοιμο. Το κύριο θέμα συζήτησης ήταν οι έρευνες για τον φόνο των Morgan και Helmepo. Ακόμα ήταν άκαρπες. Αλλά ο νέος διοικητής ήταν πολύ καλύτερος από τον Morgan και πιο ήπιος. Αν μη τι άλλο ήταν μια βελτίωση. Πλήρωσα τις επισκευές και έβαλα πλώρη για κάποιο άλλο νησί της θάλασσας. Τελικά και στην East Blue ένα καθάρισμα δεν θα έβλαπτε.

Όνομα: Hajime Saito
Haki Points: -
Player of the Week Points: 9
Beli: 23.500
Bounty/Fame Points: -