[ΑΡΧΗ] Η αρχη ενος ταξιδιου [ΤΕΛΟΣ]

Δεν πιστευα οτι ολα μας τα χρηματα ειχανε χαθει και πως ο πατερας μου ειχε τοσα προβληματα με τα οικονομικα μας κ αναγκαστικε να πουλησει ακομα και τα οικογενειακα μας κοσμηματα.
- Δεν σε πιστευω!!! Λες ψεματα!!! Πες την αληθεια!!!
- Χαχα νομιζεις οτι λεω ψεματα; Δεν εχω καποιο λογο να σ πω ψεματα. Θα εχεις πολυ χρονο να σκεφτεις τι ειναι αληθεια και τι οχι οταν σε βαλω στην φυλακη. Τολμησες και αντισταθηκες στους Marines και θα σε κανω να το πληρωσεις με το να σε βαλω ο ιδιος στην φυλακη.

Σηκωθηκε απο την καρεκλα στην οποια καθονταν και με μια γρηγορη κινηση πεταχτηκε πανω απο το τραπεζι και σταθηκε μπροστα μου πανω στην εξεδρα. Εβγαλε απο την τσεπη του 1 σετ απο σιδερογροθιες οι οποιες ηταν ενωμενες με βιδες στην κορυφη τους και τις φορεσε στα χερια του. Εδειχνε ετοιμος για μαχη και χωρις κανενα ιχνος δισταγμου ή φοβου υστερα απο οτι εκανα στους φυλακες του.
- Δεν με φοβασαι, του αποκριθικα.
- Χαχαχ, εχω αντιμετοπισει φοβερους πειρατες τοσα χρονια στην υπηρεσια μου και εχω μαθει να μην φοβαμαι ποτε μου μπροστα σε μια προκληση. Αν και εσυ δεν θα μπορεσεις να εισαι ισαξιος μου αντιπαλος.
- Τοτε δεν εχεις παρα να με δοκιμασεις και να δεις αν οντως αξιζω. Δεν εχεις δει ακομα ολες μου τις ικανοτητες.
- Ωραια τοτε ειχα καιρο να μονομαχησω με εναν σοβαρο αντιπαλο!

Ειμασταν και οι 2 μας ετοιμοι για μαχη ομως κανενας μας δεν εκανε την πρωτη κινηση. Ηξερα οτι ημουνα καλυτερος απο αυτον ομως δεν ηθελα να ειμαι και πολυ υπεροπτης. Ενω περιμενα να δω την επομενη κινηση του τον ειδα να σφιγγει τις γροθιες του και αφου ασκεψε λιγο μπροστα μου εκανε μια γρηγορη κινηση και αρχισε να ερχετε κατα πανω μου τρεχοντας. Επιασα την λαβη του οπλο μου και το παρεταξα μπροστα μου ωστε να μην εχει ορατοτητα. Αυτος ομως φαινονται οτι ειχε εμπειρια σε μαχες και εστριψε το σωμα του προς τα αριστερα και αφου επιασε την λαβη του οπλου μου το τραβηξε απο την αντιθετη μερια με αποτελεσμα να χασω την ισσοροπια μου. Ετσι βρηκε την ευκαιρια και βρεθηκε στην τυφλη μου πλευρα. Σηκωσε τις γροθιες του και χρησιμοποιοντας 5-6 γρηγορα χυπηματα στα πλευρα με πεταξε κατω στο εδαφος. Τα χτυπηματα του ηταν κοφτα, γρηγορα και με αρκετη δυναμη ωστε να μου προκαλεσει αρκετο πονο και να με αναγκασει να παρω τα μετρα μου απο αυτον.

Καταλαβα αμεσως οτι με το οπλο μου ετσι δεν μπορουσα να τον κερδισω. Μικρυνα το μηκος της ραβδου και τωρα το οπλο μου τεριαζε περισσοτερο γιαυτο το ειδος της μαχης μιας κ μπρορουσα να το κραταω και στο 1 χερι μου. Βλεπονας οτι ειχα παθει καποια ζημια ο Fullbody αρχισε να μου επιτιθετε ξανα και αυτη την φορα σημαδευε το προσωπο μου. Τον επεφευγα κανοντας μερικα βηματα προς τα πισω και οταν βρηκα την ευκαιρια τον χτυπησα με την ακρη του οπλου μου στο στηθος του τρυποντας τον με τις βελονες του Morning Star. Αμεσως αρχισε να τρεχει αιμα απο τις πληγες του και απο το στομα του. Αυτο το χτυπημα ηταν αρκετο για να τον εμποδισει να κινειτε για αρκετη ωρα. Αρκετη ωστε να μπορεσω να τον αποτελειωσω.

Στεκομουν απο πανω του οπως τα κορακια κανουνε στα πτωματα και ετοιμαζομουνα να του ριξω το τελειοτικο χτυπημα. Ξαφνικα ομως ακουγετε ενας κροτος απο σφαιρα οπλου και νιωθω εναν μεγαλο και σουβλερο πονο στο δεξι μου πλευρο. Αμεσως επεσα στο εδαφος απο τον πονο καθως ετρεχε αιμα απο την πληγη που ειχε δημιουργηθει απο την σφαιρα. Γυρισα πισω μου για να δω τι ακριβως ειχε συμβει και ποιος με ειχε πυροβολισει. Εκει μεσα απο το πληθος ειχανε εμφανιστει περιπου 20 ατομα της τοπικης βασης των Marines. Προφανος καποιος τους ειχε ειδοποιησει για την αναστατωση που προκαλουσα και ηρθανε να με συλλαβουνε. Δεν μπορουσα να σταματησω εδω περα. Δεν μπορουσα να αφησω να με συλλαβουνε τωρα....ειχα ακομα πολλα πραγματα να ανακαλυψω και να μαθω σχετικα με την οικογενεια μου. Επρεπε να αποδωσω δικαιοσυνη εκ μερος του πατερα μου και να συναντηθω με ενα συγκεκριμενο ατομο. Επρεπε να βρω εναν τροπο να δραπετευσω αμεσα και να φυγω απο το νησι οσο πιο γρηγορα γινονταν.

Κοιτωντας τριγυρω ειδα οτι ο μονος δρομος διαφυγης που ειχα ηταν απο τα παρασκηνια και την κουρτινα που υπηρχε στην εξεδρα που θα γινοντας ο διαγωνισμος χορου. Επρεπε ομως να φυγω απο εδω χωρις να με εμποδισουνε και με τον κινδυνο να με ξαναπυροβολισουνε.
- Ανιδεε πειρατη σηκω πανω και παραδωσου αμεσως!!! Αν δεν υπακουσεις τις διαταγες μας θα σε ξαναπυροβολισουμε!!
- Damn!!!
Επρεπε να φυγω αμεσως...δεν θα αντεχε το σωμα μου και δευτερη σφαιρα μαζι με τις πληγες μου που ειχα απο τον Fullbody.

Καθως σκεφτομουνα σε τι κατασταση ειχα μπλεξει εριξα μια ματια στο περιβαλλον μου. Και τοτε με χτυπησε. Ειδα το οπλο μου να βρισκετε μερικα μονο εκατοστα απο το χερι μου. Ηταν μια ευκαιρια που δεν επρεπε να χασω. Μαζεψα οτι δυναμεις ειχα και σηκωθηκα στα 2 μου ποδια. Απο κατω ενας απο τους Marine μου φωναξε:
- Πεσε στα γονατα με τα χερια στο κεφαλι αλλιως πυροβολουμε!!
Δεν λογαριαζα τιποτα πλεον. Επρεπε να φυγω απο εδω και να ολοκληρωσω την αποστολη μου. Πλησιασα στο οπλο μου και εσκυψα και το σηκωσα με τα 2 μου χερια. Απο κατω ακουστικε παλι ο Marine:
- Τελευταια προιδοποιηση, πεσε κατω αλλιως πυροβολουμε!!!
Δεν ειχα σκοπο να ακουσω τις διαταγες τους. Σηκωσα το οπλο μου πανω απο το κεφαλι μου και αρχισα να το γυρναω με ορμη.
- Ελπιζω να αντεχετε λιγο πονο απο «μερικες» βελονες!

Με την δυναμη και την ορμη που ειχε η μπαλα οσο την στριφογυρνουσα αρχισαν να βγαινουνε περισσοτερο εξω οι βελονες που ειχε η μπαλα στην ακρη του κονταριου. Αρχισα να μαζευω οση δυναμη μου ειχε μεινει και αφου σημαδεψα προ το μερος των Marines αιωρησα την σφαιρα προς την κατευθηνση τους και αφησα να φυγουνε απο την μπαλα 100αδες βελονες διαφορων μεγεθων οι οποιες ειχανε σαν στοχο τους Marines και οποιον ητανε διπλα τους. Ολοι φυγανε αμεσως απο το πεδιο στοχου μου και πεσανε κατω για να βρουνε μερος να κρυφτουνε ωστε να αποφυγουνε τον τραυματισμο τους. Εκεινη την στιγμη βρηκα την ευκαιρια που εψαχνα και ετρεξα με οση δυναμη μου ειχε μεινει κατω απο την εξεδρα και οσο πιο μακρια γινονταν με στοχο μου το λιμανι. Θα εκλεβα την πρωτη βαρκα που θα εβλεπα μπροστα μου και θα επλεα οσο πιο μακρια μπορουσα απο το νησι.

Αιμα ετρεχε απο τις πληγες μου και ενοιωθα τις δυναμεις μου να με αφηνουνε, ομως επρεπε να φτασω στο λιμανι τουλαχιστον. Μολις εβγαινα στην θαλασσα θα ειχα μια ευκαιρια να τους ξεφυγω. Αρχισα να κατεβαινω τον κατυφορικο δρομο που οδηγουσε στο λιμανι, αλλα στα 50 μετρα μπροστα μου βρισκονταν ενα μπλοκο των Marines που μπλοκαραν τον δρομο. Δεν ειχα αλλη επιλογη απο το να περασω απο εκει. Ξαφνικα ομως ακουω μια φωνη να με φωναζει απο πισω μου. Σταματαω και βλεπω πισω την Saru μεσα σε ενα στενο της πολης.
- Saru τι κανεις εσυ εδω;
- Ακουσα απο κατι Marines καθως πηγενα πισω στο ξενοδοχειο οτι ψαχνουνε για καποιον που τεριαζε στην περιγραφη σου και σκεφτικα να σε βοηθησω μιας και δεν ξερεις τν πολη. Μπορω να σε παω στο λιμανι χωρις να περασεις απο τους Marines και να ξεφυγεις χωρις να σε καταλαβει κανεις.
- Ευχαριστω πολυ ομως γιατι το κανεις αυτο;
- Γιατι μπορει να εκανες οτι εκανες αλλα ειχες καλο λογο και δεν εισαι τοσο κακος για πειρατης.
- Χε..χε..ε,ε,ευχαριστω...

Με οδηγησε πισω απο μερικα στενα την αγορα τα οποια φαινονταν εγκαταλελειμενα εδω και καιρο. Εμοιαζαν σαν να ειχε να πατησει ανθρωπος πολυ καιρο απο εδω.
- Μα πως ξερεις αυτα τα στενακια;
- Οταν ημουν μικρη συνηθηζα να παιζω εδω γυρω και τωρα τ χρησιμοποιω συχνα για να γλυτονω χρονο οταν παω στην αγορα.
Μετα απο 5 λεπτα βρεθηκαμε μερικα τετραγωνα μακρια απο το μπλοκο των Marines και μολις μερικα μετρα απο το λιμανι. Μολις φτασαμε εψαξα να βρω την βαρκα μου αλλα δεν μπορουσα να την δω πουθενα. Μαλλον ητανε πολυ ταλαιπωρημενη απο τις καιρικες συνθηκες και δεν αντεξε. Παραδιπλα βρισκονταν μια μεγαλυτερη βαρκα ψαρεματος που πιθανον να ανηκε σε καποιον χαρα. Ητανε πολυ μεγαλυτερη, με καλοδιατηρημενα πανια και αρκετο χωρο για περισσοτερα απο 2 ατομα. Ειχε και ενα εσωτερικο δωματιο στο οποιο μπορουσε καποιος να βαλει εκει μερικες προμηθειες και να ξεκουραστει. Ηταν οτι χρειαζομουν!

Μπηκα μεσα στην βαρκα και ακουμπησα το οπλο μου σε μια γωνια γιατι το ενοιωθα πλεον πολυ βαρη. Ημουν εξουθενομενος κα δεν αντεχα για πολυ ακομα. Η Saru εβαλε 2 μεγαλους σακους μεσα στην βαρκα και τους αφησε διπλα απο το οπλο μου.
- Αυτες ειναι μερικες προμηθειες για να αντεξεις στην θαλασσα μερικες μερες και μερικοι επιδεσμοι για να περιποιηθεις τις πληγες σου.
- Ευχαριστω παρα πολυ για ολα.
- Οριστε αυτος ειναι ο σακος που ειχες μαζι σου. Πανω στην βιασυνη σου να πας και να συναντησεις τον Fullbody τον αφησες μαζι μου στο μαγαζι.
- Ευχαριστω και παλι, ελπιζω μια μερα να ξανασυναντηθουμε.

Ανοιξα το πανι της μικρη βαρκας και ξεκινησα την αποχωρηση μου απο το Mirror Ball Island. Ειχα καταφερει στις 2 μερες που ημουνα εδω να κανω ιμα καλη φιλια και να προκαλεσω αρκετο σαματα ωστε να με προσεξει λιγακι η WG. Και παλι ομως ενοιωθω ενα μεγαλο κενο μεσα μου που δεν εχε καλυφθει και περισσοτερες ερωτησεις ειχανε γεμησεις το μαυλο μου μετα την συναντηση με τον Fullbody. Πηρα μερικους επιδεσμους και εδεσα τις πληγες μου πριν πεθανω απο αιμοραγια. Αρπαξα ενα μπουκαλι σακε που ειχε βαλει η Saru σε εναν απο τους σακους με τα εφοδια και ξαπλωσα στο πατωμα της βαρκας κοιτωντας προς τον καταγαλλανο ουρανο και αφηνοντας τις σκεψεις μου να ταξιδευουνε. Ποιος θα ητανε ο επομενος προορησμος μου, τι θα συναντουσα εκει, ηταν αραγε αληθεια οσα μου ειπε ο Fullbody, και τοσες αλλες ερωτησεις επλεαν μεσα στην θαλασσα του μυαλου μου βυθιζοντας με ολο και περισσοτερο στην αγκαλια του Μορφεα. Εχοντας πλεον αποκοιμηθει ημουν στο ελεος του αερα και της θαλασσα και επλεα προς αγνωστα νερα και τον επομενο προορισμο μου.

Όνομα: Hyperion Mephistos
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 43.000
Bounty/Fame Points: 2.000.000

Παρατηρήσεις: Ωραία ιστορία αλλά πρόσεχε κάποια λάθη που κάνεις λόγω βιασύνης. Όταν τελειώνεις την ιστορία διάβαζέ την πάλι για να τα διορθώνεις.