Courage in prison...[Τελος]

Ωραια.. το εχει αυτος ο τυπος οπου μας την εστησε... πρεπει να καταφερω να του το παρω με τα χερια μου δεμενα πισω απο την πλατη μου,μαλιστα...
Στο ειπα οτι ειναι αδυνατο..
Οχι μωρε,αμα καταφερω να βγω απο αυτο το κελι καπως θα καταφερω να του το παρω !
Αρχισα να κλωτσω με οτι δυναμη ειχα τα καγκελα του κελιου ωστοσο δεν ειχα πολλες προσπαθειες μιας και εκανα πολυ φασαρια και συντομα οι marines θα ερχονταν.. Οι kairoseki χειροπεδες ειχανε εξαφανησει ολες μου τις δυναμεις και σωματικος νοιωθω ο μισος.. Ωστοσο δεν μπορουσα απλα να το βαλω κατω..
Μετα 10 κλωτσιες οπου εβαζα οτι δυναμη μου ειχε απομεινει ειδα τις παρες οπου συγκρατουσανε τα καγκελα να εχουνε βγει λιγο απο την θεση τους.. Ο Joey μολις το ειδε αυτο σηκωθηκε,οι αμφιβολιες εξαφανηστηκαν απο το σπορωπο του και με κοιταζε ενθουσιασμενος...
Συγνωμη για οτι ελεγα πριν... Πραγματικα πιστευω οτι μπορεις να τα καταφερεις!!
Τα λογια του με εμψυχωσαν τοσο πολυ που στην επομενη μου κλωτσια τα καγκελα βγηκανε,τα μισα λιγο απο την θεση τους,αρκετα ωστε να μπορεσω να βγω απο το κελι..
Βηματα και φωνες ακουγοντουσαν απο πανω, οπως το περιμενα ειχα κανει αρκετη φασαρια και οι marines ερχονταν..
Το γραφειο του Chad βρισκεται στον δευτερο οροφο της βασης..
Φυγε και κρυψου Chris !!
Κατευθιαν εφυγα ριχνοντας αλλη μια κλωτσια στα καγκελα να φανουνε λιγο πιο φυσιολογικα.. Το μερος ητανε μεσα στα σκοταδια και μονο αν καποιος καθουσε να τα παρατηρησει καλα θα εβλεπε οτι ειχανε βγει απο την θεση τους.. Ανεβαινοντας ενα οροφο το φως που επεφτε πανω μου με τυφλωνε αλλα χαιρομουνα πολυ.. Μεχρι πριν μερικα λεπτα η ιδεα οτι δεν θα ξαναεβλεπα ποτε το φως του ηλιου ξανα ειχε μπει για τα καλα στο μυαλο μου..

Μη μποροντας να χρησιμοποιησω τα χερια μου,τις δυναμεις μου και ολη μου την ενεργεια να εχει μειωθει στο μισο εχω πολυ μεγαλο μειονεκτημα αμα ερθω αντιμετωπος με τους marine.. Αρχησα να κινουμε οσο πιο αθορυβα και προσεχτικα γινοτανε.. Εφαρμοσα μια τεχνικη ninja οπου ειχα μαθει στο Holger Island να κινουμε σαν την γατα και να χρησιμοποιω τις σκιες για κρυψωνες.. Καταφερα και περασα ολο τον πρωτο οροφο ετσι,ανεβηκα τις σκαλες φτανοντας στον δευτερο.. Ειχα ηδη αρχισει να πιστευω οτι θα τα καταφερω...
Φτανοντας στον δευτερο οροφο, ειδα να επικρατει αρκετη σιγη.. Πιθανον να ανακαλυψαν οτι λυπω απο το κελι μου και να με ψαχνουνε.. Ωστοσο πως και δεν με ψαχνουνε μεσα στην βαση?... Δεν καθησα να το αναλυσω και εψαξα για την πορτα του γραφειου του Chad... Μολις την βρισκει επιασα το ποπολα με τα 2 ενωμενα μου χερια μεταξυ τους και την ανοιξα σιγα σιγα...
Κανενας δεν ητανε μεσα στο γραφειο.. Αρχισα να ψαχνω συρταρια, ντουλαπια, τα παντα στο δωματιο αλλα χωρις να κανω θορυβο και να τα αφησω ακαταστατα μην με καταλαβει κανενας,το κλειδι ομως δεν βρισκοτανε πουθενα... Οπως μας ειχε πει και ο Seto θα το εχει λογικα συνεχεια πανω του.. Δεν ειχα την πολυτελεια να βγω εξω και να τον ψαξω καθως ειναι και σιγουρος οτι θα ειναι περιτριγυρισμενος απο καμια 30ρια marines... Μεσα απο τα συρταρια του βρηκα ενα πιστολι, το γεμισα σφαιρες και βρηκα κρυψωνα μεσα σε μια ντουλαπα.. Θα περιμενα να ερθει και να του παρω το κλειδι ετσι, δεν σκοπευα να εμπλακω σε μαχη μαζι του ετσι οπως ημουνα..

Πρεπει να ειχε περασει ηδη μια ωρα και ακομα δεν ειχε εμφανηστει.. Ειχα αρχισει να βαριεμαι αλλα και παλι δεν μπορωσα να κανω τιποτα αλλο.. Ξαφνηκα μια νυστα αρχισε να μου ερχεται, υστερα σκεφτηκα οτι ειναι λογικο,αφου το πρωι πρωι παλεψα με εκεινον τον κυβερνητικο πρακτορα,με τους marine,ριχτηκα στην φυλακη.. Πολυ ανθρωποι θα ειχανε ηδη καταρευσει απο την κουραση..
Τοτε συνεβει !! Ακουστηκε η πορτα να ανοιγει και καποιος να μιλαει,ακουγοτανε σαν τον Chad !!
Δεν μπορει να εχει παει τοσο πολυ μακρια !! Μαλλον ο φιλος του μας ειπε ψεματα οτι εφυγε να ξεφυγει μονος του εγκαταλυποντας τον αλλον!!
Μα κυριε ειναι πειρατης,δεν θα ητανε απολ..
Συνεχιστε να ψαχνεται εκτος βασης αλλα αφησε μια δυο ομαδες εντος της βασης.. Εχω μια διαισθηση..
Μαλιστα κυριε ! ειπε ο marine και εφυγε κλεινοντας την πορτα ενω τα βηματα του Chad ακουγονταν στο να πλησιαζει την καρεκλα του γραφειου του..

Η ευκαιρια που περιμενα ειχε εμφανηστει μροστα μου... Προσπαθησα να διατηρηθω ψυχραιμος μιας και που αν χανοτανε και αυτη η ευκαιρια τοτε ειμασταν καταδικασμενοι.. Περιμενα λιγο να καθησει στη καρεκλα του, αμεσως μολις τον ακουσα να επαναπαυετε κλωτσησα την πορτα της ντουλαπας και βγηκα εξω σημαδευοντας τον στο κεφαλι... Ειχε παρει μια εκφραση εκπληξης αλλα επεισης ειχε διατηρηθει πολυ ψυχραιμος,πραγμα οπου δεν μου αρεσε καθολου...
Οπως σου ειχα πει,εσυ θα εισαι ο πρωτος !!
Με κοιταξε και απλωσε το χερι του μεσα στο σακακι βγαζοντας ενα κλειδι.. Τοτε αρχησε να χαμογελαει,ημουνα σιγουρος οτι θα αρχηζε να παιζει διαφορα παιχνιδια με το μυαλο μου για να με καθυστερησει και να ερθει καποιος marine εδω η και να βρει τροπο να με σκοτωσει πριν εγω αυτον.. Ειχα μαθει τον τροπο σκεψης οπου χρησιμοποιουσαν.. Εχουνε εκπαιδευτει οι σωστοι marine ακομα και στις πιο δυσκολες καταστασεις να διατηρουν την ψυχραιμια τους... Δεν ημουνα προθυμος να τον αφησω να κανει τιποτα και με το που ανοιξε το στομα του, πριν καν πει οτιδηποτε τον πυροβολησα στο μετωπο.. Το σωμα του επεσε κατω,ητανε νεκρος και για πρωτη φορα η εκφραση που ειχε παρει,η εκφραση του θανατου του ητανε οντως τρομου και εκπληξης... Χωρις να χασω χρονο πηρα το κλειδι απο τα χερια του και του εβαλα στην εισοχη οπου ητανε στις χειροπεδες.. Γυρισα με δυσκολια το κλειδι αφου ειχανε δεμενα τα χερια μου αλλα τα καταφερα !! Με το που ακουστηκε το "click" και οι χειροπεδες ανοιξανε ενοιωσα ολες μου τις δυναμεις να επανερχονται...
Οι marines θα ακουσανε τον πυροβολησμο και θα ερχονται προς τα εδω.. Με τις δυναμεις μου πισω τιποτα δεν θα με σταματησει απο το να ελευθερωσω τον Joey και τον Seto τωρα.. Αρχησα να κατεβαινω στον πρωτο οροφο και υστερα στο υπογειο με τα κελια.. Ειχε ερθει ο καιρος να φυγουμε...

"Poison-blade" συλαμβανεσαι !! Σταματα !!
Ναι.. Ναι... Για τοσο χαζο με εχετε.. ειπα καθως εξαπελεια πιδακες δηλητηριου προς τους marine οπου εμφανηζονταν ειτε μπροστα μου ειτε απο πισω μου.. Την περισσοτερη δουλεια την κανανε απο μονοι τους αφου ο ενας αγκιζε τον αλλον ζητωντας βοηθεια και εξαπλωνοντας πιο ευκολα το δηλητηριο..
Δεν μου πηρε πανω απο 5 λεπτα να φτασω στο υπογειο ενω πριν για να ανεβω στον δευτερο μου πηρε μιση ωρα.. Εκεινη την στιγμη καταλαβα οτι περα απο την πλακα βασιζομαι πολυ στις δυναμεις του φρουτου μου και αυτο δεν ειναι παντα καλο.. Οταν οι αντιπαλοι μου μπορουνε να βρουνε τροπους να με αντιμετωπησουνε με πιανουνε αδιαβαστο... Κουνησα το κεφαλι μου δεξια-αριστερα και επικεντρωθηκα στον δρομο μπροστα μου.. Μερικα μετρα πιο περα βρηκα το κελι του Joey και του Seto...
Γιατι εκανες τοση ωρα?!
Δεν σου φτανει που ηρθα? Καλα αν θες σε αφηνω εδω..του ειπα και γυρισα στο κελι του Seto. Ακουμπησα τις μπαρες αφηνοντας μικρες ποσοτητεσ τοξικου δηλητηριου να σταξουνε και να τις λιωσουνε..
Εεε ΕεεΕΕεε εεΕεεΕεε !! Δεν το ενοουσα !!
Εκανα το ιδιο και στο κελι του Joey, μολις ελευθερωθηκαμε τρεξαμε προς την εξοδο της βαση οπου ακομα περισσοτεροι marines μας περιμενανε...
Κυριε Seto, θελω να σας ρωτησω κατι..
Παρακαλω.
Το πιο πιθανο ειναι τωρα μολις ξεφυγουμε απο ολους τους marine να μην μπορουμε να παραμεινουμε σε αυτο το νησι, μπορεις να μας επισκευασεις το πλοιο στα ανοιχτα η εστω να το διατηρησεις πλεουμενο μεχρι να φτασουμε σε στερια?
Αγορι μου, με ελεθερωσες... Οποιαδηποτε χαρη και να μου ζηταγες θα σου την εκανα γιατι τιποτα δεν ειναι αρκετο... Σε ευχαριστω πολυ..
Θα με ευχαριστησεις μολις φτασουμε στο πλοιο..του ειπα χαμογελωντας..

Ο Joey αρπαξε ενα ξυλο ενω εγω δεν ειχα θεμα το να κρατησω οπωσδηποτε καποιο οπλο...
1..2..3..4..5..μπλα..μπλα.μπλα..23..μπλα..πωπω... ατελειωτοι ειναι !! Θα ευχαριστηθουμε να ριχνουμε ξυλο σημερα!!
Δεν εχουμε καιρο για χασιμο.. Joey !!.. Seto !!.. Παρτε μια βαθια αναπνοη και κρατηστε την οσο περισσοτερο μπορειτε !!
Τι εννοε...
Οτι σου ειπε κανε !! ειπε ο Joey στον Seto περνωντας μια μεγαλη αναπνοη και υστερα κλεινοντας την μυτη του και το στομα του με τις παλαμες του.. Τον ειδε και εκανε το ιδιο και ο Seto..
Doku Gasu !!!
Το δηλητηριωδες αεριο εξαπλωθηκε στον αερα γυρω απο την βαση,οσοι marine δεν προλαβανε να καταλαβουν τι συναιβαινε ειχανε πεσει στο εδαφος αναισθητοι,ενω οσοι προλαβανε κρατουσανε την αναπνοη τους..
Την ιδια στιγμης τραβηξα τους αλλους 2 και τους εκανα νοημα οτι τωρα πρεπει να αρχισουμε να τρεχουμε.. Οσοι εισπνευσανε το δηλητηριο θα μεινουνε παραλυτοι για μερικες ωρες ακομα,οσοι δεν το εισπνεουνε θα δυσκολευτουν να μας κυνηγησουνε με τα χερια τους στο προσωπο τους και το αεριο γυρω απο την βαση..
Για ποση ωρα θα κρατηθει το αεριο στον αερα γυρω απο το κτιριο?με ρωτησε ο Seto εκπνεοντας μονο μην τον επηρεασει το δηλητηριο..
Οχι για πολυ ακομα ! Για αυτο οσο πιο γρηγορα γινεται τρεχουμε !!

Μετα απο κανα 20λεπτο τρεξιματος φτασαμε στο λιμανι,σταματησαμε για λιγο να παρουμε μερικες ανασες καθως και οι τρεις μας ειχαμε λαχανιασει πολυ ασχημα... Κοιταξα μπροστα μας και ειδα το πλοιο, ετρεξα με οσοι δυναμη ειχα και κοιταξα στην προβλητα τριγυρω ελπιζοντας να δω πουθενα τον Trick αλλα ματαια..
Ουαου.. Το πλοιο ειναι σε παρα μα παρα πολυ κακη κατασταση !! Χρειαζεται επιγοντος επισκευη !!
Δεν εχουμε χρονο,πρεπει να το κανει ενω πλευσουμε! Chris !! Ανεβα στο πλοιο !!
Δεν βρισκω το πτωμα του Trick !! ΤRICK !!! TRICKK ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ?!
Ο Joey με πλησιασε και με επιασε απο το ωμο.. Ηξερα τι θα ελεγε,ακομα και ο ιδιος γνωριζα οτι οι πιθανοτητες να εχει επιβιωσει ο Trick υστερα απο τοσα τραυματα ητανε μηδαμινες..
Λυπαμε αλλα αυτην την στιγμη,ειναι η μονη οπου δεν μπορουμε να κατσουμε και να ψαξουμε για το τιποτα...
Με βαρια καρδια ανεβηκα στο πλοιο,σηκωσα αγκυρα και ελυσα τα πανια.. Ο Joey ητανε στο πηδαλιο ενω ο Seto ειχε αρχησει ηδη τις επισκευες αλλα εγω.. συνεχισα να αγναντευω το νησι που αφηναμε πισω...
Trick...λυπαιμε...