[Αρχή] Finally at the next island... What kind of adventure is it?(Part I)[ΤΕΛΟΣ]

Στην προηγούμενη ιστορία :
Στην προηγούμενη ιστορία , παρατηρίσαμε το πώς ξέφυγα απο τους μαρίνς , πώς πέθανε ο δάσκαλός μου και το πώς μπόρεσα να επιβιώσω...

Τώρα :
Είμαι στην βάρκα μου και προχορώ προς το επόμενο νησί , περιμένοντας να δώ τί είδους ταξίδι θα είναι το επόμενο..

Στην πορεία :
Θα παρατηρίσουμε την περιπέτια που περνάω σε ένα νησί , οπου ζεί ένας βάρβαρος μαρίν , που βάζει τους πολίτες να πληρώνουν φόρους και ανάλογα με τα κέφια του , όποιος δεν τον ακούει , τον σκωτόνει...

Είμαι στην βάρκα μου και προχορώ όλο και ποιό κοντά στο επόμενο νησί.. Είμαι λίγα μίλια μακρυά απο αυτό... Λίγο λίγο αρχίζει και αχνοφένεται... Τότε εκεί που ξάπλωνα έχωντας τα χέρια μου στον αυχένα μου , μία εφημερίδα έπεσε πάνω μου.. Για την ακρίβεια ένας γλάρος την έριξε.. Στην αρχή δεν κατάλαβα οτι είναι εφημερίδα.. Αργότερα , όταν την άνοιξα και είδα τα άρθρα κατάλαβα πως είναι εφημερίδα... Τότε πάω στην μικρή καμπίνα που έχει η βάρκα μου για να κάνω κάτι να φάω και αργότερα να διαβάσω την εφημερίδα μου... Άρπαξα το τηγάνι , έβαλα λάδι , άναψα φωτιά , έριξα τα αυγά μέσα και περίμενα 1 λεπτό μέχρι να γίνουν...Την ώρα που τελείωσαν και τα έβαλα στο πιάτο μου άκουσα έναν δυνατό ήχο , οπου έκανε το πλοίο μου να ταρακουνιθεί , πράγμα που σήμαινε οτι το φαί μου έπεσε κάτω...
Γκρρ.. Να πάρει.. Τί ήταν αυτό?

Βγήκα αμέσως έξω για να δώ τί το προκάλεσε αυτό.. Όταν βγήκα παρατίρισα πως τίποτα και κανείς δεν ήταν έξω.. Ξαφνικά κοιτάω δεξιά , κοιτάω αριστερά μα τίποτα δεν βλέπω.. Εκείνη την στιγμή κοιτάω μπροστά μου και βλέπω ένα τεράστιο κύμα να έρχετε κατα πάνω μου... Αμέσως αμέσως , μπένω μέσα στην καμπίνα ωστε να μήν με παρασίρει μέσα στην θάλασσα και πνιγώ , διότη είμαι χρήστης φρούτου.. Αυτό το κύμα φαινόνταν άγριο.. Εκείνη την στιγμή κυριολεκτικά όλα ήρθαν άνω κάτω... Έπειτα απο λίγα λεπτά σταμάτισε αυτό...
Ούφ.. Επιτέλους... είπα σκουπίζοντας τον ιδρώτα στο κεφάλι μου... Βγήκα έξω μα δέν παρατίρισα πολλές ζημιές , εκτός απο λίγο νερό στα καθίσματα και γενικά στο πάτωμα... Πήρα έναν κουβά και άρχισα να διώχνω το νερό... Κοίταξα ευθία μα το νησί είχε χαθεί... Τότε έσκυψα το κεφάλι μου και έλεγα απο μέσα μου κρίμα διότι δέν ήθελα να φτάσω πολύ αργά στο νησί... Έτσι πήγα μέσα να ξαναετοιμάσω να φάω... Άνοιξα το ψυγείο μα όλα τα αυγά είχαν σπάσει και τα ψάρια είχαν τελειώσει.. Έτσι λοιπόν πήρα τα αυγά που είχα ετοιμάσει απο πρίν και τα έβαλα ξανά στο πιάτο γιατί δεν είχα και τον καλύτερο εφοδιασμό πράγμα που σήμαινε πως ακόμα και χαλασμένα να ήταν τα τρόφιμα έπρεπε να τα φάω... Δυστιχώς όμως είχα και λίγα μπέλι στο πορτοφόλι μου πράγμα που σήμαινε πως ή θα πήγαινα σε ένα εστιατόριο στην πόλη , ή θα αγόραζα εφόδια..

Έτσι το μόνο που μου έμενε να επιλέξω ήταν να πάρω εφόδια... Αργότερα αφού πήρα το φαΐ μου , βγήκα έξω για να φάω... Αφού τελείωσα το πήγα στην καμπίνα και το έβαλα για πλύσιμο.. Αφού τελείωσε το νοικοκυριό , βγήκα έξω και ξάπλωσα ακουμπόντας το κεφάλι μου στην πλώρη της βάρκας μου... Έπειτα απο λίγα λεπτά με πήρε ο ύπνος και άφησα την βάρκα μου να πλέει μόνη της προς το επόμενο νησί... Παρόλο που δέν ήθελα να φτάσω μετά το μεσημέρι , έπρεπε να γίνει έτσι... Αργότερα απο μία ώρα ξύπνισα.. κοίταξα το ρολόι και ήταν πράγματι 1 το μεσημέρι.. Η κοιλιά μου γουργούριζε.. Κοίταξα τότε προς την πορεία του νησιού και ξαφνικά , έπειτα απο λίγα λεπτά άρχισε να αχνοφένετε το νησί , οπου αυτό άναβε απο μέσα μου ένα λαμπάκι που έγραφε ΜΑΣΑ ΤΙΜΕ! .... Τότε θυμήθικα την εφημερίδα και έτσι μπήκα μέσα να την πάρω... Κανένα άρθρο δεν με συγκινούσε να το διαβάσω , μόνο και μόνο απο τον τίτλο του... Κοίταξα όλα τα άρθρα και στο τέλος τέλος , έγραφε για έναν μαρίν-πρωδότη.. Εκείνο μου άρεσε πολύ και έκατσα να το διαβάσω :
Μαρίν πρωδότης χαρακτηρίζεται ο Captain Morgan , αφού βασανίζει και σκωτόνει τους μαρίνς.. Πρίν απο 3 μέρες , βύθισε 2 πλοία μας και σκώτοσε 4 άντρες απο το 3ο... Αυτήν την στιγμή τον έχουμε χαρακτιρίσει με αυτό το όνομα και είναι υπο συζίτιση αν θα παραμίνει στην κατάταξή μας..

Ουχού! Τέλειος ο τυπάς!! Ίσως να τον βρώ καποια μέρα.. Σε κάποιο νησί.. Τότε έφτανα όλο και ποιό κοντά στο νησί , μα για να μήν διμιουργιθούν θέματα , πήγα και πάρκαρα την βάρκα μου απο την πίσω μεριά.. Φόρεσα τον μανδύα που μου έδωσε ο δάσκαλός μου ωστε να καλύβω το πρώσοπό μου και να μήν με καταλαβένουν και προχώρισα προς την πόλη... Αργότερα απο 5 λεπτά είπα απο μέσα μου :
Οφ. Πολύ ζέστη.. Τί ήθελα και φόρεσα αυτόν τον μανδύα? Κοίταξα μπροστά μου και το μέρος οπου φένονταν σπίτια και μαγαζία , δηλαδή το κέντρο του νησιού και πράγματι ήταν πολύ μακριά
Ωχ παναγία μου! Καλύτερα να με πιάναν αυτοί οι μαρίνς στο Dawn Island ... Έτσι άρχισα να προχοράω κάτω απο τις υπέροχες μα ζεστές ηλιαχτίδες του ήλιου φορόντας έναν μανδύα , πράγμα που σήμαινε πως είχα γίνει φούρνος... Έπειτα απο λίγη ώρα έφτασα στην πόλη... Πρωχορούσα , πρωχορούσα και τα σάλια μου έτρεχαν καθώς έβλεπα μαγαζία όπως εστιατόρια και μπάρ για να δροσιστεί ο λαιμός σου... Κουνούσα το κεφάλι μου όμως και έψαχνα για ένα παντοπολείο ωστε να έχω τρόφιμα και νερό για τις επόμενες μέρες... Έπειτα απο λίγο το βρήκα.. Μπήκα μέσα και άρχισα να κοιτάζω με λιγούρα τα πάντα.. Κρίμα που δέν μπορούσα να τα αγοράσω όλα...

Έτσι μοίρασα τα λεφτά μου σε πολλά , ωστε να μπορώ να έχω αρκετά εφόδια και να μήν τρώω κάθε μέρα τα ίδια... Κράτησα όμως λίγα μπέλι ωστε να μπορέσω να ποιώ κάτι που είχε στεγνώσει ο λαιμός μου , στο μπάρ της πόλης... Πήγα στο ταμείο , πλήρωσα τα πράγματα και έφυγα... Βγήκα έξω και μπροστά μου ήταν 2 μαγαζιά.. Το πρώτο ήταν μπάρ και το δεύτερο εστιατόριο... Έξω απο το εστιατόριο είχε μία ταμπέλα που έγραφε : Σήμερα με το ένα πιάτο τα έξοδά σας στην μισή τιμη... Μα το μπάρ απο δίπλα έλεγε : Με ένα ποτήρι πέρνετε και δεύτερο της επιλογής σας.. Ήταν μία δελεαστική απόφαση διότι όλοι ξέρουν πόσο με αρέσει το ρούμι , αλλα και πόσο πεινούσα εκείνη την στιγμή αφου η κοιλιά μου γουργούριζε κάθε τρείς και δύο... Είχα να αποφασίσω.. 2 ποτήρια ρούμι ή ένα πιάτο φαΐ στην μισή τιμή... Τότε έτρεξα προς το εστιατόριο... Μπήκα μέσα μα δέν φενόταν και σε τέλεια κατάσταση.. Φενόταν πως καιρό είχε να πατίσει πελάτης.. Έκατσα σε ένα τραπέζι και ήρθε ο σερβιτόρος , ένας τύπος που φενόταν πολύ βαρεμένος...
Καλωσορίσατε στο αποτυχιμένο μαγαζί του πατέρα μου..
Mike! Παρε παραγγελία απο τον πρώτο μας πελάτη! Δέν είναι σωστό!
Πρώτο? Εγώ είμαι ο πρώτος? Πότε ανοίξατε?
Ναι εσύ είσαι ο πρώτος... Προς τί οι προσφορές..? Και ανοίξαμε πρίν ... 5 χρόνια που εξετίας των φαΐνών ιδεών του πατέρα μου να χτήσει εστιατόριο στην άκρη του νησιού και να πληρώνουμε 5πλάσιο φόρο στον Morgan με έκανε να δουλεύω ώς μαρίν και να βασανίζομαι... Παρεμπιπτώντος τί θα πάρεις..?

Την στιγμή που άκουσα πως το μαγαζί ήταν επική αποτυχία και πως ο τύπος ήταν μαρίν έφυγα κατεφθίαν λέγοντας :
Μμ... Ευχαριστώ δεν θα πάρω... Ίσως να πάω να φάω.. Εεε να ποιώ κάτι δίπλα... Και παρεμπιπτώντος... Ο Μόργκαν ποιός είναι?
Αχ.. Τα ίδια χάλια είναι και απο δίπλα... Του θείου μου είναι ... Ο Μόργκαν είναι ο "αρχηγός" του νησιού.. Ένας "μαριν" που μας βασανιζει , μας κλέβει χάρη στην δικαιολογία φόρων τα λεφτά και γενικά είναι ένας παντοδύναμος τύπος που λεηλατεί και βασανίζει θέλοντας να είναι κατακτιτής του νησιού και γενικά όλου του κόσμου...
Χμμ.. Πού μπορώ να τον βρώ...?
Αχ.. Όπως είσαι εδώ , αμα βγείς έξω , στρίψε αριστερά και πάρτο όλο ευθεία... Εκεί είναι η βάση των μαρίν , το σπίτι του και ο χόρος προπόνησής του και των μαρίνς.. Να ξές θα είναι και ο γιός του εκεί... Αχ.. Ναι.. Καλύτερα βγάλε τον μανδύα δεν θα σε καταλάβουν και θα σε περάσουν για πειρατή.. Καταλαβένω τον λόγο που τον φοράς..
Τ..Τον λόγο που τον φοράω? Που ξές ποιός είμαι?
Δέν ξέρω ποιος είσαι.. Ξέρω οτι τον φοράς επειδή έχει πολύ ήλιο.. Και εγώ το κάνω καμία φορά...
Αχ ναι.. Έχει πάρα πολύ ήλιο..

Εμμ Τώρα πρέπει να φεύγω... Τότε βγένοντας λυπιμένος με σκυμένο το κεφάλι , έξω απο το μαγαζί , λόγο του οτι δέν πήρα τίποτα να φάω ή να πιώ , έφυγα προς την βάρκα μου να ελέγξω τα πράγματα και να αφήσω τα εφόδια... Έπειτα απο ώρες , κοντά σε έα μαγαζί ξεκίνησαν τα πόδια μου να πονάνε... Μπήκα σε ένα μπαράκι λοιπόν να δώ μήπως έφταναν τα λεφτά μου... Μπένοντας μέσα , είδα μία κυρία που καθόταν ώς μπάρ-γούμαν... Πήγα λοιπόν εκεί και είπα :
Καλησπέρα σας..
Καλησπέρα .. Τί θα θέλατε?
Εμμ.. Με 3,22 μπέλι τί μπορώ να πάρω? Τότε βάζοντας το χέρι της μπροστά απο το στόμα της και κάνοντας ένα διακριτικό χαμόγελο , είπε :
Νερό μόνο...
Αχ.. Εντάξη αφήστε το για αύριο.. Τότε πήγα στο απέναντι μαγαζί απο αυτό... Εκεί ήταν γεμάτο χαρτιά , τσιγάρα και από'τι φενόταν και εγγλήματα.. Μία στιγμή όπως προχοράω βλέπω έναν τύπο να πέφτει στο πάτωμα με αίμα στην μύτη... Τον παραβλέπω και προχοράω προς το μπαράκι... Εκεί βλέπω έναν τύπο να καθαρίζει ποτήρια...
Συγνώμη... Εε εδώ..
Αα.. Ωστε είσαι καινούριος εδώ μικρέ έ? αν και η απάντησή του μου την είχε δώσει , δέν έδωσα σημασία..

Δέν είχα όρεξη για μπελάδες... Έτσι του είπα :
Ν..Ναι καινούριος είμαι και όχι μικρός... Απο ότι παρατήρισα το ρούμι είναι πολύ φθηνό.. Βάλε μου ένα ποτήρι... Τότε πετόντας ένα εντάξη , πήγε και μου έφερε ένα ποτήρι...
Ευχαριστώ...
Δέν κανει τίποτα... Μικρε... Κοιτώντας τον με άγριο βλέμμα , το παρέβλεψα και αυτό... καθώς πήγαινα να πιώ , βλέπω μέσα στο ποτήρι μου μία μίγα και του λέω :
Φέρε μου αμέσως ένα άλλο ... Αυτό έχει μίγα μέσα..
Αν θές δεύτερο μικρέ θα πληρώσεις!! Κατάλαβες!? Τότε σηκώθηκα και τον έπιασα απο τον γιακά και του είπα :
Άκουσε να σου πώ!! Υπάρχουν και καλύτερα μπαράκια και εγώ διάλεξα αυτό πράγμα που σημαίνει πως πρέπει να χέρεσε που έχεις έναν τύπο σαν εμένα εδώ μέσα... Τώρα πάνε φέρε μου ένα δεύτερο ποτήρι γιατί ο λαιμός μου στέγνωσε , πρίν σου σπάσω τα δόντια... Τότε του είχα σκίσει λίγο το πουκάμισο με τα νύχια μου και είπε :
Καλα λοιπόν.. Θα στο φέρω... Και κόψε τα νύχια σου... Τότε μου έφερε ένα καθαρό ποτήρι με ρούμι.. Το ήπια με πολύ μεγάλη όρεξη μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα.. Ήταν σαν να έφτανα στον παράδεισο!...

Πηγαίνοντας να φύγω , φτάνοντας στην πόρτα , ο τύπος έβγαλε δύο πιστόλια και είπε :
Ryo D. Amidamaru! Σταμάτα εκεί που είσαι!..
Π..Πως με είπες?
Όταν πήγα μέσα είδα το πόστερ σου και κατάλαβα οτι είσαι εσύ αφού είδα απο πολύ κοντά το πρώσοπό σου... Τώρα... Τα χέρια ψηλά αλλιός πυροβολώ... Τότε του είπα προκαλώντας τον να πυροβολύσει :
Δοκίμασέ το... Είσαι σίγουρος πως θα τα βάλεις με εμένα? Είσαι 100% σίγουρος?
Φιρί φιρί το πάς! Αρπα τήν! Τότε πυροβολόντας , εγώ έστειλα μία κοφτερή λεπίδα που έκοψε στα 2 τις σφαίρες... Προχορόντας προς αυτόν , αυτός συνέχισε να με στοχεύει τρέμμοντας... Τότε του έπεσαν τα όπλα και όταν έφτασα κοντά του τον έπιασα απο τον λαιμό..
Ελπίζω να θές να μίνει μεταξύ μας αυτό έτσι?
Ν..Ν..ΝΑΙ ....
Εγώ όμως δεν θέλω ... Ryo D. Amidamaru... Γυρνόντας είδα τον τύπο απο το αποτυχιμένο εστιατόριο στην άλλη άκρη...
Εε? Τί θές εσύ εδώ?
Ο μόργκαν έμαθε πως έφτασες εδώ και μου είπε να σε πιάσω αλλιώς θα με σκωτόσει...

Τότε είπα στο παιδί :
Φύγε απο εδώ .. Δέν είναι δουλειές για εσένα.. Αν θές να πεθάνεις απο εμένα κάτσε.. Αν θές να ζήσεις τότε πές στον μόργκαν οτι δεν με βρήκες... Εξάλλου σε λίγες μέρες θα επισκεφθώ τον μόργκαν... Πέστον απο εμένα πως θέλω να μου πεί προς τα που είναι το επόμενο νησί..
Α δεν κατάλαβες καλά... Καλύτερα να πεθάνω μία και έξω απο εσένα παρά να έχω βασανιστικό αργό και καρτερικό θάνατο απο τον μόργκαν... Είπε βγάζοντας το σπαθί του..
Τότε έλα λοιπόν να με αντιμετωπίσεις... έχοντας τα χέρια μου κάτω νόμιζε πως δέν θα αντιδράσω και έτρεχε να με κόψει με το σπαθί του.. Τελευταία στιγμή έβαλα το χέρι μου μπροστά και με τα νύχια μου σταμάτισα το σπαθί του...
Τ..Τ..ΤΙ ΕΙΣΑΙ?
Χρήστης φρούτου.. Kama Kama No Mi... Πιστεύω να ξές για τα φρούτα ε?
Ξέρω και αυτό ! Τότε πήγε να με βαρέσει μπουνιά με το άλλο του χέρι και τον σταμάτισα ανοίγοντας την παλάμη μου και πιάνοντας την μπουνιά του... Μετά του είπα :
Σίγουρα δεν θές να ακολουθίσεις τα βήματά μου? Εε?
Ασε με ηλίθιε πειρατή! Άσεμε!

Θα σε αφήσω με την προυπόθεση οτι θα πείς αυτό που σου είπα στον μόργκαν..
Δ..Δεκτό! Τότε τον άφησα και άρχισε να τρέχει .... Αργότερα , πήρα την σακούλα με τα εφόδιά μου και έφυγα προς την βάρκα μου , διότι μόνο εκεί θα μπορούσα να κρυφτώ , τώρα που όλοι ήξεραν ποιος είμαι ... Πήγα , έβαλα τα πράγματα στο ψυγείο και ετοίμασα ένα σάντουιτς για να φάω , διότι πινούσα πολύ... Αργότερα απο λίγο βαρέθηκα μόνος εκεί και μιάς και είχε εκεί κοντά δάσος , πράγμα που σήμαινε πως θα μπορούσα να εξασκιθώ λίγο παραπάνω σε μέρος δύσβατο... Έτσι λοιπόν ξεκίνισα να προπονούμε πάνω στα δέντρα για νέες επιθετικές και φυσικά για αμυντικές...
Kama Kama No Strike!! είπα πετόντας μία κοφτερή λεπίδα για να δοκιμάσω την επιθετική μου...
Kama Kama No Chaotic Strike! !!! Ουχουυυυ!! Γ***ΤΟ!!! Έκοψα σχεδόν στα 2 το δέντρο!!!
Και ποιος σου είπε να το κάνεις αυτό ?
Έε? είπα γυρνώντας να δώ ποιος με φώναξε.. Ήταν ένας κοντός γέρος οπου κρατούσε μία μπύρα στο χέρι και φενόταν μεθυσμένος...
Δέν ακούς? Είπα ... Ποιός σου είπε να το κάνεις αυτό..
Εε... Κανένας..
Τότε γιατί το έκανες?
Γιατί θέλω να εξασκιθώ..
Και ποιός είσαι εσύ? Ο γέρος φενόταν να είχε μεθύσει πολύ μα παρόλο αυτό δεν έπρεπε να δίνω τα στοιχεία μου..
Είμαι ο Ryo... καθώς διέκοψα τον εαυτό μου τελευταία στιγμή
Ryo?
Ναι... Ryo Crow!!! .. Αυτός είμαι..

Axαχαχα χάρηκα πολύ Κρόου... Τί λες.. Πάμε για ένα ποτάκι? Κερνάω εγώ... Παρόλο που θα έδεινα και τον εαυτό μου στους μαρίνς για κάτι δροσερό , αρνήθικα αφότου συνέβισαν τα γεγονότα στο χωριό..
Θα το ήθελα πάρα πολύ μα... Μα πρέπει να μίνω εδώ... Και μήν πείς σε κανέναν για την συνάντισή μας..
Γιατί όχι?
Εε!!.. .. Έτσι..
? Γιατί δεν καταλαβένω? Μαλλον ήπια πολύ.. Τέλος πάντων .. Άντε γειά.. Τότε καθώς έφυγε σκούπισα τον ιδρώτα αμηχανίας απο το πρόσωπό μου... Είχα μεγάλο φόβο εκείνη την στιγμή επειδή διότι νόμιζα πως ή θα με καταλάβενε και θα φόναζε τους μαρίνς ή απο στόμα σε στόμα θα καταλάβεναν που είμαι.. Έτσι λοιπόν έιπα να κάνω έναν περίπατο , προς την ποιό πάνω μεριά.. Ήταν σαν βουνό ο τόπος... Ανέβενα ανέβενα , μέχρι που μία στιγμή έφτασα στην κορυφή... Κοίταξα κάτω και είδα τον χώρο προπόνησης των μαρίνς.. ήταν ένα παιδίο φραγμένο που εκεί φενόταν ένας άντρας.. Παρατηρούσα επι ώρες και αργότερα κατάλαβα πως ήταν ο μαρίν απο το εστιατόριο που ήρθε να με πιάσει... Ήταν δεμένος σε ένα σταυροτό ξύλο και η μπλούζα του απο άσπρη φενόταν κόκκινη... Και έλεγα απο μέσα μου μάλλον δεν θα φένετε καλά απο μακρυά... Έπειτα απο λίγα λεπτά , πήγε ένας τύπος με ένα μπλέ σακάκι και ένα τσεκούρι στο χέρι του ενσωματομένο προς αυτόν.. Τότε του μιλούσε για λίγα λεπτά και έπειτα απο λίγο τον έκοψε απο τον όμω ώς την κοιλιά με το τσεκούρι του... Τελικά κατάλαβα πως έβλεπα καλα... Και επείσης κατάλβα πλέον ποιός και τί είδους ανθρώπου ήταν ο Μόργκαν... Ο καημένος τύπος έπαθε ότι έπαθε εξετίας μου και είμουν έτοιμος να δράσω..

Τότε κοιτούσα με μίσως τον μόργκαν για λίγα λεπτά και είμουν έτοιμος να πηδήξω ακόμα και απο τέτοιο ύψος για να πάω να τον σκοτόσω.. Παρόλο που δέν είχα και τις ποιό τέλειες δυνάμεις... Ήθελα αρκετή δύναμη ακόμα για να μπορέσω να το κάνω αυτό.. ΜΑ εγώ απο μέσα μου ένιωθα πανέτοιμος σε μία τέτοια στιγμή... Πίστευα πως θα ήταν λάθος πορεία να προσπαθίσω να τα βάλω με τόσους πολλούς μαρίν και με έναν αρχηγό τόσο δυνατό.. Μα ελεγα απο μέσα μου... Ούτος η άλλος μία μέρα θα πεθάνω.. Και αυτό θα είναι μία περιπέτια.. πρέπει να κατέβω και να τον σκοτόσω... Είμαι πειρατής!! Όχι μαρίν για να στίνω αντίπεινα και να επιτίθομαι με πεντακόσια άτομα... Έτσι πήρα μία βαθυά ανάσα και σκύβοντας φόναξα :
ΜΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟΡΓΚΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΝ!!!!!!!

Σπόιλερ:

Τότε ο ψηλός τύπος με το μπλέ σακάκι γύρισε και με κοίταξε... Πλέον είχα σιγουρευτεί ποιος ήταν ο μόργκαν...
Εε? ποιός είσαι εσύ?
ΕΙΙΙΙΙΙΜΑΙΙΙΙΙΙΙ! Ο ... RYO D. AMIDAMARUUUUU!! η ηχώς μου ακουγόταν και άκουστηκε εκατομμύρια φορές το "Amidamaru"...
Aλήθεια? Τότε γιατί φοράς μανδύα.. αμέσως τότε θυμίθικα πως ακόμα φορούσα τον μανδύα μου... Τον έβγαλα και τον ακούμπισα εκεί δίπλα... Σταύρωσα τα χέρια μου και είπα :
ΤΩΡΑ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ!? θραύσοντας τα δάχτυλά του απο κει κάτω , είπε :
Τότε ετοιμάσου μικρέ να πεθάνεις..

Δεν το νομίζω απο κάποιον σαν εσένα... είπα κλείνοντας τα μάτια μου και κουνόντας το κεφάλι μου...
Αχαχα.. ΚΑι γιατί λοιπόν? Μήπως η δύναμή μου είναι κατώτερη? Μήπως έχεις μία υπερφισική δύναμη? Αχαχαχα... Τί σε κάνει να πιστεύεις οτι είσαι δυνατότερός μου και άξιος να πολεμήσεις μαζί μου...
Το οτι έχω φάει φρούτο του διαβόλου και δέν ξές τι πέρασα για να επιβιώσω!...
Φ..Φρούτο του διαβ...Διαβόλου? ΧΑΧΑΧΑΧΑ!! Πιστεύεις ακόμα σε αυτά ? Η κανονική δύναμή σου είναι αυτή που έχεις φυσιολογικά που εγώ την έχω σε απίστευτα μεγάλο βαθμό... Γιαυτό θα κατακτίσω όλη την East Blue και μετά όλον τον κόσμο!! Ετοιμαστείτε να πεθάνετε όλοι σας...!
Δέν σε φοβάμε καθόλου και αν θές μπορώ να σε αποδείξω οτι έχω φρούτο του διαβόλου..
Έχεις πολύ έχυπνες απαντίσεις μα δεν παύεις να είσαι άχρηστος και αδύναμος... Μπορεί χάρη στην βοήθια καποιανού να έφτασες εδώ γιατί μόνος σου δέν θα το περίμενα... Και μόλις ανακαλήφθηκε η βοήθειά σου !! Ο τύπος απο εδώ που θα πεθάνει σε λίγα δευτερόλεπτα..

Χμμ.. Ωστε θές να μας σκωτόσεις και τους δύο ε? Το πρώτο που σου λέω είναι οτι τον τύπο δεν τον ξέρω κάν.. Το δεύτερο είναι οτι θέλω να σου ρωτίσω πώς θα πιστέψεις στην δύναμή μου? Μήπως θέλεις να σου κάνω επείδιξη?
Αχαχαχα.. Μία επίδιξη της φαντασίας σου θα ήταν ότι πρέπει αυτήν την στιγμή... Η τελευταία σου επιθυμία είναι αυτή έτσι?
Όχι .. Όχι δεν είναι αυτή? Τότε έχοντας το αποριμένο ύφος και κοιτόντας με εκει πάνω , είπε :
Και ποιά είναι?
Να σε σπάσω τα μούτρα και να μήν σε αφήσω ζωντανό.... Πάρε λοιπόν μία επείδιξη.. Τότε σηκώνοντας τα χέρια μου ψηλά και στέλνοντας κοφτερές λεπίδες είπα :
Kamaaaa Kamaa Noooo!!! Striiiiiiiiikeeeeeeeeeee!!! Tου πέταξα τότε μία κοφτερή λεπίδα και προτού φτάσει έλεγε :
ΧΑχαχαχα... Κama kama?> Okama Okama έπρεπε να λέει σε εσένα .. Αχαχαχαχα! Και την στιγμή που έφτασε και χτύπισε πάνω στο τσεκούρι του σταμάτισε να γελάει και με κοίταξε με σοβαρό ύφος..
χεχε.. Αυτό πραγματικά ήταν strike!!..
T..Tί είσαι? Και αν είσαι τόσο έξυπνος κατέβα κάτω να το κάνεις αυτό...
Γιατί? Για να σου δόσω το δικαίωμα να μπορείς να μου επιτεθείς εσύ και οι άντρες σου? Αχαχα.. Είσαι έξυπνο..

Χμμ.. Εγώ σε περιμένω.. Μάλλον δεν είσαι τόσο έξυπνος όσο εκείνος ο πειρατάκος ο Black D. Sunny που τον σκωτόσαμε εγώ και 2-3 ακόμα πρίν κάτι χρόνια.. Νομίζω 10 ήταν..
Τ..Τί αποστόμοσες μόλις τώρα!?
Χμμ.. Αν θές πληροφορίες τότε κατέβα κάτω... Αχαχα. Ήθελε να μου στήσει παγίδα και έτσι ανέφερε μία πληροφορία που έψαχνα για καιρό τώρα.. Έψαχνα ποιος σκώτοσε τον τύπο που με μεγάλωνε απο μικρό στο Dawn Island... Τον Black D. Sunny... Είχα δύο επιλογές.. Ή να έφευγα ξέροντας οτι ένας απο τους δολοφόνους ήταν ο Morgan.. Ή να τον σαπιζα στο ξύλο μέχρι να πεί παραπάνω.. Πράγμα δύσκολο γιατί είχε την δύναμη ενός δαίμονα και είχεε και μία ολόκληρη στρατιά... Απο την επιλογή μου κρέμονταν τα εξής.. Η ζωή μου , το ταξίδι μου , οι πληροφορίες που έψαχνα χρόνια για χρόνια και πολλά άλλα.. Παρόλο που ήθελα να είμουν κάτω εκείνη την στιγμή δέν μπορούσα γιατί θα ήταν σαν να αυτοκτονούσα να έμπενα στην βάση των μαρίνς και να προσπαθούσα να σκωτόσω τον αρχηγό τους.. έτσι λοιπόν είπα :
Όι μόργκαν.. Να σου κάνω μία ερώτηση?
Χαχαχα.. Μόνο αν κατέβεις κάτω..
Εμμ.. Αν κατέβω και σε σκωτόσω θα μου πείς που είναι το επόμενο νησί? γιατι άτομα σαν εσένα τα τρώω για πλάκα!

Τότε ξεκίνησα να τον ειρωνεύομαι για να του σπάσω τα νεύρα.. Απο τον θυμό του άρχισε να κλωτσάει ότι έβρισκε γύρω του και το πρώσοπό του είχε γίνει κόκκινο σαν ντομάτα..
Όι όι όι όι! Μόργκαν! Κουλοχέρι!!! Θές να μάθεις αν ζεί ο γιός σου? Τότε πές μου ποιος σκώτοσε τον φίλο μου... Τότε χρησιμοποίησα αυτό που είχα ακούσει , πως έχει έναν γιό , ωστε να με απαντήσει..
Τ..ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΤΟΝ ΓΙΟ ΜΟΥ?!?!!??
Μμ.. Ακόμα τίποτα αλλα αν θες να μάθεις πές μου για τα άτομα εκείνα..!
Άντρες!! ΣΤΟΧΕΥΣΤΕ ΤΟΝ!!!! Τότε χιλιάδες καραμπίνες με στόχευαν και οι σφαίρες έρχονταν κατα πάνω μου.. έτσι έκανα ένα βήμα πίσω και καμία καραμπίνα δεν είχε οπτική γωνία ώς εκει πάνω..
Όι μόργκαααααααααααααααααααν! Τότε οι καραμπινιές σταμάτησαν..
Σταματιστε σκυλιά.. Πές μου εσύ !
ΑΝ θέλεις τον γιό σου ζωντανό κάνε τα βήματα που σε λέω...
Δέν χριάζεται!.. Θα έχω εσένα νεκρό!! Φέρτε τα κανόνια!! Οι γραμμές #03 και #04 να κατευθινθούν προς την πίσω μερία γρήγορα να τον περικυκλώσουμε... Ο μόργκαν πράγματι ήταν δαιμονας!! Είχε σκεφτεί ένα πολύ καλό σχέδιο μα πάρα μα πάρα πολύ κακό για εμένα... 2 γραμμές με εκατοντάδες μαρίνς έρχονταν η μία απο την μία πλευρά και η άλλη απο την άλλη... Μέσα σε λίγα λεπτά θα με περικύκλωναν.. Δέν είχα τι να κάνω αφού και απο μπροστά ετοιμάζονταν τα κανόνια.. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να πηδήξω απο εκεί και να αυτοκτονίσω σε μία τέτοια στιγμή..

Τότε το μόνο που μου έμενε , αφού οι περισσότερες γραμμές του είχαν φύγει , ήταν να κατέβω κάτω αλλα δεν ήξερα το πώς... Πήρα τότε τον μανδύα που μου έδωσε ο Itachi και ήταν τεράστιος , κοίταξα το ύψος , έκλεισα τα μάτια , έπιασα την μία του άκρη απο το ένα χέρι και την άλλη του απο το άλλο και πήδηξα... Κρατούσα πάρα πολύ γερα τον μανδύα ωστε να μήν φύγουν τα χέρια μου και πέσω κάτω...
ΙΙΙΙΙΙΙΧΑΑΑΑΑΑ!! ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟ!!! ΠΕΤΑΩ!! ΟΥΥΥΥΥΧΟΥΥΥΥΥΥΥ! Τότε είπε ο μόργκαν..
ΠυυυυυυυυυΡ! Και ξαφνικά μία κανονιά έφυγε απο δίπλα μου... Εγώ γεμάτος τρόμο είπα για να τον προκαλέσω :
Χαχαχα! Δέν με πέτυχες... Δέν μπορεις να με πιάσεις! Λαλαλαλαλαλα! Τον κορόιδευα για ώρες μέχρι που είπε :
Φέρτε μου αμέσως ένα σπαθίιιιιιιι! και μόλις του το έφεραν πήρε φώρα , και το πέταξε κατα πάνω μου... Το σπαθί πήγε ξυστά μου μα με έκοψε λίγο στο κατω απο τον αγκώνα την ώρα που ήταν τεντομένο το χέρι μου και άρχισε να τρέχει αίμα.. Εκείνη την στιγμή έτσουζε πολύ πράγμα που με έλκυε για να αφίσω τον μανδύα... Κρατιώμουν όσο περισσότερο μπορούσα..

Λοιπόν ετοιμάσου για να σε αποτελειώσω... Όλα τα κανόνια στις γραμμές! Έτοιμοι! ΠΥΥΥΥΥΥΡ!! Όλα τα κανόνια άρχισαν να βομβαρδίζουν προς εμένα... Σχεδόν κανένα δεν με πέτυχε μα ο καπνός τους όσο έσκαγαν ερχόταν στο πρώσοπό μου πράγμα που μου έφερνε ζαλάδα..
Γκουχου!! Γκουχου γκουχου!.. Εξαιτίας του καπνού δεν μπορούσε να με δεί και τότε του είπα :
MOOOOOOOOORGAAAAAAAAAAAAAAAAN!!! ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΖΩΝΤΑΝΟΣ!!! ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΑ ΟΠΩΣ ΒΛΕΠΕΙΣ!!!! ΓΚΡΡΡΡΡΡΡ!! ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΠΥΡΟΒΟΛΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΤΥΠΑΣ ΤΗΝ ΒΑΣΗ ΣΟΥ! Οι σφαίρες έπεφταν πάνω στον μεγάλο πύργο της βάσης του που ήταν κάτω απο την κορυφή του "βουνού"... Έτσι γούρλωσε τα μάτια κοιτάζοντας προς το μέρος μου και είπε :
ΕΙΣΤΕ ΗΛΙΘΙΟΙ! Η ΒΑΣΗ ΜΑΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΕΤΙΧΑΤΕ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ!? ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΩΤΟΣΩ ΟΛΟΥΣ! ΚΑΙ ΕΣΕΝΑ Ryo D. Amidamaru!! Έπειτα απο 2 λεπτά κατέβηκα κάτω και έπιασα την πληγή μου κάτω απο τον αγκώνα μου.. Είχα χάσει λίγο αίμα .. Αμέσως έβηξα λόγο των καπνών και κατευθήνθηκα προς τον μόργκαν με αργό βήμα και έτοιμος να τον σκωτόσω...

Σπόιλερ:

Τώρα μπορείς να μου πείς ποιος σκώτοσε τον φίλο μου έτσι? Και μπορείς να παραδεχτείς οτι το έκανες εσύ..
Ηλίθιε! Δέν ξές που μπλέκεις! Πάς να μπείς μέσα στην βάση μας για να με εκδικιθείς? Αυτό παραπάει! Τότε ξεκίνισε να τρέχει και εγώ θραύσοντας τα δάχτυλά μου , πήρα την στάση να επιτεθώ...
Χμμ.. Ωστε τώρα με επιτίθεσαι ε? Δέν ντρέπεσαι? Καλεσμένος σου είμαι!
ΓΚΡΡΡΡΡ!! ΑΥΤΟ ΠΑΡΑΠΑΕΙ!! ΕΙΡΩΝΕΥΕΣΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΔΩ ΚΑΤΩ ΜΕ ΤΟΥΣ 100 ΑΝΤΡΕΣ ΜΟΥ!? ΤΩΡΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ!

99 άντρες σου. Εγώ δεν είμαι μέσα σε αυτούς... είπε ο τύπος που ήταν δεμμένος και χτυπιμένος...
Μμ.. Ωραία! Θα σκωτόσω έναν παραπάνω ... Και όλους όσους δεν τήρισαν τις εντολές μου πρίν!...
Τοτε είμαι και εγώ έξω αφου θα με σκωτόσεις!..
Ναι και εγώ! Οι "άντρες" του άρχισαν να παρετούνται ώς μαρίνς γιατί τους απειλούσε πως θα τους σκωτόσει...
Χμμ.. Έχω τις γραμμές απο επάνω... ΓΡΑΜΜΗ #3-#4!! Αρχίστε να πυροβολύτε τους δικούς μας!! ΤΩΡΑ! Τότε οι τύποι απο εκεί πάνω είπαν :
Είστε σίγουρος κύριε? Δέν νομίζω να έχει καλό αποτέλεσμα!
ΚΑΝΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΙΠΑ ΠΡΙΝ ΣΚΩΤΟΣΩ ΚΑΙ ΕΣΑΣ! Τότε οι καραμπινιές μεταξύ των δύο ομάδων μαρίνς άρχισαν να ακούγονται.. Πλέον οι ομάδες ήταν τρείς.. Η μία ήταν η δικιά μου που πολεμούσα για τις πληροφορίες.. Η άλλη ήταν των μαρίνς που πολεμούσαν για την ελευθερία τους και η άλλη των μαρίνς που πολεμούσαν γιατί τους το είπε ο μόργκαν. Έπρεπε να βάλω ένα τέλος σε αυτό...
Να σταματήσουν αμέσως οι καραμπινιές!
Μήν σταματάτε! Τον παίρνω εγώ αυτόν! Unstoppable Axe !!!! Τότε καθώς πήγαινε να με χτυπίσει με το τσεκούρι του , έκανα ένα σάλτο στα πλάγια και απόφυγα την επίθεσή του , ενώ έπεσε κάτω εξαιτίας της φόρας που είχε..

Σηκώθηκε τότε γεμάτος νεύρα προσπαθόντας να ξανακάνει την ίδια επίθεση μα εγώ την απέφυγα λέγοντάς του :
Μονο αυτό μπορείς? Δοκίμασε και τίποτα ακόμα! ... Βλέπεις δεν έχει αποτέλεσμα αυτό που κάνεις εναντίον μου..
Είσαι σίγουρος οτι δεν θές να συνεχίσω χαλαρά έτσι? Τότε μου ζητάς να σε σκωτόσω... Χαχαχα. Τα πράγματα εκεί σοβάρεβαν.. Πρώτα από'λλα είχαμε έναν τραυματία βασανισμένο μαρίν και άλλους 100 μαρίνς που πολεμούσαν με τους συμμάχους τους για την ελευθερία τους απο τον μόργκαν.. Ήθελα ανα πάσα στιγμή να τελείωνε αυτό ! Να ήταν απλός ένα όνειρο! Αλλα απο την άλλη ήθελα να μάθω τις πληροφορίες μου... Τότε δεν μου έμενε τίποτα απο το να προσπαθίσω να τα βάλω με τον μόργκαν και αργότερα άν μπορούσα να ανταπεξέλθω έναντί του , να τον βασάνιζα μέχρι να μάθενα εκείνα που ήθελα... Εκείνη την στιγμή λέω σε έναν μαρίν :
Όι!! Στόχευσε στον μόργκαν!
Δέν εκτελώ τα αιτήματα ενός πειρατή και ειδικότερα ενός σαν εσένα..
Μα.. Είπες οτι δεν είσαι με τον μόργκαν.. Θέλεις την ελευθερία σου έτσι δεν είναι?
Δέν παύω να είμαι μαρίν θέλοντας μη θέλοντας την ελευθερία μου... Αφού τελειώσει αυτό , όσοι ζήσουμε ή μάλλον ζήσουνε , θα σε σκωτόσουν! Για την ακρίβεια είσαι πολύ ηλίθιος για να νομίζεις οτι σε προστατεύουμε και θα σε σώσουμε!.. Αν ο μόργκαν δεν μας απειλούσε τώρα όλες οι σφαίρες θα βρίσκονταν στο εσωτερικό σου.. Θα είχες πεθάνει γιατί όλοι θα σε κυνηγούσαν!..

Τότε ένιωσα πολύ άσχημα απο μέσα μου μόλις τα άκουσα αυτά.. Έπρεπε να τελειώσω το θέμα το δικό μου και να φύγω... Έτσι λοιπόν του είπα :
Μα..
Συνεχώς μά και μά είσαι!..
Μα γιατί να μήν με βοηθίσετε? Εγώ προσπαθώ όσο το δυνατόν να σας βοηθίσω ! Πολεμάω με τον ποιό δυνατό! Τον Μόργκαν!
Και πάλι θα τον πολεμούσες.. Είμασταν δεν είμασταν εκεί! Το καταλάβαμε απο την στιγμή που κατέβηκες οτι θα αντιστεκόσουν ... Μα ξέραμε πως όχι για πολύ!..
Καλά λοιπόν.. Ώρα να δράσω μόνος μου... Τότε ένιωσα έναν δυνατό πόνο στο σβέρκο και κάτι με σήκωσε... Κοίταξα πίσω την ώρα που είμουν στον αέρα και ήταν ο μόργκαν...

Σπόιλερ:

Τ..ΤΙ ΣΤΟ?!.. σκέφτηκα..
Τώρα πλέον μπορώ άνετα να σε σκωτόσω... Δέν μπορείς να τρέξεις και να ξεφύγεις!.. Αυτό εδώ θα σε κόψει κομματάκια... Τότε το τσεκούρι του με ακούμπισε απαλά στον λαιμό...
Ασ..ΑΣΕ ΜΕ ΚΑΤΩ!.. ΓΚΡΓΚ!...
Χαχαχα.. Δέν είμαι ηλίθιος.. Ποιος νομίζεις οτι είμαι!~? Είμαι ο.. Είμαι ο κυρίαρχος όλον των θαλασσών και όλου του κόσμου.. Είμαι ο.. ΕΙΜΑΙ Ο ΚΑΠΤΕΝ ΜΟΡΓΚΑΑΑΑΑΑΑΝ!!!! Τότε έβαλα το χέρι μου και έσπρωχνα με τα νύχια μου το τσεκούρι του απο κοντά μου μα φενόταν πως ήταν το μόνο που μπορούσα να κάνω εκείνη την στιγμή...
ΔΕΝ .. ΘΑ ... ΠΕΘΑΝΩ!...

TEΛΟΣ

Όνομα: Ryo D. Amidamaru
Haki Points: -
Player of the Month Points: 6
Beli: 15.000
Bounty/Fame Points:-

Υ.Γ Μπράβο έκανες μια αρκετά καλή ιστορία θα έλεγα αλλά να ξέρεις ότι κανείς δεν ξέρει τι είδη φρούτων των διαβόλων υπάρχουν και τι δυνάμεις έχει το κάθε φρούτο!