Avalon.. little Avalon [Τελος]

Επιτελους εθεαθει στερια, αραξαμε το κλεμενο πλοιο μακρια απο το νιση και με βαρκα πηγα μονος μου να ελεγξω για προμιθιες μια και ο γερος καταφερε κι τις εφαγες μονος.
Εφτασα στο νιση και οσο πιο γρηγορα γινοταν εκανα ερεβνα για φτινο φαη μιας και δεν ειχαμε φραγκο στις τσεπες μας.
Μου αρεσε η προσοχη που τραβουσα απο τον κοσμο μιας και ειμουν ο πιο παραξενος που μπορει να ειχαν δει στην ζωη τους αλλα αφτο που με παραξενεβσε περισοτερο ηταν που απεφεβγαν ακομα και να με πλησιασουν.
Εψαξα παντου σε σοκακι και σοκακι, στα πιο φτηνα αλλα και στα πιο "κακοφημα" μαγαζια της μεγαλουπολης αλλα τιποτα το οποιο μπορουσε να χωρεσει στον προυπολογισμο μας.
"Μαλλον θα πρεπει να τα παρω με τον δυσκολο τροπο" Ψυθιρισα στον εαφτο μου κανωντας ενα σαρκαστικο γελιο.
Οσο βολτιζα μεσα σε ενα στενο, μια παραξενη γυναικα πεταχτηκε μπροστα μου απο το πουθενα και με σταματησε και γεματι "μαγκια" ειπε" Βρισκεσε στηνπεριοχη μου, ξεκουμπισου"
Τοτε σηκωσα το βλεμα μου και ειπα "Αναγκασε με κισισισισισισι"
"Μετα χαρας" Απαντησε και εβγαλε ενα οπλο απο την τσεπη της.
"Αφτο ειναι ενδιαφερον" Ειπα ριχνοντας ενα απομακρο και σατανικο χαμογελο.

"Ετημασου να συναντισεις τον ταφο σου μικρε " ειπε ενο ετημαζοταν για την πρωτη της επιθεση.
Τοτε, οταν την ειδα να τραβα το οπλο εκανα μια κινηση με τα δαχτυλα και της εκοψα τον αντιχειρα, δεν σκοπεβα να την αποτελειωσω απεφθειας διωτι ηθελα να τν βασανισω πρωτα.
Μολις το δαχτυλο της κοπηκε , αιμα ξεκινησε να πιτσιλιζει στην αρχη σαν συντριβανη και επειτα εστασε στο πατωμα μεσο του χεριου της σαν νερο. Δεν το ηξερε αλλα ο πονος ο οποιος ενιωθε, το αιμα και οι κραβγες πονου , απλως με ετρεφαν και μου εδειναν περισσοτερη δυναμη γεμιζοντας την ψυχη μου τρελα και ταφτοχρονα μισος.
Οσο πιο πολλη πονο ενιωθε ο αντιπαλος, τοσο πιο πολλη δυνατα ενιωθα το αισθημα της "Αδρεναλινης" μεσα μου να εξαπλωνετε .
Για μενα αφτο το αισθημα, ειναι σαν το ναρκωτικο στον εξαρτιμενο, απλος κατι αναγκεο.

Επιτοπου αφου ειδε το κομμενο αντιχειρα να κιλαει στο δαπεδο, εκανε μια γρηγορη κινηση και πεταξε το οπλο στο αλλο της χερη και αφτην την φορα δεν θα εχανε χρονο για ετημασια, ηταν σιγουρο πως θα εκανε καταμετοπη επιθεση.
Οταν ειδα αφτην την παρατολμη αλλα και εξυπνη κινηση, αντιδρασα γρηγορα εστω και λανθασμενα και πιδωντας απο τον καδο στον τυχο και κανοντας μια αναποδη τουμπα, βρεθηκα απο πισω της και αφου βρηκα την ισοροποια μου , πηγα να κανω μια κινηση με τα δαχτυλα αλλα με πετυχε στο χερι πριν προλαβω να κανω οτιδηποτε.
Επιασα με το αριστερο χερι, το δεξι που εεμοραγουσε και καθος κρατουσα τον πονο μεσα μου να μην φωναξω, χρησιμοποιωντας τον δεικτη και το μεσεο δαχτυλο, εκανα ενα βαθυ κοψιμο στο ποδι της χωρις δυσταγμο.

Επιασε απεφθειας με την παλαμη της την πληγη, δειχνωντας στο πρωσοπο της οτι εινωθε μεγαλο πονο αλλα προσπαθουσε σκληρα να μην βγαλει αχνα.
Τοτε απεφθειας χρησιμοποιησα το αλλο μου χερι και της εκοψα το χερι που κρατουσε το οπλο απο την ριζα .
"Πολυ επεξα μαζι σου" Της ειπα με ενα σκληρο υφος και της πετσοκοψα επιτοπου ενα απο τα ποδια της.
Το αιμα ετρεχε σαν νερο, δεν της εμεναν πολλες ανασες, απλος θα παραδινοταν στον θανατο και ολα θα τελειωναν.
"Μονο αφτο εχεις λουβιαρα? " Ειπα με ενα σατηρικο χαμογελο στο πρωσοπο.
Το σωμα της σταματησε να κουνιετε, επιτελους ηταν νεκρη .
"Χουχ.. αφτο δεν ηταν τιποτα" Ειπα και οπος ειμουν γονατιστος για να κοιταξω καλιτερα, σηκωθηκα ορθιος και κλωτσισα μια στα πλεβρα το πτωμα της.
Οπος γυρησα την πλατη μου για να αποχορισω απο την σκηνη του εγγληματος, ενιωσα κατι να με αγγιζει στο ποδι, οχι δυνατα αλλα ουτε και χαλαρα, για την ακρειβεια ,μονο το βαρος μπορουσα να νιωσω.
Γυρησα και κοιταξα κατω και ειδα πως η γυναικα,με οτι της ειχε απομηνει , ειχε αρπαξει το ποδι μου.

Θα μπορουσα καλιστα να τραβιχτω και να φυγω αλλα ημουν περιεργος να δω τη ηθελε να κανει.
Ετσι με οση δυναμη ειχε, σηρθηκε προς το κομμενο χερι της και εβγαλε το οπλο απο την παλαμι του κομμενου χεριου.
Την κοιταξα παραξενεβμενος και ειπα " Εχεις ακομα δυναμεις γι'αφτο ?"
Χαμογελασε με το στομα της μεσα στο αιμα και με ενα προσοπο γεματο μελανιες και ειπε "Δεν μπορει να με νικησει κανεις τοσο εφκολα"
Τοτε γυρισε την κανη του οπλου προς το κεφαλη της, την εβαλε μεσα στο στωμα της και ειπε σαρκαστικα "Αντιο"
Μολις το ειπε, ακουστηκε ενας δυνατος κροτος απο το οπλο και ο τοιχος πισω της ειχε γεμιση αιμα το οποιο εσταζε σιγα σιγα σαν σταγονες βροχης.
"Κισσισισισισισισισιισισισισισι" Φωναζα καθως επιανα την κοιλια μου απο το γελιο.
Γελασα τοσο πολλη που δακρυσα με την πραξη της.
Αφου σταματησα επιτελους να γελω και σκουπισα το τελεφτεο δακρυ με τον αντιχειρα του αριστερου μου χεριου , αφηνοντας ενα ειχνος αιματος πανω στο πρωσοπο μου ειπα ειρωνικα "Η αφτοκτονια ειναι η επιλογη των χαμενων, δεν υπαρχει τιποτα σε αφτο που θα μπορουσε να σε κανει περιφανη η να αφηση μια μεταθανατια φημη πισω, δεν εισαι τιποτα παραπανω απο μια σκ*λα που την εδειραν και μετα αφτοκτονησε."
Τοτε ξεκινησα να προχωρω απο την αντιθετη πλεβρα πισω στον δρομο.

Πρωχωρουσα στον δρομο για ωρες ατελειωτες, τπτα φτινο και καλο σε αφτον τον τοπο, την ειχαν δει, ειμαι και καλα μεγαλουπολη και πουλω και το σκατο μου για 100 μπελια .....
Η πεινα με κυριεβε ενω περπατουσα αναμεσα στο πληθος, η κοιλια μου γουργουριζε και το μονο που μπορουσα να κανω ειναι να σπρωχνω με δυναμη την κοιλια μου που γουργουριζε.
Στον δρομο υπηρχαν τοσα πολλα δελεαστικα μαγαζια με πολλα πλουσια και εξεσια φαγητα αλλα υπηρχαν και αλλα τοσα καταπληκτικα εστιατορια που τον οποιων ,οι οσμες των φαγητων που μαγειρεβαν μεσα απλος σε κυριεβαν και εκαναν τα σαλια σου να τρεχουν. Μετα απο ωρες αναζητησης μεσα σε αφτην την μεγαλουπολη, ενιωθα τα ποδια μου να μην με κρατανε, πονουσε το στομαχι μου και η οραση μου θολοσε.
Στιγμαια, εχασε την ισσοροπια μου και βρεθηκα ξαπλωμενος μεσα στην μεση του δρομου κατακοπως.
Οι ανθρωποι δεν καθοντουσαν να ριξουν ουτε μια στιγμαια ματια, απλως προσπερνουσαν με το κεφαλι ψηλα, ολοι τους το επαιζαν μουρες και καποιοι ... αφτο με νεβριαζε και με νεβριαζε ακομα περισσοτερο.
Δεν αντεξα αλλο αφτην την ανοια των ανθρωπων και σαν να με κιριεβσε αιμονας, σηκωθηκα με ενα τρομαχτικο σκιερο υφος και αμεσος με μια κινηση των δαχτυλων μου απο το κατεβασμενο σκιερο και χλωμο χερι μου, οσοι με περιτριγιριζαν σε αχρινα 10 μετρων εχασαν τα κεφαλια τους.

Τρομος και πανικος παντου, το αιμα κατρακιλουσε σαν ποταμι απο τα κεφαλια των νεκρων .
Το ενα ματι μου κοκκινησε , μια τρελα δαιμονικη με κιριεβσε ενω εβλεπα το αιμα στα χερια μου που ειχε ψεκαστει απο καποιον κοντα μου ... !!
Σηκωσα το κεφαλι μου ψηλα και φωναξα σαν δαιμωνας
KISHISHISHISHISHISHISHISHI ΑΙΜΜΜΑΑΑΑΑΑΑ !!!! KISHISHISHISHISHISHI !!!!

Οπως φωναζα σαν παρανοικος αγνωωντας την φασαρια γυρω μια σφαιρα διαπερασε την σαρκα μου στην πανω πλεβραα του δεξιου μου χεριου λιγο πιο κατω απο τον ομο.
Η σφαιρα κιριολεκτικα με εξισε κανωντας μου τραβμα, τοτε απεφθειας μολις το ειδα, επιασα το τρβμα με τα χερια μου χωρις να χασω ομος το δαιμονικο μου μανιακο υφος , γυρησα προς την μερια που με χτυπησε η σφαιρα και ειδα μια δεκαρια μαρινς να με κοιτουν πανικοβλημενοι. Τοτε ενας απο αφτος φωναξε "ΞΑΝΑ ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΤΕ, ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΑΙΤΥΧΑΤΕ !!!! "
Οντος δεν με ειχε πετυχει ουτε μια σφαιρα και οταν γυρησα στα αριστερα, παρατηρησα ξυσματα σφερας στην πετρα.
KISHISHISHISHISHISHI ΠΕΛΑΑΑΑΑΑΑΤΕΕΕΕΕΕΕΣΣΣΣ !!!! .. φωναξα σαν δαιμωνισμενος και απεφθειας με μια κινηση των δαχτυλων, εχασαν τα δαχτυλα τους κοβωντας τα σε κομματια .

Τοτε ενας απο αφτους επιασε με τους αγκωνες του ενα ντεν ντεν μουσι και ειπε "ΒΟΗΘΕΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ !!!!!!! ΖΗΤΩ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΙΣΕΙΣ , ΦΕΡΤΕ ΟΣΟΥΣ ΕΧΟΥΜΕ !!!!!!!"
KISHISHISHISHI !!! Βλεπω θλετε αγριαδες !!! Για να δουμε πως θα μπορεις να μιλησεις χωρις κεφαλι !!
Ειπα και με μια κινηση των δαχτυλων του, το κεφαλι του βρεθηκε να εωρητε στον αερα ψεκαζοντας με αιμα τα παντα και ταφτοχρονα κοκκινηζοντας τις ασπρες φανταχτερες καλοφτιαγμενες στολες των μαριν.
Το κεφαλι του εκανε κυκλους στον αερα μεχρι που προσγειωθηκε στα ποδια ενος φιλου του .
"ΥΠΟΧΟΡΙΣΤΕ" ειπε οσο πιο δυνατα μπορουσε και επειτα ολοι μαζι το εβαλαν στα ποδια.
Αφου τους ειδα να αποχωρουν, γυρησαν την πλατυ μου χωρις ακομα να εχω χασει την δαιμονικη μου εξαψη και πηγα κοντα στο πλησιεστερο μαγαζι, μπηκα μεσα τρομαχτικος μεσα στο αιμα τρομαζοντας τους παντες.
Ο Καταστηματαρχης που δεν μπορουσε να αφησει το μαγαζι του μηπως και τον κλεψουν, μου ειπε τρομαγμενος "Τι θα .. θε..θε...λατε κυριε ?"
Γυρισα αγριοκοιταζοντας τον και ειπα Την ζωη σου ..
Ο Καταστηματαρχης ετρεξε προς την πορτα αλλα ματεα, πριν προλαβει να πατησει εξω, που ηταν ενα βημα κοντα στην ελεφθερια, εκανα μια κινηση των δαχτυλων και εχασε τα ποδια του.
Γυρισε σε μενα μεσα στο πονο και μεσα στο αιμα και μου ειπε τρομαγμενος " Σε παρακαλω μην με σσκοτοσεις , εχω γυναικα και παιδια !! "
Και εγω απαντησα
Και εμενα τι με ενδιαφερει ...
Και οπος το ειπα εκανα μια κινηση με τα δαχτυλα και του ανοιξα το στομαχι κοβωντας τον στα διο.

Οπος πλησιασα για να ριξω μια καλιτερη ματια, ακουσα μια αγριοφωναρα να φωναζει "ΡΙΞΤΕ !!!!"
Τοτε απο το απεναντι χτηριο ειδα μια αστραφτερη λαμψη και αμεσως μετα απο αφτη ακουστηκε ενας τεραστιος κροτος, μολις καταλαβα τη ητανπηδηξα στα'ριστερα πισω απο μια κολονα και ταφτοχρονα ειδα το τραπεζι μαζι με το πτωμα του καταστηματαρχη να γινοντε σουρωτηρια .
Δεν υπηρχε τροπος να γλιτωσω απο τα σνιπερ αλλα επρεπε να βρω τροπο να εξουδετεροσω τουλαχιστον το πεζικο αν υπηρχε. Τοτε απεφθειας, επεσα χαμω με τα μουτρα και αναμυχθηκα με το αιμα του καταστηματαρχη.
Τοτε η ειδια φωνη ειπε "Ειναι νεκορς, μια ομαδα να παει να ελενξει"
Τοτε 20 ατομα απο ολες τις κατεφθηνσεις ηρθαν για να με τσεκαρουν.
Ηρθαν ολοι απο πανω μου και μολις με ειδαν βουτηγμενο στο αιμα φωναξαν "ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ"
Μολις πηγαν να απομακρυνθουν, ολοι τους εχασαν τα κεφαλια τους σε στιγμη δεφτερολεπτων.
"ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ !!!! ΣΝΙΠΕΡ ΑΠΟΚΑΛΙΦΘΕΙΤΕ" φωναξε η ειδια αγριοφωνη που ειχα ακουσει να λεει εντολες πριν.
Τοτε πηγε να φωναξει σνιπερ πυροβολιστε αλλα πριν το πει, ειχαν χασει ολοι τους χερια ποδια κεφαλια δαχτυλα, σκετος πανικος ο οποιος πνιχτηκε μεσα στο ειδιο του το αιμα.
KISHISHISHISHI ΣΑΣ ΕΙΔΑ ΠΡΩΤΟΣ ΠΑΛΙΟΜΑΡΙΝΣ !!, ΕΙΣΤΕ ΑΡΓΟΙ ΣΚΥΛΙΑ !!!!

"ΠΕΖΙΚΟ ΠΑΝΩ ΤΟΥ !!!" Φωναξε παλι η γνωστη αγριοφωναρα .
Τοτε ατελειωτοι μαρινς ηρθαν απο παντου με σπαθια, οπλα χεριου και οτι αλλο λογης οπλου μπορουσες να σκεφτεις.
Τοτε ειπα ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΛΟΥΤΡΟ ΑΠΟ ΑΙΜΑ !!!!! ΝΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ !!!!!!!!!!!!
Η πρωτη σειρα επιθεσης εφυγε με μια κινηση των δαχτυλων μου κοβωντας τα κεφαλια τους.
Τοτε τυπαδες με οπλα ηρθαν καταπανω μου και ξεκινησαν να με πυροβολουν, 2 απο τις 30 σφερες με πετυχαν ετσι οπος κινομουν γρηγορα αλλα και παλι μου προκαλεσαν γερη ζημια.Κατι που με φρικαρε
KIASHISHISHISHI !!!!! AAAAAAAAΧΧΧΧΧ !!!!! ΕΙΣΤΕ ΟΛΟΙ ΝΕΚΡΟΙ ΣΚΥΛΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑ !!!! ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΛΑΨΕΤΕ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ ΓΥΦΤΟΙΙΙΙ !!!!!!!
Τοτε επιτοπου πηρα τον ελεγχω ενος απο αφτους που κρατουσε τα οπλα και τον εβαλα να πυροβολα τους δικους του .
Εκεινος οσο και αν προσπαθουσε να σταματησει δεν μπορουσε, οσες κραβγες πονου λυπης και δυσταγμου που σκοτονε δικους του αγαπημενους δεν βοηθουσαν την κατασταση.

Κανενας δεν τολμουσε να χτυπησει τον δικο τους αλλα συνεχισαν να προσπαθουν να τον βοηθησουν με τα λογια.
ΟΟΟΟ Ωστε εχετε ψυχη ε γυφταριο ? ... ΜΕ ΑΗΔΙΑΖΕΤΕ KISHISHISHISHI
και λεγωντας το με μια κινηση των δαχτυλων ξεκιλιασα 20 μπροστινους απο αφτους που μπορουσα να διακρινω.
"ΠΑΛΙΟΚΤΗΝΟΣ" Φωναξε ενας απο αφτους στο βαθος, τοτε εκανα ενα βημα και προχορησα προς στην μερια που την ακουσα.
Τοτε οσο προχωρουσα, οι μαρινς δεν εκανα ακρη να περασω αλλα ισα ισα πριν πλησιασω προσπαθησαν να μου επιτεθουν αλλα καθε φορα που πλησιαζε ενας αρκετα, τοτε αφτοματος ξεκιλιαζωνταν αφηνωντας λιμνουλες αιματος πισω του.
Αφου εσφαξα πολλους στην πορεια και πολλοι απο αφτους εμειναν πισω αφου ηταν τοσο τρομαγμενοι για να με πλησιασουν και προτιμησαν να τρεξουν για την ζωη τους παρα να προσπαθισουν να μου επιτεθουν, εφτασα κοντα σε αφτον που το φωναξε.
Σαθηκα μπροστα του αμολιτος με ενα φρικιαστικο βλεμα ενο πολλοι απο τους μαρινς που εμειναν, απλος εκατσαν και παρακολουθουσαν αμιλιτοι γεματοι τρακ.
Σταθηκα ακριβος μπροστα σε αφτον τον αμηρο μαριν και αφτος ηταν τοσο τρομαγμενος που δεν μπορουσε να μηλησει.
Τελικα εσπασε την υσιχια προσπαθοντας να με χτυπησει με ενα οπλακι που ειχε κρυμενο στην τσεπη και εγω μολις το παρατηρησα ου εκοψα τα δαχτυλα και ετσι οπος ειμουν φρικαρισμενος, τον ελενξα, τον εβαλα να τα μαζεψει και επειτα τον αναγκασα να τα φαει ενα ενα αργα αργα ....

Μολις ειδαν αφτο το φρικιαστικο θεαμα, ολοι ετρεξαν για την ζωη τους, ακομα και αφτος που ειχε αφτην την αγριοφοναρα .
Πετσοκοψα τον μαριν που ελεγχα χερια ποδια και τον αφησα να παιθανει βασανιστικα απο την αιμοραγια και επειτα συνεχισα τον δρομο μου σκωτονοντας οποιον αθοω εβλεπα στο περασμα μου.΄
Οι Γυναικες και οι οικογενειαρχες μαζεβαντα παιδια τους κοντας τους ενω εβλεπαν κοντινα τους προσοπα να σπαραζουν στον πονο και να αργοπεθενουν μεσα σε λουτρα αιματος, οι δρομοι απο γκρι εγειναν κοκκινοι ενω οι τυχοι πολλων σπιτιων βαφτικαν με πιτσιλιες κατακκοκινου αιματος.
Τοτε ενα μικρο κοριτσι εφυγε απο τα χερια της μιτερας της, με πλησιασε και μου προσφερε ενα λουλουδι, ηταν μια στγμη υσιχιας απο παντου, οσο και αν την κοιτουσα σκοτεινος με αφτο το φρικιαστικο αιμα και το τρεχουμενο εμα απο τα ματια μου, αφτη δεν εφεβγε, ηταν σαν να μην υπολογιζε την φρικιαστικη οψη μου και ουτε οσα εχω κανει κααι χαροπα μου εδωσε ενα δωρο.
Τεντοσα το χερι μου αργα, απο παντου ακουγες κραβγες για το κοριτσι να τρεξει αλλα αφτο δεν κουνιωνταν ρουπι.
Τεντοσα λιγο ακομα το χερρι μου και με μια κινηση των δαχτυλων μου , αρπαξα το λουλουι με τα δακτυλα μου και το εβαλα κοντα στην μυτη μου να το μυρησω.
Πριν προλαβω καν να μιλησω, ετρεξε πισω στην μητερα της χωρις να ειναι πανικοβλημενη η ειδια και τοτε η μανα της την αρπαξε κααι την πηγε οσο πιο γρηγορα μπορουσε μακρια μου.

Εβαλα το λουλουδι μεσα στην τσεπη μου και πηγα κατεφθειαν σε ενα αλλο μαγαζι, με το που μπηκα μεσα, ο καταστηματαρχης ετρεξε οσο πιο γρηγορα γινωνταν για την ζωη του και τοτε αρπαξα οτι φαγητο μπορορυσα να κουβαλησο, τα εβαλα μεσα σε μια τσαντα και επειτα εφυγα τρεχωντας οσο πιο γρηγορα μπορορυσα πισω στο λιμανη.
Οτι απειλη εβρισσκα μπροστα μου, απλος την εξωντονα και συνεχιζα γρηγορα τον δρομο μου. Οτιδηποτε προσπαθουσε να με σταματησσει απλος πεθενε ακαριεα.
Μαρινς , πολιτες (αντρες γυναικες) που με στοχεβαν με ενα οπλο και ηθελαν το κακο μου, αφτοματος γινοντουσαν εχθροι μου, κατι που δεν ειχαν πολλη χρονο για να το μετανιωσουν ... οι ανοητοι.
Εφτασα τελικα στο λιμανη, πηδηξα απεφθειας μεσα στην βαρκα μου και κοπηλατισα οσο πιο γρηγορα μπορουσα πισω στο πλοιο μου.
Ανεβηκα απο το σσκινη, κααταβροχθησα οσο πιθο γρηγορα μπορουσα μια δωση φαγητου και ανεβασα τις αγκυρες εχωντας την γκρινια του γερου πανω απο το κεφαλι μου επειδη εφαγα πολλη γρηγορα.

Σαλπαραμε οσο πιο γρηγορα γινοταν ωστε να φυγουμε απο αφτο το νιση.
Η διαδρομη μεχρι να φτασουμε στα ανοιχτα, κανει δεν επειχηρησε να μας καταδιωξη, μαλλον ηξεραν πως δεν δισταζα να τους κανω κομματια και να κοκκινησω ολη την θαλασσα με το αιμα τους.
Μπηκαμε επιτελους στην μπλε θαλασσα, υπηρχε μια γαληνη που σε κιριεβε, ακομα και ο γερος κιμηθηκε αλλα εγω ειχα πολυ ενταση μεσα μου, κατι μου ελεγε πως κατι δεν πηγενε καλα .....
"Τουλαχιστον γλυτωσα την μουρμουρα" Ειπα ξεφυσωντας .
Τοτε μεσα απο το παχυ στρωμα ομιχλης που υπηρχε 1 χιλιομετρο μακρια,ισα ισα που μπορορυσα να το διακρινω, κατι σαν σκια μυτης πλοιου εμφανιστικε.
Οντος, μεσα σε δεφτερα, ενα τεραστιο πλοιο μαριν ξεφυτρωσε μεσα απο την ομιχλη και ερχοταν καταπανω μας.
Ενα ριγος περασε απο μεσα μου μολις το ειδα, δεν πιστεβα στα ματια μου. Δεν θα ειχα προβλημα με τους μαρινς που θα ειχε μεσα οσοι και αν ηταν, αλλα ο ειδιος γνωριζα πως δεν θα μπορουσα να τα βαλω με αφτο που κομαντερνε το πλοιο. Ειρωνικο, διωτι απ'την οχαρα ξεφυγα χωρις πολλα προβληματα , αλλα απο οτι φενετε δε με ξεχασαν καθολου.

Τοτε, αφου πλησιασε λιγο παραπανω, μια λαμψη εμφανιστικε απο την πρυμνη και μετα απο ενα βροντο, μια μπαλα κανονιου προσγειωθηκε ξυστα απο το πλοιο .
"ΓΕΡΟ ΞΥΠΝΑ" Φωναξα οσο πιο γρηγορα μπορουσα ταρακουνωντας τον στον υπνο του.
Αφου ξυπνησε για τα καλα, ειδε το πλοιο και με προσταξε να στριψω δεξια, επρεπε να τουςς χασουμε και το σιγουρο ηταν πως δεν θα μπορουσαμε αν μεναμε ακινητοι
Αφου στριψαμε δεξια και πηγαμε μερικα μετρα ισια, μου ειπε να παω καταπανω τους.
"ΤΡΕΛΟΣ ΕΙΣΑΙ?" Του ειπα φωναζοντας μεσα στο αφτι του ξαφνιασμενος.
"Τρελος και ανεκπεδεφτος εισαι εσυ μικρε, αφτα τα πλοια ειναι φτιαγμενα να χτυπουν απο μακρια, σε μια κοντικνη αποσταση ειναι αχρειαστα και αναγκαστικα πρεπει να βρουν οι μαρινς να μπουν στο πλοιο του αντιπαλου και να ακολουθησει μαχη, αλλα εαν ακολουθησεις σωστα τις οδηγιες μου δεν θα χρειαστει να γινει κατι τετιο.
"Εισαι πιο χαζος απο οτι νομιζα γερο, αλλα αφτη ειναι η μονη εφκερια μας να σωθουμε ... δεν υπαρχει αλλος τροπος εκτος και αν μπορουσες να κανεις το πλοιο ιπταμενο.

"Κριμας που δεν γινετε αφτο μικρε !!!" Ειπε με ενα χαμογελαστο υφος ..
"ΚΑΚΗ ΩΡΑ ΝΑ ΧΕΡΕΣΕ ΚΑΙ ΝΑΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΑΚΕΣ ΓΕΡΟ" Φωναξα με νεβρο προσπαθοντας να τον κανω να καταλαβει την κατασταση στην οποια βρισκομασταν.
"Μικρε εισαι πολυ νεβρικος και δεν θα επρεπε, πιστεψε με, ειμουν πλοηγος σε πολλαααααααα καραβια απο τοτε που ειμουν μικρος."
Ειπε παλι με ενα χαμογελστο υφος.
"Φανταζομε πως εισουν πλοηγος στο πρωτο πλωτο που δημιουργηθηκε γερο"
Ειπα καλμαροντας λιγακι. και ιχνοντας ενα μικρο σκαστο χαμογελο στο τελος της προτασης .
"Μην κανεις πλακες στους μεγαλιτερους μικρη πορδη !!" Φωναξε ο γερος προσπαθοντας να με χαλιναγωγησει κατα καπιο τροπο.
"Εφτιχος δεν ειμαι μεγαλη και γρεια πορδη οπως οι δικες σου γερο" Ειπα και εισα που κρατηθηκα να μην κιλιθω στο πατωμα γελωντας, που μαλλον θα το ειχα κανει εαν η κατασταση δεν ηταν τοσο σοβαρη και αν δεν μας πυρπολουσαν απο παντου.
Επιτελους φτασαμε κοντα στο πλοιο τους εχωντας 5-6 μετρα αποσταση.
Οδεβαμε μεσα στην ομιχλη και λιγο πριν μπουμε, ειδα μια βαρκα με ενα τεραστειο τυπο που φορουσε ρουχα καθημερινα και ρουχα δουλειας (ρουχα μαριν) με πεντε ατομα μεσα σε μια βαρκα να κοπιλατουν προς τα εμας.
Μοις τους ειδα ειπα " Τους εχω γερο" και επιτοπου τα κεφαλια των πεντε απλων μαριν εγειναν κοματια ενω η επιθεση μου απλος περασε απο μεσα απο τον ψυλο.
"Τι στο" Ειπα τρομαγενος.
Τοτε ο γερος, χωρις καποιον ιδιετερο φοβο και με μια σφεντονα στο χερι, πυροβολησε με την σφεντονα μια σφερα απο τα οπλα των μαριν στην βαρκα με αποτελεσμα η βαρκα να ανηξει τρυπα.
Τοτε γυρησε βιαστικα κι μου ειπε "Οτααν αγκιξει το θαλασσινο νερο, προσπαθησε να οψεις ενα κομματι που αγγιζει στο νερο.
"Ενταξει" Του ειπα και οντος, οταν το νερο εφτασε στο πααπουτση του, εκανα μια κινηση με τα δαχτυλα μου και ειδα το νερο να ματωνει .
"Δουλεψε" Φωναξα οσο εξαφαανιζομασταν στην ομιχλη.
Επειτα αφου σιγουρεφτικαμε πως τους χασαμε με ελιγμους ειπα στον γερο " Αφτος ο αντρας σκληρος σαν βραχος, που εχασε ενα δαχτυλο και δεν το καταλαβε καν πιος ειναι ?"
"Μην ρωτας πραγματα που δεν θες να μαθεις μικρε"
"ΠΕΣ ΜΟΥ ΓΕΡΟ" φωναξα απειλιτικα.
και τοτε, περνοντας μια βαθια ανασα και ανααβοντας ενα τσιγαρο ααπαντησε" Ειναι ενας απο τους τρεις αντμιραλ, χρηστης φρουτου λογκια , ενας απο τους δυνατοτερους των μαριν"
"Λογκια ? Ναι.... , το εχω ακουσταα αλλα και παλι, με τοσο μεγαλη δυναμη γιατι δδεν μας βουλειαξε απλος .. "
"Χαχα μικρε.... σε θελουν ζωντανο, αλλιως θα εισουν νεκρος προ πολλου"
"Ζωντανο ? Γιατι ?"
"Θα μαθεις με τον καιρο μικρε αλλα για τωρα, το μονο που θες να ξερεις ειναι πως η κυβερνηση θα βαλει ολα τα μεσα της για να σε πιασει, θα βαλει τις μεγαλυτερες αμοιβες για να παρακινησει πολλους bounty hunters αλλα και απλους πολιτες να σε πιασουν , κι να σε πανε σε αφτους."
"Αφου με θελουν ζωντανο, γιατι να μου μπαουντι αν με θελουν ζωντανο ? " Ειπα αποριμενος ...
"Απλο, ξερουν οτι κανεις δεν θα καταφερει να σε σκοτοσει αλλα θα βαλει ενα κομματι στο παζλ κααι θα σε κουρασει μεχρι να κανουν το τελικο ντου " ......

Δεν μιλησα μετα απο αφτο, ειχα ειδη τρομαξει με τα λογια του και το μονο που ηθελα ηταν να με καθισιχασει η θαλασσα καθως ταξιδεβαμε μεσα στην ομιχλη.

Όνομα: Drakonkithea
Haki Points: -
Player of the Month Points: 5
Beli: 10.000
Bounty/Fame Points:+50.000.000
Παρατηρήσεις: Οι ιστορίες σου προσωπικά μ'αρέσουν πάρα πολύ καθώς και η προσώπικότητα του χαρακτήρα σου. Όμως,το παρακάνεις με τους άπειρους Marines/θύματα σου.Επίσης δεν γίνεται να σε κυνηγάει τόσο νωρίς και να ξεφεύγεις κιόλας τόσο εύκολα από έναν Admiral,και να τον τραυματίζεις και από πάνω και να μένεις αλώβητος!!!