Oh Ilusiaaaaa .... [Αρχη][Παρελθον] για 18 +

Μετα απο μερες ταξιδιου, διεκρινα στερια, μολις την ειδα κατεφθηνθηκαμε κατεφθειαν προς τα εκει .
Το λιμανι της ηταν κλειστο, υπυρχε κατι σαν ανιγμα το οποιο δημιουργηθηκε απο διο υψωματα που ενωνωντουσαν.
Μολις πηγαμε να περασουμε απο εκει, μια μαβρη σκια καλιψε το πλοιο και με μια γερη και δυσκολη προσγειωση στο δαπεδου του πλοιου, ενας αντρας λυκος εμφανιστικε .
Ειδα πως οι σανιδες ραγισαν με την πτωση, οποτε δεν εκανα βιαστικες κινησοις.
Με κοιταξε προκλητικα και ειπε " Αν θελετε να περασετε, πρεπει να με νικησετε, αλλιως θα γινετε το φαι μου ..."
Kishishishishishishishi ~~~ Εχεις ποτε δοκιμασει να φας τον εαφτο σου ? Αν οχι, ετημασου να στον ταισω !!!
Και η μαχη ξεκινησε, εγω εναντιον του τυπα με τις πολλες τριχες και τους κινοδοντες .. πιος προκειτε να νικησει ? Αφτο το ξερει μια στον κοσμο και αφτη ειναι η μηρα , προσοπικα ελπιζω να ειναι με το μερος μου.

Ετρεξε προς το μερος μου ενω εγω καθομουν ακινητος με ενα τρομαχτικο βλεμα το οποιο δεν φενοταν να τον ψαρονε καθολου αλλα δεν ηταν και αφτος ο σκοπος του .
Μολις Ηρθε κοντα μου σε αποσταση εκατωστων, εκανα μια κινηση με τα δαχτυλα μου και εχασε ενα αφτη .
Kishishishishishishishishi~~~~ Συνεχισα να ριχνω αφτο το παρανοικο γελιο ενω ο αντιπαλος μου εκλεγ σαν μικρο σκιλη.
Αφου του κοπηκε το παραπονω και προσηλωθηκε σε εμενα, εκανε μια ταχυτατη κινηση και με εσπρωξε προς τα πισω, η περιοχη που με χτυπησε εκανε μια μεγαλη μελανια ενω αιμα ετρεξε απο το στομα μου νιωθοντας την γεβση που θυμιζει νομισμα .
Ο Αντιπαλος επισης δεν ηταν αθυχτος, φενοταν πως τον ενοχλουσε η εληψη του αφτιου του ενω λιγο απο το αιμα ετρεξε μεχρι τα ματια του και ξεκινησε να σταζει απο την μυτη του.
"Δεν θα ξανασταθεις τοσο τυχερος" του ειπα και εκεινος αμεσως ξεκινησε να κανει πολλες βαριες αλλα και γρηγορες μεν κινησεις και εγω με αναποδες τουμπες τις απεφεβγα μια μια.
"Φτανει" ειπα με ενα σκληρο χαμογελο στο πρωσοπο καιμε μια διαβολικη φωνη.
Εκανα μια κινηση με τα δαχτυλα μου και εχασε ενα απο τ χερια του, το αιμα πιτσηλουσε σε οποια κατεφθυνσει εβλεπε το χερι βαφοντας με αιμα το ξυλινο δαπεδο.
Τελικα κατεληξε να γεμισει το στηθος του και τις τριχες του με αιμα, η αιμοραγια συνεχιζε αλλα εκεινος δεν το εβαζε κατω παρολο το αιμα που εχασε .

Προσπαθησε ν με ξαναχτυπησει αλλα ητν πολυ αργος και κουρασμενος οποτε πειρ την εφκερια και του εδωσα μια μπουνια στα μουτρα γεμιζωντας την γροθια μου με αιμα.
Εκανα μια αναποδη τουμπα προς τα πισω και με μια κινηση των δχτυλων μου τον εκανα μαριωνετα.
"Αφτο θα εχει πλακα" Ειπα και τοτε τον εβαλα να βγαλει το ματι του με τα νιχια του. Διαλεξα ενα τυχεο δαχτυλο, τεντοσα το νιχη, το πλησιασα προς το πρωσοπο του και επειτα εβαλα το νιχη του να μπει απο την καατω μερια και μεσα και επειτα τον εβαλα να το τραβηξει.
Αιμα πιτιλισε ενω ο γλομπος του ματιου κολισε πανω σστο δαχτυλο του. Σπαραγμοι πονου σνεχισαν να ακουγοντε απο την μαριονετα μου ενω δεν τον αφηνα καν να σταμαατησει την αιμοραγια.
KISHISHISHISHISHISHI ~~~~~~~ ΕΙΣΑΙ ΤΕΛΕΙΟΜΕΝΟΣ ΚΟΠΡΕ KISHISHISHISHISHISHISHISHISHIsHI ~~~~~~~ Χαχαχα ~~ Εχω μια ιδεα, πριν σε σκοτωσω θα πεξω λιγο μαζι σου. !!!!!!
Μολις τον ειπα, τεντοσα το δαχτυλο που στο οποιο ειχε κολισει το ματι και τον ανακασα να το βαλει στο στομα του γεμιζοντας το σαλιο και τα χειλοι του με αιμα.
Χρησιμοποιησα τα δοντια του για να το ξεκολισω και επειτα σηκωσα το κεφαλι του προς τα πανω και τον αναγκασα να το καταπιει ολοκληρο.
ΒΡΟΜΙΑΡΗ, ΚΡΙΜΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΝΕΚΡΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ ΝΑ ΚΑΘΑΡΙΣΕΙΣ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΣΟΥ ΗΛΙΘΙΕ !!!!..... Χαχαχαχα ... Κοφτερα φενοντε και τα υπολιπα νιχια σου ..... χαχαχα
Κινησα το χερι του και με φορα εστρεψα τα νιχια του στο λεμο του και τον εκοψα οριζοντια με μια βαθια τομη. Το αιμα ετρεχε σαν νερο κατω στο στηθος του μεχρι το πατωμα, κοκκινο και ταφτοχχρονα λιγο μαβροπο θα μπορουσα να το περιγραψω. Το χρωμα της ζωης καθηκε απο το ενα ματι που του απεμεινε ενω δεν υπηρχαν αλλες ζωτικες ενδιξεις.
"Χαχαχα ..... Ισουν απλος ενας πονος στα πισινα" Ειπα ενωω τον πετουσα κατω απο την βαρκα γεμιζωντας την θαλλασα με αιμα κανοντας κοκκινες αιματοκιλιδες γυρο απο το σωμα του .
"Τωρα πια εισαι καλος οσο τροφη για ψαρια, ελπιζω να σε εφχαριστιθουν σαν γεβμα" ειπα και οντος, οπος το ελεγα ενα καρχαριας εκανε πιδω στην επιφανεια και τραβηξε το πτωμα του κατω απο το νερο οπου ξεσκιζαν κομματι κομματι την σαρκα του και αλλοι καρχαριες μαζι.
Kishishishishishishishishi~~~~

"Σηκωσε τα πανια για ισια μπροστα γερο" Ειπα με ενα πολυ σοβαρο βλεμα.
"Δεν θελω αλλους χαμενους σαν και αφτον ... για τωρα" Ειπα αφου τελειωσα την πρωτη προταση μου με ενα πολυ πιο σοβαρο αλλα και ταφτοχρονα τρομαχτικο υφος.
Δεη απαντησε, απλος κουνησε καταφατικα το κεφαλι του και κατεφθηνθηκαμε γρηγορα προς το ανοιχτο λιμανη που ηταν φτιαγμενο απο πετρα ....

"Κατι μοιυ θιμιζει αφτο το μερος" σκεφτικα οπος ειδα την οψη του με το πετρινο λιμανη ...
"Η πατριδα" Ψυθιρησα κανωντας ενα Flashback στις αναμνησεις μου.
"Δεν θυμαμε πολλα εκτος απο τις ..... Τελεφτεες και αιματιρες αναμνησεις μου ..."
Πολλα Χρονια πριν ....:
Σε ενα μικρο νιση στην μεση του .. πουθενα σχεδον ....
Σπρωξε .. ΣΠΡΩΞΕ
Ακουστηκε μια αγνωστη αλλα και ταφτοχρονα γνωριμη σχεδον φωνη ....
-Τα καταφερες ...
Ειπε και τοτε ειδα πρωτη φορα φως ....
-Ειναι αγορι ! Ξαναειπε η ειδια φωνη και τοτε με εβαλε μεσα σε μια πετσετα να στεγνωσουν τα αιματα απο πανω μου ...
Ειπειτα αφου με καθαρισε με εδωσε σε μια κοπελα, δεν τηνηξερα φατσικα αλλα ηταν γνωριμη ... Μαλλον ηταν αφτη που επρεπε να αποκαλω μαμα και αφτος που με καθαρισε ηταν αφτος που επρεπε να αποκαλω μπαμπα .... απο μικρο ηταν και οι δυο για εμενα... Σιχαμεροι --....

οι μερες περνουσαν καλα, παντα προσπαθουσα να κανω και περισσοτερες κινησεις μιας και δεν μποροουσα να κανω πολλα ετσι μικρος και εβαλλωτος που ειμουν. Παντα ειχα ενα σατανικο βλεμα στο πρωσοπο μου και φενοταν πως δεν εμπιστεβομουν κανεναν καθολου.
Ολα ηταν στο σχεδον φυσιολογικο, φυσιολογικο τουλαχιστον για μενα.
Δεν μαρεσε καθολου η κατασταση μου, μπορει να ειμουν μικρος, χαζος αλλα και παλι μπορουσα να καταλαβω πως δεν μπορουσα να κανω πολλα με την σωματικη μου καταστααση μιας και δεν μπορουσα να σηκωσω ουτε ενα μολιβη .... απλως καθε μερα βασανιστικα περιμενατην ωρα και την στιγμη που θα μπορουσα να ενεργησω ....
Μπορουσα ναδω καθε μερα αφτην την γυναικα που αποκαλουσα μητερα να γραφει σε ενα βιβλιο που αποκαλουσε ημερολογιο, ττο φυλουσε πανταα σε ενα συρταρη με κλειδη, απο εκει μπορουσα να καταλαβω πως αφτο ειχε αξια γιαφτην και οπως μου ειχε περιγραψει, εκει φυλουσε πολλες πληρωφοριες για το τη συνεβενε καθε μερα.

Μερικοι Μηνες μετα....

Το σωμα μου ειχε δυναμωσει, μπορουσα να μπουσουλισω και να κανω μικροβηματα, μπορουσα να σηκωσω μικρα βαροι και πολλες φορες μπορουσα να αντιισταθω για να μην φαω την παλιοτροφη που μου εδειναν μιας και καθε μερα νομιζα πως ηταν δηλιτιιαρισμενη ...

Επιτελους θα μπορουσα ξεκαθαρα να ενερεγησω ενστικτωδος και να κανω αφτο που με ετρωγε εδω και ποσο καιρο.
Με ειχαν βαλει στην κουνια για να κοιμιθω και μου εδωσαν το αγαπημενο μου ξυλινο παιχνιδι που ηταν μια χαζο φιγουρα ενος λυκου.
Η μανα μου καθοταν στην καρεκλα διπλα στην κουνια και κοιμοταν. Υποτιθεμενα θα επρεπε να ειχα κοιμηθει αλλα περιμενα ξυπνιος παιζοντας το κοιμισμενος για να κανω την πρωτη κινηση.
Σηκωθηκα διακριτικα , ειδα ποσο ωραια και γαληνια κοιμοταν στην κααρεκλα της, επιασα το ξυλινο παιχνιδι και το πεταξα πανω της με την λιγοστη δυνααμη μου. Βεβεα δεν υπολογιζα την δυναμη μου για να κανει την δουλεια αλλα πιο πολλη την βαρυτητα διωτη η κουνια ηταν ψηλα.
Το παιχνιδι επεσε στην αριστερη πανω μερια του κεφαλιου, μολις το παιχνιδι την χτυπησε, αφτη πεταχτηκε απο την καρεκλα της περνωντας μια βαθια ανασα (παραλιγο να παθει και ανακοπη) και πειτα αφου καταλαβε πως πωνουσε και σε πιο μερος, επιασε με το χερι της το κεφαλι της , και επειτα πιανοντας εκπληκτη το αιμα, πηγε το χερι της μπροστα στην μουρι της για να το δει, ανακαλιπτωντας πως το χερι της ειχε αιματοβαφτει.
Αφου ηρθε στα σιγκαλα της, ξεκινησε να ψαχνει περα δωθε για το αντικειμενο που την χτυπησε, αφου βρηκε το παιχνιδι που με αιμα στην ακρη διπλα στην καρεκλα, εσκυψε το μαζεψε και κατεφθειαν κοιταξε προς την κουνια μου , οπου με βρηκε να ... ψεφτοκοιμαμε σαν πουλακι, δωξαση που ειμουν πολυ καλος στο να το παιζω κοιμισμενος.

ο πονος της ελατωσε, αφου ηρεμησε και αφτη, επεξα θεατρο πως και καλα ξυπνισα και ξεκινησα να κλεω.
Με πηρε στην αγκαλια της και κατεφθειαν καταλαβε πως ηθελα φααγητο (μητρικο ενστικτο κατα καπιο τροπο)
Εκανε λιγη κρεμα λιωνοντας διαφορα φρουτα και κρατωντας με στην αγκαλια της ξεκινησε να με ταιζει. Βεβεα ειχα σχεδιο οποτε με την πρωτη μπουκια την κρατησα λιγο στο στομα μου και επειτα την εφτησα πανω στο ρουχο της.
"Κοιτα τη εκανες" ειπε αφηνωντας με πανω στο τραπεζι.
Πισω απο εμενα ακριβως ειχε ενα μαχερι, το επιασα και το κρατησα πισω απο την πλατυ μου. Ειχα κοπει πολλες φορες με αφτο το αιχμηρο αντικειμενο οποτε ηξερα πως εκοβε παρα πολυ.
Η μητερα μου καθαρισε την μπλουζα της και επειτα πηγε στο συρταρι της που ηταν και το πιο ανθεκτικο μερος μεσα σε αφτο το σπιτι λογο του υλικου κατασκεβης του.
Εβγαλε απο μεσα το ημερολογιο της και επειτα ηρθε προς το μερος μου.
Με σηκωσε και προσπααθησε να μου δωσει αλλη μια μπουκια, δεν της ηταν και πολυ εφκολο αφου κρατουσε το ημερολογιο της στο ιδιο χερι με την κρεμα και εμενα στο αλλο.
Μου ταιζει την μπουκια και αφου την κρατησα λιγο στο στομα μου την εφτισα στην μουρι και επειτα αφου η κρεμα μπηκε στο ματι της, τεντοσα το χερι που κρατουσα το μαχερι και την χαραξα στην μουρι. Το αιμα ετρεχε μεχρι το στιθος της ενω κραβγες πονου ακουστηκα που εκαναν τα σκυλια του γειτονα να γαβγιζουν.
Επειτα ξανατεντοσα το χερι μου και την καρφοσα στην δεξια πλεβρα του λεμου της.
Το αιμα πιτσιλισε στην μουρι και εκεινη ξεκινησε να χανει τις δυναμεις της, το ενα ματι της που διακρινοταν εχασε την λαμψη του αποτομα .
Ειχε πεθανει, το νεκρο σωμα εχασε την ισοροπια του και με αφησε να πεσω. Χτυπησα στην γωνια του τραπεζιου οπως επεφτα, η γωνιαα μπηκε απεφθειας στο ματι μου και επειτα αναπηδησα πισω πεφτωντας στο πατωμα.
Το αιμα πιτσιλιζε απο το ματι μου και ετρεχε σαν νερο στο πατωμα και αναμιχθεικε με το αιμα της μανας μου.
Μια τεραστεια λιμνη αιματος σχηματιστικε και λουστικα μεσα σε αφτη.

-Απο μικρο και απο τρελο, ειμουν αιματοβαμενο .....

Περασε λιγη ωρα και τοτε καποιος ηρθε μεσα στο σπιτι, ηταν μια γνωριμη φωνη αντρα..
Φωνες για βοηθεια ακουστηκαν και τοτε εφυγε τρεχοντας απο το σπιτι ... Ξεκινησαν να ακουγοντε ξανα τα γαβγισματα απο το σπιτι του γειτονα. Τοτε διο αντρες ετρεξαν μεσα στο σπιτι, ο ενας ηταν σιγουρα ο πατερας μου και ο αλλος λογικα ο γειτονας.
Ο πατερας μου με σηκωσε και με καθαρισε απο το αιμα, του πηρε λιγο χρονο να με καθαρισει διωτι ειχα Βαπτιστει μεσα στο αιμα.
Αφου με καθαρισε, φροντησε το ματι μου και μου εβαλε ενα επιδεσμο , επειτα με την βοηθεια του γειτονα σηκωσε την νεκρη και μεσα στο αιμα λουσμενη μητερα μου. Το αιμα ετρεχε απο τα μαλια της ενω την σηκωναν και η ασπρη φορεσια της ειχε γεινει κοκκινη (κριμα το ρουχο) . Ακομα και μερικες σελιδες απο το ημερολογιο ειχαν γινει κοκκινες αφου το αιμα εφτασε μεχρι στο σημειο που το εριξε οταν πεθενε ... Θυμαμε ακομα την σκινη αφου επεσα.... ημουν στο παατωμα, δεν μπορουσα να δω απο το ενα ματι και ειχα γεβση κερματος στο στοματος ... μαλλον καλιτερα γεβση αιματος. Το αιμα κιλουσε στο ξυλινο δαπεδος μεχρι τις χαρεκλες του τραπεζζιου, μεχρι τελικα που εφτασε στο ημερολογιο, στην αρχη ισα ισα που ειχε επαφη με το αιμα και επειτα το αιμα ξεκινησε να κιλα σταλα σταλα αναμεσα στις σελιδες χρωματιζοντας τες με πυχτο κοκκινο χρωμα.
επειτα απλος εκλεισα τα ματια μου απο τον πονο και ενιωσα σαν να μουδιαζει ολο μου το σωμα βοηθοντας με πιο πολλη να κοιμιθω ακομα και μεσα στο αιμα.

Αφου σηκωσαν την μητερα μου και τοποθετησαν το πτωμα της πανω στο κρεβατι βαφοντας τα παπλωματα κοκκιινα απο ασπρα που ηταν, τοτε τσεκαραν για οποιαδηποτε ζωτικες ενδειξεις ,... Ματεα ..., κλαμα ακουστηκε και επειτα ενας ηχος σαν να σκιζεις σαρκα, μαλλον εβγαλαν το μαχερι απο το λεμο της ... απιστεφτο για το ποσο βαθια το ειχα χωσει μεσα στον λεμο της (παρακαλουμε οχι πονηρα υπονοουμενα απο περβς χΔ), αφτες τις στιγμες ενα ειδος αδρεναλινης μεσα μου μιλουσε και με εκανε να βιαστο αλλα και μου εδωσε και παραπανω δυναμη για να κανω ενα βαθυ τραβμα.
Καποιος ετρεξε προς το μερος που με ειχαν αφησει και με σηκωσε σαν μανιακος και με τραβηξε εξω χτυποντας το κεφαλι μου στην πορτα.
με πεταξε κατω με δυναμη αλλα και παλι δεν ενιωθα και πολλα με τοσο αιμα που ειχα χασει. Ηταν ο πατερας μου, με πεταξε πανω σε εναν κομενο κορμο εξω στην αβλη, χιονιζε και εκανε κρυο, το μπαλωμα στο ματι μου σκιστηκε και αιμα ξεκινουσε να τρεχει, ετρεχε απο το χερι μου και εσταζε κατω στο χιονι αφηνωντας κοκκινες παγωμενες κιλιδες πανω στην καταλεφκη και ψυχρη επιφανεια.
Το κλαμα δεν σταματουσε, κοιτουσα εφθεια επανω οπος με αφησαν και δεν ειχα πολυ δυναμη να γυρισω το κεφαλι μου. Ηρθε ο πατερας μου απω πανω μου κρατωντας ενα τσεκουρι, τεντοσε τα χερια του σε σταση που κοβουμε ξυλα και φωναζοντας " ΨΟΦΑ ΠΑΛΙΟΚΑΘΑΡΜΑ " κατεβασε το τσεκουρι με φορα, εκλεισα απεφθειας τα ματια μου περιμενωντας να με ξαποστηλει αλλα τιποτα, ο γειτονας μας επεσε πανω του και τον σταματησε εφτυχος.
Με μαζεψε ο γειτονας και επειτα με πηρε μαζι του.
Μαλλον καταβαθος ηξερε πως εγω εφτεγα, ολοι το ηξεραν αλλα εκεινος ηξερε κατι παραπανω , πως δεν ηταν ακομα ωρα να .... φυγω

Με κουβαλισε μεχρι το σπιτι του, πηρε στα γρηγορα κατι πραγματα και επειτα τα εβαλε μεσα σε εναν πολυ μεγαλο σακο, εβαλε τον σακο γρηγορα στον ομω του και ξεκινησε να τρεχει και να τρεχει, αναρωτιομουν πως δεν κουραζοταν να με κρατα και να εχει το σακο στον ομο του ενω ετρεχε . Ηταν αρκετα μεγαλος σε υλικια, ολοι ελεγαν πως ηταν πρωιν πειρατης αλλα ποτε δεν ειχαμε μπλεξιματα μαζι του, παντα ηταν ενας εφχαριστος εβγενικος ανθρωπος, ακιβως το ειδος που δεν μου .... αρεσει ......
Δεν μπορουσα να απομνημονεβσω ολα τα μεροι που περασαμε τρεχοντας, ηταν τοσα πολλα και εκεινος σαν ακουραστος συνεχιζε την διαδρομη , εαφτασε μεχρι και στο δασος, το δασος ηταν γενικος μικρο , ηταν στους προποδες του βουνου και ηταν επεισης το πιο επικινδινο μερος στο νιση. Πολλοι θρυλοι υπηρχαν γιαφτο το μερος, πολλοι μπηκαν μεσα και δεν βγηκαν , και αλλοι τοσοι προσπαθησαν να τηθασεψουν την δυναμη της φυσης ωστε να εκμεταλεφτουν τους φυσικους πορους δεν γυρισαν ποτε.
Αφου μπηκαμε στο δασος, ο γερος σταματησε να τρεχει, ηταν επικινδινο με τοσα δεντρα και μαλλον ετσι ξεκουραζοταν και ο ιδιος.
Οσο προχορουσαμε, ξεκινησε να με ποναει η κοιλια μου, ειμουν αταιστος απο το πρωι μιας και εφτυσα το μεσημεριανο μου αρκετες φορες .
Ξεκινησα να κλεω, δεν πολυμιλουσα οποτε το κλαμα ηταν ο καλιτερος τροπος για να πω αφτο που ηθελα και πιο παραξενω ηταν πως ολοι με καταλαβεναν κατα καποιο τροπο.
Αφου του τα επριξα με το κλαμα , σταματησε το περπατημα, με κρατησε ισια μπροστα με τα διο του χερια και μου ειπε "Ξερω τι χρειαζεσε μικρουλη φιλε "
Και εγω ηξερα τι χρειαζομουν αλλα δεν μπορουσα να το πω
Τοτε ο γερος αφου το ειπε, με εβαλε στην πισω μερια του σακου και ξεκινησε να επιταγχινει , εβγαλε ενα τοξο με ενα βελος απο μεσα και ετρεχε μεχρι να βρει ενα ζζωω να σφαξει,τιποτα δεν τον σταματουσε, πηδουσε αναμεσα στα δεντρα, ραγιζε βραχους, ολοκληρος τσακ νορις.
Βρισκει εναν κονδορα πανω στο δεντρο και μεσα σε δεφτερα, εκλεισε το ενα ματι του και εριξε απεφθειας το βελος.
Δεν προλαβενες να δει τιποτα εκτος απο το πουλερικο που επεφτε απο τον κλονο.
Πλησιασε προς στο σημειο που επεσε κονδορας τον επιασε και ειπε "Ειναι πολυ μικρος αλλα εφτυχος δεν τον χρειαζομε για την σαρκα μου"
Εβαλε το δαχτυλο του μεσα στην πληγη , γεμιζοντας το με αιμα και μου το εδωσε να πιπιλησω .
Επειτα χαμογελασε και ειπε " Χαχα, το ηξερα πως θα σου αρεσε , μικρε πανουργε, θα ηταν κριμα να πανε ολες οι ικανοτητες εκτελεστη που εχεις απο εκγενετης να πανε χαμενες"

Ετσι συνεχισαμε τον δρομο, φτασαμε στους προποδες σωοι και αβλαβεις και ξεκινησε ο τρελογερος το σκαρφαλωμα, φενοταν λες και δεν κουραζοταν, κυριολεκτικα με ξαφνιασε η αντοχη του.
κοντα στην μεση του βουνου υπηρχε μια σπηλια , περιτριγιριζοταν απο ξεροκλαδα θαμνων που ειχαν φυτρωσει σε αφτο το σημειο .
"Εδω θα ειναι το καταφυγιο μας μικρε, ξερω οτι εισαι πολυ μικρος για να το καταλαβεις αλλα ολο το νιση συντομα θα προσπαθειση να σε βρει για το κεφαλι σου, οι πολιτες θα παρουν τον νομο στα χερια τους και αν φανερωθεις ποτε καπου θα σου κολισουν χιλιαδες ταμπελες και φυσικα θα προσπαθησουν να τερματισουν την ζωη σου."
Μπηκαμε μεσα στην σπηλια, εξω ειχε μια τρελη χιονοθηελα και εκανε πολυ κριο , μπορει να ειμουν σκεπασμενος με μια παλια κουβερτα που ηταν αρκετα ζεστη ααλλα ο αερας φυσουσε πανω μου κανωντας με να τρεμω.
Ακομα και ο γερος κρυωνε για να καταλαβετε κατασταση ...
Ο Γερος μαζεψε τους νεκρους θαμνους και τα ξεροκλαδα τους, πηρε μερικα απο αφτα για να αναψει μια φωτια και τα υπολιπα τα χρησιμοποιησε για να κληση την ισοδο της σπιλιας.
-Επιτελους ζεστη- σκεφτικα , κλεινοντας τα ματια μου προσπαθωντας να κοιμιθω μιας και ξεκινησε να βραδιαζει.
Ειμουν σε μια τελειος αγνωστη κατασταση, χτυπμενος , με ενα ατομο που δεν εμπιστεβομουν και τελειος κουρασμενος .... μα τι μπορει να παει στραβα ?