[Τέλος] The Beast's Scream!

Το σημαντικότερο σε αυτό ήταν το ότι "ξύπνησα". Κρατούσα την πραγματική μου δύναμη κρυμμένη τόσα χρόνια και πολεμούσα πιο αδύναμα. Θυμήθηκα πως είχε ξανασυμβεί πολύ παλια, στο παρελθόν. Εναντίον αυτού του άντρα! Απέστρεψα αυτές τις θλιβερές σκέψεις από το μυαλό μου και γύρισα στο παρόν. Κράτησα γερά το σπαθί μου και με μία αστραπιαία κίνηση του έκοψα το κεφάλι. Καθώς αυτό βρισκόταν στον αέρα τίναξα το σπαθί μου για να φύγουν τα αίματα. Είδα όμως πως συνέχιζε να κινείται και προσπάθησε να πιάσει το κεφάλι του. Βρήκα και άλλο λόγο για να ξεδώσω και έτσι αποτίναξα τα δύο του χέρια από τους ώμους. Ένα βραχιόλι με κάτι πάνω έπεσε κάτω μαζί με τα χέρια του. Και πάλι δεν σταμάτησε την πορεία του άρα αναγκάστηκα να τον τεμαχίσω όσο περισσότερο γινόταν. Μετά από λίγο, πλησίασα τα κομμάτια των χεριών του και έσκυψα να πάρω το βραχιόλι που είχε πέσει. Έγραφε πάνω του "Kama Pose". Θα μπορούσε να μου φανεί χρήσιμο και έτσι το πήρα μαζί μου αφήνοντας τα εκατομύρια κομμάτια του Jaggerjaw να κείτονται στο έδαφος...

Περπάτησα προς το πόρτα εξόδου αλλά ο Saito με σταμάτησε.
-Μα πού πας? Ξεκινάει ο τελικός σε δευτερόλεπτα.
Γύρισα και είδα τον Yahiko απέναντί μου.
-Προς μεγάλη μας έκπληξη δεν υπήρξε νικητής στις άλλες ομάδες. Αναγκάστηκαν όλοι με κάποιο τρόπο να παραιτηθούν την ίδια στιγμή. Και οι μάχες γίνονταν ταυτόχρονα με την δική σου. Λόγω του ότι δεν υπάρχει χρόνος μεταξύ αυτών των γύρων θα περάσουμε κατευθείαν στην μάχη σας.
-Saito!! Παίζεις βρώμικα άθλιε!!
Ο Kirisaki είχε βγει έξω στο κοινό και άρχισε να του φωνάζει νευριασμένος.
-Δώσε χρόνο στους μαχητές να ξεκουραστούν! O Takasugi είναι κουρασμένος ενώ ο Yahiko που δεν πάλεψε με κάποιον έχει το πλεονέκτημα με τεράστεια διαφορά!
-Δεν μπορώ να αλλάξω τους κανόνες!

-Δεν υπάρχει πρόβλημα Kirisaki! Θα νικήσω! Στο είπα και πριν! Δεν έκανα τόση προπόνηση για το τίποτα!
-Takasugi...
-Τώρα ήρθε η ώρα να πεθάνεις μικρέ!
-Μην είσαι τόσο σίγουρος γι'αυτό!
Τρέξαμε και οι δύο ο ένας πάνω στον άλλον. Ακολούθησαν πολλές ανταλλαγές χτυπημάτων αλλά καμία πληγή. Είμουν πολύ σίγουρος για κάθε μάχη πλέον. Η δύναμή μου είχε πολλαπλασιαστεί κατά πολλές φορές και αυτό μου έδινε ένα μπόνους. Πρόσεξα πως όσο περνούσε η ώρα οι κινήσεις του Yahiko γίνονταν πιο αργές αλλά το ίδιο ίσχυε και για το πόδι μου το οποίο αιμοραγούσε ακόμα από το τραύμα του Jaggerjaw! Ευτυχώς για εμένα, το πρώτο λάθος έγινε από τον αντίπαλο. Απέκρουσα με πολύ μεγάλη ευστοχία την κίνησή του και του έκοψα τον καρπό. Χέρι και σπαθί έπεσαν μαζί κάτω. Είχε τρομάξει πολύ παρ'όλο που δεν είχε καταλάβει τι ακριβώς γινόταν.
-Δεν είσαι αντάξιος για αυτόν τον γύρο... Η αδυναμία σου σε σκότωσε.

-ΠΑΡΑΔΙΝΟΜΑΙ!!! ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ!!
Καμπανάκια ακούστηκαν και δύο φρουροί μπήκαν μέσα στον αγωνιστικό χώρο.
-Μην νομίζεις ότι μπορείς να με σταματήσεις με αυτό! Όταν ξεκινώ κάτι φροντίζω να το τελειώνω!
Σήκωσα το σπαθί μου και το κατέβασα με δύναμη στον Yahiko κόβωντάς τον με ακρίβεια στα δύο από το κεφάλι και κάτω.
-Yahiko!!!!!!
-Takasugi... ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ!!!
Ο Kirisaki μπήκε και αυτός στον αγωνιστικό χώρο ενώ ο Saito φώναζε από τον θρόνο του. Οι δύο φρουροί μου επιτέθηκαν με τα δόρια τους αλλά τα απέφυγα πολύ εύκολα και τους σκότωσα με πολύ γρήγορες κινήσεις ώστε να μην ξοδέψω άλλο χρόνο με αυτούς! Ο Kirisaki με είχε φτάσει και πήγε να με ακουμπήσει. Γύρισα νευριασμένος και τον κάρφωσα στην καρδιά!

-Γ-γιατί!? Γιατί δεν νίκησες και δεν με έκανες αρχηγό του νησιού!
-Με χρησιμοποίησες για να πάρεις εκδίκηση για τα χαμμένα μέλη της οικογένειάς σου. Εξάλλου, ο μόνος λόγος που πήρα μέρος ήταν για να βρω την παλιά μου δύναμη και για να περάσει με κάτι η ώρα. Μην μου πεις πως πραγματικά πίστεψες πως θα σε βοηθήσω... Fufufu!
-Πως ξέρεις γι'αυτούς...?
-Φαίνεται στο πρόσωπό σου...
Ο κόσμος είχε αρχίσει να πανικοβάλεται και να τρέχει πέρα δώθε. Εγώ έτρεξα προς την έξοδο αλλά με μπλόκαραν φρουροί. Γύρισα πίσω και είπε να ανοίξω τον δικό μου δρόμο. Έκοψα τον φύλινο τοίχο και πέρασα από μέσα. Δοκάρια συγκρατούσαν τις εξέδρες εκεί που είμουν. Ήξερα ότι θα με ακολουθούσαν και γι'αυτό είπα να τους κάνω να σιωπάσουν για πάντα. Καθώς περνούσα ανάμεσα από τα ξύλινα δοκάρια, έκοψα μερικά μέχρι που έφτασα στο πανί που τα κάλυβε από την εξωτερική πλευρά του σταδίου. Πέρασα από κάτω και άρχισα να τρέχω. Θυμήθηκα τον δρόμο που οδηγούσε στο πλοίο που με είχε αφήσει σε αυτό το νησί και τον ακολούθησα. Πίσω μου το στάδιο γκρεμιζόταν από το βάρος των θεατών και την έλλειψη υποστήριξης. Η αντοχή μου δεν με κράτησε για πολύ όμως. Έφτασα στην ακτή με την ψυχή στο στόμα.
-Τςς, το πόδι μου δεν με συγκρατεί άλλο ε? Τουλάχιστον ο γεροκαπετάνιος μου άφησε κάτι να φύγω.
Η βάρκα που είχε αφήσει ο καπετάνιος των Επαναστατών ήταν το μέσο με το οποίο ξέφυγα εντελώς...

Τέλος The Beast's Scream!

Όνομα: Takasugi Shinsuke
Haki Points: 4
Player of the Month Points: 8
Beli: 55.000
Bounty/Fame Points: 2.000.000

Παρατηρησεις:


Ξεκινας καπως αποτομα την ιστορια σου, χωρις να γνωριζει ο αναγνωστης που βρισκεσαι και τι κανεις.Αν εβαζες μια μικρη περιληψη στην αρχη θα επαιρνες 60 χιλιαρικα. Anyway εγω απολαυσα το στορυ καθωςο τροπος που τηνειχες γραψει, διευκολινε πολυ τον αναγνωστη.