[Τέλος] I want that sword

Προηγούμενη ιστορία....

Ο Rob κι η Νάντια έφυγαν απ'την γενέτειρά τους και ταξίδεψαν στο Puzzle Island. Εκεί η Νάντια είχε κάποιες ανοιχτές εκκρεμότητες. Ένας κυνηγός επικηρυγμένων που κάποια χρόνια πριν είχε κατατροπώσει την Νάντια και το πλήρωμά, σταματώντας την καριέρα της, βρισκόταν εκεί βγάζοντας το μεροκάματό του. Μ'ένα περίτεχνο σχέδιο του Rob η εκδίκηση της Νάντια είχε ξεκινήσει. Εκτός απ'τον κυνηγό στο στόχαστρο του Rob βρέθηκε κι ένας αξιωματικός των μαριν. Και οι δύο άντρες έπειτα από μία σύντομη μάχη έχασαν τη ζωή τους, δίνοντας στην Νάντια την ικανοποίηση της εκδίκηση της και στον Rob την ηδονή του φόνου. Η ώρα για ακόμα ένα ταξίδι ξεκινά!!

Μετά τη νίκη τους ο Rob κι η Νάντια έφυγαν γρήγορα για να μπουν στη βάρκα με την οποία είχαν φτάσει στο νησί και την είχαν αφήσει δεμένη σ'ένα ερημικό ακρωτήρι καλυμμένη με φύλλα και κλαδιά για να μην μπορέσει κάποιος να την ανακαλύψει και είτε να την κλέψει είτε να την καταστρέψει. Ανέβηκαν γρήγορα πάνω της και κατευθύνθηκαν στο πλοίο της Νάντια. Εκεί τους περίμενε το πλήρωμα με αγωνία για να ακούσει τη νέα τους περιπέτεια. Η Νάντια δεν είχε όρεξη για πολλές κουβέντες και μπήκε στην καμπίνα της. Ο κλήρος έπεσε στον Rob που ύστερα απ'τις πιέσεις που δέχτηκε δεν μπόρεσε παρά να μοιραστεί μερικές απ'τις στιγμές τους στο νησί και τη μάχη τους με τον κυνηγό και το μαριν.

Οι άντρες άκουγαν πολύ προσεκτικά τα λόγια του Rob κρεμόμενοι κυριολεκτικά απ'τα χείλη του. Η ιστορία που άκουγαν τους έκανε να καταναλώσουν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και έτσι δεν άργησε να ξεκινήσει ένα πάρτυ στο πλοίο. Η γιορτή κράτησε όλη νύχτα, χωρίς όμως να αμελήσουν τα καθήκοντά τους. Το κύμα κι ο άνεμος τους οδήγησε σ'ένα νέο προορισμό. Ο πρωινός ήλιος και ο αλμυρός, δροσερός αέρας, ήταν τα πρώτα πράματα που ένιωσε ο Rob μόλις άνοιξε τα μάτια. Σηκώθηκε όρθιος και τέντωσε το κορμί του επάνω στην βάρκα του. Τα κόκαλα του πονούσαν απ'την υγρασία που του είχε τρυπήσει το κορμί. Πιάστηκε απ'το σκοινί που ήταν δεμένη η βάρκα του με το πλοίο και ανέβηκε πάνω για να πάρει ένα καλό πρωινό πίνοντας ένα ζεστό ρόφημα.

Αφού ο Rob πήρε το πρωινό του, πήγε στο καθιερωμένο πρωινό πολεμικό συμβούλιο του πληρώματος της Νάντια. Οι συζητήσεις που λάμβαναν χώρο ήταν ανιαρές και δίχως νόημα. Ο Rob άρχισε να δείχνει έντονα την δυσφορία του. Αυτό έγινε άμεσα αντιληπτό απ'την Νάντια.
-Τι συμβαίνει Rob?? Βαριέσαι?? Μήπως έχεις τίποτα καλύτερο να κάνεις και σε καθυστερούμε?? Από μένα είσαι ελεύθερος να φύγεις. Δεν σε κρατάει κανείς εδώ με το ζόρι!
-Σ'ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον σου καπετάνισσα. Αλλά δεν χρειάζεται να με διώξεις από δω. Θέλω να είμαι παρών στα συμβούλια σας για παν ενδεχόμενο. Γιατί κάποιος πρέπει να κρατάει τις ισορροπίες εδώ μέσα και να αποτελεί την φωνή της λογικής. Για το καλό όλων μας. Είναι νωρίς ακόμα για να πεθάνω εξαιτίας κάποιας "έξυπνης" απόφασής σας.

Η ατάκα αυτή του Rob προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις εντός του συμβουλίου. Κάποιο πιο οξύθυμοι τράβηξαν ακόμα και μαχαίρια, πέραν των απειλών και των βρισιών που εξαπέλυσαν, προς τέρψιν του Rob ο οποίος πάντα αναζητούσε μία καλή μάχη και ήταν πάντα έτοιμος ανά πάσα στιγμή για αιματοχυσίες, οι πιο συνετοί αποφάσισαν να μην σχολιάσουν ιδιαίτερα την ατάκα του Rob υποστηρίζοντας ότι πάντα είχαν λογικά επιχειρήματα για τις προτάσεις τους, ενώ οι πιο εύθυμοι αρκέστηκαν στο να γελάσουν ειρωνικά μαζί του. Η Νάντια έμεινε σκυθρωπή δίχως να μιλάει και κοιτώντας στα μάτια τον Rob. Το ίδιο έκανε κι αυτός. "Όποτε με κοιτάει νιώθω περίεργα. Την θέλω, αλλά την θέλω και νεκρή" ήταν η σκέψη που πέρασε απ'το μυαλό του.

Το συμβούλιο συνεχίστηκε κανονικά παρά την μικρή αυτή ένταση που σημειώθηκε και τα θέματα άλλαζαν ταχύτατα μεταξύ τους. Το αυτί του Rob όμως δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο άκουσμα του ονόματος ενός πειρατή. Και το όνομα αυτού Jabari Hondo. Ο Jabari Hondo ήταν ένας νέος ηλικιακά πειρατής συνομήλικος του Rob, που είχε αποκτήσει αρκετά μεγάλη φήμη στη South Blue καθώς σύμφωνα με πολλές φήμες είχε στην κατοχή του ένα μαγικό σπαθί, που λέγεται ότι μπορούσε να κόψει απ'άκρη σ'άκρη τεράστια τέρατα όπως λόγου χάρη sea kings. O Jabari Hondo ήταν μετρίου αναστήματος, καλογυμνασμένος κι είχε καστανά μακριά μαλλιά. Επίσης είχε ένα τατού στο αριστερό του χέρι που ήταν το σήμα μιας ομάδας δολοφόνων στην οποία είχε μυηθεί πρόσφατα. Όλες αυτές οι πληροφορίες έκαναν το Rob να μειδιάσει σκεπτόμενος "το θέλω αυτό το σπαθί"

Οι σκέψεις του Rob μετά το πέρας του συμβουλίου ήταν συνεχώς στον Jabari Hondo και το μαγικό σπαθί του που ονομαζόταν Hondo's Sword για να δείχνει, σύμφωνα με την επιθυμία του ιδιοκτήτη του που ανήκει το σπαθί και για να μην μπει σε κανέναν η σκέψη ότι μπορεί να το αποκτήσει. Ο Rob όμως δεν φαινόταν να ανησυχεί ιδιαίτερα. "Ένα χαζό όνομα είναι μόνο. Μόλις τον σφάξω και του πάρω το σπαθί, το όνομα μπορεί να αλλάξει βάσει των δικών μου επιθυμιών. Μπορώ να το ονομάσω Rob's Sword ή Greywind ή όπως αλλιώς που καπνίσει. Απ'την στιγμή που θα γίνει δικό μου, το όνομα δεν θα έχει καμία σημασία. Ίσως να του αφήσω και το παλιό του όνομα, με μία μικρή αλλαγή μόνο. Was Hondo's Sword, χαχαχαχα, ναι αυτό είναι το πιο ταιριαστό όνομα. Χαχαχαχαχα!"

Προορισμός του Rob λοιπόν ήταν το νησί Baterilla. Ένα νησί με αρκετά ενδιαφέρον ιστορικό υπόβαθρο. Λέγεται ότι σε αυτό το νησί γεννήθηκε ο υιός του Gol D. Roger. Εκεί συμπεριφερόταν περισσότερο ως πατέρας, παρά ως πειρατής. Μετά το θάνατο του, οι Marines έκαναν εκτεταμένους ελέγχους για να βρουν το παιδί του, αλλά η Portgas D. Rouge (γυναίκα του και μητέρα του Portgas D. Ace) το φύλαξε στην μήτρα της για 20 μήνες για να μη βρεθεί απ' τους απεσταλμένους της Κυβερνήσεως.
Στην άκρη του νησιού υπάρχει ένας ψηλός λευκός φάρος. Κοντά στο λιμάνι διαγράφεται μια μικρή κομητεία. Έξω απ'την πόλη υπάρχει αρκετή βλάστηση, ενώ σε ένα μακρινό λόφο βρίσκεται ένα μοναχικό σπίτι. Ο Rob αφού προηγουμένως συνεννοήθηκε με την Νάντια αποκαλύπτοντας της τα σχέδια του, πήρε την βαρκούλα και κατευθύνθηκε για το νησί με οδηγό τον λευκό φάρο, ο οποίος φαινόταν από μίλια μακριά.

Η σκηνή απότομα και ο Jabari Hondo μπήκε μέσα. Ήταν σκονισμένος και πιτσιλισμένος από αίμα, αλλά κατ'άλλα όχι άσχημα για κάποιον που μόλις είχε γυρίσει απ'την μάχη. Ο Jabari Hondo υποκλίθηκε αμέσως στον αρχηγό. Έναν τεράστιο άντρα, με ξυρισμένο κεφάλι, γεμάτο με τα τατουάζ της οργάνωσης που διοικούσε. Το όνομα του, ή τουλάχιστον αυτό που τον αποκαλούσαν, ήταν Ν.
-Αρχηγέ, σου φέρνω νίκη. Η ομάδα των μαριν που μας επιτέθηκε έχασε. 200 νεκροί κι άλλοι τόσοι αιχμάλωτοι. Αρκετοί ήταν κι αυτοί που πέταξαν τα όπλα τους και το έσκασαν απ'την μάχη. Τι θέλεις να κάνουμε με τους αιχμαλώτους?
-Θα τους πουλήσουμε για σκλάβους ή θα τους ανταλλάξουμε με λύτρα. Θα δούμε.

-Όπως διατάζεις!
Είπε ο Jabari Hondo και αποχώρησε απ'την σκηνή του αρχηγού του και κατευθύνθηκε προς το δάσος το οποίο αποτελούσε το ησυχαστήριο του. Παράλληλα ο Rob είχε φτάσει στο νησί κι άρχισε την έρευνα του για τον εντοπισμό του στόχου του. Πρώτος σταθμός του αποτελούσε η πόλη. Διάφορα μικρά μαγαζάκια υπήρχαν στους δρόμους με τους εμπόρους να διαλαλούν συνεχώς την πραμάτια τους. Ψάρια, κρέατα, φρούτα και λαχανά υπήρχαν σε αφθονία στην πόλη και η αγορά έμοιαζε να κινείται επαρκώς. Ο Rob δεν δυσκολεύτηκε να μάθει τα πράγματα που τον ενδιέφεραν. Πληροφορήθηκε για τη μάχη των μαριν με τους δολοφόνους που είχαν ως έδρα το νησί, για την έκβαση της μάχης, για τον Ν και για τον πρωταγωνιστή της νίκης των δολοφόνων τον Jabari Hondo. λεγόταν ότι απ'το σπαθί του έπεσαν δεκάδες μαριν και η λευκή του όψη είχε κοκκινίσει απ'το αίμα των εχθρών του. Ο Rob ήρθε σε έκσταση. "Το θέλω αυτό το σπαθί".

Αργότερα...
Όταν ο Rob είδε το περίγραμμα ενός ψηλού λόφου να υψώνεται στον ορίζοντα, χρυσαφένιο μέσα στον απογευματινό ήλιο, κατάλαβε αμέσως που βρισκόταν. Είχε διανύσει όλο το δρόμο προς το δάσος που βρισκόταν στην κορυφή του λόφου. Μέχρι το ηλιοβασίλεμα είχε φτάσει στην κορυφή, κατασκηνώνοντας στο σημείο που δεν θα μπορούσε να τον βρει κάποιος κίνδυνος. Ο Rob περπάτησε γύρω απ'τους κορμούς των ψηλών δέντρων και στάθηκε πάνω σ'ένα κορμό για να δει το τελευταίο φως να σβήνει. Από δω πάνω έβλεπε μια καταιγίδα να μαίνεται στο βορρά, εκεί που θεωρούσε ότι βρισκόταν το πλοίο της Νάντια. "Μακάρι να σας πνίξει και να γλιτώσω από σας." Οι ριπές του ανέμου ήταν τόσο δυνατές που ένιωθε λες και κάποιος ήταν πίσω του και του τραβούσε το μανδύα. Μόνο που όταν γύρισε, δεν ήταν κανείς εκεί.

Αυτό ήταν. Ο Rob έχασε την όρεξη του για ύπνο και ξεχύθηκε στο δάσος αναζητώντας κάτι που θα τον βοηθούσε να φτάσει στον στόχο του. Την εύρεση του σπαθιού. Αυτό βέβαια συνεπαγόταν και κάτι ακόμα. Τον Jabari Hondo. Οι δεξιοτεχνίες στο σπαθί του συγκεκριμένου άντρα ήταν και κάτι ακόμα που έμαθε στην πόλη ο Rob. Αυτό δεν τον ανησυχούσε γιατί είχε εμπιστοσύνη και στις δικές του τεχνικές. Γνώριζε ότι θα ήταν μία δύσκολη μάχη αλλά αυτό το περίμενε. Όλες οι μάχες είναι δύσκολες. Ακόμα κι αυτές που φαίνονται εύκολες. Ο Rob το είχε μάθει καλά αυτό. Δεν επρόκειτο να υποτιμήσει τον αντίπαλο του. Ήθελε αυτό το σπαθί και γι'αυτό έπρεπε να παραμείνει συγκεντρωμένος. Το παραμικρό λάθος ίσως να ήταν μοιραίο γι'αυτόν. Και ήταν μόλις η αρχή του. "Δεν θα αποτύχω. Θα κάνω δικό μου αυτό το σπαθί με κάθε τρόπο. Θα γίνω ο δυνατότερος. Τίποτα δεν θα σταθεί εμπόδιο στις φιλοδοξίες μου."

Ο Rob συνέχισε την αναζήτηση του στο δάσος. Καθώς προχωρούσε έκπληκτος είδε ένα καφετί άλογο να βόσκει σε κάτι θάμνους. "Αυτό θα με βοηθήσει πολύ. Θα γλιτώσω πολύ χρόνο έφιππος παρά με τα πόδια. Αξίζει μία προσπάθεια." Και αμέσως κινήθηκε για να καβαλήσει το άλογο. Μόλις το άλογο τον αντιλήφθηκε ήταν αργά. Με μία περίτεχνη κίνηση ο Rob κατάφερε και σκαρφάλωσε στην πλάτη του αλόγου. Όλα είχαν τελειώσει για το περήφανο ζώο. Πλέον είχε έναν αναβάτη αρκετά δυνατό για να το κουμαντάρει. όπως το είχε σχεδιάσει ο Rob, το άλογο τον γλίτωσε από αρκετά χιλιόμετρα. Ο Rob είχε σταματήσει σ'ένα δέντρο για να πάρει μερικά φρούτα για πρωινό, μιας και οι πρώτες ακτίνες του ήλιου άρχισαν να διαπερνούν το πυκνό φύλλωμα των ψηλών δέντρων του δάσους και να δίνουν το σύνθημα για την αρχή μιας νέας, ηλιόλουστης μέρας.

Καθώς λοιπόν έκοβε κάποια φρούτα, ένα χέρι απλώθηκε και τον έπιασε απ'τον αριστερό καρπό. Γυρίζοντας απ'την άλλη, είδε έναν ρακένδυτο άντρα με ξυρισμένο κεφάλι και ηλιοκαμένο πρόσωπο. Ο άντρας τον τράβηξε τόσο δυνατά που κατάφερε να τον ρίξει απ'το άλογο το οποίο βρήκε ευκαιρία και τράπηκε σε φυγή. Η πτώση στο έδαφος έκανε την ανάσα του να κοπεί. Ο Rob κύλισε στα πλάγια και στηρίχτηκε στον έναν του αγκώνα....και τότε είδε το σπαθί.
-Να το ύπουλο γουρούνι... είπε.
Ήξερα πως θα ερχόσουν αργά ή γρήγορα να κλέψεις αυτό που ανήκει σε μένα και μόνο. Νόμιζες ότι δεν έχω φίλους στη πόλη? Τα έμαθα όλα. Κι άλλαξα την εμφάνιση μου αποκλειστικά για σένα, κλέφτη!
Το κεφάλι του ήταν καραφλό σαν πεπόνι, η μύτη του κατακόκκινη και ξεφλουδισμένη, αλλά γνώρισε τα ξεθωριασμένα του μάτια και το τατουάζ στο χέρι του.

-Θα αρχίσω κόβοντας σου το στήθος.
Ο Rob σηκώθηκε και πήγε να κάνει ένα βήμα μπροστά αλλά αυτό ήταν το μόνο που πρόλαβε να κάνει. Ένα γρήγορο χτύπημα κι είχε πέσει στα γόνατα, ενώ το αίμα έτρεχε στο πρόσωπο του. Ο Hondo σκούπισε το σπαθί στο παντελόνι του.
-Αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς?
-Όχι.
Είπε κοφτά ο Rob κάνοντας ένα άλμα και βρισκόμενος αντιμέτωπος με τον εχθρό του.
-Σκύψε πάλι κάτω πριν σε κόψω στα δύο με.....
Ο Rob προσποιήθηκε με το ένα του σπαθί, σηκώνοντάς το άλλο πιο γρήγορα απ''όσο μπορούσε να πιστέψει ο Hondo. Έκανε ένα βήμα πίσω τρεκλίζοντας και φτύνοντας αίμα και δόντια απ'το σπασμένο του στόμα.

Ο Rob έκανε ένα βήμα πίσω ενώ ο Hondo προσπάθησε να τον χτυπήσει στο πρόσωπο. Ο Rob τινάχτηκε πίσω, γρήγορος σαν γάτα. Το σπαθί χτύπησε με δύναμη στα πλευρά του Hondo, κάνοντάς τον να στριφογυρίσει. Ο Rob βούτηξε στην άκρη , απέκρουσε ένα ανάστροφο χτύπημα, απέφυγε ένα δεύτερο και σταμάτησε ένα τρίτο στον αέρα. Οι κινήσεις του ήταν τόσο γρήγορες που ο πειρατής δεν μπορούσε να τις ακολουθήσει. Και τότε ακούστηκε ένα σπάσιμο. Ένα σπασμένο κόκκαλο εξείχε απ'την κνήμη του πειρατή, ο οποίος πέφτοντας τιναζόνταν και στριφογύριζε προσπαθώντας να τρυπήσει το στήθος του Rob. Ο Rob έδιωξε την λεπίδα με ένα σχεδόν περιφρονητικό χτύπημα και βύθισε το άλλο του σπαθί στον κρόταφο του Jabari Hondo. " Επιτέλους είσαι δικό μου", είπε με έκδηλη ευχαρίστηση ενώ έπαιρνε το σπαθί απ'τον νεκρό του αντίπαλο.

Όνομα: Rob Greywind
Haki Points: -
Player of the Month Points: 6
Beli: 15.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Ενώ μου τα πας μια χαρά με την περιγραφή στα πρώτα 7-8 ποστ, παρόλο που δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλα τα ποστ, στα τελευταία με τρέχεις γρήγορα. Ειδικά στην μάχη θα ήθελα να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο με περιγραφή και ανάλυση. Αν τα ποστ σου είχαν λίγο παραπάνω ανάλυση, και πιο μεγάλα θα έβγαιναν, και πιο ωραία. Τέλος, αυτό με τον Ace και την μητέρα του δεν ήταν ευρέως γνωστό (όχι ότι σου έκοψα κάτι για αυτό).