[Τέλος] Taste like a fish!

Ο Rob ήταν σίγουρος ότι αυτός ο ψαράνθρωπος ήταν τελικά ο Άρλονγκ.
-Ανοητη γυναικα! οχι μονο δεν πληρωσατε εσυ και ο αδερφος σου, αλλα μας φερατε και αυτον που σκοτωσε πολλους απο τους δικους μας! Αχρηστοι ανθρωποι! Θα το πληρώσετε ακριβά και οι δυο. Μολις ο Kuroobi πιασει τον Αδερφο σου θα σας σφάξω και τους δυο προς παραδειγματισμό και ελπίζω να πιάσω και τον ηλίθιο που τόλμησε να χτυπήσει ψαράνθρωπο!
-Αφησε την! Μην αγγιξεις ουτε μια τριχα της ξανα!
-Και ποιος εισαι εσυ?
Κοιταξε και ειδε τον Τζιμπο διπλα στον Rob.
-Χμμμ αυτο το ζωυφιο προλαβε και σε φωναξε ε? Δεν πειραζει καλυτερα! Θα πεσετε ολοι απο την δυναμη μου!
Με αυτα τα λογια αρπαξε πιο στενα την Violet!

-Άφησε την αλλιώς θα μοιραστείς την τύχη των ψαρανθρωπων που προσπάθησαν να σκοτώσουν κάποιον απ;o την οικογένεια αυτήν! Σκότωσα ακόμα κι αυτόν που έστειλες να καταδιώξει το αγόρι.
-... Δεν το πιστεύω! Τι έκανες? Θα πεθάνεις! Τόλμησες να σκοτώσεις και αλλον απο εμάς?
Η οργή του Αρλονγκ ηταν τεράστια, τα ματια του εγιναν ασπρα και η φωνη του εκκωφαντικη!
-Θα σε χτυπησω ομως εκει που πονας περισσοτερο! Ας δουμε λοιπον πως πολεμας με πληρη οργη.
Επιασε το σπαθι του και το εβαλε στον λαιμο της Violet.
-ΟΧΙΙΙΙΙΙ! φωναξε ο Rob!
-VIOLET! φωναξε ο αδερφος της!
Το σπαθι κουνηθηκε προς τα μεσα, το αιμα κυλισε, η Violet ηταν νεκρη...

Το αγγελικό βλέμμα της παρέμεινε στο πρόσωπο της. Ηταν τόσο όμορφη... O Rob είχε παγώσει. Δεν μπορούσε να κουνηθεί για κάποιον λόγο. Δίπλα του ένιωθε τους λυγμούς του Τζιμπο. Ο Rob δεν άντεχε στην σκέψη οτι δεν θα του ξαναμιλούσε, δεν θα του χαμογελούσε. Δεν μπόρεσε να την προστατεύσει! Η τελευταία σκέψη ήταν και η χειρότερη. Η ακινησια που τον τυλιξε εδωσε την θεση της σε ενα κενο. Ενα τιποτα τον γεμισε. Δεν την ηξερε καλα και ομως ο θανατος της τον συγκλόνισε! Σιγα σιγα το τιποτα γεμισε... γεμισε με οργη, θυμο, εκδικηση!
" Ο Αρλονγκ θα υποφερει εναν πολυ αργο και βιαιο θανατο! Θα τον σκοτωσω με τα ιδια μου τα χερια! Πήρε κατι πολυτιμο απο εμενα, ή τουλαχιστον ετσι νιώθω! "
Απο διπλα του ο Τζιμπο συνεχισε να κλαιει. Ετρεξε και πλησιασε την αδερφη του, το πτωμα της οποια κειτονταν παραδιπλα. Εκει που το ειχε πεταξει ο Αρλονγκ. Την κοιταξε και την αγκαλιασε. Γεμισε αιματα. Στην συνεχεια την τραβηξε και αρχισε να απομακρυνεται.
-Τζιμπο! Τζιμπο! φωναξε ο Rob.
Δεν απαντησε ομως. Απλα συνεχισε να τραβα την αδερφη του προς το δασος. Δεν πρεπει να καταλαβαινε καν τι συνεβαινε. Ισως ειχε τρελαθει απο τον πονο και την θλιψη. "Πως μπορει ενα παιδι να τα αντεξει αυτα?" Σκέφτηκε ο Rob. Συντομα χαθηκε μεσα στα δεντρα. Ενας ψαρανθρωπος πηγε να τον ακολουθησει αλλα o Rob τον εκοψε στα δυο πριν καν κανει 3 βηματα.
-Εισαι νεκρος...

Η ορμη με την οποια ξεχυθηκε στον Αρλονγκ ο Rob ηταν πρωτοφανης για τον ιδιο. Ωστοσο αυτος δεν κουνηθηκε απο την θεση του.
-Μοοομοοο! φωναξε.
Απο την θαλασσα πεταχτηκε ενα τεραστιο sea King με φατσα αγελαδας και καθισε μπροστα του.
-Αυτο εδω ειναι υπευθυνο για την κατασταση των σπιτιων. καιρος να δεις την δυναμη του!
Το τερας ορμηξε στον Rob κατα μετωπο! ανοιξε το στομα του και προσπαθησε να τον φαει!
-Να με φας θες? Ελα λοιπον.
Δεν αντισταθηκε και συντομα βρεθηκε μεσα στο στομα του. Καθως αυτο εκλεινε ο Rob ακουγε τα γελια των ψαρανθρωπων απο εξω. Η οργη του ομως δεν ειχε ξεσπασει ακομη!!!
Συγκεντρωθηκε και αφησε την οργη του να κατευθυνει την δυναμη των σπαθιων του!
-ΨΩΦΑ!! φώναξε με όλη του τη δύναμη..
Η κοψια αυτη πραγματικα κατεστρεψε το κεφαλι του ζωου. Αιματα πεταχτηκαν παντου και το αψυχο κορμι του επεσε πανω σε ενα σπιτι. Ο Αρλονγκ κοκκαλωσε!
-Πως...? Μομο... Τωρα θα δεις βρωμερε ανθρωπε! Θα δει τι παθαινουν οσοι μπλεκουν με-
Ο Rob ομως είχε ηδη φτασει τον ψαρανθρωπο. Το χερι του καρφωνοταν στην φατσα του Αρλονγκ. Ολος ο θυμος του Rob μεταφερθηκε εκει. Ηταν σιγουρος οτι η μπουνια αυτη ηταν πολυ δυνατοτερη απ'ολες που θα μπορουσα να ριξει ποτε.

Ομως ο Αρλονγκ ηταν δυνατοτερος απ'οτι νομιζε ο Ρομπ! Ουτε καν επεσε απο την μπουνια αλλα αντιθετα γυρισε και με μια επιδεξια κινηση τον δαγκωσε. Ο Ρομπ ενιωσε εναν κοφτερο πονο να τον διαπερνα. Ωστοσο η αδρεναλινη του ειχε ανεβει στα υψη, δεν ενιωθε τιποτα. Το μονο που ειχε ηταν οργη. Εκανε μια αλλη κινηση που εγδαρε τον Αρλονγκ και τον εστειλε πισω. Ομως ο Αρλονγκ δεν εχασε καιρο και επιτεθηκε ξανα. Αυτην την φορα ο Ρομπ μπορεσε να αποφυγει το δαγκωμα και του καταφερε ενα χτυπημα με το πισω μερος του σπαθιου του. Ο Αρλονγκ δεν φανηκε να νιωθει κατι και του επιτεθηκε με το οδοντωτο σπαθι του. Ο Ρομπ δεν μπορεσε να το αποφυγει. Ο πονος ηταν μεγαλος. Ο θυμος εξαφανιστηκε. Δεν μπορουσε να κανω τιποτα... Τον επιασε απο το χερι και τον εσυρε μεχρι την προβλητα του χωριου. Στην συνεχεια επιασε τον Ρομπ απο τον λαιμο και τον σηκωσε σαν να ηταν παιδακι πανω απο το επιπεδο της θαλασσας.
-Ανοητε ανθρωπε. Νομιζες οτι θα μπορουσες να με νικησεις? Ειμαστε τελειως διαφορετικη φυλη, και η δικη μου ειναι πολυ ανωτερη! Ηρθε η ωρα να πληρωσεις για ολα. Αντιο. Ασημαντε Ανθρωπε!
Ο Αρλονγκ αφησε τον Ρομπ να πεσει στο νερο. Ενώ το νερο αρχισε να μπαινει στα πνευμονια του Ρομπ, εικονες από την Violet περνουσαν μπροστα απ'τα ματια του. Τοσο ομορφη, τοσο καλη. Το χαμογελο της... Ολα χαθηκαν. Ο Rob ανοιξε τα ματια του αποτομα και βρεθηκε μεσα στην βαρκα του
-Γρηγορα πριν μας καταλαβουν. Πρεπει να απομακρυνθουμε κι αλλο.
Ηταν ο τζιμπο...
-Π... πως?
-Οι ψαρανθρωποι φυγανε μετα την ηττα σου. Δεν πειραξαν αλλο το χωριο. Ο Αρλονγκ ηταν ευχαριστημενος που νικησε. Μολις εφυγαν γυρισα απο το δασος. Με την βοηθεια των χωρικων σε βγαλαμε απο την θαλασσα ελπιζοντας να εισαι ακομη ζωντανος. Σε βαλαμε στην βαρκα και αναλαβα εγω να σε παρω μακρια. Οι ψαρανθρωποι μαλλον δεν καταλαβαn τιποτα. Ελπιζω δηλαδη γιατι αλλιως δεν θα βρουμε χωριο ξανα.
-Μια ερωτηση μονο: Τι εκανες οταν εφυγες στην αρχη της μαχης?
-Πηγα να θαψω την Violet. ειπε με πικρια και δεν μιλησε ξανα.

Όνομα: Rob Greywind
Haki Points: 4
Player of the Month Points: 8
Beli: 40.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Παρόλο που η ιστορία σου μου άρεσε αρκετά, αυτό δεν μεταφράστηκε σε λεφτά λόγω των μικρών πόστ σου. Ο τρόπος που γράφεις και που διακόπτεις σχετικά απότομα τις ιστορίες σου, παρόλο που είναι περίεργος και ιδιαίτερος, προσωπικά μου αρέσει λίγο. Γράφεις ότι κέρδισες κάποιους ψαρανθρώπους των οποίων η περιγραφή μοιάζει με κάποια μπος. Επειδή δεν τα ονοματίζεις θεωρώ ότι είναι άλλοι ψαράνθρωποι. Γενικά, ενώ συνήθως υπερβάλεις λίγο, εδώ μπορώ να πω ότι οι υπερβολές ήταν μετριασμένες και δίναν μια ομορφιά στην ιστορία σου. Περιμένω την επόμενη ιστορία σου.