The nurse and the strage incident of the Dojo [Τέλος]

Στην προηγούμενη ιστορία: Με επέλεξαν λόγο της καλής απόδοσης μου στις προπονήσεις για ένα ένα ταξίδι ρουτίνας ..Η τύχη όμως επιφύλασσε άλλα.. Λάβαμε ειδοποίηση από την βάση , ότι το παράρτημα του Cursed Island δεν έχει παραδώσει ημερήσιες αναφορές αυτή την εβδομάδα και μας έστειλε να το ερευνήσουμε..Εκεί βρήκαμε τους συναδέλφους μας νεκρούς και τους δολοφόνους τους να γλεντούν.. Ακολούθησε μεγάλη μάχη κατά την οποία τραυματίστηκα και τραυμάτισα τον αρχηγό τους ενώ ο ίδιος τραυμάτισε τον επικεφαλής της αποστολής.Όταν τον πλήγωσα θανάσιμα , αυτός έφυγε από το κτήριο και ο ανώτερος με διέταξε να τον κυνηγήσω όπως και έγινε .Μετά από μια σύντομη καταδίωξη ο εγκληματίας πιάστηκε με τη βοήθεια μιας ομάδας Marine οι οποίοι με βοήθησαν να φτάσω μέχρι το πλοίο..Εκεί άρχισαν να μου προσφέρουν τις πρώτες βοήθειες καθώς σαλπάραμε ..

Ξύπνησα μετά την εγχείρηση ξαπλωμένος στο ιατρείο του πλοίου. Κοίταξα τριγύρω και δεν είδα κανέναν.Έτσι αποφάσισα να ξαπλώσω λίγο παραπάνω ..Κοιτούσα την ξύλινη οροφή και σκεφτόμουν την πρώτη μάχη μου.Τόσα χρόνια προπόνηση γι αυτό και τι κατάφερα? Να είμαι ανέτοιμος ....Δεν περίμενα να είμαι τέλειος αλλά επίσης δεν περίμενα και να πληγωθώ..Αυτό αποδεικνύει οτι είμαι αδύναμος...Πρέπει να προπονηθώ κι άλλο αν θέλω να γίνω Admiral....Αλλά εν φτάνει μόνο η προπόνηση ...Χρειάζεται να έχω και τις δυνάμεις ενός φρούτου του διαβόλου

Ξαφνικά εκεί που σκεφτόμουν , την ησυχία μου χάλασε ο ήχος της πόρτας που ανοίγει και αμέσως μετά ενός βηματισμού ...που απ ότι διέκρινα πρέπει να ήταν τακούνια....Μόλις άνοιξαν οι κουρτίνες γύρω απο το κρεβάτι μου έμεινα κάπως έτσι και στο τέλος κατέληξα έτσι Μόλις συνήλθα μετά απο λίγη ώρα είδα την νοσοκόμα που είδα πριν ,να στέκεται απο πάνω μου με τον εσωτερικό την κόσμο να , να βγαίνει σε κοινή θέα και τότε αναρωτήθηκα
Μήπως είμαι στον παράδεισο ?

Μετά άρχισε να μου μιλάει
-Είσαστε καλά?
-Απο τότε που σε είδα ναι
-(γέλασε με χαριτωμένο τρόπο ) Πως είναι σήμερα ο ήρωας μας ?
-Καλά είμαι ο ήρωας ! Καλά είπα τονίζοντας το ήρωας
-Ωραία ώρα για την ενεσούλα τότε !Γύρισε σε παρακαλώ
-Να γυρίσω? γιατί ?
-Για να βάλουμε την ενεσούλα !
-Ε.... που ακριβώς?

-Στο ποπουδάκι !
-Εεε?? Γιατί εκεί?
-Εκεί πρέπει να γίνει για να δράσει γρήγορα το φάρμακο
-Καλά , θα γυρίσω αλλά υπο έναν όρο
-Τι όρο ?
-μόλις τελειώσεις με την ένεση θα με φιλήσεις
-Ε...γιατί?
-Γιατί?? τι γιατί ? Χυλόπιτα ? σκέφτηκα απο μέσα μου
-Εγώ για μια ένεση ήρθα αλλά.....
-Αλλά τι ?
-Επειδή είσαι γλυκούλης θα σου δώσω 2 φιλιά

Πρέπει να ήμουν σίγουρα στον παράδεισο .Η νοσοκόμα έσκυψε και με φίλησε .... Μετά γύρισα για να μου κάνει την ένεση .Δεν κατάλαβα πόσο γρήγορα την έκανε ...Ξαναγύρισα και με ξαναφίλησε .
Ξαφνικά άρχισε να ηχεί η σειρήνα του πλοίου , αυτό σήμαινε οτι έπρεπε να πάω στο κατάστρωμα .Πέταξα τα σκεπάσματα για να σηκωθώ και ένιωσα τα χέρια της νοσοκόμας να με κρατάνε πίσω
-Δεν πρέπει να πας ..είσαι τραυματισμένος
- Είμαι Marine κούκλα ... Το καθήκον με καλεί ! Θα σε δω όταν γυρίσω

καθώς προχωρούσα προς την έξοδο την άκουσα να μου λέει
-Να προσέχεις !
Έτρεχα προς το κατάστρωμα και στην διαδρομή ένιωθα το τραύμα μου να με τραβάει λίγο.Τα ράμματα είναι φρέσκα Έφτασα επάνω και είδα τους Marine να σχηματίζουν γραμμές.Έτρεξα προς την τρίτη γραμμή ..Παρατήρησα οτι είμαστε αρκετά πιο λίγοι σε σχέση μ αυτούς που ετοιμαζόμασταν για την απόβαση περίπου την ίδια ώρα , εχθές..Βέβαια υπήρχαν αρκετοί λόγου για να το δικαιολογήσουν

Πρέπει να οφειλόταν στο γεγονός οτι είχαμε τραυματίες και συν αυτού αφήσαμε και αρκετούς στρατιώτες στην βάση του Cursed island. ..Μετά απο λίγα λεπτά ο Suijiro ανέβηκε τις σκάλες βοηθούμενος απο μια πατερίτσα ..Μόλις έφτασε επάνω μας κοίταξε και άρχισε να μας μιλάει
-Marines ... Θέλω να σας συγχαρώ για την νίκη μας επι των δολοφόνων του Cursed island ...Μπράβο σε όλους σας ! Θα ήθελα να δώσω όμως ιδιαίτερα συγχαρητήρια στον Marine που μου έσωσε την ζωή.. Marine Vergil πλησίασε σε παρακαλώ είπε καθώς έκανε ένα νόημα με το χέρι του

Πήγα προς το μέρος του , έφτασα μπροστά του , τον χαιρέτησα, και στάθηκα προσοχή
-Μπράβο σου για την ανδρεία που έδειξες στην μάχη Marine ...
-Σας ευχαριστώ κύριε
-Άντρες ! Λόγο αυτού του Marine θα πάρετε όλοι μια 2 ωρη άδεια στο νησί που θα φτάσουμε
Κατευθείαν ξέσπασαν σε επιφωνήματα ενθουσιασμού και σφυρίγματα ...Ο Suijiro με πλησίασε ακόμα λίγο και μου είπε
-Συνέχισε την καλή δουλειά και θα φτάσεις αρκετά ψηλά .

-Ευχαριστώ κύριε ! είπα με καμάρι
-Πήγαινε τώρα πίσω στις γραμμές
-Μάλιστα . είπα και έφυγα με τζοκιν προς την παλιά θέση μου.
-Marines προσοχή ! Κατευθείαν κόπηκαν μαχαίρι οι συζητήσεις ...Θα πάμε στο Asuka island ,..Στο νησί αυτό υπάρχει η δεύτερη μεγαλύτερη βάση μας στην North Blue . Εκεί θα κάνουμε ανεφοδιασμό, θα πάρουμε Marine απο την βάση και θα σας προπονήσει ο Saga.Ευτυχώς για εσάς θα κάνετέ μόνο μια προπόνηση μαζί του .Σας προειδοποιώ οτι είναι όσο σκληρός είναι και ο Maxneel

-Εκεί θα μείνουμε 2 μέρες ... Την πρώτη μέρα θα , σήμερα δηλαδή , με το που φτάσουμε θα έχετε την άδεια που σας υποσχέθηκα...Μετά από 2 ώρες θα μαζευτείτε στην κεντρική πλατεία ..Απο εκεί θα πάμε στο Dojo του Saga μέσα απο το δάσος...Φροντίστε να διασκεδάστε και να ξεκουραστείτε γιατί θα προπονηθείτε σχεδόν όλη νύχτα,,,,Μερικές φωνές αντιρρήσεων ακούστηκαν αλλά σταμάτησαν κατευθείαν ..Θα κοιμηθούμε στο Dojo το βράδυ και θα ξαναγυρίσουμε στο πλοίο το πρωί ....Θα το ανεφοδιάσουμε και φεύγουμε ...Τώρα ετοιμαστείτε....σε λίγο φτάνουμε ...ελεύθεροι

Προχωρούσαμε προς τις καμπίνες μας ..Στην διαδρομή οι συνάδελφοί μου με συνέχαιραν για την άδεια που κέρδισα για όλους... Μπήκα μέσα στην δικιά μου καμπίνα και έκλεισα την πόρτα...Ξάπλωσα λίγο στο κρεβάτι ....Ήμουν από την μια χαρούμενος που θα προπονηθώ από τον Saga αλλά από την άλλη το μυαλό μου δεν μπορούσε να ξεκολλήσει από το ενδεχόμενο να φάω ένα φρούτο του διαβόλου ......Υπάρχουν πολλά συν αλλά.....Ξαφνικά τις σκέψεις μου διέκοψε ένα χτύπημα στην πόρτα ...Σηκώθηκα γεμάτος περιέργεια να δω ποιος ήταν ....

Μόλις άνοιξα την πόρτα είδα την νοσοκόμα Άραγε γιατί ήρθε
-
-Γειά σου και πάλι !Μπορώ να περάσω ?
-
Πέρασε μέσα και κάθισε σε μια καρέκλα ...
Την κοιτούσα με περιέργεια ..
-Πως με βρήκες?
-Εύκολο! Το όνομά σου υπήρχε στον κατάλογο του ιατρείου ! Μόλις έφυγες , πήγα και είδα σε ποιο δωμάτιο είσαι !
-Αχα! Και γιατί ήρθες
-Για να σου δώσω το σπαθί σου πίσω
-Α , ευχαριστώ
-Και να σου δώσω ακόμα ένα φιλάκι

Μετά απο 2 λεπτά ''σιροπιών '' απομακρύνθηκα λίγο απο αυτήν και της είπα..
-Πρέπει να ντυθώ .εεεε. πως σε λένε?? Ξέχασα να ρωτήσω το όνομά της ,,,Για την ακρίβεια με έκανε να ξεχάσω
-Είμαι η Mika ..!
-Ξέρεις το δικό μου όνομα οπότε δεν χρειάζεται αν σου το πω
-Φυσικά !!
Λοιπόν όπως σου είπα και πριν πρέπει να ντυθώ ! Σε λίγο φτάνουμε στο Asuka Island... Ο Lieuteunant μας θέλει έτοιμους γρήγορα οπότε δεν νομίζω οτι θα του αρέσει αν αργήσω
-Εντάξει!
Περίμενα να σηκωθεί ακι να φύγει αλλά εκείνη στρογγυλοκάθισε στην καρέκλα .Αμήχανα της είπα
-Μπορείς να μείνεις εδώ σήμερα αν θέλεις δεν θα γυρίσουμε το βράδυ

-Το ξέρω ! Απλά θέλω αν σε δω λίγο παραπάνω ! Επιπλέον δεν νομίζω να μας αφήσουν να μείνουμε μαζί..
-Α ναι ...σωστό αυτό ....Είπα καθώς ντυνόμουν ...Έβγαλα την λερωμένη από αίμα μπλούζα , την άφησα στο πάτωμα και έβαλα μια νέα..Μετά έβαλα το φουλάρι των Marine στον λαιμό .Τέλος πήρα το σπαθί μου από την Mika την χαιρέτησα και έφυγα προχωρώντας προς το κατάστρωμα ...Στην διαδρομή είδα κι άλλους Marine να βγαίνουν από τις καμπίνες τους και να προχωράνε προς τον προορισμό μας

Μετά απο πέντε λεπτά έφτασα στο κατάστρωμα .....Εκεί μας περίμενε ο Lieuteunant.. Μπορούσα να δω ένα μεγάλο νησί σε πολύ μικρή απόσταση ήταν καταπράσινο αν εξαιρέσεις την πόλη στην οποία οδεύαμε ..Μας έβαλε να σε γραμμές και μας έδωσε τις τελευταίες οδηγίες. Μόλις φτάσαμε κοντά στο νησί κατέβασαν τις σκάλες.Από εκεί κατεβαίναμε ένας ένας ...Επί τέλους ήμουν ελεύθερος να εξερευνήσω το νησί ! Πριν προλάβω να κάνω το πρώτο βήμα ένας συνάδελφός μου ήρθε και μου μίλησε

-Ψήνεσαι να έρθεις μαζί μας για μπύρες?
-Μπα . Καλύτερα μια άλλη φορά
-Όπως θες ψάρι
Έφυγα χωρίς να το συνεχίσω .Δεν είχα διάθεση να μαλώσω με συνάδελφο.Έτσι πήρα τον πρώτο δρόμο που βρήκα μπροστά μου .Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι εκεί.Πρέπει να ήταν κεντρικός δρόμος ..Και η μέρα και η ώρα θα βοηθούσαν λογικά καθώς ήταν ένα όμορφο κυριακάτικο απόγευμα

Ο δρόμος ήταν γεμάτος μαγαζιά! Πουλούσαν διάφορα πράγματα που κατα την μεγαλύτερη ποσότητα τους ήταν φανταχτερά ρούχα και κοσμήματα.Εγώ σκόπευα να την βγάλω σε καμία ταβέρνα μόνο που δεν έβρισκα κάποια εδώ κοντά .Συνέχισα να περπατάω και βρέθηκα σε ένα μαγαζί που πουλούσε σπαθιά .Ξαφνικά ένιωσα κάτι να χτυπάει στο πόδι μου .Γύρισα και είδα ένα κοριτσάκι πεσμένο κάτω με ένα πουγκί στα χέρια της .

Σηκώθηκε τινάζοντας το φορεματάκι της μετά κρύφτηκε απο πίσω μου
.-Τι γίν...
Την κουβέντα μου διέκοψαν δυο άντρες που έτρεχαν προς το μέρος μας ..Φαίνονταν λεχρίτες ..Ο ένας απο αυτούς κρατούσε μαχαίρι .Εγώ γύρισα και κοιτούσα την βιτρίνα , κατάλαβα την κατάσταση ... Οι λεχρίτες σταμάτησαν όταν με είδαν λαχανιασμένοι.Αυτός με το μαχαίρι άρχισε να μιλάει

-Οι σκυλί της κυβέρνησης ..
- Σε μένα μιλάς βρωμύλε ?
-Πρόσεχε τα λόγια σου
-Εσύ τα πρόσεχες ? έβγαλα το σπαθί μου
-Χαχαχαχα! θες να παλέψεις μικρέ?
-Δεν θα παλέψω αν δεν μου επιτεθείς . Γύρισα προς το κοριτσάκι που είχε απομακρυνθεί . λίγο όταν έβγαλα το σπαθί και της είπα .Φύγε για το σπίτι σου μικρή .
Αυτή έγνεψε καταφατικά και άρχισε αν τρέχει

-Τρέχα ηλίθιε .... φώναξε ο τύπος με το μαχαίρι στον άλλο .Μόλις έφτασε κοντά μου τον έπιασα απο τον λαιμό και τον σήκωσα ψηλά ...Τον χτύπησα με την λαβή του σπαθιού στο κεφάλι και τον άφησα αναίσθητο .Ο άλλος με το μαχαίρι βλέποντας αυτό, όρμηξε προς τα πάνω μου . Γύρισα το σπαθί μου και όταν έφτασε πολύ κοντά μου απέκρουσα με το αριστερό μου χέρι το μαχαίρι του και με το δεξί που κρατούσε το σπαθί , τον χτύπησα στο κεφάλι αφήνοντας και αυτόν αναίσθητο .

Τος σήκωσα απο τους γιακάδες και ξεκίνησα να γυρίσω στο πλοίο για να τους παραδώσω...Θα έχανα το ρεπό μου αλλά δεν με πείραζε . όταν έφτασα στο λιμάνι.... ανέβηκα στο πλοίο κρατώντας τους λεχρίτες....Στο κατάστρωμα είδα τον Suijiro να μιλάει με έναν ναύτη ..
-Lieuteunant Junior
Μόλις με άκουσε γύρισε και με κοίταξε με απορία

-Αυτοί οι δυο είναι ληστές κύριε ,Τους έπιασα όταν πήγα να κλέψουν ένα κοριτσάκι
-Μπράβο σου Marine.. Εύγε !! Γύρισε στον ναύτη που μιλούσε πριν και μετά φώναξε και εκείνος που καθάριζε....
-Βάλτε τους στα κελιά γρήγορα ..
Ήρθαν και πήρε ο κάθε ένα από εσένα
-Vergil, εσύ ετοιμάσου να πάνε στην πλατεία ..
-Μάλιστα κύριε
Μετά από πέντε λεπτά κατεβήκαμε από το καράβι και αρχίσαμε να περπατάμε προς την πλατεία

Όταν φτάσαμε στην πλατεία εκεί περίμεναν οι υπόλοιποι Marine.. Όταν φτάσαμε ο Suijiro με έβαλε να μετρήσω αν είμαστε όλοι εδώ .Τους μέτρησα έναν ένα.Ευτυχώς είμαστε όλοι εδώ , οπότε δεν θα χάναμε χρόνο .
-Ξεκινάμε , σχηματίστε τετράδες
Έτσι κι έγινε , σχηματίσαμε τετράδες και αρχίσαμε να απομακρυνόμαστε απο την πλατεία.Καθώς περπατούσαμε στους δρόμους , παρατήρησα οτι οι κάτοικοι μας κοιτούσαν φοβησμένοι

Μετά από λίγη ώρα περπάτημα φτάσαμε σε ένα δάσος .Πλέον ήταν νύχτα.Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε στην όραση.ΟΙ πλαϊνοί από τις τετράδες (αυτοί που ήταν δεξιά και αριστερά ) κρατούσαν φλεγόμενες δάδες.Έτσι μπορούσαμε να διακρίνουμε τα πάντα γύρω μας . Το δάσος ήταν πολύ πυκνό και απόκοσμο..Συνέχεια ακούγαμε ήχους από ζώα και πουθενά δεν βλέπαμε το Dojo.Μετά από ώρες περπατήματος σε αυτό το δάσος , η εμπροσθοφυλακή μας ειδοποίησε οτι υπάρχουν φώτα σε απόσταση 200 μέτρων ανατολικά .