[Τέλος] My Home Once Again!

Στην προηγούμενη ιστορία....

Ο Ρομπ βρέθηκε στο Centaurea μαζί με τη Bonny η οποία ήθελε να ενταχθεί στο δυναμικό των επαναστατών. Εκεί αντιμετώπισε ένα αναπάντεχο γεγονός. Ο αρχηγός των επαναστατών ήταν στην πραγματικότητα μυστικός πράκτορας της κυβέρνησης, ο οποίος εμπόδιζε τους επαναστάτες να κυριαρχήσουν στο νησί. Η ταυτότητα και τα σχέδια του όμως αποκαλύφθηκαν. Σε μία δυναμική μάχη που έγινε ο Ρομπ τον σκότωσε κι έτσι έδωσε το εισιτήριο στην Bonny για ένταξη στους κόλπους των επαναστατών.

Τώρα...

Το πρωι μας βρηκε στις θαλασσες. Ηταν ενα ομορφο πρωινο. Βεβαια το προηγουμενο βραδυ ειχαμε μεινει πισω απο τους επαναστατες γιατι θελαμε λιγες... ιδιωτικες στιγμες με τη Bonny αλλα τωρα ηταν ωρα να τους φτασουμε ξανα. Η Bonny σηκωθηκε και ντυθηκε αμεσως, ενω εγω γυμνος ακομη εβαλα εμπρος την βαρκα σηκωνοντας το πανι. Στην συνεχεια αρχισα να ντυνομαι.
-Καλα, δεν κρυωνεις?
-Οχι, οσο εισαι εσυ κοντα μου.
-Εισαι γλυκουλης! μου ειπε και χαμογελασε.
-Το ξερω καρδια μου! ηταν η σειρα μου να χαμογελασω.
Με την ταχυτητα που τρεχαμε λογω του ευνοϊκου ανεμου σε λιγες ωρες μονο αρχισαν να φαινονται στον οριζοντα τα αργοκινητα πλοια.
-Θα με σκοτωσουν που τους παρατησα!
-Δεν θα σου πουν τιποτα και αν σου πουν θα τους αποδειξεις στην επομενη μαχη τι αξιζεις. Οπως και στην προηγουμενη, ειπα και της εκλεισα το ματι.

Μολις μας ειδαν αρχισαν να χαρετουν. Πηγαμε στο πρωτο πλοιο οπου ηταν η ομαδα της Bonny και ο Lieutenant Rose και αραξαμε διπλα. Μας πεταξαν την ανεμοσκαλα και ανεβηκαμε απο εκει στο πλοιο.
-Λειψατε ενα ολοκληρο βραδυ!
-Περασατε καλα?
-Εφαγες καλα Πειρατη?
Ηταν προφανες οτι οι επαναστατες ειχαν παρει θαρρος, αλλα δεν ηταν δικη μου δουλεια να τους παρω τον αερα. Η Bonny τους κοιταξε με ενα παγερο και δολοφονικο βλεμμα. Αυτοι σωπασαν αμεσως. Ηταν εντυπωσιακο πως μπορουσε να σε "κουμανταρει" μονο με το βλεμμα της! Και εγω πολλες φορες επιανα τον εαυτο μου να παγωνει απο κατι τετοια βλεμματα της. Στην συνεχεια πηγαμε στην καμπινα του υπολοχαγου. Χτυπησαμε και μας δεχτηκε μεσα.
-Ωραια ηρθατε και εσεις. Mολις ειχαμε νεα απο το Bliss Kingdom! Οι Μαρινς τους επιτεθηκαν σε μια προσπαθεια να τους νικησουν πριν φτασουμε οποτε μαλλον θα φτασουμε εν μεσω μαχης!
-Που θα αραξουμε και πως θα επιτεθουμε?
-Θα τους χτυπησουμε απο πλαγια, μας δωσανε συντεταγμενες για την επιθεση. Κανονια δεν εχουν τα πλοια μας αρα δεν μπορουμε να παρεχουμε μακρυνη καλυψη. Κατα μετωπον επιθεση μονο. Μπροστα εγω με τις ομαδες των Gunblade και Rebeldog και απο αριστερα και δεξια Λοχιες Binroam και Sniper αντιστοιχα!
-Μαλιστα, ειπαν και οι τεσσερις.
-Πηγαινετε να ενημερωσετε τις ομαδες σας και θα τα πουμε στο συσσιτιο. Προβλεπομενη ωρα αφιξης, ο καπετανιος αναφερει, 10 το βραδυ!
-Μαλιστα!
-Ελευθεροι. Ρομπ εσυ κατσε λιγο.
Στην τελευταια προταση η Bonny με κοιταξε λιγο αλλα συνεχισε την δουλεια της.

Η πορτα εκλεισε πισω μας.
-Τι θελεις υπολοχαγε?
-Δυο πραγματα. Πρωτον. Θελω να ξερω αν θα μας βοηθησεις στην επερχομενη μαχη ή ερχεσαι μονο για την Sniper.
-Θα βοηθησω. Εννοειται, η Παγκοσμια Κυβερνηση ειναι θανασιμος εχθρος μου!
-Φανταζομαι ομως εισαι απροθυμος να δεχτεις τις διαταγες μας ετσι?
-Σωστα φανταζεσαι. Ειμαι πειρατης, αν ηθελα διαταγες θα γινομουν επαναστατης. Ειμαι πειρατης και δεν εχω κανεναν πανω απο το κεφαλι μου!
-Ωραια, το περιμενα, ετσι φτανουμε και στην δευτερη χαρη. Δεν θελω να μεινεις κοντα στην Sniper. Το οτι εισαι εκει και την προστατευεις ειναι κατι που δεν την αφηνει να ανοιξει τα φτερα της και μαλιστα η ανεση που της δημιουργεις μπορει να την σκοτωσει!
-Καταλαβαινω.
-Δεν ειναι δικα μου λογια λλα του Λοχια Riork. Απλα στα μεταφερω.
-Θα κανω οτι μπορω.
-Ειμαι σιγουρος για αυτο.
Στην συνεχεια βγηκα και εγω απο την πορτα και πηγα στην Bonny!

Οταν την βρηκα μιλουσε με την ομαδα της.
-Θα βρουμε μαχη με το που θα παμε. Μολις προσδεθουμε θα επιτεθουμε απο δεξια της ομαδας του Υπολοχαγου Rose. Θελω συσπειρωση και αλληλοκαλυψη, οσοι θα μπουμε στην μαχη τοσοι να βγουμε! Οκ?
-Μαλιστα!
-Εγω χρησιμοποιω πιστολια οποτε αν καποιος εχει προβλημα μην διστασει να φωναξει! μπορω απο μακρια να τον σωσω! Ενταξει?
-Μαλιστα!
-Ωραια, παντε ετοιμαστειτε για φαγητο, μετα ετοιμαστε τα οπλα σαν, 10 το βραδυ φτανουμε.
Το πληθος μπροστα της διαλυθηκε.
Την πλησιασα και την αγκαλιασα απο πισω.
-Μια χαρα τα καταφερνεις.
Γελασε ειρωνικα.
-Δεν ξερεις πως ειναι να εχεις στην ευθυνη σου ανθρωπινες ζωες!
-Οχι δεν ξερω. παραδεχτηκα. Αλλα για αυτο σε διαλεξαν, αν πιστευαν οτι δεν μπορεις δεν θα σε εβαζαν σε αυτην την θεση.
-Το ξερω, ειπε και πηγαμε και οι δυο για το φαγητο...

Το φαγητο αν και λιγο ηταν καλο. Eτσι και αλλιως στην βαρκα ειχα βαρεθει τα παστα ψαρια και κρεατα. Εδω στο πλοιο ειχαν μαγειρα για τους επαναστατες και το φαγητο ηταν μαγειρευτο!
Αφου καθισαμε με τους αξιωμετικους και φαγαμε, ειπαμε μερικες κκουβεντες για τα σχεδια της μαχης που θα ακολουθησουμε, μετα πηγαμε στην καμπινα της Bonny για να ξαπλωσουμε.
-Σε λιγες ωρες θα ειμαστε στην δύνη της μαχης ξανα!
-Το ξερω. Η πρωτη μου μαχη σαν λοχιας.
-Θα τα πας περιφημα.
-Ευχαριστω για την υποστηριξη!
Χαμογελασα, την αγκαλιασα και την φιλησα.
-Θελω μια χαρη ομως... Δεν θελω να εισαι κοντα στην ομαδα μου...
-Το περιμενα αυτο.
-Θελω να ανεξαρτητοποιηθω απο εσενα! Δεν γινεται να σε εχω διπλα μου και να με σωζεις. Πρεπει να τα βγαζω περα μονη μου.
-Καταλαβαινω. Θα παω με τον Υπολοχαγο μην φοβασαι!
-Ευχαριστω.
Kαι επειτα ... κοιμηθηκαμε και οι δυο εξαντλημενοι ααπο την κουραση και την ενταση της ημερας.

Οι πρωτες ακτινες του ηλιου χτυπησαν τα προσωπα μας. Ειχε ξημερωσει επιτελους και μια δυσκολη ημερα ξεκινουσε μπροστα μας. Μολις ξυπνησαμε, ντυθηκαμε και βγηκαμε εξω. Απο μακρια βλεπαμε καπνους.
-Σε 1 ωρα φτανουμε! ειπε ο Υπολοχαγος.
-Γρηγορα ανδρες! Πισω μου! ειπε και ετρεξε μακρια μου η Bonny, Καθιστε δεξια της ομαδας του Gunblade!
-Μαλιστα!
-Τα πλοια θα μπουν διπλα διπλα! Εχουμε ετοιμασει σκοινια και βαρκες! δεξια του πλοιου μας θα φυγει η Sniper, αριστερα, ο Gunblade, απο το αλλο πλοιο που ειναι αριστερα μας, δεξια θα κατεβει ο Rebeldog και αριστερα ο Binroam, ετσι ωστε ο σχηματισμος μας να ειναι ετσι οπως τον ειπαμε!
-Μαλιστα!
Εγω πηγα και καθισα διπλα στον Υπολοχαγο.
Η αναμονη τους σκοτωνε ολους! Αλλα εγω δεν ειχα προβλημα! ηξερα οτι θα τα κατεφερναμε.
Σιγα σιγα οι καπνοι μεγαλωνανε, ειδαμε την μαχη να εκτιλυσεται μπροστα μας. Χαος και αιμα!
αμετρητος κοσμος! Ημασταν πολυ μικρη δυναμη σε σχεση με τις δυναμεις που μαχονταν!
Ελπιzω να τα καταφερουμε...........

Πιο κοντα... πιο κοντα... Λιγο πιο κοντα...
Φτασαμε!
-ΕΠΙΘΕΣΗ! ΔΙΑΤΗΡΗΣΤΕ ΤΟΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟ ΜΑΣ!
Ολοι κατεβηκαν με τα σκοινια στις βαρκες οι οποιες γεμισαν αστραπιαια. Το κουπι πηγαινε σαν τρελο και σε λιγα λεπτα με τις ιαχες τους οι επαναστατες απο την centaurea ειχαν μπει στην Μαχη!
Ετσι ηταν και η δικη μου σειρα να εμπλακω! Πηδηξα στον αερα και με φορα επεσα στο κεντρο της μαχης! Αρχισα να χτυπω με τα σπαθια μου δεξια κι αριστερα! Αλλα δεν ηταν αρκετο. Οι μαρινς και ο στρατος της κυβερνησης ηταν πολυ μεγαλος! Ετσι επρεπε να παρω πιο δραστικα μετρα!
Παντα ομως οτι και αν εκανα, τα ματια μου επεφταν και στην Bonny απο μακρια!
Ετρεξε προς ενα μικρο υψωμα που βρισκοταν κοντα στο πεδιο της μαχης και παρατηρησα την μαχη απο ψηλα! Το πεδιο ηταν καλυμμενο με ενα παχυ στρωμα σκονης αλλα μπορουσα να διακρινω ακομη αρκετα καλα τους μαχομενους! Οι επαναστατες που βρισκονταν ηδη στο νησι εχαναν αλλα τωρα με την εισοδο μας ειχαμε εξισορροπηθει! Αν και η βορεια μερια ολης της μαχης ανηκε στους Μαρινς,
η νοτια με την εισοδο μας εκει ειχε γυρει σε εμας. Με φοβο παρακολουθησα ενα μερος του στρατου απο βορεια να πηγαινει νοτια! Ο αντιπαλος στρατηγος ηξερε να καλυπτεται! Κοιταξα με μια πιο κοντινη ματια και παρατηρησα τις μαχες των αξιωματικων, των ομαδων μας! Η Bonny τα πηγαινε πολυ καλα, ηταν ασφαλης και ειχε φαει πολλους, το ιδιο και ο Υπολοχαγος.
Ο rebeldog ειχε προβλημα αλλα με ενα πυροβολισμο απο μακρια τον εβγαλα απο την δυσκολη θεση. Ο Binroam δεν φαινοταν πουθενα, ελπιζω να μην εχει πεθανει και ο Gunblade ηταν και αυτος καλα αλλα ψιλοτραυματισμενος...
Αφου ειδα το πεδιο κατεβηκα στον υπολοχαγο να του τα πω απο κοντα!

Μεσα στην μαχη ο Rose δεν με προσεξε που βρεθηκα διπλα του σκοτωνοντας εναν πρακτορα της κυβερνησης που πλησιαζε υπολυα απο πισω του. Αφου σκοτωσα αλλους δυο με τα σπαθια μου , οι οποιοι ηρθαν για να βοηθησουν τον προηγουμενο συναδελφο τους να επιτελεσει το εργο που του ειχα ανακοψει, τον πλησιασα με αργα βηματα κααι σταθηκα διπλα του.
-Η πανω μερια εχει προβλημα! δεν θα αντεξει. Επισης επειδη μας εχουν απο βορεια στελνουν ενισχυσεις απο εκει εδω. Στελνουν συνεχως αντρες και αυτο ειναι ενα μεγαλο προβλημα!
-Καταλαβα! θα επικοινωνησω με τον Commander μεσω ασυρματου! αν μπορεις να βρεις τον αρχηγο τους και να τον νικησεις θα ειμαι ευγνωμων!
-Ενταξει! θα προσπαθησω να τον βρω! Να προσεχετε.
Πηγα να φυγω ομως ο Υπολοχαγος με επιασε απο τον ωμο.
-Η Sniper τα παει καλα ε?
-Ναι.
-Μπορει να πολεμας μακρια της αλλα δεν εχεις σταματησει λεπτο να την προσεχεις ε?
Μου χαμογελασε. Εγω απομακρυνθηκα και πηγα να βρω τον αρχηγο των αντιπαλων μας.

Καθως προχωρουσα μεσα στο πεδιο της μαχης δεν δυσκολευτηκα να βρω τον Αρχηγο τους! Ηταν βορεια και αποτελουσε την κυρια αιτια που η βορεια γραμμη ειχε σπασει! Χτυπουσε με τετοια μανια και δυναμη που σωριαζε τρεις τρεις τους επαναστατες και κανεις δεν μπορουσε να τον σταματησει! Χωρις να το σκεφτω εβγαλα τα σπαθια μου και επεσα με τα μουτρα στην περιοχη των εχθρων στην βορεια μερια! Καθως επεσα με ολη μου την φορα στο εδαφος η αναστατωση που προκαλεσα ηταν φαντασμαγωρικη αλλα και ακρως καταστροφικη καθως αποκεφαλισα 4 μαριν που βρεθηκαν μπροστα μου! Αμεσως τραβηξα την προσοχη των υπολοιπων Μαριν και του αρχηγου τους!
Αφου σκοτωσα δυο-τρεις πρακτορες και μαριν ηταν η σειρα του να με αντιμετωπισει!
-Τι κανεις εδω πειρατη?
-Βοηθαω τους συμμαχους μου!
-Εισαι λοιπον επαναστατης?
-Οχι! Αλλα μπροστα στον κοινο εχθρο πρεπει να συσπειρωθουμε!
-Χαχαχαχα! Οτι και να κανετε κανεις δεν προκειται να μας παρει την νικη απο τα χερια!
-Μπορει να ειναι δυσκολη η μαχη αλλα δεν θα χασουμε!
-Ετσι νομιζεις!
-Μολις σε νικησω η εκβαση της μαχης θα αλλαξει!
-Ο Cabel δεν χανει ποτε!
-Αυτο θα το δουμε!
Με την τελευταια μου φραση επιτεθηκα κιολας στον υπεροπτη Μαριν!
Μεσα σε μια αχανης μαχη, η δικη μου μαχη ξεκινα...

Ετσι μια αγρια μαχη ξεκινησε μεταξυ των δυο μας. Ομολογω πως ηταν αρκετα καλος ξιφομαχος και με δυσκολεψε αρκετα αλλα το επιπεδο του δεν εφτανε το δικο μου. Ειχα γινει πολυ καλυτερος ξιφομαχος απ'την τελευταια φορα που ημουν στο νησι. Μετα απο καποια ωρα ειχα νικησει τον αρχηγο των Μαριν! Αλλα οι επαναστατες αρχισαν να υποχωρουν απο την μερια μας!
-ΜΗΝ ΥΠΟΧΩΡΕΙΤΕ! ΕΠΙΘΕΣΗ! Ο ΑΡΧΗΓΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΝΕΚΡΟΣ!
Τοτε ξαφνικα γυρισαν και με νεο αερα νικης ορμηξαν πανω στους υπεραριθμους Μαριν!
Απ'την πλευρα μου εκτοξευτηκα καρφι εναντια στους μαρινς και επεσα με τοσο φορα που εμοιαζε με εκρηξη. Πισω μου αφησα πολλους νεκρους! Ηταν σαν να ξεκινησε μια νεα μαχη στον βορρα! Πλεον ηταν ισοδυναμες οι δυο πλευρες και οι επαναστατες ειχαν το πανω χερι λογω ψυχολογιας!
Εκατσα και πολεμησα εκει και μολις σιγουρεψα την νικηφορα πορεια κινηθηκα προς τον Υπολοχαγο Rose!
Τον βρηκα να πολεμαει με τρεις μαρινς ταυτοχρονα και αφου σκοτωσα τους δυο με το σπαθι μου, τον επιασα και του μιλησα!

Καθώς εσύ αναφέρεις στον διοικητή σου τα καθέκαστα της μάχης σου, οι επαναστάτες λόγω ψυχολογίας αρχίζουν να πιέζουν ασφυκτικά τους Marines. Αυτοί σε μια προσπάθεια να ελαφρύνουν την πίεση αποσύρουν μονάδες από το νότιο μέτωπο κι ενισχύουν το βόρειο. Ο διοικητής σου σε διατάζει να κινηθείς και να βοηθήσεις στην πρώτη γραμμή τους επιτιθέμενους να διασπάσουν την γραμμή άμυνας των Marines. Ταυτόχρονα όμως βλέπετε να φτάνει μια ομάδα πλοίων των Marines μ' ενισχύσεις και κανόνια. Αποβιβάζει τους στρατιώτες πίσω από σας. Είναι λίγοι σε σύγκριση με τις δυνάμεις σας. Αλλά είναι στα μετώπισθεν σας και με υποστήριξη από πυροβολικό. Ο διοικητής σε αποσπά για να αντιμετωπίσεις τη νέα εισβολή. Αλλά δυστυχώς για 'σένα κατά την εξάπλωση στο πεδίο του στρατού συμβαίνουν δύο δυσάρεστα γεγονότα.

1. Οι Marines του νότου σπάνε τον κλοιό κι ετοιμάζονται να δώσουν βοήθεια στους συναδέλφους τους.
2. Στην πορεία τους να ενωθούν με αυτούς που σας χτυπάνε πισώπλατα βρίσκουν την Bonny η οποία έχει σπεύσει με την ομάδα της να καλύψει το πλάι της δικής σου ομάδας. Η θέση όμως της Bonny είναι επικίνδυνη μιας και πίσω της έχει μεγάλη απόσταση από τις ενισχύσεις της και βρίσκεται πιο κοντά στους εχθρούς.
Γνωρίζεις πως εάν συνεχίσεις την επίθεση αφήνεις την Bonny εκτεθειμένη σε τυχόν υπερφαλλαγγισμό. Εάν όμως την βοηθήσεις θέτεις σε κίνδυνο το μέτωπο που υπερασπίζεσαι. Οι εντολές είναι σαφείς, προστατεύεις με κάθε κόστος το κύριο μέτωπο.

Σπόιλερ:

-Ο Αρχηγος τους ειναι νεκρος και η βορεια μερια ειναι δικη μας πλεον!
-Ναι αλλα δυστυχως ο δικος μας Commander ειναι και αυτος νεκρος! για αυτο δεν μπορεσαμε να στειλουμε βοηθεια βορεια! Η μεσαια γραμμη αντεχει αλλα δεν ξερω για ποσο! Πρεπει να την υποστηριξουμε!
-Οχι! Απλα πιεστε περισσοτερο στα πλαγια!
-Τι? Μα η μεση μας θα σπασει!
-θα αντεξει η μεση! Αν πιεσουμε απο πλαγια θα μπορεσουμε να τους περικυκλωσουμε απο τρεις μερεις!
Ο Υπολοχαγος σκεφτηκε λιγο.
-Ειναι επικινδυνο εγχειρημα... αλλα μου αρεσει! Ή ολα ή τιποτα!
Ετσι αρχισαμε να πιεζουμε με πεισμα και οι μαρινς να υποχωρουν. Ενω πιεζαμε ο υπολοχαγος παρατηρησε μια κινητικοτητα των μαριν που δεν του αρεσε κι εστειλε καποιον να με καλεσει κοντα του. Μολις επεστρεψα πισω στον υπολοχαγο τον ειδα καπως ανησυχος σε σχεση με πριν.
-Τι συνεβει?? Γιατι με καλεσες! Δεν ειναι ευκολη υποθεση να φευγεις απ'την πρωτη γραμμη ξερεις, ειδικα οταν ειμαστε σε τοσο κομβικο σημειο.
-Λυπαμαι, αλλα εχω πιο σημαντικα πραγματα να σου ανακοινωσω. Με ειδοποιησαν οτι μικρες ομαδες μαριν αποβιβαστηκαν στα νωτα μας και ετοιμαζονται να δεχτουν ενισχυσεις. Αυτο μας χαλαει τα σχεδια.
-Οντως. Θα μας κυκλωσουν και θα ειμαστε σαν ποντικια στην φακα. Τι σκεφτηκες να κανουμε λοιπον?

-Πρεπει παση θυσια να κρατησουμε το μετωπο γιατι αν μας διασπασουν χαθηκαμε. Εχουμε φτασει πολυ κοντα στη νικη και δεν προκειται να επιτρεψω να χαθει μεσα απ'τα χερια μας.
-Πραγματι η κατασταση θα χαθει απο καθε ελεγχο αν σπασει η γραμμη μας
-Για μια ακομη φορα θα χρειαστω την βοηθεια σου. Θα μου την δωσεις?
-Τα ειπαμε αυτα. Εχουμε κοινο εχθρο και θα εχετε οση βοηθεια μπορω να προσφερω.
-Χαιρομαι που το ακουω.
-Αλλα επειδη η καλη λογαριασμοι κανουν τους καλους φιλους, θελω να ξερεις πως δεν θα κανω τιποτα που δεν θεωρω σωστο. Εξαλλου ειμαι ανεξαρτητος πειρατηςς και οχι ενα απ'τα στρατιωτακια σου. Εγινα κατανοητος?
-Απολυτα. Δεν χρειαζεσαι να εκνευριζεσαι. Σ'ευχαριστω και το ιδιο κανουν ολοι εδω. Η συνεισφορα σου ειναι υπερπολυτιμη για μας.
-Αφου τακτοποιησαμε ολες τις λεπτομερειες μπορεις να μου πεις το σχεδιο σου. Εξαλλου δεν εχουμε και πολυ χρονο για κουβεντουλα!
-Θελω να χτυπησεις τους μαρινς του νοτου και να τους εμποδισεις να ενωθουν με τους υπολοιπους no matter what!!
-Κατανοητο. Φευγω αμεσως.
Εχοντας λαβει οδηγιες κινηθηκα νοτια για να ανακοψω την πορεια των μαριν. Δεν θα τους αφησω να κανουν οτι θελουν. Καθως ημουν στα νοτια ειδα την Bonny. Ειχε παει κι αυτη εκει για να δωσει καλυψη. Μετα απο αρκετη ωρα αφου σκοτωσα οποιον με εμποδιζε βρεθηκα ξανα στην μερια της Bonny, και εψαχνα μανιωδως να την βρω! Αν την αφηνα ισως πεθαινε. Ευτυχως οι επαναστατες κρατουσαν λιγο ακομα, τοσο οσο χρειαζομουν για να την βοηθησω.

Οι μαρινς αρχισαν να ανεβαινουν επικινδυνα σε πολυ μικρο χρονικο διαστημα κι ετσι διχως να το καταλαβω η ομαδα της Bonny, οι μαρινς και οι επαναστατες που ηδη τους πολεμουσαν ειχαν φτασει σε πολυ μικρη αποσταση μεταξυ τους. Αν αυτο συνεχιζοταν οχι μονο θα εσπαγε το μετωπο αλλα θα κινδυνευε αμεσα και η ζωη της κατι που δεν μπορουσα να επιτρεψω να συμβει. Η μαχη συνεχιζοταν κανονικα με εκατερωθεν απωλειες. Καπου μεσα στην μαχη την πετυχα!
Ηταν ακομη με την ομαδα της και φαινοταν εξουθενωμενη. ωστοσο ειχε κανει πολυ καλη δουλεια! Η ομαδα της φαινοταν αυτη με τις λιγοτερες απωλειες! Αλλα για ποσο ακομα? Αν προχωρησουν κι αλλο, ολα θα χαθουν. Ετσι πηγα να βοηθησω να σταματησουν την προελαση των ναυτων. Δεν φανερωσα ακομη τον εαυτο μου στην Bonny, φωναζοντας την, αλλα πολεμουσα σε αποσταση αναπνοης για να σιγουρευτω οτι ειναι καλα! Τοτε ενας πολυ σωματωδης πρακτορας καταφερε να την πιασει απο το ποδι την ωρα που πηγαινε να πηδηξει πισω για να τον πυροβολησει απο κοντινη αποσταση. Αυτη εχασε την ισορροπια της και επεσε κατω αφηνωντας τα πιστολια να της γλιστρησουν απο τα χερια. Τοτε ο Πρακτορας σηκωσε ενα γιγαντιο σπαθι και πηγε να την χτυπησει! Παγωσα! Αν την εχανα και δεν την εσωνα θα τρελαινομουν! Πηγα να ριξω με το περιστροφο μου, αυτο που ειχα παρει απο τον Gaimon, αλλα μπηκε μπροστα ενας μαριν και την εφαγε αυτος. Για λιγο εχασα την οπτικη επαφη αλλα μολις την ξανα βρηκα ειδα την Bonny να του ριχνει μια στα αποκρυφα μερη, να τον λυγιζει να του ριχνει μια κλωτσια στην μουρη! Aμεσως επιασε τα πιστολια της και τον αποτελειωσε καθυσηχαζοντας τους συντροφους της και εμενα που την παρατηρουσα! Μολις σιγουρευτηκα για την ασφαλεια της γυρισα στο μετωπο!

Καπου εκει ακουσα την φωνη του υπολοχαγου. Ειχεε ερθει για να βοηθησει κι αυτος. Τοτε ενιωσα μια σιγουρια.
"Τους εχουμε. Και με τις ενισχυσεις του υπολοχαγου ολα θα πανε κατ'ευχη!"
Σκεφτηκα και αρχισα να πετσοκοβω οποιον τολμουσε να σταθει στο διαβα μου. Οι πυροβολισμοι και ο ηχος των σπαθιων που αγκιαλαζε το ενα το αλλο ηταν μουσικη στα αυτια μου, και η μελωδια της μαχης με συνεπηρε. Για αρκετη ωρα πολεμουσα διχως να παρω ανασα. Ειχα αποκομισει αρκετα χτυπηματα αλλα η αδρεναλινη μ'εκανε να τα νιωθω ως γρατζουνιες. Τοτε γυρισα το κεφαλι μου στο σημειο που ειχα δει τον υπολοχαγο για να δω ποσους σκοτωσε. Ελπιζω οχι παραπανω απο μενα. Σοκαριστηκα οταν τον ειδα στο εδαφος! Ηταν νεκρος! Ο Υπολοχαγος Rose ειχε πεσει απο τους αντιπαλους! Αυτο δεν μπορουσα να το αφησω ετσι! Ετρεξα στην Bonny!
-Bonny! Bonny! Ο Rose ειναι νεκρος!
Αυτη πηγε να στενοχωρηθει.
-Δεν ειναι ωρα για στενοχωριες! Μαζεψε ολη την νοτια πλευρα και τωρα που τους εχουμε σπρωξε αρκετα καντε κλιση 90 μοιρων! Meta επιθεση ετσι ωστε να κλεισετε απο πλαγια το δυνατο κεντρο των μαριν! Καταλαβες?
Αυτη μου εγνεψε καταφατικα μην μπορωντας να μιλησει απο την κουραση και την στενοχωρια!
-Θα παω να κανω το ιδιο και με την βορεια πλευρα! Αυτη θα ειναι η νικη μας ετσι και τα καταφερουμε! ΜΗΝ ΧΑΝΕΤΕ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΑΣ!! ΝΙΚΑΜΕ!!!
Αμεσως έτρεξα στην βορεια μερια της μαχης, φοβουμενος το τι θα αντικρισω.
Ευτυχως η μερια αυτη απο χειροτερη ειχε γινει η καλυτερη. Οχι μονο διατηρησε την υπεροχη αλλα ηδη ειχε σπρωξει πισω τους αντιπαλους!

Το σχεδιο μου ηταν πετυχημενο! Με την Bonny απο νοτια και εμενα απο βορεια και φυσικα ενα ανθεκτικο κεντρο, η νικη ηταν δικη μας! Με το που περικυκλωθηκαν οι μαρινς ειχαν χασει τον αγωνα! Το σχεδιο τους να μας κυκλωσουν αυτοι ειχε αποτυχει οικτρα. Πανικοβληθηκαν και αρχισαν να υποχωρουν ατακτα! Καποιοι προσπαθησαν να σπασουν τις γραμμες μας καποιοι να τρεξουν μακρια. Αλλα οτι και να εκαναν η περικυκλωση μου εκανε περιφημα την δουλεια της! Ηταν η μερα πανωλεθριας της Παγκοσμιας Κυβερνησης!
Μολις τελειωσε η μαχη μαζευτηκαν οι επαναστατες! Ο Λοχαγος, που ηταν μια βαθμιδα κατω απο τον Commander που εχασε την ζωη του, μας εβγαλε λογο και με ευχαριστησε και μπροστα σε ολους και προσωπικα στην σκηνη του για την συμβολη μου! Η Bonny εγινε υπολοχαγος στην θεση του Rose και πλεον ολα μπηκαν στον δρομο τους.
Βεβαια η δουλεια ηταν πολυ μεγαλη η φροντιδα των τραυματιων, το θαψιμο των νεκρων, οι οχυρωσεις οι επικοινωνιες και αλλα τα οποια ευτυχως δεν ταλαιπωρουσαν εμενα!
Ειχε ερθει η ωρα να φυγω και ειχα παει στην βαρκα μου μαζι με την Bonny!
-Πρεπει να φυγεις ε?
-Ναι! Εχω να συνεχισω το ταξιδι μου!
-Και θα με αφησεις εδω?
-Διαλεξαμε διαφορετικους δρομους. Αυτο δεν σημαινει οτι δεν θα ειμαστε μαζι!
Εγνεψε θετικα.
-Θελω να σου δωσω αυτο.
Εβγαλε ενα χαρτι απο την τσεπη της.
-Μου το εδωσε ο Rose στο πλοιο. Λεει το ειχε για την γυναικα του, για να ξερει παντα που ειναι και αν ειναι καλα. Αλλα η κυβερνηση την σκοτωσε...
-Ειναι μαζι πλεον, την παρηγορησα.
Αυτη εσκισε το χαρτι και μου το εδωσε! Διαπιστωσα οτι το χαρτι κινιοταν προς το αλλο κομμενο του μισο!
-Αυτο θα σου λεει παντα που ειμαι! Και αν παθω κατι...
-Μην λες βλακειες!
-Αν παθω κατι θα αρχισει να καιγεται σιγα σιγα....
-Δεν θα παθεις τιποτα ομως! Σε αγαπω! ειπα και εκρυψα το χαρτι στην τσεπη μου.
Με φιλησε και μπηκα στην βαρκα.
-Να προσεχεις...
-Και εσυ!
-Θα τα πουμε στην μεγαλη γραμμη!
-Θα ερθω! και θα ειμαι δυνατοτερη τοτε!!!
Της χαμογελασα.
-Στασου. Εχω και κατι ακομα να σου δωσω. Θυμασαι που με εσωσες απο εκεινους τους μαρινς που εψαχναν τον θησαυρο του παππου μου.
-Ναι. Εκεινον τον θησαυρο που υποτιθεται δεν υπαρχει σωστα?
-Σωστα. Αυτος ειναι ο χαρτης που θα σε παει εκει. Θα σκαψεις και θα βρεις ενα σεντουκι..Μεσα εχει...μεσα εχει...
-Θησαυρο μηπως?? Τι αλλο θα μπορουσε να εχει?
Ειπα γελωντας και εισεπραξα μια φαπα στο κεφαλι.
-ΒΛΑΚΑ! Μεσα εχει ενα φρουτο του διαβολου!!
-ΤΙΙΙΙΙ????
-Ενα φρ....
-Ναι, ναι το καταλαβα. Ρητορικη ηταν η ερωτηση. Αυτο ειναι ενδιαφερον....
-Το ξερα πως θα σ'αρεσε. Κανε τις τελευταιες σου βουτιες τωρα που μπορεις οκ?
Μου ειπε και εφυγε τρεχοντας πριν απαντησω ενω η βαρκα μου αρχισε να παρασυρεται απ'το κυμα.
-Σ'αγαπωωωω! φωναξε καθως το βαρκακι μου απομακρυνοταν και μετα.... Ξανα μοναξια...

Όνομα: Rob Greywind
Haki Points: -
Player of the Month Points: 8
Beli: 27.000
Bounty/Fame Points: 2.000.000
Παρατηρήσεις: Καλή η ιστορία, κλασσικά πολύ καλή περιγραφή μαχών. Καλή χρήση του ποστ του Τέλλερ, χωρίς όμως να κάνεις κάτι το θεαματικό. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σε βοήθησε.