[Αρχή] The sword-hand man...[Τέλος]

Στην προηγούμενη ιστορία...
Ενώ ήμουν έτοιμος να φύγω η μητέρα μου, μου έδωσε την στολή του πατέρα μου. Του γνωστού πειρατή Goldbeard. Αργότερα αγόρασα μια σχεδία, ως μεταφορικό μέσο. Το μόνο που μου έμενε ήταν τα τρόφιμα. Ενώ μάζευα λίγα φρούτα, είπα καταλάθως σε κάτι marines ότι θα γίνω πειρατής. Μετά απο πολύ τρέξιμο, αφού νίκησα 4 και αφού απέφυγα πολλούς πυροβολισμούς κατέληξα στην θάλασσα με καταιγίδα μπρος μου και ένα πλοίο με marines να με κυνηγάνε.

Ένιωθα την γη... Δεν θυμάμαι τίποτα. Προσπαθούσα να ανοίξω τα μάτια μου αλλά τίποτα. Τα ρούχα μου ήταν βρεγμένα, όχι απλά βρεγμένα αλλά μούσκεμα. Το μόνο που θυμάμαι μετά ήταν ένα ζεστό πάπλωμα. Σιγά σιγά συνήλθα. Ήμουν σε ένα σπίτι. Κοίταξα γύρω. Ήταν ένα μικρό ξύλινο σπιτάκι. Τότε τον είδα. Στην καρέκλα δίπλα στεκόταν ένας άνδρας. Γύρισε και με κοίταξε.

-Ώστε ξύπνησες;
-Τι κάνω εγώ εδώ;
- Σε βρήκα στην παραλία αναίσθητο. Ξεβράστηκες μαζί με την σχεδία σου.
-Υπάρχουν marines εδώ;
-Γιατί; Ψάχνεις προστασία;
Με κοίταξε με ένα έντονο βλέμμα.
- Δεν ζητώ την προστασία κανενός. Απλώς κάποιοι με κυνήγαγαν.
-Είσαι επαναστάτης ή μήπως είσαι πειρατής;
-Πειρατής.
Σηκώθηκε σαν αστραπή και δείχνοντας με είπε με μια σοβαρή φωνή.
- Είσαι ένας ψυχρός δολοφόνος που καταστρέφει και κλέβει ή είσαι αντίπαλος των marines;

- Αντίπαλος των marines.
-Γιατι όμως έχεις κόντρα μαζί τους;
- Σκότωσαν τον πατέρα μου.
Δεν είπε τίποτα άλλο, αλλά κάθισε στην καρέκλα του σκυθρωπός.
- Που είναι η σχεδία μου;
- Είναι μισοκατεστραμένη. Αλλά μπορώ να την φτιάξω.
- Δωρεάν;
- Φυσικά και όχι...
- Δεν έχω λεφτά. Οπότε τι μπορώ να κάνω για εσένα;
-Έλα μαζί μου.

Με οδήγησε έξω και είδα το χωριό. Ένα μικρό χωριό με σκληρό πέτρινο έδαφος, με πολλά δέντρα γύρω. Παντού δέντρα. Πολλά φυτά... Μα κοντά ήταν η παραλία. Με οδήγησε εκεί πέρα. Είδα στον ουρανό πως η καταιγίδα είχε περάσει. Μετά αντίκρισα ένα φρικτό θέαμα. Η σχεδία μου, ήταν μισοκατεστραμένη, ακριβώς όπως μου έιχε πει ο κύριος.

Με ένοιαζε πολύ ή σχεδία σλλά δεν μπορούσα να προσέξω τους τραυματισμένους ανθρώπους του χωριού.
- Γιατί είναι ολοί τραυματισμένοι;
- Αχ, πριν λίγο καιρό εμείς μαζί με το άλλο χωριό του νησιού κάτω απ΄την ηγεσία ενός πειρατή επαναστατήσαμε εναντίον του βασιλιά. όμως πριν λίγο καιρό ο βασιλιάς ελευθερώθηκε και με τους υποστηρικτές του μας επιτέθηκε και ξαναγυρίσαμε στην παλαιά κατάσταση.

- Άντε πες πρώτα την ερώτηση.
- Μπορω να είμαι εγώ ο ηγέτης;
Μποινγκ...
- Πας καλά; Ο μόνος τρόπος να σε κάνουμε αρχηγό της επνάστασης είναι με το να ενώσεις τα δυο χωριά.
- Μην με ξαναχτυπήσεις. Λοιπόν. Ορίστε οι ιδέες μου. Πρώτα, έχετε ιατρικά φάρμακα;
-Όχι, αλλά έχουμε φυτά με θεραπευτικές ιδιότητες.

- Ωραία, εγώ τώρα θα πάω να πείσω το άλλο το χωριό. Εσύ με όσους είναι καλά πήγαινε να μαζέψεις φυτά για να γιατρέψεις τους τραυματισμένους.
- Εντάξει...
Πήγε να φύγει αλλά σταμάτησε και μου φώναξε.
- Έει πια ήταν η άλλη ιδέα σου;
-Ουπς, την ξέχασα. Όι, προς τα που είναι το χωριό;

-Άπλως πήγαινε όλο ανατολικά και θα είναι το δέυτερο κατοικημένο μέρος που θα δεις.
Άρχισα να τρέχω σαν τρελός. Έπρεπε να βοηθήσω αυτό το νησί. Μέσα στην αναμπουμπούλα θα ξέφευγα από τους marines. Έφτασα στην πρώτη πόλη. Είδα το κάστρο απο μακρυά. Ξαφνικά είδα το πλοίο των marines που με κυνηγούσε. Γλίστρησα ανάμεσα στον κόσμο και ευτυχώς δεν με είδαν. Δεν ήθελα να εμπλέξω μια ολόκληρη πόλη στο κυνήγι μου.

Έτρεξα ακόμα πιο γρήγορα. Τα χωριά δεν είχαν μεγάλη απόσταση. Είδα μια ταμπέλα έξω απ'το χωριο που έγραφε χωριό Reva. Προχώρησα μέσα. Οι άνθρωποι εδώ ήταν σε καλύτερη κατάσταση. Μπορεί να είχαν φάρμακα. Φώναξα δυνατά¨
- Έέέέέέέέέί. Ποιοί θέλουν να συμμαχήσουν με το άλλο χωριό και να νικήσουμε μια για πάντα τον βασιλιά κάτω από την ηγεσία μου;

- Και νομίζεις ότι θα σε αφήσω;
Γύρισα και είδα έναν άνδρα, με μακρύ μαύρο μαλλί ντυμένο στα μπλε. Το πιο περίεργο πάνω του ήταν πως δεν είχε δεξί χέρι, αλλά ένα στιλέτο στην θέση του. Τι αηδιαστικό.
- Και ποιος είσαι έσυ;
- Με λένε Hyakkimaru. Είμαι ο νέος φύλακας του βασιλιά και ήρθα εδώ να ψάξω για έναν πειρατή που αναζητήται απο κάτι marines.
- Σχετικά με αυτό...
- Το ήξερα. Έλα εδώ ρε.Άρχησε να με κυνηγάει, και εγώ έτρεχα συνέχεια. Φυσικά θα τον νικούσα άνετα αλλά με τρόμαζε.
- Ήξερα ότι είσαι πειρατής. Το κατάλαβα από την βρωμοφατσά σου.

- Τι είπες μόλις τώρα για το προσωπό μου;
Τα είχα πάρει και θα τα άφηνα πάνω του.
Πήδηξε στον αέρα να μου επιτεθεί.

Πηδώντας προς τα πίσω απέφυγα την πιθανότητα να πάθω σοβαρή ζημιά. Μετ'α του επιτέθηκα...
-Ούτε γρατζουνιά... Φάε αυτό αλήτη .
Η κλωτσιά μου τον χτύπησε ελαφρά αφού μπλόκαρε το πόδι μου με το χέρι του.
-Ποιός ήρθε;
Με έφτυσε στα μούτρα και προσπάθησε να με μαχαιρώσει. Πάλι καλά που παραπάτησα, έπεσα και μου έκανε μόνο μια γρατζουνιά.
-Πάρε αυτήν την επιθεσή μου ρε αλήτη...
Τον χτύπησα στην κοιλία με μια γροθιά που τον άφησε ξερό. Αμέσως, του έχωσα μια γρήγορη μπουνιά στην πλάτη πριν προλάβει να αντεποτεθεί.
-Α, σε παρακαλώ, όχι αλήτης, κάθαρμα και δολοφόνος...
Αμέσως σηκώθηκε με μια γρήγορη κίνηση και μου επιτέθηκε και με τα δύο σπαθιά. Ευτυχώς μου προκάλεσε μόνο δύο μικρές γρατζουνιές.
-Ω, ρε φίλε τι είναι αυτό στα μούτρα σου; Η μπουνιά μου.
Δυστυχώς έχοντας ακόμα μειωμένη την όραση μου τον χτύπησα αδύναμα.

Τότε θύμωσε και μου έριξε μια δυνατή κλωτσιά στο στομάχι. έπεσα κάτω απ΄την αιφνιδιαστική επιθεσή του.
-Πήρες τα πάνω σου, ε ; Πάρε αυτό
Τον χτύπησα πολύ δυνατά. Πέφτωντας κάτω του έφυγε το ένα μαχαίρι απο το χέρι του.
Σηκώθηκε γρήγορα και έβαλε το χέρι του μέσα στα ρόυχα του.
-Ενώ εσύ δεν πήρες τα πάνω σου...Τώρα θα δεις...
Ξαφνικά τράβηξε ένα σπαθί. Ευτυχώς που έκαμα ένα άλαμα και απέφυγα το ξίφος που καρφώθηκε στο έδαφος.
-Χαχα την απ'έφυγα...
Τότε του έχωσα μια πολύ δυνατή γροθία στο πρόσωπο. Πε΄ταχτηκε παραπέρα αλλά κινούταν πολύ γρήγορα.
-Πρόσεχε μην σπάσεις κανά νύχι...Πειρατή της κακιάς ώρας...
Με πλήγωσε με το σπαθί. Μια μεγάλη πλήγη εμφανίστηκε στο στήθος μου μετά την επίθεση αλλά ευτυχώς δεν ήταν βαθυά πληγή.
-Ώρα να τελειώσουμε...
Με οργή του έχωσα μια τελευταία επίθεση. Τον πέταξα ξερό. Αν και είχα τραυματιστεί, νίκησα. Η πρώτη μου αληθινή μάχη. Κοίταξα τους υπόλοιπους.
- Θα έρθουμε μαζί σου.
Είπε ενας νεαρός πολεμιστής.
( Συνέχεια εδώ
The siege)

Όνομα: Lars
Haki Points: 0
Player of the Month Points: 5
Beli: 13.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις:Πολυ μικρα ποστ στην αρχη και αυτο δεν σου βγηκε σε καλο. Κατι που παρατηρησα και δεν μου αρεσε. Γραφεις "Στην προηγουμενη ιστορια..." και αυτο το κανεις ποστ της ιστοριας. Αυτο δεν το ποστ δεν αποτελειται ποστ της ιστοριας. Ειναι απλα μια παραθεση για να βοηθας τους αναγνωστες, αρα θα σε παρακαλουσα να μην ξαναγινει. Αν θες να βαζεις τετοιου ειδους παραθεση θα πρεπει να γραφεις και κανονικο ποστ ιστοριας μετα. Επιπλεον ακομα και στα ποστ σου που ειναι μεγαλυτερα βαζεις μονο σχεδον διαλογο και καθολου περιγραφη. Κοιταξε καποια ιστορια με μεγαλη βαθμολογια για να παρεις μια ιδεα το πως γραφεις καλυτερες ιστοριες στο μελλον.