Meet up with the Rebels[Τελος]

Το καλο του να μην ταξιδευεις μονος σου ειναι πως εχει παντα καποιον να μιλησεις και να περασεις λιγο ευχαριστα την ωρα σου...Αν και με ολα αυτα που με βασανιζαν δεν ειχα και πολυ κεφια για καλοπεραση... Ο Jet απεφευγε το να αναφερει το θεμα του πατερα μου ακομα...αλλα δεν με πειραζε...ειχα καιρο να τον ρωτησω ολα οσα με καιγανε, αλλα προς το παρον ηθελα απλα να ηρεμισω λιγο και να μαθω τον προορισμο μας... Μου ειπε πως επομενο νησι ειναι το Centaurea και πως εκει υπηρχε και μια βαση απο επαναστατες...Κανονικα δεν θα ημουν καθολου καλοδεχουμενος αλλα ο Jet ειπε πως μας περιμεναν και ειχαν εντολες να μας δωσουν τροφιμα για ανεφοδιασμο καθως και μια στεγη για να περασουμε το βραδυ...
Οταν φτασουμε ασε εμενα να μιλησω καλυτερα...θα ειναι πιο ευκολο να συνενοηθουμε ετσι...
Εχεις να πεις κατι για την νοημοσυνη μου και τον τροπο που επικοινωνω;
Οχι οχι...! Απλα συνηθως καταληγεις να σφαζεις καποιον ή να πολεμας για την ζωη σου...κατα τα αλλα δεν εχω καποιο προβλημα...! ειπε με εντελως περιπαιχτικο υφος...
Στο εχω ξαναπει πως με νευριαζεις απιστευτα...προσεχε Jet...προσεχε...!

Μου εξηγησε τον τροπο ζωης των επαναστατων καθως και για τις διαφορες αποστολες που λαμβαναν απο καποιον Kakumeika...εγω αυτον ουτε που τον ηξερα...αυτος βεβαια προφανως με ηξερε και πολυ καλα μαλιστα...αφου απο οτι μου ειπε ο Jet ειχε ανθρωπους να με προσεχουν απο πολυ μικρη ηλικια... Ο Kakumeika προφανως ηταν κατι σαν αρχηγος ολων των επαναστατων...ή κατι τετοιο τουλαχιστον!
Και δεν μου λες; ειναι δυνατος αυτος;
Πιστευω πως ναι...αν και δεν τον εχω δει ποτε μου σε μαχη...θεωρω πως ειναι απο τους πιο δυνατους ανθρωπους πανω στη γη...
Μαλιστα...οποτε υποθετω πως θα πρεπει να το μαθω μονος μου καποια στιγμη το ποσο δυνατος ή οχι ειναι;
ΜΗ ΛΕΣ ΒΛΑΚΕΙΕΣ...ΤΟ ΝΑ ΠΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ KAKUMEIKA ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΕΣ...
Εεε και;
Εχεις καταλαβει πως ειμαστε οι μονοι σου συμμαχοι ετσι;
Χαχαχα Jet...ανησυχεις παρα πολυ φιλε μου...ολα θα στρωσουν θα δεις...
Ποσο αισιοδοξος μπορει να εισαι;

Ξημερωνε...ο Jet βγηκε στο καταστρομα και εκπληκτος με κοιταξε...
Τι κανεις εσυ εδω; Θα επρεπε να εισαι μεσα και να ξεκουραζεσαι...
Δεν μου κολλαγε υπνος...Jet...θελω να μου μιλησεις για τον πατερα μου...δεν ξερω γιατι αλλα θελω να μαθω για αυτον παρολο που τον μισω...
Εμεινε λιγο σκεπτικος και υστερα μου ειπε:
Εισαι σιγουρος πως τον μισεις; Μηπως απλα θες να βρεις ενα λογο να τον μισησεις;
Με παρατησε και εφυγε...για να παει να παιξει με τους αλλους πειρατες...εσυ τι θα εκανες στη θεση μου;!
Roni ο πατερας σου δεν ηθελε να σε αφησει...αλλα αναγκαστικε... η μανα σου ειναι Μαριν...
Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ...ΑΥΤΟΣ ΤΗΝ ΣΚΟΤΩΣΕ...
Η ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΖΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΙΝ!!
Δεν μπορει...ο Raikou μου το χε πει καθαρα...ηταν το μονο που ηξερα για τον πατερα μου... Λες ψεματα Jet...ΨΕΜΑΤΑ...
Ο Raikou σου ειπε οτι σου ειπε γιατι αυτο του ζητησε ο πατερας σου... ηταν ο ο μονος τροπος να τον μισησεις και να μην τον ψαξεις...αλλα τωρα εισαι πειρατης...και πρεπει να σε προστατεψει....

Τον κοιταζα σαν χαμενος...τι εννοουσε τωρα ειμαι πειρατης και επρεπε να με προστατεψει;
Μισο λεπτο...τι θες να πεις;
Ο πατερας σου ηταν πειρατης...και μαλιστα ενας πολυ δυνατος πειρατης...μαζι με τον γερο-Raikou τριγυρνουσαν τις θαλασσες ελευθεροι...
Αυτα που μου λες τα ξερω...κατι πιο σημαντικο θα ηθελα να...
Σταματα και ασε με να τελειωσω...Θα δεις πως στο τελος θα σε ενδιαφερουν πολυ αυτα που σου ειπα...
Οκ λοιπον...ειμαι ολος αυτια...
Λοιπον η μανα σου τοτε ηταν Μαριν μεσαιου επιπεδου...και ηταν μαζι με τον πατερα σου προσποιουμενη πως τον αγαπαει ωστε να τον παρακολουθει...το προβλημα ηταν πως πραγματι τον αγαπησε...ετσι καποια στιγμη την επισκευτηκε ενας υψηλοβαθμος Μαριν και της ειπε κατι που απο τοτε την αλλαξε για παντα...Η μητερα σου μετα κυρηξε ανοιχτο πολεμο στον πατερα σου και στον Raikou...το κακο της ολης υποθεσης πως ηταν πως ησουν εσυ στη μεση...Ετσι, ο πατερας σου σε εκλεψε και σε εδωσε στον μονο ανθρωπο που εμπιστευοταν...τον Raikou...
Και μετα;...
Ο πατερας σου πολεμησε με την μανα σου και εχασε...πηγε στην Impel Down με σκοπο να κρεμαστει απο την κυβερνηση...εκει γνωρισε και εμενα...καθως και αλλους επαναστατες και πειρατες...αποδρασαμε ολοι μαζι και απο τοτε μας βοηθαει σε πολλες απο τις αποστολες μας...

O πατερας μου ειναι επαναστατης;
Ο πατερας σου ειναι νεκρος για την κυβερνηση...εχουμε σκηνοθετησει τον θανατο του...αλλα ειναι και ενας πολυ δυνατος συμμαχος των επαναστατων...
Χωρις να πω κουβεντα, σηκωθηκα και πηγα προς την καμπινα του πλοιου...Δεν ηξερα τι να πιστεψω...ηταν τοσα πολλα και τα εμαθα ολα μαζι...και το χειροτερο ημουν σιγουρος πως θα ειναι και αλλα ακομα πιο σημαντικα...ενας ανθρωπος που μισουσα ολη μου την ζωη μεχρι τωρα καταληγει να ειναι ενας απο τους πιο σημαντικους παραγωντες που ζω ακομα...
Roni...δεν σου ζηταω να με πιστεψεις...σου ειπα μονο την αληθεια...τιποτα αλλο, εχεις καθε ελευθερια να με αμφισβητησεις ή να με πιστεψεις...το μονο που σου ζηταω ειναι το να δωσεις λιγο χρονο στον εαυτο σου να τα σκεφτει...
Jet...απλα ειναι πολυ περιπλοκο ολο αυτο...θα μεινω λιγο μονος μου...μην με ενοχλησεις...
Αυτη ηταν και η τελευταια μας κουβεντα για εκεινη την μερα...ολη την υπολοιπη μερα καθως και το απογευμα ημουν κλεισμενος στο δωματιο μου και σκεφτομουν ολα οσα μου ειπε ο Jet...ηταν τα εντελος αντιθετα απο αυτα που ηξερα... η μανα μου πηγε να μας σκοτωσει...ο πατερας μου ,που το μισουσα, με εσωσε χωρις να το ξερω...Ο Raikou...μηπως για αυτο δεν μου ελεγε κουβεντα ολα αυτα τα χρονια; Τοσα πολλα ερωτηματα...

Το βραδυ ο Jet ανοιξε την πορτα του δωματιου μου και οταν με αντικρισε ξυπνιος ειπε:
Εεε συγνωμη που ενοχλω απλα ηθελα να τσεκαρω πως εισαι...
Jet! Χαιρομαι που σε βλεπω...
Ξαφνιαστηκε με τον ηρεμο τονο της φωνης μου και ακομα περισσοτερο που ειπα πως χαιρομαι που τον βλεπω...μαλλον περιμενε να ειμαι θυμομενος μαζι του ή κατι τετοιο...
Ηθελα να σε ρωτησω...ο πατερας μου ενδιαφερεται ακομα για μενα;Γιατι νομιζω πως πλεον θα ηθελα να τον γνωρισω...
Και βεβαια ενδιαφερεται χαζε!Παντα ενδιαφεροταν...για αυτο και τα εκανε ολα αυτα... μου ειπε με ενα χαζο χαμογελο "καρφιτσομενο" στο προσωπο του...
Χαχα ναι δικιο εχεις...υποθετω πως ειμαι λιγο χαζος αν μετα απο αυτα τα γεγονοτα δεν πιστευω πως ενδιαφερεται...
Ηρεμησε...ειναι λογικο να εχεις αμφιβολιες...αλλα ας αφησουμε για λιγο αυτα...σε λιγο φτανουμε στο Centaurea...εκει ειναι μια βαση επαναστατων που μας περιμενουν...Ο αρχηγος τους Zhan Ze ειναι ενας τρομερος μαχητης...θα σου μαθει μερικες καινουργιες κινησεις αν ειμαστε τυχεροι και τον πεισουμε...
Πεισουμε; πως;
Εεε...να κοιτα...θα πρεπει να τον...νικησεις στη μαχη... μαλλον ξεχασα να στο αναφερω...
ΞΕΧΑΣΕΣ;;;; Δεν νομιζεις πως θα επρεπε να το θυμασαι;;;

Επιτελους φτασαμε στο Centaurea, στο λιμανι μας περιμεναν ηδη οι επαναστατες...
Jet καιρο ειχα να σε δω...Βλεπω εφερες εις περας την αποστολη σου...
Χαχα Droi... που εισαι φιλε μου;
Ο Jet μιλαγε με ολους τους επαναστατες σε πολυ φιλικο βαθμο αλλα ειδικα με τον Droi πρεπει να ειχαν πολυ κοντινες σχεσεις...Ο Jet αργοτερα μου ειπε καθως με συστηνε με τον Droi πως ηταν σχεδον σαν αδερφια...και τωρα ειχαν να ειδωθουν τεσσερα χρονια...Οσοι επαναστατες με γνωριζαν ηταν ιδιαιτερα φιλικοι αλλα μπορουσες ευκολα να καταλαβεις πως ηταν αρκετα καχυποπτοι και δεν ηθελαν να εχουν εναν πειρατη μεσα στο στρατοπεδο τους... Φτασαμε επιτελους στον Zahn Ze...μας κοιταξε και γυρισε στον Jet αγνοωντας με επειδικτικα...
Γυρισες επιτελους... χαμογελασε και συνεχισε... καλως ηρθες γιε μου...
Πατερα! Ποσος καιρος περασε;...
ΠΑΤΕΡΑΑ;ΤΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΕΙ "ΠΑΤΕΡΑ";

Εσυ πρεπει να εισαι ο Roni... ειπε ο Ze γυρνοντας προς το μερος μου...
Ναι! Χαιρομαι που σε γνωριζω...
Μακαρι να μπορουσα να πω το ιδιο νεαρε...μας εβαλες σε μεγαλο κοπο και εισαι τυχερος που δεν ειχαμε καμια απωλεια απο τις ζωες των συντροφων μας... μου ειπε με επειτακτικο τονο...κοιτωντας με με απεχθεια...
Δεν θυμαμαι να ζητησα ποτε την βοηθεια σας...θα τα εβγαζα περα και μονος μου...
Θα σε σκοτωναν και το ξερεις...
Ειμαι φοινικας γερο...θα αναγενιωμουν... του ειπα ενω φλωγες αναπηδησαν στο χερι μου...
Οτι και να εισαι ειχαν οπλα που μπορουσαν να σε σκοτωσουν...
Τι εννοεις; Μιλα ξεκαθαρα...
Υπαρχει ενα ιδιαιτερο ειδος πετρας που ονομαζεται Kairoseki...εχει τις ιδιοτητες της θαλασσας...ο αρχηγος τους ειχε ενα σπαθι με τετοιο υλικο πανω...
Kairoseki...δεν το εχω ξανακουσει ποτε μου...
Καλα θα κανεις να το εχεις υποψιν σου...και να μην βιαζεσαι να πολεμησεις οποιονδηποτε απο εδω και περα...
Σιγα μη φοβηθω κιολας...η ζωη του πειρατη περιεχει συχνα τον θανατο...ειμαι ηδη ετοιμος για τον δικο μου οταν ερθει...αλλα δεν εχω σκοπο να υποκυψω σε αυτον...

Η αληθεια ειναι πως με φοβηζε λιγο η ιδεα πως υπηρχαν οπλα που θα μπορουσαν να σφραγισουν τις ικανοτητες των φρουτων μας... Απο οτι εμαθα απο τον Ze υπηρχαν και χειροπεδες καθως και διχτυα τετοιου ειδους... Θα ηταν μεγαλο προβλημα αν πιανομουν σε ενα απο αυτα...αλλα δεν ηθελα να του δειξω ιχνος αδυναμιας...αλλωστε φαινοταν πως δεν με ειχε σε μεγαλη εκτιμηση,οποτε μαλλον θα επρεπε να κερδισω τον σεβασμο του αν ηθελα να κερδισω και τον σεβασμο των υπολοιπων επαναστατων...Απο τις πληροφοριες που πηρα απο τον Jet η μαχη μου απεναντι στον Ze θα ηταν πιο πολυ πνευματικη παρα φυσικη...η πρωτη τουλαχιστον γιατι μετα την προπονηση μου θα αναμετριομασταν κανονικα...
Λοιπον...σημερα μπορειτε να ξεκουραστητε απο το ταξιδι σας...με το χαραγμα της ημερας να εισαι εδω... γυρισε και μου ειπε...
Οκ πατερα...Roni παμε...
Παμε; τι παει να πει παμε; τι ειμαι κανενας σκυλος;
Ααα και μικρε...καλυτερα να προσεχεις...το Bounty σου ξανα αυξηθηκε... μου ειπε ο Ze πετοντας μου ενα χαρτι...51.000.000...τα πραγματα ειχαν αρχησει να γινονται ιδιαιτερα σοβαρα...θα επρεπε να δυναμωσω και γρηγορα...

Οταν φτασαμε στις σκηνες μας ο Jet φαινοταν νευρικος, αλλα πριν προλαβω να τον ρωτησω τι εχει γυρισε και μου ειπε πως ειχε ενα κακο νεο να μου ανακοινοσει και δεν ηξερε πως...
Πες το απλα...δεν χρειαζεται να το πηγαινεις γυρω γυρω...το κανεις χειροτερο...
Roni...αφορα εκεινο που ειπες πως στη ζωη των πειρατων ο θανατος παιζει προταγωνιστικο ρολο...
Ναι ναι...και τι με αυτο που ειπα;ΛΕΓΕ!
Εχμ...εκεινος που ταξιδευες μαζι του...Αξελ νομιζω λεγεται...πεθανε χθες...
Τι ειπες παλιο...; τον επιασα απο τον λαιμο και τον κολλησα στον τοιχο... ημουν ετοιμος να τον χτυπησω αλλα ο Jet εβγαλε ενα γραμμα απο την τσεπη του και μου το δωσε λεγοντας μου...
Δες...ειναι ολα γραμμενα στην αναφορα αυτη...
Ξεκινησα να διαβαζω...Δεν μπορουσα να πιστεψω αυτα που εβλεπα γραμμενα...Ετρεμα και τα δακρυα ετρεχαν σαν βροχη...Ο Αξελ δολοφονηθηκε με τον ιδιο τροπο που παραλιγο να σκοτωθω και γω...Ετσι ελεγε η αναφορα των αλλων επαναστατων...
Ωστε...ετσι λοιπον εε; Θελατε να μας σκοτωσετε...ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΕΖΗΣΑ! ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΚΑΝΩ ΝΑ ΜΕΤΑΝΙΩΣΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΞΕΛ...ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ...ΘΑ ΣΑΣ ΣΚΟΤΩΣΩ ΟΛΟΥΣ!!!

Τερμα πια τα ψεματα απο δω και περα...κυρησα ανοιχτο πολεμο στη κυβερνηση...θα εβρισκα και θα σκοτωνα οποιονδηποτε ηταν υπευθυνος για τον θανατο του Axel... Ο Jet προσπαθουσα ματαια να με ηρεμησει...πλεον δεν ημουν ο ιδιος πειρατης...ειχε χαθει κατι απο την ανθρωπια μου...διψαγα για αιμα, και θα το επερνα...Το πρωι με βρηκε να προπονουμε με το σπαθι και το μαχαιρι μου...επρεπε να δυναμωσω οσο πιο πολυ μπορουσα...πηγαμε στον Ze...μου ειπε πως για να με προπονηση θα επρεπε να λυσω εναν γρυφο που θα μου εβαζε...Μου προτεινε να καθαρισω το μυαλο μου απο οποιαδηποτε αλλη σκεψη αλλιως δεν θα ειχα ελπιδα να το βρω...
Με δουλευεις; Δεν ενδιαφερομαι για χαζογρυφους...ενας φιλος μου πεθανε...θελω δυναμη και την θελω τωρα...
Αν δεν λυσεις τον γρυφο δεν προκειτε να σε προπονησω...
Αν δεν θες να με προπονησεις θα πρεπει να σε αναγκασω να το κανεις... του ειπα βγαζοντας το μαχαιρι μου... σχεδον ταυτοχρονα καμια δεκαρια σπαθια ειχαν σηκωθει προς το μερος μου απο τους γυρω επαναστατες που μπηκαν αναμεσα σε εμενα και τον Ze...
Ενδιαφερον καταληξη...ας δουμε τι μπορεις να κανεις πειρατη...και ισως να το ξανασκεφτω...
Θα το ξανασκεφτεις ουτως ή αλλος...Δεν σου δινω την πολυτελεια της επιλογης...

Ααα μαλιστα!Ωστε δεν μου δινεις το δικαιομα της επιλογης εε; τοτε πρεπει να εισαι πολυ πιο δυνατος απο οσο νομιζα...Λοιπον αλλαξα γνωμη...θα σε προπονησω μονο εαν καταφερεις να νικησεις τους Black Scorpions...
Ποιους;;; Με δουλευεις γερο...δεν βλεπω κανενα σκορπιο εδω γυ...
μερικα απανωτα χτυπημα επεσαν στο προσωπο μου... δεν καταλαβα ποιος ή τι ηταν παντως ηταν πολυ γρηγορα...
Ποιος ηταν αυτος; Εμφανισου...
Εφτα μαυροντυμενοι τυποι εμφανιστηκαν απο το πουθενα...Ο Ze γυρισε και μου ειπε με ενα υφος ολο περηφανια...
Αυτοι ειναι οι Black Scorpions...η προσωπικοι μου "βοηθοι" τους εχω προπονησει εγω ο ιδιος μαθαινοντας τους τα παντα για τις δολοφονιες αλλα και τις μαχες σωμα με σωμα...Ειναι οι οχτω πιο θανατηφοροι ανδρες στο στρατοπεδο μου...Αν νικησεις αυτους θα μπορεις να ακολουθησεις την προπονηση μου...
Εεε οκ...δεχομαι...αλλα εχω μια απορεια...γιατι ειναι μονο εφτα εκει;
Γιατι ο ογδοως ειμαι εγω...
γυρισα και ειδα τον Jet να με κοιταει χαμογελοντας!!!

Μαλιστα...και τι πρεπει να κανω;Πρεπει να τους νικησω εναν εναν ή ολους μαζι;
Καθε μερα θα αντιμετοπιζεις και εναν σκορπιο....σου δινουμε και χρονο για ξεκουραση...Αλλωστε δεν θελουμε να μας πεθανεις απο τωρα...
Να πεθανω; Ποιος νομιζεις πως ειμαι γερο; Τους εχω τους δικους σου...
Αυτο θα το δουμε...εχεις μια ωρα στη διαθεση σου για ηρεμια...μετα ξεκινας την μαχη με τον πρωτο Σκορπιο...
Κοιταξα τον Jet αλλα μου ειπε πως δεν ειχε ερθει ακομα η σειρα του...Και πως για αρχη θα πολεμαγα τον πιο καινουργιο απο τους Σκορπιους...
Οκ λοιπον...που θα πολεμησουμε;αντε αντε...να τελειωνουμε με αυτο σιγα σιγα...
Θα πολεμησεις...εκει... ειπε ο Ze και μου εδειξε ενα τεραστιο κλαδι σε ενα δεντρο...Μια ωρα σου λεει μετα...για να ανεβω εκει θελω τουλαχιστον δυο...ή...
Πρεπει να χρησιμοποιησω καποιο συγκεκριμενο ειδος μαχης...ή οτι θελω...;
Παλεψε με οποιον τροπο θες...ουτως ή αλλως δεν εχεις ελπιδες...
Θα δουμε ποιος εχει ελπιδες και ποιος οχι...σκεφτηκα...υστερα μεταμορφοσα τα χερια μου και πεταξα μεχρι το κλαδι...οπου και εκατσα και χαλαρωσα μεχρι την αρχη της...μαχης μου...

Η μερα ηταν ιδιαιτερα ομορφη... καθομουν πανω στο τεραστιο κλαδι του δεντρου και ο συνδυασμος της σκιας των φυλων του δεντρου μαζι με τις ακτινες του ηλιου που περναγαν αναμεσα τους και το αερακι με ειχαν ηρεμησει ιδιαιτερα... περιμενα να περασει η ωρα και να αρχισει επιτελους ο αγωνας μου αλλα απο την αλλη δεν ηθελα καν να σηκωθω απο εκεινο το μερος θα μπορουσα ανετα να μεινω για μηνες ολοκληρους ξαπλωμενος στο κλαδι εκεινο αν εκανε τετοιο καιρο ολη την ωρα...τις σκεψεις μου διεκοψε ο ηχος μιας καμπανας, συνοδευομενος απο την φωνη του Ze που μου ελεγε πως ο αγωνας μου με τον πρωτο Σκορπιο θα ξεκινουσε σε πεντε λεπτα... Σηκωθηκα και ετοιμαστικα για την μαχη μου, ελεγξα το περιβαλλον γυρω μου για πιθανους τροπους επιθεσεις καθως και αμυνας...εμφανιστηκε επιτελους και ο αντιπαλος μου...τον κοιταζα για να μετρησω την δυναμη του αλλα δεν φαινοταν να μου δινει καποιο περιθωριο για να το κανω..."απο οτι φαινεται ο Ze εχει κανει καλη δουλεια με αυτους τους οχτω ανθρωπους" σκεφτηκα... "καλυτερα να ειμαι προετοιμασμενος για το οτιδηποτε, ακομα και για χρηστη φρουτου του διαβολου οπως και εγω..." για μια ακομη φορα η φωνη του Ze ακουστηκε και εδωσε την εναυση του αγωνα μας...η μαχη ξεκινησε ευθυς αμεσως με ιδιαιτερη βαναυσοτητα και απο τους δυο μας, φαινοταν απο την αρχη πως αυτη η μαχη δεν θα διαρκουσε πολυ...

Ειδα το ξιφος του να σηκωνεται στον αερα και κινηθικα αναλογα προς το πλαι...ειχα ηδη βγαλει το Dagger μου..."θελω κατι για γρηγορα χτυπηματα" σκεφτηκα...οποτε το μαχαιρακι που ειχα παντα πανω μου θα ηταν οτι ακριβως χρειαζομουν...αλλωστε μπορουσα ευκολα να το αναμειξω με τις μαχητικες μου ικανοτητες σε μαχες σωμα με σωμα... μολις βρηκα ενα κενο ο αγκωνας εφυγε με ταχυτητα χτυπωντας τον αντιπαλο μου στο προσωπο...αναμεσα στη μυτη και τα ματια προκαλοντας του μια μικρη ανικανοτητα να δει... το μαχαιρι μου περασε ξυστα απο το ματι του δημιουργωντας μια βαθια πληγη εβγαλε μια κραυγη πονου και και επιασε το προσωπο του...
Konoyaro...θα μου το πληρωσεις...
Δεν το νομιζω... αλλα θα ηθελα να μαθω το ονομα αυτουνου που θα σφαξω...
Με κοιταξε με μισος...και αντι να μου μιλησει εκανε μια αιφνιδιαστικη κινηση και μολις που προλαβα να αποφυγω την μυτη του σπαθιου του...Το μονο που επαθα ηταν ενα ελαφρυ τραυμα απο το οποιο ετρεξε λιγο αιμα...
Χμμ μαλλον θα πρεπει να σου μαθω λιγους τροπους...
Χαχα...μαλλον θα πρεπει να πεθανω πρωτα για να μαθω κατι απο σενα...οποτε δεν νομιζω πως θα μαθω τιποτα...
Αυτο θα το δουμε στο τελος...μη βιαζεσαι ακομα...εχουμε λιγο καιρο για διασκεδαση...

Η μαχη συνεχιζοτανε με την ιδια δυναμη που ειχε και πριν ισως και με περισσοτερη λογω του μισους που ειχε δημιουργηθει μεταξυ μας... Σπαθι και μαχαιρι συγκρουνταν συνεχεια... σπιθες ξεπεταγονταν απο τις ακρες των οπλων μας αλλα κανενας δεν εκανε το θανασιμο λαθος... εκανα πισω...
Λοιπον απο οτι φαινεται ισως και να ειμαστε ισοπαλοι...οποτε καλα θα κανεις να προσπαθησεις περισσοτερο αν θες να με νικησεις...
Σου εχει περασει απο το μυαλο πως απλα παιζω μαζι σου τοση ωρα;
Χαχα...τα ψεματα σου ειναι ακομα χειροτερα απο τις ικανοτητες σου στη μαχη!
Ας δουμε λοιπον...ποσο αχρηστες ειναι οι ικανοτητες μου...
"Πεταξε" προς το μερος μου...τον απεφυγα... μεταμορφωσα τα ποδια μου και αρχισα να τρεχω προς το μερος του...πηδηξα στον αερα...και επεσα πανω του με ολη μου την δυναμη...ενιωσα ενα ζεστο υγρο να γεμιζει ολο μου το σωμα...τον ειδα να πεφτει απο το κλαδι...κοιταξα τα χερια μου...ηταν κοκκινα...ειχα νικησει...ενα λαθος μιας στιγμης βιασυνης και επεσε ηττημενος, αλλα οχι νεκρος...δεν ειχα σημαδεψει για καποιο ζωτικο του οργανο...ηθελα απλα την νικη...
Εχεις ενα απογευμα για να ξεκουραστεις...αυριο θα συνεχισεις την μαχη σου με...
ΕΜΕΝΑ...ΕΓΩ ΘΑ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΗΣΩ... ακουστηκε μια φωνη...και ολοι ειχαν παγωσει...κοιταξα γυρω μου για να δω ποιος μιλησε...ενας τυπος καθισμενος σε μια καρεκλα με κοιταγε...μαλλον αυτος ειναι...ηταν ενας απο τους σκορπιους που ειχα δει το πρωι...τοση ωρα ομως δεν ειχε μιλησει...τωρα γιατι;...

Η ωρα περασε και η μαχη με τον μεγαλο τυπο που απαιτησε να με πολεμησει ηταν ετοιμη να ξεκινησει... Ειχαμε πλεον μεταφερθει σε μια βραχωδη τοποθεσια στην οποια παρα το μεγεθος του φαινοταν να ειναι αρκετα ανετος...Προσπαθουσα να βρω καλα πατηματα για να εξαπολυω τις επιθεσεις μου αλλα και να ειμαι καλυμενος απο πιθανες δικες του επιθεσεις... Με κοιταξε και μου ειπε με περιεργος υφος...
Εισαι μιση μεριδα μικρε...αυτη η μαχη εχει τελειωσει πριν καν ξεκινησει!!
Χαμογελασα ειρωνικα αλλα δεν του απαντησα...ημουν συγκεντρομενος σε αυτο που εκανα...Επρεπε να ειμαι προσεχτικος...φαινοταν εντελως ακυρος για το ολο θεμα αλλα δεν ηξερα τιποτα το ιδιαιτερο για αυτον και ουτε και τον ειχα ψυχολογησει καθολου...
Ακουστηκε και παλι ο ηχος της καμπανας και η μαχη ξεκινησε... αποφασισα να την τελειωσω γρηγορα και ετσι εκανα πρωτος επιθεση...δυστυχως! Τον εχασα απο τα ματια μου για δευτερολεπτα...δεν ηξερα ουτε που ηταν ουτε πως κινηθηκε τοσο γρηγορα... ενιωσα ενα στιγμιαιο πονο και επεσα κατω μεσα στα αιματα... γυρισα και τον κοιταξα το χερι του ειχε βγαλει καρφια...
Εχω και εγω ενα φρουτο μικρε...και μολις εχασες...αλλα η μαχη μας δεν εχει τελειωσει ακομα...εχεις αλλη μια ευκαιρια να με νικησεις αφου πολεμησεις τους αλλους εξι σκορπιους... μου ειπε...και γυρισε την πλατη του και εφυγε...

Αναρωσα γρηγορα λογω της ιδιοτητας μου αλλα το μονο που δεν ειχε φτιαξει ηταν η "πληγη" στον εγωισμο μου... Το μονο που ηθελα ηταν αλλη μια μαχη...μια ακομη ευκαιρια να ειχα και θα τον εκανα να μετανιωσει για αυτο που μου κανε...Ενω τα σκεφτομουν ολα αυτα ο Jet μπηκε μεσα στο δωματιο...
Βρε καλως τον σκορπιο...τι κανεις εσυ εδω;
Χαχα βλεπω η ειρωνια σου ειναι ακομα σε καλα επιπεδα...δεν εχει επηρεαστει καθολου!!
Ενω εσυ πας πισω φιλε μου!!! Ωστε εισαι σκορπιος εε; αυτο σημαινει πως θα πρεπει να αναμετρηθουμε...
Το ξερω...η αληθεια ειναι πως δεν θελω να παλεψω μαζι σου...σε θεωρω φιλο μου...αλλα...ως ενας απο τους σκορπιους δεν εχω αλλη επιλογη...
Jet...το οτι ειμαστε φιλοι δεν θα αλλαξει...απλα θα δουμε ποιος ειναι καλυτερος μαχητης...!!Αλλα πες μου...τι ηταν αυτος ο τυπος...κινηθηκε σαν το φως...ουτε που τον ειδα...
Δεν ξερω πολλα για αυτον...ηταν ο πρωτος μαθητης του πατερα μου...και θεωρειτε ο καλυτερος μαχητης στη Centaurea... περιττο να σου αναφερω πως ειναι ο σκορπιος νουμερο 1...
Ωστε ειναι πραγματι δυνατος...Και το φρουτο του;Ειδα καρφια να βγαινουν απο το σωμα του...
Ουτε για αυτο ξερω κατι...δεν ειχε φρουτο, οποτε μαλλον το εφαγε τον καιρο που ελειπα...
Ενας θορυβος ακουστηκε...
Πρεπει να φυγω...δεν θελω να δωσω στοχο...καλη τυχη φιλε μου!

Η πληροφοριες που ειχα ηταν αρκετα σημαντικες, τουλαχιστον τωρα μπορουσα να υπολογισω ποση δυναμη εχει περιπου...Ημουν σιγουρος πως η δυναμη που μου εδειξε ηταν μονο ενα μικρο μερος της συνολικης του δυναμης... Οι επομενες δυο μερες περασαν γρηγορα...παλεψα με τους επομενους δυο σκορπιους στη σειρα... Αυτοι πολεμουσαν σαν ζευγαρι και ετσι η μαχη εγινε και με τους δυο ταυτοχρονα...Γρηγορα ανακαλυψα πως αν επικεντρωνα τις επιθεσεις μου στον εναν απο τους δυο ο αλλος εκανε ξαφνικες επιθεσεις...ο συγχρονισμος τους ηταν αψογος...οποτε επρεπε να βρω εναν τροπο να τους "καθαρισω" και τους δυο συγχρονως... Μετομορφωθηκα πληρως, και αρχισα να πεταω γυρω τους αναπτυσοντας ολο και περισσοτερη ταχυτητα... Πηγαινα τοσο γρηγορα που φαινοταν λες και γυρω τους υπηρχε ενα μπλε δαχτυλιδι φωτιας...και τοτε το εκανα...γυρισα προς το μερος τους...και την τελευταια στιγμη αλλαξα τα χερια μου και επιασα το σπαθι και το μαχαιρι μου, περασα αναμεσα τους "κοβωντας" και τους δυο...επεσαν στα γονατα...σταθηκα και τους κοιταξα... με κοιταζαν με φοβο για την ζωη τους...
Δεν προκειτε να σας σκοτωσω...αν ηταν θα το ειχα κανει...το οτι ειμαι πειρατης δεν σημαινει πως δεν εχω σεβασμο για την ζωη...
Γυρισα και εφυγα...αυτη η νικη ηταν δικη μου... Τρεις ειχαν πλεον περασει, αλλοι τεσσερις και μετα θα ξαναπολεμουσα τον τυπο με τα καρφια...

Η υπολοιπη μερα περασε αρκετα εως και πολυ ηρεμα θα μπορουσες να πεις...αν εξαιρεσεις πως το πρωι παλευα με δυο επαναστατες, το απογευμα μου ηταν τοσο ηρεμο που θα μπορουσες να πεις πως εκανα διακοπες... Εμαθα πως ο επομενος αντιπαλος μου θα ηταν ιδιαιτερα περιπλοκος... το μονο που θα ειχα να κανω θα ηταν να τον βρω απο οτι μου ειπε ο Ze...αν το καταφερνα μεσα σε διαστημα δυο ωρων τοτε θα επερνα την νικη και απο αυτον τον αντιπαλο... Ολα αυτα μου φαινονταν ιδιαιτερα περιπλοκα εως και χαζα...τι παει να πει αν τον βρεις τοτε εχεις νικησει; ποσο δυσκολο θα ηταν να βρω εναν ανθρωπο;..δεν ειναι καρφιτσα... Εφτασε το βραδυ και ετσι γυρισα στην σκηνη μου...ξαπλωμενος καθως ημουνα σκεφτομουν τον μελλοντικο μου εαυτο...ειχα τοσα πολλα ακομα να μαθω...τοσα να επιτευξω...και τοσους να σωσω... συχνα πυκνα ασχημες σκεψεις ξεπεταγονταν στον νου μου...ο Αξελ πλεον δεν υπηρχε και εγω ημουν παλι μονος...αραγε θα εβρισκα ποτε καποιο πληρωμα που να ταιριαζω; ή θα περιπλανιομουν μονος για μια ζωη;
Με τα ερωτημα αυτα να με τριβελιζουν επεσα για υπνο...το πρωι σηκωθηκα ηρεμος...σαν να μην συνεβαινε τιποτε...

Πηγα στην πλατεια στο κεντρο της πολης, εκει θα επερνε μερος η δοκιμασια αυτη... κοιταξα γυρω μου αλλα ηταν μονο ο Ze...μου ειπε πως μολις χτυπησει η καμπανα θα ξεκινησουν και οι δυο μου ωρες για να βρω τον αντιπαλο μου... Υστερα γυρισε και εφυγε διχως να μου πει αλλη κουβεντα... Η πλατεια ηταν αρκετα αδεια και φαινοταν σαν να μπορουσα να την ελεγξω ολη απο εδω που ημουν με μια ματια... Ετσι αποφασισα να χαλαρωσω μεχρις οτου δωθει το σημα για την εναρξη της δοκιμασιας... Αυτη φαινοταν να ειναι μια ευκολη νικη...
Η ωρα επιτελους περασε και η καμπανα χτυπησε...σηκωθηκα και μεταμορφωθηκα...πεταξα ψηλα και χρησιμοποιωντας την οξεια οραση μου εψαχνα εξονυχηστικα ολο την πλατεια με σκοπο να τελειωσω αυτη την χαζο-δοκιμασια οσο πιο γρηγορα μπορουσα... Παρολα αυτα ο αντιπαλος μου φαινοταν να ειναι εντελος αφαντος... Αρχισα να χτυπαω τα φτερα μου δυνατα δημιουργοντας πιδακες αερα και σιγα σιγα τα πραγματα που ηταν διασκορπισμενα γυρω γυρω μετακινηθηκαν στην ακρη απο την ορμη... ξανακοιταξα...τιποτα και παλι... ειχα αρχισει να πιστευω πως δεν ηταν στην πλατεια ο αντιπαλος μου...αλλα τοτε για καποιον περιεργο λογο μου ηρθε στο μυαλο η φραση που μου ειχε πει καποτε ενας αντιπαλος...."το μεγεθος σου δεν εχει και τοση σημασια" και αν...εχει και αυτο καποιο φρουτο που του επιτρεπει να γινει τοσο μικρος ωστε να μην τον βλεπω...
απευθειας κατεβηκα πιο κοντα στη πλατεια και αρχισα να ψαχνω στο εδαφος αλλα και στα πραγματα , πλεον ειχε μεινει μια ωρα μονο για να τον βρω και ακομα δεν ειχα εντοπισει καποιο ιχνος του... συνεχισα να ψαχνω ενα μισαωρο απεμεινε πλεον και τοτε χτυπησα πανω σε κατι που δεν μπορουσα να δω...με μια κινηση επιασα τον "αερα",τον ειχα βρει...ξαφνικα το κενο που κραταγα αλλαξε και πηρε τη μορφη του αντιπαλου μου...
Εχω το φρουτο του αορατου ανθρωπου...συγχαρητηρια περασες την δοκιμασια της τυχης...

Τρεις αντιπαλοι ειχαν μεινει πλεον αναμεσα σε μενα και τον στοχο μου... Σκεφτομουν πως ακομα δεν ειχα πολεμησει τον Jet, οποτε μαλλον ηταν αρκετα δυνατος...η αληθεια ειναι πως δεν τον ειχα δει και πολυ σε καποια μαχη...εκτως απο την προηγουμενη που ειχαμε παρει μερος...αλλα εκει οι αντιπαλοι ηταν σχετικα εως και πολυ ευκολοι, οποτε δεν μπορουσα να εχω καποια ακριβη εικονα για την δυναμη του... Πλεον αυτο ομως δεν ειχε σημασια ειχα αποφασισει να νικησω τους παντες στο νησι αυτο και τιποτα δεν θα με εμποδιζε...Ξεκινησα να κανω προπονηση για να δυναμωσω και αλλο τους μυς μου ετσι ωστε να γινουν ακομα πιο δυνατα τα χτυπηματα μου...Ξεκινησα και κοιλιακους και καμψεις...αφου ειχα κανει αρκετα σετ ασχοληθηκα με βαρη και τρεξιμο συγχρονως... Θα επρεπε να γινω πολυ πιο γρηγορος μεχρι να ξανααντιμετοπισω τον σκορπιο νουμερο 1... Αυτη την φορα δεν υπηρχε περιπτωση να χασω... Υστερα απο πεντε ωρες δυνατης γυμναστικης οι μυς μου πονουσαν και ενιωθα κουρασμενος...αλλα αποφασισα να συνεχισω...ημουν κοντα σε μια λιμνη και ετσι βουτηξα στα ρυχα για να ενυδατωθω και να χαλαρωσω λιγο...ενιωθα το σωμα μου σφιγμενο και καταβεβλημενο απο την γυμναστικη αλλα αυτο ηταν μια τελεια ευκαιρια να δουλεψω λιγο τις επιθεσεις κατα τη διαρκεια της κουρασης και του πονου... Γιατι πολλες μαχες ειχα χασει λογω ελειψης δυναμεων...Αλλα αυτο δεν σκοπευα να το αφισω να ξανασυμβει ποτε...

Το βραδυ λιγο καθομουν απομερα και παρατηρουσα τους επαναστατες που καθονταν διπλα στη φωτια... Φαινονταν αρκετα φιλικοι μεταξυ τους αλλα ωρες ωρες ενιωθα πως απλα ανεχονται ο ενας τον αλλο... Καποια στιγμη ενω ολα κυλουσαν σχετικα ομαλα ακουστηκαν κατι φωνες λιγο πιο πισω απο μενα....γυρισα και ειδα δυο επαναστατες να εχουν βγαλει τα μαχαιρια τους και να κοιτανε ο ενας τον αλλο απειλιτικα... Προφανως ειχε δημιουργηθει καποιου ειδους παρεξηγηση και τωρα θα την "διευθετουσαν"... Η ολη παρασταση μου κινησε το ενδιαφερον και ετσι γυρισα προς το μερος τους ωστε να τους παρακολουθησω...Δεν περασε πολυ ωρα και τα μαχαιρια διασταυροθηκαν...Πολλες απο τις κινησεις που εκαναν ηταν περριτες, πραγμα λογικο αν σκεφτει κανεις το ποσο Σακε ειχαν πιει... Φωνες και πολεμηκες κραυγες απο τους γυρω γυρω επαναστατες ειχαν δημιουργησει την τελεια ατμοσφαιρα... Οι δυο αντιπαλοι συγκρουονταν δυνατα και γρηγορα... που και που εβλεπες μικρους πιδακες αιματος να ξεπεταγονται απο τα σωματα τους,,,Φαινοταν πως αν δεν τους σταματουσε καποιος αυτος ο αγωνας θα εξελισοταν σε μια μαχη θανατου, πραγμα που εμενα προσωπικα δεν με πειραζε καθολου μιας που απλα εμενα μαζι με τους επαναστατες...δεν ειχα αλλα παρε-δωσε μαζι τους...Ενω τα σκεφτομουν ολα αυτα το κακο δεν αργησε να γινει... Ενας επαναστατης πεταχτηκε απο το πουθενα και προσπαθησε να τους χωρισει μπαινοντας στη μεση... Οι αλλοι δυο δεν προλαβα να σταματησουν την πορεια των μαχαιριων τους και ετσι ο τριτος απεκτησε σχεδον αμεσως μια βαθεια πληγη στην παλτη και αλλη μια στο λαιμο...επεσε κατω και αρχισε να σφαδαζει απο τον πονο καθως το αιμα του ετρεχε ρυακι και δημιουργουσε μια λιμνουλα σιγα σιγα γυρω του...

Οι δυο αντιπαλοι καταλαβαν τι ειχε γινει και σταματησαν την μαχη... επιασαν μονομιας τον τριτο επαναστατη και κινησαν γρηγορα γρηγορα προς τον γιατρο της κατασκηνωσης τους... πηγα και εγω προς τα κει για να δω τι θα γινει... Οταν επιτελους φτασαμε βαλανε προσεχτικα τον επαναστατη πανω σε εναν παγκο εξετασης, ο γιατρος εκανα αμεσως τους απαρετητους ελεγχους αλλα συντομα σταματησε... γυρισε προς το μερος μας με μια θλιψη καθαρα ζωγραφησμενη στο προσωπο του, "ειναι ματαιο να προσπαθησουμε να τον σωσουμε...εχει χασει ηδη πολυ αιμα και η πληγη στον λαιμο του εχει κοψει μια βασικη φλεβα...σε λιγοτερο απο δυο λεπτα θα ειναι ηδη νεκρος"... οι δυο επαναστατες τον κοιταγαν σαστισμενοι μιας που αυτοι ευθυνονταν για τον θανατο του αλλου...Πραγματι σε λιγοτερο απο δυο λεπτα ο τριτος επαναστατης αρχισε να εχει σπασμους... σιγα σιγα οι σπασμοι γιναν λιγοτεροι μεχρι που μετα απο ενα λεπτο περιπου ειχε μεινει ακινητος πανω στον παγκο του ιατρειου... Ο γιατρος γυρισε ξανα στον νεκρο επαναστατη και ελεγξε τον σφυγμο του και υστερα κοιταξε το ρολοι του..."ωρα θανατου 11:45" μας ειπε...
Τι συμβαινει εδω; ακουστηκε μια φωνη πισω μου...ο Ze προφανως ειχε μαθει για το συμβαν και ειχε ερθει να δει τι γινεται...
Ο σκορπιος νουμερο 6 ειναι νεκρος κυριε... ειπε ο γιατρος με φοβισμενο βλεμα λες και εφταιγε αυτος για τον θανατο του...Ο σκορπιος νουμερο 6;δηλαδη ενας απο τους επομενους αντιπαλους μου...νεκρος...εχασε πριν κανει πολεμησει... 2 σκορπιοι απεμεναν πλεον και μετα ο νουμερο 1 και υστερα απο αυτον ο Ze...

O Ze κοιταγε μια τον γιατρο και μια τους δυο επαναστατες που ευθυνονταν για τον θανατο του εκτου σκορπιου...
Θα δικαστητε και θα λαβετε την τιμωρια που σας αρμοζει για το εγκλημα που κανατε...
Μα κυριε... ξεκινησε ο ενας απο τους δυο επαναστατες...
Σκασμος... Μια κουβετα πες και θα σας σφαξω και τους δυο εδω και τωρα...πριν προλαβετε να περασετε απο δικη...
Ο Ze φαινοταν ιδιαιτερα σοβαρος και ετσι οι επαναστατες ετρεμαν απο τον φοβο τους για την μοιρα τους...Κατεβασαν και οι δυο το κεφαλι και δεν ξαναμιλησαν για οση ωρα ημασταν στο ιατρειο...
Κυριε; Τι θα κανουμε με τον νεκρο;
Θα θαφτει με τιμες πολεμιστη...αυτο ηταν αλλωστε...να μην πειραξει κανεις το πτωμα μεχρι να επιστρεψω...γιατρε! βαλτον στο ψυγειο και αυριο θα γινει η ταφη...
Εσυ τι κανεις εδω; ειπε απευθυνομενος σε μενα...
Κοιταω την παρασταση...την εβλεπα απο την αρχη της και ηθελα να μαθω και το τελος... του ειπα με ειρωνικο υφος ενω γυρνουσα την πλατη μου να φυγω...