[Τέλος] The fortune teller

Καθόμουν στην καρέκλα μου , με τα ποδιά πάνω στο τραπεζάκι και διάβαζα την εφημερίδα της παγκόσμιας κυβέρνησης .Φωτογραφία για εξώφυλλο είχε τον Captain Smoker . Μέσα έλεγε για τις τελευταίες επιτυχίες του .Είχε πιάσει 3 πειρατικά πληρώματα tον τελευταίο μήνα από τα οποία , τα 2 είχαν καπετάνιους χρήστες φρούτων τoυ διαβόλου. Απο κάτω έγραφε κάποιες δηλώσεις του Smoker,"Θα πιάνω κάθε φιλόδοξο βρομιάρη πειρατή που προσπαθεί να μπει στην Grand Line...Τίποτα και κανένας δεν περνάει από την Loguetown." Πραγματικά τον θαύμαζα αυτόν τον άνθρωπο !! Ήταν το πρότυπο που είχα ανάμεσα στις τάξεις των Marine. Είχε ακριβώς τις ίδιες ιδεολογικές απόψεις που είχα και εγώ. Ήθελε να καθαρίσει αυτόν τον γεμάτο από πειρατές κόσμο και την βρωμιά που διαδίδουν. Αυτό το κατάφερνε άψογα! Δεν είχε περάσει ούτε ένας πειρατής από την Loguetown χωρίς να αιχμαλωτιστεί όσο ήταν αυτός υπεύθυνος

Μετά στην εφημερίδα, είχε ένα άρθρο σχετικά με την αυξημένη εγκληματικότητα και τάση προς πειρατεία που παρατηρείτε τον τελευταίο καιρό παγκοσμίως... Μετά υπήρχαν κάποια Wanted Posters που έδειχναν τους δυνατότερους ανθρώπους που ήταν καταζητούμενοι στον κόσμο. Ανέφερε ότι κάποιος Messi D Teo που επιτέθηκε στην βάση G-8 και αντιμετώπισε με επιτυχία τον Vice Admiral Jonathan αφού αντιμετώπισε και νίκησε τον Shichibukai Dracule Mihawk, πιάστηκε από τον Admiral Kizaru και οδηγήθηκε στο Impel Down από το οποίο απέδρασε μετά απο μερικές μέρες. Σκέφτηκα οτι για να μπορεί να τα βάλει και να νικήσει ανθρώπους όπως τον Vice Admiral Jonathan και τον δυνατότερο ξιφομάχο στον κόσμο, Mihawk, θα ήταν υπερβολικά δυνατός.Σίγουρα στο μακρινό μέλλον οι δρόμοι μας θα διασταυρωθούν εφόσον θα γίνω ένας από τους 3 Admirals

Στην συνέχεια,προς το τέλος τις εφημερίδας, έγραφαν και για μένα! Αναλυτικά: Μια νέα δύναμη των Marine δείχνει να ανατέλλει στην θάλασσα της East Blue δημιουργώντας φόβο στους φιλόδοξους πειρατές με τα τελευταία κατορθώματά του. Η δύναμη αυτή ακούει στο όνομα Vergil. Ο Ensign Vergil, μετά τις συλλήψεις που έκανε στην East Blue στους πειρατές Captain Kuro, Kurone Kukitseke και ενός άλλου αγνώστου άντρα του είχε σπείρει τον φόβο στο νησί Dawn, έχει καταφέρει να τραβήξει πάνω του τα μάτια των τοπικών φορέων της World Government όπως επίσης και του Captain Smoker. Διάβαζα με πολύ αγωνία αυτά που έγραφαν για μένα! Μου άρεσε που έγραφαν για μένα! Εκτός των άλλων , ανέφεραν οτι χάρη στην βοήθειά μου συνήφθηκαν οι Greil Pirates μαζί με τον καπετάνιο τους, ο serial killer του Island Of Illusions όπως επίσης και ο Sieg The Nightwalker...Έκλεισα την εφημερίδα αφού την διάβασα ως το τέλος. Σηκώθηκα από την καρέκλα από την οποία καθόμουν με ένα μικρό άλμα μπροστά

Τεντώθηκα απλώνοντας τα χέρια μου προς τα πάνω και την μέση μου προς τα μπροστά. Ένα μονοκόμματο"ΚΡΑΚ" ακούστηκε καθώς ξέπιανα τα κόκαλά μου. Εκτός του γεγονότος οτι καθόμουν πόσες ώρες και διάβαζα την εφημερίδα , με είχε πιάσει και ο ύπνος σε αυτή και είχα πιαστεί. Φόρεσα την κάπα των Ensign πάνω απο την. στολή των Marine, έδεσα το Katana μου στην δερμάτινη ζώνη μου , και έβαλα το πακέτο με τα τσιγάρα μου μαζί με τα σπίρτα στην εσωτερική τσέπη στο ύψος της καρδιάς. Μόλις τελείωσα τις ετοιμασίες βγήκα απο το δωμάτιο και άρχισα να γυρνώ το κεφάλι μου δεξιά αριστερά για να ξεπιαστεί, ενώ περπατούσα προς το κατάστρωμα.Πριν αρχίσω να διαβάζω την εφημερίδα , με είχε καλέσει, και με την κλήση του στο Den Den mushi μου με ξύπνησε, ο Lieutenant Yagami.Μου είχε πει σε μισή ώρα να είμαι επάνω καθώς φτάναμε σε ένα νησί

Τα βήματά μου ήταν αργά αλλά μεγάλα .Δεν άργησα να ανέβω στο κατάστρωμα και συναντήσω τους άλλους Marines..Στο πέρασμά μου όλοι στέκονταν προσοχή, κάτι που μου έδινε αυτοπεποίθηση όλο αυτόν τον καιρό που είχα γίνει Ensign.Με την δικιά μου σειρά, στάθηκα προσοχή στον ανώτερό μου ,Lieutennt Yagami και εκείνος με ένα νόημα του χεριού του , μου έδειξε τον χώρο στα δεξιά του.Χωρίς να χάσω χρόνο άρχισα να περπατώ προς τα εκεί . Κατα την διάρκεια της διαδρομής είδα μπροστά απο το πλοίο να διαγράφεται η σιλουέτα μιας μεγαλούτσικης πόλης στην οποία πορευόμασταν.Δεν έδωσα περισσότερη σημασία σε αυτήν (να την παρατηρήσω κλτ) καθώς σε λίγα λεπτά θα βρισκόμουν πάνω της κάνοντας βόλτα σε αυτή. Στάθηκα δίπλα στον Lieutenant με τις παλάμες να ακουμπάν τον αγγόνα του άλλου χεριού και περίμενα να δώσει τις οδηγίες του στους Marines .Κάτι μου έλεγε μέσα μου οτι αυτό το νησί ήταν ήσυχο

Περίμενα υπομονετικά να τελειώσει . Αυτό έγινε μετά απο λίγα λεπτά καθώς ο πλοηγός που βρισκόταν σε επιφυλακή στο κατάρτι του πλοίου μας ειδοποίησε οτι φτάσαμε στο λιμάνι. Εγώ διέταξα να πέσουν οι άγκυρες και να κατέβουν οι σκάλες καθώς ο Lieutenant διέταζε τους άλλους να προχωρήσουν με γραμμές ως τις σκάλες.Η απόβαση έγινε με επιτυχία.Έτσι το λιμάνι της πόλης γέμισε με Marines.Εφόσον μου το επέτρεψε ο Lieutenant, ξεκίνησα να κάνω την βόλτα μου.Είχα σκοπο να βρω. ένα μαγαζί για να αγοράσω ένα νεο σακίδιο επειδή το παλιό είχε σκιστεί, επίσης ήθελα και κανα δυο καινούρια κουτιά με τσιγάρα.Περπατούσα κατα μήκος της παραλιακής οδού . Στον δρόμο υπήρχαν αρκετοί μικροπωλητές με στημένους τους πάγκους τους κατα μήκος του μικρού πεζοδρομίου

Καθώς περνούσα μπροστά από έναν πάγκο , μια μεγάλη γυναίκα , που ήταν μικροπωλητής με φώναξε κοντά της. Γεμάτος περιέργεια , ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα και άρχισα να περπατάω προς το μέρος της. Πλησιάζοντας , έριξα μια ματιά στον πάγκο της... Είχε επάνω χιλιάδες χαϊμαλιά και αλυσίδες καθώς επίσης και κάποιου είδους χορταρικό ,. μαζεμένα σε ματσάκια..
-Παρακαλώ, τι θα θέλατε? ρώτησα
- Θα ήθελες να αγοράσεις κάποιο προστατευτικό μενταγιόν που διώχνει το κακο?Είπε σηκώνοντας ένα πρόχειρα φτιαγμένο ξύλινο πράγμα με κυκλικό σχήμα, που ήταν περασμένο απο ένα λεπτό μαύρο κορδόνι ώστε να μπορεί να κρέμεται απο τον λαιμό ενός ανθρώπου..
-Όχι, ευχαριστώ. είπα και άρχισα να περπατώ μακριά απο τον πάγκο

Άρχιζε να με φωνάζει απο μακριά
-Σίγουρα δεν θες να μένεις μακριά απο μάχες? Marine είσαι.. Θα το χρειαστείς!
Γύρισα ελαφρά το κεφάλι μου ενώ συνέχιζα να περπατάω και καθώς της έλεγα
-Στους Marine μπήκα για να πολεμάω, όχι να κάθομαι...
Έστριψα στο πρώτο στενό δεξιά. Για την ακρίβεια , δεν ήταν στενό, αλλα η αρχή μιας τεράστιας πλατείας. Τα κτήρια απέναντί μου έμοιαζαν σαν να ήταν άλλης εποχής ενώ τα πλευρικά, ήταν σύγχρονα. Κατα μήκος των πλευρικών μαγαζιών , υπήρχαν αρκετά μικρά και μεγάλα μαγαζιά. Στους δρόμους περπατούσαν χιλιάδες άνθρωποι , αλλα κάτι που μου έκανε εντύπωση , ήταν οτι υπήρχαν κι άλλοι μικροπωλητές με
χαϊμαλιά και άλλα παρόμοια πράγματα. Δεν έδωσα περισσότερη σημασία και άρχισα να περπατώ προς το κέντρο της μπας και καταφέρω να βρω κάποιο μαγαζί με σάκους.

Το κτήριο που βρισκόταν απέναντί μου πρέπει να ήταν κάποιου είδους ξενοδοχείο. Η αλήθεια ήταν πως χρειαζόμουν λίγη ξεκούραση αλλα η τσέπη μου δεν θα το άντεχε.. Άρχισα να προχωρώ προς τα μαγαζιά που βρίσκονταν στην δεξιά μεριά της πλατείας. Πέρασα 2 μαγαζιά που είχε μέσα ρούχα και παπούτσια για γυναίκες, ένα άλλο Ράφτη, και ένα μεγάλο εστιατόριο. Κανένα ίχνος απο κάποιο μαγαζί που ήθελα να επισκεφτώ...Στο τέλος του δρόμου υπήρχε ένα μικρό δρομάκι με πέτρινα πεζοδρόμια και δρόμο.Εκεί ο κόσμος ήταν πολύ λιγότερος.Άρχισα να περπατώ κατα μήκος του. Ξαφνικά το μάτι μου έπεσε σε ένα μαγαζί με κουρτίνες σε ανοιχτές αποχρώσεις του μωβ και του κόκκινου. Έξω απο αυτό υπήρχε μαζεμένος κόσμος(3 άτομα) και κουβέντιαζαν. Στο πάνω μέρος του μαγαζιού υπήρχε μια επιγραφή που έλεγε the fortune teller..Γεμάτος περιέργεια, αποφάσισα να μπω. Ήθελα να δω τις σόι Fortune teller είναι τούτος

Άνοιξα την πόρτα και μπήκα μέσα, ο χώρος είχε μια έντονη μυρωδιά καμένων αποξηραμένων λουλουδιών.Κάλυψα την μύτη μου για να μην μυρίζω και προσπάθησα να διακρίνω τι είχε μέσα αυτός ο χώρος. Απο τον πολύ καπνό , δεν μπορούσες να δεις καθαρά, όμως κατάφερα να δω μια πολύ όμορφη κοπέλα να μου χαμογελάει.Αυτή η κοπέλα καθόταν πίσω απο ένα γραφείο .Σηκώθηκε αμέσως και μου έδειξε μια καρέκλα μπροστά απο το γραφείο.Χωρίς να χρονοτριβήσω, προχώρησα ως την καρέκλα και κάθισα σε αυτή . Την κοιτούσα αμήχανα και δεν ήξερα τι να πω η πως να αρχίσω...Ευτυχώς όμως, άρχισε να μιλά εκείνη
- Πως μπορώ να σε εξυπηρετήσω?
-Ε....έκανα αμήχανα...Θα ήθελα να μάθω το μέλλον ....

Τότε έκλεισε τα μάτια της..
-Δώσε μου το χέρι σου είπε και άνοιξε πάλι τα μάτια της
Της το έδωσα...
-Υπάρχει κάποιο όνειρο που βλέπεις συχνά? Είπε ενω έβλεπε τις γραμμές της παλάμης μου ....
-Ναι ! Απο μικρός βλέπω το ίδιο όνειρο σε συχνή βάση. Είμαι πάνω σε ένα καράβι και δοιηκώ άλλα. Αυτά τα καράβια που είναι δικά μου , και είναι επανδρωμένα με χιλιάδες Marines.Στο όνειρο κυνηγάμε ένα συγκεκριμένο πλοίο που είναι πειρατικό
Ακολούθησε μια στιγμή σιγής...
-Μάλιστα...είπε αφήνοντας το χέρι μου .. Η ερμηνεία του είναι η εξής. Σαν στοχο έχεις να ανέβεις ψηλά στις θέσεις των Marine και γι αυτό άλλωστε μπήκες και σε αυτούς..Το καράβι το οποίο κυνηγάς δηλώνει τα πιστεύω. σου. Δηλαδή οτι θέλεις να αφανίσεις την πειρατεία απο τον κόσμο και θα την κυνηγούσες με κάθε κόστος. Γι αυτό είναι και ένα πλοίο μόνο του...Είναι το τελευταίο

Αφου μου ανέλυσε τι γινόταν και με τις γραμμές των χεριών μου, σηκώθηκα, πλήρωσα και έφυγα.Αυτή τη φορα περπατούσα προς την μεριά απο την οποία είχα έρθει. Πέρασα το μικρό πέτρινο δρομάκι και κατευθύνθηκα προς τα μαγαζιά που βρισκόταν στην αριστερή μεριά του δρόμου. Εκεί βρήκα το μαγαζί που έψαχνα. Ήταν ένα μικρό μαγαζάκι που πουλούσε σακίδια , τσάντες και βαλίτσες. Μπήκα μέσα και αγόρασα ένα μικρό σακίδιο φτιαγμένο απο μαύρο δέρμα. Τα μπέλι που άξιζε δεν ήταν πολλά και το ίδιο πίστευα και για την ποιότητα του δέρματος , αλλα αυτή η τσάντα ήταν η καλύτερη που υπήρχε εκεί μέσα. Μόλις πλήρωσα , την έβαλα στον ώμο και βγήκα πάλι στο δρόμο

Ο ήλιος τύφλωσε προσωρινά τα μάτια μου. Έτσι δεν είδα ένα παιδάκι που έτρεχε και έπεσα επάνω του. Έσκυψα για να το σηκώσω αλλα αυτό σηκώθηκε και άρχισε να τρέχει σαν να μην συνέβη τίποτα.. Με παραξένεψε αυτό το γεγονός και έτσι αποφάσισα να το ακολουθήσω για να δω απο που ερχόταν..Πήγαινε προς ένα μικρο δρομάκι. Μέτα απο αυτό, έκανε μερικές στροφές ως που έχασα τον προσανατολισμό μου, το μόνο ευχάριστο , ήταν οτι ακόμα είχα στα μάτια μου τον μικρό .Ξαφνικά , άκουσα μια φωνή
-Ξένε! Γιατί κυνηγάς τον μικρό? Δεν πήρες χαμπάρι οτι σε έχει καταλάβει και κάνει γύρους για να σου ξεφύγει?

Γύρισα και κοίταξα αυτόν απο τον οποίο ερχόταν η φωνή.Ήταν ένας ηλικιωμένος άντρας που καθόταν έξω απο ένα μαγαζί. Τον πλησίασα και τον χαιρέτησα. Κάθισα στην καρέκλα που είχε δίπλα του..Ξεφυσώντας
-Έχεις προβλήματα νεαρέ?
-Ε , όσο να ναι...
Τότε άρχιζε να μου λέει μια ιστορία για το πως ήταν αυτός στα νιάτα του, τα προβλήματα που είχε και τα πιστεύω του. Ήταν περίεργο που ανοίχτηκε τόσο γρήγορα.Ξαφνικά απο μπροστά μας πέρασαν 3 άντρες. Άρχιζαν να χλευάζουν τον πάππου αλλα εκείνος έδειχνε να μην δίνει σημασία. Κάποια στιγμή όμως, κάποιος απο τους 3 τον έφτυσε.Τότε νευρίασα με αυτή την κίνηση και με ένα αστραπιαίο τίναγμα του χεριού μου , έβγαλα το σπαθί μου και το έφερα στον λαιμό αυτού που το έκανε.Μετά τον κοίταξα μα απειλητικό βλέμμα και του είπα

-Αν το ξανακάνεις αυτό , θα σου κόψω την γλώσσα και θα σε βάλω να την φας....Ακούς απόβρασμα? Είπα ενώ εκείνος έκανε μερικά βήματα προς τα πίσω και μετά έφυγε τρέχοντας μαζί με τους άλλους.
-Σε ευχαριστώ γι αυτό που έκανες νεαρέ αλλά δεν ήταν ανάγκη...Το έχω συνηθίσει
-Να είσαι σίγουρος παππού οτι δεν θα το ξανακάνει αυτό! Λοιπόν, επειδή πρέπει να πάω πίσω στην μονάδα μου , σε χαιρετώ! Είπα και έφυγα απο την παρέα του παππού.Χωρίς να προλάβω να σκεφτώ απο που να πάω καθώς δεν γνώριζα την πόλη , η φωνή του παππού ακούστηκε "Στο δεύτερο στενό αριστερά για να φτάσεις στο λιμάνι!" . Τον ευχαρίστησα για 2η φορά και έφυγα.. Η αλήθεια ήταν πως πρέπει να είχα αργήσει κάπως και έτσι το βήμα μου έγινε πιο ταχύ! Όταν έφτασα πίσω απο εκεί που είχα γυρίσει,. γνώριζα πλέον τον δρόμο για το πλοίο... Δεν άργησα να φτάσω και εκεί και τότε κατάλαβα. πως η διορία ήταν για ακόμη μισή ώρα. Δυστυχώς για μένα , ήμουν κουρασμένος και έτσι, αντί να πάω για δεύτερη βόλτα στην πόλη,. πήγα στην καμπίνα μου για ύπνο..

Όνομα: Vergil
Haki Points: -
Player of the Month Points: 6
Beli: 18.000
Bounty/Fame Points: -
Παρατηρήσεις: Απλή ιστορία με μικρά πόστ αλλά εμένα προσωπικά μου άρεσε.