[Τέλος-Παρελθόν] Crisis Core Γ' Μερος

Προηγουμενη Ιστορια:
Ενα ναυαγιο με ξεβρασε στην στερια και με χωρισε απο την ομαδα μου.Επειδη εβρεχε καταρακτωδως βρηκα καταλυμμα σε αυτη τη σπηλια η οποια κατοικειται απο ιθαγενεις.Αναγκαστηκα περιμενω για να σταματησει η βροσχη ετσι ωστε να μπορεσω να ψαξω για τους φιλους μου και να συνεχισουμε την αποστολη μας.Εν το μεταξυ διηγουμε την ιστορια μου στους ιθαγενεις.
Στην προηγουμενη ιστορια καταφερα να αντεξω τα 3ημερα βασανηστηρια και ετσι μπηκα με απητυχια στην ομαδα core zero η οποια απαρτιζοταν απο εμενα, τον Indigo τον Engard και τον Lymon φυσικα.Ξεκινησαμε προπονησεις και διαλεξαμε και τα οπλα μας.Η εκπεδευση ηταν σκληρη ομως ειχε αποτελεσματα.Η ιστορια μεταφερεται 2 χρονια μετα οταν νειμαι πλεον 19 ετων και εχουμε κανει παμπολες επιτυχημενες αποστολες χωρις πλεον καν να ξερω τον λογο γιατι τα εκανα ολα αυτα.Το συνολο ομως ειναι δεμενο και ειμαστε ολοι κατι παραπανω απο μια οικογενεια...

Μισο χρονο περιπου πριν (μεσα στις εγκαταστασεις του Dr Snow)
Ηταν μια συνηθισμενη μερα.Πριν μια βδομαδα ειχαμε παει σε ενα νησι δεν θυμαμαι και γω ποιο και καταφεραμε να παρουμε κατι που ηταν πολυ σημαντικο για τον Snow για την ερευνα του.Το οτι σκοτωσαμε τοσους ανθρωπους δε για να το παρουμε δεν μου εκανε καμια αισθηση πλεον.Το μονο που με ενοιαζε ηταν να ειναι καλα τα αδερφια μου...

-Vincent...oiiii Vincent...
Ο χαζο Indigo ηταν διπλα απο το κεφαλι μου και με σκουντουσε με μανια να με ξυπνησεει...
-Τι θες μωρε.?..ανοιξε κανα φως και παρε τον φακο απο την μουρη μου δεν προλαβα να ανοιξω τα ματια με τυφλωσες...
-Ελα ρε Vincent τωρα που σου λεω...επεσε το ρευμα δεν καταλαβαινεις ???Εγινε ενας μικρος σεισμος και ξαφνικα εσβησαν παντου τα φωτα...
-Ε και???Τι μου το λες εμενα???Πηγαινε πες τον Snow να στειλει καποιον να το τακτοποιησει...
-Αυτο ηθελα να κανω...σιγα μην ερχομουν σε σενα...αλλα ο Snow εχει φυγει μαζι με τον Lymon...Εχουνε παει στο λιμανι να παρουνε ενα φορτιο...Ελα τωρα...σηκω...η μηπως δεν μπορεις????
-Ωχουου καλα σκασε, παω.
Σηκωθηκα απο το κρεββατι με το ζορι...

-Τς τς τς...καθε φορα το ιδο...ποτε δεν μαθεινει αυτο το παιδι...
Με ειχαν παρει χαμπαρι ολοι.Αν μου ελεγαν κατι κακο που να αφορουσε τα μηχανολογικα αμεσως πηγαινα να τους αποδειξω ποσο καλος ειμαι και ετσι παντα με χρησιμοποιουσαν κατα αυτον τον τροπο.
Επιασα εναν φακο και πηγα προς το μερος οπου ηταν οι γεννητριες.Οι εγκαταστασεις εδω κατω ηταν πολυ μεγαλες και ηταν ανεξαρτητες απο την ηλεκτροδοτηση που ειχε το βασιλειο.Δεν ειχα πατησει ποτε το ποδι μου εκει γιατι ποτε δεν υπηρχε προβλημμα ολα αυτα τα χρονια.Και επιπλεον ο Snow δεν με αφηνε χωρις την εγκριση του να πειραζω πραγματα!Βασικα τωρα που το σκεφτομαι εναι λιγο περιεργο που τοσο καιρο δεν ειχε παρουσισατει προβλημα.Ισως να ειχε γινει και να μην το θυμαμαι η μπορει να ημουν σε αποστολη.
Μετα απο λιγο εφτασα στο μερος οπου ηταν η γιγαντιες γεννητριες.Πηρα τον φακο και αρχισα να ψαχνω την κεντρικη.Μου πηρε καμποση ωρα αλλα τελικα την βρηκα...ανοιξα το καπακι και προς στιγμην εμεινα αφωνις με αυτο που αντικρησα...

Αυτο που συντηρουσε τοσο καιρο ολο αυτο το συστημα ηταν ενα μικρο θραυσμα απο το "κρυσταλλο της Ατλαντιδας".Το επιασα στα χερια μου και το κοιταξα προσεκτικα.Μου εφερε τρελες αναμνησεις.Αμεσως δακρυσα.Εμοιαζε παρα πολυ σαν αυτο που ειχε ο παππους μου...εμοιαζε υπερβολικα πολυ...
Τοσο καιρο ειχα σταματησει αν σκεφτομαι τον παππου μου...και ξαφνικα ολα μου ηρθαν μαζεμενα.Ολα οσα ειχα περασει μαζι του.Μου ελειπε πολυ και δεν το ειχα παρει χαμπαρι.
Εβαλα το θραυσμα πισω στην θεση του γιατι ειχε βγει μαλλον απο τον σεισμο και ολα αρχισαν να λειτουργουν παλι...
Αμεσως αρχισαν να μαπινουν σκεψεις στο μυαλο μου.Εμοιαζε υπερβολικα πολυ με αυτο που ειχε ο παπους μου.Πως γινετε να ειχε και ο Snow ενα τετοιο.Δεν θυμμαι ομως πως το ειχε αποκτησει ο παπους μου???Νομιζω το ειχε αγορασει και δεν υπηρχανκαι πολλα θραυσματα.Ο Snow βεβαια δουλευε παλι με τον παππου μου...λες να ειχε και αυτος ακρη για κατι τετοιο???

Αυτο με προβληματιζε ολη μερα αλλα δεν εδειχνα τιποτα.Ο Indigo ομως με καταλαβαινε και συνεχεια με ρωτουσε τι ειχε γινει...!Του ελεγα οτι δεν ειναι τιποτα αλλα δεν εδειχνε να με πολυ πιστευει.Το βραδυ τελικα δεν κρατηθηκα και στο δειπνο ρωτησα τον Snow...Εκεινος μολις το ακουσε σαστισε λιγο...
-Που το βρηκες αυτο???Πηγες στην γεννητρια χωρις την αδεια μου???
-Εγινε ενας μικρος σεισμος και επεσε το ρευμα.Αν δεν το εφτιαχνε ο Vincent θα...
-Δεν σου εδωσε την αδεια να μιλησεις Indigo...Μιλαω με τον Vincent αυτην την στιγμη...
Ο Indigo χαμηλωσε το βλεμμα του και ζητησε χαμηλοφωνα συγνωμη.Ηταν περιεργη η συμπεριφορα του Snow...μια απλη ερωτηση εκανα...Συνεχισα και γω το φαγητο μου...
-Λοιπον να μην ξαναγινει...και αν θες να ξερεις...το βρηκα σε ενα απο τα ταξιδια μου πριν εγκαταλειψω το ναυτικο...

Αμεσως σηκωθηκε απο το τραπεζι και πηγε εφερε ενα κουτι απο το εργαστηριο του.Το αφησε πανω στο τραπεζι και το ανοιξε ετσι ωστε ολοι αν δουμε το περιεχομενο του.
Σηκωθηκαμε ολοι εκτος απο τον Lymon για να δουμε τι ειχε μεσα...
Μολις το ειδα παραξενεφτηκα.Ηταν ενα μεγαλο και περιεργο φρουτο...δεν κρατηθηκα και αμεσως ρωτησα τον Snow...
-Εεεεε...μια ερωτηση...τι ακριβως ειναι αυτο...???
Αυτο παιδια μου ειναι πιθανον ο μεγαλυτερος θυσαυρος για μενα...
Ολοι δειξαμε να μην καταλαβαινουμε και ετσι αμεσως μας εξηγησε.
Αυτο κοστιζει πιο πολυ και απο τη ζωη μου.
Ολοι δειξαμε να μην καταλαβαινουμε και ετσι αμεσως μας εξηγησε.
-Αυτο ειναι ενα φρουτο του διαβολου.Ενα φρουτο που οποιος το φαει...του χαριζει υπερναθρωπες ικανοτητες...
-Και τι το θες τετοιο φρουτο??? Θες να αποκτησεις τη δυναμη του διαβολου?
-Αυτο το φρουτο Vincent, μας δοθηκε απο καποιους πολυ ισχυρους ανθρωπους οι οποιοι εχουν την πολυτελεια να μπορουν να το αγορασουν.Το φρουτο δεν ειναι δικο μας για χρηση αλλα για να κανω πειραματα σε αυτο.

-Να ξερετε οτι για αυτο το διαστημα θα ειστε σε επιφυλακη για το επομενο διαστημα.Τα πραγματα ειναι σοβαρα.Σιγουρα αυτο εχει φτασει στα αυτια ολων των αντιπαλων μου.Ολο και καποια αποπειρα θα γινει.Ειτε να κλεψουν το φρουτο...ειτε την ερευνα μου...
-Τι υπερδυναμη δινει αυτο το φρουτο??? ρωτησε ο Engard με μια γελοια φτασα σαν ανα φανταζωταν τον εαυτο του με καπα και κολαν...
-Αυτο ειναι αγνωστο...μπορει να ειναι οτιδηποτε.Τα φρουτα χωριζονται σε τρεις κατηγοριες...Στα Paramecia, στα Zoan και στα Logia.Το πρωτο δινει απλα μια υπερανθρωπη δυναμη...το δευτερο δινει τν δυνατοτητα σε καποιον να παιρνει την μορφη ζωου...και το τριτο ειναι η πιο δυνατη κατηγορια οπου ο ανθρωπος παιρνει δυναμεις της φυσης καθως και την υποσταση της...
-Μπααααα καποια λακο θα εχει η φαβα...

-Βασικα ενας χρηστης δεν μπορει να κολυμπησει πλεον στην θαλασσα.Ειναι σοβαρο μειονεκτημα μεν αλλα το πλεονεκτημα υπερτερει...
-Μπαααααααα....εγω ειμαι δυνατος και ετσι...δεν χρειαζομαι κανεναν φρουτο...και επισης μαρεσει να κολυμπαω....
-Αν καταφερω τοτε να αντιγραψω το φρουτο τοτε μην δοκιμασεις...
-Δεν προκειται...στο εγγυώμαι...θα ειμαι δυνατοτερος και χωρις φρουτο....οπως ημουν παντα....
Μολις το ειπα αυτο οι αλλοι αρχισαν να με πειραζουν και να με κοροιδευουν. Τοση ωρα ομως ο Lymon καθοταν στην γωνια και δεν ελεγε κουβεντα. Κατι ειχε στο μυαλο του.Ουτε καν το φρουτο δεν ειδε αλλα και παλι...ισως το ειδε οταν πηγε μαζι με τον Snow να το παρει....
Τα πραγματα ομως για το επομενο διαστημα εγιναν πολυ δυσκολα.Ειμασταν συνεχεια σε υπερενταση.Αυτο κρατησε περιπου 5μιση μηνες και ο Snow ακομα δεν ειχε καταφερει τιποτα...

Λιγο πριν τελειωσει η προθεσμια των 6 μηνων(λιγες μερες πριν κλεισω τα 21):

-Vincent τελειωνε...παλι τελευταιος εισαι...
-Τωρα ντε...αυτες οι μποτες δεν μου χωρανε μαλλον...Εβαλα τις μποτες γρηγορα και εφυγα να προλαβω τους αλλους...
Μετα απο τοσο καιρο ο Snow μας εστελνε σε αποστολη...!!!Ηταν ισως η πιο σημαντικη απο ολες.Ενας πληροφοριοδωτης ηρθε αργα χτες το βραδυ και ενημερωσε τον Snow οτι μια ομαδα στρατιωτων ερχεται στο νησι με σκοπο να παρει το φρουτο. Ο Snow δεν ηθελε να προκαλεσει αναστατωση εδω στις εγκαταστασεις και ετσι εστειλε εμας να τους "συναντησουμε" στο γειτονικο νησι πριν φτασουν στο δικο μας ετσι ωστε να ανακοψουμε καθε προσπαθεια τους εκει. Ο Snow ειπε πως ηταν πολυ κοντα στην ολοκληρωση του πειραματος του και ετσι θελει πληρη δυγκεντρωση για να το τελειωποιησει. Ξεκινησαμε λοιπον νωρις το πρωι με το καραβι.Το ταξιδι μας θα διαρκουσε τρεις μερες περιπου. Ειχαμε παρει συγκεκριμενς πληροφοριες απο το καρφι μας και ετσι ξεραμε πως να τους πιασουμε στα πρασα και να ξεμπερδεψουμε γρηγορα με αυτους....

Οπως περιμεναμε 3 ολοκληρες μερες για να φτασουμε στο νησι.Μελετησαμε προσεκτικα τις οδηγιες που μας ειχε δωσει το καρφι και μετα απο λιγη ωρα μονο στο νησι φτασαμε εκει που ειχαν κατασκηνωσει οι στρατιωτες...
-Ρε σεις...εμενα γιατι δεν μου γεμιζουν το ματι αυτοι???Δεν βλεπω πολλους...
-Εχει δικιο ο Vincent...Αυτοι ειναι ολοι κι ολοι???Αυτοι θα εμπαιναν στην βαση μας???Ουτε στην αυλη δεν θα εφταναν...κατι δεν παει καλα εδω...
-Οτι και να ειναι πρεπει να τους σκοτωσουμε...εχουμε εντολες...!!!Με το που τελειωσε την προταση του ο Lymon εβγαλε το κατανα του και ετρεξε προς τους αντιπαλους μας ουρλιαζωντας σαν τρελος...
Σαστισαμε λιγο γιατι ηταν ασυνιθηστη συμπεριφορα.Συνηθως καναμε κινηση εφνιδιασμου...
Ο Engard ακολουθησε απο πισω και τελευταιοι εγω με τον Indigo....

Τοτε προσεξα κατι περιεργο...παρολο που ο Lymon ουρλιαζε σαν τρελος κανενας δεν ανταποκρινοταν...Δεν ηταν στρατιωτες αυτοι...κουκλες ηταν...
-Lymon μη...ειναι παγιδα...φωναξα δυνατα...
Ο Lymon σταμτησε και γυρισε να με κοιταξει....Τοτε ειδα ψηλα πανω σε εα βραχο εναν τοξοτη ετοιμο να ριξει το βελος του...
-Engard...Indigo...γρηγορα....εκει...!!!Εδειξα στον βραχο πισω του...
Αμεσως τον αντιληφθηκαν και ξεκινησαν.Ο τοξοτης αφησε την χορδη και το βελος εκτιναχτικε.Ο Engard πεταξε τον διπλοπελεκυ του και εκοψε το βελος πριν χτυπησει τον Lymon...ενω ο Indigo πεταξε το Ενα Σαι του και καρφωσε τον τοξοτη στο στηθος...
Δεν εχασα χρονο και ετρεξα γρηγορα προς τον βραχο...γρηγορα εφτασα εκει και ειδα τον τοξοτη που προσπαθουσε να το σκασει σερνωμενος...
Τον κλωτσησα και τον γυρισα αναποδα...
-Ωστε ηταν παγιδα ε???Μιλα

Γρηγορα εφτασαν και οι αλλοι στο μερος μου...
Εκεινος αρχισε να γελαει μανιακα...
-Χαχαχαχαχαχαχα....πεσατε κανονικα στην παγιδα μας...καλα να παθετε...
-Ποια παγιδα???Εγω εσενα βλεπω να εισαι ετοιμος να πεθανεις και εμεις να ειμαστε ολοι μια χαρα... ειπε ο Indigo...
-Την ωρα που εσεις σκοτωνετε εμενα...τι νομιζετε οτι γινετε αραγε με το αφεντικο σας και το πολυαγαπημενο φρουτο του...αχχαχααχχα....
Ο Engard δεν κρατηθηκε και του εκοψε με τον πελεκυ το κεφαλι...
-Μπ@$%@ρδε...!
-Την πατησαμε...
Πρεπει να γυρισουμε πισω...ειμαστε ηλιθιοι...θα μας παρει τρεις μερες τωρα....
Την ειχαμε πατησει για τα καλα...τρεξαμε εαμεσως στο καραβι και ξεκινησαμε για πισω...ερπεπε να βιαστουμε...δεν υπηρχε χρονος...ποιος ξερει τι μπορει να ειχε συμβει....

Αυτες οι τρεις μερες ηταν ψυχοβγαλτικες.Ηταν πργματικα ανυποφορη η κατασταση. Εκανα οτι μετατροπη μπορουσα στο καραβι μας για να φτασουμε οσο το δυνατον πιο γρηγορα. Ηθελα πως και πως να γυρισω πισω και να δω εαν ειχε συμβει κατι κακο στον Snow...Αυτο το καταραμενο καρφι θα πληρωσει για ολα που τολμησε να μας προδωσει...
Τελικα το πληρωμα του χρονου εφτασε και φτασαμε στο Bliss Kingdom τρεις μερες μετα.Κατευθειαν τρεξαμε προς το εργαστηριο.Μπηκαμε μεσα και πηραμε το μεγαλο ασανσερ που οδηγουσε χαμηλα...1000 μετρα κατω απο την γη...
Οταν ανοιξε η πορτα το θεαμα ηταν σοκαριστικο.Νεκρα κορμια υπηρχαν αριστερα δεξια...Αρχισαμε να τρεχουμε και να φωναζουμε για τον Snow...ειχαμε απελπιστει...δεν μιλαγαμε καν μεταξυ μας...Δεν ηταν δυνατον αυτο που ειχε συμβει...
Καποια στιγμη απο εναν διαδρομο ξεπεταχτηκε ο Snow...

-Snow...εισαι ζωντανος...!!!Νομιζαμε οτι σε σκοτωσανε τα καθαρματα...φωναξε ο Engard πιανωντας τον..
-Μακαρι...να το ειχαν κανει...μακαρι...πηραν το φρουτο...Μ'ακουτε τι σας λεω...πηραν το φρουτο...!!

-Τι να ηρεμισω...εισαι με τα καλα σου.Επιτηδες με αφησαν ζωντανο.Ετσι στην προθεσμια που δεν θα εχω το φρουτο "εκεινοι" θα μου κανουν πολυ χειροτερα....Πρεπει αν το παρετε πισω οπωςδηποτε...
-Μα πως???Ξερουμε που ειναι???
-Τους ακουσα...απο τα οπτικα den den mushi στο ασανσερ....ειναι στο Torino Kingdom...ο καταραμενος ο Dr. Flunger...αυτος κρυβεται πισω απο ολα...μου εκλεψε τα παντα. Οτι ειχα φτιαξει τα τελευταια χρονια...πρεπει να τον βρειτε...

(Στον πραγματικο χρονο)
Ενας ιθαγενης ηρθε διπλα μου και αρχιζε να σκαλιζει το μεγαλο σπαθι μου...Του εριξα μια κλωτσια και τον εστειλα μακρυα...
-Μην το ακουμπας βρε χοντρε...Οι αλλοι πως ακουνε φρονιμα την ιστορια??? Δεν μπορεις να κατσεις και εσυ ησυχος??? Ο Ιθαγενης μαλλον δεν καταλαβε τι ειπα αλλα απο τον τονο της φωνης μου καταλαβα οτι εκανε κατι κακο και ετσι κατεβασε το κεφαλι του και καθησε στην θεση του...
-Λοιπον...που ειχα μεινει....??? Α ναι λιγο πριν ξεκινησουμε για το νησι σας...


ΤΕΛΟΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ-Γ ΜΕΡΟΣ
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Η ΟΠΟΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΦΡΟΥΤΟΥ!!!

Όνομα: Vincent D. Koul
Haki Points: -
Player of the Month Points: 7
Beli: 23.000+3.000
Bounty/Fame Points: +5.000.000
Παρατηρήσεις:Πάρα πολύ ωραία η ιστορία σου και ο λόγος για τον οποίο θα πας για φρούτο είναι ακόμη καλύτερος.