[Τελος]Marine's secret base

Τραβηξα το σπαθι μου απο τον νεκρο αντιπαλο μου και κοιταξα τους marines γυρω μου.Ολοι με κοιτουσαν με τρομο μα πιο πολυ ο Dr Οpus ο οποιος ειχε συνελθει απο το χτυπημα που του εδωσα πριν.Πηγα προς τα βαρελια με το μπαρουτι και σκυβωντας μαζεψα το κουτι με τα σπιρτα.-Τι...τι εισαι???φωναξαν ολοι μαζι.Εβγαλ ενα σπιρτο και το αναψα.Το κρατησα για λιγο στο χερι μου.-Δυστυχως για εσας ειμαι χρηστης Logia τους ειπα και υστερα πεταξα το σπιρτο στα βαρελια.Τους ειδα ολου να το κοιταν με τρομο και αγωνια να διαγραφει την πορεια του.Τα παντα ηταν ησυχα και η στιγμη φανηκε να κραταει αιωνια.Υστερα πολυ αποτομα ακουστηκε ενας εκκωφαντικος θορυβος και αμεσως μετα ειδα καθε μοριο του σωματος μου να μετατρεπετε σε φωτονια.Ειδα τα παντα γυρω μου να διαλυονται και τα σωματα των εχθρων μου να διαμελιζονται.Ο τρελο επιστημονας που ηθελε να καταστρεψει ολους τους πειρατες μου φωναξε καποιες καταρες πριν μετατραπει στην κυριολεξια σε σκονη.

Kαπνος απλωθηκε παντου και ο τοπος γεμισε απο συντριμια.Η εκρηξη ειχε τελειωσει και ειχε τρομακτικα αποτελεσματα.Σχεδον ολοκληρη η βαση ειχε γινει γυαλια καρφια.Τα πρωτα τρια επιπεδα ειχαν διαλυθει ολοκληρωτικα και τα υπολοιπα πεντε βρισκοταν σε αθλια κατασταση.Σιγα σιγα τα "κομματια"μου αρχισαν να ξαναενωνονται και αισθανθηκα απεραντη χαρα.Δεν ειμουν απολυτα σιγουρος αν θα μπορουσε να αντεξει μια τοσο δυνατη εκρηξη αλλα τελικα αποδειχθηκε οτι οσα λεγονταν για τα Logia ηταν περα για περα αληθινα.Ενα μεγαλο μερος του τοιχου στα αριστερα μου ειχε γκρεμιστει και το φως του ηλιου εμπαινε μεσα.Ειδα εξω την θαλασσα και ενοιωσα τον φρεσκο αερα να χτυπαει το προσωπο μου.Αυτη ηταν η εξοδος μου.Σηκωθηκα ορθιος και πηγα με αργα βηματα προς τα εκει.Μπροστα μου υπηρχε μια μακροστενη λωριδα στερεου εδαφους και στα πλαγια μου υπηρχαν βραχια εικοσι μετρωβν και αρκετα αιχμηρα.Ομως εφ'οσον πλεον δεν μπορουσα να τα κολυμπησα ειμουν αναγκαστικα ο μονος τροπος για να φυγω ηταν να σκαρφαλωσω.

Ξεκινησα να σκαρφαλωνω προσεκτικα και θυμηθηκα την σκληρη προπονηση που με εβαζε να κανω ο Harumasa.Ολες εκεινες οι ατελιεωτες ωρες αναρριχησεις που στοχευαν να δυναμωσουν το σωμα μου επιτελους θα απεδιδαν καρπους.Αρχισα να σκαρφαλωνω πιο ανετα και σε δεκα λεπτα βρεθηκα στην κορυφη.Εκει αντικρισα ενα γνωστο θεαμα.Το καταπρασινο λιβαδι που εκρυβε την βαση των marines και δεν ταιριαζε καθολου σε αυτο το βρωμερο νησι φαινοταν ακριβως ιδιο με πριν.Η εκρηξη που ειχε γινει μεσα του δεν το ειχε επηρεασει.Ξαπλωσα κατω και απολαυσα το δροσερο γρασιδι και τον ζεστο ηλιο που επεφτε πανω μου.Χρειαζομουν μια στιγμη να χαλαρωσω.Το στομαχι μου γουργουρησε και μου υπενθυμισε οτι ειχα ναβαλω μπουκια στο στομα μου δυο μερες.

Σηκωθηκα ορθιος και περπατησα μεχρι το δασος που βρισκοταν στην αλλη μερια.Λιγο πριν φτασω στην αρχη του κοντοσταθηκα πανω απο την πυλη της μυστικης βασης.Δεν θα ξανα ανοιγε ποτε.Την περασα και χωθηκα στο δασος.Προχωρουσα αργα και απολαμβανα τις ομορφιες του δασους.Το ιδιο δασος που την προηγουμενη νυχτα ειχε καταφερει να με τρομαξει τωρα μου εφτιαχνε την διαθεση.Περασα μπροστα απο το κτηριο των marines και τοτε θυμηθηκα οτι ειχαν μεινει δυο επιζωντες.Τραβηξε το αγαπημενο μου σπαθι απο την σκαλιστη λαβη του και κλωτσησα με δυναμη την πορτα.Επεσε και πισω της αποκαλυφθηκαν οι δυο marines που κοιτουσαν προς την κατευθυνση μου γεματοι εκπληξη.Αυτος που βρισκοταν πιο κοντα μου μολις καταλαβε τι γινοταν προσπαθησε να γεμισει το οπλο του.Ομως πριν προλαβει να τελειωσει το χερι που το κρατουσε βρεθηκε αρκετα μετρα μακρια απο το υπολοιπο σωμα του.Στην συνεχεια ιδια πορεια ακολουθησε το κεφαλι του.Ο αλλος εβγαλε το σπαθι του και προσπαθησε να μου επιτεθει απο πισω.Ομως το σπαθι μου που χωθηκε στο στομαχι του του χαλασε τα σχεδια.Τιναξα το αιμα απο την λεπιδα και τον επεστρεψα στην θηκη του.Αυτοι οι δυο δεν ηταν απαραιτητο να πεθανουν.Ομως η οργη μου αποτον θανατο του Ben ηταν ακομα φρεσκια και δεν μου επετρεπε να αφηνω κανεναν marine ζωντανο.

Περπατησα για λιγη ωρα ακομα μεσα στο δασος οταν επιασα την μποχα που ανεδιδε η μεγαλουπολη του νησιου.Βρισκομουν κοντα πλεον και δεν αργησαν να φανουν τα κτηρια και οι βρωμεροι της δρομοι.Ηταν ακομη καλυμμενη σε αυτο το γκριζο συννεφο.Βγηκα απο το δασος και προχωρησα στους φαινομενικα αδειους δρομους της.Ομως πλεον ηξερα οτι καπου κοντα υπηρχαν κρυμμενοι ολοι οι κατοικοι της πολης ετοιμοι να μου επιτεθουν.Προσεχα τα παντα γυρω μου και ειχα τα αφτια μου τεντωμενα για να ακουσω και τον παραμικρο θορυβο.Παρολη την ανησυχια μου ομως τιποτα δεν συνεβη και διεσχισα την πολη ανενοχλητος.Ισως το γεγονος οτι ειχα βγει ζωντανος απο το δασος που αυτοι φοβοντουσαν να μπουν να τους τρομαζε.Αφου περασα την πολη προχωρησα στην απεραντη ερημια που απλωνοταν μεχρι την παραλια που ειχα αφησει την βαρκα μου.Μετα απο αρκετες ωρες δυσκολης πεζοποριας εφτασα τελικα εκει που ειχε ξεκινησει αυτη η περιπετεια μου.Εσυρα την βαρκα μου γρηγορα στην θαλασσα και μπηκα μεσα.Τραβηξα κουπι οσο πιο δυνατα μπορουσα για να φυγω οσο πιο γρηγορα γινοταν απο αυτο το αθλιο νησι.Σιγουρα δεν θα το ξανα επισκεπτομουν.


Την ιδια στιγμη
Ενας marine σερνετε στο χωμα.Εχει παντου αιματα και το ενα ποδι του λειπει ενω και τα ρουχα του ειναι καταξεσκισμενα.Ομως η θεληση του ειναι πολυ μεγαλη.Πρεπει να ενημερωσει για αυτη την νεα απειλη.Και υστερα θα μπορει να πεθανει ησυχος.Μπροστα του εμφανιζεται ενα γκριζο κτηριο.Στην αρχη χαιρετε που το βλεπει οταν ομως βλεπει την πορτα του γκρεμισμενη απελπιζετε.Ερπετε μεχρι την εισοδο και βλεπει ενα φρικιαστικο θεαμα.Δυο συναδελφοι του ειναι αγρια δολοφονημενοι.Πλησιαζει τον εναν και ψαχουλευει τις τσεπες του.Βγαζει απο την μια ενα baby Den Den Mushi και καλει.Περνουν μερικα δευτερολεπτα και μετα μια φωνη ακουγετε απο την αλλη μερια.-Τιναξε την βαση στον αερα!!!Πρεπει να τον προσεχετε φωναζει με απογνωση.-Ηρεμησε και πες μας τι εγινε ακριβως.Περνει μια ανασα και τους εξηγει πως ενας αντρας μπηκε στην μυστικη τους βαση και την ανατιναξε.-Eιναι ολοι νεκροι εκτος απο μενα.Την γλιτωσα επειδη εκανα αγγαρεια στο τεταρτο επιπεδο οταν ξαφνικα ενοιωσα μια τεραστια δονηση και υστερα ακουσα την εκρηξη.Ειδα τα παντα να διαλυονται και ολους τους φιλους μου να πεθαινουν.Το χειροτερο ομως ηταν...ηταν δεν ξερει πως να το πει-οτι αυτος δεν επαθε τιποτα!!!-Τι εννοεις? του λεει η φωνη με φανερη την απορια στον τονο της.-Μολις τελειωσε η εκρηξη ειδα δεσμες φωτος να συγκεντρωνονται σε να σημειο και μετα σχηματιστηκε μια μορφη.Ηταν ενας μαυροντυμενος αντρας.Φαινετε πως εχουμε ακομα εναν χρηστη Logia στις αρχικες θαλασσες!!!Οση ωρα ο marine μιλουσε εφτυνε συνεχως αιμα και ηταν φανερο οτι δεν θα αντεχε για πολυ.Περασαν μερικα δευτερολεπτα που δεν ακουστηκε τιποτα και τελικα αυτος που βρισκοταν στην αλλη μερια μιλησε.-Τον αναγνωρισες?-Ναι.Τον ειχα δει προσφατα στα πσοτερς με τους καταζητουμενους.Ονομαζετε...Swiftblades Jim λεει και ξεψυχα.Ο αλλος συνομιλητης καλει δυο-τρεις φορες τον marine και οταν καταλαβαινει τι εχει συμβει κλεινει το Den Den Mushi.-Λοιπον Swiftblades Jim...θα σε προσεχουμε ιδιαιτερα ψιθυριζει και υστερα πινει μια γουλια ουσκι.

Όνομα: Swiftblades Jim
Haki Points:
Player of the Month Points:9
Beli: 56.000
Bounty/Fame Points: +5.000.000
Παρατηρήσεις: Πολύ καλή η ιστορία σου.Η αρχή μου άρεσε πολύ με τα κεφάλια των Marine αλλά το τέλος ήταν όλα τα λεφτά με τον Marine και το Den Den Mushi.Το μόνο μειονέκτημα ήταν ότι κουραζόσουν σαν αναγνώστης μέχρι να φτάσεις στο τέλος.