[τελος]To πεπλο της διαφθορας αποκαλυπτεται.

Στην προηγουμενη ιστορια: Ο ando φτανει τελικα στην shell town επειτα απο μια φουρτουνα και πηγαινει προς το μπαρ. Εκει μαθαινει οτι ο morgan ετοιμαζεται να εκτελεσει την rika, την κορη της ririka, της σερβιτορας που δουλευει στο μπαρ. Επειτα απο μια σκληρη μαχη με τον morgan, ο ando βγαινει νικητης και σωζει τη rika. Η shell town γιορταζει για την ηττα του morgan αλλα μετα την γιορτη η αληθεια πεφτει σαν κεραμυδα. Η ririka αποκαλυπτει στον ando μια μυστικη οργανωση στην πολη και αυτος αποφασιζει να την ξεσκεπασει.


Ξυπνησα και βρισκομουν στο δωματιακι πισω από το μπαρ. Το κρεβατι ηταν αρκετα ανετο και ετσι ειχα έναν σχετικα καλο υπνο. Κοιταξα από το παραθυρακι και διαπιστωσα ότι αρχισε να βραδιαζει. Εφτασεη ωρα ψυθιρισα από μεσα μου με θαρρος. Δεν φοβομουν για αυτό που ηθελανα επιχειρισω, ειχα σταματησει να φοβαμαι από την στιγμη που ειχα μεινει μονος μου στον κοσμο. Σηκωθηκα και πηγα να συναντησω την ririka. Στο μπαρ ειχε καμποσους πελατες που επιναν και γελουσαν. Η ririka επλενε κατι ποτηρια και δεν ηθελα να την απασχολησω για πολύ.
- Λοιπον! Ξεκιναω, ευχησου μου καλη τυχη. Εκεινη τρομαξε τοσο πολυ που της επεσε το ποτηρι που κρατουσε εκεινη την στιγμη και εσπασε με εναν γδουπο στο πατωμα.
- Με τρομαξες! ξερεις, ειμαι πολυ ταραγμενη γι αυτο που πας να κανεις. Ειναι πολυ επικινδυνο και δεν θελω να παθεις κατι.
- Χαλαρωσε! Σου υποσχομαι οτι θα γυρισω.
Χωρις να πουμε αλλα, κινησα για το μοτελ και για την εφαρμογη του σχεδιου μου. Δεν επρεπε να παει κατι στραβα και για αυτο τον λογο κοιμηθηκα νωρις και ξυπνησα τωρα. Αν με επερνε ο υπνος την ωρα που περιμενα στο μοτελ, τοτε θα ειχα μπλεξει ασχημα. Βγηκα απο το μπαρ μα κατευθηνση την <<ομορφη νυχτα>>, το μοτελ-κρυσφυγετο του hanuki. Το φεγγαρι αρχισε να κανει δειλα την εμφανιση του στον ουρανο της shell town και ετσι εβγαλα τσιγαρο και απολαυσα την νυχτερινη μου τσαρκα.

Το τσιγαρο μου ηταν τοσο απολαυστικο κοιταζοντας αυτο το φεγγαρι. Η πολη πλεον αρχισε να ερημωνει καθως η νυχτα ειχε μπει για τα καλα. Προχωρουσα προς το μοτελ αλλα ηθελα ακομη δρομο. Ειχα φταασει σχεδον στο μισο της διαδρομης μου και περπατουσα ενα μισαωρο περιπου. Ξαφνικα την ηρεμια μου ταραξε μια γυναικια φωνη που εχονταν απο την δεξια μου πλευρα.
- ΒΟΗΘΕΙΑ! ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.....ΦΥΓΕ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΜΠΑΣΤΑΡΔΕ, ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΜΗΝ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΚΟ. Η γυναικα αρχισε να κλαιει και εγω ετρεξα για να δω τι συμβαινει. Οταν εφτασα πιο κοντα ακουσα και μια αντρικη φωνη, καπως βαρια.
- Σκασε τσουλακι. Αφου δεν εχεις να με πληρωσεις με λεφτα, τοτε θα με πληρωσεις σε ειδος. Επειτα αρχισε να της ξεσκιζει τα ρουχα. Η γυναικα εκλεγε και φωναζε αλλα ηταν ερημια και υπηρχα μονο εγω εκει γυρω. Ετρεξα γρηγορα πανω του και τον εσπρωξα μακρια απο την κοπελα.
- Μην τολμησεις να την ακουμπησεις κτηνος! Εκεινος ειχε χτυπησει στον τοιχο μου βρισκονταν πισω του αλλα ειχε σηκωθει. Δεν ειχα παρατηρησει ποσο μεγαλοσωμος ηταν. Με περνουσε 2-3 κεφαλια.
- Μην ανακατευεσαι μυξιαρικο! Αν θες την ζωη σου φυγε, και ασε με να ολοκληρωσω αυτο που αρχισα. Καθως ελεγε αυτα τα λογια κοιτουσε την κοπελα με ενα λαγνο και αιμοβορο βλεμμα.
- Η ζωη μου δεν ειναι στα χερια σου!
Μαλλον τον εκνευρισα γιατι ορμησε πανς μου με μανια. Με χτυπησε στο στομαχι με το τεραστιο χερι του και παραλιγο να μου βγει απο το στομα. Επεσα πισω σφαδαζοντας αλλα δεν θα τον αφηνα να πειραξει την κοπελα. Σηκωθηκα με δυσκολια και τον ειδα που ορμησε προς το μερος μου ακομη μια φορα. Αλλα αυτη τη φορα ημουν προετοιμασμενος. Με μια αστραπιαια κινηση εβγαλα τα κατανα μου και λιγο πριν με χτυπησει του καταφερα ενα μεγαλο κοψιμο στον θωρακα. Εκεινος επεσα στο εδαφος και αιματα ποτισαν το χωμα.

Αμεσως μετα ετρεξα να δςενα ειναι καλα η κοπελα που παραλιγο να ατιμασει αυτος ο μπασταρδος. Ηταν πεσμενη στο εδαφος με μισο-ξεσκισμενα ρουχα και ετσι εβλαλα την καπα μου και την σκεπασα.
- Εισαι καλα; Εκεινη με κοιταξε ταραγμενη και με κλαμενα ματια. Φαινοταν οτι δεν μπορουσε να μιλησει και ετσι δεν την ρωτησα κατι αλλο. Απλα την βοηθησα να σηκωθει στα ποδια της.
- Σε αυχαριστω, ειπε με ενα υφος που προδιδε ευγνωμοσυνη αλλα και φοβο.
- Μην ανησυχεις! Εισαι σε καλα χερια! Δεν θα σου κανω κακο.
Εκεινη επεσε πανω μου και αρχισε να κλαιει και να με ευγνωμονει.
- Αν.....αν δεν ησουν εσυ δεν ξερω και εγω τι θα ειχε γινει.
- Ελα, σταματα. Περασαν αυτα και μην τα σκεφτεσαι αλλο.
- Μα μπορει να ξαναερθουν!
- Ποιοι να ερθουν; Εννοεις οτι ειναι κατι σαν σπειρα;
- Ναι, ειναι μια ομαδα εγκληματιων την οποια ελεγχει ο morgan
- ΜΑ ΤΗ ΦΑΛΑΚΡΗ ΑΡΚΟΥΔΑ! Μηπως ο αρχηγος τους ειναι ο hanuki;
- Ναι, αλλα που το ξερεις; Αυτη η οργανωση ειναι μυστικη.
- Εχω της πηγες μου. Λοιπον πηγαινε στο σπιτι σου και απο αυριο να μην ανησυχεις. Δεν θα ξαναερθουν ποτε να σου ζητησουν χρηματα.
- Και πως ειναι δυνατον;
- Εχε πιστη!
Κινησα να φυγω αλλα η κοπελα με πηρε απο πισω.
- Δεν μου αρεσει να με ακολουθουν.
- Συγνωμη αλλα μηπως θα μπορουσες να με πας στο σπιτι μου; Ετσι θα μπορεσω να σου επιστρεψω και την καπα. Εδω πιο κατω ειναι.

Tο σπιτι της ηταν λιγο πιο κατω και την αφησα εκει.
- Σε ευχαριστω! Δεν θα ξεχασω ποτε αυτο που εκανες για μενα.
- Απο εδω και περα να προσεχεις. Μπορει να μην βρεθει καποιος που θα σε σωσει.
- Ναι εχεις δικιο. Υοκο, ειπε και μου εδωσε το χεριρι της.
- Αndo!!! φωναξα καθως απομακρυνομουν απο το σπιτι της. Κοιταξα για λιγο γυρω μου και διαπιστωσα οτι ημουν κοντα στον προοροσμο μου. Η αληθεια ηταν οτι σκεφτομουν την κοπελα που ειχα δει. Στην αρχη δεν την ειχα προσεξει αλλα μετα οταν την ειδα κατω απο το φως παρατηρησα οτι ηταν ιδεαιτερα ομορφη. Ειχα μακρια μπλε μαλλια και ομορφα καστανα ματια. Το σωμα της ηταν εξισου υπεροχο, το ειδα οταν μου εδωσε την καπα. Ευτυχως αυτο το θηριο δεν προλαβε να της κανει κατι. Αλλα αμεσως προσπαθησα να την βγαλς απο το μυαλο μου για να συγκεντωθω στην αποστολη μου, αλλα και επειδη δεν θα την ξαναεβλεπα.
Χαμενος μεσα στις σκεψεις μου, δεν ειχα καταλαβει οτι ειχα φτασει, οταν ειδα ξαφνικα μια ταμπελα <<ομορφη νυχτα>> και ενα κτηριο ψηλο πετρινο αλλα καλοδιατηρημενο. Εβγαλα ενα τσιγαρο απο την τσεπη του πουκαμισου μου και καθησα σκεπτικος στην μεση του δρομου με το φως του φεγγαριου να με λουζει με μια ειδιλιακη πινελια.
- Θα μπουκαρω με στυλακι, ψυθιρισα και κινησα για το μοτελ.

Μπηκα μεσα και ειδα τον παππου να βρισκεται στην ρεσεψιον πινοντας λιγο ρουμι.
- Γεια σου ξενε, τι θα ηθελες; Ευτυχως δεν με θυμοταν και ισως εφτεγε και το ρουμι για αυτο.
- Προσεξε πως μου μιλας γερο! Δεν ειμαι κανενας τυχαιος.
- Χαλαρωσε απλα ηθελα να σε ρωτησω τι θα ηθελες.
- Ενα δωματιο για το βραδυ και γρηγορα. Ξερεις δεν μου αρεσει να περιμενω!
- Ενταξει ενταξει. Και ποιος εισαι για να εχουμε καλο ρωτημα;
- Δεν με ξερεις γερο; Εισαι σιγουρος; Οταν με κοιταξε καλυτερα ειδα τα ματια μου να βγαζουν μια σπιθα. Με ειχε καταλαβει και το εβλεπα στα ματια του αλλα δεν μου αποκαλυψε οτι με καταλαβε.
- Οχι παιδι μου, δεν σε ξερω. Απο που να σε ξερω; Δεν νομιχω οτι εισαι απο το νησι μας.
- Δεν πειραζει γερο, αστο. Πολυ συντομα θα με μαθεις.
Αφου μου εδωσε ενα κλειδι που εγραφε 301 εφυγα για το δωματιο μου. Εκανα πως ανεβηκα τα σκαλια αλλα στην πραγματικοτητα εκαστα εκει για να κρυφακουσω. Εβγαλα ισα ισα το κεφαλι μου απο την πορτα που οδηγει στα σκαλια και τον ειδα να ψαχουλευει κατι. Επειτα σηκωσε πανω κατι αφισα και φωναξε <<ΤΟ ΗΞΕΡΑ>>. Ηταν το wanted poster μου, το εβλεπα καθαρα απο εκει που ημουν. Ετσι, ανεβηκα στον τριτο οροφο για το δωματιο μου. Εκει παρατηρησα οτι δεν υπηρχαν αλλα δωματια. Προφανως το ειχαν χτισει ετσι για να μην υποψιαστουν οι αλλοι πελατες το μοτελ. Ανοιξα με το κλειδι και μπηκα. Το δωματιο ηταν πιο μεγαλο απο το προηγουμενο στο οποιο ειχα διαμεινει. Αρχισα λοιπον να προετοιμαζομαι για ολα τα ενδεχομενα και επειτα, εκλεισα το φως και περιμενα μεσα στον σκοταδι, καθισμενος στην καρεκλα, περιμενοντας τα τσιρακια του hanuki.

Ειχα απελπηστει. Βρισκομουν εκειμ καθισμενος στο σκοταδι τουλαχιστον για δυο ωρες και δεν ειχα ουτε ενα σημαδι απο τον hanuki. Σκεφτομουν οτι ειχε γινει καποιο λαθος και οτι η ririka δεν ειχε πληροφορηθει σωστα. Ισως, να ηταν αλλο μοτελ το αντρο αυτης της εγκληματικης οργανωσης. Σκοπευα να τα παρατησω οταν ακουσα βηματα εξω απο την πορτα του δωματιου. Οσοι και να ηταν περπατουσαν πολυ σιγα, σαν γατες. Πρεπει να συνομιλουσαν γιατι σαν να ακουγα καποιες λεξεις. Ο ενας πρεπει να ηταν ο παππους της ρεσεψιον. Αν ειχα ακουσει καλα ελεγε στους αλλους για εμενα. << Ο Lion D. Ando ειναι, εχει bounty 2.000.000, δηλαδη παιχνιδακι για εσας.>> Επειτα σταματησαν οι φωνες και ακουσα τον ηχο ενος κλειδιου να ανοιγει την πορτα του δωματιου μου.
- Μην αναψετε τα φωτα! Πρεπει να τον αιφνιδιασουμε! Στο κρεβατι θα ειναι......(σιωπη)...... Δεν ειναι στο κρεβατι. Μα που στον διαολο ειναι;
- Ψαχνετε για καποιον;
- Ε; τι; μα πως ειναι δυνατον; πως ηξερες οτι θα ερθουμε; Τα ματια μου ειχαν συνηθισει και μπορουσα να διακρινω το περιγαμμα τους, αλλα αυτοι δεν μπορουσαν να δουν καθολου. Δεν απαντησα στην ερωτηση τους γιατι ηθελα να γεμισω το κεφαλι τους με φοβο. Σηκωθηκα και πηγα σιγα απο πισω τους. Ηταν δυο ατομα μεγαλοσωμα καθως ο παππους ειχε φυγει.
- ΜΠΟΥ!
Αυτοι πεταχτηκαν πανω απο τον φοβο τους ενω εγω το διασκεδαζα. Δυστυχως ο ενας απο τους δυο βρηκε τον διακοπτη πλημμυριζοντας το δωματιο με φως.
- Τωρα σε εχουμε στο χερι! φωναξε ο δεξιος. Δεν θα την γλυτωσεις, ειπε ο αριστερος και αμεσως ορμησαν πανς μου με μενος. Ο δεξιος ηταν ενας μεγαλοσωμος φαλακρος αντρας που κρατουσε ενα μεγαλο ασημενιο ξιφος και ο αριστερος ηταν εξισου μεγαλοσωμος με πολυ κοντα καστανα μαλλια που κρατουσε δυο αλυσιδες.

Ερχοταν και οι δυο επανω μου και πηδηξα στα δεξια μου να τους αποφυγω. Αρχισαν να με χτυπαν με μανια και εγω προσπαθουσα να αποκρουσω τις φονικες τους επιθεσεις. Τις περισσοτερες φορες τα καταφερνα, αλλα αλλες φορες οχι και ετσι ειχα αρκετα κοψιματα στο σωμα μου. Επρεπε να εκανα κατι γρηγορα, γιατι ειχα αρχισει να χανω εδαφος. Την ωρα που μου πεταξε τις αλυσιδες ο ενας απο τους δυο, εβαλα τα κατανα στην θηκη τους και αντι να τις αποφυγω καταφερα και τις επιασα με μαεστρια, αν και οι παλαμες μου με πεθαναν στον πονο. Μπορει να ηταν μεγαλοσωμος αλλα η προπονηση με τον παππου μου με ειχε προετοιμασει για κατι τετοιο. Με πολυ δυναμη τον τραβηξα προς το μερος μου και μολις εφτασε κοντα μου του εριξα μια δυνατη γροθια στο προσωπο. Επεσε προς τα πισω πιανοντας το γεματο αιματα προσωπο του.
- Din......Θα το πληρωσεις αυτο που εκανες στον αδερφο μου αθλιε.
- Για προσπαθησε...
Ο φαλακρος αντρας ορμησε πανω μου με το ξιφος του, για να με τρυπησει αλλα τον μπλοκαρα με τα κατανα μου. Επειτα με δυναμη τον σπρωχνω πισω και με μια κινηση μπηγω τα κατανα μου στο σωμα του.
- DAN....Πως μπορεσες;
- Βασικα εσεις ηρθατε στο δωματιιο μου το βραδυ για να με απαγαγεται...
Ο din ειχε σηκωθει και ορμησε πανω μου αοπλος καθως, οι αλυσιδες ηταν πεσμενες στο εδαφος. Αποφευγω το γεροδεμενο χερι του και αστραπιαια μπηγω το κατανα μου στο στομαχι του.
Αφου μαζεψα το κατανα μου απο το σομαχι του, din κινησα να βρω τον παππου στην ρεσεψιον.

Πιστευα οτι μετα απο τοση φασαρια που προκαλεσε η μαχη μου με τους din kai dan, που προφανως ηταν αδερφια, θα ειχα αναστατωσει το μοτελ, αλλα εκανα λαθος. Στον δευτερο οροφο ολα εβαιναν σε κανονικους ρυθμους. Προφανως, θα ειχε αρκετα καλη μονωση για να μην υποψιαστουν κατι οι υπολοιποι πελατες του μοτελ. Κατεβηκα στο ισογειο εκει που ηταν η ρεσεψιον και εβλαγα το κεφαλι μου για να εντοπισω τον παππου και να ελεγξψ την κατασταση. Εκει ειδα εναν κοντουλη τυπο να συζηταει με τον παππου. <<Τον περναω σιγουρα δυο κεφαλια>> ειπα απο μεσα μου. Επρεπε να δρασω γρηγορα. Θα χτυπουσα τον κοντουλη τυπο και θα αναγκαζα τον παππου να με παει στον hanuki. Πεταχτηκα αστραπιαια και ορμησα στον κοντουλη με τα κατανα μου. Εκεινος ομως λες και με ειχε δει πηδηξε γρηγορα στα δεξια και απεφυγε την επιθεση μου.
- Τι στο διαολο; Πως ηξερες οτι θα σου επιτεθω.
- Ειναι απλο. Με αυτον εδω τον καθρεφτη! Και μου εδειξε εναν τεραστιο καθρεφτη πισω ακριβως απο την ρεσεψιον.
- Μα τι ηλιθιος που ειμαι, πως ειναι δυνατον να μην τον ειδα; ψιθυρισα.
- Μιας και εφτασες ως εδω ειναι ωρα να σε σταματησει καποιος. Αν και με προβληματιζει το γεγονος, οτι νικησε τον dan και τον din.
- Τοτε ετοιμασου, γιατι θα εισαι ο επομενος! Παρολο το υψος του, δεν τον υποτιμουσα, ποτε μου δεν υποτιμησα εχθρο. Για να ειναι στην υπηρεσια του hanuki σιγουρα θα ηταν ικανος και δυνατος. Εβγαλα τα κατανα μου και εκανε και αυτος το ιδιο. Δυο μαυρα πανεμορφα κατανα..... Ο παππους ειχε κρυφτει πισω απο την ρεσεψιον φοβισμενος.

Κοιτουσαμε ο ενας τον αλλον με σιγουρια. Δεν ξερω γιατι αλλα στα ματια του αντιοπαλου μου εβλεπα κατι απο τον εαυτο μου. Εβλεπα την θεληση και το πεισμα που ειχα και εγω. Αμεσως σταματησα να σκεφτομαι καθως τον ειδα να μου επιτιθεται και χρησιμοποιησα τα κατανα μου για να τον μπλοκαρω. Η μαχη ηταν πολυ δυσκολη. Ο κοντος αυτος τυπος αποδειχθηκε τρομερος αντιπαλος. Τα ξιφοι μας διασταυρονωνταν και χτυπουσαν μεταξυ τους με τρελους ρυθμους. Δεν καταφερα να τον πετυχω ουτε μια φορα, αλλα παρολο την κουραση μου, ουτε εκεινος καταφερε. Αποκρουαμε ο ενας τον αλλον με μαεστρια. Ειχαμε κουραστρει και οι δυο, εγω σιγουρα απο τις μαχες που ειχα δωσει τις τελευταιες μερες. Σταματησαμε να πατουμε μια ανασα και ριχτηκαμε παλι στην μαχη, εγω σαν λιονταρι οπως συνηθιζε να με φωναζει ο παππους μου. Η ορμη της μαχης ηταν τοσο μεγαλη που δεν αντεξαμε για πολυ. Ειμασταν κατω γονατισμενοι, ανυμποροι να αντιδρασουμε, διχως καμια σταλα αντοχης μεσα μας. Την ειχαμε εξαντληση ολη. Οσο ημουν γονατισμενος, σκεφτομουν την αδερφη μου και τον παππου μου. Επρεπε να περασω αυτο το εμποδιο αν ηθενα να την συναντησω και επιπλεον δεν ηθελα να απογοητευσω τον παπππου μου, μετα απο οσα εκανε για μενα. Σηκωθηκα με οση δυναμη μου ειχε απομεινει και το ιδιο εκανε και εκεινος.
- Πραγματικα σε θαυμαζω! Εισαι αξιος αντιπαλος!
- Το ιδιο και εσυ, του απαντησα.
Επειτα ριχτηκε πανω μου και προσπαθησε να με τρυπησει με τα σπαθια του. Η κινηση που ετοιμαζομουν να κανω ηταν η του υψους η του βαθους.......KOUMYOU.....

Προσγηωθηκα λιγα εκατοστα πιο περα και για μια στιγμη ενιωσα το κατανα του στο σωμα μου, αλλα ηταν απλα στην φαντασια μου. Λιγα εκατοστα πιο πισω απο εμενα βρισκονταν ο κοντος αυτος τυπος, πεσμενος στο εδαφος εχοντας 4 μεγαλα κοψιματα στο στομαχι και στον θωρακα. Η κινηση μου ειχε πετυχει και ειχα νικησει αυτον τον τυπο, αλλα πλεον δεν ηξερα αν ειχα την δυναμη να νικησω τον hanuki. Αν αυτος ο τυπος που μολις ειχα παλεψει ηταν τοσο δυνατος, τοτε ο hanuki πρεπει να ηταν παντοδυναμος. Βεβαια, αν δεν ημουν τοσο τραυματισμενος απο τις μαχες που ειχα δωσει θα τον ειχα νικησει πιο γρηγορα και πιο ευκολα. Ξαφνικα, ολα θολωσαν και ενιωσα λες και μεταφερθηκα σε εναν αλλο κοσμο, ενιωθα τις αισθησεις μου να οξυνονται και ειδα τον παππου να με πυροβολαει με ενα οπλο, Καθως η σφαιρα τρυπουσε την πλατη μου ενιωσα ενα δυνατο τραβηγμα και επανηλθα παλι στην πραγματικοτητα. Χωρις να εχω καταλαβει τι εγινε, πηδηξα προς τα δεξια και ειδα την εικονα που ειχα ζησει στο μυαλο μου. Ο παππους με ειχε πυροβολησει και εγω απεφυγα την σφαιρα του. Επειτα σηκωθηκα και πριν προλαβει να πατησει παλι την σκανδαλη εφερα το κατανα μου στον λαιμο του.
- Πες μου που ειναι;
- Ποιος; Δεν καταλαβαινω τι εννοεις....
- Ασε τα σαπια γερο και πες μου που ειναι ο hanuki.
- Δεν καταλαβαινω γιατι μιλας...
- Αν θες την ζωη σου μιλα, του ειπα και εσυρα το κατανα μου στον λαιμο του, απ οπου βγηκε αμεσως ελαχιστο αιμα.
- Ενταξει, ενταξει....δεν χρειαζεται να κανεις βιαστηκες κινησεις. Θα σου πω.......Το κρυσφηγετο βρισκεται εδω, μεσα σε αυτο το κτηριο και ειναι πισω απο αυτον τον καθρευτη.

Για λιγο τα εχασα, αραγε να με κοροιδευε; Αλλα μετα σκεφτηκα πιο λογικα. Τι αλλο μπορει να κανει ενας τεραστιος καθρευτης πισω απο την ρεσεψιον; Και τωρα που το σκεφτομαι εχει το μεγεθος πορτας. Ημουν σιγουρος οτι ο γερος δεν μου ελεγε ψεμματα αλλα επρεπε να βεβαιωθω.
- Δεν σε πιστευω. Μου λες ψεμματα βρωμο-γερε και για αυτο θα πεθανεις.
- Οχι.......στασου.....αληθεια σου λεω....πιστεψε με σε παρακαλω μην με σκοτωσεις. Να δες. Επειτα πηγε στον καθρευτη και τον χτυπησε 3 φορες δυνατα.
- Τι εκανες ακριβως; Τι ηταν αυτο; Αν ειναι καποιο κολπο για να τον ειδοποιησεις θα σε σκοτωσω.
- Οχι...οχι...πιστεψε με, ειναι το συνθημα οτι σε εχουμε πιασει για να ανοιξουν τον καθρευτη. Βλεπεις, ανοιγει μονο απο μεσα. Πριν κανω οτιδηποτε αλλο χτυπησα τον γερο στο κεφαλι με το κατω μερος του σπαθιου μου και λιποθυμησε. Επειτα κρυφτηκα αριστερα απο τον καθρευτη και περιμενα να ανοιξει. Υστερα απο λιγο ο πελωριος καθρευτης ανοιξε και ενας αντρας μεσαιου ανααστηματος βγηκε απο μεσα.
- Αντε που τον εχ.......Τι διαολο εγινε εδω περ.....ΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!! Ο αντρας επεσε με γδουπο στο πατωμα επειτα απο το χτυπημα μου στο κεφαλι του. Προφανως, αυτος δεν ηταν ο hanuki, αλλα ειχα εξουδετερωσει ως τωρα 6 μελη της σπειρας. 4 εδω μεσα, 1 στο μπαρ το πρωι και 1 οταν ερχομουν, πριν απο καποιες ωρες που παραλιγο να βιασει τη καημενη την κοπελα. Τωρα μενει μονο ο hanuki. Η ririka μου ειχε πει οτι ηταν 4 μελη και ο hanuki, αλλα προφανως με τον καιρο εισχωρησαν και αλλοι εγκληματιες στην οργανωση. Σκεφτομουν πυρετοδως καθε ενδεχομενο. Δεν ημουν σε θεση να τα βαλω με πολλα ατομα λογω της κουρασης, και ετσι επρεπε να μπω μεσα στο μυστικο αυτο δωματιο αθορυβα. Πριν ξεκινησω μου ηρθε μια ιδεα. Αφου ειναι κουρασμενος, θα παρω μαζι το οπλο του γερου για καθε ενδεχομενο. Πηρα λοιπον το οπλο και μπηκα περασα μεσα απο την πορτα-καθρευτης.

Μπηκα μεσα και εκλεισα την πορτα πισω μου σε περιπτωση που επιστρεψει κανενας να μην μπορει να μπει. Μπαινοντας διαπιστωσα οτι η πορτα οδηγει σε εναν στενο διαδρομο περιπου 10 μετρων οπου τελειωνε σε μια δευτερη πορτα, αυτη την φορα κανονικη. Οταν εφτασα κοντα στην πορτα προσπαθησα να κοιταξω απο την κλειδαροτρυπα αλλα τιποτα. Λογικα ηταν το κλειδι στην τρυπα και δεν μπορουσα να δω, και ετσι αποφασισα να κρυφακουσω. Εστεισα το αυτι μου στην πορτα πολυ σιγα για να μην με καταλαβουν και προσπαθησα να πιασω καποιον ηχο απο το δωματιο. Στην αρχη ηταν ησυχια, αλλα επειτα απο λιγο ακουσα φωνες 2 ατομων.
- Αντε που ειναι ακομα; Λες να επαθε κατι αρχηγε;
- Οντως εχει αργησει! Για πηγαινε να δεις τι εχει γινει...
Επειτα ακουσα βηματα να κατευθηνονται πτρος το μερος μου και κρυφτηκα στα αριστερα της πορτας. Οταν ανοιξε, ειδα εναν σωματωδη αντρα να βγαινει απο μεσα και χωρις να το σκεφτω, του επιασα το κεφαλι και το χτυπησα στην γωνια της πορτας με δυναμη. Εκεινος επεσε λιποθυμος στο πατωμα γεματος αιματα και εγω μπουκαρα μεσα στο δωματιο.

Το δωματιο δεν ηταν πολυ μεγαλο, αλλα ουτε μικρο. Υπηρχε ενα ξυλινο γραφειο στη μεση και δυο γλαστρες, μια αριστερα κια μια δεξια γεμιζαν τον χωρο. Το δωματιο ειχε ενα αεραγωγο και καθολου παραθυρα και το πατωμα καλυπτε ενα κοκκινο χαλι. Στο γραφειο ηταν καθισμενος ενας κοκκινομαλης αντρας γυρω στα 40, με εντονα χαρακτηριστικα στο προσωπο του και με μια ουλη κατω απο το αριστερο του ματι. Οπως παρατηρησα κατω απο το γραφειο του, φορουσε ενα πρασινο πανελονι και μαυρες αρβιλες, αφηνοντας ακαλυπτο το γυμνασμενο κορμι του. Μολις με ειδε γουρλωσε τα ματια μου και με κοιταξε με ενα βλεμμα γεματο αποστροφη.
- Τι σκατα θελεις εσυ στο γραφειο μου. Νομιζα οτι σε ειχαν<<κανονισει>> αυτοι οι αχρηστοι.
- Τοτε επεσες εξω!
- Hanuhanuhanuhanuhanu! αρχισε να γελαει. Εφτασες μεχρι εδω και μπραβο σου και μαλιστα εμαθα οτι νικησες τον morgan. Αυτο με βολευει καθως μου ανοιξες τον δρομο για να κατακτησω αυτο το νησι. Ηanuhanuhanuhanu! Σιγουρα δεν περιμενα να εισαι τοσο δυνατος ωστε να νικησεις τον morgan, αλλα απο οσο βλεπω δεν σου εχουν μεινει κει πολλες δυναμεις.
- Ειναι αρκετες για να σε στειλω στον διαολο.
- Ηanuhanuhanuhanu! Δεν νομιζω! Και τωρα συγχωραμε αλλα πρεπει να σε σκοτωσω!
Σηκωθηκε πανω και ετομαστηκε να μου επιτεθει κρατωντας ενα ξιφος που ειχε διπλα στο γραφειο του, αλλα μολις ειδε το οπλο που κρατουσα στο χερι μου εκανε πισω. Χωρις να μιλησει και με μια αστραπιαια κινηση εβγαλε ενα οπλο που το ειχε κρυμενο στο γραφειο του και πυροβολησε γρηγορα. Πηδηξα γρηγορα στα δεξια για να αποφυγω την σφαιρα του και τον πυροβολησα στον κεφαλι. Επεσε κατω νεκρος. Επειτα διαπιστωσα οτι η σφαιρα του με ειχε πετυχει στον θωρακα λιγο πανω πανω απο την καρδια.

Ημουν πληγωμενος πολυ ασχημα και επιανα την πληγη μου στον θωρακα απο την οποια ετρεχε απλετο αιμα. Ειχα φερει εις περας την αποστολη μου αλλα δεν ηξερα αν θα επιβιωνα. Επρεπε να σκεφτω κατι. Τι θα εκανα; Αν εμενα σε αυτο το μερος το πιθανοτερο να με επιαναν και να με σκοτωναν. Επρεπε να φυγω απο ταυτο το μοτελ. Αλλα που να παω; Το μπαρ ηταν πολυ μακρια και ισως να ηταν κλειστο τετοια ωρα. Σκεφτομουν αστραπιαια και ξαφνηκα μου ηρθε μια καλη ιδεα. Για την ακριβεια ηταν η μοναδικη λυση που ειχα. Θα πηγαινα να χτυπησω στην κοπελα που ειχα σωσει νωριτερα το βραδυ. Μαζεψα οτι δυναμεις μου ειχαν απομεινει και με δυσκολια βγηκα εξω απο το μοτελ. Το κρυο ηταν τσουχτερο, αλλα στην κατασταση την οποια βρισκομουν δεν με ενοιαζε καθολου. Προσανατολιστηκα και ξεκινησα για το σπιτι της κοπελας. Επειτα απο λιγο εφτασα ξεπερνωντας τον ιδιο μου τον εαυτο. Χτυπησα την πορτα πολυ δυνατα με την τελευταια δυναμη που ειχε μεινει στην ψυχη και στο σωμα μου και επειτα επεσε λιποθυμος στο πεζουλι του σπιτιου.

Ανοιξα τα ματια μου και αντικρυσα την κοπελα, να ειναι απο πανω μου και να με κοιταει εντονα.
- Επιτελους ξυπνησες. Πως εσθανεσαι;
- Οχι και τοσο καλα. Ποναω σε ολο μου το σωμα.
- Ναι ξερεις, οταν σε βρηκα ησουν λιποθυμος και ετοιμοθανατος. Σε εβαλα στο κρεβατι μου και σου εδεσα τις πληγες. Επειτα καθομουν και προσευχομουν να γινεις καλα.
- Σε ευχαριστω! Δεν θα το ξεχασω αυτο που εκανες για μενα.
- Στο χρωστουσα! Αρα ειμαστε πατσι τωρα!
- Ποσες ωρες κοιμομουν;
- Ωρες; χαχαχαχαχχααχαα...εννοεις μερες.
- Τι; μερες;
- Ναι κοιμοσουν 2 μερες και ακομα χρειαζεσαι ξεκουραση. Εκεινη την στιγμη μια φρικτη ιδεα μπηκε βιαια στο μυαλο μου και με αναστατωσε.
- Τι απεγινε ο hanuki;
- Α! Μην σε απασχολει αυτο. Αφου σε ειδα ετσι καταλαβα τι ειχε γινει και ειδοποιησα τους marines,οι οποιοι αιχμαλωτισαν τον hanuki και τατσιρακια του. Πλεον ολοι ειναι στην φυλακη και ο morgan ειναι σε περιορισμο. Και υπαρχει και κατι αλλο ando.
- Τι εννοεις;
- Μετα απο αυτο που εκανες οι θεωρησε πραγματικη απειλη για τους marines και εχεις επικυρηχθει για 9.000.000 beli. Αυτο εγινε γιατι με την αποκαλυψει μιας τετοιας σπειρας η υποληψη των marines δισφημιστηκε......Μα γιατι γελας;
- Γελαω γιατι χαιρομαι. Επιτελους εχω ενα ονομα!χαχαχαχαχαχαχα!!!!!!
- Εισαι πραγματικα τρελος. Εκεινη την στιγμη θυμηθηκα το ονομα της κοπελας.
- Υοκο!!!!! Το θυμηθηκα! Εκεινη χαμογελασε και επειτα πηγε στην κουζινα να μαγειρεψει. Εγω καθισα καπλωμενος στο κρεβατι για τις υπολοιπες δυο μερες και αποφασισα, οτι πλεον ειναι ωρα για το επομενο ταξιδι μου.

Όνομα: Lion D. Ando
Haki Points: 2
Player of the Month Points: 5
Beli: 22.000
Bounty: +1.000.000
Παρατηρήσεις: Θελω να προσεχεις τις βρισιές. Δεν θελω να ξανα δω κατι τετοιο απο σενα. Καλυψε τις λέξεις εαν θελεις. Στα υπολοιπα: Η ιστορια ειχε αρκετη υπερβολη και καποια λαθακια γιαυτο και η χαμηλη βαθμολογια. Κατα τα αλλα ωραία ιστορία με καλή πλοκή.

Υ.Γ1: Προσεχε τις αναφορες σου στιε δυναμεις Χακι. Ειναι πολυ νωρις ακομα για τον χαρακτηρα σου να ανακαλυπτει τετοιες δυναμεις. Εγω προσωπικα θα το εκλαμβανω αρνητικα εαν το βλεπω.
Υ.Γ2: Αφου ο hanuki πεθανε...πως συνελήφθει μετα???