[Τελος]White Noise

-VOOOOOOOI! Αυτό ήταν όλο?
Φώναξε ο Squalo ενώ περπατούσε προς το μέρος μου. Εγώ με τα χίλια ζόρια κατάφερα να σηκωθώ με τα δυο μου χέρια να κρέμονται και αίματα να τρέχουν από παντού.
-Φαίνεται πως δεν έχω αρκετή δύναμη για να σε νικήσω με το φρούτο μου...
-Voi λουλουδού... μου είπε καθώς με προσπέρασε και σταμάτησε πίσω μου. Ότι και να σχεδιάζεις το καλό που σου θέλω να μην κάνεις καμιά βλακεία.
-Με έχεις για τέτοιο τύπο Squ-chan?
-Ναι σε έχω... Ήδη ο Smoker σε έχει βάλει στο μάτι μετά από αυτά που έμαθε και δεν θα αργήσει να κάνει την κίνησή του. Πρόσεχε πάρα πολύ και πάνω από όλα μην χαραμίσεις την ζωή σου για κάτι που δεν αξίζει.
-Χοχο~ δεν περίμενα να ακούσω κάτι τέτοιο από κάποιον που ζει για να παλεύει σαν εσένα...
-VOOOOOI Υπονοείς ότι θα έχανα πότε σε μάχη?! Αν δεν ήσουν τραυματισμένος θα...
Αλλά δεν πρόλαβε να τελειώσει την πρότασή του καθώς και οι δυο παρατηρήσαμε κάτι περίεργο. Η γη άρχισε να τρέμει λες και ερχόταν σεισμός αλλά ήταν κάτι χειρότερο...

Γύρισα το κεφάλι μου προς την κατεύθυνση που κοίταζε ο Squalo και είδαμε κάποια δέντρα να πέφτουν ενώ ο εκκοφαντίκος θόρυβος ποδοβολητών όλο και πλησίαζε. Από το δάσος πέταξαν ένα σμήνος περίεργων πτηνών τα οποία μάλλον τρόμαξαν από αυτό που πλησίαζε.
-VOOOOOOOOOOOOOOOOI!! Πρέπει να αστειεύεσαι έτσι?! Τι είναι αυτά?!
Φώναξε πανικόβλητος ο ασπρομάλλης ξιφομάχος καθώς η πρώτη σειρά ζώων εμφανίστηκε. Ήταν μια ανάμειξη ελέφαντα και αρκούδας και μάλλον είχαν βγει εκτός έλεγχου.
-Πάμε να φύγουμε!! VOOOI! ΤΙ ΚΑΘΕΣΑΙ ΑΚΟΜΑ?!
-Ξέρεις... μετά την τελευταία επίθεση... δεν νιώθω τα πόδια μου... χεχε~.
-Μια ζωή ανίκανος! Είπε με σήκωσε στην πλάτη του και άρχισε να τρέχει.
-Μου χρωστάς μεγάλη χάρη!
-Το ξέρω τώρα τρέχα όμως γιατί αν μας προλάβουν θα γίνουμε χαλάκια...
-VOOOOOI!! Μην μου λες τι να κάνω!
Από πίσω ακούστηκε ένας βρυχηθμός και ο Squalo αύξησε ταχύτητα από τον τρόμο του. Μέτα από έναν λόφο μπροστά μας ήταν ο Stein που ακόμα πάλευε με τον Kaname. Τράβηξα τα μαλλιά του Squalo, αυτός έβγαλε ένα δυνατό “Voi” και κατάφερα να τους κάνω να απομακρυνθούν ο ένας από τον άλλον παιρνώντας ανάμεσά τους. Δεν μπορούσα να σταματήσω τον Squalo άλλα τους έδειξα το κοπάδι με τα ζώα και ήλπιζα να πήραν το μήνυμα.

Το μικρό σεισμό ακολούθησε ένα ηχηρό "VOOOIIII" τραβώντας την προσοχή μου και του σχεδόν λιπόθυμου Stein. Στην πλάτη του Squalo βρισκόταν ο Jinto, ο οποίος μας έδειχνε προς τα πίσω τους. Κοίταξα προς τα εκεί και έντρομος αντίκρισα ένα κοπάδι από ζώα που ήταν μισές αρκούδες και μισοί ελέφαντες. Κοίταξα τον Stein, ο οποίος μου ανταπέδωσε το βλέμμα και στη συνέχεια κοιτάξαμε ξανά τα ζώα. Την επόμενη στιγμή πεταχτήκαμε όρθιοι και αρχίσαμε να τρέχουμε ουρλιάζοντας απ'τον τρόμο. Παρατήρησα ότι η Shiro είχε σηκωθεί κι αυτή και μάλιστα μας ακολουθούσε με την ίδια έκφραση στο πρόσωπό της.
-ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ!? ΕΣΥ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ!?
-ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ!? ΘΑ ΤΑ ΕΒΑΖΑ ΝΑ ΜΕ ΚΥΝΗΓΗΣΟΥΝ!?
-Nyan~~
-ΠΟΥ ΚΟΛΛΑΕΙ ΑΥΤΟ!?
Τότε ο επιστήμονας λιποθύμησε και η Shiro τον στήριξε στον ώμο της. Τότε μεταλλάχτηκε σε μια πελώρια γάτα, στην πλάτη της οποίας ήταν ξαπλωμένος ο αναίσθητος Stein.
-Nekko Point! NYAN!
-

Σπόιλερ:

ΟΟΟΟΟΟΟΟ!!!! κραύγασα φοβισμένος. Για την ακρίβεια, περισσότερο έτρεχα απ'την Shiro, παρά απ'το κοπάδι με τα ζώα. Με την ταχύτητα που είχα αναπτύξει δεν άργησα να φτάσω τον Squalo με τον Jinto.
-OI!? φώναξα στον Squalo πετώντας του ένα κουτάλι που είχα τραβήξει νωρίτερα απ'το έδαφος. ΤΙ ΚΑΝΑΤΕ!? ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΚΥΝΗΓΑΝΕ!?
-ΠΟΥ ΘΕΣ ΝΑ ΞΕΡΩ!?
-Απλά τρέξτε~~ είπε ο Jinto κοιτώντας προς τα πίσω. Την στιγμή όμως που αντίκρισε την Shiro, TI EINAI AYTO!? TI ΤΗΣ KANATE!? ΤΡΕΞΤΕ!!~~~
-Θα σε χτυπήσω!!!

Συνεχίσαμε να τρέχουμε, οι άλλοι δηλαδή γιατί εμένα με κουβαλούσαν, μέσα στο δάσος προσπαθώντας να ξεφύγουμε ανάμεσα στα δέντρα, μάταια όμως. Τα ζώα ήταν πολύ δυνατά και κατέστρεφαν τα πάντα στο πέρασμά τους. Ξαφνικά όμως μπροστά μας εμφανίστηκε ένα ποτάμι και ίσως η μοναδική μας σωτηρία. Όταν φτάσαμε στην όχθη κοιτάξαμε δεξιά και αριστερά και βρήκαμε μια γεφυρούλα που ένωνε τις δυο μεριές. Κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί και την περάσαμε όσο πιο γρήγορα μπορούσαμε. Ο Squalo αφού πέρασαν όλοι έκοψε τα σκοινιά και η γέφυρα έπεσε μέσα στο ποτάμι και ελπίζαμε να μην ήταν ρηχό. Για λίγο η καρδιές μας σταμάτησαν όταν είδαμε μια ελεφαντοαρκούδα να προσπαθεί να περάσει το ποτάμι αλλά το δυνατό ρεύμα την παρέσυρε και χάθηκε στο βάθος. Είχαμε σωθεί προς το παρόν και ελπίζαμε να μην υπήρχε κάποιος άλλος τρόπος να περάσουν.
-Μα καλά που είναι ο Gaimon να έρθει να τα μαζέψει? Αναρωτήθηκε ο Kaname φωναχτά. Εκείνη την στιγμή τα νεύρα μου τσιτώθηκαν και προσπάθησα να μείνω ανέκφραστος.
-Oi Kuso-marine! Μήπως είδες έναν περίεργο τύπο μέσα σε ένα μπαούλο με πράσινα μαλλιά?
-Η αλήθεια είναι ότι δεν πέτυχα κάποιον με αυτήν την περιγραφή... Του είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα.
-Μάλιστα... Μπορεί να κρύβεται πουθενά... Τελοσπάντων ας πάμε προς τα καράβια μας να φεύγουμε από δω. Τώρα που το σκέφτομαι είναι η δεύτερη φορά που συναντιόμαστε και πάλι τρέχαμε να σωθούμε από κάτι. Δεν είναι καλό αυτό...
-Τότε να μην εμφανίζεσαι συνέχεια μπροστά μου... του είπα με ένα ύφος υπεροψίας.
Η μόνη απάντηση που πήρα ήταν ένα γρύλισμα και προχώρησε μπροστά.

Μετά το ενοχλητικό σχόλιο του Marine, συνέχισα την πορεία μου με την Shiro να μας ακολουθεί σε μορφή πελώριας γάτας. Πραγματικά δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε με αυτή την κοπέλα. Όπως και να χε, είχαμε γλιτώσει απ'τις ελεφαντοαρκούδες ή ότι στο καλό ήταν αυτά, άρα τέλος καλό, όλα καλά. Η κατάσταση που βρισκόμασταν όλοι δε μας συνέφερε για να συνεχίσουμε την κόντρα μας, αφήνοντας ως μόνη επιλογή τη διαφυγή μας στα πλοία μας.
-Oi Jinto! Σκέφτομαι σοβαρά να σου βυθίσω το πλοίο. Μια κίνηση θα χρειαστεί...
-Uruse~~~ Δε θα το κάνεις!!!
-Μα γιατί?
-Δε θα το κάνεις! Σου πάει η ψυχή να σκοτώσεις τέτοιο πλάσμα? είπε δείχνοντας την Shiro.
-ΝΑΙ!
Την επόμενη στιγμή επέστρεψε στην κανονική ανθρώπινη μορφή της, αναγκάζοντάς με να αλλάξω γνώμη. Ήμουν σίγουρος ότι είδα τον Marine να τρίβει τα χέρια του με ένα σατανικό χαμόγελο, αλλά θα του το ξεπλήρωνα κάποια μέρα. Δεν αργήσαμε να φτάσουμε στην παραλία, όπου βρίσκονταν τα καράβια μας. Εκεί ο Squalo πέταξε στην κυριολεξία τον Jinto στο έδαφος και με πλησίασε, ενώ η Shiro έκανε το ίδιο με τον Stein, ο οποίος μουρμούριζε ασυναρτησίες.
-Shiro-chan, θα μας πας ως το πλοίο?
-Όχι! ^^
-
-Λοιπόν, kuso-revo, ελπίζω να μη σε ξαναδώ στη ζωή μου! Ψόφα!
-Σκάσε kuso-Marine, απλά ψόφα! Χάσου στα βάθη του ωκεανού!
-Ξέρεις ότι δεν πρόκειται να γίνει! Χοχοχο~~
-Λουλουδού! Θα σε δείρω την επόμενη φορά!
-Not gonna happen!~~
Τότε ακούστηκε ένα γνώριμο γρύλισμα απ'την είσοδο του δάσους και καρφώνοντας τα βλέμματα μας εκεί, σηκώσαμε αστραπιαία τις άγκυρες και κάναμε το σταυρό μας, ελπίζοντας ότι τα περίεργα ζώα δε θα μας προλάβουν.

[Τέλος]

Όνομα: Kuran Kaname/Hannah ''Hanji'' Jinto
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 9/9
Beli: 27.000/27.000
Bounty/Fame Points: +1.000.000/1.000.000
Παρατηρήσεις:Μονο ο Ταρζαν ελειπε απ την ιστορια