Στην υγεια μας...[Τελος]

Στο προηγουμενο:Εφτασα στο Hesclusia οπου και βρηκα εναν "ιδιαιτερο" αντιπαλο, μια κοπελα την Shana η οποια ηταν εντελως αδυναμη, αλλα ειχε την θεληση για μαχες και σκοτωμους στο ιδιο επιπεδο με μενα... Αφου την νικησα την επεισα να κρατησει την ζωη της με σκοπο να ερθει να με ξαναπολεμησει καποια στιγμη.

Σημερα: Πλησιαζα τις ακτες του ομορφου νησιου του Misquet στο οποιο και θα εκανα τις πλεον πολυποθητες διακοπες μου. Το νησι ειχε αμετρητους αμπελωνες και εβγαζε το πιο ωραιο κρασι σε ολη την North Blue, ετσι λοιπον δεν εβλεπα την ωρα να φτασω και περασω ενα χαλαρο 10ημερο εκει!!!

Το ταξιδι δεν αρκετα μακρυ και ετσι υστερα απο λιγες ωρες εβλεπα επιτελους τις ακτες το Micqueot. Ηταν τεραστιο, ειχα ακουσει πως ηταν το μεγαλυτερο νησι στην North Blue αλλα δεν περιμενα να ειναι τοσο μεγαλο...Οσο εβλεπε το ματι μου το νησι καλυπτωταν απο τεραστια λιβαδια και αμπελωνες, περαν αυτου υπηρχαν τρεις πολεις πανω στο νησι... Οι δυο ηταν δυο μικρες πολεις και η τριτη ηταν η πρωτευουσα του νησιου και η μεγαλυτερη απο ολες...
Στο νησι εμενε και ενας ζαμπλουτος γεωκτημονας, ο οποιος ειχε και το 55% ολων των αμπελωνων του νησιου και διεξηγαγε και την μεγαλυτερη ποσοτητα κρασιου... Αυτος ηταν ο ανθρωπος που ηθελα να συναντησω στο νησι αυτο, σιγουρα θα ειχε κατι καλο να μου πουλησει...!

Εφτασα στο νησι και αναγκαστηκα πηγα το πλοιο μου στο λιμανι μιας που εκει ηταν το μονο μερος που μπορουσε κανεις να προσαραξει πλοιο. Ωστοσο δεν ειχα καποιο ιδιαιτερο προβλημα με την "επιλογη" αυτην, αφου ηξερα πως ηταν ενα υσηχο γενικα νησι και δεν θα ειχα καποιο προβλημα με Μαριν ή με Bounty Hunters...Αφου ασφαλισα το καραβακι μου ξεκινησα να κανω μια βολτα στην πολη και ισως αν εβρισκα την ευκαιρια να δοκιμασω αυτο το τοσο γνωστο κρασι του Misqueot...

Προχωρουσα σιγα σιγα με την υσηχια μου στους χαλαρους εκεινη την ωρα δρομους και κοιταζα τα μαγαζια και τα μνημεια. Ηταν ολα καλοφταγμενα και καλοδιατηρημενα, φαινοταν κατευθειαν πως αυτη η πολη ηταν πλουσια. Ωστοσο ολοι οι ανθρωποι ηταν χαμογελαστοι και ετοιμοι να σε εξυπηρετησουν οπως μπορουν, σε καμια περιπτωση δεν θυμιζε καποια πλουσια, με την κακη εννοια πολη. Συνεχισα την περιοδια μου μεχρι που καποια στιγμη εφτασα μπροστα απο ενα αρκετα μεγαλο και καλοφτιαγμενο μπαρ... Ειχε ηδη μεσημεριασει και ετσι αποφασισα να μπω να πιω ενα ποτο και να φαω κατι...!

Μπηκα στο μπαρ και εκατσα σε ενα τραπεζι στη γωνια, το μαγαζι ηταν αρκετα γεματο και ειχε πολυ φασαρια. Φωναξα για παραγκελια και μια πολυ ομορφη κοπελα εμφανιστηκε και με ρωτησε τι θελω. Αφου της παραγγειλα χαλαρωσα στην καρεκλα μου μεχρι να ερθει το φαγητο και παρατηρουσα γυρω μου... Οι περισσοτεροι πελατες ηταν μεσης ηλικιας και μαλλον ηταν ντοπιοι γιατι φαινονταν να γνωριζονται μεταξυ τους, δεν μου εδιναν και πολυ σημασια αν εξαιρεσεις δυο τρεις κλεφτες ματιες που ειχα προσεξει καθως εμπενα στο μπαρ... Μαλλον δεν τους ενδιεφερε το αν ημουν πειρατης αρκει να μην δημιουργουσα καποιο προβλημα, πραγμα που με βολευε ιδιαιτερα μιας που δεν ειχα καμια ορεξη να ξεκινησω φασαριες με καποιον, αρκετους μπελαδες ειχα ηδη!!!

Η παραγγελια μου εφτασε και αρχισα να τρωω, το φαγητο ηταν ιδιαιτερα προσεγμενο, καμια σχεση με τα συνιθησμενα φαγητα που εχουν στα μπαρ που ειχα περασει μεχρι τωρα. Φαινοταν πως οποιος και αν ειχε το μαγαζι αυτο, ειχε δωσει μεγαλη βαση σε ολα τα ειδη παραγγελιας. Αφου εφαγα ξαναφωναξα την κοπελα που με σερβιρε και της παραγγειλα λιγο απο το φημησμενο κρασι του νησιου. Εκεινη μου χαμογελασε και πηγε να μου το φερει, πραγματι υστερα απο πεντε λεπτα ξαναγυρισε με ενα μπουκαλι κρασι στο χερι. Μου το εδωσε λεγοντας πως αυτο ειναι κερασμενο απο κεινη και πως ηθελε να δοκιμασω ευθυς αμεσως για να της πω την γνωμη μου, δεν μπορουσα να αρνηθω την ευγενια της και ετσι την ευχαριστησα για το δωρο της και εβαλα σε ενα ποτηρι που ειχα μπροστα μου...

Το δοκιμασα, η γευση του ηταν ισως η πιο συντονισμενη γευση κρασιου που ειχα δοκιμασει ποτε μου. Στην ενιωθες την γευση των φρουτων και των αλλων αρωματικων που περιειχε υστερα την στυφη γευση του χωματος και τελος σου εμενα μια γλυκια γευση απο σταφιλια... Την κοιταξα και της ειπα πως αυτο ηταν το πιο ωραιο κρασι που ειχα πιει σε ολη μου την ζωη, υστερα την ευχαριστησα αλλη μια φορα για το δωρο της... Εκεινη μου χαμογελασε ξανα και μου ειπε πως το κρασι ειναι απο τους αμπελωνες του πατερα της, ο οποιος κατειχε το μεγαλυτερο μερος των αμπελωνων του νησιου...

Κοντεψα να πνιγω απο αυτο που ακουσα, ο ανθρωπος που ηθελα να συναντησω μηπως και τον πεισω να μου πουλησει λιγο κρασι ηταν ο πατερας της κοπελας που με σερβιρε τοση ωρα... Δεν περιμενα πως θα ειναι τοσο ευκολο να τον βρω και ετσι μου ηρθε λιγο ξαφνικο οταν το ακουσα, την ρωτησα γιατι δουλευε εδω αφου ο πατερας της ειχε τους αμπελωνες και μου απαντησε πως το μαγαζι αυτο ηταν δικο της και πως το ονειρο της ηταν να αναλαβει τους αμπελωνες μια μερα και να βγαλει το καλυτερο κρασι του κοσμου απο αυτους... Καθως μου τα ελεγε ολα αυτα το προσωπο της ειχε φωτιστει απο χαρα θυμιζοντας μου το πως ημουν εγω οταν μιλουσα με τον Raikou για το μελλον και τα σχεδια μου... Raikou? Τι να κανει αραγε τωρα?

Συνεχισα να πινω μεχρις οτου ειχε πλεον ερθει η ωρα να κλεισει το μαγαζι, ολοι οι πελατες πλεον ειχαν φυγει. Η κοπελα ηρθε και παλι στο τραπεζι μου και μου ειπε πως πλεον θα εκλεινε, προσφερθηκα να την βοηθησω να καθαρισει λογω του οτι με ειχε κερασει το μπουκαλι με το κρασι!! Μη μποροντας να κανει αλλιως δεχθηκε την προταση μου και ετσι ξεκινησαμε να καθαριζουμε το μαγαζι. Ομως μια φωνη μας διεκοψε...
Βλεπω πηρες και υπηρετικο προσωπικο Leila... Και οχι και τοσο ομορφο απο οτι βλεπω...
GreenWald τι θες εδω; Δεν σου απαγορεψε ο πατερας μου να ερχεσαι εδω περα; ειπε με ψυχρο τονο η κοπελα...
Ο πατερας σου μπορει να λεει οτι θελει, σιγα μη φοβιθω επειδη γεροξεκουτης δεν με θελει...! ειπε ο GreenWald...

Ο πατερας μου δεν σε θελει επειδη εισαι απατεωνας και συνεχως μπλεκεσαι στα ποδια μας προσπαθοντας να βουτηξεις οτι μπορεις...! απαντησε με ακομα πιο ψυχρο υφος η Leila... Αποφασισα να παρω μερος στη συζητηση για να ληξει γρηγορα αυτο το θεμα...:
Νομιζω πως η δεσποινης δεν σε πολυσυμπαθει, οποτε καλυτερα να την κανεις...
Μπα; Και ποιος εισαι εσυ που θα μου το επιβαλεις; ειπε με ειρωνια ο GreenWald... "Αναψα" το χερι μου και τον κοιταξα με μισος...
Σου ειπα πως ειναι καλυτερα να φυγεις, αλλιως δεν σε βλεπω καλα...
Απο την τρομαρα του δεν εκατσε να δει τι ακριβως μπορουν να κανουν οι φλωγες μου, αντιθετα ζητησε συγγνωμη για την διακοπη τραυλιζοντας και εφυγε τρεχοντας...Ειχα νικησει μια ευκολη μαχη χωρις να χρειαστει να λερωσω τα χερια μου...!

Η Leila με κοιταζε με τρομο, οταν επιτελους καταφερε να μιλησει με ρωτησε τι ακριβως ηταν αυτο που εκανα...Της εξηγησα για το φρουτο που ειχα φαει καθως και για ολες του τις δυνατοτητες, της εκανα ακομα και μια μικρη επειδηξη για να της αποδειξω πως οι φλωγες μου δεν καινε, αντιθετως ειναι ιδιαιτερα ιαματικες! Ευτυχως ακομα δεν ειχα καταφερει να τις αλλαξω οποτε δεν με πειραζε να κανω οσες επειδιξεις ηθελε, δεν διατρεχε κανεναν απολυτως κινδυνο... Μετα απο ολα αυτα κλεισαμε το μαγαζι και την συνοδευσα μεχρι την μεγαλη επαυλη που ειχε ο πατερας της για να σιγουρευτω πως ο GreenWald δεν θα την ξαναενοχλουσε... Την καληνυχτισα και πηγα στο πλησιεστερο ξενοδοχειο για να ξεκουραστω επιτελους...!

Το επομενο πρωινο ειχα κανονισει με την Leila να βρεθουμε και να μου γνωρισει τον πατερα της ως ευχαριστω που την βοηθησα με τον GreenWald. Ετσι λοιπον πηγα και παλι στην επαυλη και αφου μπηκα, ενας υπηρετης με συνοδευσε ως την κεντρικη πορτα οπου και με περιμενε η Leila με τον πατερα της... "Αν δεν ημουν πειρατης θα μπορουσα ανετα να μενω για παντα εδω!!!" σκεφτηκα...! Τους εφτασα επιτελους και συστηθηκα στον πατερα της, ονοματι Lord Enwine...
Ωστε εισαι πειρατης κυριε Razor...Ετσι εμαθα, βλεπετε εχω ματια παντου σε αυτο το νησι αλλα και στον εξω κοσμο...
Τοτε θα ξερετε και τι εγινε χθες στο μαγαζι της πανεμορφης κορης σας! του απαντησα με σταθερη φωνη κοιτωντας ομως την Leila που ειχε κοκκινισει...!

Με κοιταξε στα ματια ζυγιζοντας με και υστερα μου ειπε:
Ναι ενημερωθηκα, και για τον GreenWald και για την καταληξη του συμβαντος καθως επεισης για καποιες φλωγες που φυτρωσαν ξαφνικα στο χερι σας...
Ααα αυτο, δεν ειναι τιποτα... Ειναι ενα... Δωρο που εχω κερδισει απο παλια! Τιποτα το ιδιαιτερο και σιγουρα οχι κατι για το οποιο θα ηθελα να συζητησω μαζι σας!! Εχω ερθει σημερα εδω για δουλειες Lord Enwine...
Καλως! Αν δεν θες δεν μπορω να σε πιεσω...! Δουλειες λοιπον, σε ακουω...Τι θα ηθελες να αγορασεις...
Κρασι, κρασι σαν αυτο που δοκιμασα χθες...Ηταν εξαιρετικο και θα ηθελα να αγορασω λιγο, αν ειναι για πωληση βεβαια...!
Μαλιστα...Εχω λιγο στα βαρελια, αλλα εγω τι θα κερδισω απο ολο αυτο;
Χαχααχα... Θα γινετε περιπου 4.000μπελι πλουσιοτερος!!!

Χαμογελασε αλλα δεν μου απαντησε αμεσως, υστερα απο λιγη ωρα μου ειπε πως καλο θα ηταν να κανω μια βολτα με την παρεα της Leila εως οτου σκεφτει την προταση μου και μου απαντησει... Ετσι λοιπον πηρα την Leila και καναμε μια μικρη βολτα γυρω απο την επαυλη, φαινοταν πολυ χαρουμενη που θα με ξεναγουσε και ετσι δεν εφερα καμια αντιρισση οπου και αν μου ζητησε να παμε για να μην της χαλασω χατιρι... Οταν ομως απομακρυνθηκαμε αρκετα απο το βλεμμα του πατερα της και ηταν σιγουρη πως δεν μας ακουει κανεις, το βλεμμα της αλλαξε...
Πρεπει να φυγεις οσο πιο γρηγορα γινεται... μου ειπε στεναχωρημενη!
Εεε; Γιατι να το κανω αυτο; Δεν βιαζομαι να...
Ειπα πως πρεπει να φυγεις.... Δεν το καταλαβαινεις; Ο πατερας μου δεν προκειτε να σου πουλησει τιποτα αντιθετως θα καλεσει τους Μαριν να σε πιασουν... Ετσι κανει με ολους τους πειρατες και συνηθως τον βοηθαω, αλλα με σενα... Δεν μπορω να το κανω...
Ειχα μεινει αναυδος με την τροπη των πραγματων και ετσι δεν εβγαλα κουβεντα πανω στο θεμα...

Θες να μου πεις πως ο πατερας σου ειναι κατι σαν Bounty Hunter; ειπα οταν επιτελους μπορεσα να μιλησω...
Οχι ακριβως... Απλα δεν συμπαθει καθολου τους πειρατες, αλλα στο νησι δεν εχουμε Μαρινς και ετσι εχει κανει μια συμφωνια μαζι τους οτι δεν θα περνει την αμοιβη απο το Bounty του καθε πειρατη αλλα οι Μαριν θα πρεπει να ερχονται αμεσως οταν τους καλει...
μου ειπε η Leila μεσα στους λυγμους της... Την αγκαλιασα μεχρι να ηρεμισει και μετα της ειπα πως ηταν ωρα να επιστρεψουμε, και πως καλο θα ηταν να φερετε σαν να μην συμβαινει τιποτα... Ειχα πλεον καταλαβει πως οι μερες ηρεμιας μου ειχαν αποτομα φτασει στο τελος τους... Δυστυχως δεν μπορουσα να μεινω αλλο, εκτος αν περιμενα τους Μαριν και τους νικαγα κιολας... Τοτε θα μπορουσα να μεινω οσο καιρο θελω μιας που ο Lord Enwine θα ηταν αρκετα φοβισμενος και δεν θα καλουσε αλλους αν του... το ζηταγα!!! Ετσι λοιπον χαιρετησα την Leila στον δρομο που γυριζαμε και την ευχαριστησα για τις πολυτιμες πληροφοριες που μου ειχε δωσει...Οταν πλεον φτασαμε στο μπροστα μερος της επαυλης ο πατερας της δεν ειχε επιστρεψει, προφανως εκανε το τηλεφωνημα στους Μαριν... Ετσι εφυγα σαν Κυριος!

Βγηκα απο την επαυλη και κατευθυνθηκα προς το κεντρο της πολης απο εκει θα κατηφοριζα και θα κατευθυνομουν προς το πλοιο μου...
Βρε καλως τον...Και σκεφτομουν αν θα σε δω σημερα...
GreenWald; Τι θες παλι μπροστα μου; Χθες εχασες χωρις καν να παλεψουμε και μαντεψε.... κινηθηκα σαν τον ανεμο και τον βαρεσα στο πισω μερος του κεφαλιου του ριχνοντας τον κατω αναισθητο...Εχασες και τωρα που ας πουμε πως παλεψαμε...!
Συνεχισα να κατευθυνομαι προς το πλοιο μου, εκτος του GreenWald, που δεν ηταν και ιδιαιτερα σημαντικος αντιπαλος, δεν ειχα καποιο αλλο προβλημα και ετσι εφτασα χαλαρα το πλοιο μου. Οι Μαριν δεν ειχαν καν εμφανιστει ακομα και ετσι ελυσα το πλοιο και υσηχα υσηχα εφυγα απο το λυμανι του Misqueot... Επομενος προορισμος μου αγνωστος, αλλα σιγουρα θα ειναι ενδιαφερον!!!

Όνομα: Roni D. Razor
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 7
Beli: 26.000
Bounty/Fame Points: +1.000.000
Παρατηρήσεις: ηταν μικρή μεν αλλα μου αρεσε. Ειχε ιστορια σε αντιθεση με αλλες