[Τέλος-Αποστολή] Επιστροφή στο πλεούμενο εστιατόριο.

Μετά το σύντομο καυγά μας, κινήσαμε προς το εσωτερικό του εστιατορίου, όπου βρίσκονταν οι μάγειρες με τους πελάτες. Όταν άνοιξα την πόρτα, αντίκρισα όλους τους πελάτες να διαφωνούν ηχηρά με μερικούς μάγειρες και τον Zeff, οι οποίοι προσπαθούσαν να τους καθησυχάσουν. Την στιγμή που μας πρόσεξα, όλοι σίγησαν και περίμεναν την αντίδρασή μας.
-Oi, έχει ζεστό νερό? Πρέπει να κάνω μπάνιο.
- ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙΣ!?
-Α και κάποιος να πάει να καθαρίσει το έξω κατάστρωμα, δε νομίζω να έχει επιζήσει κανένας.
-Και να έχει. είπε ο Squalo παίρνοντας ένα δαιμονικό ύφος, το οποίο κατέστρεψα ρίχνοντάς του μια γροθιά.
-Μη φοβίζεις κι άλλο τον κόσμο. Συγγνώμη για την αναστάτωση, αλλά δεν ήταν δυνατό να διαχειρισθεί με διαφορετικό τρόπο το θέμα. Δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, θα σας πρότεινα να συνεχίσετε το γεύμα σας.
Οι περισσότεροι μας κοίταζαν έντρομοι, αλλά δεν τους έδινα σημασία. Έκανα ότι έκανα μόνο και μόνο για να πάρω πληροφορίες απ'τον Zeff, σχετικά με τη Μεγάλη Γραμμή. Τότε ο Patty με πλησίασε εκνευρισμένος που δεν τον άφησα να πολεμήσει, για να μου πει:
-Νερό έχει, ακολουθήστε με πριν αλλάξω γνώμη.
Συγκρατώντας το γέλιο μας, ακολουθήσαμε τον μάγειρα στον πάνω όροφο, που αποτελούσε κοιτώνας για τους εργαζόμενους και αφού μας υπέδειξε ένα δωμάτιο με μια ντουζιέρα, μας έφερε σφουγγάρια και τα συναφή. Στη συνέχεια έφυγε ακόμα εκνευρισμένος που δεν είχε υπερασπιστεί το εστιατόριο και μας άφησε στην ησυχία μας να καθαριστούμε απ'τη βρώμα της μάχης.

1 ώρα αργότερα, αφού πλυθήκαμε και νιώσαμε πάλι άνθρωποι, κατεβήκαμε στο μαγειρείο. Οι περισσότεροι πελάτες από πριν είχαν φύγει και υπήρχαν κυρίως νέα πρόσωπα, τα οποία συζητούσαν για την επίθεση που έγινε πιο πριν. Αυτό το κουτσομπολιό πάντα μου έσπαγε τα νεύρα... Πήγαμε στην κουζίνα και φορέσαμε πάλι τις ποδιές και τα καπέλα μας. Ο Zeff μπήκε λίγο αργότερα στο δωμάτιο και μόλις μας είδε, λύθηκε σε ηχηρά γέλια.
-Τι ακριβώς κάνετε εδώ?
-Ξεχρεώνουμε το φαγητό που φάγαμε και τα σπασμένα πιάτα.
-Ξεχάστε το! Kaname, σώζεις το μαγαζί μου για 2η φορά, δεν υπάρχει περίπτωση να δεχτώ να δουλέψεις.
-Zeff δεν το συζητάω. Δεν προστάτευσα το Baratie για εσάς, αλλά για μένα. Απλά δεν ήθελα να βλέπω ξύλινα κομμάτια από κεφαλή ψαριού να επιπλέουν.
- Απλά φύγετε...
-Ξέχνα το~~
Έτσι ξεκίνησε ένας ανούσιος καυγάς μεταξύ εμού, του Zeff, του Squalo και όλων των υπόλοιπων μαγείρων που δεν έχασαν την ευκαιρία να κάνουν διάλειμμα. Ευτυχώς μια διαμαρτυρία των πελατών μας έκανε να σταματήσουμε και να στρωθούμε στη δουλειά. Οι παραγγελίες ετοιμάζονταν γρήγορα και οι πελάτες φαίνονταν ικανοποιημένοι. Είχε σκοτεινιάσει έξω, πράγμα που σήμαινε ότι δεν μπορούσαμε να φύγουμε. Χασμουρήθηκα δυνατά μετά το τελευταίο γεύμα που ετοίμασα δίπλα στον Zeff και εκείνος μου πρότεινε να πάω για ύπνο. Δεν ήμουν ο μόνος που ακολούθησε την συμβουλή του. Στον πάνω όροφο μας δόθηκαν 2 κρεβάτια για να περάσουμε το βράδυ μαζί με τους υπόλοιπους μάγειρες, κάτι το οποίο εκτίμησα πολύ. Δυστυχώς όμως δε με έπιανε ο ύπνος, παρά την κούρασή μου και έτσι κατέβηκα στην κουζίνα να πιω τίποτα.

Εκεί συνάντησα τον Zeff να πίνει ένα ρόφημα από μια κούπα. Όταν με είδε μου έδειξε μια καρέκλα να κάτσω μαζί του.
-Δε σε παίρνει ο ύπνος?
-Μπα... ούτε εσένα να μαντέψω?
Μου έγνεψε καταφατικά και γέμισε άλλη μια κούπα με το ρόφημα, δίνοντας την μου. Ήταν καυτό, αλλά είχε αρκετά ωραία γεύση.
-Τι είναι αυτό?
-Τσάι.
-Είσαι σίγουρος?
-Εσύ τι λες?
- ... Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και όσα μου έμαθες στη μαγειρική. Ήταν αρκετά χρήσιμα.
-Για ποιο πράγμα μιλάς... έσωσες το Baratie ξανά. Εγώ είμαι αυτός που πρέπει να αισθάνεται ευγνώμων.
-Δεν αξίζει να καταστραφεί αυτό το μέρος. Είναι πραγματικά παράδεισος για πολύ κόσμο.
-Να είσαι καλά. Λοιπόν, με ρώταγες μερικά πράγματα για τη Μεγάλη Γραμμή, πες μου τι άλλο θες να μάθεις.
-Ναι. Θέλω να ξέρω μερικά πράγματα για αυτήν πριν πάω. Η αμάθεια ίσως αποβεί μοιραία. Όπως και να το κάνουμε, δε θέλω να πεθάνω για το τίποτα...
-Είναι λογικό... Λοιπόν, αρχικά πρέπει να ξέρεις ότι για να μπεις στη Μεγάλη Γραμμή, πρέπει να περάσεις απ'το Reverse Mountain! Είναι ένα βουνό, στο οποίο το νερό πάει ανάποδα. Θα δεις το νερό του ωκεανού να το σκαρφαλώνει με τεράστια ορμή. Πρέπει να ακολουθήσεις τα ρεύματα τις θάλασσας για να...
-Χαχαχαχα!!! Ευχαριστώ, αλλά δεν πρόκειται να τα θυμάμαι όλα αυτά. Το πώς θα μπω, θα το βρω στην πορεία ελπίζω. Αυτό που με νοιάζει, είναι το επίπεδο των αντιπάλων, τα καιρικά φαινόμενα και πάνω απ'όλα, πώς χρησιμοποιώ αυτό το πράγμα? του είπα δείχνοντας το Log Pose που μου είχε δώσει ο Kuni.

-Ποιος σου το έδωσε αυτό?
-Ένας φίλος.
-Μάλιστα. Η χρήση του είναι περίπλοκη. Πάντως, οι αντίπαλοι εκεί είναι εξωφρενικά ισχυροί. Θα σου πρότεινα να γίνεις πιο δυνατός πριν μπεις. Υπάρχουν άτομα που και μόνο στην όψη τους θα θες να φύγεις. Δε σε υποτιμώ, αλλά οφείλω να σε προϊδεάσω.
-Το εκτιμώ, αλλά δε θα το κάνω ποτέ αυτό.
-Εγώ σου λέω αυτά που βίωσα στο ταξίδι μου. Από εκεί και πέρα εσύ θα δεις, θα κρίνεις και θα πράξεις. Όσον αφορά τα καιρικά φαινόμενα, θα σου πω το εξής. Οποιαδήποτε γνώση έχεις πάνω σε αυτά, ξέχνα την. Εκεί δεν υπάρχουν εποχές και τα συναφή. Τη μία στιγμή μπορεί να σκας απ'τη ζέστη και 10 λεπτά αργότερα να πεθαίνεις απ'το κρύο. Υπάρχουν μαγνητικά κύματα σε όλον αυτόν τον ωκεανό που η ανθρώπινη λογική δεν μπορεί να αντιληφθεί.
-Κατάλαβα. Είναι μια μπά***ρδη θάλασσα.
-Μπορείς να το πεις και έτσι! είπε γελώντας. Τότε σηκώθηκε και έψαξε στις τσέπες του. Από μια εσωτερική, έβγαλε ένα αντικείμενο τυλιγμένο με δέρμα και αφού το άνοιξε, φανέρωσε τι έκρυβε. Ήταν ένα εγχειρίδιο, αν και φάνταζε πολύ ταλαιπωρημένο. Πάρε αυτό. Είναι το ημερολόγιο που κράτησα όταν είχα βρεθεί σε εκείνη τη θάλασσα. Εσένα είναι πιο χρήσιμο απ'ότι σε έναν γέρο σαν εμένα.
-Είσαι σίγουρος? Αυτό είναι ότι σου απέμεινε απ'τα χρόνια που ήσουν πειρατής.
-Αυτά πέρασαν. Έτσι κι αλλιώς, οι αναμνήσεις δεν μένουν σε ένα φύλο χαρτί ή σε ένα βιβλίο, αλλά στην καρδιά.
Πήρα το μικρό βιβλίο απ'τα χέρια του αρχιμάγειρα με τρεμάμενα χέρια. Αυτό που έκανα ήταν πολύ βάναυσο, αλλά δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς. Κράτησα με δέος το ημερολόγιο και το τύλιξα με το δέρμα που είχε ο Zeff.
-Ελπίζω να σε βοηθήσει. Λοιπόν, πάμε για ύπνο, πέρασε η ώρα.

Μετά απ'τη συζήτησή μας, πήγαμε για ύπνο. Την άλλη μέρα ξύπνησα με 5 λεπτά διαφορά απ'τον Squalo. Ήμασταν μόνοι μας στο δωμάτιο, πράγμα που σήμαινε ότι είχε μεσημεριάσει. Αφού πλυθήκαμε και ετοιμαστήκαμε, κατεβήκαμε στην κουζίνα, όπου οι μάγειρες είχαν πιάσει δουλειά για τα καλά. Αν και σχετικά νωρίς, το εστιατόριο είχε ήδη περίπου 10 πιασμένα τραπέζια.
-Πραγματικά, ζει για το όνομά του.
-Καλημέρα παιδιά! Ετοιμάζεστε να φύγετε?
-Έτσι πρέπει. Ήδη αρκετές ζημιές κάναμε.
Οι μάγειρες γέλασαν με το τελευταίο και μας αποχαιρέτησαν κουνώντας το χέρι τους.
-Ε ασπρομάλλη, την επόμενη φορά που έρθεις, μάθε μου το κόλπο με το μαχαίρι!
-VOOOIIII!!! Φυσικά!!!
-Ευχαριστούμε για όλα παιδιά! Εις το επανιδείν!
Έτσι, βγήκαμε στην αποβάθρα, όπου ανεβήκαμε στο πλοίο μας. Λύσαμε το σκοινί και αφού ανοίξαμε τα πανιά, ανοιχτήκαμε στον ωκεανό. Κοίταξα νοσταλγικά το εστιατόριο και άγγιξα το δέρμα του ημερολογίου. Ήλπιζα να φανεί χρήσιμο στους Επαναστάτες.
-Δε θα το ανοίξεις?
-Τι εννοείς?
-Λέω, το ημερολόγιο του Zeff. Έχει αρκετές πληροφορίες για τη Μεγάλη Γραμμή. Θα μπούμε σύντομα σωστά?
-Με δουλεύεις? Σιγά μη βασιστώ στη δουλειά των άλλων. Θα πάω και θα μάθω μόνος μου.
Ο Squalo χαμογέλασε και κοίταξε τον ουρανό.
-Το σκέφτηκα αρκετά, έχει χώρο η παράταξή σου?
-Για τύπους σαν εσένα, ΟΧΙ!
-ΘΑ ΣΕ ΣΦΑΞΩ!!!
Μας διέκοψε το φτερούγισμα του γερακιού, το οποίο προσγειώθηκε στην πλώρη. Πήγα στην καμπίνα μου και ετοίμασα την αναφορά μου για την αποστολή. Στη συνέχεια έδεσα όσο καλύτερα μπορούσα το ημερολόγιο στο γεράκι, και το άφησα να φύγει. Καθώς πέταξε, άφησε πίσω του έναν φάκελο.
-Ωχ... φάκελος σημαίνει μόνο ένα πράγμα!!! Πολύ δουλειά...

[Τέλος]

Όνομα: Kuran Kaname
Haki Points: ---
Player of the Month Points: 8
Beli: 53.000
Bounty/Fame Points: +2.000.000
Παρατηρήσεις:Ωραια ιστορια και γενικα μου αρεσει ο τροπος που γραφεις. Σε μερικα σημεια το ψηλοεχανες , αλλα σε γενικες γραμμες μια χαρα!!