[Τέλος-Αποστολή] Εντελώς ξεγελασμένοι!

-Δεν είσαι σε θέση ούτε να με αγγίξεις. Όπως και να χει, δεν ήρθα εδώ να αρχίσω μια κόντρα. Τα άλλα δύο γράμματα έχουν χαραχθεί στους Επαναστάτες που ψάχνετε. Βρίσκονται 50 περίπου μέτρα από την κατεύθυνση που ήρθα σε εσάς. Καλό είναι να πάτε γρήγορα, γιατί ο ένας ζει. Δεν μπορώ να πάρω πληροφορίες, είναι δική σας αποστολή.
-Ευχαριστώ για τη βοήθεια, αλλά προσπάθησε να μην είσαι τόσο αντιπαθής.
-Επιλογή σου! Να χαίρεσαι που δεν ήρθε η 5άδα, γιατί θα ήσασταν νεκροί στο άνετο. Αντίο! Δεν έχει πλέον κάτι αξιέπαινο στις αρχικές θάλασσες. Θα τα πούμε στη Μεγάλη Γραμμή, όταν θα είσαι στο στράτευμα μου. μετά από αυτά περπάτησε μέχρι την άλλη άκρη του ξέφωτου και χάθηκε απ'το οπτικό μου πεδίο. Δεν είχα πολύ χρόνο στη διάθεσή μου και έτσι έτρεξα προς το σημείο που μου είχε πει. Πράγματι, στα 50 μέτρα βρήκα μια σειρά από κομμένα δέντρα και στη μία βάση του κορμού βρήκα δύο άτομα. Ήταν ο Kazu και ο Chojiro χωρίς αμφιβολία. Τους πλησίασα αρκετά και γονάτισα για να είμαι στο ύψος τους. Ο Kazu ήταν νεκρός κρίνοντας απ'το κενό βλέμμα του, το ωχρό του δέρμα και το αίμα που έσταζε απ'το στόμα του. Ο Chojiro ήταν κι αυτός ωχρός, αλλά ανάσαινε με δυσκολία.
-Οπ, τι λέει... μεγάλε?
-Καλά Chojiro, τι πάθατε?
-Μας την έπεσαν... κάτι τύποι... και... δηλητήριο. απάντησε με ένα αχνό γέλιο.
-Άκουσε με... όλα ήταν παγίδα... για να σε φέρουν εδώ.
-Τι να με κάνουν?
-Χρειάζονται άτομα με προδιαγραφές... και είσαι ένα. Φύγε... πριν έρθουν πάλι... Ο Prince, πέρασε πριν... αυτός ξέρει. και μετά από αυτό έβηξε με δύναμη και ξεψύχησε. Έκλεισα τα μάτια του και του Kazu και ευχήθηκα να αναπαυθούν εν ειρήνη.

-Πολύς θάνατος σε αυτό το νησί.
-Πράγματι. Τι εννοούσε με το τελευταίο?
-Δεν έχω ιδέα. Όσο ήσουν αναίσθητος ο τύπος με τον γκρι μανδύα ανέφερε τον Mukuro.
-Τον Mukuro!? Είναι μαζί τους!?
-Δε μου φαίνεται απίθανο. Καθένας τους έχει κι από κάτι κουλό.
-Πού είναι αυτός ο Prince τώρα? Χρειαζόμαστε περισσότερες πληροφορίες.
-Είπε ότι φεύγει για Μεγάλη Γραμμή. Νομίζω ότι πρέπει να κάνουμε το ίδιο, αλλά αρχίζω και αμφιβάλω για τη δύναμή μας...
-Για ποιο πράγμα μιλάς? Είμαστε αρκετά ισχυροί για να πάμε σε εκείνη την ριμάδα θάλασσα. Αυτοί ήταν κάτι το διαφορετικό. Ο τύπος με τον γκρι μανδύα... χρησιμοποιούσε την ίδια κίνηση με τον Fran.
-ΤΙ!?
-Είμαι 100% σίγουρος. Αν τις απέφυγε με ταχύτητα, τότε είναι η μόνη λογική εξήγηση.
-... Δε ξέρω. Είναι πολύ μπέρδεμα η όλη κατάσταση με αυτούς. Τέλος πάντων, πάμε προς το καράβι, η δουλειά μας τελείωσε. Άσχημα μεν, αλλά τελείωσε... είπα με βαριά καρδιά και κίνησα προς την ακτή με τον Squalo να με ακολουθεί πιο αργά τώρα. Δεν ήξερα αν η αποστολή μπορούσε να θεωρηθεί επιτυχής, πάντως μετά από τόσες μάχες ένιωθα εξουθενωμένος. Το μόνο που ήθελα, ήταν να πέσω για ύπνο και να τα ξεχάσω όλα. Ήταν όλα τους τόσο θλιβερά που με το ζόρι στεκόμουν όρθιος.

Κουτσά στραβά βγήκαμε στην παραλία και προχωρήσαμε στην άμμο μέχρι να φανεί το πλοίο μας. Τα απομεινάρια του γιγάντιου καβουριού ήταν ακόμα εκεί και ευτυχώς το καράβι ήταν σε καλή κατάσταση. Δεν είχε γίνει τίποτα απρόοπτο.
-Vooiii! Πάω πάνω.
-Έρχομαι σε λίγο. του αποκρίθηκα και κοίταξα το δάσος πίσω μου. Πόσα μας είχαν συμβεί μέσα σε αυτό το πράγμα... πήρα μια βαθιά ανάσα και ετοιμάστηκα να ανέβω την ανεμόσκαλα, όταν μια σκιά φάνηκε στην άμμο. Κοίταξα ψηλά και είδα τον Squalo να πηδάει απ'το πλοίο στην παραλία κρατώντας ότι φαγώσιμο υπήρχε απ'το καβούρι. Αν δεν πήδαγα στο πλάι θα είχε πέσει πάνω μου και σίγουρα θα μου έσπαγε κανά λαιμό.
-ΤΙ ΚΆΝΕΙΣ ΡΕ ΗΛΊΘΙΕ!!!
-Εσύ το είχες πει, ότι το κρέας του καβουριού πρέπει να καταναλωθεί άμεσα. Πέρασαν 5 μέρες από τότε που πατήσαμε το πόδι μας εδώ. Ακόμα και το ψυγείο δεν μπορεί να το κρατήσει...
-Και είναι αυτός λόγος να πηδήξεις πάνω μου!?
-Όχι, πάνω σου πήδηξα γιατί ήθελα να σε κάνω να κλάψεις.
-Θα σε σκοτώσω...
-Άσε την κλάψα τώρα και πάμε να ψήσουμε. Πεινάω σαν λύκος!
Έτσι, ανάψαμε φωτιά και βάλαμε το κρέας του καβουριού να ψηθεί. Ήταν φανερό ότι κανένας μας δεν είχε όρεξη για πλάκα, αλλά η κίνησή του ήταν πολύ καλή. Μας ανέβηκε κάπως το ηθικό μετά από το συμβάν και μπορούσαμε να δούμε κάπως πιο καθαρά τα πράγματα τώρα.
-Τι λες να κάνουμε μετά?

-Όταν λες μετά?
-Πού θα πάμε, τι θα κάνουμε?
-Πού θες να ξέρω? είπα δαγκώνοντας μια μπουκιά απ'το κρέας του καβουριού Λογικά θα έχουμε καμιά αποστολή πάλι.
-Μάλιστα. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτόν τον Prince? Φάνηκε επικίνδυνος τύπος.
-Είναι, είμαι σίγουρος για αυτό, αλλά για να τον θεωρούν στους καλύτερους 3, τότε πρέπει να έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη πολλών.
-Ισχύει. Είναι πολύ μυστηριώδης τύπος. Ακόμα κι όταν ήμουν Marine δεν είχαμε πολλές πληροφορίες πάνω στο όνομά του. Ήταν γνωστός και ως Phantom, επειδή ποτέ δεν άφηνε κάποιο στοιχείο πίσω του.
-Δε μου φαίνεται περίεργο. Δε με απασχολεί ιδιαίτερα ούτε αυτός, ούτε ο άλλος ο Sougo. Για να είναι στους 3, έχουν την εμπιστοσύνη όπως σου ξαναείπα. Αυτό που με απασχολεί είναι αυτοί οι I.A.S., δε ξέρουμε τίποτα για αυτούς, ενώ εκείνοι γνωρίζουν τα πάντα.
-Ως Marine δε γνώριζα τίποτα για αυτούς, άρα οι γνώσεις πάνω τους είναι μηδενικές. Θα ήθελα να μάθω κι εγώ, αλλά πρώτα θέλω να σπάσω στο ξύλο τον τύπο με τον γκρι μανδύα!
-Δε ξέρω τι να κάνω... είμαι τόσο αδύναμος. Η Azmaria πέθανε εξαιτίας μου! Το ίδιο κι ο Kazu κι ο Chojiro... γιατί είμαι τόσο αδύναμος.. είπα πιάνοντας το πρόσωπό μου.
-Σκάσε σκουπίδι! φώναξε ο Squalo κλοτσώντας με στο πρόσωπο. Δε φταις εσύ. Κι οι δυο φταίμε.
Τελειώσαμε σχετικά γρήγορα το εναπομένον κρέας και αφού σβήσαμε τη φωτιά, ανεβήκαμε στο πλοίο για να ετοιμαστούμε να φύγουμε.

Σηκώσαμε την άγκυρα και ανοίξαμε τα πανιά. Λίγα λεπτά αργότερα, πλέαμε στον ωκεανό με το ηλιοβασίλεμα να χτυπά την πρύμνη του πλοίου μας. Τότε εμφανίστηκε στον ουρανό το γεράκι, το οποίο προσγειώθηκε σε ένα βαρέλι δίπλα στο κατάρτι. Στο πόδι του ήταν δεμένο ένα γράμμα, αλλά δεν μπήκα στον κόπο να το πάρω. Πήγα στην καμπίνα μου και ετοίμασα μια εκτενή αναφορά για όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της παραμονής μου στο νησί, φροντίζοντας να μην παραλείψω κάτι. Η αλήθεια ήταν ότι έγραψα 2 μεγάλα φύλα, τα οποία τοποθέτησα σε έναν φάκελο, κάτι που μου πήρε περίπου 1 ώρα. Το γεράκι περίμενε ακόμα εκεί κοιτώντας τον Squalo, ο οποίος είχε καθίσει απέναντί του και το κοιτούσε επίμονα.
-Τι κάνεις στο πτηνό ρε? Μην το τρομοκρατείς με την φάτσα σου.
-Σκάσε σκουπίδι. Το προειδοποιώ να φέρνει καλά νέα.
-Δεν είσαι καλά. του απάντησα, καθώς έδενα το φάκελο στο άδειο του πόδι.
Στη συνέχεια έλυσα το άλλο και αφού έδωσα στο γεράκι ένα μικρό ψάρι που είχαμε στο ψυγείο, άνοιξα το φάκελο. Διάβασα προσεκτικά το περιεχόμενο τού και όταν τελείωσα το έσκισα και το έριξα στη θάλασσα.
-VOOOOOOIIIIII!!!!!! Τι έλεγε? Πες μου!
-Τίποτα που να σε αφορά! Ήταν μια επιστολή προς το πρόσωπό μου! Πήγαινε για ύπνο τώρα κι άσε με να κάνω τους υπολογισμούς μου για τον επόμενο προορισμό μας.
-Ελπίζω να σκοπεύεις να μου πεις για το αν με δέχτηκαν ή όχι.
-Θα σου πω όταν έρθει η ώρα. Για τώρα, αρκέσου στην ξεκούραση. Είσαι σε χάλια κατάσταση.
-Ψόφα... είπε και πήγε στο δωμάτιό του.
Εγώ πήγα στο πηδάλιο και υπολόγισα την απόσταση για τον επόμενο προορισμό μου, χωρίς να μπορώ να βγάλω απ'το μυαλό μου το περιεχόμενο της επιστολής που έλαβα.

[Τέλος]

Όνομα: Kuran Kaname
Haki Points: 2
Player of the Month Points:9
Beli: 58.000
Bounty/Fame Points:1.000.000
Παρατηρήσεις: Ωραία η ιστορία σου,έφαγες πολύ ξύλο όπως και ο squalo αλλά δεν μου άρεσε όπως κέρδισες τον πολύ πιο δυνατό από σένα αντίπαλο.

Η αποστολή ολοκληρώθηκε.