Sake Madness[Τελος]

Στο Προηγουμενο: Ειχα παει στο Blue Island, το οποιο ειναι ενα νησι-βαση για τους Μαριν, πηγα με προτροπη της Μαντισσας του Destiny Island ονοματι Kuga... Ομως δεν ηξερα πως ηταν κορη του Commander του νησιου και ετσι με παγιδευσαν και με εκλεισαν φυλακη, ομως η Kuga ηρθε και με ελευθερωσε και ετσι με την βοηθεια της μπορεσα να νικησω τον Commander Mexneel και να κλεψω τον θησαυρο που μετεφεραν οι Μαριν...


Σημερα: Εχω σχεδον φτασει στο Battleship Island, ενα τεραστιο νησι το οποιο λεγεται πως παλια ηταν πλοιο των γιγαντων του Elbaf, και με τα χρονια "ριζωσε" και εγινε ενα μονιμο νησι... Εχω ακουσει πως ειναι ενα παρα πολυ ηρεμο νησι, διχως σχεδον κανενα ιχνος απο Μαριν, πραγμα που το κανει το ιδανικο μερος για διακοπες! Επεισης υπαρχει μια αρχαια πολη απο χρυσο καπου πανω στο νησι, ή τουλαχιστον ετσι λενε οι μυθοι που εχω ακουσει... Οπως και να εχει θα ειναι μια χαλαρωτικη περιπετεια...!

Εφτασα με ευκολια στο Battleship Island μιας που ηταν αρκετα κοντα στο Blue Island, αφου μπηκα στο μικρο λιμανακι του νησιου και "ασφαλισα" το πλοιο μου. Κατεβηκα και ξεκινησα να μπω στην πολη, οταν πλεον ειχα φτασει στην πολη κατευθυνθηκα προς το μπαρ οπου εφαγα και ηπια λιγο σακε... Ο μπαρμαν μου ειπε πως υπαρχει και ακομη μια πολη, πιο μεγαλη, η οποια ομως ειναι στα ενδοτερα του νησιου... Με πληροφορησε πως υπαρχει μια αμαξα που παει εκει καθε μερα και πως αν ειχα το καταλληλο χρηματικο αντιτιμο θα μπορουσα να κλεισω μια θεση αν ηθελα να παω... Ετσι λοιπον αφου πληρωσα, βγηκα απο το μπαρ και πηγα στο μερος που μου ειχε υποδειξει ο μπαρμαν... Πραγματι υπηρχε η αμαξα και για καλη μου τυχη τωρα ετοιμαζοταν να φυγει...
Υπαρχει χωρος για εναν ακομα;
Αν εχεις να πληρωσεις!! Δωρεαν βολτες δεν κανω σε κανεναν... μου ειπε ο οδηγος και ιδιοκτητης της αμαξας... Του πεταξα ενα μικρο κομματι χρυσου στα ποδια του...
Σου φτανουν αυτα γεροξεκουτη;!
Κοιταξε τον χρυσο με γουρλομενα ματια και υστερα μου ειπε:
Μαλιστα κυριε! Περαστε κυριε!!

Το ταξιδι με την αμαξα δεν το πολυ καταλαβα μιας που κοιμομουν στο μεγαλυτερο μερος της διαδρομης... Οι υπολοιποι συνταξιδιωτες με ειχαν καταλαβει απο ενα Wanted poster που ειχε ο οδηγος και ετσι ειχαν κατσει ολοι μαζι στη μια μερια της αμαξας τρεμοντας απο φοβο αλλα συγχρωνος αφηνωντας μου απλετο χωρο για ξαπλα και χαλαρωμα στη δικη μου μερια...
Σε μιση ωρα φτανουμε στην κεντρικη πολη του νησιου... φωναξε απο μπροστα ο οδηγος της αμαξας ξυπνωντας με... Σηκωθηκα με την ησυχια μου και ετοιμαστηκα σιγα σιγα για αποβιβαση, πραγματι μετα απο κανα δεκαλεπτο φτασαμε και αφου η αμαξα σταματησε κατεβηκα και πηρα τα πραγματα μου απο τον αποθηκευτικο χωρο...!

Γυρισα και κοιταξα την πολη, ηταν πραγματι μια αρκετα μεγαλη πολη και ιδιαιτερα προσεγμενη θα ελεγα... Τα κτιρια ηταν ολα πολυ καλοφτιαγμενα, γενικα υπηρχε μια ομορφη ιδιομορφια σε ολο το μερος. Ξεκινησα να προχωρησω προς τα ενδοτερα της πολης μιας που ο αμαξας μας αφησε στην αρχη της, μιας που εκει ηταν το μπαρ που συχναζε...! Προχωρησα αρκετα κοιτοντας γυρω μου, δεν ηξερα τι ακριβως ηθελα να βρω, απλα προχωρουσα κανοντας "τουρισμο"! Με την ακρη του ματιου μου ειδα αρκετους ανθρωπους να μου ριχνουν κλεφτες ματιες καθως περναγα, μαλλον με ειχαν αναγνωρισει, αλλα δεν εκαναν καποια περιεργη κινηση ουτε και εδειχναν καποιο ιχνος φοβου...! Υπεθεσα πως ηταν συνηθισμενοι στο να βλεπουν παρανομους μιας που απο εδω θα πρεπει να ερχονταν πολλοι μονο και μονο για τον θρυλο που επικρατει για την περιοχη... Συντομα ειχα φτασει στο κεντρο της πολη, δεξια μου υπηρχε ενα μεγαλο μοτελ που απο κατω του στεγαζε και ενα εξισου μεγαλο μπαρ. Διχως δευτερη σκεψη μπηκα μεσα και κατευθυνθηκα προς τον μπαρμαν...
Που μπορω να κλεισω ενα δωματιο?
Εδω... Ειμαι ο ιδιοκτητης του μπαρ καθως και του μοτελ απο πανω... Για ποσο καιρο θελετε το δωματιο?
Δεν εχω προβλημα θα το κλεισω για πεντε μερες αλλα αν βρω αυτο που θελω πιο νωρις ισως φυγω πριν τις πεντε...
Ααα και εσυ στο κυνηγι του χρυσου, εε παλικαρι μου?! Παντως να ξερεις πως ειτε φυγεις πιο νωρις ειτε φυγεις στις πεντε μερες, εμενα και τις πεντε θα μου πληρωσεις...!
Χαχα ναι! Μην ανυσηχεις εχω αρκετο χρυσο πανω μου, θα στα πληρωσω, απλα ευελπιστω να τον αυκησω λιγο ακομα...! ειπα και του εδειξα λιγο απο τον χρυσο που ειχα...! Το πρωσοπο του ελαμψε απο ευχαριστηση και μου εδωσε το κλειδι του δωματιου μου...!

Ανεβηκα στον πανω οροφο και εστριψα δεξια οπως μου ειχε υποδειξει, προχωρησα για λιγο στον στενο διαδρομο και βρηκα το δωματιο με τον αριθμο 24. Ανοιξα την πορτα και μπηκα, αφου τοποθετησα τα πραγματα μου στα μερη που ηθελα ετσι ωστε να μπορω να αμυνθω σε περιπτωση επιθεσης, ξαπλωσα στο κρεβατι να ξεκουραστω για λιγο... Ηταν μια ιδιαιτερα ησυχη πολη αλλα ποτε δεν μπορουσες να εισαι σιγουρος αν ησουν στην αντιθετη μερια απο τον νομο...! Υστερα απο λιγο σηκωθηκα και κατεβηκα στον κατω οροφο που στεγαζοταν το μπαρ... Εκατσα σε ενα τραπεζι και παραγγειλα λιγο σακε να πιω και κατι να φαω... Ειχε αρκετη ζωη τα βραδια εδω περα, ή τουλαχιστον σημερα ειχε... Η ωρα περασε και μερικα ποτηρια σακε αργοτερα σηκωθηκα και αφου πληρωσα τον μπαρμαν κατευθυνθηκα προς το δωματιο μου οπου και κατερευσα απο την κουραση και το ποτο μεχρι το πρωι...

Το πρωι με βρηκε στα πατωματα πεσμενο, να βρωμαω απο το ποτο, το φαγητο και... την απλησια!! Ετσι λοιπον αφου ξυπνησα τοσο ομορφα! ειπα να κανω ενα μπανιο και να κατεβω για να δω αν υπαρχουν αλλες αμαξες που να κανουν τον γυρω του νησιου ή τουλαχιστον να σε πηγαινουν λιγο πιο περα... Δεν ηθελα σε καμια περιπτωση να αναγκαστω να χρησιμοποιησω την δυναμη μου, μιας που δεν ηξερα κατα ποσο με ειχε αναγνωρισει καποιος εδω... Ετσι λοιπον αποφασισα να κινουμαι χαλαρα χωρις να δεινω ιδιαιτερο στοχο, ετσι ωστε να κανω οσο το δυνατον περισσοτερες διακοπες γινετε... Κατεβηκα στον οροφο του μπαρ και κατευθυνθηκα προς τον μπαρμαν, αν καποιος ηξερε δυο πραγματα για την πολη τοτε σιγουρα ηταν αυτος...!
Καλημερα! Να σου κανω μια ερωτηση υπαρχουν αμαξες που σε πανε πιο μεσα στο νησι?
Καλως τον! μου ειπε καλοσυνατα... Στη συνεχεια μου ειπε πως υπηρχε μια αμαξα που σε πηγαινε προς το κεντρο του νησιου και απο εκει και περα επρεπε να συνεχισεις με τα ποδια για οτι εξερευνηση θες να κανεις...
Απο οτι εμαθα η αμαξα θα εκανε παλι ταξιδι την επομενη μερα, ετσι λοιπον διχως να εχω κατι αλλο να κανω σημερα κινησα για την πολη για να αγορασω προμηθειες και ισως να αποκτησω ενα ακομα μαχαιρι αν εβρισκα κατι το αξιολογο...

Συνεχιζοντας την βολτα μου στην πολη παρατηρησα κατι πολυ περιεργο.. Ενας τυπος ο οποιος στεκοταν πανω σε μερικα καφασια φωναζε ενω ενα πληθος μαζεμενο γυρω του γελαγε και μαλλον τον κοροιδευε...
Ψιτ αδερφε... Τι ειναι αυτος εκει..? ρωτησα εναν μαγαζατορα ο οποιος παρακολουθουσε με ιδιαιτερο ενδιαφερον το ολο θεαμα...
Γυρισε και με κοιταξε με ενα χαζο χαμογελο ζωγραφισμενο στα χειλι του...
Τον λενε Haqu...! Ειναι ο αδερφος του φουρναρη μας... Επεισης ειναι ημιτρελος... συμπληρωσε χασκογελωντας!!
Μαλιστα καταλαβα!! Και ακριβως προσπαθει να πει? Δεν τον καταλαβαινω με ολη αυτη την φασαρια...
Ειμαι σιγουρος πως θα λεει παλι πως θα παει να ψαξει για τον θησαυρο...
Θησαυρο? Ποιον θησαυρο?!!
Μη χαιρεσαι μικρε!! Δεν υπαρχει ουτε θησαυρος ουτε τιποτα... Απλα ο Haqu πιστευει πως υπαρχει... Στην ουσια ειναι ενα τουριστικο μερος το νησι μας... Οποτε μεσα στο δασος εχουμε φτιαξει μια πολη και καλα απο χρυσο για να κανουμε ενα "κηνυγι θησαυρου" για τους τουριστες...! Ειναι καθαρα διαφημιστικο, αλλα ολοι θελουν να γινουν πειρατες και να ψαχνουν για θησαυρους...

H ολη ιστορια μπορω να πω πως μου αρεσε αρκετα, αλλα θα ηθελα να υπαρχει πραγματικος θησαυρος ωστε να αυξησω λιγο το "εισοδημα" μου!!! Εφυγα λοιπον λιγο απογοητευμενος απο τον μαγαζι που ημουν και συνεχισα την μικρη μου βολτα στην πολη... Αρκετα μαγαζια ειχαν τουριστικα ειδη και αλλα διαφορα αχρηστα αντικειμενα, αλλα τιποτα που να χρειαζομαι για τα επομενα ταξιδια μου και εντελως κανενα μαχαιρι... Ετσι λοιπον αγορασα μονο οσες προμηθειες χρειαζομουν μεχρις οτου φτασω στον επομενο προορισμο μου, ο οποιος λογικα θα ηταν το Omatsuri Island...Ενα νησι αρκετα μυστηριο και γενικα αγνωστο απο τον γενικο πληθυσμο... Το πιο σημαντικο πανω του ομως ηταν το γεγονος οτι ηταν το τελευταιο νησι της North Blue... Μολις θα πηγαινα και εκει θα εφευγα απο εδω και θα αρμενιζα στις αλλες τρεις θαλασσες για να βρω αντιπαλους και συμμαχους και υστερα μολις θα ειχα αρκετη δυναμη στα χερια μου θα ξεκινουσα για το ονειρο μου την Grand Line....

Η μερα περασε αρκετα ηρεμα και αρκετα γρηγορα, ετσι αφου επεστρεψα στο μπαρ-ξενοδοχειο εβαλα τα πραγματα που ειχα αγορασει στις καταλληλες θεσεις και κατεβηκα για να συνεχισω το χθεσινο φαγοποτι...
Joe!!! Φερε οσο πιο πολυ σακε εχεις! Θα κανουμε γιορτη αποψε!! φωναξα στον μπαρμαν!
Εφτασεεε!!!
Η βραδια ηταν πολυ ωραια και κυλουσε ομαλα, εως οτου ολες οι ομιλιες, οι χοροί και γενικα η ζωη στο μαγαζι ησυχασε μονομιας...
Ολα τα βλεματα κοιταγαν προς την πορτα και ετσι λογο περιεργειας γυρισα να δω τι γινοταν... Απ'εξω ακουγονταν φωνες και βρισιες, ετσι λοιπον αποφασισα να βγω για να καταλαβω τι συνεβαινε!
Ειστε ολοι σας κλεφτες και αχρειοι!!!
Εσεις ειστε οι κλεφτες! Εμεις ειχαμε ερθει εδω πριν απο σας!

Δυο ομαδες ανθρωπων φωναζαν η μια στην αλλη, απο οτι φαινοταν ηταν αρκετα σοβαρο το ζητημα μιας που ολοι κραταγαν τα μαχαιρια και τα σπαθια τους... Αναμεσα σε ολο αυτο το πληθος αναγνωρισα τον αδερφο του τρελου που ειχα δει το πρωι, το ονομα του ηταν Baqu και αν δεν εκανα λαθος ηταν φουρναρης, πραγμα που σημαινε πως κατα πασα πιθανοτητα ηταν δειλος, οποτε τι εκανε ενας δειλος σε μια μαχη με οπλα? Συνεχισα να πινω το ποτο μου παρακολουθωντας τους, εως οτου ακουσα εναν να φωναζει: "Η χρυση πολη ειναι δικη μας... Black-Eyed Familia βαλτε το καλα στο μυαλο σας! Εγω την ανακαλυψα οποτε ανηκει στην οικογενεια μου!"
"Χρυση πολη? Μαλλον μιλανε για το τουριστικο μερος... Αυτο το χωριο εχει πολλους τρελους τελικα!!" σκεφτηκα καθως ετοιμαζομουν να φυγω... Αλλα η συνεχεια με κρατησε εκει...
Zanpakou στο εχω ξαναπει πως η χρυση πολη δεν θα ειναι ποτε δικη σου...Δεν μπορεις να αποδειξεις πως εσυ την ανακαλυψες οποτε δεν σου ανηκει... Σιγα μην εβρισκες εσυ και ο φιλος σου ο φουρναρης τον θησαυρο των γιγαντων...Εμεις τον εχουμε βρει...!
Τα ματια μου ελαμψαν απο ικανοποιηση, οι ελπιδες μου ειχαν αναγενηθει, μπορει τελικα να υπηρχε αυτη η πολη... Ισως δεν υπηρχε μονο ενα τουριστικο θερετρο στο νησι... Οπως και να εχει εμεινα και παρακολουθουσα προσπαθωντας να αποσπασω οσο πιο πολλες πληροφοριες μπορουσα...!

Οι δυο ομαδες συνεχιζαν να μαλωνουν αρκετη ωρα αλλα δεν καταφερα να ακουσω καποια αλλη σημαντικη πληροφορια ετσι λοιπον διχως να εχω αλλο ενδιαφερον για το ολο συμβαν σηκωθηκα και εφυγα απο εκει... Μεσα στο μπαρ τα πραγματα ειχαν επιστρεψει στην προηγουμενη ροη τους, απο οτι φαινεται οι διαμαχες αναμεσα στις δυο οικογενειες ηταν κατι το ιδιαιτερα συνηθησμενο και ετσι κανενας απο τους κατοικους δεν εδειχνε καποιο ιδιαιτερο ενδιαφερον... Συνεχισα να πινω το ποτο μου και υστερα απο λιγο ανεβηκα πανω στο δωματιο.... Αλλη μια μερα διχως καποιο ενδιαφερον συμβαν ειχε περασει...

Η επομενη μερα ηταν εξισου βαρετη, απο οτι καταλαβα χρυσος οχι απλα δεν υπηρχε αλλα γενικα δεν ειχε εμφανιστει ποτε εδω περα... Ετσι λοιπον αρχισα να μαζευω τα πραγματα μου, ετσι ωστε σιγα σιγα να φυγω απο αυτο το νησι... Ειχαν μεινει τρεις μερες ακομα στην κρατηση μου αλλα δεν σκοπευα να σπαταλησω αλλο απο τον χρονο μου εδω περα... Κατεβηκα να συνενοηθω με τον ιδιοκτητη, αφου πληρωσα εφυγα παλι και πηγα να παρω τα τελευταια πραγματα μου...

Η αμαξα θα ερχοταν απο λεπτο σε λεπτο και ετσι σιγα σιγα κατεβηκα κατω και βγηκα στον δρομο για να την περιμενω. Εφτασε και υστερα απο μια μικρη καθυστερηση ο αμαξας αρχισε να φωναζει ρωτωντας τους παντες αν θελουν να ταξιδεψουν. Τον πλησιασα και αφου του πληρωσα το αντιτιμο φορτωσα τα πραγματα μου και επιβηβαστηκα στην καμπινα της αμαξας. Το ταξιδι μας ξεκινησε υστερα απο λιγο, αυτη την φορα ηταν ακομα καλυτερα απο πριν... Μεσα στην καμπινα ημασταν μονο δυο επιβατες και ετσι ο καθενας ειχε την μερια του... Ο υπνος δεν αργησε να με παρει και ετσι το μονο που θυμαμαι απο ολο το ταξιδι ειναι ο αμαξας που μας φωναζε πως σε περιπου δεκα λεπτα θα φταναμε στη μικρη πολη στην αρχη του νησιου...

Το ταξιδι με την αμαξα ειχε πλεον τελειωσει, το μονο που μου εμενε ηταν να ξεφορτωσω και να ξεκινησω για το λιμανι. Δεν εβλεπα την ωρα να φτασω στο πλοιο μου και να εξαφανιστω απο αυτο το νησι... Σκεφτομουν συνεχως πως αυτες ηταν ισως οι πιο χαλια διακοπες που ειχα κανει υστερα απο καποια μεγαλη περιπετεια... Ηταν τοσο βαρετα εδω που ωρες ωρες εβρισκα τον εαυτο μου να σκεφτεται ποσο ωραια θα ηταν να εμφανιζοταν ο Commander Mexneel απο το Blue Island και να με κυνηγαγε μαζι με ολο του τον στολο...! Ολα αυτα ομως ειχαν τελειωσει πλεον, εφτασα στο καραβι μου και φορτωσα οσο πιο γρηγορα μπορουσα, διχως να κοιταξω πισω ελυσα τα σχοινια ανοιξα τα πανια του καραβιου μου και αρχισα να απομακρυνομαι... Επομενος προορισμος μου αν ολα πηγαιναν καλα θα ηταν το Omatsuri Island... Ελπιζω εκει να βρω την δραση που εχασα εδω περα...!

Όνομα: Roni D. Razor
Haki Points: 0
Player of the Month Points: 6
Beli: 22.000
Bounty/Fame Points: 1.000.000
Παρατηρήσεις: Μια απλή ιστορία χωρίς ιδιαίτερη πλοκή.